Crowbar: The Serpent Only Lies

DETAIL ALBUM
​
Tracks:

1. Falling While Rising
2. Plasmic And Pure
3. I Am The Storm
4. Surviving The Abyss
5. The Serpent Only Lies
6. The Enemy Besides You
7. Embrace The Light
8. On Holy Ground
9. Song Of The Dunes
10. A I Heal

Platenlabel
Steamhammer / SPV
 
Distributie
SPV
 
Promo
SPV
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Distributie
SPV
 
Promo-agent
SPV
 
Website Artiest
Crowbar

 

Crowbar is zeker geen onbekende naam in het metal milieu. Deze Amerikaanse Sludge-Metalband bestaat al sedert 1991 (eigenlijk 1988 maar toen nog onder een andere naam). Ze zijn inmiddels toe aan hun elfde full-album, ‘The Serpent Only Lies’. Dit album bevat een duidelijke link naar hun roots en hun oude werk maar dan gegoten in het hedendaagse jasje. Zeg maar dat dit album lijkt op een tribute-album voor hen zelf. Nu wist ik zelf niet goed wat voor te stellen bij het genre sludge-metal. Er zijn tegenwoordig zoveel verschillende stijlen, namen en sub-genres dat ik vaak door het bos de bomen niet meer zie. Sludge doet me wat denken aan een vuil, slijkerige brij in een of ander moeras en zo klinkt de muziek ook. Lekker vuil, vettig en soms een beetje duister. Neem nu opener 'Falling While Rising' dat begint met een lekker vette doch duistere riff. Laaggestemde gitaren en de wat zeurige stem van zanger Kirk Windstein, het handelsmerk van de band ? Spijtig in dit nummer is de lange outro die door gebrek aan variatie  gaat vervelen. 'Plasmic And Pure' is het volgende nummer dat in m'n gehoorgangen weerklinkt. De manier van zang doet me wel eens denken aan sommige hardcore bands, enkel muzikaal ligt hier de snelheid wat lager. Maar het is dan ook een totaal ander genre. De vocals klinken alleszins lekker agressief en daar hou ik wel van. Het blijft me echter wel een raadsel waarom ze nu voor het tweede nummer op rij kiezen voor een lange, saaie, instrumentale outro. Niks over de instrumentale kwaliteiten van de band maar kies dan voor een vette solo in plaats van een steeds wederkerende herhaling van een riff. M'n woorden over de referentie naar hardcore bands zijn nog niet koud of daar blaast 'I Am The Storm' door de speakers, wees maar zeker dat er vette hardcore invloeden inzitten in dit up-tempo nummer. Na dit bijna hardcore geweld is het terug tijd voor de moddervette moerassound die deze band zo typeert. 'Surviving The Abyss' is een trager nummer waardoor de zangstem nog een veel grotere invloed krijgt in de dynamiek van dit nummer. Geen overduidelijke riffs of solo's enkel de duistere zang bijgestaan door de typerende sound en helaas die wederkerende outro's.  Kan titeltrack 'The Serpent Only Lies' me alsnog overtuigen? Niet volledig. Het opent nochtans sterk maar verliest dan een pak van z'n drive in het zeurige refrein. Het album bekoort me het meest wanneer de sludgemetal de hardcore elementen omarmt zoals de band op sommige nummers weet te verwezenlijken. Zoals op 'The Enemy Besides You' waar deze elementen het nummer net dat extra weten te geven maar helaas verknoeit de outro alweer m'n gevoel over dit nummer. 'Embrace The Light' is dan weer sludge boven, trage laag getunede gitaren die de zeurderige, maar rauwe zangstem ondersteunen. Bij wijlen doet me deze zangstijl me wat denken aan Chris Cornell van Soundgarden, die ook zo zeurderig kon klinken. Waarmee ik niet zeg dat dit slecht is, ik kan het enkel moeilijk anders omschrijven. Ook het volgende nummer zit in dezelfde lijn, na een leuke intro met een aanstekelijke riff en het invallen van de vocals is 'On Holy Ground' echt gestart. 'Song Of The Dunes' begint heel rustig met wat zweverige gitaren. Het nummer krijgt wat meer punch bij het invallen van de rauwe vocals maar blijft in de ballad sfeer. Eindigen doet het album met 'As I Heal' een bevestigende en typerende plaat voor dit album.
 
Peter Smet (2,5)

Dissapointed in this album, I don't get why they choose to include those long boring outro's in some of their songs.