Subterranean Masquerade - Mountain Fever

DETAIL ALBUM

​Tracks:
 
1. Snake Charmer
2. Diaspora My Love
3. Mountain Fever
4. Inward
5. Somewhere I Sadly Belong
6. The Stillnox Oratory
7. Ascend
8. Ya Shema Evyonecha
9. For The Leader, With Strings Music
10. Mångata

​De nieuwe line up van Subterranean Masquerade, die tegenwoordig 100% Israelisch is, wordt aangekondigt met een nieuw album! Ik vraag me af als er bij die nieuwe line up ook geruzie was over welk genre ze nu eigenlijk gingen spelen, want ik was vooral zeer verward tijdens het luisteren.
 
Het eerste lied, 'Snake Charmer' had een leuke intro en het lied gaf me veel emo vibes. De zang was wat chaotisch en de muziek net te slap om me volledig te bekoren. Het tweede lied, 'Diaspora, My Love' had ook wat meegenomen van die slapheid, en de gitaren in het midden voelen zeer vreemd aan. Het klinkt als een soundtrack van een melige romantische scene in een goedkope b-film.
 
'Mountain Fever' het derde nummer dat zijn naam deelt met het album, lijkt ook eerst een heel ander genre te willen zijn. Ik moet bekennen dat ik meteen aan het Eurovisiesongfestival moest denken toen ik naar dit lied aan het luisteren was. Weer een zeer vreemde muziekswitch in het midden, en ik ben meer fan van de traditionele muziek dan wat er hiervoor kwam, zeker wanneer ze het combineren met de gitaren.
 
Nummer vier, 'Inwards', lijkt mijn vorige woorden gehoord te hebben en geeft me meer traditionele geluiden. Maar toch is er weer een vreemde switch in het midden van het lied, en ook de zang is niet goed. 'Somewhere I Sadly Belong' begint goed, met wat folk invloeden, maar de zang past niet.
 
'The Stillnox Oratory' doet denken aan Ghost, maar dan als Ghost verkocht zou worden in de Wibra. Weer een heel andere vibe en zeer verschillende muziek in één song. De intro van 'Ascend' klinkt super bekend, maar ik kan het niet meteen plaatsen. Wat Muse achtig. Deze is minder slecht dan zijn voorgangers, maar nog altijd geen lied dat ik uit mezelf zou opzetten.
 
'Ya Shema Evyonecha' geeft me eindelijk waar ik al de hele tijd naar vraag. Traditionele muziek gecombineerd met metal! Het album had een favoriet van me kunnen zijn, als het allemaal nummers zoals deze zouden zijn geweest. 'For The Leader, With Strings Music' heeft bovenop een vreemde titel ook enorm veel chaos. Dit lied had echt zo lang niet hoeven zijn. 'Mångata' begint zeer fantasy folky, met wat Sonata Arctica vibes, maar verliest me halverwege. Slechte afsluiter van dit album.
 
Geen enkel lied in dit album hoort bij elkaar, en de constante muziekswitches geven me een whiplash en lichte hoofdpijn. Spijtig.

Kyria Van Gasse 

"Its like this band has a severe identity crisis, and is working through that issue by testing out new versions of themselves every few minutes."