Category: Rock And Roll

Jimmy Nolen: Strollin’ With Nolen

3/11/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

Monte Easter And His Band

New Orleans Hop
After Dark
Just A Rockin’
Blues In The Evening
Midnight Rider
Going Back To Kansas City

Chuck Higgins And His Joy Boys

I’ll Be Here

Jimmy Nolen

Slow Freight Back Home
Let’s Try Again
I Can’t Stand You No More
You’ve Been Goofing
Strollin’ With Nolen
Strollin’ With Nolen (Alt. Take)
After Hours

Chuck Higgins And His Band

Here I’m Is
Wetback Hop

Moose John

Wrong Doin’ Woman
Talkin’ ‘Bout Me

Rudy Ray Moore

The Buggy Ride
I’m Mad With You
My Little Angel

Jimmy Nolen

Strawberry Jam
Strawberry Jam (Alt. Take 1)
Strawberry Jam (Alt. Take 2)
Strawberry Jam (Alt. Take 3)
The Lost Train
Don’t You Leave Me No More
Wipe Your Tears

Disc 2

Jimmy Nolen

The Way You Do
Movin’ On Down The Line
It Hurts Me Too
How Fine Can You Be

Rudy Ray Moore

I’ll Be Home To See You Tomorrow Night

Little Arthur Mathews With Johnny Otis Orch.

Bad Bad Bulldog
Not Diggitty Dog

Johnny Otis

Hey! Hey! Hey! Hey!
The Midnight Creeper (Part 1)
The Midnight Creeper (Part 2)

Billy Robbins

Bring Her Back To Me
Baby Please Come Home

Sailor Boy

Country Home
What Have I Done Wrong (Part 1)
What Have I Done Wrong (Part 2)

Jimmy Nolen With The Johnny Otis Orchestra

Come On Home
Jimmy’s Jive

Jimmy Nolen

Swingin’ Peter Gunn (Part 1)

Monte Easter And His Band

Weekend Blues

George Allen Aka George Smith

Times Won’t Be Hard Always
Tight Dress
Loose Screws
The Will To Go On
Sometimes You Win When You Lose
Come On Home
You Can’t Undo What’s Been Done
Rope That Twist

Deze dubbel-cd bundelt de nummers die Jimmy Nolen in zijn beginperiode opnam. Later zou hij zich bij de invloedrijkste gitaristen van de 20ste eeuw voegen. Dat had hij vooral te danken aan zijn job als leadgitarist in de band van James Brown, waar hij bekend werd om zijn ‘Chicken Scratch’ stijl. Van 1965 tot aan zijn overlijden in 1983 oefende hij die functie uit, weliswaar met een kleine onderbreking van 1970 tot 1972. Nolens ‘Chicken Scratch’ werd voor de eerste maal ingeblikt op Browns ‘Papa’s Got A Brand-New Bag’, trouwens Brown’s zijn grootste hit. Op deze verzamelaar echter geen voorbeelden van Nolens samenwerking met James Brown, maar wel opnames die hij onder eigen naam of in dienst van anderen maakte. De in 1934 geboren Nolen begon al vlug met viool te spelen. Toen hij negen jaar was, switchte hij echter naar de gitaar. De gitaar, zoals we op deze dubbelaar horen, die hij tot in de puntjes beheerste. Zowel de hier gebundelde, tussen 1953 en 1962 ingeblikte opnames met Monte Easter, Chuck Higgins, Moose John, Rudy ‘Ray’ Moore, Little Arthur Mathews, Johnny Otis, Billy Robbins, Sailor Boy, George Smith, als onder eigen naam, worden prima ingekleurd door zijn ‘hot guitar’. Geïnspireerd door T-Bone Walker, drukt Jimmy op de rhythm & blues, blues, swing en vroege rock-‘n-roll, duidelijk de Nolen stempel, net zoals hij jaren later zou doen in de band van James Brown.
Tijdens een tour in Atlanta, Georgia overleed Jimmy Nolen op 18 december 1983. Met deze dubbel-cd blijft zijn muziek gelukkig op een respectvolle manier bewaard.

Lambert Smits

Jimmy Nolen may be well known for his 'Chicken Scratch' guitar sound in the band of James Brown, but Jimmy had already done a lot of great recordings before. Rhythm & blues, blues and some early rock and roll, both under his own name, as in function of recordings from other artists. A nice collection of these recordings, made between 1953 and 1962, are brought together here by the Jasmine label.

0 Reacties

The Fendermen: Mule Skinner Blues

2/4/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Mule Skinner Blues (version 1)
Janice
Mule Skinner Blues (version 2)
Torture
Don’t You Just Know It
Beach Party
Heartbreakin’ Special
Can’t You Wait
Bertha Lou
Honky Tonk
Lonesome Road
Jack Of Diamonds
High Noon
Koo-Koo
Caravan
Mule Skinner Blues (Alt. Take)
Torture (Alt. Take)
Molly And Ten Brooks (By Jimmy Sun & The Radiants)
Cocaine Blues (By Jimmy Sun & The Radiants)
I’m Movin’ On (By Dick Hiorns With Jimmy Sun & The Radiants)
Popeye (By The Fendermen Feat. Dave & Izzy)
Don’t You Just Know It (By Phil Humphrey & The Fendermen)
Galloping Paul Revere (By The Muleskinners)
Rocky Road Blues (By The Muleskinners)

The Fendermen was een Amerikaans duo, bestaande uit Jim Sundquist (leadgitaar) en Phil Humphrey (zang en ritmegitaar). Beide heren waren op dezelfde dag geboren, namelijk op 26 november 1937. Hun naam ontleenden ze aan het gitaarmerk Fender, omdat ze beiden daarop speelden, Jim op een Stratocaster en Phil op een Telecaster. Opmerkelijk is ook dat beiden op één en dezelfde versterker inplugden. In 1960 scoorde het duo hun enige hit met het door Jimmie Rodgers reeds in 1930 geschreven ‘Mule Skinner Blues’. Van een ‘onehitwonder’ gesproken! Trouwens toen hun eerste LP in 1961 moest verschijnen, waren zowel Jim als Phil reeds een eigen weg ingeslagen. Jim nam diverse nummers op als Jimmy Sun & The Radiants, die ook als backing fungeerden van de rockabilly artiest Dick Hiorns. Later werden Jimmy Sun & The Radiants omgevormd tot The Muleskinners. Phil probeerde te overleven als The Fendermen, maar zijn enige wapenfeit was een voor het Sassy label opgenomen ‘Popeye’ met op de keerzijde een remake van ‘Don’t You Just Know It’, een nummer van Huey ‘Piano’ Smith. Jim overleed in 2013 aan kanker en Phil in 2016 aan hartfalen.
Wat dadelijk opvalt op deze verzamelaar is dat The Fendermen moeilijk bij een genre onder te brengen waren. Tegenwoordig zou dat een carrière minder in de weg staan dan het was eind jaren ’50 begin jaren ’60. Hun repertoire was geen pure rock-‘n-roll, geen echte rockabilly, geen doorsnee country en geen zonnige surf, genres die in die periode zeer populair waren. Het publiek was nog niet rijp voor een cross-over van diverse stijlen en laat dat nu net het handelsmerk van The Fendermen zijn. De heren waren zeker prima gitaristen, maar kwamen blijkbaar iets te vroeg. Het valt niet te ontkennen dat Jim en Phil een zekere basis legden voor de rock-‘n-roll, pop en surf van de late jaren ’60. Om maar een voorbeeld te noemen, het instrumentale ‘Koo-Koo’ is duidelijk een voorbeeld voor de latere surf. Zo ook is hun bewerking van Ellingtons ‘Caravan’. Daarom alleen al zijn de nummers op deze compilatie interessant.

Lambert Smits (4)

Although they had only one hit with their version of Jimmie Rodger's 'Mule Skinner Blues', their crossover of various music genres laid the foundation for the rock 'n' roll, rockabilly and surf that was coming soon.

0 Reacties

Various Artists: This Is The Night (Lessons In Wild Saxophonology)

28/2/2019

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Revieras: Knock On Wood
Ken Murray’s Blackouts Of 1959: Back Stage At The Blackouts
Trutones: Down Below
The Cacaos: Flip Your Daddy
Charles Sheffield: It’s Your Voodoo Working
Noble Watts: Hot Tamales
Rosco Gordon: Tummer Tee
William Thunderbird Walker: Thunderbird
Jimmy Toliver: Hoochie Kootchie Koo
Kansas City Jimmy: Cheating Woman
Tobin Matthews: Groanin’
Mary Ann Fisher: Wild As You Can Be
Walt Jessup: That’s Allright
Buddy Thompson: This Is The Night
The Night Riders: Lookin’ For My Baby
Screaming Joe Neal: She’s My Baby
The Foster Bros & Lefty Guitar Bates: Let’s Jam
The Vibrators: Way Out
Oliver Jones: What I Say
Johnny Wright: Look At That Chick
Charles Glass: Screamin’ & Dyin’
Joe Boots & His Band: Well Allright
Little Arthur Mathews: I’m Gonna Whale On You
King Alex & The Untouchables: Huchia Cuthia Lovin’ Man
The Passengers: Sand In Your Eyes
Otis Riley: Little Miss Bibbitty Bobbitty Boom
Hank Moore: Part Time
Little Papa Joe: Looking For My Baby

‘This Is The Night (Lessons In Wild Saxophonology)’ is alweer nummer 17 in de meer dan fantastische reeks die Koko-Mojo op de markt brengt. Het leuke aan deze reeks is dat op elk album de songs een bepaald thema bespelen. Wanneer u even in de reviews van onze site grasduint, pikt u de recensies op van de vorige, ook niet te missen uitgaves. Zoals de subtitel van dit album al laat vermoeden, is het thema hier, de door onze eigen Aldolphe Sax uitgevonden saxofoon. Little Victor kroop ook nu weer in de huid van dj Mojo Man en selecteerde met kennis van zaken, 28 toetertoppers. Nummers die destijds verschenen op labels als Coed, Excello, Baton, Duke, Savoy, Atco en Continental, om maar enkele te noemen. Had de saxofoon reeds een gewaardeerde inbreng in de rhythm & blues, jump en swing, dan zou ze die rol ook vervullen in de opkomende rock-‘n-roll. Alles verschroeiend manifesteert ze zich al dadelijk in het instrumentale ‘Knock On Wood’ van The Riverias. Meteen is de toon gezet voor 28 songs die je onverbiddelijk naar de dansvloer zuigen, om je daar badend in het zweet, de tijd van je leven te bezorgen. Hoe goed het instrument kan scheuren laten The Vibrators horen in ‘Way Out’, waarna je heel even op adem kan komen in Oliver Jones’ ‘What I Say’. De sax zou nog in meerdere dampende instrumentale rock-‘n-rollnummers het voortouw nemen, maar ook in vocale songs wist het instrument zich van zijn beste zijde te laten horen en alzo een meerwaarde aan het nummer te bezorgen. Dit album bevat dan ook een mooie mix van instrumentale en gezongen rock-‘n-roll, rhythm & blues, jump, swing en zelfs een streepje New Orleans sound. Van dit laatste krijg je een mooi voorbeeld in ‘Huchia Cuthia Lovin’ Man’ van King Alex & The Untouchables.
We kunnen het niet genoeg zeggen, maar deze Koko-Mojo reeks is het beste wat je momenteel op de markt in deze genres en van die tijd, kan verkrijgen. De samenstelling is gewoonweg subliem.

Lambert Smits (5)

Once again what a hell of an album, with this time the spots on the saxophone. All scorching rock 'n' roll, rhythm & blues, jump and swing in exciting instrumentals and vocal songs. 28 killing dance floor fillers! Number 17 in this Koko-Mojo series is once again highly recommended!

0 Reacties

Lindsay Beaver: Tough As Love

25/10/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

You’re Evil
Too Cold To Cry
What A Fool You’ve Been
You Hurt Me
Don’t Be Afraid Of Love
I Got Love If You Want It
Dangerous
Oh Yeah
Lost Cause
She’ll Be Gone
Let’s Rock
Mean To Me

Website Artiest
Lindsay Beaver

Haar performance tijdens het caféconcert in CC Palethe in mei van dit jaar ligt nog vers in het geheugen. Samen met haar 24th Street Wailers, gaf de van oorsprong Canadese drummer en zangeres Lindsay Beaver toen een energiek optreden. Wel was er tussen haar en de Wailers enige spanning voelbaar. Graag hadden wij haar dan ook teruggezien tijdens het festival Goezot enkele weken daarna, maar dat optreden cancelde ze. Blijkbaar zijn de plooien met de 24th Street Wailers ondertussen opnieuw glad gestreken. Immers op ‘Tough As Love’ tekenen gitarist Brad Stivers en bassist Josh Williams opnieuw present. Invloeden absorbeerde Beaver bij de vleet. Viel ze op 11 jarige leeftijd voor hip hop, toen ze Jimi Hendrix hoorde 3 jaren later, had dit nog een grotere impact op haar. Later volgden dan nog blues, jazz en soul. Haar druminvloeden haalde ze dan weer bij Earl Palmer, gekend van zijn opnames met o.a. Fats Domino, Little Richard, Frank Sinatra, Dizzy Gillespie en Tom Waits.
Op ‘Tough As Love’ haar eerste album onder haar eigen naam op Alligator Records, zet zij onverstoorbaar haar indrukwekkende prestaties als drummer en zangeres verder. Met enkele forse slagen op de vellen, gooit ze zich met opener ‘You’re Evil’ meteen in de strijd . Een strijd waarbij ze al vlug steun krijgt van de mondharmonica van Dennis Gruenling. Spoedig kondigt er zich nog meer fijn volk aan. Zo mag Marcia Ball een honky tonk solo op de zwarte en witte toetsen spelen in tearjerker ‘Too Cold To Cry’. Het rauwe rockende ‘What A Fool You’ve Been’ is dan weer de gedroomde gelegenheid om Sax Gordon binnen te halen. Beaver’s schurend keelgeluid maakt even later van Slim Harpo’s ‘I Got Love If You Want It’ een meer dan imponerende cover. Formidabel!
Subliem rockend werkt Lindsay zich door ‘Don’t Be Afraid Of Love’ en ‘Oh Yeah’. Tot rust komt ze dan weer in de slowblues ‘Lost Cause’ van Angela Strehli, om even later terug naar de fifties gekatapulteerd te worden met Art Neville’s ‘Let’s Rock’. Geen mambo of chachacha voor Beaver, maar rechttoe rechtaan rock-‘n-roll.
Lindsay Beaver heeft een steengoede kennis van de rootsgenres. ‘She’s like the love child of Amy Winehouse and Little Richard’ vermeldt Alligatorbaas Bruce Iglauer. Een opsteker van formaat!
De strakke drumprestaties van Lindsay, de creatieve aanvullingen van haar kompanen en de dynamische, rauwe in woede en frustraties gemarineerde vocalen van Beaver, maken van dit album mijn rock-‘n-roll-, blues- en rootsalbum van het jaar!

Lambert Smits (5)

What a hell of an album! Beaver’s strong drumwork, her raw dynamic vocals and her tight band, make 'Tough As Love' my blues, rock & roll and roots album of the year. Wow!

0 Reacties

Various Artists: The Lee Hazlewood Story 1955-1962, Fools, Rebel Rousers & Girls On Death Row

7/10/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Lee Hazlewood: Five More Miles To Folsom (demo)
Lee Hazlewood: It’s An Actuality (demo)
Jimmy & Duane with Buddy Long & The Western Melody Boys: I Want Some Lovin’ Baby
Sanford Clark with Al Casey, guitar: The Fool
Lee Hazlewood: I Guess It’s Love (demo)
Lee Hazlewood: Fort Worth (demo)
Lee Hazlewood with Al Casey: Buying On Time (demo)
Jimmy Johnson with Al Casey & The Arizona Hayriders: How About Me
Loy Clingman: I’m Low, Low, Low
Al Casey: Guitar Man
Don Cole with Al Casey, piano: Snake Eyed Mama
Duane Eddy & His ‘Twangy’ Guitar: Moovin’ n’ Groovin’
Mark Robinson, Guitar Duane Eddy: Pretty Jane
Mark Robinson, Guitar Duane Eddy: Want Me
The Barker Brothers (Monty & Fredy): Hey Little Mama
Al Casey & Corkey & The Bats: Give’n Up
Duane Eddy & His ‘Twangy’ Guitar: Rebel-‘Rouser
The Sharps: Have Love, Will Travel
‘Frantic’ Johnny Rogers: Sassy
Buddy Long: It’s Nothin’ To Me
Ray Sharpe: Linda Lu
Gregg Connors: (Your Love) Tears Me Up
Duane Eddy & His Orchestra, Lee Hazlewood vocal: (Why Must I Die) The Girl On Death Row
Duane Eddy & His Orchestra, Lee Hazlewood vocal: Words Mean Nothing
Barbara Dane: I’m On My Way
Tony Castle & The Raiders: Salty
Donnie Owens: Stormy (Came To Town)
Lee Hazlewood: Della
Lee Hazlewood: Don’t Cry (No More)
Mark Robinson: I’ve Made Enough Mistakes
Mark Robinson: Can’t Let Her See Me Cry
Ramona King: Soul-Mate
The Hondas: Send It
The Shacklefords: Stranger In Your Town
The Shacklefords: Big River

Bij het grote publiek is Lee Hazlewood vooral gekend door ‘Summer Wine’, het duet dat hij samen met Nancy Sinatra opnam. Er sieren echter heel wat meer wapenfeiten Lee’s palmares. Hij was niet alleen de zanger met de zeer warm klinkende stem, maar ook als producer en songwriter scoorde hij meermaals. In 1955 startte hij met het opnemen van demo’s. In de producerstoel kroop hij voor het eerst in datzelfde jaar voor een opname met The Pinal County Twisters in de kleine studio Ramsey’s Recorders. Twee nummers werden er opgenomen, nl. ‘I Want Some Lovin’ Baby’ en ‘Soda Fountain Girl’. In september, ook in 1955, stampte Lee zijn eigen VIV label uit de grond, dat een springplank was voor lokale country- en hillbillyartiesten. Rock-‘n-roll maakte zijn entree, waarvan Lee een graantje meepikte met het door hem geschreven, maar door Sanford Clark gezongen ‘The Fool’. Voor de gitaarriff werd Al Casey ingehuurd, waarvan je hier hoort dat hij ‘leentjebuur’ is gaan spelen bij Howlin’ Wolf en diens ‘Smokestack Lightnin’’. Maar al vlug was Hazlewood klaar voor het grotere werk en was hij medeverantwoordelijk voor hits van Duane Eddy, Sanford Clark, Al Casey en Ray Sharpe. De twanggitaar van Duane Eddy gaf zelfs meerdere opnames hun glans. Met Ray Sharpe’s ‘Linda Lu’ had Lee zijn zoveelste, maar ook bekende hit te pakken. Het nummer kon doorstoten tot de Billboard en Cashbox charts, waar het gedurende 3 maanden aanwezig bleef.
Sun Records van Sam Phillips drukte in die tijd zijn stempel met die voor het label typische sound. Een sound die ook op deze compilatie vaak te horen is. Vele van de op dit album samengebrachte nummers zijn uiterst zeldzaam en daardoor gegeerd door verzamelaars. Dat Jasmine Records deze opnames hier samenbrengt, is zeker een opsteker voor de minder fortuinlijke verzamelaar, die op deze manier niet verstoten blijft van het immens oeuvre van Lee Hazlewood. Een oeuvre dat zowel hillbilly, rock-‘n-roll, doowop als pop bevat. Lee overleed op 4 augustus 2007, enkele dagen voor zijn 78ste verjaardag.

Lambert Smits (5)

Beautiful compilation of extremely rare songs in which Lee Hazlewood, not only as a singer, but also as a producer and songwriter, scored.

0 Reacties

Ike Turner And The Kings Of Rhythm: Trailblazin’ The Blues

30/9/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1

Rocket ‘88’: Jackie Brenston And His Delta Cats
I’m Lonesome Baby: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
Dry Up, Baby: Robert Bland (Bobby Bland)
Heartbroken And Worried: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
My Real Gone Rocket: Jackie Brenston And His Delta Cats
Looking For My Baby: Bonnie And Ike Turner
Hand In Hand: Elmore James & His Broomdusters
All in My Dreams: Boyd Gilmore
Good Morning Baby: Drifting Slim
Please Send My Baby Back: Sunny Blair
Whole Heap Of Mamma: Brother Bell
Troubles And Heartaches: Ike Turner with Ben Burton & His Orchestra
Ugly Woman (Peg Leg Baby): Johnny O’Neal
You’re Driving Me Insane: Ike Turner with Ben Burton & His Orchestra
Love Is A Gamble: Ike And Bonnie Turner
Blue Serenade: Baby Face Turner
Boogie Woogie Woman: B.B. King
Homesick For My Baby: Little Milton
My Heart Belongs To You: Ike And Bonnie Turner
Stay At Home: Eugene Fox
Charley’s Boogie Woogie: Charley Booker
I Ain’t Drunk: Lonnie ‘The Cat’
Love Is Scarce: ‘Lover Boy’ (aka Ike Turner)
Wicked Little Baby: Clayton Love
Johnny’s Dream: Johnny O’Neal
Nobody Wants Me: Ike Turner
If You Love Me: Little Milton
No Ridin’ Blues: Charley Booker
Night Howler: Billy Gale And His Orchestra
The Woodchuck: Billy (The Kid) Emerson

Disc 2

Lookin’ For My Baby: Little Milton
Go To It: Ike Turner
Why Don’t You Believe In Me: Clayton Love
The Road I Travel: Lonnie ‘The Cat’
Gypsy Blues: Matt Cockrell
The Way You Used To Treat Me: ‘Lover Boy’ (aka Ike Turner)
Hoo-Doo Say: The Sly Fox
Nothing But Money: Jesse Knight
Dead Letter Blues: Johnny O’Neal
I’m Tired Of Beggin’: The Sly Fox
Loosely (The Wild One): Ike Turner
Suffocate: Johnny Wright
Alone And Blue: Little Milton
I Wanna Make Love To You: The Trojans
Why Do You Leave Me: Ike Turner
I’m Tore Up: Billy Gayles with Ike Turner’s Rhythm Rockers
Gonna Wait For My Chance: Jackie Brenston
Cubano Jump: Ike Turner
The World Is Yours: Johnny Wright
Sad As A Man Can Be: Billy Gayles with Ike Turner’s Kings Of Rhythm
What Can It Be: Jackie Brenston
Down In The Bottom: The Rockers
Cuban Getaway: Ike Turner
Take Your Fine Frame Home: Billy Gayles
She Made My Blood Run Cold: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
The Big Question: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
Just One More Time: Billy Gayles with Ike Turner’s Kings Of Rhythm
Do You Mean It: Ike Turner And His Kings Of Rhythm
Much Later: Jackie Brenston with Ike Turner’s Kings Of Rhythm
Trail Blazer: Ike Turner And His Orchestra

Alom bekend werd Ike vooral door zijn samenwerking met Anna Mae Bullock, als Ike & Tina Turner. Toch had Ike op dat moment reeds een serieuze carrière achter de rug als talentscout, songwriter, producer, muzikant, arrangeur en bandleader. Hij had onmiskenbaar een grote invloed op de ontwikkeling en evolutie van de rhythm & blues in de jaren vijftig. Zo werkte hij als talentscout en producer voor gerenommeerde labels als Sam Phillips’ Sun Records, Modern Records van de Bihari Brothers, alsook voor King en Federal eigendom van Syd Nathan. Jammer overschaduwt het succes dat hij samen met Tina oogstte, dit vroeger werk. Daarom is dit dubbelalbum een mooie eerbetoon aan Ike’s beginperiode. Over welke nummer het eerste rock-‘n-rollnummer was, zijn reeds meerdere discussies gevoerd en ontelbare regels geschreven. Voor velen dient die trofee toegekend te worden aan de opener van deze uitgave, nl. ‘Rocket ‘88’’ van Jackie Brenston And His Delta Cats. Deze opname bereikte destijds de eerste plaats in de R & B charts. Kanttekening die hierbij dient gemaakt te worden, is dat Ike dit nummer ook op plaat zette. Door een misverstand (of speelden er andere factoren) tussen Sam Phillips en Leonard Chess, kwam Brenston’s versie echter uit op het Chess label, dat op distributiegebied meer mogelijkheden bood. Het hoeft geen verdere uitleg dat Ike hier ‘not amused’ over was.
Deze Jasmine dubbelaar verzamelt 60 nummers. Nummers waarop Ike meestal als gitarist te horen is, als producer fungeerde, de song schreef, of samen met zijn complete Kings Of Rhythm de begeleiding op zich nam. Andere songs nam hij dan weer op onder eigen naam of een pseudoniem. Alle nummers geven blijk van het enorm talent in de verschillende domeinen in de muziek dat hij wel had. Of het nu opzwepende rhythm & blues, meeslepende blues, New Orleans getinte blues of ontluikende rock-‘n-roll was, Ike haalde steeds, al of niet met zijn eigen composities, het beste uit de artiesten. ‘Trailblazin’ The Blues’ is een uniek album dat een mooi beeld schept van Ike Turner’s belangrijke bijdrage aan de muziek in de jaren vijftig. Ike overleed op 12 december 2007.

Lambert Smits (5)

Whether it was upbeat rhythm & blues, emotional blues or the upcoming rock 'n' roll, Ike Turner as producer, musician or bandleader, always got the best out of the artists, with or without his own compositions. 'Trailblazin' The Blues' is a unique album that creates a beautiful image of Ike Turner's important contribution to the music in the fifties. Ike died on december 12th, 2007.

0 Reacties

Catfight (Fight Like A Cat, Bop Like A Chicken!), vol. 3, ‘You Can’t Stop Her!’

8/9/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Speak To Me Baby: Werly Fairburn
Don’t Move A Muscle: Paul Louise
Bawlin’ And Squallin’: Buck Griffin
How Come It: Thumper Jones
You Can’t Stop Her: Bobby Merchan
Serve Another Round: The Five Keys
Rockin’ With Rhythm And Blues: Ronnie Haig
Record Hop: Shorty Sergent
Let’s Have A Ball: Jim McDonald
Crash The Party: Benny Joy
Bop Crazy Baby: Vern Pullens
A Woman Can Make You Blue: Royce Porter
Wild Hog Hop: Bennie Hess
I Don’t Want You: Harry Carter
Cool It Baby: Dick Lory
Rocky Mountain: Amos Milburn
Ain’cha Got Me: Buddy Johnson
Ain’t Nobody’s Business: Tenn. Ernie Ford
Orbit With Me: Sonny Sheater
Little Heart Attacks: Bobby Green
Run Run Mabel: Everett Carpenter
Straight Skirt: Gene Summers
Stop At The Hop: Don Eee
I Wanna Bop: Billy Harlan
Don’t Leave Me: Baby Dean Barlow

Waren de dames niet te stoppen, zoals de cover van deze cd doet vermoeden, dan zou je dat ook kunnen toepassen op de artiesten van destijds. Immers met de successen die een Elvis Presley, Eddie Cochran, Buddy Holly, Little Richard en Jerry Lee Lewis, om maar enkele grootheden te vernoemen, oogstten, voelden velen zich geroepen om in deze voetsporen te treden. Maar zoals steeds, voelden er zich velen geroepen, maar waren er minder uitverkoren om het waar te maken. Bovendien waren de met dollartekens in de ogen op winst beluste platenbonzen, naarstig op zoek naar bijvoorbeeld een tweede Presley. Dat zette de muzikaal begaafde jongeren vaak aan om een 45 toerenplaatje op te nemen. Plaatjes die meestal even vlug verdwenen als dat zij gemaakt werden. En toch waren er die er met kop en schouders bovenuit staken. Dat deze muzikanten niet konden doorbreken lag zeker niet aan hun product. Een aantal van deze releases vindt nu aan de zijde van meer bekende artiesten hun weg naar het grote publiek via verzamelaars, zoals deze. ‘You Can’t Stop Her!’ opent heerlijk akoestisch met Werly Fairburn’s ‘Speak To Me Baby’, waarmee we andermaal vertrokken zijn voor een bijna een uur durende trip ‘good old rockabilly and rock & roll’. Een trip die op dit volume de wilde rockabilly iets meer aan de kant schuift ten voordele van de wat rustigere versie, zodat de diverse uitvoeringen van het genre aan bod komen. Zo ook het door een heuse big band begeleidde ‘Ain’cha Got Me’ van Buddy Johnson. Cleane gitaren, rollende pianoklanken, klokvaste upright bass, scheurende sax en in echo gedrenkte, al dan niet over de gekende snik beschikkende stem, zorgen nu ook weer voor boeiende, meeslepende muziek uit vorige eeuw.
Hoeft het nog gezegd te worden dat ook volume 3 van ‘Catfight’ een voltreffer is?

Lambert Smits (5)

Also volume 3 of the Catfight series is filled with fascinating amazing rockabilly and rock & roll from the last century. Should it be said that this album is once again a direct hit?

0 Reacties

Catfight (Fight Like A Cat, Bop Like A Chicken!), vol. 1, Rattle Shakin’ Mama

8/9/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Boppin’ High School Baby: Don Willis
Rhythm Guitar: Carl Miller
Down On The Farm: Big Al Downing
String Boogie: Eddie Chamblee
Train Whistle Boogie: Charles Dean
Ain’t I’m A Dog: Ronnie Self
In Need Your Lovin’: Conway Twitty
Chickee Wah-Wah: Bobby Marchan
Oh Baby: The Five Keys
Flat Tire: Del Vikings
Warrior Sam: Don Willis
Maybelle: Jackie Cray
Rattle Shakin’ Mama: Mel McGonnigle
Parking Lot: Jim McCrory
Have Myself A Ball: Bill Bowen
Fools Paradise: Cochran Brothers
Cattin’ Around: Charlie Adams
Let’s Have Some Fun: Jesse Thomas
Soft Pillow: Amos Milburn
Eager Boy: Lonesome Drifter
Too Old To Rock And Roll: Carmol Taylor
I Hate Myself: Al Sweatt
Honky Tonk On Second Street: Buck Trail
Rock And Roll Itch: Curley Jim
Hip Hip Baby: Dennis Herrold

Net als de Koko-Mojo serie van het gelijknamige label, start nu ook Atomicat Records met een serie albums die opnames uit het midden van vorige eeuw bundelt. Focust de verbluffende Koko-Mojo serie zich hoofdzakelijk op de rhythm & blues, dan belicht ‘Rattle Shakin’ Mama’, de eerste in hopelijk een lange rij uitgaves, eerder de rock-‘n-roll en rockabilly. Dat doet Atomicat aan de hand van opnames die destijds het licht zagen op labels als o.a. Meteor, Mercury, Benton, Columbia, Satellite en Aladdin. Daar rekruteerde Atomicat schitterende vocale en instrumentale tracks, die allen één ding gemeen hebben, namelijk het publiek aan het dansen te krijgen. De songs die op dit album staan, laten een keurkorps van artiesten horen. Don Willis, Big Al Downing, Ronnie Self, Conway Twitty, Amos Milburn, The Five Keys en Del Vikings zijn maar enkele van de vele namen die dit album sieren. Heel bijzonder is de opname van de Cochran Brothers, waarvan Eddie samen met Hank Cochran deel uitmaakte. Overigens Eddie en Hank hadden geen enkele familiale band. De geluidskwaliteit is meestal erg goed. De enkele nummers, waarop dit niet het geval is, zullen de pret niet drukken. Trouwens persoonlijk ben ik van mening dat dit net de charme en de aantrekkingskracht van die nummers versterkt.
‘Catfight (Fight Like A Cat, Bop Like A Chicken!), vol. 1, Rattle Shakin’ Mama’ laat je gedurende ’25 sure shot dancefloor champions’ rocken, shaken en boppen. Mooie verzameling!

Lambert Smits (5)

25 rockin’ and rollin’ dancefloor killers from the middle of last century. What a great collection!

0 Reacties

Catfight (Fight Like A Cat, Bop Like A Chicken!), vol. 2, ‘I’m Out!’

6/9/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Don’t Shoot Me Baby: Bill Bowen
Bop Hop: Little Jimmy Dempsey
Better Stop, Look And Listen: George & Earl
Guilty Conscience: Cochran Brothers
Born To Sing The Blues: Conway Twitty
Brand New Cadillac: Vince Taylor
Come On In: Eddie Chamblee
Hush Your Mouth: Bobby Marchan
Bettyjean Rock: Jimmy Mikel
Knees Shakin’: Don Terry
Doing All Right: Eddie Cash
Rock-N-Bones: Elroy Dietzel
I Ain’t Givin Up Nothin’: Jimmy Dee
Please Give Me Something: Bill Allen
Tired Of Rockin’: Bob Burton
She’s Mine: Johnnie Strickland
Honky Tonkin’ Rhythm: Bobby Sisco
That Long Black Train: Franklin Steward
Everybody’s Rockin’: Werly Fairburn
La! La! La! Lady: Eddie Chamblee
Oh Baby: Al Downing
Cherokee Dance: Bob Landers
Come On: Wynn Stewart
Lobo Jones: Jackie Gotroe
I’m Out: The Surfriders

‘I’m Out’ het tweede album in de ‘Catfight’ serie, is genoemd naar het gelijknamig nummer van The Surfriders, waar dit album ook mee afsluit. Ook vol. 2 is weer gevuld met opzwepende, dansbare rock-‘n-roll en rockabilly. Een flinke scheut hillbilly krijg je als eerste op je bord met Bill Bowen’s ‘Don’t Shoot Me Baby’, waarna Little Jimmy Dempsey een stevige portie rock-‘n-roll serveert met ‘Bop Hop’. Eddie en Hank Cochran imponeren met het naar country referende ‘Guilty Conscience’. Country dat later het genre werd waarin Hank zijn talent kwijt kon. Genres mixen is van alle tijden, dat laat Eddie Chamblee horen in de met smooth jazzy gitaar en dito sax versierde ‘Come On In’.
Voor een knap staaltje pianodriven rock-‘n-roll tekent Jimmy Dee vervolgens met ‘I Ain’t Givin Up Nothin’’.
De in Amerika ontstane rock-‘n-roll en rockabilly kregen ook vaste voet aan de grond in Engeland. Eén van de bekendste artiesten die Engeland een plaatsje bezorgde in de geschiedenis van het genre is Vince Taylor, hier aanwezig met het wild rockende ‘Brand New Cadillac’.
Vele van de hier gebundelde artiesten moesten zeker niet onderdoen voor hen die meer bekendheid vergaarden. Vaak hing bekendheid jammer genoeg niet louter en alleen af van de kwaliteit van de creaties. Gelukkig krijgen die artiesten een tweede leven op deze door Atomicat op de markt gebrachte serie.
Net als vol. 1 zal ook vol. 2 van ‘Catfight’ met plezier plaatsnemen in het afspeelapparaat van de ‘cats and chicks’ die de ‘real stuff’ waarderen.

Lambert Smits (5)

What a hell of a serie! This is the real stuff. Rock & Roll and Rockabilly from the highdays of the genres. Highly recommended!

0 Reacties

Vince And The Sun Boppers: By Request

2/9/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bye To The City
One Day
Don’t Leave Me (Just Love Me)
Ransom Of Love
Garden Of Roses
King Of Fools
Rock Along With Me
Wait A Minute Baby
Heartbeats
The One To Blame
Why
Your Hand In Mine
Rock My Baby
Long Time Gone

Website Artiest
Vince And The Sun Boppers

Over zijn voorganger ‘Spinnin’ Around’ waren wij laaiend enthousiast. Daarvan kan u zich HIER nogmaals vergewissen. Wat toen een enorme indruk op ons maakte, was de manier waarop deze Italianen die zo specifieke sound van Sam Phillips’ Sun studio wisten te reïncarneren in hun eigen songs. Het album smeekte dan ook om meer. Dit is bij Vince Mannino en zijn kompanen niet in dovemans oren gevallen, want op ‘By Request’ slingert hij weer met hoogstaande klasse 14 nieuwe tracks in ons afspeelapparaat. Gelukkig borduren Vince And The Sun Boppers door op het succesvolle ‘Spinnin’ Around’. En toch is het ook weer anders. Dat anders moet gezocht worden in de groei die de band de afgelopen jaren doormaakte. Klonken ze destijds al razend goed, wel nu klinken ze nog beter en vooral professioneler. Het clean klinkend gitaartje is er gelukkig nog steeds, de ritmesectie werkt nog steeds met de precisie van een Zwitsers uurwerk en Vince’s stem baadt nog steeds in die heerlijke retro echo. Zijn klassiekers kent de man op zijn duimpje, maar ze klakkeloos naspelen is te goedkoop. Dan integreert hij gelukkig liever ingrediënten ervan in zijn songs. Ingrediënten die de rockabilly destijds zijn bekendheid bezorgden. Zo drijft rocker ‘Bye To The City’ met succes op een op Johnny Burnette geïnspireerd gitaartje. Maar daar blijft het niet bij. ‘Rock Along With Me’ ‘Heartbeats’ en ‘Rock My Baby’ bevatten een even groot rockgehalte. Een streepje sax kleurt het in onvervalste Haley stijl klinkend ‘Wait A Minute Baby’. Liever een gevoelige ballade? Zet dan de volumeknop tijdens ‘Garden Of Roses’ maar wat verder open. De countryfans worden dan weer op hun wenken bediend met ‘Why’ en het meeslepende ‘Your Hand In Mine’.
‘By Request’ is een mooie verzameling rockers en ballades. Songs die op eentje na allen uit de pen van Vince tevoorschijn kwamen. Net als de nummers uit de fifties de tand des tijds hebben doorstaan, zullen ook de nummers van dit album dat probleemloos doen.

Lambert Smits (5)

After their successful album 'Spinnin’ Around ', Vince And The Sun Boppers again succeed with' By Request '. A mix of real rockers, amazing country and a ballad, all in pure Sun studio style. Should I say more?

0 Reacties

Various Artists: Cockroach Run (And Other Funny Games)

29/8/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chaino: Ubangi Rock
Lafayette Thomas: Cockroach Run
Richard Popcorn Wylie: Money
The Jolly Jax Trio: Everything is A-Okay
Joe Mc Coy & His Real McCoys: Too Much Goin On
Jerry McCain: My Next Door Neighbor
Little Ernest Tucker: Gonna Get Me A Satellite
June Bateman: Possum Belly Overalls
Havert Bennett: Jack, You’re Dead
Bo Dudley: Shotgun Rider
Tabby Thomas: Hoodoo Party
Cliff Butler: Rent’s Too High
Bob Williams: Talk To Me
Danny Taylor: You Look Bad
Tom Tolbert: I Can’t Cut It
Cousin’ Joe: Sleepwalkin’ Woman
Wailing Bethea & The Captans: Rockin’ In The Jungle
Charles Walker: I’ve Got My Eyes On Her World
Big John: Astronote Blues
The Table Toppers: Talk To Me Baby
The Chancellors: Yo! Yo!
Choker Campbell: Walking On Thin Sole Shoes
The Dots: Wolf Call
Rolls Royce & The Wheels: Topless
John Sowell & Jack Olsen Orchestra: Nightmares
Eugene Lee & Rene Hall Orchestra: Money Blues
Big Jay Mercer: Bermudas
Billy Peek: Prancing

Iedere release in de Koko-Mojo Serie kadert in een bepaald thema. Dat kan een instrument zijn dat in de spots staat, of dat kan bijvoorbeeld in de relatiesfeer liggen. Op ‘Cockroach Run’ staan de grappige dansen en spelletjes op het voorplan. Dansen en spelletjes die destijds voor de nodige ambiance moesten zorgen in de dansgelegenheden. Eén van die spelletjes was de cockroach run, waarvan je op het hoesje een beeld krijgt. Die activiteiten vroegen natuurlijk om bijhorende muziek. Op dit album zijn 28 van deze jivende en swingende tracks gebundeld. Met starter, het instrumentale rockende ‘Ubangi Rock’ zal de dansvloer vlug overbevolkt zijn geweest, waarna Lafayette Thomas de bluesy eveneens instrumentale titeltrack mag serveren. En dan zijn wij vertrokken voor meer dan een uur swingen en jiven. Swingen en jiven op topniveau. Prestaties die niet moeten onderdoen voor die van een Ray Charles, Little Richard of de vroege Ike Turner. Amusant zijn dan weer de ‘call and response’ van Cliff Butler in ‘Rent’s Too High’ en ‘Topless’ van Rolls Royce And The Wheels. De aandachtige leze zal ondertussen wel gemerkt hebben dat wij deze serie een warm hart toedragen.
Wat ook wel eens mag vermeld worden is de opvallend goede geluidskwaliteit van deze serie. Geluidskwaliteit die bij andere labels vaak te wensen overlaat. De Koko-Mojo Serie is duidelijk met veel liefde, vakmanschap en respect voor deze oude opnames samengesteld. Fans van steengoede, dansbare old school blues, rhythm & blues en rock-‘n-roll willen natuurlijk iedere uitgave in deze serie op de plank hebben staan. En gelijk hebben ze!

Lambert Smits (5)

It starts to look like a cliché, but also this around different dances and games that had to create ambiance in the dance halls built album, is of superior quality.

0 Reacties

It’s A Man Down There (Waiting For Better Times)

28/8/2018

1 Reactie

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Daps: Down And Out
Leon & The Hi Tones: Rock ‘n’ Roll In The Groove
Rockin’ Bradley: Look Out
Teddy McRae: Hold Out Baby
Mike Robinson: Red Light
Doc Palmer: Bye Bye Bye
Carter Brothers: I’m Not To Blame
Louis Blues Boy Jones: Come On Home
Bob Rayford: I’m Gonna Pay You Back Baby
Johnny Fuller: No More
Harvey Hill Jr.: She Fool Me
Royal Jokers: I Don’t Like You That Much
Jimmy Anthony: Fore Day In The Morning
Kine Morgan: Nobody’s Fool
Little Willie Littlefield: Baby Shame
Harmon Hump Jones: Lookin’ For My Baby
Mister Ruffin: Bring It On Back
Marty Lewis: Satisfied With My Lovin’
Doe Bill Joseph & L. Leak: I Don’t Like It
Pigmeat Peterson: Loud Mouth Lucy
Scotty Mann: Just A Little Bit Of Lovin’
Gus Jenkins: Jealous Of You Baby
Al Jackson: It Ain’t Gonna Be Like That
The Sly Fox: My Four Women
Big Daddy: I Think You’re Lying
Harold Thunderbird Ward: How Wild Can A Woman Be
Pinnochio James: Mama Don’t Love Me No More
G.L. Crockett: It’s A Mand Down There

Of we de titel ‘It’s A Man Down There (Waiting For Better Times)’ serieus moeten nemen, betwijfel ik. Mij lijkt het eerder een mislukt uitgevoerd danspasje of heeft de Adam in kwestie toch iets mispeuterd? Feit is wel dat de songs de ups en downs in de liefde als thema hebben. Nu dat buiten beschouwing gelaten, het gaat hier om de muziek en niets anders. En die muziek mag weer gehoord worden. Little Victor moet toch een enorme schatkist aan songs hebben om ons bij iedere nieuwe release binnen de Koko-Mojo series weer met verstomming te slaan. Het wordt stilaan een cliché, maar ook deze ‘It’s A Man Down There (Waiting For Better Times)’ is weer een schot in de roos. Op dit album slaan we iets meer de richting van de rock-‘n-roll in. Iemand die een perfecte Little Richard neerzet is Rockin’ Bradley in ‘Look Out’. Maar ook schitterende blues en rhythm & blues uit het midden van de vorige eeuw zijn weer ruimschoots aanwezig, net als de mooie mix van bekende en minder bekende artiesten. Doc Palmer, Johnny Fuller, Little Willie Littlefield en Al Jackson zijn maar enkele van de artiesten die hier het mooie weer maken. Een schitterende downhome blues serveert Harvey Hill Jr. met ‘She Fool Me’. Kortom ook deze ‘It’s A Man Down There (Waiting For Better Times)’ is weer rijkelijk gevuld met heerlijke dansbare nummers. Nummers die vaak onterecht niet de bekendheid genoten die ze eigenlijk wel verdienden. Bekendheid die ze nu alsnog krijgen op de albums van de Koko-Mojo series.

Lambert Smits (5)

Gorgeous danceable blues, rhythm & blues and rock & roll from the middle of the last century, make this album in the Koko-Mojo Series, again a must have.

1 Reactie

Ruen Brothers: All My Shades Of Blue

8/8/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Coyotes Of Malibu
Walk Like A Man
All My Shades Of Blue
Make The World Go Away
Finer Things
An Evening Dreaming
Motor City
Aces
Summer Sun
Vendetta
Strangers
Caller

Website Artiest
Ruen Brothers

Via de platencollectie van hun vader kwamen de Engelse broers Henry en Rupert Stansall, beter gekend als Ruen Brothers, in contact met The Rolling Stones en The Everly Brothers. Het zijn vooral deze laatsten die een bron van inspiratie werden voor Henry en Rupert. Op het hoesje van het met de legendarische producer Rick Rubin opgenomen ‘All My Shades Of Blue’ ogen zij zelfs als een hedendaagse Don en Phil Everly. Wat ze ook gemeen hebben met de Everlys is het gevoel voor wondermooie melodieën. Melodieën die hun oorsprong vinden in de rock-‘n-roll van de jaren vijftig, maar dan wel in een hedendaagse stevigere productie. De titeltrack had ik best wel eens willen horen zingen door Roy Orbison, want het is een klasse van een ‘Big O’ song. Met hun harmonieuze samenzang in ‘Make The World Go Away’ kruipen de broertjes resoluut in de huid van The Everly Brothers. Subliem, terwijl ze met ‘Finer Things’ en ‘Motor City’ de rockkaart trekken. ‘An Evening Dreaming’ drijft eerder op een Buddy Holly sfeertje en een Phil Spector signature productie kenmerkt ‘Summer Sun’. Het Brits kantje van het duo is de basis voor het in Britse pop van de sixties badende ‘Strangers’, dat ook weer beroep doet op die fantastische naar Spector lonkende ‘wall of sound’.
Momenteel is er een heropbloei van de muziekgenres die in de fifties het mooie weer maakten. Het is dan ook hoopgevend dat er artiesten zijn die deze genres een aangepaste hedendaagse touch weten te geven. Iets waarin Ruen Brothers met vlag en wimpel geslaagd zijn. Een aanrader!

Lambert Smits (4 ½)

A very cool album based on the music of the fifties, in which the influences of Roy Orbison, The Everly Brothers, Buddy Holly and Phil Spector are put in a modern way. Superb album!

0 Reacties

John Lindberg Trio: Straight From The Heart

17/6/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

This Is What You Get
Forever
Sweet Love
Double Talking
Sing With Us Tonight
You Belong To Me
Left My Rebel Soul For A Broken Heart
I’ll Be There
Straight From The Heart
Danger Us
This Magic Moment
Johnny Got A Tommy Gun
All Shook Up

Website Artiest
John Lindberg Trio

Dit Zweedse, naar hun frontman, zanger en gitarist genoemde trio, is een begrip in Scandinavië. Hier wordt het John Lindberg Trio nog door veel te weinig muziekliefhebbers op handen gedragen en dat moet dringend veranderen. Een uitermate geschikte tool om deze doorbraak te forceren, steekt nu in ons afspeelapparaat, met name het met een handvol gastmuzikanten op piano, orgel en lapsteel ingeblikte ‘Straight From The Heart’. Samen met drummer en percussionist Joakim Dunker en bassist Nathanael Marcusson, levert John Lindberg één van de betere rockende albums van het ogenblik af. Op 13 jarige leeftijd startte hij met het spelen van pure en rauwe rockabilly. Ondertussen is er echter veel gebeurd. Met de komst van Joakim en Nathanael evolueerde de band naar die typische Lindbergsound. Een sound die in Zweden erg in de smaak valt. Hun albums bereikten namelijk meermaals de top 5 van de Zweedse charts. Niet te verwonderen, want dit trio heeft ijzersterke muzikale troeven in handen. Welke mogen dat dan zijn, hoor ik jullie al vragen? Wel, eerst en vooral weet John verdomd goed hoe een song in mekaar hoort te zitten. Een stevige beat, daarbij een duizelingwekkende gitaarriff, aangevuld met een door sterke emoties gestuurde stem, zijn voor hem de voorwaarden waaraan een song ‘sine qua non’ moet voldoen. Om dit te realiseren beroept Lindberg zich zowel op de klassieke rock-‘n-roll en rockabilly als op hun meer hedendaags klinkende broertjes. Een meer dan overtuigend voorbeeld van het laten samenvloeien hiervan, komt aan de oppervlakte in het formidabele ‘Double Talking’, waar John zijn gitaartalent nog maar eens uitvoerig etaleert. Heerlijke authentieke rockabilly, aangevuld met retro backing vocals en handclaps ontdek je op ‘I’ll Be There’, met John in de huid van de jonge Presley. Subliem! Hedendaags stevig gaat het trio dan weer tekeer in ‘Danger Us’. Die hedendaagse aanpak siert ook de Doc Pomus song ‘This Magic Moment’. De bluesrockende instrumental ‘Johnny Got A Tommy Gun’ is voor het drietal dan weer de ideale setting om hun instrumentbeheersing in de verf te zetten. En zoals John Lindberg Presley’s ‘All Shook Up’, met een funky gitaartje, door de speakers jaagt, is van een zeldzaam gehoorde schoonheid.
‘Straight From The Heart’ is een aaneenschakeling van 5 sterren songs, laat dat duidelijk zijn!

Lambert Smits (5)

The high octane-containing rock & roll of this Swedish trio must be heard worldwide. What are you waiting for? Grab this album with both hands. Highly recommended!

0 Reacties

David Vest: David Vest

2/5/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Some Old Lonesome Day
Genevieve
Party In The Room Next Door
Crocodile
Leak In The Old Building
What’s The Matter Now
Gotta Travel On
Decolonize Yourself
Renoviction Man
Lomax

Platenlabel
Cordova Bay Records

Labelnummer
CBR-1632

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Sarah French Publicity

Website Artiest
David Vest

De in 1943 in Huntsville, Alabama geboren en momenteel in Canada wonende David Vest sleepte meerdere malen de Maple Blues Award in de wacht. Pianist Vest is vooral gekend om zijn boogiewoogies, maar daarnaast profileert hij zich ook als bluesshouter en all round entertainer. Voor dit album kon hij rekenen op vriend en gitarist Peter Dammann, gekend van de Paul deLay Band. Een veelzijdig muzikant mag je David zeker noemen. Dat getuigt dit album. Openen doet hij op een heerlijke, jazzy, smooth sounding manier met ‘Same Old Lonesome Day’, waar hij meteen zijn talent op de zwarte en witte toetsen etaleert. Met ‘Genevieve’ een knappe rhythm & blues, schakelt hij een versnelling hoger, waarna hij met ‘Party In The Room Next Door’ en ‘Crocodile’ de kaart van de rock-‘n-roll trekt en naar Jerry Lee lonkt. Een streepje gospel duikt later op in Presley’s ‘Leak In This Old Building’, terwijl ‘What’s The Matter Now’ de New Orleans sfeer oproept. Een sfeer die hij ook aanhoudt in de instrumentale traditional en van een eigen arrangement voorziene ‘Gotta Travel On’. Vest besteedt ook aandacht aan zijn lyrics. Een boodschap zit er duidelijk verpakt in ‘Decolonize Yourself’, alsook in de slowblues ‘Renoviction Man’.
David Vest heeft met het naar hem genoemd album een meer dan voortreffelijke plaat afgeleverd. Hopelijk levert deze schijf hem een grotere bekendheid op, want dat verdient een getalenteerd artiest als Vest.

Lambert Smits (4 ½)

With the album named after him, this Canadian boogie woogie pianist delivers a beautiful record. Rock & roll, blues and rhythm & blues at an exceptionally high level.

0 Reacties

Kid Ramos: Old School

26/4/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Kid’s Jump
All Your Love
Tell Me What Ya Want
Mashed Potatoes And Chili
Heartbeat
You Never Call My Name
Anna
Wes Side
Mona Lisa
Jesus Come By Here
I Can’t Wait Baby
Weight On My Shoulders
High Society

Platenlabel
Rip Cat Records

Labelnummer
RIC 1802

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Frank Roszak Promotions

Website Artiest
Kid Ramos

Sinds het verschijnen van zijn album ‘Greasy Kid Stuff’ in 2001 is er heel wat gebeurd. In de voorbije jaren zag Kid niet alleen zijn zonen opgroeien van kinderen tot jonge mannen, maar moest hij ook nog tegen kanker vechten. Nu 17 jaar later vond hij dat het hoog tijd was om een nieuw album uit te brengen. Een album waarop meteen ook zijn jongste zoon Johnny zijn eerste vocale stappen zet. Naast Johnny en Kid nemen ook Johnny Tucker, Kim Wilson en Big Jon Atkinson de microfoon in de handen. Trouwens in de homestudio van de laatst genoemde, werd ook dit album ingeblikt. Muzikanten van dienst zijn Kedar Roy op bas, drummer Marty Dodson, Bob Wesh op keyboards, Danny Michel op tweede gitaar en last but not least Ramos zelf op gitaar. Gezeten op zijn indrukwekkende Harley Davidson, oogt Kid op het hoesje heel ontspannen en relaxt. Die ontspannen look maakt echter al vlug plaats voor de gedreven en passioneel spelende Ramos. Die legt er meteen de zweep op met het instrumentale ‘Kid’s Jump’ en eist hiermee ook daadwerkelijk en met succes zijn plaats van 17 jaar geleden op. Zoon Johnny debuteert daarna met Magic Sam’s ‘All Your Love’ en ook op Arthur Alexander’s ‘Anna’ neemt hij plaats achter de microfoon. Vocaal heeft hij zeker een toekomst, maar hier laat hij horen dat zijn stem toch nog wat moet rijpen. Volkomen normaal, want Johnny was nog maar pas 17 toen hij deze nummers inzong. Tucker en Ramos tekenden samen voor een aantal nummers. Een eerste keer mogen wij hiervan proeven met het door Tucker gebrachte ‘Tell Me What Ya Want’, waarin Ramos laat horen dat hij het soleren nog steeds als geen ander in de vingers heeft. Dat niet alleen, maar hoe je daarbij ook nog een boeiende instrumental schrijft, ervaar je in ‘Mashed Potatoes And Chili’. De moeilijke periode die Kid doormaakte, heeft hem ongetwijfeld inspiratie opgeleverd voor zijn emotionele versie van Buddy Holly’s ‘Heartbeat’, waarna Tucker een kei van een slowblues neerzet met het enkel door Ramos’ gitaar begeleidde ‘You Never Call My Name’. Samen met Welsh op keyboard, werkt Kid zich daarna schitterend door Montgomery’s jazzy’s ‘Wes Side’, een prestatie die hij nog overklast met een uitermate knappe Zuiders aandoende versie van ‘all time classic’ ‘Mona Lisa’. Kim Wilson moet op de bank blijven zitten tot afsluiter T-Bone Walker’s ‘High Society’, waarin hij zoals steeds het beste van zichzelf geeft.
‘Tired of those same ‘ol blues records? Get ‘Old School’ vermeldt de achterzijde van het hoesje. Een uitspraak waar wij ons maar al te graag voor de volle 100% bij aansluiten!

Lambert Smits (5)

After 17 years in which Kid Ramos fought against cancer, he is finally back and how?
Together with Johnny Tucker, Big Jon Atkinson, Kim Wilson and Ramos’ son Johnny who makes his singing debut here, he delivers a beautiful album. Blues, jump, a bit of rock & roll and some instrumental tracks show a passionate playing artist. Kid Ramos is back and you will have known!

0 Reacties

Denis Agenet & Nolapters: Who Dat?

17/4/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

That’s What I’ll Do
It Must Be Jelly
Would You Believe It
I Got A Girl
Down Home Girl
My Girl Across Town
I’ll Always Be In Love With You

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
NL001

Distributie
Niet Meegedeeld

Website Artiest
Denis Agenet & Nolapsters

De Franse drummer en zanger Denis Agenet heeft duidelijk een voorliefde voor de muziek uit de jaren ’50. Dat laat hij horen via 7 covers, die zowat alle mogelijke genres omvatten. In opener ‘That’s What I’ll Do’ geeft hij een staaltje van met doo-wop overgoten rock-‘n-roll weg. Invloeden uit New Orleans kruiden dan weer subtiel ‘It Must Be Jelly’ en ‘I Got A Girl’. Tijdens ‘Down Home Girl’ krijgt Denis hulp van mondharmonicaspeler Matt ‘Bo Weavil’ Fromont en dat mondt uit in een leuk bluesje. Nog zo een genre dat in de fifties ontstond, is de rockabilly. Hier geeft Agenet zijn draai aan in ‘My Girl Across Town’, waarna hij aan afsluiter ‘I’ll Always Be In Love With You’ een lichte jazzyfeel toevoegt.
‘Who Dat?’ laat covers horen van o.a. Huey Smith, Lester Robertson en Alvin Robinson. Drummen en tegelijkertijd zingen, het komt niet heel vaak voor en het wil nogal eens verkeerd uitpakken. Helemaal verkeerd uitpakken doet het gelukkig niet bij Denis, al horen we hier en daar toch ook een verkeerde noot. En dat het als Frans artiest worstelen is met het Engels, daar heeft niet alleen Denis Agenet last van. Ondanks deze euveltjes, bewijzen Denis Agenet & Nolapsters, dat ze duidelijk weten waar ze mee bezig zijn, namelijk toffe, uit de fifties stammende songs serveren.

Lambert Smits (3 ½)

The French drummer and singer Denis Agenet shows that he is influenced by the music of the fifties. Covers of rock & roll, rockabilly and blues are the red line through this album.

0 Reacties

Emmy Lou & The Rhythm Boys: Live, Enviken

11/4/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bring My Cadillac Back
You Can Get Him, Frankenstein
Can’t Get You Out Of My Mind
Rootie Tootie Baby
Too Much Lovin’
Roller Coaster Ride
Cowboy Yodel
Last Kiss
Rock ’n Roll Guitars
Devils Right Hand Man
Surfin’ Bird
Higher
Ain’t Got A Thing
Bip Bop Boom
Sweet Nothings
Tough Lover
Train Kept A-Rollin’
Bye Bye Baby
Everybody’s Gone And Done It

Platenlabel
BLP Music

Labelnummer
BLP 201602

Distributie
Niet Meegedeeld

Website Artiest
Emmy Lou & The Rhythm Boys

Wij zagen deze uit het Zweedse Enviken komende band aan het werk tijdens de jongste editie van het gezellige Rolmo’s Rootsrock in Zonhoven. Alhoewel Emmy Lou en haar muzikanten vrij vroeg geprogrammeerd stonden, wisten zij zonder problemen toch de aandacht van het publiek vast te houden. Momenteel werkt de band aan een nieuw album, maar toch willen wij u hun vorige, deze ‘Live, Enviken’ niet onthouden. Zoals de titel reeds aangeeft, is het een liveregistratie van een optreden in de Tangergarden in Enviken, in 2015. En wat voor een liveregistratie! Dit is zonder meer ‘the real stuff’. Een scheurende sax en Emmy Lou die onmiddellijk in de Zweedse Wanda Jackson transformeert, maken van opener ‘Bring My Cadillac Back’ meteen een rootsrocker van formaat, waarna de band in overdrive blijft rocken dat het een lieve lust is. Een serieuze pluim mogen ook The Rhythm Boys op hun diverse hoeden steken. De strakke ritmesectie, het snedig saxwerk en subliem gitaarwerk, vormen Emmy Lou’s perfecte backing. En de manier waarop ze Wanda Jackson nog maar eens naar de kroon steekt met ‘Cowboy Yodel’ is zonder meer indrukwekkend. Super versie!
Gedurende bijna een uur, krijg je schitterende rockabilly en rock-‘n-roll uit Zweden op je bord.
Verdomd goed album dat tevens grappig is vanwege de Zweedse bindteksten. ‘Live, Enviken’ maakt ons nieuwsgierig naar de op stapel staande nieuwe release.

Lambert Smits (5)

Great rockabilly en rock & roll from Sweden by an excellent playing band and Emmy Lou as the Swedish Wanda Jackson. Love it!

0 Reacties

The Velvet Candles: Today

17/3/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Oh What A Night For Love
Out Of My Mind
My Heart’s Desire
Aggravation
Amor Bajo Cero
I’m In Love
People Will Say We’re In Love
Cry Cry Cry
(It’s A) Happy Holiday
Because I Love You
Please Say You Want Me

Platenlabel
El Toro Records

Labelnummer
ETCD6095

Distributie
El Toro Records

Promo-agent
El Toro Records

Website Artiest
The Velvet Candles

Prachtige harmonieuze samenzang kende zijn hoogtepunt in de jaren vijftig. Met groepjes die vaak a capella op straat oefenden en geassocieerd werden met doowop, kon je bijna diezelfde straten plaveien. Ondanks het feit dat muziek uit de vijftiger jaren weer hot is, denk maar aan de rockabilly, rock-‘n-roll en country, genres die momenteel door vele bands omarmt worden, gebeurt het zelden dat een vocale groep de kop op steekt. Eén van de redenen is ongetwijfeld dat mooi accorderende stemmen niet voor het grijpen liggen. Gelukkig zijn er toch vier heren en een dame die dit genre nieuw leven inblazen, namelijk de Spaanse The Velvet Candles. Wij zagen de band enkele malen als backinggroep en telkens werden wij van onze sokken geblazen. The Velvet Candles stonden de afgelopen jaren op podia van de grootste rockabillyfestivals verdeeld over heel Europa. Acht jaar geleden namen ze bij het El Toro label hun debuut ‘The Story Of Our Love’ op, dat nu eindelijk een opvolger krijgt met ‘Today’. Het toeren en de daarmee gepaard gaande optredens hebben de Candles geen windeieren gelegd. Waren ze destijds reeds enorm goed, wel dan klinken ze nu nog beter. Het vijftal verzamelde 12 nummers die hen nauw aan het hart liggen, voorzag ze van de typische ‘Velvet Candles’ sound en nodigde competente begeleiders uit. Het uptempo ‘Oh What A Night For Love’ dompelt je al dadelijk in die heerlijke nostalgische fiftiessfeer, gevolgd door het rockende ‘Out Of My Mind’. Dit is puur genieten van hemelse stemmen. Kippenvelmomenten volgen mekaar in razendsnel tempo op. The Velvet Candles smijten zich met succes op ‘Aggravation’ een song uit de fifties van Norman Fox & The Rob Roys, terwijl je van een Spaans vakantiegevoel voorzien wordt op ‘Amor Bajo Cero’, gekend van Los 5 Latinos. De Rogers/Hammerstein song ‘People Will Say We’re In Love’ werd door grootheden als Ella Fitzgerald en Frank Sinatra gecoverd, maar de met sax opgepoetste versie van The Velvet Candles, maakt er een stomende rhythm & blues van. Wanneer tot slot zangeres Mamen Salvador, gesteund door de heren, de lead voor haar rekening neemt in het a capella gebrachte ’Please Say You Want Me’, kan je niet anders concluderen dan dat The Velvet Candles met dit album een superschijf hebben afgeleverd. Congratulations!

Lambert Smits (4 ½)

Anyone who thought that beautiful vocal harmonies could only be heard in the doowop groups of the fifties is wrong. Just listen to the Spanish The Velvet Candles. You will quickly change your mind!

0 Reacties

The Nut Jumpers: Boogie In The Shack

1/3/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Woah Oh Ho
Set Me Free
Love Truck
My Pearly Doll
Boogie In The Shack
Pandit
C’mon, C’mon
Blow Your Top
Catholic Boy
Gonna Stand My Ground
No Good, No Good
Keep A Little Place
Nut Jump

Platenlabel
Rhythm Bomb Records

Labelnummer
RBR5879

Distributie
Rhythm Bomb Records

Promo-agent
Rhythm Bomb (Chris Weidler)

Website Artiest
The Nut Jumpers

The Nut Jumpers zijn een nieuw hot trio. Het trio mag dan nieuw zijn, de leden zijn ‘ouwe rotten in het vak’ als we ze zo mogen noemen. Allereerst is er Jake Calypso, die naast zijn Jake Calypso And His Red Hot, ook gekend is van The Corals, Mystery Train en Hot Chickens. Bij het trio is Jake de man van de bas, zang en harmonica. Vervolgens is er Helen Shadow, die naast de gitaar ook sporadisch achter de microfoon plaatsneemt. Haar herinneren we ons van The Blue Ridge Rockets, The Johnson Family, The Queen Bs en The Shooting Stars. Laatste maar niet minder belangrijke in de band is drummer Ricky Lee Brawn. Hij verdiende zijn sporen bij The Stargazers, The Big Six, The Space Cadets en Johnny Back And The Moonshine Boozers. Dit trio maakt nu met ‘Boogie In The Shack’ hun albumdebuut. En wat voor een debuut! Het album werd in september en december van vorig jaar opgenomen door Valvemobile Studios in The Shack en Studio Midnight in Frankrijk, gebruikmakend van één microfoon en vintage apparatuur. Wat je krijgt is dan ook pure en oversneden rock-‘n-roll en rockabilly. De drie bandleden namen allen een deel van de songs voor hun rekening. Alle songs klinken vrij simpel, mede door de Spartaanse opname, maar daar schuilt nu net hun kracht in. ‘Set Me Free’ doet een beetje denken aan ‘All Day And All Night’, terwijl in ‘My Pearly Doll’ zelfs wat invloeden uit de Merseybeat verscholen zitten. Een parel van een rechttoe rechtaan boogie is de titeltrack, met heerlijke cleane harmonicaklanken opgevuld door Jake. Liefhebbers van ‘good old surf’ zullen smullen van Helen Shadow’s instrumentaal Oosters aandoend ‘Pandit’ en ‘C’mon, C’mon’ is dan weer koren op de molen van Diddleyfans. Vakmanschap en veelzijdigheid heeft het trio te koop. Luister maar eens naar het a capella gebrachte ‘Gonna Stand My Ground’, dat je naar de onder een hete zon zinderende katoenvelden katapulteert. Liever een streepje country, geen probleem, daar komt het door Helen gebrachte ‘Keep A Little Place’ al aandraven.
Wat een debuut! Ik kan amper wachten om dit trio live aan het werk te zien. Organisatoren, boek deze bende!

Lambert Smits (4 ½)

What a hell of a debuutalbum by the trio formed by Jake Calypso, Helen Shadow en Ricky Lee Brawn. No nonsense rock & roll. This is the real stuff. Love it!

0 Reacties

Various Artists: Move On!

1/3/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Benny Sharp & His Orchestra: St. Louis Sunset Twist
June Bug Bailey: Louisiana Twist
Celestine: Shake Baby Shake
Mabel Franklin: Lets Do The Wiggle
V. And B.B.: They Just Rocking & Rolling
Little Luther: The Twirl
Charles Walker: Charles Walker Slop
Dean & Jean: Oh Yeah
Hank Ballard: The Coffee Grind
Binghampton Blues Boys: Slim’s Twist
Brice Coefield: Cha-Cha Twist
Bill Dogget & His Combo: Pony Walk
Billy The Kid Emerson: The Whip Part 1
J.J. Jackson: Oo-Ma-Liddi
Charles Sheffield: The Kangoroo
David Dean’s Combo: Double Freeze
George Young: Can’t Stop Me
The Ideals: Go Go Gorilla
Fention & The Castle Rockers: The Freeze
Charles Sims: Take A Bath
Little Luther: Du De Squat
Rolls Royce & The Wheels: Topless
Little Sonny And His Band: The Mix Up
Piano Slim: Lot Of Shakin’ Lot Of Livin’
Finney Mo: Shake That Thing
Van Walker: The Crawl
Cal Valentine & Texas Rockers: The Boogie Twist, Part 1
Jeanette Washington: Move On

Platenlabel
Koko Mojo Records

Labelnummer
KM-CD 05

Distributie
Rockstar Records

Promo- agent
Rockstar Records (Chris Weidler)

Website Artiest
Various Artists

Ook deze door Koko Mojo in de reeks met dansbare oude rhythm & blues, jump, swing, jive en rock & roll op de markt gebrachte verzamelaar, heeft een thema. Dat thema is ‘de dans’ op zich. Toen de rhythm & blues richting opkomende rock & roll lonkte, schoten de nieuwe dansen als paddenstoelen uit de grond, om het met een cliché te zeggen. Dansen die vaak ontstonden in de clubs en die met de gekste namen werden benoemd. De ‘twist’ en de ‘boogie twist’ kent iedereen en de ‘crawl’ misschien ook nog, maar is dat ook het geval voor ‘The Wiggle’, ‘The Coffee Grind’, ‘The Kangoroo’ en ‘The Squat’ om maar enkele van die destijds bekende dansjes te vernoemen? Ken je ze niet, geen nood want met ‘Move On’ transformeer je in mum van tijd tot een kenner. Trouwens een beetje surfen op het net, leerde al vlug dat van vele van deze dansen, de pasjes terug te vinden zijn. Toen deze platen destijds werden uitgebracht, was het niet abnormaal dat op de achterkant van de hoesjes, de danspasjes uitgetekend waren. Maar goed, nu is er het internet! ‘St. Louis Sunset Twist’ een instrumentaaltje met een heerlijk clean gitaartje, krijgt al dadelijk een vervolg met het gezongen, vluggere en meer rockende ‘Louisiana Twist’ van June Bug Bailey. Rock & Roll komt onder andere van de meerstemmige V. and B.B. met ‘They Just Rocking & Rolling’, waarna Little Luther je al zingend uitlegt hoe je ‘The Twirl’ danst. Iets meer bluesy pakken de Binghampton Blues Boys het aan met het instrumentale ‘Slim’s Twist’. Rocken doet we dan weer met het naar Little Richard neigende ‘Can’t Stop Me’ van George Young, terwijl The Ideals de ‘Gorilla’ in doowopstyle doen. De mondharmonica is dan weer de drijvende kracht in Little Sonny And His Band’s ‘The Mix Up’.
Jeanette Washington krijgt de eer om af te sluiten met de titeltrack. Nog niet moe gedanst? Then just ‘Move On!’
Ook deze verzamelaar uit die formidabele reeks verdient andermaal de maximumscore. Zoveel moois kom je namelijk zelden tegen op een compilatie. Een lagere quotering zou een schande zijn!

Lambert Smits (5)

Formidable compilation that has as theme the well known and forgotten dances from the past. Put on your dancin 'shoes!

0 Reacties

Gone Hepsville: Gimme!

25/2/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:
Gimme Gimme
Show Me That You Can Rock
Boogie And Bop
Darn That Rhythm
Brainwasher Boogie
Got No Time
Horn At Dawn
Day All Night
Just A Little Hepsville Surfbeat
Hepsville Jive
Men Like Me Don’t Grown On Trees
Jam Or Bust
Legs Gone Mad

Platenlabel
Rhythm Bomb Records

Labelnummer
RBR5 874

Distributie
Rhythm Bomb Records

Promo-agent
Rockstar Records (Chris Weidler)

Website Artiest
Gone Hepsville

www.gonehepsville.com
www.rhythmbomb.com
http://www.rock-star-records.co.uk/

In de ‘golden fifties’ stonden de in de danstenten spelende little big bands garant voor ontspanning en plezier. Maar ook de muzikanten hadden vaak hun avondje. Mekaar ophitsen tot het scheppen van muzikale hoogstandjes was bijna vanzelfsprekend. Vooral de blazers waren hier keien in. Jammer genoeg komt dit heden ten dage veel te weinig voor. Ray Collins Hot Club en onze eigen Slick Nick & The Casino Special zijn gelukkig de uitzonderingen op deze regel. Twee bands die nu het gezelschap krijgen van Gone Hepsville. Verschiet niet, maar deze zeskoppige band, met in haar rangen twee saxofonisten en een pianist, komt uit Tsjechië. Dit om aan te geven dat het de niet Amerikaanse bands zijn die de little big band formatie levend houden. Gedurende meer dan tien jaren ontdekten de heren de kneepjes van de rock-‘n-roll in The Fireballs. Maar het zestal wou iets meer, iets anders. En daarin zijn ze met vlag en wimpel geslaagd. Immers hun tweede album ‘Gimme!’ barst van ambiance, speelplezier en energie. Rock-‘n-roll, jump, jive, bop en swing wringen zich meedogenloos in iedere song. Van zodra de eerste tonen van het rockende ‘Gimme Gimme’ door je speakers knallen, voel je dat er een vliegende start wordt genomen. Een strakke ritmesectie, rollende pianoklanken, gesofistikeerde gitaarpartijen, een soft retro klinkende stem en…..de gedroomde elkaar opjuttende blazers. Wat een band! Wat een sound! Gedurende 13 originele nummers laat Gone Hepsville de gouden jaren van het genre met klasse herleven. Zijn ‘moment de gloire’ krijgt iedere instrumentalist tijdens de lange intro van het swingende ‘Darn That Rhythm’. Die swing zet zich ook verder in de met een slappende bass geïntroduceerde boogie ‘Brainwasher Boogie’, waarna we jivend overgaan naar het instrumentale ‘Horn At Dawn’, waar de instrumentbeheersing nog maar eens duidelijk tot uiting komt. Een streepje toegevoegde surf maakt later van ‘Just A Little Hepsville Surfbeat’ een verdomd knap eigenzinnig nummer. Dat dit album op de benen werkt, hoor je wel in afsluiter ‘Legs Gone Mad’. Als extraatje vermeldt het hoesje bovendien de akkoorden van ‘Just A Little Hepsville Surfbeat’, voer voor gitaristen.
Na het beluisteren van dit album, zou ik Gone Hepsville heel graag eens op één van onze zomerfestivals aan het werk willen zien. Vuurwerk gegarandeerd! Daar zijn wij na het beluisteren van deze ‘Gimme!’ rotsvast van overtuigd.

Lambert Smits (4 ½)

Six-piece little big band from the Czech Republic, with 13 amazing original songs with rock & roll, swing, jump, bop and jive in the spirit of the golden fifties. Beautiful album!

0 Reacties

The Pearls: The Pearls

30/1/2018

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Kentucky
She’s What I Want
Kisses
Angelina
Wine And Whiskey
Whiskey Reprise
Cybil
Roses And Thorns
Honeysuckle
Mr. Jack
Throwing Dreams
Goodnight My Lovers And Friends

Platenlabel
OutGo Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld

Website Artiest
The Pearls

Tijdens de concerten van hun tournee door België en Nederland, bewezen deze vijf uit Vancouver, Washington komende muzikanten onlangs nog dat zij een band vormen, waarmee duidelijk rekening dient gehouden te worden. Dat wordt trouwens nog maar eens bevestigd met dit naar de band genoemd album. Hun sublieme mix van country, blues, gypsy jazz, western swing en rock-‘n-roll waarmee ze live moeiteloos overtuigden, klinkt op cd even begeesterend. Het spelplezier druipt er meteen af bij opener, het vrolijk swingende, met fiddle op smaak gebrachte ‘Kentucky’. In opvolger western swinger ‘She’s What I Want’, laat Nicholas O’Donnell zijn talent op de zes snaren horen, terwijl de toegevoegde blazers het swingend effect nog versterken. En het blijft swingen geblazen, want ook tijdens het met een banjosolo op de rails gezette ‘Kisses’ wordt stilzitten geen optie. Met het country walsend ‘Angelina’ wordt het gaspedaal voor de eerste maal wat gelost. Het nummer kent trouwens een knap a capella einde. ‘Wine And Whiskey’ krijgt met het instrumentale ‘Whiskey Reprise’, nog een dixielandvervolg, dat eigenlijk wat langer had mogen duren. Met de lullaby ‘Goodnight My Lovers And Friends’ zijn de heren uitgezongen.
Het gebruikte instrumentarium werd op dit album, in tegenstelling tot de optredens tijdens hun tournee, gevoelig uitgebreid met blazers, fiddle, pedal steel en banjo, wat het geheel nog voller en rijker doet klinken.
The Pearls is een band om in de gaten te houden. Na de succesvolle optredens en dit album zijn de verwachtingen voor de toekomst hoog gespannen. Wordt ongetwijfeld vervolgd!

Lambert Smits (5)

Sublime mix of country, western swing, gypsy jazz and rock 'n' roll. Recommended!

0 Reacties

A.J. & The Rockin’ Trio: Rockin’ The Blues

19/12/2017

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

Moonshine Blues
Can’t Take It Anymore
Done Me Wrong (feat. Pedro Serra)
Girls, Wine, Kiss & Love
Rockin’ My Blues
Crazy ‘Bout That Baby
Call Me (I’ll Be There) (feat. Coral Lee Farrow)
All Day And Night
You Should Have Known
Rockabilly Fever
Have A Ball
You Can’t Run Away From Your Blues

Platenlabel
Rhythm Bomb Records

Labelnummer
RBR 5869

Distributie
Rhythm Bomb Records

Promo-agent
Rhythm Bomb Records (Chris Weidler)

Website Artiest
A.J. & The Rockin’ Trio

Portugal is heel wat rockabilly- en bluesbands rijk. Bands die kwalitatief zeker niet de duimen moeten leggen voor hun collega’s uit het land van Uncle Sam. Eén van die bands is A.J. & The Rockin’ Trio. Zoals bij vele bands die in de Amerikaanse rootsgenres opereren, gaan ook bij dit viertal blues en rockabilly hand in hand. Dat laten ze meteen horen op ‘Moonshine Blues’, dat drijft op een Johnny Burnette groove, maar tevens stevig naar de blues knipoogt. A.J. oftewel André Joaquim tekende voor de meeste songs. Op het flink rockende ‘Done Me Wrong’ wordt A.J. vocaal gesteund door Pedro Serra, die we kennen van TT Syndicate en 49 Special. Dat levert een knap staaltje van samenzang op. Het smooth jazzy klinkend gitaartje van Celso Ladeira, die trouwens ook de song schreef, laat ‘Girls, Wine, Kiss & Love’ heerlijk swingen, waarna diezelfde Celso zijn snarenplank de twang geeft op de pure opzwepende rockabilly titeltrack. Dat het niet steeds de sax is die het genre moet opfleuren, maar dat ook de trombone hiervoor geschikt is laat Nuno Lopes horen op ‘Crazy ‘Bout That Baby’. Een straaltje country schijnt door ‘Call Me (I’ll Be There)’, een goed in het gehoor liggend duet tussen A.J. en gaste Coral Lee Farrow. Country, met een op Johnny Cash geënt gitaartje, geeft wat later ‘You Should Have Known’ de sporen, terwijl Western Swing de basis is voor afsluiter ‘You Can’t Run Away From Your Blues’.
‘Rockin’ The Blues’ laat een zeer competente band horen. A.J.’s warme stem en Ladaira’s subliem spel op de zes snaren kunnen hun gang gaan op de stevige ritmes die Rubel ‘El Pavoni’ en Rui ‘Tex’ Gomes respectievelijk op upright bass en drums hen voorschotelen. Een album met internationale klasse!

Lambert Smits (5)

Portugal has a lot of talented rockabilly and blues bands. Ten of the twelve songs, both rockabilly, rock & roll, country and Western Swing, are written by A.J., with which he positions the band to the top of contemporary rockabillybands.

0 Reacties

The Margraves: Primitive Beat

18/12/2017

0 Reacties

DETAIL ALBUM

Tracks:

She Shakes
Just Right
Not Guilty
Guilty
The Whip
That Little Walk
Aladdin’s Lamp
Desperate Man
Tell Me No Lies
Searchin’ For You
Primitive Beat
La Matadora
Snake Bit
Black Widow

Platenlabel
Rhythm Bomb Records

Labelnummer
RBR 5853

Distributie
Rhythm Bomb Records

Promo-agent
Rhythm Bomb Records

Website Artist
The Margraves

De titel van dit album mag je echt letterlijk nemen. ‘Primitive Beat’ staat namelijk bol van authentieke rock-‘n-roll uit de late jaren vijftig. Dreven de successen destijds op een primitieve maar steengoede beat, dan is dit bij The Margraves net zo. Hedendaagse rockabilly en rock & roll bands hebben nogal eens de neiging om hun sound vol te laten klinken in tegenstelling met de vaak wat iel klinkende producties uit de late jaren ’50. De jaren dat Link Wray en Johnny Kid op het toneel verschenen en de elektrische gitaren gemeengoed werden. De akoestische gitaar werd verdreven door zijn elektrisch broertje en de staande bas werd geruild voor de basgitaar. Wel, in die context situeert dit tweede album van The Margraves zich. Een soliede ritmesectie, een heerlijk clean klinkende gitaar en harmonieuze samenzang zijn de vaste waardes in het repertoire van The Margraves. Maar ook instrumentaal zijn de heren straf. Het instrumentale ‘Guilty’ heeft zowel invloeden van Link Wray als The Shadows. In de late jaren vijftig droomde men ook van de verovering van de ruimte. Dat weerspiegelde zich ook in de muziek. Denk maar aan bijvoorbeeld The Spotnicks. Maar ook The Margraves hebben met het instrumentale, door Ray’s scheurende sax overgoten ‘Desperate Man’ een spacesong van formaat. Voor één gat kan je deze gasten trouwens niet vangen. Met klasse storten ze zich op de surf met het aanstekelijke ‘La Matadora’.
‘Primitive Beat’ is uniek binnen de hedendaagse releases. De bands die deze eind jaren ’50 ontstane dansbare rock &roll in die mate beheersen, zijn op één hand te tellen. The Margraves behoren hier zonder meer toe.

Lambert Smits (4 ½)

In the late 1950s electric guitars and bass guitars appeared everywhere. This also caused the rock & roll to evolve. Solied rhythm sections, clean sounding guitars and handsome vocal harmonies made great songs. But also nice instrumentals were on the repertoire of the bands of that time. Well The Margraves let you taste all this again, and ........... it tastes good!

0 Reacties

<<Vorige

CD REVIEW BLOG

Jimmy Nolen: Strollin’ With Nolen

The Fendermen: Mule Skinner Blues

Various Artists: This Is The Night (Lessons In Wild Saxophonology)

Lindsay Beaver: Tough As Love

Various Artists: The Lee Hazlewood Story 1955-1962, Fools, Rebel Rousers & Girls On Death Row

Ike Turner And The Kings Of Rhythm: Trailblazin’ The Blues

Catfight (Fight Like A Cat, Bop Like A Chicken!), vol. 3, ‘You Can’t Stop Her!’

Catfight (Fight Like A Cat, Bop Like A Chicken!), vol. 1, Rattle Shakin’ Mama

Catfight (Fight Like A Cat, Bop Like A Chicken!), vol. 2, ‘I’m Out!’

Vince And The Sun Boppers: By Request

Various Artists: Cockroach Run (And Other Funny Games)

It’s A Man Down There (Waiting For Better Times)

Ruen Brothers: All My Shades Of Blue

John Lindberg Trio: Straight From The Heart

David Vest: David Vest

Kid Ramos: Old School

Denis Agenet & Nolapters: Who Dat?

Emmy Lou & The Rhythm Boys: Live, Enviken

The Velvet Candles: Today

The Nut Jumpers: Boogie In The Shack

Various Artists: Move On!

Gone Hepsville: Gimme!

The Pearls: The Pearls

A.J. & The Rockin’ Trio: Rockin’ The Blues

The Margraves: Primitive Beat

Archives

Categories