cd reviews
Een van de allereerste power metal bands uit Brazilië was Angra, een band die in 1991 werd opgericht door o.a. vocalist Andre Matos en gitarist Rafael Bittencourt. Dit resulteerde in een aantal uitstekend ontvangen albums tot o.a. Andre het in 2000 voor bekeken hield. Gelukkig overleefde Angra die wisselingen in de line-up en met vocalist Eduardo Falaschi werd een nieuwe start genomen. Dit zorgde opnieuw voor een aantal sterk ontvangen albums maar ook deze line-up hield geen stand. Nu is er alweer een nieuwe line-up tot stand gekomen – gitarist Rafael Bittencourt (die nu ook een vocale inbreng heeft en enig origineel lid is), gitarist Kiko Loureiro, bassist Felipe Andreoli, drummer Bruno Valverde en de Italiaanse vocalist Fabio Leone – waarmee dit nieuwe studio-album, 'Secret Garden', werd opgenomen. De lichtjes progressieve power metal van het gloednieuwe kwintet klinkt vertrouwd en toch nieuw in de oren. Elf nummers telt het, volgens mijn rekening, achtste album van het vijftal. Een mysterieuze intro opent 'Newborn Me', een titel die meteen tot de verbeelding spreekt daar Angra met dit album ook opnieuw herboren lijkt: een krachtig uptempo track die voldoende tempowisselingen in huis heeft om je echt te blijven boeien terwijl een mooi akoestische break voor wat verademing zorgt. Het temp wordt zelfs nog iets de hoogte in gejaagd voor het energieke 'Black Hearted Soul' met een paar uitstekende melodieuze gitaarsolo's. 'Final Light' is een stuk trager op gebied van tempo, het hoekige ritme mag dit op zijn conto schrijven. In de ballade 'Storm Of Emotions' mag Fabio nog eens demonstreren wat hij allemaal uit zijn strot kan halen, terwijl 'Synchronicity II' bol staat van veranderingen in tempo en ritme. 'Violet Sky' kent zowel rustiger passages als stevige en krachtige momenten en wordt op vocaal gebied tot een goed einde gebracht door Rafael Bittencourt, die er zo voor zorgt dat dit het eerste nummer is waar hij de vocale honeurs waarneemt. 'Upper levels' heeft zowat elke muzikant van de band zijn deeltje in de spotlight en mag je gerust bestempelen als een progressieve metalsong. Energiek, krachtig en uptempo zijn dan weer de sleutelwoorden die het best 'Perfect Symmetry' omschrijven, terwijl een uiterst gevoelige en rustgevende ballade, 'Silent Call', dit album in stijl afsluit. En dan heb ik het nog niet gehad over de twee gasten die hier opduiken. Het breekbare, gevoelige titelnummer wordt immers ingezongen door Epica's Simone Simons, terwijl 'Crushing Room' een vocaal duet is geworden tussen Rafael en Doro Pesch. Meteen is Angra terug van weggeweest en met de ontdekking van de vocale capaciteiten van Rafael hebben ze er een extra troef bij gekregen. Misschien krijg je hier als metalfan iets te veel rustiger passages te verwerken, maar dat neemt niet weg dat deze 'Secret Garden' een mooie aanvulling is voor een zichzelf respecterende liefhebber van progressieve power metal. Luc Ghyselen (4)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|