cd reviews
'Apex Predator – Easy Meat' is het vijftiende, als ik de tel juist heb bijgehouden, studio album van deze band, die voor velen de grondleggers zijn van grindcore. Dat het viertal daar tegenwoordig ook scheuten punk, death metal en zelfs wat industrial aan toevoegt, nemen we er graag bij. De band werd in 1981 opgericht en werd wereldberoemd dankzij de eerste twee albums: 'Scum' (1987) en 'From Enslavement To Obliteration' (1988). Op hun nieuwste worp werden zo meer liefst veertien nummers samengeperst (zeventien als je kiest voor de “limited edition mediabook”) die bijna allemaal uiterst krachtig, agressief, vol vuur en woede, én op speed door je huiskamer worden gejaagd. En als je je oren heel goed spitst, kan je in een aantal tracks de maatschappij kritische teksten ontdekken. Vreemde eenden in de snelheidsbijt zijn ongetwijfeld het titelnummer dat het album opent dat zijn invloeden uit de industrial muziek duidelijk niet verbergt onder een ongemakkelijk makende bezwerende tekst en het eerder log gebrachte en beukende 'Dear Slum Landlord'. Zelf ben ik nooit echt een fan geweest van dit extreme geweld en daar zal dit nieuwe album van Napalm Death niets aan veranderen. Fans van het viertal – Mark “Barney” Greenway (vocals), Mitch Harris (guitars), Shane Embury (bass) en Danny Herrera (drums) – zullen mijn waarderingscijfer ongetwijfeld te min vinden en dit album zonder blikken of blozen aan hun collectie toevoegen. Het is hen van harte gegund. Luc Ghyselen (3)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|