Tragedian: Seven Dimensions

DETAIL ALBUM

​Tracklist:
01. Rising Rage
02. Aloneness
03. Out Of The Dark
04. Darkest Of My Days
05. Bringer Of Dreams
06. Crying In The Rain
07. Enlightened
08. Forevermore
09. Destiny
10. Para Siempre(Forever)
11. The Journey
12. Forces Of The Light
13. Crying In The Rain(CD bonus track-duet version)
14. Forces Of The Light(CD bonus track-radio edit)

Website Artist:
Tragedian

​Tragedian hun debuutalbum werd al in 2008 uitgebracht, dus deze power metal band heeft wel al wat jaren op hun teller (al zijn er een heel aantal nieuwe leden bijgekomen sinds 2020). Dat hoor je dan ook wel in de nummers, behalve de opener van hun vierde album dan.
Op 'Rising Rage' klinkt het alsof de zanger met het verkeerde nummer aan het meezingen is, wat jammer is wanneer je dit dan als eerste song van een cd zet. Ook de soundmix is niet zo goed gedaan, de vocals staan net iets te stil. Het tweede nummer, 'Aloneness' had een veel betere opener geweest, hier ging ik zelf spontaan op headbangen. 'Out of the Dark', het derde lied, is met momenten iets te chaotisch, maar het chorus is wel zeer goed gedaan.
Toen 'Darkest of My Days' begon wou ik dat ik de lyrics al kende, want het nummer nodigde me meteen uit om mee te zingen, al ben ik natuurlijk sowieso al enorme fan van power metal vocals. Bij het vijfde nummer, 'Bringer of Dreams' vond ik de zachtere vocals het beste, beter dan die waar het nummer eerst mee begon. Het heeft een zeer lange en impressionante uithaal, wat natuurlijk moet in dit genre. Chorus is zeer meezingbaar, al had het nummer voor mij persoonlijk beter een ballad gebleven. Al heb je meteen daarna het zeer mooie 'Crying in the Rain', waar de emotie in overloopt, maar de vocals spijtig genoeg niet altijd even zuiver zijn.
'Enlightened' is een schoolvoorbeeld van goeie old school power metal. Eentje om meer op te zetten! 'Forevermore' heeft een zalige intro, maar de vocals klinken wat geforceerd. Hetzelfde verhaal bij 'Destiny'. 'Para Siempre' verraste me door de vocals in een andere taal te zetten, en het werkt! 'The Journey' begon goed, zwakte dan af, maar werd rond het chorus terug goed. Een rollercoaster nummer, noemen we dat.
De afsluiter van het album, 'Forces of the Light', begint met lichte piano toetsen en ballad vocals, waar vooral de tweede vollere stem uitspringt. De twee stemmen klinken zeer goed samen en zorgen zo voor een perfecte afsluiter van het album én meteen mijn favoriet nummer van Seven Dimensions.
De twee bonusnummers, een duet versie van 'Crying in the Rain' en de radio-edit van 'Forces of the Light' hadden voor mij niet perse op het album moeten staan. De originele versie van de ballad is beter dan de duet versie, en ook de radio-edit haalt het niet bij de langere versie van 'Forces of the Light'.
Het is perfecte videogame metal muziek, en doet met momenten zelfs even aan Gloryhammer denken. Zeer blij dat ik deze fantastische groep heb mogen ontdekken!
 
 
Kyria Van Gasse 

​Perfect videogame metal music, with fleeting Gloryhammer-esque vibes. Power metal as it should be brought, with roaring guitars and heroic vocals