March In Arms: Pulse of the Daring

DETAIL ALBUM

​Tracklist:

1. 1914
2. Altar of the Gun
3. Welcome to the Blitz
4. Nisei
5. Pulse of the Daring
6. An Act of Valor
7. No Years Resolution
8. Thunderbolt
9. Omaha
10. Not for Nothing

Website artist:
​​March In Arms

De Amerikaanse band March In Arms noemen zichzelf ‘military powermetal warriors’. Maar wie power metal verwacht keert nogal teleurgesteld naar huis. Als je eerder fan bent van softe en typisch Amerikaanse rock, dan ben je hier aan het juiste adres.
Het album start met ‘1914’, wat je ook meteen genoeg zegt over het thema waar March In Arms mee aan de slag gaat. Het genre is eerder soft metal of hard rock, dus verwacht je hier niet aan rauwe gitaren. Ook de vocals zijn vrij hard opgekuist, wat soms echt wel vreemd klinkt. Het klinkt allemaal net iets te braaf. Hetzelfde bij ‘Altar of the Gun’, goeie muziek, maar de vocals passen niet en zijn veel te proper. ‘Welcome The Blitz’ heeft een classic rock intro, wat me hoop geeft. Die is spijtig genoeg meteen weg. Doordat alles zo afgevlakt en opgekuist is verliest de muziek al zijn dreiging, iets wat je toch verwacht bij een plaat over de Grote Oorlog.
‘Nisei’ is iets ruwer en daardoor meteen wat beter. Hier zit iets meer dreiging in, maar het is nu ook weer niet dat ik angstig zou wegrennen wanneer ik deze gitaren hoor. De titelsong van het album heeft eindelijk wat dreiging, maar hier hebben ze dan weer de kans gemist om er een meezingbaar refrein in te stoppen. ‘An Act of Valor’ gebruikt samples om het lied te starten, en heeft ook nog wat dreiging in de intro. Maar de vocals blijven nog steeds te proper om echt te passen. Hetzelfde bij ‘No Years Resolution’. De band zou perfect passen op de cover van Kerrang! en ik ben er nog niet aan uit als dat een compliment is.
We krijgen weer wat samples voorgeschoteld met ‘Thunderbolt’. Ik weet trouwens ondertussen nog altijd niet goed in welk genre deze band zich situeert. Ook heb ik bij dit lied het gevoel dat de drummer en de zanger allebei een ander lied in hun hoofd hadden. De muziek switches zijn soms echt niet goed. De intro van ‘Omaha’ is dan weer een echt live-nummer, zo eentje dat het publiek meteen gaat meezingen. Het is een uptempo nummer, waarin de vocals net iets beter tot zijn recht komen. De afsluiter ‘Not for Nothing’ heeft goeie gitaren en hele interessante backing vocals. De zang zoals ze in het middenstuk van dit nummer zijn, had ook zo moeten zijn doorheen het hele album.
 
Kyria Van Gasse 

​They call themselves power metal warriors, but I think they are the sons who got left at home, just a little to young to go on the conquest.