Downdriver Dead Men Go : Departures.

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Lamentation
2. Mother
3. Loneliest of Creatures
4. Prison Walls
5. Home
6. Uncertainy
7. Departures
8. Familiar Face
9. To Have And To Hold

 
Website Artiest
Downdriver Dead Men Go

Dat Nederland het goed doet op muzikaal vlak moet ik je zeker niet vertellen. Ik had al een handje vol cd's toegestuurd gekregen die vanuit Nederland kwamen en telkens wisten ze me te boeien. Zo ontving ik nu deze Downdriver Dead Men Go (DDMG). Deze band, afkomstig uit Leiden, is ontstaan in 2010 met leden van de alternatieve rock band Caitlin. In 2015 bracht de band hun debuut ‘Tides’ uit die goed ontvangen werd. Het genre dat je hier mag verwachten kan gesitueerd worden binnen de post prog rock met een melancholisch en atmosferische toets erbij. 'Lamentation' opent zeer rustig, maar wekt meteen mijn interesse in de verdere verdieping van deze plaat. 'Mother' voegt naast de post prog rock ook nog een stevige portie shoegaze atmosfeer eraan toe. Een zeer rustige en dromerige start die de luisteraar meteen laat meesleuren in het geheel. Zanger Gerrit Koekebakker zijn fenomenale stem past enorm goed bij dit genre. 'Loneliest of Creatures' laat al het positieve in het leven achter zich en laat je meeslepen naar de eeuwige eenzame velden. Tel het snaarwerk er nog eens bij en de bijhorende atmosferische geluiden van Remco aan de keyboards en deze plaat voelt nu al compleet aan. Met 'Prison Walls' gaat het hier echter wat anders verder. Dit nummer opent met stevige distortion door Michel en Gerrit aangevoerde gitaren, die je even wakker schudden uit een melancholische vortex. Daarna volgt alles terug in diezelfde besproken shoegaze sfeer met op het einde terug een muur van geluid. Verder loopt het album in dezelfde sfeer zoals hierboven besproken. Het nummer 'Departures' heeft dan weer iets specialers. Zo krijgen we tussen alle atmosferische en melancholische elementen een duduk instrument voorgeschoteld, alsook nog een vrouwelijke stem die deze plaat compleet maakt. Het is al zeer moeilijk om in dit post rock genre nog iets verfrissend of vernieuwend te maken. Dit gerne is op zich al vrij populair want het is natuurlijk een mooi alternatief, ook voor mezelf, om zich even af te zonderen van al het zwaarder werk. Deze heren weten zeker waar ze mee bezig zijn en mogen van mij gerust zo verder doen. Deze plaat gaf me een beetje het gevoel zoals bij het experimentelere ‘A Deeper Kind Of Slumber’ van Tiamat. Natuurlijk niet te vergelijken maar dit was mijn gevoel. Naar mijn mening zullen veel post rock fans hier hun pap mee kunnen koelen want door de rustige atmosferische en melancholische elementen verveelt deze plaat zeker niet!
 
 
Jason Proot (4)

Downdriver Dead Men Go delivers a dark stunning piece of post rock art, driven by atmospheric and melancholic elements.