Dragony: Shadowplay

Dragony is een zes man tellende symfonische power metal band uit Oostenrijk die in 2007 werd opgericht, eerst nog studioproject onder de naam The Dragonslayer Project. Hun debuutalbum, 'Legends' (2012), werd goed tot uitstekend ontvangen en dat zorgde er ook voor dat de band tal van kansen kreeg als voorprogramma bij gereputeerde bands als Edenbridge, Serenity, Primal Fear, Powerwolf en Blind Guardian om maar die te gaan noemen. Tussen het debuutalbum en deze 'Shadowplay' onderging de band ook een paar wisselingen in de line-up zodat deze nu bestaat uit vocalist Siegfried Samer, gitaristen Andreas Poppernitsch en Simon Saito, bassist Herbert Glos, toetsenist Manuel Hartleb en drummer Frederic Brünner. Elf uitstekend gearrangeerde tracks vind je op deze 'Shadowplay' die ook al meteen aantonen dat de band een flinke stap voorwaarts heeft gezet in vergelijking met hun debuut. Er wordt knap en vol overgave geopend met 'Wolves Of The North', een vrij lang uitgesponnen vlot en uptempo nummer dat meteen de lat vrij hoog legt en me wat doet denken aan Serenity, maar dan natuurlijk zonder vrouwelijke vocalen. 'Shadowrunners' gaat op dit elan verder en bevat, naast een knappe gitaarsolo, wat koorzang dat voor een mooi contrast zorgt met de vocalen van Siegfried. 'Kiln Of The First Flame' is een track die een stuk dreigender en donkerder klinkt dan zijn voorgangers. Meteen een nummer dat steviger en krachtiger klinkt en waar Siegfried ook al ondersteund wordt door extra vocalen. Het korte weemoedige 'The Maiden's Cliff' zorgt voor een rustig accent, waarna het machtige 'Warlock' uiterst dreigend en mysterieus opent om uit te groeien tot een krachtige en stevige track die op vele albums van meer gereputeerde bands een plaatje zou krijgen. Dankzij vele tempo en ritme wisselingen en de krachtige vocalen (opnieuw nu en dan mooi ondersteund door extra vocale kracht) vallen alle puzzelstukjes van Dragony hier perfect op hun plaats. 'Babylon' is iets minder op gebied van tempo en legt meer de nadruk op melodie, zonder dat je hier hoeft te spreken van een minderwaardige track. Nee, niets is minder waar: het nummer mag gerust naast 'Warlock' staan, het is enkel dat dit nummer een ander gevoel, bij mij althans, oproept. Het aanstekelijke 'Dr. Agony' opent met de woorden “Doctor Doctor Please” waardoor ik spontaan aan UFO's 'Doctor, Doctor' moest denken, maar voor de rest heeft dit nummer niets gemeen met de track van UFO. Buiten het feit dat dit een aanstekelijke track is geworden, beschikt het nummer over een knappe loodzware break. Een mooie pompende basslijn mag 'At Daggers Drawn' openen, een track waar die basslijn nog een paar keer wordt gebruikt, een kleine fantasie gebeurt met vervorming van de vocalen die een wat mysterieus aspect aan het nummer verlenen, maar die eigenlijk gewoonweg alle elementen (zelfs wat folky invloeden) uit de stijl van Dragony op een mooie manier samenvoegt. 'Unicorn Union', is een aanstekelijk nummer geworden waar het refrein gemakkelijk in je hoofd blijft rondtollen en dus gemakkelijk mee te zingen is. Maar het “moment suprème” is het net iets meer dan tien minuten durende 'The Silent Sun' waar de band vocale steun kreeg van Zak Stevens (ex-Savatage, Circle II Circle) en die opent met een fragment dat zo uit een Savatage-album kon komen. Dankzij tempo en ritme wisselingen, prachtig gearrangeerde zanglijnen en de toch wel machtige stem van Zak, die een mooi contrast vormt met de stem van Siegfried, is dit echt wel hét visitekaartje van dit album en deze band. De cover van 'True Survivor' (uit de film King Fury en toen ingezongen door “Knight Rider' David Hasselhoff) is krachtig en toont aan dat de band ook mooie dingen aankon met een , voor mij, origineel matige song. De mooie uitgewerkte cover (van de hand van de Hongaar Peter Sallai) zorgt ervoor dat dit ook visueel een aantrekkelijke iets is geworden. Fans van symphonic power metal kunnen dit blindelings aan hun collectie toevoegen, want met dit album treden het zestal toe tot de top in het genre. Ik ben dan ook uiterst benieuwd of ze met hun volgende album nog de laatste stap richting absolute top (een echte blijver) kunnen zetten.




Luc Ghyselen (4½)

---

Limb Music I LMP 1509-157 I Dragony