The Great Discord: The Rabbit Hole

DETAIL ALBUM

Tracks

1. Dimman
2. Noire
3. Gadget
4. Darkest Day
5. Tell-Tale Heart
6. The Red Rabbit
7. Neon Dreaming
8. Downfall
9. Cadence
10. Omen
11. Persona

 
 
Platenlabel
The Sign Records
 
Distributie
Sonic Rendevous
 
Labelnummer
SQR011
 
Promo Agent
Mike de Coene
 
 
Website Artiest
The Great Discord
Facebook

Tegenwoordig worden er veel benamingen gebruikt om rock en metalbands te omschrijven. Soms gaan mensen hier zodanig ver in dat ze het kind echt een naam moeten geven, veelal om mensen nieuwsgierig te maken om de plaat te beluisteren. Met deze zweedse band The Great Discord is dit voor mij net hetzelfde. Als men leest dat ze hun genre omschrijven als progressieve death pop, vraagt men zich toch af hoe dit zal klinken. Voor metalheads is het te zacht en voor het algemeen publiek dan net weer te hard. Frontvrouw Fia Kempe heeft in dit album een een eigen personnage, 'Ire' gecreeërd die op een sinistere en donkere manier het verhaal van het album 'The Rabbit Hole' vertelt. Dit album is een alternatief op het gekende verhaal van Lewis Carrol, waarin Alice in wonderland terecht komt. The Great Discords heeft in het verleden getourd met de band Ghost en heeft op deze tour een indruk nagelaten op het publiek. Zelf heeft Fia Kempe ook meegezongen op de plaat 'Popestar' van Ghost. Hiernaast is de band ook op tour geweest met o.a. Kverletak, Katatonia en Ghost Bath. Drummer Aksel Holmgren heeft dan ook alle touwtjes in handen genomen om deze plaat te producen. Deze band kan ook perfect in het rijtje geplaats worden met bands zoals Ghost, maar deze kunnen me nagenoeg dan ook niet echt bekoren. Na een paar luisterbeurten komt dit album wel meer tot zijn recht en kan ik wel beter begrijpen wat de band zo goed maakt voor de fans binnen dit genre. De intro 'Dimman' opent zeer dromerig maar met het vervolg hierop 'Noire' zal dit muzikale avontuur zich in een stroomversnelling verder zetten. Muzikaal toch niet zo poppy als het beschreven wordt... Maar dan komt Fia haar stem meer op de voorgrond en ik moet eerlijkershalve bekennen dat de stem mij niet kan bekoren. Het volgende nummer 'Gadget' zet een nogal bombastische toon in, waarbij ik me al beter kan inleven in het nummer en Fia haar stem. De rappe agressievere partijen en de vocalen gaan hier goed samen. Het is pas bij 'The Red Rabbit', 'Neon Dreaming' en 'Cadence' dat ik de werkelijke poppy kant kon horen van deze band. 'Cadence' zal mogelijks toch wel het hitje van de plaat worden door het hoge meezinggehalte. Het is altijd leuk als andere gast artiesten even komen meespelen op een plaat, zoals hier bij 'Omen'. Hier laat Mark Holcomb (Periphery) van zich horen met een gitaarsolo. Ondanks mijn eerdere twijfels, denk ik dat deze plaat een echte meerwaarde is voor dit genre. De gehele plaat zit goed in elkaar en is ergens ook uniek op zich qua structuur en progressie in de nummers. Ik ben nog nooit echt fan geweest van het genre in het algemeen en 'The Rabbit Hole' is een mooie meerwaarde voor de fans van het genre, maar heeft mezelf niet echt overtuigd.
 
Kim De Geeter (2 ½)

An alternative musical journey for Alice down the rabbit hole.