Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Amanda Shires: To the Sunset

20/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Parking Lot Pirouette
Swimmer
Leave it alone
Charms
Eve’s Daughter
Break out the Champagne
Take on the Dark
White Feather
Mirror, Mirror
Wasn’t I Paying Attention

Website Artiest
Amanda Shires

De Amerikaanse singer-songwriter en violiste Amanda Shires werd geboren op 5 maart 1982. Ze trad al op als lid van de Texas Playboys, de Thrift Store Cowboys en Jason Isbell & the 400 Unit, evenals met Rod Picott. Amanda heeft nu haar zesde solo album uitgebracht. Ze stamt uit Texas, en kreeg haar eerste viool op tienjarige leeftijd. Vijf jaar later vervoegde ze de Texas Playboys. Haar debuut ‘Being Brave’ kwam er in 2005 en ze verkaste naar Nashville. Amanda is gehuwd met Jason Isbell, en hij speelt gitaar op dit album. Dave Cobb, de producer, speelt eveneens bas. De muziek die ze afleveren is Southern rock, maar verteld vanuit een vrouwelijk perspectief. Luister maar naar de opener ‘Parking Lot Pirouette’, waar haar stem op die van Dolly Parton gelijkt. Verdere thema’s zijn zelfvertrouwen in ‘Mirror, Mirror’, geestesziekte en verslaving in ‘Wasn’t I Paying Attention’, en een veranderd perspectief in ‘Break out the Champagne’, waarop ze de grenzen tussen Americana en rock aftast. Interessant dus voor beiden.

Patrick Van de Wiele (3½)

Southern rock from the American singer-songwriter Amanda Shires.

Dwiki Dharmawan: Rumah Batu

20/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Rintak Rebana
Paris Barantai
Impenan
Janger
Rumah Batu Suite Part 1 – Kaili
Rumah Batu Suite Part 2 – Parjalanan
Samarkand
Selamatkan Orang Utan

Website Artiest
Dwiki Dharmawan

Deze keer gaan we naar Indonesië, in gezelschap van multigenre keyboardspeler, componist, producer, vrede activist en cultuuricoon Dwiki Dharmawan. Hij draait al 30 jaar mee in de muziek business en trad in meer dan 70 landen op. Toch blijft hij nieuwe muzikale gronden opzoeken, met zijn band Krakatau of met het World Peace Orchestra. Dwiki komt uit Bandung, West Java en studeerde 2 jaar klassieke muziek, vooraleer zich op dertienjarige leeftijd tot jazz te bekeren. Momenteel helpt hij om de voortdurende evolutie van jazz in de 21ste eeuw te promoten. Deze nieuwe cd is met een kern van 5 muzikanten, waaraan gastmusici toegevoegd zijn. Tot die kern behorende in Parijs wonende Vietnamese gitarist Nguyen Le, en de Spaanse elektrische bassist Carles Benavent. Dwiki naam deze cd op in La Casa Murada studio in Spanje, en die bevat muziek die je zowel tot progressieve jazz en fusion als tot wereldmuziek kan rekenen. En uiteraard zijn er referenties naar Chick Corea. Soms speelt Dwiki een pianosolo, die dan verder opbouwt tot een climax. Hier en daar hoor je tevens Indonesische sfeertjes. Vergeet dus simpelweg fusion of wereldmuziek, maar waag je misschien aan deze mengeling.

Patrick Van de Wiele (3½)

Forget about terms like fusion or world music, but try this mixture of progressive jazz with Indonesian influences.

Fatoumata Diawara: Fenfo

20/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Nterini
Kokoro
Ou y’an ye
Kanou dan yen
Fenfo
Negue Negue
Mama
Takamba
Bonya
Dibi Bo
Don Do

Website Artiest
Fatoumata Diawara

Deze Malinese zangeres, songwriter, gitarist, filmster en stijl-icoon stond op de planken van de afgelopen editie van Couleur Café. Zeven jaar geleden kwam haar debuut ‘Fatou’ uit, en nu pas is er een opvolger. Ze werkte eerder al samen met Damon Albarn, Herbie Hancock, Bobby Womack, en de Cubaanse pianist Roberto Fonseca. Tegenwoordig woont ze in Parijs, en staat ze symbool voor de moderne Afrikaanse vrouw in vrijheid, die voor haarzelf opkomt. Op haar tweede album is er meer ruimte voor swingende Afro-beat. De cd werd geproduceerd door de Franse zanger & producer Matthieu “M” Chedid. Fatoumata zingt in het Bambara, waarvan je niks begrijpt. Ze schreef alle songs zelf, en koos voor thema’s als liefde, familie, respect, migratie, armoede, uitzichtloosheid, nederigheid en een betere wereld. Openen doet ze met de beweeglijke single ‘Nterini’. ‘Negue Negue’ drijft op funky elementen, terwijl ‘Mama’ eerder blues is. ‘Bonya’ is echter weer zo’n swingend nummer, en ik ben er zeker van dat deze cd goed zal vallen bij liefhebbers van wereldmuziek.

Patrick Van de Wiele (3½)

The sophomore album from this Malinese singer-songwriter has more Afro-beat than her debut. For lovers of world music.

Alastair Greene: Live From The 805

16/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

CD 1

The Sweetest Honey - Live
Big Bad Wolf - Live
Trouble At Your Door - Live
3 Bullets - Live
Red Wine Woman - Live
Say What You Want - Live
Love So Strong - Live
Down To Memphis - Live
Lawdy Mama - Live
Lucky 13 - Live

CD 2

Dream Train - Live
Back Where I Belong - Live
T'other Way - Live
Last Train Around the Sun - Live
Love You So Bad - Live
Rain Stomp - Live
Big Boss Man - Live
First Born Son - Live
Shoe On The Other Foot - Live
Walking in Circles - Live

Website Artist
Alastair Greene

De blues rockin’ gitarist Alastair Greene verliet enkele jaren geleden The Alan Parsons Live Project, waar hij gedurende zeven jaar lead gitarist was voor hun wereldwijde tournees. Nu focust hij zich hoofdzakelijk op zijn solo carrière en had met het album ‘Dream Train’ vorig jaar had hij een dijk van een release te promoten. Greene komt uit Santa Barbara, CA. Zijn grootvader Chico Alvarez speelde trompet in de band van Stan Kenton en zijn moeder was een meer dan behoorlijke pianiste. Zijn vader hield dan weer van klassieke muziek. Greene begon met enkele pianolessen, maar ontdekte als snel de saxofoon. Tijdens zijn studiejaren ging zijn aandacht vooral uit naar de gitaarsound. Hij slaagde met brio aan het Berklee College Of Music in Boston en performde met heel wat lokale bands. Na heel wat sessiewerk met enkele gerenommeerde artiesten was de release ‘A Little Wiser’ in 2002 een meer dan opmerkelijk solodebuut. Op hetzelfde Riastala Music Label verscheen kort hierop het album ‘Live At L.A.’. Zeven jaar later verscheen dan ‘Walking In Circles’ en ‘Trouble At Your Door’ in 2014 op het label Delta Groove Productions/Electro Groove Records. Nu slaat Alastair weer zijn tenten op bij het label Rip Cat Records en trok samen met bassist Jim Rankin en drummer Austin Beede naar een uitverkochte Soho Music Club in zijn thuisstad Santa Barbara voor de registratie van de release ‘Live From The 805’. Met het dubbelalbum vieren ze in twintig nummers het twintigjarige bestaan van Greene’s blues rock power trio. Greene is een van de beste blues rockgitaristen van zijn generatie en dat blijkt meteen in de openingssong ‘The Sweetest Honey’ en de knap opgebouwde boogierocker ‘Big Bad Wolf’. Het funky gekruide ‘Trouble At Your Door’ staat dan weer in aangename tegenstelling met de Texas blues rocker ‘3 Bullets’ en de rockballade ‘Red Wine Woman’. Greene kroont zichzelf tot slidekoning in het oppermachtige ‘Say What You Want’ en het blues chapiter ‘Love So Strong’. Het spijkerende ‘Down To Memphis’, het luchtige maar o’ zo funky klinkende ‘Lawdy Mama’ en het swingende ‘Lucky 13’ zijn gevarieerde composities. Disc 2 opent met de titeltrack van zijn laatste studio album ‘Dream Train’.
De Southern rocksong is ingekleurd met Greene’s vette gitaarsolo’s en leidt ons naar het pompende ‘Back Where I Belong’, de stemming wisselende blues rocker ‘T’Other Way’ -met zijn strakke drumintro en diepe baslijnen- de slow blues ‘Last Train Around The Sun’ en het funky en lekker ronddarrende ‘Love You So Bad’. Met ‘Rain Stomp’ gaan we even terug naar de diepe Delta en wordt ook het traditionele stuff niet vergeten. Greene’s slide virtuositeit is hier alweer de normering voor de song. De hypnotiserende gitaartunes uit ‘Big Boss Man’ resulteren in het opwekkende ‘First Born Son’, met Chris Chalk als special guest achter de microfoon. Na de onvermijdelijke instrumentale ‘Shoe On The Other Foot’ komt Greene ons nog een laatste keer vergasten met zijn vette slidegitaar in de opwindende Texas blues rocker ‘Walking In Circles’, de titeltrack uit zijn album daterend uit 2009. Hell yeah..!

Philip Verhaege (5)

The release ‘Live From The 805’ is a milestone live celebration of twenty years of rocking the blues for Alastair Greene. With its greasy slide guitar, deep grooves, high diversity and tight backing, is this powerful release highly recommended.

The War And Treaty: Healing Tide

16/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Love Like There’s No Tomorrow
Healing Tide
Are You Ready To Love Me?
Hearts
Jeep Cherokee Laredo
One And The Same
If It’s In Your Heart
Here Is Where The Loving Is At
All I Wanna Do
It’s Not Over Yet
Little New Bern

Website Artiest
The War And Treaty

Als 13 jarige won Tanya, echtgenote van Michael Trotter, met wie ze het duo The War And Treaty vormt, een talentenjacht waardoor ze wist dat het zingen haar verdere leven zou bepalen. Michael’s parcours verliep ietwat hobbeliger. Op 19 jarige leeftijd werd hij reeds vader en om brood op de plank te krijgen, nam hij dienst in het Amerikaanse leger. Zijn gevoelens balanceerden tussen fierheid en angst. Die angst kwam pas goed aan het licht tijdens een missie in Irak. Zijn oversten trokken hem noodgedwongen terug uit de frontlinie en Michael kreeg een andere opdracht. Een kapitein had Michael regelmatig horen zingen en hij moedigde hem aan om dit te blijven doen. Toen diezelfde kapitein sneuvelde, schreef Michael prompt een song als eerbetoon. Dat ontging de legerleiding niet en vanaf dan was Michael’s opdracht het opvangen van collega’s telkens wanneer iemand de missie met zijn of haar leven bekocht. Dat deed hij vaak met een toepasselijke song. Eenmaal terug thuis werd hij geboekt op een festival, waar Tanya ook op de affiche stond. Om een lang verhaal kort te maken, Tanya en Michael huwden en het duo The War And Treaty (toepasselijke naam) was een feit. Dat The War And Treaty een ‘sterk merk’ is, wordt meteen duidelijk bij opener ‘Love Like There’s No Tomorrow’. Met een krachtige zang, enkel begeleid door tamboerijn, serveert het duo een song die qua opbouw te vergelijken valt met een field holler of worksong. Tijdens ‘Are You Ready To Love Me?’ ontpopt Tanya zich, vocaal gesteund door Michael, als de nieuwe Aretha Franklin. Wat een kracht, wat een overtuigingskracht en wat een stem heeft die Tanya. In ‘Hearts’ een prachtige, van intieme pianoklanken voorziene soulballade, is het de beurt aan Michael om vocaal te schitteren. Veelzijdig is het duo ook. Met het van mondharmonica en akoestisch snarenwerk doordrongen ‘One And The Same’ boren ze de folk aan. Dat doen ze nogmaals in het akoestische, met fiddle doorweven ‘Here Is Where The Loving Is At’. In ‘If It’s In Your Heart’ doet Michael dan weer onvermijdelijk aan de grote soulartiesten Redding en Pickett denken. Verbazingwekkend! In onvervalste Staxstijl presenteert zich iets later ‘All I Wanna Do’. Soul van de bovenste plank !
Wie van mening is dat krachtige, overtuigende soulalbums tot het verleden behoren, moet zich zeker ‘Healing Tide’ aanschaffen. Wedden dat dit album die mening als sneeuw voor de zon zal doen verdwijnen?

Lambert Smits (5)

It was a long time ago that we were so impressed by powerful voices like these of Michael and Tanya Trotter, who create a powerful, convincing album full of soul and a bit of folk. Highly recommended!

Paul Rodgers: Free Spirit

16/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Little Bit Of Love
Ride On A Pony
Woman
Be My Friend
My Brother Jake
Love You So
Travellin’ In Style
Magic Ship
Mr. Big
The Stealer
Fire & Water
The Hunter
All Right Now
Wishing Well
Walk In My Shadow
Catch A Train

Website Artiest:
Paul Rodgers

De voice van Paul Rodgers zal nog lang blijven nazinderen met de legendarische song ‘All Right Now’. Vijftig jaar geleden richtte hij samen met Paul Kossoff de band Free op, het perfecte excuus om een ‘Free Spirit’-toernee te starten. De UK-tour werd afgesloten op 28 mei 2017 in de Royal Albert Hall te London, waar deze nieuwe release op CD/DVD werd geregistreerd. Nooit gehoord van Paul Rodgers? Toch wel van de bands Free en Bad Company en The Firm? Tijd om je kennis bij te spijkeren.
Een laaiend enthousiast publiek kon in London genieten van de loepzuivere rockstem van Paul Rodgers. Zestien songs, waarvan sommige nooit live gespeeld (Love You So, Catch A Train). Klassiekers als ‘All Right Now’ en ‘Wishing Well’ doen je nostalgisch terugdenken aan die wondermooie tijd. Met een kleine nuance: de technologische vooruitgang laat de songs nu veel dynamischer door de PA schallen. ‘Free Spirit’ (De naam van de tour is gebaseerd op de redding van een verlaten en zwangere Shetland pony, gedoopt als ‘Free Spirit’) is een knap album geworden waar zowel jong als oud zijn/haar rockhart kan laten bevrijden. En de soulvolle stem van grammy-nominated Paul Rodgers is daar niet vreemd aan. Verkrijgbaar op vrijwel alle dragers van vinyl over blue-ray tot digital.

Line-up:
Paul Rodgers (Vocals)
Pete Bullick (Guitar)
Ian Rowley (Bass)
Rich Newman (Drums)
Gerard Louis ‘G’ (Keys)
Deborah Bonham (Special Guest)

Marino Serdons (3 ½)

One of the greatest rocksingers (according to Robert Plant and Eric Clapton) gives after 50 years an amazing concert at the Royal Albert Hall. With his soulful voice he has convinced young and old of Free’s stunning back catalogue.

Armonite: And The Stars Above

15/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The March Of The Stars
Next Ride
District Red
Plaza De Espana
Clouds Collide
Blue Caracao
By Heart
Freaks
By The Waters Of Babylon
The Usual Drink
What’s The Rush
Ghosts

Bonus Tracks:

A Playful Day (for String Quartet)
The Fire Dancer (for Piano Solo)

Website Artiest:
Armonite

Voor klassiek geschoolde progrockers moet je in Italië zijn. Le Orme en PFM zijn de grote voorbeelden uit de jaren zeventig. Sedertdien wijken steeds meer UK- progrockers uit naar het zonnige land om joint ventures op te starten. Zo kwamen ook bassist Colin Edwin (Porcupine Tree) en de Nederlandse drummer Jasper Barendregt onder de vleugels van violist Jacopo Bigi en composer Paolo Fosso. Dit Italiaanse duo vormde reeds in de jaren ’90 de band Armonite maar splitte vrij snel. De vriendschap bleef en in 2015 kwamen ze terug samen om onder dezelfde groepsnaam nieuwe composities uit te proberen. Na het volprezen debuut ‘The Sun Is New Each Day’ uit dat jaar, verschijnt nu de opvolger ‘And The Stars Above’ op Cleopatra Records.
Een instrumentaal album heeft behoefte aan virtuositeit. De composities van pianist Paolo Fosso schitteren dan ook in hun rijkdom en vormen gesneden koek voor violist jacopo Bigi. Uitgangspunt was het maken van een soundtrack, met een mix van elektrische viool, keys, bass en drums. De band gebruikt klassieke lijnen met progrock-elementen en sleurt daar af en toe nog een ‘haunting’ vrouwelijke stem over. Het duo schuwt ook geen elektronische klanken of klassieke strijkers. Soms heavy of groovy, soms ook ingetogen classical, bovenal een zeer inventief werk en niet te vatten onder één stijl. Jaren geleden dat zo’n sterke composities mijn gehoorgang mochten strelen. Voor de fijnproever!

Line-up:
Paolo Fosso (Composer, Piano, Keys)
Jacopo Bigi (Electric Violin)

Colin Edwin (Bass)
Giacomo Lampugnani (Bass)
Corrado Bertonazzi (Drums)
Jasper Barendregt (Drums)
Maria Chiara Montagnari (Voice)
Marcella Rosa (Cello)
Quartetto Indaco (Strings)

Marino Serdons (4 ½)

And The Stars Above sounds like a very inventive new soundtrack. Progrock with classical elements, or vice versa, will convince every ‘connaisseur’. Excellent music that caress the ear!

Jesse Dayton: The Outsider

15/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

May Have To Do It (Don’t Have To Like It)
Jailhouse Religion
Changin’ My Ways
Hurtin’ Behind The Pine Curtain
We Lost It
Tried To Quit (But I Just Quit Tryin’)
Charlottesville
Belly Of The Beast
Burnin’
Riller On The Lamb

Website Artiest
Jesse Dayton

Dayton’s levensloop leest als een roman. Als 15-jarige, opgroeiend aan de grens tussen Texas en Louisiana, speelde hij als gitarist in hoofdzakelijk zwarte zydecobands en honky tonk countrygroepen. Als minderjarige sloop hij de nachtclubs binnen om er te spelen aan de zijde van Texas blueslegende Little Mack Minor. Daar ontdekte producer Huey P. Meaux deze ruwe diamant en bood hem prompt opnames aan met Rockin’ Dopsey. Vanaf dan ging het alleen maar in stijgende lijn. Met gasten als Doug Sahm, Flaco Jimenez en Johnny Gimble debuteerde hij op ‘Raisin’ Cain’ voor het Justice label. Dan kwam hij in het zicht van niemand minder dan Waylon Jennings die hem uitnodigde om leadgitaar te spelen op ‘Right For The Time’. Dat liet Jesse zich geen tweemaal vragen. Hij trok naar de Woodland Studio’s en klopte er op de deur. De verrassing kon niet groter zijn toen Johnny Cash hem verwelkomde met ‘we’ve been waiting for you’. Opnames met Cash, Ray Price, Willie Nelson, Johnny Bush en Glen Campbell waren het logisch gevolg. Meer dan 50 van zijn songs vonden hun weg naar film en televisie. Het kon nog beter toen Rob Zombie hem vroeg om de soundtrack te schrijven en te spelen voor de film ‘The Devils Rejects’, wat hij nog zou herhalen voor diens ‘Halloween 2’ en ‘The Haunted World Of El Super Beasto’. ‘The Outsider’ werd tijdens een tour opgenomen in Altlanta, Denver, Nashville en Austin en gemixt door Vance Powell, gekend van zijn werk met o.a. Jason Isbell en Jack White. Messcherp steekt Dayton onmiddellijk van wal met een rockende outlaw country knaller, die meteen zijn supertalent op de zes snaren in de spots plaatst. Dat herhaalt hij nog eens in het van tempo wisselende ‘Tried To Quit (But I Just Quit Tryin’)’. ‘Jailhouse Rockin’’ borduurt hierop verder en knipoogt zelfs wat naar de gospel. Wat rustiger aan doet Jesse het tijdens het meer in traditional country badend ‘Changin’ My Ways’ en met ‘We Lost It’ heeft hij een blijver van een countryballade te pakken. Vakmanschap en gedrevenheid zijn geen holle woorden voor Jesse. Luister maar naar ‘Charlotsville’ waar zijn razendsnel spel op de akoestische gitaar mij zelfs bij de heersende hitte, kippenvel bezorgt.
Door merg en been snijdend gitaarwerk, doordringende zang en songs die het hevigste bombardement moeiteloos doorstaan, dat zijn de fundamenten waarop ‘The Outsider’ gebouwd is.
Er zal veel moeten gebeuren om deze schijf uit mijn hoogtepunten van 2018 te bannen. Eerlijk gezegd, ik ben er zeker van dat niemand hiertoe in staat is.
Begin 2019 toert Jesse met zijn band door Nederland, niet te missen!

Lambert Smits (5)

By marrow and bone cutting guitar work, masterfully vocals and songs that survive the most violent bombardment effortlessly, those are the foundations on which 'The Outsider' is built. Outlaw country at a high level!

Eric Bikales: Follow Your Heart

14/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Clockwork
Maybe Yes Maybe No
Follow Your Heart
The Closer You Get
The Meeting
Someway Someday
Fabulous Island
Song for my Father
Mysterier
Miles to go
Franklin Jubilee
The Saint

Website Artiest
Eric Bikales

Eric Bikales komt uit een muzikale familie. In zijn thuis in Kansas City was er steeds klassieke muziek, en op zijn vijfde zat hij al Ravel’s ‘Bolero’ te tokkelen op de piano. Hij ging studeren aan de Conservatory of Music (University of Missouri at Kansas City), en begon op zijn elfde ook fluit te leren. Tijdens de volgende fase ontdekte hij rock ‘n’ roll. Via zijn schoonbroer ontdekte hij Dave Brubeck, Ramsey Lewis, Herbie Mann, Chick Corea en Herbie Hancock. Hij haakte af aan de universiteit, en vervoegde de band Sanctuary. Zo ging hij toeren met o.a. Pointer Sisters, Keith Carradine, de Hudson Brothers, Jack Mack and the Heart Attack en Neil Sedaka, speelde piano voor Dolly Parton, Cher, Mac Davis, Bette Midler, Patti LaBelle en Jeffrey Osborne, en deed optredens met Stevie Wonder, Susan Anton, Billy Preston, Marilyn McCoo, Lynn Anderson enz. Tevens ging hij muziek schrijven voor Tv, voor ‘Ally McBeal’, ‘Sabrina the Teenage Witch’, ‘Buffy the Vampire Slayer’, ‘Sliders’, ‘My Name Is Earl’, ‘Boston Public’, ‘Boston Legal’, ‘Party of Five’, ‘Pretender’, ‘Scrubs’, ‘Profiler’, en ‘Harry’s Law’. En als New Age artiest nam hij 4 cd’s op. Aan de Belmont University in Nashville behaalde hij zijn graad in muziekcompositie en hij ging les geven aan de Academy of Art University San Francisco. Nu is zijn nieuw album als solo pianist uit. Negen tracks daarop zouden geremasterd zijn van een release uit 2013, en drie zouden nieuwe opnames zijn. De muziek draagt toch wat jazz elementen in zich, vind ik. Eric wil met zijn muziek hulp bieden tegen de stress van het dagelijks leven.

Patrick Van de Wiele (4)

Solo piano tracks that help against stress.

Lisa Swerdlow: Voyager

14/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Voyager
Edge of Tranquility
Mindful Moments
Autumn Speaks to Me
Sundays in Paris
Gone too soon
Winter Solstice
Into the Center
I Saw You Dancing with the Stars
Yuba River Journey

Website Artiest
Lisa Swerdlow

De Amerikaanse pianiste Lisa Swerdlow leeft in de Sierra Foothills van Noord Californië. Nochtans werd ze geboren, en groeide ze op in L.A., in een progressieve Joodse familie. Vanaf haar zesde studeerde ze piano, en het jaar daarop gaf ze al een recital met Beethoven’s ‘Für Elise’. Vervolgens begon ze songs te schrijven op piano en gitaar, en op haar zestiende ging ze muziektheorie en compositie studeren aan de Humboldt State University en College of the Redwoods. Tijdens de jaren ’70 trad ze op in coffeeshops in L.A. en maakte in San Francisco zelfs deel uit van een rock ‘n’ roll band. Het volgende decennium toerde ze gedurende 3 jaar met de vrouwelijke salsaband Las Malandras. Tot haar invloeden rekent ze Laura Nyro, Carole King, Harry Belafonte en Burt Bacharach. Later kwamen daar pianogrootheden zoals Keith Jarrett, David Lanz, Eddy Palmiery, Antonio Carlos Jobim, Barbara Higbie en Mary Watkins bij. Haar debuutalbum ‘Equus Rising’ kwam er vorig jaar. Deze opvolger werd geïnspireerd op de oneindige reizen van de twee Voyager sondes, die door NASA in 1977 gelanceerd werden. Met een voorziene levensduur van 15 jaar, verbazen ze de wetenschappers door na 40 jaar nog steeds data naar ons terug te sturen. Momenteel bevinden ze zich in de interstellaire ruimte. Lisa componeerde 12 nieuwe tracks en dit is een solo piano cd geworden. De titeltrack opent en bouwt rustig op, waarna ‘Edge of Tranquility’ rustig vervolgt. Vanaf ‘Mindful Moments’ verandert echter de thematiek van de tracks, en focust die op haar persoonlijke reis. De herfst stond als inspiratiebron voor ‘Autumn Speaks to Me’, een zondag voor ‘Sundays in Paris’, verlies voor ‘Gone too soon’, en het donkerste seizoen voor ‘Winter Solstice’. ‘Into the Center’ en ‘I Saw You Dancing with the Stars’ kan je dan weer wat met de ruimte vereenzelvigen, waarna ‘Yuba River Journey’ weer aards gebonden is. Een leuk album vol met solo piano!

Patrick Van de Wiele (4)

A nice album full of solo piano tracks.

Annika Fehling Trio: In The Universe

14/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Greenland/Kalaallit Nunaat
Mother Earth Song
Seamless
Dark City Alone
Spirits Awake
Stars
White Witch
West of Sky
Mouthful of Wishes

Website artist
Annika Fehling Trio

A.F.T. oftewel ‘Annika Fehling Trio’ zijn een drietal gerenommeerde muzikanten afkomstig uit Gotland, één van de vele idyllische Zweedse eilanden. Buiten singersongwriter en zangeres-gitariste Fehling bestaat dit ervaren semi-akoestische trio verder uit gitarist Christer Jonasson en percussionist/componist en producent Robert Wahlström.
Het debuutalbum van dit trio bestaat uit negen originele songs, zowat allemaal van de hand van Annika, al dan niet in samenwerking met andere musici. Maar de frontvrouw bracht eerder al 12 albums op de markt en een kenmerk is vooral haar sterke stem, die vele toonaarden aankan. Dat bewijst ze meer dan eens: soms dromerig zoals in de single ‘Mother Earth Song’, dan weer fluisterend vertellend of weloverwogen met poëtische liedsjesteksten zoals onder meer in ‘Saemless’, de prachtsong ‘Dark City Alone’ en ‘Stars’. Een uitzonderlijke song is dan weer ‘White Witch’, dat na een langzame intro echt ontploft en dat uptempo rockgeluid blijft behouden. Sterke song van een groep die het album eindigt met ‘West Of Sky’ en ‘Mouthfull Of Wishes’, twee rustgevende en sfeervolle nummers, kenmerkend voor de meeste nummers van deze Zweedse topzangeres. Handig is alvast het bijbehorende boekje met de songteksten, die haast het ganse universum bevatten.

Sis Van Hoof (4)

The voice intonation of Annika reminds me of Bjork: a heavenly voice

Howart

14/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Drreams
Adore
Focus
Market
Song
Draw

Website Artiest:
Tiny Room Records

Een 12” mini lp van Anneke Nieuwdorp. Een verzameling muzikale ideeën uit haar prille jeugd die artistiek talent verhullen. How? Art? Wat is kunst? Zijn de klanken en melodieën die uit je geheugen vloeien (de beïnvloeding), voldoende om een carrière uit te bouwen? Anneke bewijst met haar thuisopnames een grenzeloze ambitie. Chapeau! Experimentele elektropop neemt je mee in de transformatie van een jong meisje naar een volwassen vrouw. Luttele elektronische geluiden over melodische psychedelica en obscure ambient soundscapes. ‘Adore’ begint heel sterk met een strak ritme en een psychedelische klankenspectrum. Je voelt het talent maar constateert ook de gebreken. Om haar artiestennaam maar te gebruiken, Howart is op zoek naar. Met een resem losse sounds, korte melodieën, samples en niet altijd even originele soundscapes (‘Draw ‘ lijkt sterk op wat Pink Floyd in de zestiger experimenteerde) roept ze een illustere sfeer op. De nummers blijven echter jammerlijk steken in hun verdere uitwerking. Een waardig debuut dat wel, waarbij we toch hoopvol kijken naar de toekomst. Te streamen op Tiny Room Records (zie Detail Album)

Line-up:
Anneke Nieuwdorp (Keys, Samples, Programming, Vocals)
Stefan Breuer (Guitar, Vocals)
Dave Mollen (Drums)

Marino Serdons (3)

How? Does Anneke Nieuwdorp make art? Of course, she has put her adolescent memories in a mix of psychedelic soundscapes. Can you tell the same?

One Horse Land: Interesting Times

14/8/2018

DETAILS ALBUM

Tracks:

Guiltfree
Interesting Times
Everyone
Purest
Lost And Found
Innocent
Somehow
Inner Self
Only Child
O How Lucky

Website artist
One Horse Land

Vorig jaar was er al het project ‘Covers of the Future’, waarin het kernduo Audrey Coeckelberghs en Jérémie Fraboni van het Brusselse vijftal One Horse Land een oproep deed via het internet met daarop de partituren van de nog te verschijnen huidige titelsong ‘Interesting Times’. Muzikanten uit alle geledingen kregen de kans om hun eigen interpretatie te geven onder de voorwaarde dat ze het resultaat zouden terugsturen. Het bleek een heel leerrijk resultaat te zijn voor de bandleden, die na Bored With The Music (2014) met Interesting Times (uitgegeven bij Luik Records) aan hun tweede album toe zijn.
Een toch wel speciaal album, vol dromerige klanken, maar vaak wel mooi afgewerkte arrangementen en dat wordt al onmiddellijk geïllustreerd met openingsnummer ‘Guiltfree’. Ook een nummer van hetzelfde kaliber is ‘Everyone’. Iets meer ritme krijgen we in het poppy folkdeuntje ‘Last And Found’. De bijzonder trage song ‘Innocent’ is dan weer van een heel andere orde en daarbij aanleunend horen ‘Somehow’, ‘Inner Self’ en ‘Only Child’ in datzelfde rijtje thuis. Slotnummer ‘O How Lucky’ leunt daarbij aan, maar de mooie klarinetklanken geven toch een speciaal cachet aan deze song. Dit album is mooi in zijn genre, zeker voor liefhebbers van dromerige melodieën doordrenkt van zoetzure poëzie.

Sis Van Hoof (3 ½)

Some songs make you dream away to another world

Sons Of Bill: Oh God Ma’am

13/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sweeter, Sadder, Farther Away
Firebird ‘85
Believer/Pretender
Easier
Where We Stand
Good Morning (They Can’t Break You Now)
Before The Fall
Green To Blue
Old And Gray
Signal Fade

Website Artiest:
Sons Of Bill

Schitterend zo’n muzikale familie: Abe, James en Sam Wilson met een groepsnaam naar hun vader Bill, muzikant en theoloog. Nochtans was het vooral Ma’am die de kleine peuters de eerste noten op piano en gitaar bijbracht. Niemand ontkomt echter aan het ouder worden, een gegronde reden voor de ‘brothers’ om daar een aantal songs rond te brouwen. Het album pakt al onmiddellijk heel melancholisch uit met ‘Sweeter, Sadder, Farther Away). Algemeen overheerst een braaf southern rock gehalte met heldere gitaarbegeleiding. Grote verrassingen blijven uit. ‘Before The Fall’ kreeg als intro een elektronisch ‘bloeb’-geluidje mee voor een up-tempo ritme en wat slide of lapsteel. Te weinig kruiding in het eten, doet je dat bord opzij schuiven. Ook hier zap je snel verder: dertien in een dozijn? Liefhebbers van wiegende ritmiek in americana komen wel aan hun trekken in ‘Green To Blue’ en afsluiter ‘Signal Fade’. Jammer, want hun vorige album Sirens leek sterker uit de verf te komen. De gebroeders Wilson vangen op dit ogenblik een Europese tournee aan doorheen UK en Germany, met een eenmalig concert in A’dam Nederland.

Line-up:
Sam Wilson (Vocals, Guitar, Lapsteel)
James Wilson (Vocals, Guitars)
Abe Wilson (Vocals, Piano, Organ,Guitars)
Seth Green (Bass)
Todd Wellons (Drums)

Marino Serdons (3)

It’s the more intimate version of Fleet Foxes. Go and hear for yourself what aging can do with you. Emotional americana, slightly dark, will come to Europe (Uk, Germany, Netherlands) this August.

Yasmine Hamdan: Jamilat Reprise

13/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Assi (by Greg Bauchau)
Café (by Acid Arab)
K2 (by Cubenx)
Choubi (by Brandt Brauer Frick)
Al Jamilat (by Mathias Aguayo)
Douss (by George Bshoum)
La Chay (by Yasmine Hamdan)
La Ba’den (by Shed)
Balad (by Olga Kouklaki)

Website Artiest:
Yasmine Hamdan

Yasmine Hamdan is een Libanese zangeres die sedert 1997 een iconische status heeft verworven in de elektro triphop band Soapkills. In 2013 verscheen haar solo debuutalbum Ya Nass en vorig jaar op Crammed Discs het album Al Jamilat. Arabische geëngageerde en persoonlijke songs verrijkt met elektronische pop en folk. West meets nog eens East….of omgekeerd. Blijkbaar wil men nu surfen op het moment en brengt men datzelfde album uit in remixes. Werkten hieraan mee: het Parijse combo Acid Arab, het Duitse ensemble Brandt Brauer Frick, de Brusselaar Greg Bauchau (medewerker Crammed Discs) en nog enkele andere. Of dit nu een meerwaarde betekent of niet kan je beter zelf beoordelen, als je al het origineel kent natuurlijk. En dat origineel mag er gerust wezen, en behoeft eigenlijk geen bewerkingen of toevoegingen. Yasmine Hamdan treedt echter wereldwijd in picture en een extra album op vinyl (en digitaal) spijst de catalogus. De krant De Morgen noemde haar zelfs de Arabische Madonna. Dan toch even vermelden dat zij op 20 oktober 2018 een concert geeft in Flagey te Brussel. Een streling voor oor en oog.

Marino Serdons (3)

How pitty the lyrics of this sweet and overwhelming voice are in the arabic language. Jamilat Reprise gives you another side of the eastern World.

Urs Wiesendanger: Breakfast in Paris

13/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Breakfast in Paris
Bring Me Back to Life
Remembrance
Dear George
Traveling Heart
Love Is all We Have
Driving to L.A.
Carlton Hotel
You Can Turn it Around
Deed to my Heart
Grace

Website Artiest
Urs Wiesendanger

Songwriter, muzikant, componist en producer Urs Wiesendanger komt uit Zwitserland. Op zijn derde begon hij melodietjes te spelen op de piano. Later ontwikkelde hij een passie voor drums, en hij mikte op een carrière als jazzdrummer. Op zijn twaalfde toerde dan ook al met de Big Band of Fernsehen DRS. Later volgden optredens in jazzclubs, waar hij met zijn oudere broer, de jazzpianist Chris Wiesendanger speelde. Op zijn vijftiende begon hij voor het eerst popsongs te schrijven en te produceren. Producen werd zijn beroep, en hij werkte samen met DJ Bobo, Nubya en de winnaar van de Zwitserse Idool show, Carmen Fenk. Maar Urs stak ook de plas over en werkte in LA met o.a. Jeff Lorber, saxofonisten Dave Koz en Warren Hill, producer Mickey Petralia, drummer John Robinson, gitaristen Chris Camozzi, Michael Landau en Dean Parks, en zanger Warren Wiebe. Nu is zijn nieuwste album uit, met daarop songs die hem muzikaal inspireerden tijdens de jaren ’80 en ’90. Niet echt een “West Coast” cd, maar liedjes waar hij naar luisterde tijdens die periode. Parijs is zijn favoriete Europese stad, vandaar de uptempo titeltrack, die de cd opent, waarop hij tevens de vocoder gebruikt. Zangeres Dhenibe Romea zingt het relaxte ‘Bring Me Back to Life’, waarna saxofonist G-Sax (die ik hier vorige week nog besprak) te gast is op het mooie, instrumentale ‘Remembrance’. Dan gaan we richting dansvloer met de disco van ‘Dear George’, gevolgd door het instrumentale ‘Traveling Heart’. De ballade ‘Love Is All We Have’ volgt daarop, waarna Thierry Condor (die hier ook al bod kwam) gastzanger is op de West Coast tune ‘Driving to LA’, met Jay Graydon op gitaar. Gitarist Claudio Cervino is vervolgens te horen op het instrumentale ‘Carlton Hotel’, en Dhenibe Romea keert weer voor het duet ‘You Can Turn it Around’, dat me doet terugdenken aan Al Jarreau. Urs covert Frank McComb met ‘Deed to my Heart’, met sax van Tom Beek. En afronden doet hij met ‘Grace’, nogmaals gezongen door Dhenibe Romea. Een zeer leuk album, met eighties popsongs!

Patrick Van de Wiele (4)

A very nice album from Switzerland, with eighties pop songs.

Lori Williams: Out of the Box

13/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sailing on a Dream
Let’s Walk
I Like the Way You Talk (to Me)
I Can’t Help it
Where’s that Smile?
Out of the Box
Hold on
I Like the Way You Talk (to Me) – Interlude
Our Love Is Real
‘Round Midnight
Little Girl Blue
Let’s Walk (radio edit)
Our Love Is Real (radio edit)
I Like the Way You Talk (to Me) (radio edit)
Déjà vu (radio edit)

Website Artiest
Lori Williams

De Afro-Amerikaanse zangeres Lori Williams uit Washington DC verkoos voor haar nieuw (en vierde) album, een mengeling van “quiet storm” en souljazz. Ze is 50 geworden, en wou af van het stereotiepe “straight jazz”. Ze werkte eerst voor de radio en werd aangemoedigd om deel te nemen aan een talentenjacht. Ze debuteerde in 2010, en is momenteel Director of Vocal Music aan de Woodrow Wilson High School. Ze zong ook al met Yolanda Adams, Walter Hawkins, Howard Hewett, Will Downing, Phil Perry, Stanley Jordan, Nathan East, Norman Brown, Tom Browne, Slide Hampton, Terri Lyne Carrington, Winard Harper, Angela Winbush, en tapdanser Savion Glover. Ze opent met de mooie smooth jazzsong ‘Sailing on a Dream’ dat geschreven werd door pianist Bob Baldwin, zanger Will Downing en James Robinson. ‘Let’s Walk’ volgt daarop, in mid-tempo, waarna de eerste single ‘I Like the Way You Talk (to Me)’ eraan komt, beiden geschreven samen met Bob Baldwin, die er ook alle instrumenten op bespeelt. De Stevie Wonder cover ‘I Can’t Help it’ is de volgende track, gevolgd door het mooie, zachte ‘Where’s that Smile?’ met zang van Will Downing, Maysa, Troy Sol Edler en Rayshun Lamarr. De titeltrack schreef Lori zelf, met een bas solo van Nathan East. De mooie, nieuwe single ‘Hold on’ volgt daarop, en Tom Browne kan je hier horen op trompet. ‘I Like the Way You Talk (to Me) – Interlude’ is een tussenspel, waarna de ballade ‘Our Love Is Real’ aan de beurt is. Thelonious Monk’s ‘Round Midnight’ wordt gecoverd, en het relaxte ‘Little Girl Blue’ van Rodgers & Hart sluit af. Vervolgens werden 4 tracks toegevoegd voor “radio airplay”, en dat zijn telkens “radio edits” van ‘Let’s Walk’, ‘Our Love Is Real’, ‘I Like the Way You Talk (to Me)’ en de Dionne Warwick cover ‘Déjà vu’. Een prachtig album, en zeer interessante ontdekking! Ideaal voor liefhebbers van smooth jazz, quiet storm en souljazz.

Patrick Van de Wiele (4½)

A marvelous album, a very interesting discovery! Ideal for lovers of smooth jazz, quiet storm and soul jazz.

Dee’s Honeytones: Wow! Wow!

11/8/2018

DETAILS ALBUM

Tracks:

Out Of My Mind
Little Black Dress
Big Bess
I’m Gone
Nitwit
Ain’t Gonna Do That
Imelda Marcos
Wow Wow
Nine Kisses
Fanny Mae
Back In My Arms
I Want You To Be My Baby

Website Artiest
Dee’s Honeytones

Dee’s Honeytones zijn een viertal uit Nederland, met als frontvrouw Dee Ann van den Berg. Honeytones zijn gitarist Pat Angel, Marcel van de Berg op upright bass en Rene Klein is de drummer van dienst. Voor de opnames van dit album werden de Honeytones uitgebreid met tenor- en baritonsax en trompet. Een uitbreiding die het retrogeluid zeker nog een extra dimensie geeft. Toetsenist en songwriter Dee heeft een voorliefde voor de jumpin’ en boppin’ rhythm & blues uit de laat veertiger en begin vijftiger jaren. Haar grote voorbeelden liggen dan ook voor de hand. Etta James, T-bone Walker en Tiny Bradshaw zijn er enkelen van. De sound op ‘Wow! Wow! Is dan ook voorspelbaar. Het album verscheen reeds een tijdje geleden maar bereikte ons nu pas. Een probleem is dat niet, als het maar kwaliteit is wat in onze bus valt en dat bieden Dee’s Honeytones. Jazzy wordt er afgetrapt met ‘Out Of My Mind’ waarna we met ‘Big Bess’, gekend van Louis Jordan, ons plaatsje op de swingtrein innemen. Nummers schrijven die niet te onderscheiden zijn van de toppers uit de gouden swing era, is een karwei die Dee’s Honeytones met verve opknappen. Een knap voorbeeld hiervan is het aan de schoenen verslingerde Filipijnse presidentsvrouw gewijde ‘Imelda Marcos’. Het zwoele en jazzy ‘Nine Kisses’ brengt ons dan weer naar de sjiekere clubs van weleer, waar de champagne rijkelijk vloeide. Dat gevoel krijgt nog een vervolg met ‘Back In My Arms ‘, een tearjerker van formaat, nog danig opgesmukt door Dee’s Hammond. Met ‘all time classic’ de jumpin’ blues van het door Jon Hendricks gepende, maar door Jordan de eeuwigheid in gezongen ‘I Want You To Be My Baby’ zit het feestje er jammer genoeg op.
Enig minpuntje is de soms ietwat te glad klinkende productie, maar voor de rest zit het zeker snor op ‘Wow! Wow!’

Lambert Smits (4)

Great sounding jumpin 'and boppin' rhythm & blues from the late 40s and early 50s by a Dutch band

Bobbo Byrnes: Two Sides Of This Town

9/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Angelia
Heart Like Mine
Glad
Jealous Kind
Massachusetts
Dam
Welfare Cadillac
Last Hurrah
Summer Wine
Vegas

Website Artiest
Bobbo Byrnes

Als je naar de site van Bobbo Byrnes surft, kijk je even verrast op als je op een site van The Fallen Stars terecht komt. Maar even vlug als je verrast was, klaart het ook uit. The Fallen Stars is namelijk een Americanaband rond het echtpaar Bobbo en Tracy Byrnes, aangevuld met drummer Matt Froehlich. Op ‘Two Sides Of This Town’, het solo album van Bobbo tref je dit trio trouwens ook aan. Multi-instrumentalist Bobbo neemt zowel de 6 als 12 snaren gitaar, het B3 orgel, de pedalsteel, mandoline, rhodes piano als de luidruchtige gitaarsolo’s voor zijn rekening. Voor de smaakvollere solo’s, zoals het hoesje vermeldt, zorgt Danny Ott. Voor een aantal nummers tekende Bobbo en eentje schreef hij in co-writerschap. ‘Two Sides Of This Town’ baadt ook in de Americana, maar dan wel Americana waar een stevige dosis rock aan toegevoegd werd. Dat komt meteen aan de oppervlakte in opener ‘Angelia’. Het nummer begint Americanagewijs op akoestische gitaar, maar al vlug ontrolt zich een echte Americanarocker, waarbij ik veronderstel dat de vette gitaarsolo uit Bobbo’s gitaar komt. Meteen is de toon gezet. Hier wordt serieus gemusiceerd. Vooral de songs waarin vaak rustige en meer rockende passages mekaar afwisselen, behoren tot de top. Ook tekstueel valt er volop te genieten, al moet ik eerlijk toegeven dat de knappe melodieën en schitterende arrangementen mijn aandacht voor 95 % naar zich toetrokken. Een mooi voorbeeld van de harmonieuze samenzang van Bobbo en Tracy krijgt je op ‘Massachusetts’, een nummer dat meteen blijft hangen. Bobbo is van vele muzikale markten thuis. Daarvan is het met een soulvolle intro gezegende ‘Welfare Cadillac’ een mooi bewijs van. En schenk daarbij ook de nodige aandacht aan de lyrics. Subliem nummer! Afsluiten doet Bobbo met ‘Vegas’ een powerrocksong, die al vlug om een duw op de repeatknop smeekt.
Met ‘Two Sides Of This Town’ heeft Bobbo Byrnes de brug gelegd die Americana met rock verbindt. Knap album!

Lambert Smits (4)

Handsome melodies and beautiful arrangements that connect Americana with rock. Beautiful album!

B.R. Lively: Into The Blue

9/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Blue
Summertime Sky
Oh These Days
Lonesome
Are We In It For The Gold
The Day That I Die
Minute By Minute
Fighters
Coyote
Free Of
Gratitude

Website Artiest:
B. R. Lively

Amerika is vergeven van de prozac-gebruikers. Het debuutalbum van B.R. Lively zal daar niet snel iets aan veranderen. De in Dallas opgegroeide Texaan trok vorig jaar met een camper doorheen de States, verraste hier en daar met een optreden, en pende onderweg zijn zielenroerselen neer. Echt gelukkig moet de man niet zijn geweest, eenzaamheid liet sporen na in 9 van de 11 songs. Wat te denken van “these eyes have salted the rain” in ‘Oh These Eyes’ of ‘Lonesome’ en ‘The Day That I Die’. Dan kan je al vermoeden wat door zijn hoofd spookte. Bryan Blayblock, zo heet de guy in ‘t echt, is natuurlijk verantwoordelijk voor zijn eigen geluk. En er zit ook wat dankbaarheid in: moeder gaf hem veel liefde en dat laat hij niet onbetuigd in ‘Gratitude’. De songs baden grotendeels in mineur, geaccentueerd met slide of . Het vrolijkste nummer is ‘Summertime Sky’, in een skiffle kleedje met percussie, trumpet en piano. Voor de rest is het tristess en melancholia.
Wanneer hij iets zelfzekerder wordt zoals in ‘Lonesome’, speelt hij prachtige fingerpicking gitaar. De backing vocals van Lauren Hunt bepalen mede de sfeer op het hele album. Niks mis mee, maar vrolijk word je er niet van. Voor ‘Are We In It For The Gold’ en ‘Fighters’ trommelde hij een heel string kwartet op. Ook viool kan weemoedig klinken. De opnames gebeurden grotendeels in Austin Texas, toch het mekka van rasartiesten. Misschien toch even een kans geven?

Line-up:
Bryan Blaylock (Acoustic Guitars, Vocals)
Lauren Hunt ( Backing Vocals)
Thomas Avery (Hammond A100, Piano, Prophet 5
Gordy Quist (Acoustic & Electric Guitar, Backing Vocals)
Scott Davis (Bass, Guitars, Banjo, Piano, Backing Vocals)

Marino Serdons (3)

The depth of Bryan Blaylock’s lyrics is comparable with poems of Nick Drake and Jotie ’T Hooft. Both on their territory poetic masters. Adjusting melancholic music could be his personal statement.

Slapback Johnny: Hit Me Up

9/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bombshell
Hit Me Up
You’ve Been Told
Throw Down
Buckle Up
Eastbound
Ball ‘n’ Chain
Moonshine Fred
Hoggin’ Around
Last Night
Good Riddance
One Last Shot
Doin’ Time

Website Artiest
Slapback Johnny

Slapback Johnny is een Nederlands trio dat van Red Hot Rockabilly zijn handelsmerk maakt. Zanger en virtuoos op de doublebass Peter krijgt hierbij hulp van drummer en percussionist Richard en gitarist Rex. Deze beide heren zorgen wanneer dat gewenst is tevens voor de backing vocals. Net als veel in dit genre opererende bands, vond dit drietal ook onderdak bij het bekende Rhythm Bomb label. Een label dat kwaliteit nog steeds hoog in het vaandel voert. Sinds 2012 staat Slapback Johnny bekend om zijn energieke liveshows. In die periode brachten de heren ook enkele ep’s uit, maar met ‘Hit Me Up’ is er nu eindelijk een full album. En dat is er eentje! Slapback Johnny weet verdomd goed waar de rockabilly klepel hangt en die zullen de heren in beweging krijgen, wees maar gerust. Dit is ‘pedal to the metal’ rockabilly, waar de wijzer van het toerental constant tegen het rood aanschurkt. En dat moet zo blijven, hier moet gewerkt worden. ‘Goin’ slow?, I don’t think so. Playin’ covers? Are you crazy man?’. Gedurende 13 originele nummers geeft dit trio het heilige rockabillyvuur geen enkele kans om te slabakken. De moordende ritmesectie houdt de vlammen hoog. Vlammen die nog aangewakkerd worden door de sublieme gitaarpartijen. En dan Peters zangpartijen die veelvuldig ondersteund worden door Richard en Rex. Eventjes, maar dan ook maar heel eventjes, laat Slapback Johnny je op adem komen met de slow ‘Last Night’, want met ‘Good Riddance’ zit de band weer in overdrive. Zweten zul je met ‘Hit Me Up’. Dit is een album waar ondergetekende al lang op zat te wachten. Op cd zijn deze heren al super, wat moet dat geven tijdens een live gig? Hopelijk kunnen we dat vlug ervaren. Slapback Johnny, you are fantastic!

Lambert Smits (5)

If you're a fan of Red Hot Rockabilly that makes you sweat, then make sure you get this super disc from the Dutch Slapback Johnny. Damn, you won't regret it!

David Cross: Crossing The Tracks

8/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

White Bird (feat. Sonja Kraushofer)
Kalahari Fantasy
For What It’s Worth (feat. Anne-Marie Hurst)
Prince Of Darkness
Love Me (feat. Ofra Haza)
Into The Oblique
The Light Inside Me (feat. Kimberly Freeman)
Shifting Sands
Hero Of Kingdom (feat. Marion Küchenmeister)
Hallelujah
The Key (feat. Ofra Haza)
Shadows Do Know (feat. Eva O)

Website Artiest:
David Cross

Bezige bij die David Cross. In 2016 bracht hij nog een album uit in samenwerking met Sean Quin. Dit voorjaar verscheen het eveneens sublieme project Cross & Jackson, VDGG meets King Crimson. En nuj ligt hier Crossing The Tracks in de lader te blinken. Cleopatra Records en producer Jurgen Engler stuurden twaalf gekende, en minder gekende, nummers naar violist David Cross met de vraag om daar zijn partij aan toe te voegen. Absolute creatieve vrijheid gewaarborgd. Een onweerstaanbare uitdaging om de violen gelijk te stemmen.
Wie herinnert zich nog het prachtige White Bird van David LaFlamme, straks een halve eeuw oud en toch tijdloos. Hier ingezongen door Sonja Kraushofer (L’Ame Immortelle) en met strings onderstreept door David Cross. Je vindt nog wel enkele bewerkte covers zoals ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen en ‘For What It’s Worth’ van Stephen Stills. De andere composities werden bijeen gepend door het trio Engler/Lietz/ Cross. Progrock composities met een duidelijke sfeerschepping. In ‘Prince Of Darkness’ schreeuwt de elektrische viool als een vampier. Ofra Haza mocht ‘Love Me ‘ en ‘The Key’ bevruchten met een ijle roep om genegenheid. Je moet zeker eens luisteren naar het oosters getinte ‘Hero Of Kingdom’ met Marion Küchenmeister of het eerder vermelde virtuoze ‘The Key’. Ondanks de elektrische violen en de melodische soundscapes steekt soms de zapneiging de kop op. Teveel strijk verveelt!
David Cross trekt dit jaar op met de Italiaanse progrockband Le Orme. In het voorjaar was thuisland Italië het spe(e)ltoneel. De data en locatie voor het najaar liggen nog niet vast. Te volgen via de website natuurlijk (zie detail).

Line-up:
David Cross (Electric Violin)
Jürgen Engler (Producing)
Chris Lietz (Engineering)

Marino Serdons (3 ½)

Trio Jurgen Engler/Chris Lietz/David Cross composed spherical songs with a lot of electric violin from David Cross. Adjusting strings and melodies brings well-known songs as Hallelujah or White Bird into another dimension.

Marla & David Celia: Daydreamers

8/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Carry It On
Lover Of Mine
Luddite Blues
Where Are You
Daydreamers
Heart Like A Dove
Follow Me
Brave New Land
Warming Words
I Am Her Man
All In Rhyme

Website Artiest
Marla & David Celia

Tijdens een festival in Duitsland ontmoetten de Canadese troubadour David Celia en de Duitse Marlene Winkler, hier als Marla, mekaar voor het eerst. Al spoedig ontdekte het duo dat een muzikale samenwerking zich aandiende. Uiteindelijk settelden Marla en David zich in Toronto, van waaruit zij hun songs de wereld insturen. Dat doen zij op ‘Daydreamers’, hun eerste als duo opgenomen album. Marla speelt akoestische gitaar en zorgt samen met David voor het vocale werk. Deze laatste bespeelt ook de gitaar, keyboards, harmonica en percussie. Daarbij laten ze zich op drums bijstaan door Don Kerr en door Tim Jackson op bas. Dat de titel van het album bijzonder goed gekozen is, blijkt al dadelijk bij opener ‘Carry It On’. De pakkende samenzang van Marla en David, de goed in het gehoor liggende melodie en de positieve lyrics, laten je al dadelijk heerlijk wegdromen. Lichtvoetiger, in een retrosfeer, maar net zo imponerend vervolgt het duo met de lovesong ‘Lover Of Mine’. Een ode aan de natuur en de schoonheid ervan ontrolt zich in het vrolijke ‘Luddite Blues’ en poëtischer dan in het liefdeslied ‘Heart Like A Dove’, lijkt aanvankelijk een utopie. En toch kan het! Luister maar naar het hoofdzakelijk door David gezongen ‘I Am Her Man’.
Dit album is het resultaat van een ontmoeting van twee oorspronkelijk ver van mekaar gescheiden muzikale verwanten. Prachtige samenzang, leuke goed klinkende melodieën en een schitterende instrumentale invulling maken van ‘Daydreamers’ een album dat enkel schoonheid bevat.

Lambert Smits (5)

What happens when a Canadian troubadour and a German singer / songwriter decide to become musical partners? This album, which is bathed in absolute beauty, proves that the result is a great partnership. Wonderful melodies, handsome vocal harmonies and sublime instrumental interpretations make this album an absolute hit.

Ruen Brothers: All My Shades Of Blue

8/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Coyotes Of Malibu
Walk Like A Man
All My Shades Of Blue
Make The World Go Away
Finer Things
An Evening Dreaming
Motor City
Aces
Summer Sun
Vendetta
Strangers
Caller

Website Artiest
Ruen Brothers

Via de platencollectie van hun vader kwamen de Engelse broers Henry en Rupert Stansall, beter gekend als Ruen Brothers, in contact met The Rolling Stones en The Everly Brothers. Het zijn vooral deze laatsten die een bron van inspiratie werden voor Henry en Rupert. Op het hoesje van het met de legendarische producer Rick Rubin opgenomen ‘All My Shades Of Blue’ ogen zij zelfs als een hedendaagse Don en Phil Everly. Wat ze ook gemeen hebben met de Everlys is het gevoel voor wondermooie melodieën. Melodieën die hun oorsprong vinden in de rock-‘n-roll van de jaren vijftig, maar dan wel in een hedendaagse stevigere productie. De titeltrack had ik best wel eens willen horen zingen door Roy Orbison, want het is een klasse van een ‘Big O’ song. Met hun harmonieuze samenzang in ‘Make The World Go Away’ kruipen de broertjes resoluut in de huid van The Everly Brothers. Subliem, terwijl ze met ‘Finer Things’ en ‘Motor City’ de rockkaart trekken. ‘An Evening Dreaming’ drijft eerder op een Buddy Holly sfeertje en een Phil Spector signature productie kenmerkt ‘Summer Sun’. Het Brits kantje van het duo is de basis voor het in Britse pop van de sixties badende ‘Strangers’, dat ook weer beroep doet op die fantastische naar Spector lonkende ‘wall of sound’.
Momenteel is er een heropbloei van de muziekgenres die in de fifties het mooie weer maakten. Het is dan ook hoopgevend dat er artiesten zijn die deze genres een aangepaste hedendaagse touch weten te geven. Iets waarin Ruen Brothers met vlag en wimpel geslaagd zijn. Een aanrader!

Lambert Smits (4 ½)

A very cool album based on the music of the fifties, in which the influences of Roy Orbison, The Everly Brothers, Buddy Holly and Phil Spector are put in a modern way. Superb album!

London Plane: New York Howl

8/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

New York Howl
If It Got Me You
Roxanne
Cloud Light
It’s Not Over Anymore
Hearts
The Farther Down We Go
Make It Your Own
Parting Days
You Can Be Normal

Website Artiest:
London Plane

Eerst enkele nuttige weetjes. London Plane is een gewone plataan die je in New York veel ziet. We zitten dus in de US en als immigrant/nieuweling je weg vinden in New York is niet vanzelfsprekend. Het heeft iets beangstigend: a ghost story. Op de website staat: It started with a suitcase…
De vondst van Francis’ dagboek, een vrouw uit Oregon, vormt de basis van dit album. In 2016 zag een zeskoppige band, met David Mosey als songwriter, de tijd rijp om met dit thema aan de slag te gaan. Muzikaal treden ze in de voetsporen te treden van Siouxsie Sioux, Peter Murphy of Echo and The Bunnymen. Melodische popsongs, elegant en warm gezongen door Cici James, met een laagje elektropop erover gesmeerd. Titelsong ‘New York Howl’ ligt mooi (gekend) in het gehoor en zou je moeten triggeren. ‘Hearts’ is één van die songs die tekstueel en muzikaal perfect in elkaar passen: zelfreflectie over het verleden met een zekere lichtvoetigheid in de sound. New York Howl is een waardig debuut, niet origineel wel waarheidsgetrouw. Alleen digitaal verkrijgbaar, kies dus zelf je favoriete song. Op hun website kan je je door enkele songs laten verrassen.

Marino Serdons (3)

New York Howl is a syntrock album that brings you the story of an emotional journey to a new home.
Based on the diary of a certain Francis, David Mosey began to dream with ten bright songs as result.