cd reviews
The Winery Dogs is een Amerikaans trio dat in 2012 uit de grond werd gestampt en nu met deze 'Hot Streak' toe is aan zijn tweede album. Het drietal dat de line-up uitmaakt van dit gezelschap zijn geen kleine jongens: Richie Kotzen (zang, gitaar, keyboards), Billy Sheehan (bass) en Mike Portnoy (drums, percussie). Het titelloze debuutalbum, dat mij geruisloos passeerde, zorgde in de Canada en zeker in de VS voor heel veel knappe kritieken en de heren zeggen zelf dat dit tweede album nog een stapje verder gaat. Dertien tracks telt het tweede album en er wordt krachtig en mooi geopend met 'Oblivion', een nummer dat dankzij de complexe basstructuren en fantastische drumpatronen zo op een album van bijvoorbeeld Dream Theater kan. 'Captain Love' is een aanstekelijke rockende track die de hoogdagen van de classic hard rock doet herleven. Het titelnummer valt daar wat tussenin, want opnieuw zijn de heren niet bang om complexe drumpatronen en pompende basslijnen te gebruiken terwijl de gitaar bijwijlen vrij funky uit de hoek komt. Een hoekige ritme en een gemakkelijk te onthouden refrein zijn de overige ingrediënten van deze track. Funky en rockend zijn de twee codewoorden die je mag gebruiken in 'How Long', een track die je misschien het best kan gaan vergelijken met wat Grand Funk Railroad ons allemaal bracht. 'Empire', een gedreven en snedig gebrachte song, tapt weer uit een ander vaatje, namelijk uit dat van de bluesy hard rock. Het tempo gaat er volledig uit voor de sfeervolle ballade 'Fire' die ik toch wat te zeemzoet vind. Met 'Ghost Town' zijn we terug aanbeland bij een rockende track die je het best kan omschrijven met de term classic hard rock. Een term die ook van toepassing is op het hier opvolgende 'The Bridge' al duikt er opnieuw een funky basslijntje op en zijn de drumpatronen niet zo gemakkelijk te volgen. Ook 'War machine' krijgt een funky randje, terwijl 'Spiral' op een rustig tempo verder kabbelt om pas naar het einde toe wat aan kracht te winnen. Gelukkig zorgt 'Devil You Know' ervoor dat ik niet in slaap val, deze knappe rocksong is krachtig en toch melodieus, stevig en toch aanstekelijk. 'Think It Over' is een bluesy ballade geworden die me een pak beter bevalt dan de andere ballade die ik eerder hoorde op dit schijfje. Eindigen doen de horen met het soulvol openende 'The Lamb' dat uitgroeit tot een knappe bluesy hard rock song. Na een een echt sterke start met veel variatie valt dit album in het tweede gedeelte toch heel sterk terug zodat ik niet echt volledig overtuigd ben deze 'Hot Streak'. Ik denk dat dit trio nog een stuk beter kan. Luc Ghyselen (3½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|