Alwaid : The Machine And The Beast

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Enter the Other One Inside
2. Amphisbaena
3. When Giants Wake
4. The Whale
5. The Lord of Cities
6. Monsters by Gaslight
7. Sang Noir
8. And the Song Went ( Silent o'Moyle)
9. Idle Riddles and Rhymes
10. Fractalized
11. The Call of the Wild

 
Platenlabel
Valkyrie Rising
 
Labelnummer
Promo CD
 
Distributie
Sonic Rendez Vous
 
Promo-agent
Mike De Coene (Hardlife Promotion)
 
Website Artiest
Alwaid

Wie van een goede portie fantasie en epische verhalen houdt binnen de metal muziek, moet zeker Alwaid eens onder de loep gaan nemen. Deze band is ontstaan in 2010 in het Franse Rijsel. Hun demo werd in 2012 uitgebracht en twee jaar later volgde hun debuut ‘Lacus Somniorum’. Hun opvolger die in 2017 verscheen 'The Machine And The Beast' werd eerst alleen maar online verkocht, maar via het label Valkyrie Rising volgden dan ook de fysieke kopieën. En terecht ook want Alwaid heeft meer dan het recht om verder te kunnen groeien. In vijf jaar tijd heeft de band al meer dan tachtig optredens gedaan in Benelux en zelfs Verenigd Koninkrijk. Zelf heb ik de band al tal van keren op affiches zien staan maar nooit echt live kunnen meepikken. Na het beluisteren van dit album, heb ik een reden te meer om de band eens live aan het werk te zien. Na de intro 'Enter the Other One Inside' komt het nummer 'Amphisbaena' direct met orchestralen en strakke riffs op je af en we spreken dan nog niet over de magistrale koren op de achtergrond. Zangeres Marie past hier mooi in het geheel. Ze heeft niet de doorgaanse hoge sopraan stem maar een volle sterke stem die denk ik live een mooi bereik zou moeten bieden. Ook zijn er grunts aanwezig op deze plaat die mooi samen klinken met Marie haar stem. De plaat gaat op een sprookjesachtig niveau verder met 'When Giants Wake'. Het deed me soms wel een beetje denken aan Nightwish (wat zeker geen slecht punt is) door de vrolijke symfonieën en Marie die het verhaal mooi aan de luisteraar vertelt. Dit gaat zo op een aangename toon verder tot aan 'Monsters by Gaslight' waar er meer gebruik gemaakt wordt van de grunts. Hier toont Alwaid aan dat ze sterk in hun schoenen staan om vele elementen met elkaar te combineren en verschillende wegen te bewandelen. Zo is dit ook het geval bij 'And the Song Went (Silent o'Moyle)' en 'Sang Noir' waar er een doom atmosfeer gecreeërd wordt, waarbij de luisteraar zich in Candlemass sferen kan terecht komen. Het kan me zeker bekoren om deze afwisselingen bij elkaar op eenzelfde plaat te kunnen beluisteren. Na de tragere doom nummers komt 'Idle Riddles and Rhymes' die met de orchestralen zeer bombastisch tewerk gaat. Dit contrast binnen een zelfde album werkt voor mij perfect. Het persoonlijke minpuntje voor mij volgt met 'Fractalized' , niet te min dat Marie haar stem hier zeer krachtig over komt, is dit een trager meer balladachtig nummer. Dit nummer is overbodig voor mij, zeker als er dan al twee krachtige, meer doom georiënteerde nummers op de plaat staan. Na deze ballad wordt de plaat gelukkig in stijl afgeloten met 'The Call of the Wild' die alles uit de kan haalt wat symphonische en melodische female fronted metal te bieden heeft.
 
Jason Proot (4)

Alwaid delivers a good variation of melodic, symphonic and doom metal with their second record.