Season Of Ghosts: The Human Paradox

Season Of Ghosts is een project van vocaliste Sophia Aslanidou die hier ook instaat voor de composities en het volledige idee hierachter. En dat idee is eigenlijk heel groots te noemen: een combinatie brengen van extreme rock en metal met elektronica die een beeld van science fiction en horror films oproept. Een hele boterham dus, maar ik denk eindelijk dat ze daar wel in is geslaagd. Twaalf tracks telt het album dat instrumentaal opent met 'Nothing Disappears Without A Trace', een nummer dat inderdaad kan gebruikt worden voor een horror film. Vooral de intro vind ik daarvoor erg geslaagd. Daarna volgt een stuk waarin de elektronica de bovenhand neemt, en dat vind ik een pak minder. Met 'Genesis – The Phoenix Syndrome' komt een eerste vocale track langs. En dat Sophia kan zingen wisten we eigenlijk al daar ze dat al ruimschoots bewees met haar vorige band, het Japanese Blood Stain Child. Hier worden steviger fragmenten afgewisseld met rustiger deeltjes, terwijl een mannelijke grunt opduikt en voor wat contrast zorgt. Met 'Time Travellers' bewijst Sophia dat ze ook een nummer kan schrijven die op een klankband van een science fiction film kan gebruikt worden. Ook nu weer komen zwaardere delen langs (die je dus eerder als metal of rock kan bestempelen), naast kalmere stukken waar keyboards duidelijk de boventoon voeren (meteen dus de invloed van de elektronica). Een goede mix van alle invloeden krijg je te horen in 'Dream, Paralysis'. Het titelnummer, The Human Paradox' opent heel gevoelig met piano en viool, twee instrumenten die dit rustige nummer beheersen naast de mooie stem van Sophia. Daar sluit dan naadloos 'Nemesis – The Kiss Of Justice' op aan. Opnieuw een rustige track waarin de elektronica het met veel gemak wint van de invloeden uit rock of metal. En dat geldt ook voor de daarop volgende tracks: 'Beautiful Eternal Things', 'Dreaming In The Gray Lands' (een kort instrumentaal weemoedig stukje) en 'The Road To Acheron'. Voor 'Quantum – Through The Looking Glass', dat verhalend opent, worden opnieuw elementen uit de metal gebruikt zodat dit toch een steviger en krachtiger nummer is geworden dat ik meteen meer kan waarderen. Ook in de twee afsluitende nummers, 'Reincarnation' en 'There And Back Again' (instrumentaal), hoor je eigenlijk niet zoveel elementen uit de rock of metal weerkeren, zodat echte metalfans dit niet zullen waarderen. Al bij al een goed werkstuk van Sophia waarin haar mooie vocalen op tijd en stond in de spotlight staan. Maar om hiermee door te breken in het rock of metal milieu zal dit album duidelijk niet krachtig genoeg zijn (lees: te veel keyboards (elektronica) op de voorgrond), al komen er wel krachtiger fragmenten langs. Dat ze dit ook live kan brengen bewees Sophia eerder dit jaar tijdens het Metal Female Voices Festival te Wieze. En daar liet ze een knappe indruk na en kreeg ik de indruk dat de nummers live een heel pak steviger en krachtiger overkomen.

Luc Ghyselen (3½)

---

Season Of Ghosts