Fields Of Troy: The Great Perseverence

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Intro
2. Dethroned
3. Aphasia
4. Flame In The Mirror
5. My Temple Broken
6. Face The Giant
7. Condemn The Unknown
8. Shove And Pull
9. Where Bones Have Dried
10. Last Words
11. Doomsayer

 
Platenlabel
Painted Bass Records
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Pedro (Painted Bass Records)
 
Website Artiest
Fields Of Troy

​Uit West-Vlaanderen komt deze geweldige band Fields Of Troy, met de bebaarde en langharige postbode uit Oostkamp Louis Soenens achter de microfoon. Met een begeesterend stemgeluid en met de begeleiding van topmuzikanten Jurgen Elias (bass), Nick Vanduynslager (gitaar), Sven Herssens (gitaar en backing vocals) en Lothar Ryheul (drums) wordt deze band wel eens “de Belgische Mastodon” genoemd. En terecht, zo bleek al na de eerste luisterbeurt van hun EP ‘Hardship’ uit 2016 en hun liveprestatie op Evil Or Die Fest 2017. Na enkele line-up wissels staat de band nu stevig in zijn schoenen en kregen ze in 2017 een deal aangeboden van JBM Events met als resultaat de release van hun debuutalbum ‘The Great Perseverence’ via Painted Bass Records.
En “great” is in het geval van dit album een understatement want dit album is fenomenaal. Al vanaf de 'Intro' wordt je als luisteraar meegezogen in de zweverige, begeesterende sfeer die dit album inzet. Het moet dan nog echt nog beginnen met het knappe 'Dethroned' waarin Louis Soenens als geen ander weet te switchen tussen een zangstijl die variëert tussen Alice In Chains en Mastodon. Best wel een eer voor deze West-Vlaamse gasten om met zulke bands vergeleken te worden. De sfeer is nu echt gezet en het feest komt volledig op gang met 'Aphasia', een geweldige rock/metalsong die van mijn part dagelijks op de nationale radio hoorbaar mag zijn. Maar helaas is er nog steeds te weinig aandacht voor Belgische hardere rock en metal op onze radioposten, ondanks de inzet van Studio Brussel met o.a. De nieuwe lichting. Fields Of Troy weet op dit album de perfecte balans te vinden en weer te geven tussen rock en metal, 'Flame In The Mirror' is daar een perfect voorbeeld van. Bulderende en rauwe vocalen die afgelost worden met de zweverige, grunge aandoende vocalen die Louis Soenens uit zijn strot geduwd krijgt. Zet daar nog de instrumentale kracht bij die uit de gitaren, bas en drums vloeit en je hebt keer op keer sterke songs. 'My Temple Broken' is weer zo een typische Fields Of Troy track, ondanks ze in bijna elke review met dezelfde wederkerende bands worden vergeleken hebben ze wel degelijk hun eigen stijl. Hoe die dan weer te omschrijven is een ander paar mouwen, daarvoor moet je gewoon luisteren. Naar 'Face The Giant' bijvoorbeeld dat je tegemoet komt als een frontale mokerslag. Lekker verder swingen en headbangen op 'Condemn The Unknown' dat als enkele andere tracks op dit album boven de vijf minuten uitkomt, zonder een milliseconde te vervelen natuurlijk. Voordeel van wat langere songs is dat je er je verschillende stijlen in kwijt kunt en laat dat nu net een kolfje naar de hand zijn van Fields Of Troy. Duwen en trekken en reken daar ook maar dansen en springen bij voor 'Shove And Pull'. De ideale soundtrack voor een eindeloze, snelle autorit is deze strakke 'Where Bones Have Dried'. Over een heel andere boeg gooien deze kleppers het dan met het mooie en ingetogen 'Last Words' een nummer dat snijdt door merg en been. Het langste nummer van het album is tevens het laatste nummer. Op 'Doomsayer' trekt de band nog eens alle registers open en laten ze horen waarom ze terecht de Belgische Mastodon genoemd worden, maar deze band is zoveel meer.
 
Peter Smet (4)

​So much more than the Belgian mastodon, this band brings fire and passion to the stereo and stage.