Liv Sin: Follow Me

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. The Fall
2. Hypocrite
3. Let Me Out
4. Black Souls
5. Godless Utopia
6. Endless Roads
7. Killing Ourselves To Live
8. I'm Your Sin
9. Emperor Of Chaos
10. Immortal Sin
11. The Beast Inside

 
Platenlabel
Despotz Records
 
Labelnummer
promo CD
 
Distributie
niet gekend
 
Promo-agent
Wilko Reynders (Noise To Have)
 
Website Artiest
Liv Sin
Facebook

Al wie zin heeft in een degelijk, stevig good ol' fashioned metalplaatje steekt zijn hand op. Ay! En voor wie dat een plaatje mag zijn met een ferm wijf (excuses dames, een schoon madam mag ook) achter de microfoon, steek ook uw andere hand op. Ay! Zonder handen typen is nogal moeilijk dus laten we afspreken dat ik ook intentiegewijs mijn beide handen in de lucht heb steken. Ik dank u.  Het ferme plaatje van de ferme band met het ferme wijf (schoon madam) in kwestie is 'Follow Me' van Liv Sin, het Zweedse collectief rond de ravisante (dat is een sjiek woord voor ferm wijf) Liv Jagrell. Liv kent u misschien nog als de frontvrouw van Sister Sin. Die band gooide er in 2015, na dertien jaar en vijf albums, het bijltje bij neer maar Jagrell bleef dus niet bij de pakken zitten.  Ze verzamelde een stel verse muzikanten rond zich en richtte daarme dus Liv Sin op. Na enkele eerder uitgebrachte singles is 'Follow Me' hun debuutalbum. En wat voor één! Dit geeft je een stomp in de maag, grijpt je bij je ballen en draait je ruggengraat binnenstebuiten. En dan hebben we nog maar het eerste nummer 'The Fall' gehoord. Scheurende gitaren, knallende riffs en beukende drums, overgoten met de ferme strot van La Jagrell, dat is het recept. En daar mogen we twaalf songs lang van genieten. In het nummer ‘Hypocrite’ schreeuwt ze uit: “Watch your dirty mouth, you have no right to touch me.  Don’t you even try, pretend you think you know me”. U weze bij deze gewaarschuwd. Het merendeel van de nummers daveren in een stevig uptempo voort, zoals in het eerder genoemde 'The Fall', 'Let Me Out' met zijn catchy melodie en zalig synchroon solerende gitaren, 'Black Souls' (de intro zet u misschien op het verkeerde been maar vrees niet, die ijselijke schreeuw maakt u op tijd wel weer wakker) of ‘Godless Utopia’. ‘Endless Roads’ lijkt een wat rustiger tempo te hanteren maar blijft desondanks toch nog een stevige rocker. Op het lome ‘Immortal Sin’ krijgt Liv de steun van een mannelijke stem maar het is ons nog niet gelukt om te ontdekken aan wie deze toebehoort.  Het afsluitende ‘The Beast Inside’ is enorm beklijvend, ondanks het rustigere tempo (en deze keer is het echt) of misschien juist daardoor dringt het nummer echt binnen tot in je botten en besluit meteen om daar nog een tijdje te verblijven. Sister Sin is dood, en dat vinden wij echt heel jammer maar lang leve Liv Sin! En dat vinden wij joepie! En mag ik het aub nog één keer zeggen? Liv Jagrell is een ferm wijf, nèm! Of een schoon madam, dat kan ook.
 
 
Jan Guisset (4)

From the ashes of Sister Sin rises Liv Sin with a senseless force