|
Cadaveria is de artiestennaam van de Italiaanse vocaliste Raffaella Rivarolo. Tussen 1992 en 2001 was ze te horen als zangeres en toetseniste bij de symfonische black metal band Opera IX, waarna ze onderhaar eigen naam verder ging. Haar debuutalbum, 'The Shadows' Madame', onder de naam Cadaveria zag in 1992 het levenslicht. Daarna volgden nog drie andere albums zodat deze 'Silence' haar vijfde album is geworden. Elf nummers telt het album die ze zelf omschrijft als horror metal, omdat die perfect zou passen als soundtrack bij een of andere horrorprent. Daarvoor grijpt ze terug naar agressieve muziek, waar nog steeds heel wat invloeden uit de symfonische black metal in doorklinken, maar ook atmosferische stukken passeren de revue. Voeg daarbij intense teksten over pijn en melancholie en je kan je misschien al een beetje een beeld gaan vormen over hoe dit klinkt op een album. Vocaal schakelt Cadaveria moeiteloos over tussen cleane zang, stil gefluister, rauw gegrunt en zelfs zo goed als onverstaanbare black metal krijsen. Het hele palet dus die telkens wordt afgestemd op wat er muzikaal te gebeuren staat. Want ook hier hoor je rustige fragmenten langskomen om een seconde later te worden verrast door duivelse black metal erupties. Maar ook erg melodieuze delen passeren de revue, zodat je dit schijfje heel moeilijk kan gaan onderbrengen in een of ander subgenre van de metal. Zonder afbreuk te doen aan haar werk, heb ik het meest genoten van de meer melodieuze tracks zoals 'The Soul That Doesn't Sleep' dat vrij stevig uit de startblokken schiet om later melodieuzer over te komen en zelfs een knappe melodieuze gitaarsolo bevat. Maar ook het uiterst zware en logge 'Death, Again' kan op mijn goedkeuring rekenen. En zo komen er nog wel een aantal tracks voorbij die me echt kunnen boeien. Maar toch heb ik mijn bedenkingen bij zo'n album want dit zal waarschijnlijk niet zwaar of log genoeg zijn voor de fan van doom metal, net niet agressief genoeg voor de liefhebbers van death of black metal en ook al niet melodieus genoeg om power metal fanaten of fans van melodieuze metal van begin tot einde te boeien. Slecht is dit heel zeker niet, maar dus wel zo erg breed in muzikale genres dat deze 'Silence' misschien wel in de grote stilte zou kunnen verdwijnen. En dat zou eigenlijk wel jammer zijn. Luc Ghyselen (3½)
0 Comments
Leave a Reply. |
|
RSS Feed
