Oceans Ate Alaska: Lost Isles

Oceans Ate Alaska werd gevormd in 2011 in het nabije Birmingham, Verenigd Koninkrijk, door Chris Turner achter de Drums, James Kennedy en Adam Zytkiewicz als gitaristen, Mike Stanton als bassist en James Harrison, zanger. 'Lost Isles' is hun debuutalbum na het uitbrengen van twee ep’s 'Taming Lions' (2012) en 'Into The Deep' (2012). Ze brengen de luisteraars experimentele Britse metalcore en brengen hun muziek uit onder het label Fearless Records. Het album begint met de intro ‘Fourthirtytwo’ waarin je waarschuwingsberichten en getuigenissen hoort over onder andere de megatsunami in Lituya Bay, Alaska. Na een aantal seconden speelt hierover een keiharde breakdown, die enkele zeer opmerkelijke tunes bevat. Deze tunes duiden op het progressieve en experimentele aandeel die je te wachten staat bij het beluisteren van dit album. Dit is een uitstekende manier om het album een goede aanzet te geven. Uit de intro vloeit ‘Blood Brothers’ mooi verder waarin de band alles uit de kast haalt. Chris Turner voorziet op de drums, samen met Mike Stanton op de basgitaar, een stevige en soms zeer snelle basis. Op deze basis bouwen James Kennedy en Adam Zytkiewicz verder: ze zorgen voor hoge melodische tonen en een solide lead guitar die het geheel vullen. James Harrison blijft ook niet bij de pakken zitten en voorziet de luisteraars met zeer hoge screams als verbazingwekkend lage screams. De variatie in stemgebruik zorgt voor een aangename beleving van het nummer. Een andere track van het album dat zeker in de kijker gezet mag worden is ‘Downsides’. Het nummer begin stevig,: de drum samen met de lead guitar zorgt voor een heavy feel. Na een tijdje vloeit de melodische gitaar ertussen samen met de vocals in hoge en lage screams. In dit nummer zijn de vocals zeer sterk, meer bepaald het refrein: dit wordt met een cleane stem gezongen met het typisch Britse accent dat daarbij naar voren geschoven wordt. Het nummer bevat ook een extreem krachtige drumsolo die zeker in de kijker gezet moet worden. Het nummer ‘Equinox’ is een nummer dat de harde vibe wat breekt die het album overheerst. Een instrumentaal nummer dat rustig begint en opbouwt naar de volgende vijf tracks op het album. Een nummer als dit zorgt ervoor dat je de veelzijdigheid van de bandleden kan zien, ze spelen niet alleen hard maar kunnen ook het gehoor prikkelen met rustige instrumentale nummers. De titel track van het album ‘Lost Isles’ laat er geen gras over groeien, het nummer gaat direct van start en blaast je omver. Het begint loeihard en bouwt op een gezonde wijze af, van screams naar cleane vocals. De combinatie van de heavy lead guitar en de melodische gitaar zorgen alweer voor een goede balans die het nummer in evenwicht houdt. Naar het einde toe wordt het nummer zeer rustig en vloeit het over in de laatste track van het album ‘Mirage’. ‘Mirage’ heeft een zeer emotioneel begin, de lyrics gaan over het niet kunnen vergeten van iemand die blijft spoken in je hoofd nadat deze uit je leven is verdwenen. Dit wordt nog versterkt door de manier waarop James Harrison zijn stem gebruikt samen met de melodische gitaar die naar de voorgrond getrokken wordt. De drums voorzien verder in dit nummer de luisteraar ook met de nodige breakdowns en harde stukken. Het nummer eindigt met een overgang van screams samen met de melodische gitaar naar het geluid van regen, onweer en iets wat lijkt op morse. Wanneer je dit laatste stuk naast de intro ‘Fourthirtytwo’ legt, waarin de waarschuwingen en getuigenissen voorkomen, bekom je de ijzige stilte na de inslag van de megatsunami. Dit zorgt voor een sterke samenhang tussen de nummers op het album, zeker wanneer je het begin en het einde kan linken aan elkaar. Kort samengevat is dit album een prachtig voorbeeld van zijn genre, experimentele metalcore. Waarin alle instrumenten aan bod komen op verschillende manieren en toch allemaal tot hun recht komen. De verschillende manieren van stemgebruik zijn opmerkelijk en passen dan ook perfect binnen het plaatje. Zet dit alles samen en je krijgt ‘Lost Isles’.

Robin Vandenbulcke (4)

---

Fearless Records I Oceans Ate Alaska