Sinnery: A Feast Of Fools

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Revolutions For Nothing (H.A.C)
2. Built To Kill
3. Magic Bullet
4. Showing Teeth
5. Mad Dog
6. Holy Grounds
7. Black Widow
8. Symphony Of Sorrow
9. A Feast Of Fools

Platenlabel
Pitch Black Records

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Sinnery

Een Israëlische metalband, dat ik daar een review over moet schrijven. Veel is er online over deze band niet te vinden buiten dat ze werd opgericht in 2012. Ze brengen thrash-metal dus dat is al positief, een genre dat me meer en meer is gaan liggen dankzij kleppers als Slayer en Machinehead.
Ik was enorm sceptisch voor deze review want ik had zoiets van: “een metalband uit Israël, echt ?” Maar al bij de eerste noten werd ik direct op mijn plaats gezet. Het kortste nummer van het album, amper twee minuten lang, 'Revolutions For Nothing (H.A.C.)' is er recht op. Het is snel, hard en alles zit juist. Dit album zou me wel eens kunnen verrassen. 'Built To Kill' zet de toon perfect verder, zo moet thrash klinken. Ze hebben blijkbaar goed geluisterd naar de groten der metal want de invloeden van Slayer en Soulfly weergalmen door dit nummer. Ook het volgende nummer streelt mijn metalen oortjes, lekkere gitaren openen 'Magic Bullet' en het is geen klein kaliber kogel maar een kanonskogel. Een lange intro die het nummer opbouwt, iets trager als de vorige nummers op het album maar zeker niet minder. Vooral de break-downs bevallen me wel. Laat je tanden zien, dat zegt toch het volgende nummer 'Showing Your Teeth'. Een bijna gothic aandoende intro die gelukkig al snel overgaat naar het echte thrash werk. 'Mad Dog' laat ons weer genieten van een fantastische gitaarintro bijgestaan door de drums en bas. Nooit verwacht van deze band maar damn, ze zijn goed hoor. Ik zie zo een feestje losbarsten op optredens of festivals bij het aanhoren van 'Holy Ground' en dat feestje mag gerust een tijdje. Violen en een duistere intro zijn het deel op het volgende nummer 'Black Widow', voorlopig heb ik nog geen nummer tegengekomen op dit album dat me teleurstelt en ik betwijfel of dat er zal komen. Want ook het voorlaatste nummer en tevens langste 'Symphony Of Sorrow' laat er geen twijfel over bestaan. Had dit een Amerikaanse band geweest dan hadden we ze al zeker tegengekomen op de festivals. De rustige intro zet meteen de toon voor dit nummer, zal dit rustig blijven ? Teveel ga ik niet verklappen, ik stel jullie voor om dit zelf te ontdekken. Eindigen doen we met klinkende horror belletjes, dat is toch het gevoel ze bij mij opwekken. Het lijkt wel de titeltrack voor een griezelfilm dit 'Feast Of Fools'. De titeltrack van het album doet de cover van het album alle eer aan. Eindigen met een knal en laat die cd gerust zitten en speel hem nog eens af.

Peter Smet (4½)

Thrash from Israël is no garbage, Sinnery did a more than great job.