DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Lock Up Your Children
2. Burned At The Stake
3. Assassin
4. Damien
5. Crying For Death
6. Spectrum Of Death
7. Scars
8. Beyond The Gates Of Hell
9. Destruction System 4-track demo (recorded in 1992)
10. Destruction System
11. Disciples Of Discipline
12. Sign Of The Times
13. Living Misery

Disc Two:

1. Destruction System rough mix (recorded in 1992)
2. Intro
3. Destruction System
4. Darkness Unseen
5. Depth Of Sanity
6. Disciples Of Discipline
7. Spectrum Of Death Ii
8. Halls Of Terror
9. Living Misery
10. Sign Of The Times
11. Final Exit Recordings 2011
12. Intro / Death Before Dawn
13. Thrashaholic 
14. Dying Day
15. Life's Blood / Outro

Platenlabel
Century Media Records

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Sony Music

Website Artiest
Morbid Saint

Ze lijken wel in een nostalgische bui te zijn bij Century Media. Na Sindrome wordt er nu ook muziek van een andere cult band heruitgebracht. Namelijk Morbid Saint. Het betreft een heruitgave van ‘Spectrum of Death’, het eerste album van deze Amerikaanse Thrash/Death metal formatie. Morbid Saint speelt een vroege vorm van death metal, en ligt muzikaal in het straatje van onder andere Possessed, Toxic Holocaust en (in mindere mate) Venom en Bathory. De muziek van de band is diep geworteld in thrash, dus vergelijkingen met Slayer en Exodus zijn nooit ver weg. Denk hierbij aan snelle, vaak rommelige, gitaarriffs en Kerry-King-tremelo-mishandeling solo’s. Dit alles ondersteund door schreeuwende zanglijnen en felle blastbeats. De band stond destijds regelmatig in het voorprogramma van death metal pioniers Death, en daar is een reden voor. De nummers en de productie van het album zijn niet echt van hoge kwaliteit, maar dit wordt ruimschoots gecompenseerd met de energie en het enthousiasme dat er van af spat. In dat opzicht is de band te vergelijken met Nuclear Assault, ook een band die muzikaal niet heel goed is, maar van optredens altijd wel een feestje weten te maken. Dit is muziek die je vooral live moet horen, en die ongetwijfeld zal zorgen voor enkele stevige moshpits. Geen overtollige of complexe trucjes of versierinkjes, gewoon keihard knallen. Naast de nummers die op het album uit 1990 stonden, zijn er ook enkele demo’s aanwezig, evenals het volledige album ‘Destruction System’. In dat opzicht heeft dit album veel weg van het in 2012 verschenen compilatie-album ‘Thrashaholic’, met als grootste verschil dat dit album dus uitgebracht  wordt door Century media. Mijn advies is om dit album zeker eens te beluisteren. Het is misschien niet het beste Thrash album, maar het loont zeker de moeite. 

Hans Goossenaerts (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Raptor’s Breath
2. In Stone
3. Post Morthem Spasm
4. Altar
5. Lashes
6. The Horror
7. Ghost Dance
8. Death Dance
9. The Narcissist

Platenlabel
The Sign Records

Labelnummer
TRL002

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Hardlife Promotions

Website Artiest
Snake Tongue

De eerste lijnen voor deze band werden uitgezet toen Scorched Earth werd opgericht in 2011 en op zes maanden tijd een 7” hadden uitgebracht gevolgd door een 47 dagen durende toer doorheen oost Europa. Bij terugkomst splitte de band en Martin Shukevich (Shades Of Grey, Future Ruins) bleef achter met enkel nog een concept. In 2014 rekruteert Martin dan Patrik Lindecrantz (Svartenbrandt, Restless Knights) aan zang, Samuel Enocsson (Grace Will Fall) op drums, Fabio Accardo (Radiance, Lothüs) aan bas and Niklas Thorgren op gitaar. Fabio verlaat echter de band en wordt vervangen door Frederik Pettersson (We Might Say Farewell) die de plaats aan de gitaar inneemt, waarop Martin de bas en achtergrond vocalen voor zijn rekening gaat nemen. Snake Tongue kan van start, verzameld ideeën en schrijft het eerste materiaal bij elkaar. Een demo met twee nummers wordt uitgebracht en tijdens de eerste shows delen ze het podium met Doomriders en Coliseum. Tijdens de lente van 2015 toeren ze kort doorheen Duitsland en Denemarken om het nieuwe songmateriaal uit te proberen en in de zomer 2015 wordt het debuut album ‘Raptor’s Breath’ opgenomen. Deze 28 minuten brutale en agressief klinkende plaat telt negen nummers met een mix aan modern klinkende Punk/hardcore/metal songs. Het laatste genre is niet zo dominant aanwezig en waarschijnlijk ook één van de redenen dat het album me niet echt omver blies. Ze leveren weliswaar een mooie maar niet al te grootse prestatie maar ik mis uitschieters zoals boeiende refreinen en strakke riffs. Voor mezelf klinkt het allemaal nogal vlug hetzelfde maar laat dit misschien een eigenschap zijn van de brutale en chaotische kant van een hardcore scene. Kurt Ballou (Godcity) wist deze band in elk geval met  een agressief geluid te mixen en de mastering van Brad Boatright (Audiosiege) voegt er zeker nog extra kracht aan toe. Een perfecte mix/mastering combinatie voor een album die een combinatie kent van typische Zweedse & Amerikaanse Hardcore.

Line up:

• Patrik Lindecrantz: Vocals
• Martin Shukevich: Bass, Vocals
• Niklas Thorgren: Guitar
• Fredrik Petersson: Guitar
• Samuel Enocsson: Drums

Johan Kaethoven (3)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Wer Hat Angst Vor'm Schwarzen Mann
2. Ist Das Verrückt
3. Glorreiche Zeiten
4. Einsam
5. Teufel
6. Jordan

Platenlabel
Napalm Records

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Pias/Rough Trade

Website Artiest
Megaherz

Het laatste album ‘Zombieland’ van het Duitse Megaherz zindert nog na in onze gehoorgangen of dit vijftal schotelt ons de opvolger al voor. ‘Erdwäts’ heet de nieuwe schijf die in de vorm van een EP met 6 nummers. Wie Megahertz hoort zal meteen aan Rammstein of Oomph! denken want ze zitten zowat in hetzelfde straatje en spelen dus industrial metal. Al moet wel gezegd worden dat Megahertz met tijden nog iets melodischer klinkt. Deze Duitsers zijn inmiddels ook aan hun zevende release toe en dan krijg je toch al enige ervaring lijkt me. Op dit kleinood staan vier nieuwe nummers en twee herwerkte versies van eerder verschenen nummers. Er is ook wel een verscheidenheid in de nummers te horen. Twee tracks zijn echt overladen met krachtige riffs, Eén ligt in de mid tempo regionen en het vierde is een traag, ernstig  en donkerder nummer dat de tongen zal losweken. ‘Wer Hat Angst Vor'm Schwarzen Mann’ kadert tekstueel over angsten: Schrik voor het onbekende, angst voor een wereld die alsmaar chaotischer wordt en angst dat alles totaal uit de hand (gaat) lopen met de onderliggende boodschap dat het tijd is om ons niet meer te verbergen en de angsten onder ogen te zien. ‘Glorreiche Zeiten` aan de andere kant wenst de dromers en wereldverbeteraars moed toe om hun dromen waar te maken. Het klinkt anders, als een soort hymne die moed moet inspreken. ‘Einsam’ op zijn beurt verteld het verhaal van een stukgelopen relatie maar met een twist in het verhaal: diegene die vertrekt lijkt nogal vol van leedvermaak meestal. De spanning en het man-vrouw duet brengt iets verfrissend in dit nummer. Commercieel gezien ook een shot in de roos lijkt me.  Dat wat de nieuwe nummers betreft. Net zoals bij ‘Götterdämmerung’ & ‘Zombieland’ staan oer op deze EP ook weer twee Megaherz klassiekers die opnieuw opgenomen werden. De fans zullen zeker smullen van het nieuwe ‘Teufel’ & ‘Jordan’. ‘Teufel’ zou ik bestempelen als een goed rock nummer, niet meer niet minder maar ‘Jordan’ daarentegen boeide me meer. De achtergrond vocalen die een midden Oosten gevoel oproepen en toch de kracht van de harde beats en de agressieve teksten die hiermee in contrast staan. Dit nummer heeft wat een nummer moet hebben om epaalde rillingen over je rug te voelen.

Line-Up:

• Alexander `Lex´ Wohnhaas: Vocals
• Christian `X-ti´ Bystron: Guitars
• Christoph Klinke: Guitars
• Werner `Wenz´ Weninger: Bass
• Jürgen `Bam´ Wiehler: Drums

Johan Kaethoven (3½)

Tracks:

1. Eyes On The Price
2. Rust
3. Deadweight
4. Horde Of Flies 
5. I Call You Over (Hairy Teeth, Pt. II) 
6. Repeat Until Death
7. Shake Them For What They're Worth
8. You The Man
9. Get Your Cuts

Platenlabel
Century Media

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Sony Music

Promo-agent
Wilko Reijnders

Website Artiest
Bombus

Bombus is een Scandinavische metal band die aan zijn derde album toe is. 
Voor Feffe van Bombus zijn de songs het belangrijkst. “Je hebt vooral een goede ‘hook’ nodig”. En dat is duidelijk merkbaar op dit album. Wat een verandering ten opzichte van hun vorige albums. De eerste twee CD’s klonken totaal anders. Een veel ‘dirtier’ productie. De zang van de twee vocalisten was duister en omgeven door een geluidsmuur. Hier klinkt alles cleaner en zijn de vocalen en de insrumenten duidelijk te onderscheiden. Nu hoor je ook hoe goed de muzikanten zijn. Uitstekende gitaarsolo’s zijn bijna in ieder nummer terug te vinden. Ook het artwork is volledig veranderd qua stijl.
De nummers klinken nog altijd hard en ruw, maar helemaal opgekuist. Zonder de metalsound zaten er wellicht enkele hits tussen. En dat geldt voor ieder nummer. Hoewel hun single ‘Deadweight’ nog het meest hitgevoelig is. Toch eigenaardig, dit zijn termen die anders zelden voorkomen in een metalreview.
Feffe waagt zich zelfs aan ‘clean vocals’ tijdens ‘I Call You Over’ en tot zijn eigen verbazing en die van ons is hij zelfs daar een kei in. Dit nummer heeft als tweede titel ‘Hairy Teeth part 2’, een vervolg op een nummer van hun eerste album. Maar enkel de achterliggende gitaarrif is hetzelfde, voor de rest klinkt het nummer totaal anders. 
De songs zijn een stuk korter dan op de vorige albums, wat weer bewijst dat de groep gaat voor nummers met een herkenbare melodie en een enorme ‘drive’. Ook het album is kort, maar ik heb liever een kort album vol goeie songs, dan een groep die een uur wil volmaken met nummers die er beter niet zouden opstaan.
Een uitstekend album van muzikanten met een duidelijke passie voor muziek en die die passie met ons willen delen. 
Release date: 26/02/2016
Available as Digipak CD, Vinyl LP and Digital Download

Line-Up: 

• Feffe (gitaar & vocals)
• Matte (gitaar & Vocals)
• Peter (drums)
• Ola (bass)

Lees ook ons interview met Feffe

Danny Focke (4½)