cd reviews
You, Me, And Everyone We Know is een poprockband uit Washington, D.C. Ze hebben al vijf ep’s en één album uitgebracht. Hun eerste volledige album, 'Dogged', kwam uit in 2015. Enkel de zanger, Ben Liebsch, is sinds de oprichting nog bij de band. Trevor Simpson (tekstschrijver), Ben Roth (ritmische gitaar), Joe Fuscia (bas), Kory Gable (lead gitaar) en Blain Herman (drum) zijn er in 2014 bijgekomen. Het album 'Dogged' bestaat slechts uit zes liedjes maar dat stoort helemaal niet. De liedjes tonen veel emotie maar zijn toch happy. Liebsch heeft een aparte stem die je uit de duizenden zou herkennen. Soms heb je het gevoel dat hij gewoon een verhaal vertelt met muziek, maar daarna komt het refrein waardoor deze gevoelens vervagen. 'A Pleasant Bummer' is hier een voorbeeld van. Een liedje waarvan je iets opgepept wordt is 'Raise Them Bones'. Het liedje duurt slechts 58 seconden, maar heeft toch een bepaalde sfeer. Het langste liedje, 'Does it amaze thee', sleurt je helemaal mee. Het is niet echt een meezinger, maar je zou er samen met een cocktail van genieten in het zonnetje. De stem overheerst duidelijk het liedje. Instrumentaal zit het goed, maar het is niets om over naar huis te schrijven. De achtergrondzang zorgt ervoor dat het liedje wel iets speciaals meekreeg. De overige liedjes, 'I’d Rather Be Sleeping', 'Eat My hands' en 'Brooks Was Here' zijn geen hoogvliegers maar passen perfect in het genre van het album. Voor een eerste volledig album is het geen misser maar velen zijn deze liedjes waarschijnlijk na enkele maanden weer vergeten. Als je van eenvoudige happy poprock houdt, is dit album wel een aanrader! Lies Vercaemere (3)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|