Ministry : AmeriKKKant

title 0

Dat er al heel wat gebeurd is in het Ministry kamp moet ik je niet vertellen. Na hun zogezegde laatste tour in 2008, had ik Ministry dan ook nog eens aan het werk gezien met, voor mij dan toch wel, hun beste optreden tot nu toe. Het is een band die ik al jaren op de de voet volg vanwege zijn genre en die me nog altijd zo hard aanspreekt net als toen ik ze in de jaren negentig ontdekt had. De dag van vandaag is Ministry dan ook meer een band geworden om live aan het werk te zien en liefst dan wel in een grote tent en niet overdag in openlucht. Er zijn doorheen de jaren ook heel wat line up wisselingen geweest, dus is het makkelijker om het nu enkel te hebben over de leden die zich nu in de band bevinden. Eerst hebben we voor gitaar Cesar Soto en Sinhue Quirin. Voor wie al even met het gerne vertrouwd is, zal Sinhue Quirin misschien een bekend gezicht zijn van de destijds nu metal band Society One. Momenteel op de live optredens in Amerika kan je de ex drummer van Slipknot, Joey Jordison, aan het werk zien. Op bass is Tony Campos van de partij. Hem moet ik waarschijnlijk ook niet meer introduceren, want hij was bassist bij Static x, Possessed, Asesino, Soulfly, Cavalera Conspiracy, Fear Factory en nog heel wat andere projecten. John Bechdel (Fear Factory, Ascension Of The Watchers) die ook nog altijd achter de keyboards staat en DJ Swamp voor de turntables. En natuurlijk mogen we het meesterbrein Al Jourgensen niet vergeten. Het is natuurlijk een redelijke hap om alle leden te introduceren, maar het is echt wel nodig te weten dat dit niet zomaar een band is maar ergens toch wel een "supergroup" want met al die artiesten samen, en vooral live, is dit net als een droom die uitkomt. Vooral dan omdat op ‘AmeriKKKant’ mijn favoriete zanger Burton C. Bell dan nog eens zingt. Ook is Burton C. Bell mee met de Amerkaanse tour en hopelijk mogen we hem en Joey dan ook verwachten met de komende Europese tour deze zomer. Wat we nog mogen verwachten van Ministry is eigenlijk nog meer dan dat je zou kunnen verwachten. Het vergt soms wel enige tijd om Al zijn muziek en teksten te doorgronden. Politiek is al lang het centrale thema van Ministry geweest en nu richten ze zich voornamelijk op republikein Donald Trump, de mistoestanden en de mensen die voor Trump gestemd hebben. Zo is 'I Know Words' de intro die zich opbouwd met als laatste slagzin "We will make America great again" wat natuurlijk door de band als sarcastisch wordt overgebracht. Deze woorden gezegd zijnde, volgt de plaat verder met 'Twilight Zone' die over de dag gaat waarop Trump verkozen werd en de hieropvolgende negatieve impact. Het nummer is vrij traag maar moet natuurlijk in zijn context beluisterd worden. Ook de mondharmonica geeft een extra Amerikaanse blues en country tint aan het nummer. Met 'Victim Of A Clown' wordt het tragere werk hier voornamelijk in het begin verder gezet. Het nummer heeft door de viool een melodramatische sfeer op bepaalde momenten. Op het einde van dit ruim acht minuten durende nummer wordt het tempo verhoogd naar het rappere thrash werk van Ministry en krijgen we zanger Burton C. Bell voor het eerst te horen. Met 'TV5-4 Chan' zijn heel wat fragmenten van nieuws en muziek samen gemengd in een noise fragment die ineenloop met het rappe 'We're Tired Of It'. Dit nummer is ook een nummer dat je live mag verwachten om die moshpit in leven te houden en eveneens hoor je Burton C. Bell hier ook in. Dan volgt 'Wargasm' waar de invloeden van Killing Joke sterk te horen zijn en ik kan dit ook alleen maar beamen. Ook zorgt Burton hier voor een zangpartij. 'Antifa' had ik vorige zomer op graspop al mogen aanhoren. Dit nummer kan je goed in het rijtje plaatsen als 'Just One Fix' door de strakke gitaarriffs en de beukende snaredrum waardoor je geneigd bent om je hoofd op en neer te laten gaan. Met 'Game Over' en 'AmeriKKKa' sluit de plaat zich af net zoals ze begonnen is met 'Twilight Zone' en 'Victims Of A Clown'. Ofwel ben je voor de latere platen van Ministry ofwel niet. Voor vele mensen zijn er dan ook maar een paar nummers die tellen op latere platen, maar voor mij past dan ook alles op zijn plaats. Het gaat hem hier vooral om Industrial Metal en met dit genre kan je dus zeer verschillend tewerk gaan. De tragere nummers kunnen natuurlijk ook zijn omdat Al ook al een jaartje ouder is, maar desondanks is hij nog altijd even rebels in zijn teksten. Maar wat ik je zeker kan vertellen is dat Ministry live nog altijd verrassend weet uit de hoek te komen en mezelf en het publiek weet te boeien. Of het nu de new wave periode is, de legendarische platen van de jaren negentig of het latere werk : Ministry blijft boeien!
 
Jason Proot (5)