|
Voor deze 'I' van Dennis Churchill Dries (DCD) wil ik eerst eens teruggaan in de tijd en dan meer bepaald naar 1984 toen het titelloze debuut van White Sister werd uitgebracht. Bassist en zanger in deze band was immers niemand minder dan DCD. Dat album werd geproducet door Gregg Giuffria (Angel, Giuffria) en kreeg erg mooie kritieken in de pers. Een tweede album, op een klein labeltje, volgde en dat was het dan. In 1991 werd het album 'Rode hard, Put Away Wet' van Tattoo Rodeo op de markt gebracht met … DCD als zanger/bassist. Zo'n vier jaar later verscheen ook nog 'Skin' van deze band, maar in 1998 werd ook deze band opgegeven. En zo bleef het ook stil rond DCD – een paar reünie concerten niet te na gesproken – tot hij in 2014 ene Paul Sabu (gitaar, keyboards) ontmoette die hem aanraadde om de nummers die hij al die jaren op de plank had laten liggen eens onder handen te nemen. Het resultaat zijn de elf tracks – eigenlijk zijn het er maar tien daar 'Home' zowel in elektrische versie als in akoestische versie te horen is – geworden op dit album die ik het best kan gaan omschrijven als een mix van Styx, Journey en vooral Toto. Radiovriendelijke AOR dus die hier in België, helaas, niet of zelfs nooit te horen is op de nationale radiostations (iets wat ook tal van andere genres te beurt valt!). Zelf ben ik hier niet wild van (wegens niet stevig genoeg en soms echt wel veel te soft, te melig), maar als achtergrond muziek hoor ik dit duizend keer liever dan zowat alles wat op onze nationale radiozenders wordt gedraaid. Uiterst radiovriendelijke muziek die zeker fans van melodieuze rock/pop en dan vooral van Toto zou moeten kunnen bekoren. Luc Ghyselen (3)
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed