cd reviews
Atmosferische black metal kregen we in de eerste jaren voorgeschoteld van het Noorse Arcturus die later werd aangepast tot avant garde black metal met een progressief randje. Nu, met hun vijfde full-album onder de arm, mag je daar heel zeker ook de term space rock – of mag ik dit “space metal” noemen, aan toevoegen. Een heel eigenzinnige combinatie die wonderwel werkt. Getuige daarvan was hun laatste album 'Sideshow Symphonies' die nu toch al zo'n tien jaar terug in de tijd werd uitgebracht. Waarom het zolang duurde vooraleer Arcturus met een opvolger voor de dag kwam weet ik niet precies (misschien omdat het vijftal ook allemaal in andere bands (projecten) actief is), maar wat ik wel weet: “het is het wachten meer dan waard geweest”. Steinar “Sverd” Johnson (keyboards, gitaar) stond ook nu weer in voor de onwaarschijnlijke kronkels in de tien composities die het album rijk is. Bassist Skoll en natuurlijk het fenomenale drumwerk van Hellhammer zorgen hier voor een uiterst solide maar ook prangende basis waarop gitarist Knut Magne Valle zijn duivelse riffs en solo's mag op bot vieren, terwijl de space klanken uit de toetsen worden getoverd door Sverd. En als kers op deze reeds mooi versierde taart krijg je dan nog de fantastische vocalen van ICS Vortex (Simen Hestnaes) die opnieuw heel veel black metal gezang laat horen doorheen het album, naast hoge metal vocalen en vrij cleane zanglijnen. De zanglijnen passen gewoonweg wonderwel samen in deze muzikale omgeving. Fans van de band kunnen dit blindelings aan hun collectie toevoegen. Maar ook muziekliefhebbers die de band echt niet kennen, zouden dit eens aan een deftige luisterbeurt moeten onderwerpen. Ik geef grif toe dat de combinatie van de verschillende invloeden (space rock, avant garde, black metal) in het begin wat vreemd en eigenaardig overkomt, maar eens je dat een beetje gewoon bent geworden, garandeer ik je dat je verslingerd wordt aan wat Arcturus hier op je loslaat. Geen enkele track kan je matig noemen, integendeel zelfs. Echte uitschieters ontdekte ik eigenlijk niet al is mijn favoriete track het uiterst vlotte en gedreven 'Angst' waar ik vooral onder de indruk ben geraakt van de vocale capaciteiten van ICS Vortex die hier van stevige en krachtige metal vocalen moeiteloos overschakelt tot die typische black metal screams. Maar zo doe ik eigenlijk de negen andere tracks onrecht aan want die zijn stuk voor stuk van ditzelfde hoge niveau. Hopelijk moeten we nu niet opnieuw tien jaar wachten op nieuw studiowerk van dit Noorse vijftal. Luc Ghyselen (4½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|