Miraculous Mule: Two Tonne Testimony

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Holy Fever
2. Shave 'Em Dry
3. Sound of the Summer
4. Where Monsters Lead
5. Daddy Grace
6. Two Tonne Testimony
7. They Cut We Bleed
8. The Fear
9. We Know About Cha
10. Blues Uzi (Reprisal) 

Platenlabel
Bronzerat Records
 
Labelnummer
LC 25335
 
Distributie
V2 Records
 
Promo-agent
Aces High Promotion (Ron Van Hal)
 
Website Artiest
Miraculous Mule
Facebook

Miraculous Mule werd geboren in London (UK) en is met dit ‘Two Tonne Testimony’ aan hun derde langspeler toe na ‘Deep Fried’ (2013) en ‘Blues Uzi’ (2014). De eerlijkheid gebiedt mij echter (eigenlijk is dat toch nogal een vuile trut hé, die waarheid, dat gebiedt en gebiedt maar, maar eens iets terug geven, nou nou nou …) u mee te geven dat ik nog nooit van deze band had gehoord en dat ‘Two Tonne Testimony’ dus mijn eerste kennismaking met hen was. En qua eerste indruk kan dit behoorlijk tellen. Miraculous Mule brengt een heerlijke mix van stijlen waarvan blues het hoofdbestanddeel is.  Daar worden dan allerlei sauzen overheen gegoten zoals rockabilly, psychedelic rock, soul, … Zo’n teveel aan sauzen leidt vaak tot een kleurloze, vies smakende brij maar in het geval van Miraculous Mule zijn alle ingrediënten zo perfect gedoseerd dat het geheel zeer vlotjes naar binnen glijdt en absoluut naar meer smaakt.  Dit is ook muziek waar je je tijd voor moet nemen en meerdere luisterbeurten na elkaar moet gunnen waarbij de diverse lagen zich één voor één bloot geven. Zelf nemen de heren ook hun tijd. Opener ‘Holy Fever’ start als zo’n oude, betrouwbare dieselmotor, traag maar zeker, middels een leuk basloopje waarna drums en gitaar rustig invallen om pas na één minuut twintig de versnelling in z’n eerste te zetten en het gaspedaal in te trappen. Opgepast! Laat ook die koppeling voorzichtig omhoog komen zodat we niet beginnen te horten en stoten. Ik hoor hierin en ook in ‘Shave ‘Em Dry’ de blues zich vermengen met stoner en soul en ik zou het durven vergelijken met de groove van bijvoorbeeld een Triggerfinger. Met ‘Sound of the Summer’ komen er wat meer indiepop invloeden à la recente Arctic Monkeys bovendrijven. De gelijkenis tussen Martin J Sheeny’s stem en die van Alex Turner is daar zeker mee één van de oorzaken van.  Miraculous Mule klinkt echter allerminst ‘typisch Brits’. ‘Where Monsters Lead’ maakt dan weer plaats voor een groovende gitaarriff en rollende drums. Op het titelnummer ‘Two Tonne Testimony’ gaat de band lekker los in een geweldig rockabilly ritme waarop het bijna onmogelijk is de voeten stil te houden. De plaat eindigt met ‘Blues Uzi (reprise)’.  Door het gebrek aan kennis van eerder Miraculous Mule werk kan ik u niet zeggen in welke mate deze versie zich verhoudt tot het originele nummer. Wat ik wel weet van deze versie is dat het een geweldig goed nummer is, gebaseerd op een slome met distortion gevulde gitaar. Blues als het equivalent van een Uzi, het zou de problemen mijns inziens beter oplossen dan het echte wapen en ik zou in elk geval niet bang zijn voor een ‘drive by’ shooting in dat geval. Meer zelfs, ik sta in het midden van de straat te wachten.  Shoot ‘em up, bóóy!
 
Jan Guisset (3.5)

Blues, psychedelic rock, soul, rockabilly … shaken not stirred … hold the olive