Joe Lynn Turner & Fandango – The Complete RCA Albums – 1977/1980

DISC: 1
HEADLINER
DOWN DOWN DOWN
JESSE AND WILL
SAN JOAQUIN
LIFE OF THE PARTY
SHADOW BOXING
HELPLESS HEART
DEVIL RAIN
MISERY ROAD
GOIN' DOWN FOR THE LAST TIME

DISC: 2
LAST KISS
SURE GOT THE POWER
MEXICO
LOSIN' KIND OF LOVE
HOTEL LA RUE
FEEL THE PAIN
CITY OF ANGELS
THE MILL'S ON FIRE
I KEEP GOING/HARD BARGAIN
LAST KISS (MONO VERSION)

DISC: 3
ONE NIGHT STAND
THIEF IN THE NIGHT
HARD MAN (BLESS MY SOUL)
HARD HEADED WOMAN
I WOULD NEVER LEAVE
DANCER
LITTLE CHERIE
LATE NIGHTS
TWO TIME LOSER
AIN'T NO WAY
LATE NIGHTS (MONO VERSION)

DISC: 4
BLAME IT ON THE NIGHT
ROCK ÂòN ROLL YOU
HYPNOTIZED
DON'T WASTE MY TIME
STRANGER
CADILLAC
FORTUNE TELLER
GETAWAY
HEADLINER
BLAME IT ON THE NIGHT (MONO VERSION)

Platenlabel
HNE Recordings

Labelnummer
HNEBOX 878

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Joe Lynn Turner

Fandango is oorspronkelijk opgericht in 1976, toen zanger Joe Lynn Turner, gitarist Rick Blakemore, bassist Bob Danyls, en Abe Speller op drums een leuk samenwerkingsverbod hadden gesloten. Later kwam daar ook nog Danny LaRue bij op de ivoren toetsen. Ze werden ontdekt door RCA Records tijdens optredens in lokale clubs in het tri-state gebied van New Jersey, New York en Connecticut, dezelfde lokatie die de wereld Twisted Sister gaf. Tussen oktober 1977 en maart 1980 bracht Fandango vier albums via RCA, ‘Fandango’ (1977), ‘Last Kiss’ (1978), ‘One Night Stand’ (1979) en ‘Cadillac’ (1980). 

Hun muziek mogen we het best omschrijven van eclectisch naar melodische rock, voeg daar nog wat elementen jazz en pop en country aan toe en je kreeg de juiste formule van hun geluid.
Naarmate ze meer en meer in het grotere live circuit te bewonderen vielen mochten ze vrij frequent openen voor toch wel wat grote namen zoals bv. Chicago, The Marshall Tucker Band, Billy Joel maar zeker ook bij de Allman Brothers waren ze een graag geziene support act. Maar een échte doorbraak bleef achterwege. Het was pas na de release van hun vierde LP bij RCA ‘Cadillac’, dat het vertrek van JL Turner bij hen inluidde, dat ene Ritchie Blackmore’s (ex-Deep Purple) Rainbow  interesse voor Turner als zanger begon te krijgen. En het werd een feit in 1981 op hun ‘Hard To Cure’-album.

We gingen eventjes op zoektocht naar wat voor ons de meest interessante momenten waren in deze vier langspelers.
Op de eerste release, en verwacht niet meteen superloeiende, harde gitaarsolo’s. Neen, Fandango hield alles binnen de grenzen waarin ze zich begaven. ‘Jesse & Will’ en ‘San Joaquin’ zijn twee overheerlijke ballades, zeg maar een moment om tot bezinning te komen. ‘Misery Road’ heeft dan weer wat meer uptemo tot we ondergedompeld worden in de derde meesmepende ballad ‘Goin’ Down For The Last Time’, het nummer waar Turner zelf aan meeschreef.
Op ‘Last Kiss’ zitten ook weer enkele echte pareltjes verborgen zoals ze de dag van vandaag niet meer gemaakt worden. ‘Last Kiss’, de opener geeft ons een mooi voorbeeld waar hun muziek ons naartoe sleurt. Op ‘Losin’ Kind Of Love’ krijgen we knap gitaarwerk dat voor de opening zorgt en ‘Hotel LaRue’ en ‘City Of Angels’ behoren zonder meer tot de uitlopers van deze langspelers. Als extra track de mono-versie van ‘Last Kiss’.
‘One Night Stand’ stelt zich nog meer variabeler op dan de twee vorige albums en sommige nummers gaan kennelijk een lichte poptour op, ‘Late Night’ is daar een voorbeeld van en van dit nummer krijgen we als extra track de monoversie geserveerd.
‘One Night Stand’ is dan weer iets steviger wat de gitaarpartijen betreft en bij de eerste noten, qua interessesfeer, gingen mijn gedachten zonder enige twijfel uit naar het geluid van The Doobie Brothers en Humple Pie.
Nog twee mooie ballads werden ons gepresenteerd in de vorm van ‘Hard Headed Woman’ en ‘I Would Never Leave’. Om dit album te besluiten krijgen we nog ‘Two Time Loser’, dat dan weer regelrecht gepikt is van Free’s ‘All Right Now’. Luister maar eens goed naar de eerste 10 seconden van dit nummer.
Op ‘Cadillac’ komen de echte gitaarfreaks aan hun trekkken. Het album laat echt meer superieure gitaarlijnen horen en zowat op ieder nummer maar  ‘Blame It On The Night’ (met de monoversie hiervan als extra track), ‘Rock ‘N’Roll’, ‘Hypnotised’ en het wondermooie ‘Fortune Teller’ gaven deze laatste RCA-release toch een aparte wending.

Fandango behoort nu tot die vele echoes uit een vrij lang verleden en dat is spijtig.
De band was een strakke muzikale outfit met een sterk gevoel voor melodie en dynamiek, en Turner was de perfecte leadzanger. 
Indien Fandango de stijl van ‘Cadillac’ een beetje had blijven volgen, wie weet waar ze misschien op dit moment zouden hebben staan. Voor Turner was de lokroep van Rainbow evident, voor de overige muzikanten van Fandango leek hun carriére nu een uitgemaakte zaak.

Op 17 april was Joe Lynn Turner te gast in zaal Bret te Genk. Lees ons verslag hier.

Alfons Maes (4)

​'Cadillac' was the real guitar freaks album. The album really shows more superior guitar lines on several songs but ‘Blame It On The Night’ (with its mono version as an extra track), 'Rock' N'Roll', 'Hypnotised' and the amazing 'Fortune Teller' forms the headlights here.
This last RCA release of Fandango is a separate turn. Fandango belongs to the many beautiful echoes and memories out of a fairly long past and that is regrettable.