Alestorm: Sunset On The Golden Age

Met 'Sunset On The Golden Age' is Alestorm aan zijn vierde album toegekomen. De band werd in 2004 in het Schotse Perth opgericht door Christopher Bowes (vocals, keyboards). De band ging eerst door het leven als Battleheart maar toen ze een platencontract konden teken bij Napalm Records werd de naam gewijzigd tot Alestorm. Ze brengen folky powermetal met teksten die tal van elementen uit het piratenleven belichten, vooral dan drankpartijen. Zodoende omschrijven ze hun muziek zelf als “Pirate Metal”. Op dit vierde album krijg je tien aanstekelijke tracks voorgeschoteld waarbij je heel moeilijk kan stil staan laat staan stil blijven zitten. Dat er weinig diepgang in de teksten schuilt, moet je er bij nemen – niet elk album moet ons immers veel doen bijleren. Het album komt meteen “to the point” met het aanstekelijke en vlotte 'Walk The Plank' dat opent met trompetgeschal die wel uit een keyboard afkomstig zullen zijn. 'Drink', 'Magnetic North', 'Mead From Hell', 'Surf Squid Warfare', 'Quest For Ships', 'Wooden Leg!' en 'Hangover' schoppen allen, net als het openingsnummer, wild en onstuimig om zich heen. Gelukkig zit er met '1741 (The Battle Of  Cartagena)' een nummer tussen dat je misschien wel eens op het internet laat surfen om te weten wat toen precies gebeurde. Het nummer is ook een stuk langer, en meteen epischer van karakter dan de andere tracks. Al blijft het aanstekelijke wel behouden. En ook het afsluitende titelnummer, dat meer dan elf minuten duurt, is eigenlijk een beetje een buitenbeentje daar het tempo een beetje wordt gedrukt zodat de track wat dreigender overkomt. Dat Christopher niet echt een topvocalist is, wisten we reeds eerder van de vorige albums, maar dankzij de aanstekelijkheid van de nummers kan het nog net door de beugel en niets houd je immers tegen om gewoon mee te brullen met de nummers. Of dit genoeg is om dit album aan je collectie toe te voegen, moet ieder voor zichzelf gaan uitmaken. Persoonlijk vind ik wel dat zo nu en dan een stevige scheut pure ambiance wel degelijk moet kunnen, zonder dat dit een echt topalbum is geworden.

Luc Ghyselen (3½)

---

Napalm Records  I  NPR 546  I  Alestorm