cd reviews
21 Octayne is een nieuwe band maar de vier leden hebben wel al heel veel ervaring opgedaan in andere bands: vocalist Hagen Grohe (Joe Perry Project), gitarist Marco Wriedt (Axxis), bassist Andrew Lauer (Paul Gilbert) en drummer Alex Landenburg (Rhapsody) kennen dus duidelijk het klappen van de zweep. 'Into The Open' valt moeilijk in een muzikaal hokje onder te brengen daar er hier duidelijk werd gekozen voor een nogal breed spectrum aan stijlen gaande van melodieuze hard rock, over heavy rock tot zelfs pop rock songs. Maar deze sterkte is misschien tevens ook de grote zwakte van dit album. Want welke muziekfans wil je hiermee nu echt gaan bereiken? Liefhebbers van pop rock songs zullen de overige nummers veel te stevig gaan vinden,terwijl fans van heavy rock, de andere nummers maar niets zullen vinden wegens niet heavy genoeg. Dit debuut telt negen nummers, twaalf als je kiest voor de digipack versie. Het album opent vrij heavy met 'She's Killing Me', terwijl 'Dear Friend' de andere kant van de band belicht. Het nummer opent met een kiestoon van een telefoon, bevat korte, echte vrij stevige fragmenten maar is uiteindelijk een stevige pop rock song. 'Turn The World' is een radiovriendelijke ballade die je ook op een AOR-album kunt vinden. Een funky en zelfs jazzy baspatroon dient als intro voor 'Don't Turn Away' dat uiteindelijk uitgroeit tot een stevige funky rocksong. 'My Teddy Bear' is opnieuw een stevig nummer geworden met wel talrijke korte breaks die je op het verkeerde been willen plaatsen. Het titelnummer is een echt radiovriendelijk nummer geworden en ik denk dat de band met dit nummer, zeker in de V.S., een mooie kans maakt op een radiohit. 'Me, Myself And I' opent heel aarzelend en het duurt een tijdje vooraleer het nummer zich ontplooit tot een rustig voortkabbelende popsong. Het gaat er weer wat steviger aan toe in 'The Heart Save Me', zonder dat metalfreaks hier uit de bol zullen voor gaan. Muziekliefhebbers die het graag wat steviger hebben, kunnen hier wel hun gading vinden. 'Your Life' sluit het reguliere album af en kan ik opnieuw het best omschrijven als een melodieuze rocksong. Een album dat ik zeker niet slecht zal noemen, maar door de verscheidenheid aan stijlen waarschijnlijk moeilijk zijn weg naar het grote publiek zal vinden. Luc Ghyselen (3½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|