KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2019
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS 2019
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • THE RAY SHASHO SHOW
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE





cd reviews

Solefald: World Metal. Kosmopolis Sud

1/2/2015

0 Reacties

 
Het eigenzinnige duo Cornelius von Jackhelln en Lars Are Nedland vormen sinds 1995 het project Solefald waarin de heren al hun muzikale hersenkronkels tot uiting laten komen. Dit resulteerde reeds in zeven uiterst eigenzinnige muzikale brouwsels die nu met deze 'World Metal. Kosmopolis Sud' een vervolg hebben gekregen. Dit nieuwe album is eigenlijk nauwe verwant met hun vorig werkstuk ('Norronasongen. Kosmopolis Nord') dat ergens halverwege vorig jaar op de markt werd gebracht. Ditmaal gaat het duo nog een stapje verder daar metal hier gemixt wordt met techno-beats en wereldmuziek waarin kalimba en gitaar uit Zanzibar een centrale plaats opeist. Het resultaat is een uiterst eigenzinnige muzikale trip geworden dat je ofwel zal doen achteroverslaan van genialiteit of dat je meteen in de vuilnisbak zal werpen en de bedenkers ervan zal laten afvoeren naar een instelling voor geestesgestoorden. Ik vrees dat ik er ergens tussenin land. Van een aantal tracks kan ik intens genieten (het schitterend opgebouwde openingsnummer 'World Music With Black Edges' dat die Afrikaanse muziekritmes en Noorse black metal samensmelt tot een geheel, 'The Germanic Entity' waarin rauwe en ruwe vocalen samengaan met prachtige accenten uit wereldmuziek, het dreigende en onheilspellende '2011 Or A Knight Of The Fail' over de terreur aanslagen in Oslo en Utoya op 22 juli 2011 en het machtige 'String The Bow Of Sorrow' waar zwaar en ruw hand in hand gaan met rustig en helder en zelfs melancholisch), andere tracks vind ik dan weer echt waardeloos ('Bububu Bad Beuys' en het naar mijn gevoel veel te melancholische 'Oslo Melancholy' zodat het naar mijn gevoel zielig klinkt). En dan heb je nog de tracks die er tussenin zweven en die goede momenten hebben, maar me toch te weinig boeien om tot de eerste categorie te behoren ('Future Universal Histories' dat me bij momenten wat aan Yes doet denken, het in de Franse taal gebrachte 'Le Soleil' waar verder ook nog elektro beats in opduiken). Zoals eerder gezegd: sommigen zullen dit het einde vinden, anderen zullen dit bij het grof huisvuil plaatsen.

Luc Ghyselen (3½)


Indie Recordings I Solefald

0 Reacties

Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.


Laat een antwoord achter.


    Categories

    Alles
    American Rock
    Dark Electro
    Hard Rock
    Metal
    Rock

    Archives

    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014

                                                                        

    RSS-feed

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2019
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS 2019
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • THE RAY SHASHO SHOW
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE