Imminence: This Is Goodbye

DETAIL ALBUM
 
Track:

1. This Is Goodbye
2. Diamonds
3. Broken Love
4. Coming Undone
5. Up
6. Daggers
7. Cold As Stone
8. Keep Me
9. Not A Rescue
10. Ivory Black
11. Desert Place

Platenlabel
Arising Empire
 
Distributie
Nuclear Blast
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Robin Bauman
 
Website Artiest
Imminence

Deze Zweedse band, opgericht in 2010 zet met hun laatste werk een echte klepper neer. Al vanaf opener en titeltrack 'This Is Goodbye' heeft de band me mee in hun energieke sound die me hard doet denken aan de sound van Bring Me The Horizon op hun album ‘Sempiternal’. Dezelfde beukende gitaren en synthesizer geluiden maar toch met hun eigen twist. De eerste track geeft ook perfect weer wat we van deze band kunnen verwachten. Een energieke sound met een stem die een plezier is om te beluisteren. Zowel in de softere stukken als in de meer ruwere delen. 'Diamonds' brengt ons meer van dit lekkers en zet de ingezette drive perfect verder, alsook met het aanstekelijke 'Broken Love'. Een nummer dat veel wegheeft van Throne van Bring Me The Horizon, de vergelijkingen met deze band zijn niet te ontkennen of te ontwijken. Terwijl Bring Me The Horizon de softere toer is opgegaan na ‘Sempiternal’ lijkt deze band daar net het spoor op te pikken, en smijten nummers op dit album die misschien hadden moeten staan op de nieuwe van Bring Me The Horizon i.p.v. Die softere nummers die ze nu brengen. We zijn hier natuurlijk om deze Imminence te reviewen en niet Bring Me The Horizon. Alle nummers bezitten de nodige drive en entertainment gehalte om je aan je luidsprekers gekluisterd te laten. 'Coming Undone' is zo'n nummer dat door z'n sound best wel wat radiostations kan overtuigen tot wat airtime. Wat niet vanzelfsprekend is voor bands uit dit genre. Soms klinkt het misschien allemaal wat te commercieel hoewel het best wel hard door de speakers knalt, ik mis toch net dat beetje extra. Het zijn allemaal goede nummers maar er zit er geen tussen dat me echt van m'n sokken blaast en dat is wel spijtig. 'Up' en 'Daggers' zijn zeer degelijke nummers maar ook niet meer. Halverwege het album begint de sleur er wat in te komen door het ontbreken van die knal die je terug wakker schud, ook 'Cold As Stone' kan dit niet. Sommige tracks beginnen zo veelbelovend dat ik denk van “yes, dit is hem”, maar vallen dan stil en keren in dezelfde sound die me stilaan begint tegen te steken. Het is me allemaal wat te saai ook al zijn het stuk voor stuk degelijke tot goede nummers. 'Keep Me' was zo'n nummer waar ik bijna van dacht dat dit me nog kon volledig doen bekeren maar helaas. Ook de laatste nummers kunnen dit niet meer en blijf ik toch een beetje teleurgesteld achter want na het sterke begin van dit album had ik meer verwacht van deze 'Not A Rescue', 'Ivory Black' en afsluiter 'Desert Place'.
 
Peter Smet (3,5)

An album with a very distinct link to the sound of Bring Me The Horizon but unfortunately misses that extra that could sweep me off my feet. .