Space Elevator: Space Elevator

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Elevator
2. We Are Losers
3. I Will Find You
4. Ordinary Day
5. Little White Lies
6. Loneliness Of Love
7. More Than Enough
8. Really Don’t Care
9. Oils And Bubbles
10. We Can Fly
11. Move On

Platenlabel
Cargo Records

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Rock ‘n’ Growl

Website Artiest
Space Elevator

De eerste helft van dit jaar kende al enkele opmerkelijke en uitzonderlijke releases en dan wordt het moeilijk voor een band om dit nog te overtreffen. Toch blijkt 2016 een vruchtbaar jaar en word je als reviewer al eens verrast door een volgend schijfje dat je oren te beurt valt. Dat is ook het geval voor Space Elevator die met de gelijknamige schijf hun debuut maken. Deze plaat kwam in feite in 2014 reeds uit in Engeland maar door een vernieuwde Europese deal komt hij nu in de aandacht en eigenlijk verdient Space Elevator nog meer, in de vorm van een wereldwijde deal waarin ook Amerika zit. Dit schijfje had hen al lang naar rock stardom moeten verheven maar hopelijk gebeurt dit nu.
De band werd gevormd in 2014 door gitarist David Young en de mysterieus klinkende naam The Dutchess die de vocalen voor haar rekening neemt. Young was al aan het werk als  gitarist voor de Queen musical ‘We Will Rock You’ in London en het is daar dat hij in contact kwam met bassist Neil Murray (Whitesnake, Gary Moore, Black Sabbath) die in dezelfde musical de baspartijen voor zijn rekening nam. Musical director Elliot Ware stapte mee aan boord van dit gezelschap en neemt de toetsen voor zijn rekening. Samen met Young’s trouwe drummer Brian Greene gingen ze aan de slag. Na de opnames van het debuut scheurde Murray af en werd vervangen door Chas Maguire die de moeilijke taak krijgt om de baspartijen voor zijn rekening te nemen. Nu, als je zijn kunnen aanschouwt op de Thin Lizzy cover die de band opnam ter nagedachtenis van het overlijden van Phill Lynott en te vinden is op hun facebook pagina mag dit geen probleem zijn. Het album staat bol van opgepoetste moderne classic rock nummers en menig muziekliefhebber zal dit album aanbidden om de wijze waarop het in elkaar steekt. Het album kan aanzien worden als een geheel van songs die één verhaal vertellen meer dan dat het afzonderlijke singles zijn. Ze worden in de muziekpers wel eens vergeleken met bands als Queen, Kate Bush en Fleetwood Mac en daar zijn ze best wel fier op. De band is erg getalenteerd en gezegend met sterke componeer capaciteiten. Na de science-fiction achtige intro van ‘Elevator’ word ik meteen van mijn stoel geblazen. Het rock getinte nummer heeft een pop groove met een funky gitaartje onder dat zelfs aan de zeventiger disco jaren doet denken. De melodie werkt aanstekelijk en blijft in je hoofd hangen. Dan is het tijd voor een ballad met de titel ‘We Are The Losers’ en qua arrangement kan dit wel tippen aan Queen meets female vocals, echt indrukwekkend! Ook ‘I Will Find You’ start als emotionele ballad op akoestische gitaar maar ontpopt zich als popsong met hitcapaciteiten en heeft alles in zich om dagen in je hoofd te blijven hangen. Die pop vibe komt ook weer voor in ‘Ordinary Day’ en zoekt zijn evenwicht tussen ballad en popsong met een AOR tint. Dat AOR gevoel neemt de band ook mee naar het volgende ‘Little White Lies’ waar het vermengt wordt met 70’s rock. ‘Loneliness Of Love’ is nog zo’n mengelmoes van zeventiger jaren pop en vroege tachtiger AOR rock. Het gas gaat iets terug met ‘More Than Enough’ dat zich ontpopt als AOR ballad waarbij ik ook aan Heart moet denken. ‘Really don’t Care’ kent een groove die pop en rock met elkaar mengt terwijl de basis van het nummer duidelijk ergens in de blues rocksfeer ronddoolt. Bij ‘Oils And Bubbles’ gingen mijn mondhoeken even licht omhoog want de tekst is best wel grappig maar dit terzijde gelaten. Het is een swingend pop nummer met een pakkende melodie dat vraagt om als single uit te komen. Een jazz getinte ballad vinden we onder de naam van ‘We Can Fly’ maar wentelt zich om te ontpoppen tot een mix van Queen en Kate Bush. Het laatste ‘Move On’ is een bombastische ballad met een pakkende coole groove en laat je met honger achter. De band is moeilijk in een hokje te duwen al kan je er classic rock toch als gemeenschappelijke noemer opkleven. Toch vind je zowat alle stijlen terug op deze release; rock, pop, AOR, jazz, hardrock en zelfs een vleugje 70’s disco. Zei ik trouwens al dat The Dutchess een stem heeft waar je van achterover gaat? Haar bereik is enorm groot en klinkt zowel helder als warm. Volgens mij is er niets wat ze niet aankan en haar veelzijdigheid laat de band de ruimte om met verschillende muziekstijlen te dollen. De ene moment klinkt ze als Sharleen Spiteri (Texas) en de andere moment als Carol Decker (T’Pau) maar ook de Ann Wilson (Heart) herken je er met tijden in terug alsook Christine Mc Vie & Stevie Nicks (beiden Fleetwood Mac). The Dutchees is mogelijk één van de meest fenomenale vrouwelijke rockstemmen die ik tot nu toe hoorde. Muzikaal druipt het talent van dit album af en zijn de prestaties van hoog niveau. Er zijn slechts weinig bands die zulk een debuut op hun palmares kunnen schrijven en hopelijk krijgt Space Elevator met dit debuut de kans om even te domineren in het genre!

Album Line-up:

• The Duchess – Vocals 
• David Young – Guitar
• Elliott Ware – Keyboards
• Neil Murray – Bass (Whitesnake, Black Sabbath, Brian May Band) 
• Brian Greene – Drums 

Live line-up:

• The Duchess – Vocals 
• David Young – Guitar 
• Chas Maguire – Bass
• Brian Greene – Drums 

Johan Kaethoven (4)

Space Elevator features brand new songs in a reincarnation and updated version of the classic rock era. They proof they are a very talented unit blessed with outstanding material.