Wednesday 13: Condolences

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Last Rites
2. What The Night Brings
3. Cadaverous
4. Blood Sick
5. Good Riddence
6. You Breathe, I Kill
7. Omen Amen
8. Cruel To You
9. Eulogy XIII
10. Prey For Me
11. Lonesome Road To Hell
12. Condolences
13. Death Infinity

 
Platenlabel
Nuclear Blast
 
Distributie
Nuclear Blast
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Anne Swallow (Nuclear Blast)
 
Website Artiest
Wednesday 13

​Wednesday 13 is de artiestennaam van Joseph Pool, een rockmuzikant uit Charlotte, North Carolina. Hij is bij de meeste metalheads gekend als zanger en mede-oprichter van Muderdolls samen met Joey Jordison (ex-Slipknot) maar is met z'n solo-project toch ook al toe aan z'n vijfde plaat. Dit is de eerste plaat van Wednesday 13 die ik ga beluisteren en als ik me nog herinner hoe hij bij Murderdolls klonk was dat niet echt m'n ding. Zelf spreekt Joseph Pool van invloeden van Alice Cooper en Twisted Sister dus dat maakt me dan weer toch benieuwd wat we hier gaan te horen krijgen. Horror-punk, hoe gaat dat klinken ? De intro 'Last Rites' heeft er wel een industrial sfeertje inzitten en ik moet eerlijk zeggen dat wat volgt ik best nog kan pruimen. 'What The Night Brings' verduidelijkt al compleet de horror, met de duistere ondertoon enkel de punk is ver zoek. Horror-rock klink voorlopig beter. Vocaal doet het me inderdaad denken aan de meester Alice Cooper. De typische schurende, en wat demonische stem hoor je hier ook terug. De volgende track doet me dan weer denken aan Rammstein met het industrial gebulder, de horror wordt er onder geweven door de gierende gitaartonen. 'Cadeverous' is een echte mengelmoes van verschillende bekende artiesten door elkaar lijkt wel. Zoals eerder vermeld zitten er flarden Rammstein in maar ook Marilyn Manson en Alice Cooper lijken prominent aanwezig. Echte fan zal ik nooit worden ondanks dat er wel sterke nummer tussenzitten zoals deze 'Blood Sick' en de volgende track 'Good Riddence' echter de doorgedrukte horrorgimmick is er me teveel aan. Laat die hoge fluitende gitaar er van tussen en de nummers klinken stukken beter maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak. Ongetwijfeld gaan de fans van het genre uit hun dak bij het horen van deze plaat. Ook op 'You Breathe, I Kill' ben ik nog op zoek naar de punk. Deze track heeft naar mijn mening toch veel meer weg van thrash metal. Hoe verder op het album hoe meer de tracks me toch weten te entertainen, heeft natuurlijk veel te maken met het wegvallen van die fluitende gitaar. 'Omen Amen' kan ik zeker smaken, de mix die Wednesday 13 hier neerzet van verschillende stijlen heeft wel zijn plaats op m'n Ipod. Vet solo gitaarwerk als opener op 'Cruel To You', een beestige track met nog duistere lyrics. Al zijn deze wel typisch bij Wednesday 13 en bij verscheidene tracks terug te vinden. Een beetje shockeren verkoopt. Meer industrial tonen op deze korte instrumentale track, die spijtig genoeg de schwung een beetje wegneemt op het album, maar dan is daar 'Prey For Me' met de vette knipoog in de titel. Hebben jullie hem door? Horen we dan hier de Twisted Sister invloed? Deze 'Lonesome Road To Hell' is mijn favoriet van het album dankzij z'n classic-metal ondertoon. Deze soort tracks zou hij meer moeten maken in plaats van die tracks met een horrorfilm soundtrack doorheen. Ik ben pas uitgesproken over de horrorfilm soundtrack of daar is titeltrack 'Condolences', met een intro die weggelopen lijkt uit een Stephen King film. Met fluisterende stem gaat Wednesday 13 verder het ruim zes minuten durende nummer in. Door de lange duur zit je toch constant op het puntje van je stoel te wachten waar dit nummer heen gaat. Toch m'n tweede favoriet van dit album gevonden. Afsluiten doet deze plaat met 'Death Infinity', een verrassende semi-ballad, maar dan eentje met een zwarte ondertoon want het moet wel binnen de stijl passen
 
Peter Smet (3 ½)

​Never been a fan off the whole shock/horror metal but I actually enjoyed this album.