Serpentyne: The Serpents Kiss

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Spirits Of The Desert
2. The Dark Queen
3. Helen Of Troy
4. Jeanne d'Arc
5. Lammas Night
6. The Serpents Kiss
7. Saltarello
8. Viking Blood
9. Brigantia
10. Morrighan's Jig
11. Game Of Thrones

Platenlabel
Serpentyne Music
 
Distributie
Niet Gekend
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo agent
Tom Brumpton (Polymarth PR)
 
Website Artiest
Serpentyne

 

Serpentyne werd opgericht in 2010 door Maggiebeth Sand en Mark Powell. Dat jaar werd hun debuut uitgebracht getiteld 'Stella Splendens' gebaseerd op mythische thema's en middeleeuwse muziek met de mooie stem van Maggiebeth en de hurdy-gurdy van Mark. Hun tweede album kwam uit in 2014. 'Myths And Muses' introduceerde wereldse muziek en dansmuziek. Op hun derde album 'The Serpents Kiss' nam de band een ietwat andere richting. Met behoud van de gekende thema's maar meer als symfonische rock. Nu ben ikzelf niet echt fan van symfonische rock hoewel ik sommige bands wel in m'n collectie heb. Maar dan denk ik meer in de richting van gothic. 'Spirits Of The Desert' begint vrij gothic met de orkestrale intro en de hoge stem van Maggiebeth die me wat doet denken aan Tarja Turunen (ex Nightwish). Verder kan dit nummer me niet echt boeien, ik mis de nodige drive in deze track. Ligt het aan de mix ? Want de instrumenten klinken vrij flets. Middeleeuws is dan weer hoe de volgende track aanvoelt met de intro met de hurdy-gurdy. Maar ook hier stellen ze verder wat teleur, ook deze 'The Dark Queen' is niet wat ik hoopte te horen. Maggiebeth heeft een geweldige stem, daar ligt het niet aan maar de andere instrumenten worden gewoon veel te hard op de achtergrond gedrongen. Waarom de orkestrale stukken wel doorklinken maar de gitaren worden afgestompt alsof je met oordopjes aan het luisteren bent blijft me een raadsel. 'Helen Of Troy' heeft nochtans genoeg om een steengoede symfonische rocktrack te zijn. Het geluid blijft dé grote struikelblok doorheen dit gehele album. Spijtig want 'Jeanne d'Arc' is een schitterend nummer met de doedelzak. Meer doedelzak of soortgelijk instrument op 'Lammas Night', een track over een oud Keltisch feest. Titeltrack 'The Serpents' Kiss' is dan weer doordrenkt met Oosterse tonen. Je voelt je bijna op een buikdansfeest omringd door Oosterse schoonheden. Het instrumentale 'Saltarello' is dan weer totaal iets anders en gaat weer meer de medieval kant op. Op 'Viking Blood' zijn voor het eerst op dit nummer mannelijke vocals te horen, passend voor dit nummer over vikingen. Hoe langer ik naar het album luister hoe minder de tegenvallende mix opvalt en de kwaliteiten van deze band toch naar boven komen. 'Brigantia' brengt ons weer een stap dichter naar het einde van dit album. Een album dat de fans zeker zal bekoren maar mij toch nog een beetje op m'n honger laat zitten qua gitaargeluid. We krijgen nog een leuke, folk aandoende 'Morrighan's Jig' alvorens we overgaan naar de fenomenale versie van de 'Game Of Thrones' themesong die de band ons hier voorschotelt. Een aangename afsluiter van al bij al goed album.
 
Peter Smet (3)

A good album but I'm a bit disappointed in the mix, the guitars are pretty quiet compared to the rest and that's a shame.