Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Tim Houlihan: Another Orion

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Get Lonesome, Too
Send Me Back To You
Another Orion
Beneath the Surface of the Well
Some Kind of Mystery
Going to the Country
What’s Gonna Happen to Me
Fair Retreat
Somebody Talk to Jesus
Is It Ever Okay?

Platenlabel
Peatcart Music

Labelnummer
798576813628

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Tim Houlihan

De Amerikaanse singer-songwriter Tom Houlihan uit Minneapolis, Minnesota werd beïnvloed door Jackson Browne, Stephen Stills, James Taylor, Shawn Colvin en Dawes. Hij trad al op zowel in zijn thuisland als in Europa, in living rooms en in grote zalen. Dit project dat al van vorig jaar dateert, en waarvoor Tim alle songs zelf schreef, kwam tot stand toen zijn vriend Todd Lester, de post-Nashville songs onderschreef, en ze begonnen ze in hun shows op te nemen. Kevin Bowe, die songs geschreven en geproduceerd heeft voor Jonny Lange, Etta James en Joe Cocker, nam de productie op zich. Samen met Todd Lester op drums, Paul Madsen op bas en gitarist Jon James Benson zet hij er de beuk in met de countryachtige rock van ‘I Get Lonesome, Too’, waarna ‘Send Me Back To You’ meer up-tempo is. Daarentegen is de titeltrack aan de dromerige kant, terwijl ‘Beneath the Surface of the Well’ er stevig tegenaan gaat. Ook op ‘What’s Gonna Happen to Me’ wordt stevig gerockt, en ‘Fair Retreat’ klinkt vlot. Songs die invloeden dus vertonen van rock, folk, blues, country, kortom Americana.

Patrick Van de Wiele (3½)

Songs with influences that range from rock, to folk, blues and country, in one word Americana.

Tim Hockenberry: Tim Hockenberry

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Me And You
Ease Your Pain
Faith In You
Carrying You
Little Angel
Come On Let’s Dance
I’ve Got Nothin (Better To Do)
If The Sky Was To Fall
Crazy
This Time By Me

Platenlabel
Poignant Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
Tim Hockenberry

Met het naar hem genoemde album, is dit meteen het eerste album van Tim Hockenberry met louter originele nummers. Deze in 1962 in New York geboren singer/songwriter en momenteel in Northern California residerend, is tevens een multi-instrumentalist. Naast zijn hoofdinstrument piano en aanverwante toetsen zoals de Rhodes, bespeelt hij op dit album ook trompet en trombone. Tim is een goede vriend van Mickey Hart, drummer van Grateful Dead. Op Mickey’s album ‘Mysterium Tremendum’ zingt hij en speelt hij trouwens trombone op enkele tracks. Tim heeft een erg aparte stem, die zowat het midden houdt tussen die van Joe Cocker, Rod Stewart en Tom Waits. De 10 songs op dit album hebben invloeden zowel uit de blues, rock als pop en bezitten niet steeds de nodige overtuigingskracht. In een ballade als ‘Ease Your Pain’ en het van folkinvloeden voorziene ‘Carrying You’ lukt het Tim wel om onze aandacht op te eisen, maar het ietwat uptempo ‘Faith In You’ kan ons moeilijk bekoren. ‘Come On Let’s Dance’ heeft iets van een Paul Simonsong. Het beste nummer is ongetwijfeld de slowblues ‘I’ve Got Nothin (Better To Do)’. Tim heeft een perfecte stem voor de blues en indien hij die richting zou uitgaan, wachten hem ongetwijfeld mooie tijden.
Met muzikanten die iets meer power in hun spel steken, had Hockenberry de boel misschien nog kunnen redden. Een andere optie is het op zoek gaan naar een songschrijver die Tims lekker schurende stem kan laten schitteren in de blues of rock. Jammer genoeg weet Hockenberry met dit album zich niet te positioneren bij de hedendaagse opmerkelijke releases.

Lambert Smits (3½)

Tim's voice evokes comparisons with Joe Cocker, Rod Stewart and Tom Waits. Unfortunately, the pop and rock songs are not 100% convincing. The slow blues "I Got Nothin (Better To Do)" is right up his hand.

Tasha Taylor: Honey For The Biscuit

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Feels So Good
Wedding Bells
Family Tree
Weatherman
One And Only
Little Miss Suzie
I Knew
How Long
That Man
Leave That Dog Alone
Places I Miss
Don’t Rush Off
Same Old Thing

Platenlabel
Ruf Records

Labelnummer
RUF 1225

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Tasha Taylor

De mooie Tasha Taylor zal ons land doorkruisen met de Ruf’s Blues Caravan 2016: The Blue Sisters Feat. Tasha Taylor, Ina Forsman and Layla Zoe. Niet toevallig hebben deze drie bevallige dames ook een soloalbum te promoten. Voor de Finse Ina Forsman wordt dit zelfs haar zelftitelend debuutalbum. De Canadese Layla Zoe komt dan weer op de proppen met het schijfje ‘Breaking Free’. Tasha is dus de enige die uit Amerika komt en met het album ‘Honey For The Biscuit’ is ze inmiddels toe aan haar derde release dat maar liefst 13 originele nummers bevat. Tasha Taylor is bevlogen met een zeer soulvolle stemgeluid en is de dochter van Stax Records gigant Johnnie Taylor. Naast een heuse blazerssectie en Nathan Watts (bas), Don Watts (piano, Wurlitzer), John Notto en Jon Taylor op gitaar, en drummer Stanley Randolph heeft Tasha ook heel wat ‘special guest’ uitgenodigd. Zo komt Keb Mo’ ons verblijden in de song ‘Family Tree’. Is lap steel gitarist Robert Randolph te gast op de gospeltrack ‘Little Miss Suzie’ en komt ons maatje Samantha Fish de vocals en gitaartunes verzorgen op het funky ‘Leave That Dog Alone’. Tommy Castro mag op zijn beurt hetzelfde doen op de bluestrack ‘Same Old Thing’. Het album opent enigszins in stijl met de soulblues arrangementen van ‘Feels So Good’. De hoornsectie is hier samen met die heerlijke gitaargroove van essentieel belang. De ‘Wedding Bells’ laten we persoonlijk nog even aan ons voorbijgaan, maar Tasha maakt er meteen een heerlijke easy listening song van. Van het funky en zonnige ‘Weatherman’ worden we nu eens vrolijk. Van deze opwindende schikkingen gaat het naar de soulgevoelige en emotionele ballades ‘One And Only’ en ‘I Knew’. In het nummer ‘How Long’ trekt Tasha alle rockregisters open. Op deze catchy song voettikken, dansen en verheugen we uiteraard niet alleen onszelf. Na een geëlektrificeerde reggae intro van ’Places I Miss’ komt Tasha’s soulgevoeligheid alweer sterk bovendrijven. In het afsluitende ‘Same Old Thing’ komt de blazerssectie en een sterke percussie het nummer wat opvrolijken. Tasha Taylor heeft met ‘Honey For The Biscuit’ een sterk album afgeleverd. En niet alleen de titel klinkt zo zoet als honing!
Tasha Taylor zal samen met Ina Forsman en Layla Zoe live te bewonderen zijn met het project Ruf’s Blues Caravan: Blue Sisters in zaal De Korenbloem, op Zaterdag 30 april 2016! Be there.

Philip Verhaege (5)

The release ‘Honey For The Biscuit' is definitely sweet as honey. Definitely recommend, even if you do not like honey.

Stevie Nimmo: Sky Won’t Fall

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chains Of Hope
Roll The Dice Again
Change
Running On Back To You
Walk The Thin Line
I’ll Pray For You
Still Hungry
Gambler’s Roll
Lovin’ Might Do Us Good
Love You More Tonight

Platenlabel
Manhaton Records

Labelnummer
HATMAN 2041

Distributie
Manhaton Records

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Stevie Nimmo

De Award winnende bluesrock gitarist/vocalist Stevie Nimmo werd geboren en getogen in Glasgow, Schotland, en staat ruim twee decennia aan de top van het Europese bluesrock firmament. Samen met zijn jongere broer Alan heeft Stevie ook de succesformatie The Nimmo Brothers. Al staat Alan nu vooral in de spotlights met zijn project King King. Maar ook Stevie laat zich niet onberoerd en timmert keihard aan zijn eigen muzikale weg. In navolging van zijn debuut soloalbum ‘Wynds of Life’ uit 2010, promoot hij nu volop zijn nieuwste plaat ‘Sky Won’t Fall’. Samen met bassist Mat Beable en drummer Craig Bacon werden tien tracks geregistreerd in de Superfly Studios Ollerton. King King’s drummer Wayne Proctor stond garant voor een perfect en feilloze productie. Na een intro, waar Stevie de studio binnenwandelt en zijn gitaar inplugt, schiet de band meteen uit de startblokken met het in overdrive gespeelde ’Chains of Hope’ en de innovatieve en moderne tunes van ‘Roll The Dice Again’. Met de funky gitaarriffs van het lekker meebekkende nummer ‘Change’ komt Stevie’s eclectische aard sterk bovendrijven. En dat is niet uitaard niet anders in de beklijfde ballade ‘Running On Back To You’. De moderne country arrangementen van de song ‘Walk The Thin Line’ zijn opgebouwd rond de melodie van een simplistisch meezingende refrein ‘na na na na’. Stevie is niet echt gelovig, maar toch schreef hij de lyrics voor het funky reflecterende ‘I’ll Pray For You’. Met het nummer ‘Still Hungry’ keert de band terug naar zijn roots en het bluesrock gebeuren. Maar al snel krijgen we een opvolging met de mid-tempo bluessong ‘Gambler’s Roll’, origineel van de The Allman Brothers. Van nummers als ‘Lovin’ Might Do Us Good’ worden wij hier ook wel vrolijk. De funky gitaarriffs worden hier opgewaardeerd door enkele knappe gitaarsolo’s. In de akoestische afsluiter ‘Love You More Tonight’ begeleidt Stevie zichzelf enkel op gitaar. En met een peperkoeken hartje zorgt hij voor oprechte en enige muzikale decompressie. Het album ‘Sky Won’t Fall’ is een winner, zoveel is duidelijk! Stevie Nimmo streeft hier naar een zo breed mogelijk spectrum van zijn muzikale genres. En daar is hij met brio in geslaagd!
CD komt uit op 4 maart 2016.

Philip Verhaege (5)

Stevie Nimmo aims for the widest possible spectrum of his musical abilities. The album 'Sky Will not Fall' is a winner…

R.X. Bertoldi & Son: Taking Back The Time

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wagon Wheel
When The Bullets Fly
Ol’ 55
In My Younger Days
Guiding Lights

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
R.X. Bertoldi & Son

In zijn jeugdjaren luisterde de in Seattle wonende R.X. ‘Bob’ Bertoldi naar Bob Dylan, The Rolling Stones en Tom Waits, waarna hij ook Lightnin’ Hopkins, Robert Johnson en Little Walter ontdekte. Toen besloot hij om zelf nummers te schrijven. Hij kocht een akoestische gitaar en leerde zich via de opnames van zijn idolen erop spelen. Later kwamen daar nog mondharmonica en drums bij en na de aankoop van een 4 sporen cassetterecorder, registreerde Bob zijn eerste songs. Op deze EP met 5 songs laat R.X. de drumpartijen over aan zijn zoon Luca. Voor de elektrische gitaar, keyboards, bas en percussie kon hij rekenen op Johnny Sangster, die tevens de taak van coproduceer uitoefent, terwijl Keith Lowe de akoestische bas bespeelt. Twee covers telt dit schijfje, namelijk ‘Wagon Wheel’ van Bob Dylan en ‘Ol’ 55’ van Tom Waits. Dat Bertoldi veel naar Dylan luisterde, valt te merken aan het enthousiasme waarmee hij diens song vertolkt. In zijn eigen, het licht bluesy rockende ‘When The Bullets Fly’ neemt hij het wapenbezit en het daarmee gepaard gaande geweld in Amerika op de korrel, terwijl ‘Ol’ 55’ in Bobs versie een stuk commerciëler klinkt. R.X. is van vele muzikale markten thuis. Zo is ‘In My Younger Days’ nog een ietwat aarzelende countryrocker. Op afsluiter de van positivisme overlopende en naar Dylan gemodelleerde folksong ‘Guiding Lights’, overtuigt R.X. ons moeiteloos van zijn songschrijvertalent. Het wordt hoog tijd dat R.X. Bertoldi een full cd op de markt brengt!

Lambert Smits (4)

R.X. Bertoldi doesn’t hide his admiration for Bob Dylan. He plays not only a song of him, but Dylan also was a great teacher for writing his own songs.

Paul Handyside: Tide, Timber & Grain

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Flowers Won’t Bloom
Fond Farewell
Let Me Down Easy
All Will Be Revealed
True Love
Should I Leave Your Side
Woodcutter’s Son
Desperate Days
A Whaler’s Lament
Goodnight Lover

Platenlabel
Malady Music

Labelnummer
MALCD005

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
G Promo PR

Website Artiest
Paul Handyside

Singer-songwriter Paul Handyside is geen nieuweling in de muziekwereld. Tussen 1981 en 1992 maakte hij met de Indieband Hurrah! reeds opnames voor de labels Kitchenware en Arista Records. In 2001 vormde hij dan de Britse alternatieve countryband Bronze, die twee albums opnam, namelijk ‘The Statue In The Stone’ en ‘A Common Prayer’, waarna hij in 2007 aan een solocarrière begon. Die resulteerde datzelfde jaar in het album ‘Future’s Dream’, dat met ‘Waynard Son’ in 2013 een opvolger kreeg. En nu is er dan ‘Tide, Timber & Grain’, waarop Paul naast de zang ook te horen is op akoestische en elektrische gitaren, Fender Rhodes, harmonium, autoharp, harmonica en percussie. Vergezellen laat hij zich door Rob Tickell op elektrische gitaren, lapsteel, dobro, Weissenborn slidegitaar, bas, banjo en percussie. Ex-Hurrah! collega David Porthouse neemt de double bass en melodeon voor zijn rekening. In tegenstelling tot Pauls vroeger werk, bevat dit album meer folk, al dragen opener ‘Flowers Won’t Bloom’ en ‘True Love’ nog een licht countryjasje. ‘Let Me Down Easy’ is zelfs een folksong met wat popaccentjes. Erg mooi is het enkel met akoestische gitaar gezongen ‘Should I Leave Your Side’ en bij ‘A Whaler’s Lament’ dwalen mijn gedachten zelfs richting The Dubliners.
Pauls stem varieert van krachtig naar ingetogen zacht, naargelang het nummer dit vereist.
Met ‘Tide, Timber & Grain’ bewijst Paul Handyside dat hij een degelijke songsmid is, maar vooral dat hij ook in de folk zijn weg moeiteloos vindt.

Lambert Smits (4)

After a career with the Indie group Hurrah! and the alternative country band Bronze, singer/songwriter Paul Handyside now discovers the folk music. With 10 self-penned songs he proves that this genre also has no secrets for him.

Mary D’Orazi with Marcos Silva: To Brasil and Bacharach – A Tribute

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chico Hipocondria
I Say a Little Prayer
Fotografia
Coração Vira Lata
A House Is Not A Home
Dá Licença
Walk On By
Alfie
Meu Canário Vizinho Azul
Vieste
Barra-Joá
(They Long To Be) Close To You

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295372534

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Mary D’Orazi

De Amerikaanse zangeres Mary D’Orazi werd geboren in Oakland, Californie, en haar ouders waren Italiaanse immigranten. Haar vader schreef al songs, en Mary volgde acht jaar lang pianolessen. Tevens zong ze in koren, maar het zou nog tot haar dertigste duren vooraleer ze zanglessen nam. Als kind was ze al geboeid door de muziek van Sergio Mendes & Brazil ’66, maar het was maar decennia later, na een ontmoeting met producer en lesgever Marcos Silva, dat ze besloot om Braziliaanse muziek te studeren. Silva zelf is muzikaal directeur, arrangeur, en keyboardspeler voor Flora Purim en Airto, Toninho Horta, Paquito D'Rivera, Bud Shank, Ricardo Silveira, Edu Lobo, en talloze Caymmi’s. Hij introduceerde Mary tot minder gekende Braziliaanse nummers, die Mary vakkundig in het Portugees zingt, alsof ze daar geboren werd. Het album opent met de samba ‘Chico Hipocondria’, een obscure Braziliaanse jazzy track. Daarna volgt Bacharach’s ‘I Say a Little Prayer’, bekend van Dionne Warwick & Aretha Franklin. “I’ve always loved Burt’s music,” zei ze. “It’s so beautiful and appealing and well written. At one point I had gotten a gig and I remember saying to Marcos what about doing some arrangements of Burt Bacharach songs? He was very excited to try them out.” Aansluitend krijg je bossa nova ballade ‘Fotografia’, en een tweede nummer ‘Coração Vira Lata’ van dezelfde auteur als ‘Chico Hipocondria’. Dan is het tijd voor Bacharach’s ‘A House Is Not A Home’, gevolgd door de levendige Braziliaanse jazz van ‘Dá Licença’. ‘Walk On By’ is het volgende Bacharach nummer, evenals de ballade ‘Alfie’. Weerom Braziliaanse jazz brengt ‘Meu Canário Vizinho Azul’, waarna ‘Vieste’ eraan komt. Silva’s ‘Barra-Joá’ bezit ook die Braziliaanse jazzy sound, en de Carpenters cover ‘(They Long To Be) Close To You’ sluit af in een dromerige sfeer. Een leuk album met nummers zoals ik ze graag hoor!

Patrick Van de Wiele (4)

A nice album with tracks that I want to hear. Mary sings Portuguese like a real Brazilian, and alternates them with Bacharach tracks.

Layla Zoe: Breaking Free

25/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Backstage Queen
Why Do We Hurt The Ones We Love
Wild One
Highway Of Tears
Breaking Free
Work Horse
Sweet Angel
Run Away
Wild Horses
A Good Man
He Loves Me

Platenlabel
Ruf Records

Labelnummer
RUF 1228

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Layal Zoe

In heel wat persartikels wordt Layla Zoe, die trouwens in Britisch Colombia, Canada werd geboren, maar al te vaak vergeleken met de grote Janis Joplin. Persoonlijk vind ik dit toch wel een brug te ver. De nu in Toronto verblijvende Zoe won in 2006 de Compo 10 Blues Songwriting Competition in de stad Jaarvenpaa, Finland en begon aan een uitgebreide toer doorheen Europa. Vorig jaar presenteerde ze haar live album ‘Live at Spirit of 66’, dat uiteraard werd geregistreerd in deze fameuze muziekclub in Verviers. Wanneer men deze Canadese schoonheid (nvdr: dit is een persoonlijk statement van mijn collega waar ik het niet met eens ben) hoort zingen is een emotioneel ontwaken haast nabij. Na liefst negen succesvolle albums en een reeks overweldigende live shows bereikt ze nu met het album ‘Breaking Free’ een volgende hoogtepunt in haar muzikale carrière. Met dit tiende album borduurt ze alvast verder op het success verhaal van de vorige studiorelease ‘The Lily’ uit 2013. Layla ontdekte de blues door de platencollectie van haar vader. Op haar 14de zong ze voor het eerst in een plaatselijk bandje en daar werd meteen ook duidelijk over welke ongelooflijke stem ze wel beschikte. Haar uniek talent konden we meteen horen in haar solodebuut in 2005. Niet veel later had ze ook sessies met Henrik Freischlader en gastoptredens bij ondermeer Sonny Landreth, op het Montreal Jazz Festival en Rockpalast. Maar het pijnlijke verlies van haar goede vriend en collega Jeff Healey heeft zijn sporen nagelaten. Samen met het promoten van haar nieuwe album ‘Breaking Free’ gaat Layla Zoe op tournee met de Ruf’s Blues Caravan 2016: The Blue Sisters Feat. Tasha Taylor, Ina Forsman and Layla Zoe. Voor het album heeft Layla de ideale soulmates gevonden in gitarist Jan Laacks, Gregor Sonnenberg (bas) en drummer/percussionist Hardy Fischötter. Op het nummer ‘Wild One’ komt special guest Sonny Landreth met zijn gitaarlicks ons nog eens overdonderen. En Layla slaat alweer haar vocale vleugels uit. Na een enigszins bombastische intro komt ‘Backstage Queen’ ons verblijden met knappe en heavy bluesrock gitaarriffs. Wat een contrast met het akoestische luisterstuk ‘Why Do We Hurt The Ones We Love’. Haar warm maar tevens ruw stemgeluid is slechts een inleidend mozaïek voor de knappe muzikale arrangementen. Het zonnige ‘Wild One’, met prima gitaarwerk van Sonny Landtreh trouwens, komt in samenspraak met de bevallige ballade ‘Highway Of Tears’.
En onze tranen zijn nog niet helemaal droog of het wordt alweer emotioneel warm met het moderne en opwindende luisterstuk ‘Breaking Free’. Het uitermate funky ‘Work Horse’ staat dan weer in aangenaam contrast met het bluestrage ‘Sweet Angel’. Al zijn wij hier toch wel meer fan van het heavy ‘Run Away’. In de song ‘Wild Horses’, origineel van The Stones, wordt de akoestische gitaar nog eens omschouderd. Het nummer ‘A Good Man’ leent zich perfect tot heel wat airplay.
Al zal de afsluitende ballade ‘He Loves Me’ heel wat ontroerende momenten weten te ontwikkelen. Layal Zoe bevestigt keer op keer, en dat wil toch ook wel wat zeggen, niet? Layla Zoe zal samen met Ina Forsman en Tasha Taylor live te bewonderen zijn met het project Ruf’s Blues Caravan; Blue Sisters in Zaal De Korenbloem, op Zaterdag 30 april 2016! Be there…

Philip Verhaege (4½)

Layla Zoe confirms again. And that is not so evident nowadays!

Cécile Doo-Cangue: Anybody Listening Part 2 Dialogues

24/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Riot & Revolution
Sweet Talkin’ Devil
Anybody Listening
Little Bit
Six Letters (feat. JC Dook, Daniel Joseph & Jesse Padgent)
Thankful
Pure Entertainment
Animal Kingdom (feat. Kim Richardson & Alan Prater)
Bloodstained Vodka
Faith
Sunshine Lady (feat. Malika Tirolien)
Manic Depression

Platenlabel
CDKMusik

Labelnummer
CDK-07

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Sarah French Publicity

Website Artiest
Cécile Doo-Kingué

‘Anybody Listening Part 2 Dialogues’ is zoals de titel reeds laat vermoeden het tweede album van een trilogie. In het eerste deel, het akoestische en solo gebrachte ‘Anybody Listening Part 1 Monologues’ ging Cécile op zoek naar haar leven en muzikale roots. Op het nu verschenen tweede deel omringt ze zich met vrienden muzikanten. Cécile’s ouders kwamen uit Kameroen, maar zelf is ze geboren en opgegroeid in New York. Na het verblijven in Amerika en Frankrijk, heeft ze zich nu in Canada gevestigd, waar ze tot één van de meest markante hedendaagse gitaristen wordt aanzien. En dat is zonder meer terecht. Niet alleen heeft ze een krachtige speelstijl, ze is ook een veelzijdige gitariste. Cécile mixt op een heel eigen manier blues met Afro-roots, soul en jazz en creëert zo een vrijwel unieke stijl. Messcherp en naadloos aansluitend bij de inhoud van ‘Riot & Revolution’ en ‘Sweet Talkin’ Devil’ en zachter en zwoeler, maar niet minder overtuigend in ‘Anybody Listening’. Een leuk jazzy gitaartje en heerlijke samenzang typeren dan weer ‘Pure Entertainment’. Haar voorliefde voor Deltablues komt aan de horizon in het door handclaps en akoestische gitaar begeleidde ‘Bloodstained Vodka’. Hoofdzakelijk akoestisch gaat het eraan toe in de gospelsoul ‘Six Letters’. Haar krachtige, diepe, maar tevens erg ontspannend klinkende stem sluit ook mooi aan bij haar nummers. Nummers die bovendien inhoud hebben en vaak een kritische blik werpen op het maatschappelijk gebeuren. Niet dat het allemaal kommer en kwel is. Uiteindelijk klinkt Cécile heel ‘Thankful’. Enige cover is afsluiter, het van Jimi Hendrix geleende ‘Manic Depression’.
Op ‘Anybody Listening Part 2 Dialogues’ toont Cécile Doo-Kingué dat zij iemand is die resoluut de muzikale weg kiest, die bij haar temperament past. Een ontdekking waard!

Lambert Smits (4)

The way Cécile Doo-Kingué mixes blues, soul, gospel and jazz results in a very unique sound. A listening and discovery worth!

Bianca De Leon: Love, Guns & Money

24/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Independence Day
I Sang Patsy Cline
Buscando Por Ti
Guns And Money
Stale Wine And Roses
The Bottle’s On The Table
This Time
Garden In The Sun
Silence Speaks Louder Than Words
Nothin/Ramblin Man
Bonus track: I Sang Patsy Cline (radio cut)

Platenlabel
Lonesome Highway Music

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Lonesome Highway Music

Website Artiest
Bianca De Leon

Bianca De Leon werd geboren in het zuiden van Texas. Om haar muzikale richting te kunnen bepalen, reisde ze veel en nam ze steeds haar leven in eigen handen. Inmiddels heeft ze zich muzikaal gesetteld en hoe gek het ook mag klinken, ze geniet in Europa een grotere bekendheid dan in haar thuishaven Texas. Als bewijs staat ze op de achterzijde van de digipack als de Texaanse Troubadour afgebeeld in een Nederlandse club. Op ‘Love, Guns & Money’, overigens live, zonder overdubs opgenomen in een studio in Austin, Texas laat ze zich begeleiden door John Immon op gitaar, Radoslav Lorkovic op piano, B3 en accordeon, The East Side Flash op resophonic gitaar, David Carroll op staande bas, Paul Pearcy op drums en percussie en Stuart Adamson op akoestische gitaar. In de loop van de 9 eigen nummers merk je dat De Leon een enorme muzikale background heeft. Zowat alle genres van de Amerikaanse rootsmuziek komen in meerdere of mindere mate aan bod. Openen doet Bianca met het licht rockende ‘Independence Day’. Leuk nummer al kunnen we ons hier toch niet van de mening ontdoen dat de toegevoegde toetsen meer kwaad dan goed doen. Lieflijker klinkt het dromerige, lichtvoetige poppy, maar met de ruim 6 minuten durende albumversie, iets te uitgesponnen ‘I Sang Patsy Cline’, waarvan je trouwens als bonustrack nog de radio-edition krijgt. Dan klinkt het Mexicaans getinte en van prachtige accordeon voorziene ‘Buscando Por Ti’ stukken pittiger. Honky tonkin’ vorderen we met ‘Guns And Money’ om ons daarna over te geven aan het licht walsende ‘Stale Wine And Roses’. ‘The Bottle’s On The Table’ geeft ons dan weer de mogelijkheid om ons liefdesverdriet te verdrinken. Die pijn steekt ook nog even Americanagewijs de kop op in ‘’Garden In The Sun’. Bianca sluit af met een medley, waarin ‘Nothin’ van Townes Van Zandt, meesterlijk gekoppeld wordt aan Hank Williams’ ‘Ramblin Man’. Het beluisteren meer dan waard!

Lambert Smits (4)

'Love, Guns And Money' includes all genres of American roots music. The beautiful, sometimes melancholic voice of Bianca De Leon gives the songs the look they deserve.

Brothers Brown: Dusty Road

24/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cup Of Tea
Love Sake
Sweet Cadillac
When All Is Said And Done
Can’t Outrun The Blues
The River
Hurricane
Nothin’ But Love
This Old Heart
California
Drink You Off My Mind
Dusty Road

Platenlabel
Funky Joint Records

Labelnummer
FJR8881

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Frank Roszak Promotion

Website Artiest
Brothers Brown

Paul Brown uit L.A, gitarist en met een Grammy Award bedacht voor zijn producerswerk en Paul Brown uit Nashville, keyboardspeler, zijn eigenlijk niet door een bloedband verbonden broers. Neen, zij ontmoetten mekaar voor het eerst op de uitreiking van de Grammy Awards in 2014. Het klikte onmiddellijk tussen de twee Browns, waarbij reeds afspraken werden gemaakt om samen iets te ondernemen. Dat hebben zij inmiddels gedaan met hun debuutalbum ‘Dusty Road’. Met David Santos op bas, die samenwerkte met o.a. Billy Joel, Elton John en Fogerty en drummer Pete Young, die toerde met Loretta Lynn en de Burrito Brothers hebben zij meteen een zeer competente ritmesectie in huis gehaald. ‘Cup Of Tea’ zet al dadelijk het muzikaal vakmanschap van de band in de spots. Een percussie die tussen funk en latin zweeft, geeft het nummer een heel eigen karakter. Een nummer dat onmiddellijk gevolgd wordt door ‘Love Sake’, een slowblues in B.B. King stijl, met sprankelend gitaarwerk en creatief gebruik van de zwarte en witte toetsen. Brothers Brown voelen zich in alle mogelijke blues en aanverwante stijlen als vissen in helder water. ‘Sweet Cadillac’ en ‘Can’t Outrun The Blues’ doen funk en blues heerlijk versmelten. Een mix van zwoele jazz en blues valt ons dan weer te beurt in ‘California’. Over ‘The River’ waakt de geest van Robbie Robertson en schuift Paul de microfoon door naar Santos, terwijl ‘When All Is Said And Done’, ‘This Old Heart’ en de titeltrack door vloeiende gitaarsolo’s op de sporen worden gezet. ‘Dusty Road’ is een sublieme verzameling songs, voorzien van superieure gitaar- en keyboardklanken.
Het straffe in het verhaal is bovendien dat Paul en Paul niet samen in de studio dit album opnamen. Ieder werkte in zijn studio, waarna de files doorgestuurd werden en er gecommuniceerd werd via Facebook.
Als Brothers Brown de met ‘Dusty Road’ ingeslagen weg in de toekomst verder bewandelen, lachen de toekomst en de grote bluespodia hen toe.

Lambert Smits (5)

This is an album that makes the difference. A sublime mix of blues, funk and jazz with wonderful guitar and keyboards. I do not say more, but... GET YOUR COPY!

Teddy Pendergrass: Joy – Expanded Edition

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Joy
2 A.M.
Good To You
I’m Ready
Love Is The Power
This Is The Last Time
Through The Falling Rain (Love Story)
Can We Be Lovers

Bonustracks:

2 A.M. (All Night Mix)
Joy (Extended Mix)
2 A.M. (4 A.M. Mix)
Joy (Instrumental)
2 A.M. (6 A.M. Mix)

Platenlabel
Big Break Records

Labelnummer
WCDBBRX0328

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Teddy Pendergrass

Daarnet besprak ik nog een cd van Harold Melvin & The Blue notes, en deze Teddy Pendergrass begon daar zijn carrière als leadzanger, maar ging daarna solo. Hij zou uitgroeien tot één van de meest herkenbare stemmen bij PIR. Teddy bleef bij de Phillysound van 1977 tot 1983. Daarna tekende hij bij Elektra/Asylum Records. ‘Joy’ was zijn debuut voor dat laatste label in 1988. Reggie en Vincent Calloway, Nick Martinelli, Miles Jaye en Teddy zelf tekenden voor de productie. Het album geraakte tot nummer 2 in de R&B charts, en tot nummer 54 in Billboard 200. Zijn sound is hier meer elektronisch, dan tijdens de jaren ’70. Maar zijn stem blijft evenwel herkenbaar, en hij blijft één van mijn favorieten. Niet te vergeten dat hij door een auto-ongeluk, jaren ervoor verlamd in een rolstoel zat. De titeltrack, een nummer 1 danshit, evenaart zijn successen bij PIR. ‘2 A.M.’ werd de tweede single, en is meer mid-tempo. ‘Love Is The Power’ is een mooie soulballade, Teddy’s handelsmerk, evenals ‘This Is The Last Time’. Ook ‘Through The Falling Rain (Love Story)’ en ‘Can We Be Lovers’ mogen er best qua ballades zijn. Deze heruitgave komt er in een luxe “jewel case” met uitgebreide “liner notes”. Naast 5 remixes, krijg je nieuwe interviews met Reggie Calloway en Miles Jaye. Een aanrader!

Patrick Van de Wiele (3½)

This reissue comes in luxury jewel case with extensive liner notes, plus 5 remixes of the two singles. Recommended!

Sioen: Too Good To Be True, 2001 - 2016

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Cruisin’
Too Good To Be True
Another Ballad
At A Glance
Ease Your Mind
No Conspiracy At All
Ready For Your Love (High)
Sailing A Ship
Son Of A Gun
Bad Bad World
I’m Not Ready To Love You Like I Do
Johnny, Mary, Tommy & The Sun
Hope For This Land
Lost Today
Pharaoh

Platenlabel
Kabron records

Labelnummer
Kabron007

Distributie
Universal Music

Promo-agent
Gentlepromotion

Website Artiest
Sioen

De Gentse singer-songwriter Frederik Sioen schrijft al 15 jaar songs. Hij heeft ondertussen al zes albums opgenomen. Om zijn 15 jaar ‘recording artist’ te vieren brengt hij ‘Too good to be true, 2001-2016’ uit, naar de gelijknamige song van zijn debuutalbum ‘See you naked’.
Maar wie kent niet zijn klassiekers ‘Cruisin’’, ‘Another ballad’, ‘No conspiracy at all’ of ‘Bad bad world’. Voor wie hem nog altijd niet moest kennen, Sioen maakt pop en poprock met niveau. Zijn songs lijken ‘simpel’, maar na meerdere beluisteringen kom je erachter hoe knap zijn werk in elkaar steekt en hoe doordacht dat zijn instrumentatiekeuze en arrangementen zijn.
Dit album is een summier overzicht van de zes albums (de soundtrack voor de film ‘Team Spirit II’ buiten beschouwing gelaten). Van elk album zijn er ongeveer evenveel, twee, soms drie, songs geselecteerd voor deze compilatie. Alle singles zijn vertegenwoordigd en worden aangevuld met albumtracks.
Dit is een mooi samengestelde verzameling, ideaal voor de muziekliefhebber die Sioen nog niet goed kent of voor degene die tevreden is met een korte evolutie van Frederiks carrière tot nu toe. Moge hij ons minstens nog eens 15 jaar verheugen met zijn muziek. Het blijft prachtige tijdloze muziek met inhoud en Sioen verdient je aandacht!

Peter Jacobs (4½)

Sean Pinchin: Monkey Brain

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Monkey Brain
Can’t Stand It
Charity Case
Hard Luck
Living In The Past
Goin’ Hobo
Monsters
Get Burned

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Sean Pinchin

De in 1981 in Toronto geboren Sean Pinchin had jarenlang af te rekenen met een depressie. Tot hij ontdekte dat hij die depressie door het schrijven van songs, op een positieve manier kon verwerken. Samen met JUNO Award winnende producer Rob Szabo, die tevens meeschreef aan dit album, kwam ‘Monkey Brain’ tot stand. Naast Pinchin, die we horen op zang, gitaar en stompboard, krijgen we ook Mark McIntyre op bas, Adam Warner op drums en Rob Szabo op Rhodes die samen met Emma-Lee ook de backing vocals verzorgt. De songs werden vlug opgenomen terwijl Sean de songs live speelde in de studio, wat Pinchins naturel ten goede komt. Jammer genoeg blijft het daar ook meestal bij. De songs dragen allen kiemen van de blues, maar neigen toch meer naar de rock en zeg maar het eentonige harde soort. Het op een simpel rifje drijvend ‘I Can’t Stand It’ klinkt bijna als een mantra en een mix van swampblues en rock valt te beluisteren op ‘Charity Case’. Neen, dan geloven wij meer in het met een falsetstem gebrachte ‘Living In The Past’ of het ietwat sobere en midden in de song van tempo wisselend, met energieke slidegitaar gebrachte ‘Goin’ Hobo’. Het dichtst bij de blues komen we met het Deltablues getinte ‘Monsters’.
Pinchin beweert dat hij de geschiedenis van de rootsgitaar ontdekt heeft, ze ontrafelde om ze daarna terug op te bouwen. Daar valt op ‘Monkey Brain’ weinig van te merken. Ik wil diegenen die dit in het verleden reeds presteerden, niet de kost geven. Vernieuwend is ‘Monkey Brain’ zeker niet, dat het maken ervan een helende uitwerking had op Sean Pinchin kan best. Maar of hij hiermee naam gaat maken?

Lambert Smits (3)

His depression was the occasion for Sean Pinchin to write the songs for this album. The songs carry the germs of the blues but usually erupt to a raw hard rock sound

Mr. Rick: Mr. Rick Sings About God + Booze

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

One Kind Of Favour
It’s The Bottle Talking
You’ll Need Someone On Your Bond
I’ll Fly Away
Two Little Fishes
Liquor Store Blues
Hush
Death Come In My Room
Champagne Don’t Drive Me Crazy
I Know I’ve Been Changed
Drivin’ Nails In My Coffin
Don’t Put My Bourbon Down
Beams Of Heaven

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
ZLK655

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Sarah French Publicity

Website Artiest
Mr. Rick

Rick Zolkower, zoals Mr. Ricks identiteitskaart vermeldt, is een door old school blues, jazz, country en gospel gepassioneerd muzikant. Geboren in het naoorlogse Detroit, werd hij voor het eerst door de muziekmicrobe gebeten door de met oude jazz gevulde 78 toeren platen van zijn familie. Gitaar en mondharmonica bespelen, leerde hij door zijn idolen Dave Van Ronk, Reverend Gary Davis, Lightnin’ Hopkins, John Lee Hooker, Doc Watson, Muddy Waters en Howlin’ Wolf te bestuderen. Dat hij daar een overvloed aan invloeden te verwerken kreeg, is waarschijnlijk de reden dat Mr. Rick diverse bands nodig heeft om dit allemaal te uiten. Zo is Mr. Rick And The Biscuits zijn uitlaatklep voor alternatieve country. Pre-war jazz, swing en blues brengt hij dan weer als Mr. Rick’s Tin Pan Jazz Band. Zijn liefde voor de songs van the American Roots Song Book vertolkt hij solo of als duo onder de naam Mr. Rick’s Café Americana, terwijl zijn band Rukusjuice zich dan weer focust op de vintage rock & roll uit de fifties. En toch heeft de man nog tijd gevonden om dit album in te blikken. Zelf zingt en speelt Mr. Rick akoestische en elektrische gitaar, mando-gitaar en de handtrommel cajon. Begeleiden laat hij zich op gitaar door Steve Briggs, op bas door Tyler ‘Uncle Junior’ Thomson en Alec Fraser, op fiddle door Drew Jurecka, Jono Lightstone op klarinet, Ted Hawkins op drums en The Ted Hawkins Singers en ‘Blues Doctor’ Julie Hill zorgen voor de backing vocals. Het album telt 13 tot de blues, country en gospel behorende covers, die door Mr. Rick van een door hem ontworpen jasje worden voorzien. Bovendien krijgen sommige songs ook een andere titel mee, zodat ze niet steeds onmiddellijk te achterhalen zijn. Duidelijkheid is er wel bij opener ‘One Kind Of Favour’ dat Blind Lemon Jeffersons ‘See That My Grave Is Kept Clean’ is en dat in Mr. Ricks versie een countrybluessong wordt. Sleepy John Estes’ Liquor Store Blues’ wordt door toevoeging van de fiddle een erg opwindend hillbillynummer. Min of meer op het stramien van het origineel drijft ‘It’s The Bottle Talking’ van countrylegende Bob Wills. Blind Willie Johnsons ‘You’ll Need Someone On Your Bond’ krijgt een vrolijke ietwat rockende gospel uitstraling, terwijl ‘I’ll Fly Away’ gekend in de versies van Jim Reeves en Johnny Cash, door de fingepickingstijl nog iets meer het gospelgevoel in zich draagt. Jerry Irby’s ‘Driving Nails In My Coffin’, beter gekend in de versies van Ernest Tubb of Hank Thompson, gedijt dan weer prachtig in deze akoestische versie.
Wat Mr. Rick doet met deze oude, vaak bekend in de oren klinkende songs, is gewoonweg schitterend. Geen klakkeloos kopiëren maar iets toevoegen aan ouder werk is niet iedereen gegeven. Mr. Rick is één van de weinigen die dit met verve doet.

Lambert Smits (5)

Mr. Rick gives 13 old blues, gospel and country songs a second life. His own interpretations and arrangements of the songs are a feast for the ears for those who know already inside out the original songs

Harold Melvin & The Blue Notes feat. Theodore Pendergrass: To Be True – Expanded Edition

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Where Are All My Friends
To Be True
Pretty Flower
Hope That We Can Be Together Soon
Nobody Could Take Your Place
Somewhere Down The Line
Bad Luck
It’s All Because of A Woman

Bonustracks:

Hope That We Can Be Together Soon (single)
Bad Luck (A Tom Moulton mix)

Platenlabel
Big Break Records

Labelnummer
CDBBRX0343

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Harold Melvin & The Blue Notes

In 1954 werd de groep The Charlemagnes opgericht in Philadelphia, maar pas in 1972 tekenden ze bij Gamble & Huff’s label Philadelphia International Records (PIR). De groep bestond uit Teddy Pendergrass, Harold Melvin, Bernie Wilson, Larry Brown en Lloyd Parks. Al gauw zorgden ze voor hits zoals ‘If You Don’t Know Me By Now’, ‘The Love I Lost’, ‘Wake Up Everybody’ en ‘Don’t Leave Me This Way’. Al die platen vertoonden de strijkers van het MFSB orkest, en de leadzang van Theodore (Teddy) Pendergrass. De groep ging daardoor tot de groten van de soul behoren. Hun derde elpee voor dit label was dit album, dat nu heruitgegeven is op cd. Het dateert uit 1975, volgend op ‘I Miss You’ (1972) en ‘Black And Blue’ (1973). Het steeg naar de top van de R&B charts, en bevatte 3 top tien singles. De energieke drijvende single ‘Where Are All My Friends’ was de eerste daarvan, evenals de up-tempo single ‘Bad Luck’. Beide werden geschreven door McFadden & Whitehead samen met Victor Carstarphen van MFSB. Uiteraard stond alles onder de productieleiding van Gamble & Huff. De derde single werd de ballade ‘Hope That We Can Be Together Soon’ samen met zangeres Sharon Paige. ‘Nobody Could Take Your Place’ kende ook succes bij de Dj’s. Ik ging toen uit en deze muziek behoorde tot mijn favoriete dansmuziek. Als bonustracks krijg je hier de singleversie van ‘Hope That We Can Be Together Soon’, en de Tom Moulton mix van ‘Bad Luck’. Met die Tom Moulton ben ik bevriend op Facebook, en misschien doe ik wel eens een interview met hem. Mooi gepresenteerd in een “jewel case” met uitgebreide “liner notes”. Een absolute aanrader!

Patrick Van de Wiele (4½)

Beautifully presented in a jewel case with extensive liner notes, this album is a absolutely recommended.

Yael Meyer: Warrior Heart

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Warrior Heart
When the Road Ends
Carry On
Endless Kind Love
Yo Soy
Human Divine
Vessel
Good Things Are Coming My Way
Rain Falling
When the Road Ends (acoustic)

Platenlabel
KLI Records

Labelnummer
700261408514

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Yael Meyer

De artieste Yael Meyer werd geboren in Santiago, Chili, maar eigenlijk is ze joods. Ze kreeg een studiebeurs voor het Berklee College of Music in Boston, en verhuisde naar de USA. Sommige van haar songs zijn aldaar in Tv-programma’s te horen. Deze cd dateert al uit 2014, maar bereikt ons nu pas. Zijzelf zegt erover: “The idea with this record is that people hear it when they ... want to feel a particular way. For me, music is something that when I buy a record of an artist that I really like, I like to put it on and I want to zone out. I just want to be surrounded by the music and take the journey. Whatever the artist wanted to say or whatever journey the artist wanted to take me on, I want to take that journey with the music.” Yael bespeelt gitaar, percussie, keyboards, piano en ukelele. Op de opener en titeltrack bezingt ze onze innerlijke twijfels, terwijl het akoestische en optimistische ‘When the Road Ends’ voorzien is van handgeklap. In ‘Carry On’ bezingt ze dan weer de eindeloze cirkel van geboorte en dood, en daarna komt het droomachtige slaapliedje ‘Endless Kind Love’. Verderop staat het Spaanstalige ‘Yo Soy’. Vreemd echter is de synth pop van ‘Human Divine’, dat teruggrijpt naar de jaren ’80, gevolgd door het ambiente ‘Vessel’. En er zitten reggae-elementen in ‘Good Things are Coming My Way’. Een slaapliedje is dan weer ‘Rain Falling’. Fans van singer-songwriters zullen hier een leuk album aan hebben.

Patrick Van de Wiele (3½)

For fans of singer-songwriters.

The Tomcats: Running At Shadows – The Spanish Recordings 1965-1966

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Macarenas
A Tu Vera
Seventh Son *
Get Off Of My Cloud
Roadrunner
Walking *
For Your Love
You Gotta Help *
Paint It Black
Pena, Penita, Pena
Looking For My Baby *
Satisfaction (I Can’t Get No Satisfaction)
Don't Let It Go
Cocaine
Monday Monday
It Ain't Right
Somebody Help Me
Running At Shadows
La Neurastenia (19th Nervous Breakdown)
Que Familia Mas Original (Shame And Scandal In The Family)
Don't Ask For Me
Yesterday
Two Minds In Tune **

* The Second Thoughts
** Voordien nooit gereleased

Platenlabel
RPM Records

Labelbummer
RETRO975

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Geen gevonden

The Tomcats bestond eigenlijk uit twee versies. De eerste versie kwam uit de omgeving van Ealing en bestond uit Tom Newman (zang), Peter Cook (gitaar, zang), Alan James (basgitaar) en Chris Jackson bediende de slagvellen.
Deze band speelde allerlei bekende covers maar hield in 1965 op te bestaan. Later dat jaar verrees er een nieuwe versie uit de as van The Tomcats, waarbij er twee leden van de band Second Thoughts werden geïntroduceerd. Peter Cook (was reeds met July bezig) was reeds verdwenen en deze nieuwe generatie Tomcats bleek meer succes te hebben in Spanje dan in eigen land en er verscheen onder meer een ep onder een Spaanse titel. De nieuwe line-up zag er als volgt uit: Tom Newman (zang (later muziekproducent van Mike Oldfield en July)), Tony Duhig (gitaar, zang (en later bij Jade Warrior en July)), Alan James (basgitaar (later bij Cat Stevens en Kevin Coyne en July)), Jon Field (percussie, zang (ook bij Jade Warrior en July terug te vinden), Chris Jackson (drums (later bij July)).
Na hun avontuurtje in Spanje keerde de band terug naar Ealing (GB) waar ze hun naam wijzigden in July. Ze werden een van de toen vele psychedelische bands die Engeland rijk was.
Hun muziek mogen we best catalogeren onder Britse Rhythm & Blues met wat Mod-extracten. Dus de sound waarvan we midden jaren zestig zo wild werden. Een klankband die men vrij vaak probeerde te kopiëren maar helaas nooit in sloeg.
Sommige van de nummers hier zijn uitgebracht door The Second Thoughts.
Van de 23 nummers, waarvan het merendeel toch uit geslaagde covers van overbekende songs bestaat, keken we vooral uit naar de echte grote nummers zoals het van de Beatles geleende ‘Yesterday’, ‘Paint It Black’, ‘Get Off My Cloud’, ‘Satisfaction’ alle drie van The Stones, ‘Monday Monday’ (The Mamas & The Papas) maar ook ‘For Your Love’ van de Yardbirds maar geschreven door Graham Gouldman, en het mag gezegd worden, The Tomcats maakten er inderdaad zeer knappe versies van.
Misschien waren zij wel de ideale party band gezien ze ook vrij veel stijlen lieten doorschemeren in hun muziek. Of was het een jukebox band? Wie zal het zeggen maar The Tomcats hadden zeker een groot talent in huis: het eigen maken van leuke covers, net zoals Joe Cocker het hen later nadeed.

Alfons Maes (4)

Maybe the best party band you could ever imagine of were they just a jukebox band? One thing is sure, they had the ability to transform well known songs into their own sound.

The Bluesbones: Double Live

22/2/2016

DETAIL ALBUM

CD1

Saved By The Blues
Voodoo Guitar
Riding Out
Moonshine
Find Me A Woman
I’m Still Your Man
She’s Got The Devil In Her

CD2

Broken Down Car
I Try
Runaway
Wrong
Cruisin’
Devil’s Bride
Whiskey Drinking Woman

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
The Bluesbones

Het lang verwachte live-album van de Belgische topband The Bluesbones is eindelijk in onze brievenbus terechtgekomen. Het is meteen ook een leuk hebbeding voor hun grote schare fans die hun volgen sinds hun ontstaan. In 2013 bracht de band reeds een live cd/dvd op de markt met ‘Live @ De Bosuil’. Een jaar eerder werkten The Bluesbones keihard en met succes aan hun debuutplaat ‘Voodoo Guitar’. Recentelijk was het ook het album ‘Saved By The Blues’ een knaller van formaat. De aangename bluesstem van Nico De Cock laat zich dan ook makkelijk drijven door de opwindende gitaarriffs van Stef Paglia, de ingetogen baslijnen van Geert Boeckx, de keyboardtunes van Edwin Risbourg en de rake mokerslagen van drummer Dominque Christens.
De vijftien songs zijn verdeeld over twee cd’s. Het vijftal trok hiervoor naar de Mechelse Hype Studio en het geheel werd geproducet door Tim Janssens.
Na de sessies werd wijselijk beslist om alle ingespeelde nummers op een dubbel-album te digitaliseren. De interactie tussen de bandleden is zo vanzelfsprekend dat een constant hoog niveau wordt bereikt. En dat level kenmerkt uiteraard ook hun opwindende liveshow. De uitermate knappe ritmiek van songs als bijvoorbeeld ‘Find Me A Woman’ of de ingetogen gitaarriffs van de ballade ‘I’m Still Your Man’ zorgen nog steeds voor kippenvelmomenten. En als ook de voodoo dokter nog eens langskomt in het wondermooie ‘She’s Got The Devil In Her‘, uit het debuutalbum ‘Voodoo Guitar’, is het hek helemaal van de dam. De tweede cd begint met het opwindende ‘Broken Down Car’, en hier gaat Edwin Risbourg meteen helemaal loos op zijn klavier. Gitarist Stef Paglia komt ook meteen in de spotlight in de bijna 8-minuten durende bluestrage ‘I Try’ en de ballade ’Wrong’. Tussendoor komt een psychedelische Hendrix intro ons verblijden in het sterk variërende ‘Runaway’. Zoals verwacht weerklinkt ook het nummer ‘Cruisin’’ in hoge snelheid uit onze luidsprekers. Het tempo wordt ook strak aangehouden in het bij Matt Andersen geleende ’Devil’s Bride’. Op hun vorige live plaat stond ‘Whiskey Drinking Woman’ ook al met stip genoteerd. Wel, deze versie moet hier geenszins voor onderdoen. De aanstekelijke nummers op het album ‘Double Live’ worden meesterlijk ingelost door vocalist Nico De Cock en zijn stuwende ritmesectie. The Bluesbones lossen hier alweer de hoge verwachtingen in. Knap!

Philip Verhaege

Tammy Wynette: Bedtime Story / My Man

22/2/2016

Tracks:
Bedtime Story

Bedtime Story
That’s When I Feel It
Take Me Home And Love Me
If This Is Our Last Time
Tonight My Baby’s Coming Home
Love’s The Answer
I’m Gonna Keep On Loving Him
Just As Soon As I Get Over Loving You
I Got Me A Man
Your Love’s Been A Long Time Coming
Reach Out Your Hand

My Man

My Man
Things I Love To Do
Hold On (To The Love I Got)
Loving You Could Never Be Better
‘Til I Get It Right
Walk Softly On The Bridges
The Bridge Of Love
You Can’t Hang On
The Happiest Girl In The Whole U.S.A.
Gone With Another Man
Good Lovin’

Platenlabel
Morello Records

Labelnummer
MRLL 53

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Tammy Wynette

Ondanks het feit dat Tammy Wynette meerdere songs had die de top van de Amerikaanse Country charts bereikten, is zij bij het grote publiek vooral gekend door de nummers ‘D.I.V.O.R.C.E.’ en ‘Stand By Your Man’.
De albums ‘Bedtime Story’ en ‘My Man’, hier nu verkrijgbaar op één cd, dateren uit 1972. Net als veel van haar vroegere opnames, nam voor deze beide albums Billy Sherrill plaats in de producerstoel. Voor het achtergrondkoor werd zowel op ‘Bedtime Story’ als op ‘My Man’ beroep gedaan op The Jordanaires en The Nashville Edition. Wynette is steeds geroemd als één van de krachtigste countrystemmen die bovendien als geen ander ‘het gebroken harten’ gevoel vocaal vorm wist te geven. En dan doet ze ook op deze albums. Wynette is in goede vorm en Sherrill maakt daar dankbaar gebruik van. Mooie romantische of melancholische melodieën, razendknappe arrangementen, een weemoedig klinkende lapsteel, maken dat dit album best op dezelfde lijn mag staan als haar albums ‘Stand By Your Man’ en ‘D.I.V.O.R.C.E’, beiden ui 1968. Als single schopte ‘Bedtime Story’ het overigens tot een nummer 1 in de country single charts. Het album bevat hoofdzakelijk ballades met uitzondering van countryrockers ‘Tonight My Baby’s Coming Home’, I Got Me A Man’ en ‘I’m Gonna Keep On Loving Him’.
Het album ‘My Man’ borduurt enigszins verder op ‘Bedtime Story’. Ook hier is Tammy weer ‘en pleine forme’. Omdat de nadruk nu wat meer op de strijkers ligt, ademt dit album toch een ietwat andere, vollere sfeer uit. Ook hier weer een aantal ballades, maar ook uptempo songs. Zo behoort het met blazers ingeleide ‘Hold On (To The Love I Got)’ zeker tot de hoogtepunten en in ‘You Can’t Hang On’ is Tammy een beetje naar Nancy Sinatra gemodelleerd. Het album telt tevens twee covers. De eerste cover is het door Donna Fargo gekende ‘The Happiest Girl In The Whole U.S.A.’ en ‘Loving You Could Never Be Better’ van George Jones, haar echtgenoot ten tijde van de opnames.
Deze heruitgave van ‘Bedtime Story’ en ‘My Man’ hoort zeker thuis in de collectie van fans van ‘good old country’.

Lambert Smits (4½)

Two albums from 1972, from one of the most impressive voices of the country. Beautiful ballads and some upbeat country rockers that certainly belong in the collection of fans of good old country music.

Stephen Kellog: South, West, North, East

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Almost Woke You Up (East Version)
The Wild Heart
We Say Goodbye
Mother and Child
Wallpaper Angel
High Horse
Learn to Live
Wolf
26 Seconds (of Silence)
Last Man Standing

Platenlabel
Bread & Butter Music

Labelnummer
Promo CD

Distributie
V2 Records Benelux

Website Artiest
Stephen Kellog

Singer-songwriter Stephen Kellog zat bij de Jezuïeten op school, en is daardoor beïnvloed. Zijn vorig album ‘Blunderstone Rookery’ uit 2013 werd goed ontvangen, en vorig jaar begon hij aan dit nieuwe album, dat op elpee of op 4 EP’s 20 songs bevat, maar op mijn promo-cd staan er maar 10. Die EP’s werden overigens in de vier windstreken opgenomen. Hijzelf zegt erover: "It's the most ambitious project I've ever had. It's done what I hoped it would, which is lead me to what I want the next part of my artistic life to be.'' De songs variëren van southern rock en singer-songwriter pop tot folk ballades. Met de ballade ‘Almost Woke You Up’ vangt hij aan, en verderop staat het up-temponummer ‘High Horse’. Met het akoestische ‘Last Man Standing’ sluit hij af, dat voorafgegaan wordt door ‘26 Seconds (of Silence)’. Dat lied gaat over de Sandy Hook schietpartij, en daarover zei hij: “I am a part of the community where the Sandy Hook tragedy took place 3 years ago. It was and has remained the worst day I can remember. Just unspeakable and without redemption in so many ways. Even though I felt a lot of things about what happened, I just couldn’t find words to work it through, and I write my way through everything. In 2015 I started having something to say about it. A point of view. The idea that yes, sometimes illogical awfulness will descend upon us and all we’ll have is the ability to ‘huddle together’ and ‘die in each others arms if necessary’.” Hierop speelt hij samen met een lid van de groep Sixer, die al twee jaar plat ligt, nl. Chip Johnson. Voor liefhebbers van Americana.

Patrick Van de Wiele (3½)

Courtney Yasmineh: Red Letter Day (Full album) + Red Letter Day Unplugged (EP)

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Get it
Cleaning crew *
Friend of mine *
Red letter day *
Change your mind
Misfits and losers *
Stupid with your love*
Hang on for the ride
My baby’s eyes

* Songs on the unplugged ep

Platenlabel
Stupid Bitch Records

Labelnummer
SBR-007

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Courtney Yasmineh

Courtney Yasmineh is een New Yorkse singer-songwriter. Ze schrijft al jaren songs, maar het is de laatste tien jaar pas dat ze platen maakt. Vorig jaar verscheen het full album (mét band), ‘Red Letter Day’. Pas verscheen ook een unplugged EP met dezelfde titel.
Courtney’s stem is vrij ijl en dun en het unplugged-werk ligt haar volgens mij veel beter dan het bandwerk. Getuige daarvan zijn de vijf ingetogen songs op de unplugged cd.
In april 2015 verscheen het band-album. De opener ‘Get it’ heeft wat weg van Rage Against The Machine en The Red Hot Chili Peppers, maar dat komt waarschijnlijk omdat Courtney op deze song rapt/zingt zoals Anthony Kiedes. ‘Cleaning Crew’ is een simpele dromerige poprocksong. En ‘Friends of mine’ is dan weer duidelijk geïnspireerd door de Pixies. De titelsong ‘Red letter day’ is een aardig popnummertjes, maar er gebeurt veel te weinig in, maar de naar Pink Floyd ruikende catchy ballad ‘Change your mind’ heeft zeker hitkwaliteiten. ‘Misfits and Losers’ een jaren zeventig gitaarnummer is een aardige rocker met radiopotentieel. Verder krijgen we nog een Sheryl Crow-achtig ‘Stupid with your love’, de countryrocker ‘Hang on for the ride’ wisselt soberheid met explosies af en heeft wat weg van The Doors. De afsluiter ‘My Baby’s eyes’ is een vrij experimentele song, maar erg melodieus en tegelijk vol kracht en spanning.

‘Stupid with your love’, ‘Friend of mine’, ‘Red letter day’, ‘Misfits and losers’ en ‘Cleaning crew’ zijn dus pas verschenen op een ‘Unplugged’-ep. De songs waren al aardig op het album, maar op één of andere manier zeggen de unplugged versies nog meer door de ingetogenheid, de sobere instrumentatie en het feit dat je haar stem en teksten geconcentreerder kan beluisteren. Niet alle songs zijn van dezelfde kwaliteit, maar allemaal hey beluisteren waard. Ik denk dat ze haar songs nog een beetje verder moet uitwerken en wat meer op elkaar afstemmen zodat ze dan tot een unieke ‘eigen stijl’ kan komen.

Peter Jacobs (3½)

The 2015 full cd with band contains a lot of great songs, but the unplugged ep has more impact on the listener. The songs are more sober and the lesser instrumentation and arrangements pull you towards her voice and lyrics. On the ep the songs get the attention they need…

3Dayz Whiskey: Live And Let Live

22/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Amen Rock And Roll
The Long Road
3Dayz Whiskey
You Make My Day
Back To The Blues
Mick Jagger
White Line
Modern Haircut
The Devil And The Deep Blue See
From Sunrise To Sunset
Bonfire In The Night
No Escape From The Night
Another Day Goes By
Hard To Be Good
Down With The Blues
Sand

Platenlabel
Blues Boulevard

Labelnummer
250337

Distributie
Music Avenue

Website Artiest
3Days of Whiskey

Er zijn zo van die hoesjes waar je werkelijk gaat van duizelen. Wel, 3Dayz Whiskey was voor mij nog een totaal onbekende band. De band werd opgericht in 2012 en komt oorspronkelijk uit Duitse Regensburg. En al snel wordt ons duidelijk welke stijl zanger Myles Tyler, Tilo George Copperfield en Brad The Snake (gitaren), Big Tony (bas) en drummer Little Chris beogen. Het wordt dus al even snel duidelijk dat dit vijftal is beïnvloed door de heavy seventies bluesrock. Na de drie studio albums ‘The Devil and The Deep Blue Sea’, ‘Black Water’ en ‘Steam’ besloten deze heren dat het tijd werd om een live album te registreren. Zonder ook maar enige interactie met hun fans laten 3Dayz of Whiskey liefst 16 nummers op ons los. Al is het met country besmeurde ‘From Sunrise To Sunset’ een aangename verrassing in het totale pakket. Het wordt zelfs wat bluesy in het toepasselijke ‘Back To The Blues’ en het komische ‘Mick Jagger’. Al worden de heavy metal teugels strak aangespannen in het hoog oplopende ’No Escape From The Night’. Maar het meest aangename nummer voor ons is het akoestische ’Another Day Goes By’. Met zijn typerende Johnny Cash gitaarriffs zijn dit, samen met het moderne ‘Hard To Be Good’, overduidelijk onze favoriete nummers op het album. Het afsluitende ‘Sand’ is een ballade die ook heel wat dansvloeren zal bevolken. Het wezen hun gegund. Zonder poespas razen de heren door hun setlist. Ieder nummer is wel op de een of andere manier begeesterd door inventieve heavy en/of funky gitaarriffs. En niet onbelangrijk voor de sound is ook Myles Tyler onbezoedeld stemgeluid. 3Dayz of Whiskey is een boeiende band die inmiddels het status heeft verworven van een solide bluesrockband te zijn.

Philip Verhaege (4)

3Dayz of Whiskey is a enthralling band who have already acquired the status of a solid bluesrock band..!

The Jordan Patterson Band: The Back On Track Recording Project

19/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Favourite Boy
Can We Fall In Love Again
She’s Cool
You’re My Girl
Living Without Your Love
Play My Song- Revisited
If You’d Help Me Please- Revisited
Do You Believe
Heartbreaker - Revisited
Don’t Take Me Down- Revisited

Platenlabel
Flamingcheese Records

Labelnummer
Fc2016-0201

Distributie
Flamingcheese Records

Promo-agent
Sarah French Publicity

Website Artiest
Jordan Patterson

Na meer dan een decennia uit de blueswereld te zijn verdwenen is Jordan Patterson eindelijk teruggekeerd naar zijn eerste grote liefde. Toch was hij niet volledig van het muzikale toneel verdwenen. Jordan was een tijdlang succesvol tourmanager en concertpromotor voor Britney Spears. En als dit nog niet voldoende is was hij ook nog eens ‘Harmonie production manager en promotor’ voor The House of Blues concerten in zijn thuisland Canada. Het is altijd goed om te zien hoe iemand met zijn talenten omspringt. En dat heeft deze meesterlijke harmonicaspeler in overvloed.
In maart vorig jaar kregen wij reeds een voorproefje van ‘The Back On Track Recording Project’ met een vier tracks tellende EP. Pattersons geweldige soulvolle vocale en powervolle harpvaardigheden zijn stevig ingepakt door de strakke drums van Benjamin Rollo, de funky baslijnen van Darius McKinley en Shawn Kellermans gitaarwerk. In de heavy openingsong ‘Favourite Boy’ en in de hemels mooie moderne tunes van ‘You’re My Girl’ komt Skyler Jordan het kwartet vervoegen met haar knappe stembanden. De geweldige ritmiek slaat ons ook meteen met verstomming in het geweldige ‘She’s Cool’. Het funky ‘Living Without Your Love’ doet ons onverwijld wel eens terugdenken aan jonge Lenny Kravtiz. De vier -revisited- nummers ‘Play My Song’, ‘If You’d Help me Please’, ‘Heartbreaker’ en ‘Don’t Take Me Down’ prijkten dus eerder al op de EP. Jordan Pattersons gepassioneerde harpstijl is bedolven met hedendaagse zwarte blues en upbeat funky tunes. En net dit maakt van deze release een aanrader van formaat.

Philip Verhaege (4½)

Jordan Patterson's passionate harp style is overwhelmed with contemporary black blues and funky upbeat tunes. This release is a highly recommended.

Nicolas Bearde: Invitation

19/2/2016

DETAIL ALBUM

Tracks:

Come Back To Me
Dindi
My One And Only Love
Nature Boy
Invitation
Lush Life
I Want To Talk About You
Maiden Voyage
Save Your Love For Me

Platenlabel
Right Groove Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Darlene Miller

Website Artiest
Nicolas Bearde

Ik liet u hier vroeger al kennismaken met de Afro-Amerikaanse soul & jazzzanger Nicolas Bearde, via mijn recensies van zijn cd’s ‘Live at Yoshi’s – A Salute to Lou’, ‘All About Love’ en ‘Visions’. Nu is zijn vijfde album uitgekomen. Nicolas werd geboren in Nashville, Tennessee en groeide op terwijl hij luisterde naar R&B en dat ook zong. Maar toen hij als teenager Miles Davis’ klassiek album ‘Someday My Prince Will Come’ hoorde, werd hij verliefd op jazz. De voorbije 20 jaar maakte Nicolas deel uit van Bobby McFerrin’s a capella ensemble Voicestra. En alhoewel hij de voorbije jaren flirtte met smooth jazz, is hij voor dit nieuw album teruggekeerd naar die liefde en passie, in een productie van Nat Adderley Jr., de zoon van Cannonball Adderley. Deze keer coverde hij 9 jazzklassiekers, en opent met ‘Come Back to Me’, uit de Broadway musical ‘On a Clear Day I Can See Forever’ uit 1965. Op deze swinger krijgt Nicolas hulp van Nat Adderley op piano en Vincent Herring op sax. De Antonio Carlos Jobim klassieker ‘Dindi’ brengt hij echter als een ballade in plaats van een bossa nova. Daarna komt zijn gevoelige versie van de ballade ‘My One and Only Love’, bekend in de versies van o.a. Frank Sinatra. En Nat King Cole’s ‘Nature Boy’ verspringt tussen traag en mid-tempo. De titeltrack komt uit de gelijknamige film uit 1952, gevolgd door een intimistische versie van Billy Strayhorn’s ‘Lush Life’, mij ook weer bekend in de versie van Nat King Cole. Op Billy Eckstine’s ‘I Want to Talk About You’ hoor je saxofonist Anton Schwartz. Herbie Hancock’s ‘Maiden Voyage’ krijgt een ontspannen Latin groove, waarna de ballade ‘Save Your Love for Me’ afsluit. Nicolas koos deze keer dus voor een traditioneel jazzalbum, maar bewijst nog maar eens dat hij dat genre ook volwaardig beheerst. Aanbevolen.

Patrick Van de Wiele (4)

Nicolas chose an album with straight-ahead jazz songs, and proves once again that he masters that genre as well. Recommended.