|
Het Zweedse viertal Unfaithful heeft al enige naambekendheid in hun thuisland waar ze al drie jaren naeen te horen zijn op het “Sweden Rock Festival” en waar hun nummer 'Psychward' vrij frequent werd gespeeld op radio en zelfs op tv daar er ook een muziekvideo van bestaat. Buiten hun thuisland is Unfaithful nog een zo goed als onbeschreven blad en daar wil het kwartet nu verandering in brengen door middel van dit negen nummers tellende 'Streetfighter' waarvan een deel van de opbrengst gaat naar de Zweedse organisatie “Friends” (www.friends.se), een organisatie tegen pesten. Negen nummers waar “groove” het magische woord lijkt te zijn, daar elk nummer een zware groove meekrijgt en ook wel steeds een vrij aanstekelijk refrein bevat. Stevige en krachtige vocalen worden nu en dan afgewisseld met agressievere passages waar vocalist Marcus Karregard eerder brult en schreeuwt dan goed zingt. Drums en bass zorgen voor een solide zij het eerder onopvallende basis. Het gitaarspel van Sammy Kela blijkt dan wel weer van hoog niveau: zijn riffs zijn dus steeds erg groovy en krachtig te noemen en zijn gitaarsolos' laat hij zijn uitstekende techniek op de voorgrond treden zodat die me soms doen denken aan werk van progressieve metalgitaristen (ik denk hier in de eerste plaats aan zijn solo in 'Trendkiller'). Groot nadeel is dan weer dat de negen tracks nogal op elkaar lijken en dus onderling inwisselbaar zijn zodat je, meteen nadat je het album hebt gehoord, al niet meer weet welke tracks nu precies uit je speakers zijn geknald. Uitzondering op die regel is voor mij het nummer 'Streetfighter', dat niet enkel een beklijvende tekst heeft, maar ook strak en aanstekelijk klinkt, terwijl er een eigenaardige break in langskomt die uitmondt in het catchy refrein om dan abrupt te eindigen. Toch is dit dus duidelijk veel te weinig om echt te gaan opvallen in de immense stroom van releases die elke week opnieuw om onze aandacht schreeuwen. Luc Ghyselen (3)
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
|
RSS-feed