Dystopia: Chaos Philosophorum

DETAIL ALBUM
 
Track:

1. Intro
2. Through The Vortex
3. Black Death
4. Archon
5. Interlude
6. Bound To Annihilate

Platenlabel
Eigen Beheer
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Prtomo-cd
 
 
Promo-Agent
Morbid PR
 
Website Artiest
Dystopia

Dystopia is een Nederlandse black-metal band die met Chaos Philosophorum een vervolg uitbrengen na hun in 2015 gereleaste debuut Haat. Black-metal is m'n ding niet en dat zal het waarschijnlijk nooit worden, maar als reviewer moet je soms eens door de zure appel heen bijten. Objectief dit album beluisteren is dan de boodschap. Het bombastische en grotendeels instrumentale 'Intro' klinkt alvast niet zo verschrikkelijk als ik had gedacht. Ook vocaal kan ik deze opener nog best pruimen. Benieuwd naar wat ik nog verder voorgeschoteld krijg. 'Through The Vortex' is het duistere vervolg op de intro, nu is dit niet een track die makkelijk te beluisteren of te beoordelen is. Het is een lange track van ruim tien minuten, zoals de meeste op dit album trouwens, met toch wel complexe lijnen zowel vocaal als instrumentaal. Zoals eerder al aangehaald niet de muziek die ik me zou aanschaffen maar als ik deze band zou horen spelen op een metalfestival zou ik wel eens durven blijven staan. Ook 'Black Death' brengt ons meer van hetzelfde, duistere, angstige gevoel naar buiten. Maar ja met zo'n titel is de sfeer al gezet voor je het nummer hebt beluisterd. Gelukkig is het geen pest deze track maar ik neem aan dat deze geapprecieerd word door liefhebbers van het genre. 'Archon' begint met een wat melancholisch geluid in plaats van het complexe, duistere gedreun zoals in de andere nummers. Hierdoor vind ik het wat meer klinken als een death metal track maar ik kan er natuurlijk compleet naast zitten want ik ben te weinig mee met deze genres. Hoe moet nu een goede black metal plaat klinken? Als ik luister naar 'Interlude' en het naadloos aansluitende slotnummer 'Bound To Annihilate' die zo een monstertrack creëren van ruim  twintig minuten mag het van mij best zoals deze klinken. De afwisselende sound in 'Interlude' word bijzonder effectief aangevuld door het bulderende 'Bound To Annihilate', snelle drums, door merg en been snijdende vocalen en de constant wisselende gitaarlijnen maken van deze laatste nummers de beste van de plaat.
 
Peter Smet (3)

Allthough I'm not into black-metal, this album surprised and actually entertained me.