Life Of Agony: A Place Where There’s No More Paine

DETAIL ALBUM

Line-up:
Mina Caputo: zang
Joey Z: gitaarr
Alan Robert: bass
Sal Abruscato: drums
 
Tracks:

1. Meet My Maker
2. Right This Wrong
3. A Place Where There's No More Pain
4. Dead Speak Kindly
5. A New Low
6. World Gone Mad
7. Bag Of Bones
8. Walking Catastrophe
9. Song For The Abused
10. Little Spots Of You

 
Platenlabel
Napalm Records
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Distributie
Pias/Rough Trade
 
 
Promo-agent
Mona Miluski (Napalm Records)
 
Website Artiest
Life Of Agony

Nu iedereen weet dat Keith Caputo nu door het leven gaat als Mina Caputo en dat Life of Agony nu een female fronted band is, kunnen we ons weer concentreren op de muziek. Een geluk dat de stem van Mina niet mee getransformeerd is, wat de herkenbaarheid van de sound in de hand werkt. Enkel haar bereik is wat uitgebreid. Maar de muziek zal nooit meer worden wat het vroeger was of m.a.w de rivier zal nooit meer rood kleuren. De overgang van het vroegere metalgeluid van de groep naar de hardere rock wordt verder doorgevoerd. Wat niet betekent dat het slecht is, maar ik had liever de ‘River Runs Red’ en ‘Ugly’ sound. Enkel ‘A New Low’ en ‘Bag Of Bones’ zullen de fans van het eerste uur nog echt aanspreken, want die tappen nog uit het ‘Ugly’ vaatje. In ‘Bag Of Bones’ waart de geest van Type-O-Negative rond met een hogere zang van Mina die het nummer catapulteert tot beste song van het album. Het herneemt ook het thema van ‘River Runs Red’ of met de woorden van bassist Alan: “Hoe alcoholisme iedereen rond de alcoholist beïnvloedt.”. Joey Z speelt nog steeds zijn groovy harde gitaarriffs maar herhaalt zichzelf wat teveel. De eerste drie nummers van de cd zijn qua gitaarwerk amper uit elkaar te houden. Tijdens ‘Right This Wrong’ en ‘Dead Speak Kindly’ moet je willens nillens denken aan Alice In Chains en ook Devon Graves herken ik soms in de zang. Life of Agony heeft naar goede gewoonte van de groep nog maar eens zijn eigen zin doorgevoerd en niet geluisterd naar wat men verwacht. Zowel ‘Broken Valley’ als ‘Soul Searching Sun’ waren een stap in hun evolutie die onvoorspelbaar is, wat beter is dan steeds zichzelf te herhalen. Als je ‘River Runs Red’ wilt horen dan draai je die plaat maar Life of Agony heeft weer een nieuwe stap gezet. De meningen zullen ongetwijfeld verdeeld zijn maar echt verkeerde beslissingen hebben ze in hun carrière nog niet genomen, de split niet meegerekend. Je voelt ook dat Mina zich beter in haar vel voelt. De live reputatie blijft in ieder geval hoog, net als de verwachtingen voor het aantreden op het komende Alcatraz Metal Fest. ‘Be there’!
 
Danny Focke (4)

More than just a nostalgia trip!