cd reviews
Het Noorse Kampfar ontstond in 1994 en staat voor black metal en een “take no prisoners”-attitude. Dat laatste komt op het nieuwste album, 'Profan', opnieuw heel duidelijk tot uiting vanwege de brutaliteit en de agressie die in de tracks wordt meegegeven. Je wordt al meteen overweldigd met het eerste nummer. 'Gloria Ablaze', een van de drie nummers waar Engels de voertaal is, opent dit album met een ware mokerslag op gebied van agressie en misschien had de titel beter “Fire” geweest, want dat hoor je heel vaak weerklinken in deze track. Maar wat nog meer opvalt is de ware brutaliteit en de agressie waarmee deze track je meteen overvalt. 'Profanum' gaat gewoon op deze ingeslagen weg verder: de woede druipt er als het ware vanaf. Iets wat misschien nog meer opvalt dankzij de, voor mij althans, onbegrijpelijke tekst in het Noors. 'Icons' ken je misschien reeds, want dat werd reeds eerder uitgebracht single. Wie het nog niet hoorde, mag zich opnieuw verwachten aan een duivels tempo met en tekst waar de vernietigingsdrang centraal staat. Allemaal zaken die je ook terugvindt in 'Skavank'. 'Daimon' opent, naar de normen die hier worden gebruikt, eerder kalm, meeslepend en rustig. Maar dit is maar schijn, want na de intro wordt het tempo en de kracht opgedreven terwijl mysterieus klinkende vocalen je een ongemakkelijk gevoel geven. Met 'Pole In The Ground' komt het derde Engelstalige nummer in een sneltreinvaart over je heen gedenderd dat opnieuw druipt van agressie, terwijl het machtige en brutale 'Tornekratt' het album in passende stijl afsluit: furieus, woedend, brutaal, agressief, vernietigend. Kampfar bewijst met deze 'Profan' eens te meer dat je wel degelijk rekening moet houden met dit Noorse kwartet op gebied van razende, furieuze, brutale en agressieve black metal. Luc Ghyselen (4½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|