Wildheart: Wildheart

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Breaking
2. On The Run
3. On My Way
4. Stone Cold Fox
5. Get Up (Figt Back)
6. Beautifull Regret
7. Wildheart
8. Save Me
9. First Glance
10. Lovehunter
11. Hang ‘Em High

Platenlabel
Independent

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hardlife Promotions

Website Artiest
Wildheart

Plots rolt er dan via Hardlife Promotions zo’n CD’tje in het postvak met op de hoes een foto van vijf rockers in cinemazetels van achter genomen met daarboven de naam Wildheart. Even de bio checken en deze leert me dat het gaat om een Belgische, uit Ninove afkomstige, hardrock/sleaze/glamband. Benieuwd naar het resultaat toch even een eerste luisterbeurt die me meteen positief verrast en me de volledige plaat laat uitspelen. Deze heren hadden zo van de Sunset strip kunnen komen en lijken uit de eighties ontsnapt of terug gezapt. Gierende gitaren, catchy riffs en een hoog meezing-gehalte zijn vaste ingrediënten zonder uitzondering! Wildheart neemt je dan ook steevast mee naar de gouden jaren tachtig en tijden waarin bands als Whitesnake, Ratt, Poison, Mötley Crüe, Dokken, Van Halen en consoorten hoogtij vierden. De info nog eens doornemend ontdek ik dat dit om een eigen beheer debuut gaat en dat verrast me nog meer gezien de kwaliteit en professionele afwerking van de schijf. Dit is een mix en productie waar destijds vele bands massa’s geld in pompten om zo te klinken. Ze blijken in hun vrij korte bestaan (sinds 2014) ook een enorme live reputatie opgebouwd te hebben en ook dat verbaast me niet want dit is party metal van de bovenste plank. Ze mochten dan ook al aantreden op prominente festivals als Headbanger’s Balls, Blast From The Past en Summerrock. Dit vereist ervaring en dat blijken de leden ook te hebben want ze verdienden allen hun sporen reeds bij andere bands als IC/TC, Warckon en Rosevalley Rebels. De enige nieuwkomer is Zanger Farty die met zijn hoge stemgeluid zijn kwaliteiten breed weet uit te smeren. Muzikaal kent het geheel dezelfde ruwe kantjes en dat is ook wat hen doet opvallen terwijl dit genre een lange periode van relatieve stilte heeft gezien. Er is lef nodig om iets wat in al die jaren uitgroeide tot een geperfectioneerd geheel opnieuw uit te brengen en er toch een eigen gevoel en karakter in te leggen en bands van weleer toch alle eer aan te doen. De nummers klinken enorm aanstekelijk en opwindend met pakkende refreinen, en verbluffend gitaarwerk. Tekstueel gaat het de Motley Cruë toer op met een knipoog naar de typische glamrock/hairmetal bands van vroeger. Qua gitaarwerk wil ik hen situeren ergens tussen Danger Danger en Dokken maar sologewijs zijn er ook sterke Van Halen invloeden terug te vinden. Desondanks bezit Wildheart toch zijn eigen sound. Om het jaren tachtig plaatje compleet te maken hebben alle leden ook hun eigen nicknaam aangemeten, wat aangeeft dat ze er ten volle voor gaan.
Even de plaat zelf doorlopen dan… Na de met gierende gitaren gevulde intro ‘Breaking’ wordt met een luide gil het openingsnummer ‘On The Run’ ingezet en de trip richting hair metal/ Sleaze/ glamrock kan beginnen. Melodieus scoort  ‘Never Let Go’ zelfs nog hoger en hier vertoont ook zanger Farty raakpuntjes met Ted Poley van Danger Danger. Op ‘On My Way’ vind je zo een Eddie Van Halen momentje terug waar ik daarnet reeds over sprak en ook de vingervlugge tapping solo van ‘Stone Cold Fox’ doet sterk aan hetzelfde gitaaridool denken. Wilde gitaarduels vind je terug op ‘Get Up (Fight Back)’ en zijn om van te snoepen. De ballad ‘Beautifull Regret’ mocht zeker niet ontbreken want elke eighties glamrock band had zo ook wel zijn gekende ballad. Hier is het vooral ook weer Farty’s krachtige stem die mooi in de verf wordt gezet. Gevoelig semi akoestisch gitaarwerk in uitmundende opnamekwaliteit slaat later om in een volledig elektrisch geheel. Met ‘Wildheart’ laat de band al hun energie op je los en barst  van de spelvreugde. Had ik de latere Guns ‘n’ Roses of Skid Row al vernoemd? Wel, dit vind je terug in ‘Save Me’ in de vorm van een ballade achtige intro a la Paradise City maar ook hier barst het al snel weer los in sleazy gitaargeweld. Het instrumentale ‘First Glance’ mocht van mij gerust wat langer duren want dit is een instrumentale parel van niveau die een gevoelige gitaarsolo kent die ondersteunt wordt door een semi akoestische gitaarmelodie. Dan breekt ‘Lovehunter los met een typische Steven Tyler kreet aan het begin maar het nummer zelf gaat de snelle Sleaze rock tour op. De snelheid wordt bij het laatste nummer nog verhoogt en ‘Hang Em High’ mag in volle vaart afsluiten met hoge gillen en een perfect gespeelde gierende gitaarsolo. Dit is een debuut dat Iedere zichzelf respecterende liefhebber van tachtiger jaren glam, sleaze en hair metal moet beluisteren. 
Wildheart roept echt de herinnering aan deze gouden jaren terug op. Bij het beluisteren van dit album heb je er geen moeite mee om je een beeld te vormen van twee gitaristen in tijgerprint spandex gehuld met daarnaast een sierige bandana dragende zanger, de micro volledig gedrapeerd met sjaals in alle kleuren. In de achtergrond een langharig bassist met een bandana zijdelings aan de broeksriem en een drummer in mouwloze shirt en hoofdband in het haar, de lederen handschoenen niet vergetend. Ga alvast die oude spandex te zoeken, dit album doet je verlangen naar weleer!

Line up:

• Farty: Zang
• Foxx: Gitaar
• Juice: Gitaar
• Stevie Dee: Bas
• Thunderberck: Drums 

Johan Kaethoven (4)

Wildheart recalls the golden ages of the eighties. While listening to this album you can imagine a view of two guitarists wrapped in spandex with tiger print, a bandanna wearing singer with his mic entirely draped with scarves in all colors. A long-haired bassist with a bandanna on his belt in the background and a drummer in sleeveless shirt and headband in his hair, the leather gloves not forgetting. Go find yourself your old spandex, you’re gonna need it when listening to this album. This is high level glam rock in a top notch production.