Dimmu Borgir: Eonian

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. The Unveiling
2. Interdimensional Summit
3. ÆTheric
4. Council of Wolves and Snakes
5. The Empyrean Phoenix
6. Lightbringer
7. I Am Sovereign
8. Archaic Correspondence
9. Alpha Aeon Omega
10. Rite of Passage

 
Website Artiest
Dimmu Borgir

​Acht jaar hebben we erop moeten wachten. Vaderschap en andere familiale plichten lagen aan de basis van deze rustperiode. Muzikanten zijn ook maar mensen. De vraag is natuurlijk of dit gevolgen heeft voor de groep en voor de muziek. Behalve dat men acht jaar evolutie minder heeft doorgemaakt is daar niet zo heel veel van te merken. Ten opzichte van ‘Abrahadabra’, het vorig album, ligt de standaard zelfs een stuk hoger met een rauwer black metal gehalte, een bombastischer orkestratie en een virtuoze uitvoering. De Dimmu Borgir van de pure black metal verdwijnt meer en meer en wordt vervangen door de bombastische, symfonische, progressieve versie. Het hangt er dus vanaf wat je graag hoort. Galder mag wat meer op de voorgrond treden, want nu krijg je bijna geen sologitaar. De focus ligt bijna volledig op de keyboards, het koor en het orkest. Bij Old Man’s Child  bewijst hij nochtans zijn kunnen als leadgitarist. De eerste single ‘Interdimensional Summit’ laat al ten volle dat orkest horen. De gitaar die er dan wel is, klinkt een stuk softer, wat de hard core fan minder zal bekoren. Met alle facetten van de groep geconcentreerd in één song is het de perfecte introductie . De groep nam de productie in eigen handen met Jens Bogren als geluidsingenieur. Het is melodieuzer, zwaarder, agressiever en mooier geworden. Het Schola Cantrum Choir, met arrangementen van Gaute Storaas is ook een belangrijk onderdeel van het geluid van dit album. Opener ‘The Unveiling’ geeft reeds zes minuten van de briljante nieuwe ideeën prijs. ‘Eonian’ zit vol mooie finesses en details. ‘Alpha Aeon Omega’ haalt hun blackest days weer even boven, inclusief blastbeats. De groep staat er duidelijk terug. Een album als ‘Puritanical Euphoric Misanthropia’ of ‘Death Cult Armageddon’ is het niet geworden, maar het is terug een grote stap in de goede richting na mindere albums als ‘In Sorte Diaboli’ en zeker ‘Abrahadabra’.

Line-up:
Shagrath: zang
Silenoz: ritmegitaar
Galder: leadgitaar
Daray: drums
Victor Brandt: bass

 
Danny Focke (4)

Back to the original meaning of ‘Dimmu Borgir’: a dark place.!