Zombie Motors Wrecking Yard: Supersonic Rock ‘n’ Roll

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Grind The Grinder
2. Dead Smile
3. Galactic Motherfucker
4. Love For Speed
5. Roll n Burn
6. Fight Fight Fight
7. Supersonic Rock n Roll
8. Bad Boy Benny
9. God of No
10. Judas

Platenlabel
Napalm Records
 
Labelnummer
promo CD
 
Distributie
Pias/rough Trade
 
Promo-agent
Mona Miluski (Napalm Records)
 
Website Artiest
Zombie Motors Wrecking Yard

 

Zombie Motors Wrecking Yard! Wat een naam! Hij lijkt wel een overzicht van heerlijke zaken waar de laatste èchte mannen zich in hun grot mee kunnen uitleven. Zombies (wie zou er niet graag eens in een postapocalyptische scène de kop van één zulks misbaksel uiteen laten spatten met één goed welgemikt schot uit een over-the-top-rifle): chèèck! Motoren: chèèck! Een sexy chick zoals op de hoes om naast je motor te poseren: chèèck! Een ‘wrecking yard’ (want iedere man, jawel, ook ù daar, breekt graag oude dingen af): chèèck! Bandleden die er uit zien als datgene wat je moeder steevast vreesde dat je zou worden en waarvan je soms stiekem zou willen dat je het echt geworden was: dubbel chèèck!! Ziezo mijnheer de K&C hoofdredacteur, op basis van deze gegevens geven we dit plaatje een dikke 4, dan nu terug gaan luieren in uw hangmat en kan ik dit schijfje nog enkele dagen op endless repeat in mijn muziekinstallatie laten draaien. Wat zegt U? Zo werkt het niet? Ook goed dan. U wilt weten waarom ik helemaal verzot ben op dit werkje? Wel, dit is rock ‘n’ roll op z’n smerigst. Zóó smerig dat als je het CD hoesje hebt vastgehad, je handen zwart zien van de olie. And I love it !!! Ik vraag mij af, trekken Australische moeders de luiers van hun kinderen al van bij de geboorte tot op z’n strakst aan? Elke Australische rockgroep klinkt immers altijd strakker dan een shirt in maat ‘S’ rond de tieten van Pamela Anderson. Of is het doordat alle Aussies geboren worden met een stukje AC/DC dna? Feit is dat ook dit album één groot riff-fest vormt. Alles lijkt gewoon te kloppen, de beukende gitaren, de roffelende drums, de rauwe zang. Het is gewoon één lange road trip over de Rock ‘N’ Roll Speedway.
Dit is echt een schijf om volle bak te laten knallen uit de boxen van je autoradio. En of het nu putje winter of hartje zomer is, zet die ramen maar allemaal open want de temperatuur schiet vanaf de eerste noot in het rood. Trek je niets aan van de protesten van je vrouw en kinderen, als je hen nog kan horen wilt dat zeggen dat het volume nog wat hoger kan èn mag en laat al die kneuters naast je in de file maar vreemd kijken wanneer je uit enthousiasme op je stuur begint te knagen. Zij weten niet wat ze missen, nèm! En voor die moeite doen we er nog een half puntje bovenop. Mag het iets meer zijn? Ja, graag.
 
Drums: Leigh
Bass: Coop
Guitar: Mark
Guitar: Darren (Fuck Im Dead)
Vocals: Ran (Discordia/ Sickman)
 
Jan Guisset (4.5)

The dirtiest Rock N Roll imaginable from Down Under!