Weer zo’n sublieme release op het Fruits de Mer label.  Sendelica verhoogde haar bezetting met 50%: een 2de drummer Gregory Curver en keyboardist Roger Morgan.  Met zessen boksten ze het afgelopen jaar het derde deel van hun muzikale ontdekkingsreis in de psychedelica.  Meer dan een uur mindblowing sounds, shoegaze en headswirling melodies ontdek je zelf op 30 juli ’18.  Het verslavende werk vind je dan terug op drie 10” records, gekleurd vinyl natuurlijk, met daar bovenop nog een 3D cover & 3D bril.  Doe je het niet voor het collector’s gehalte, geniet dan simpel van zes uitgesponnen psychedelische composities waarin soms de raaklijnen van psychedelica en prog vervagen.  In het mooie bewerkte ‘Teifi Marshes’ herken je zeker een song van Pink Floyd. De song refereert naar het Welshe natuurpark. Ook hier is de melodische bijdrage van saxofonist Lee Relfe een absolute meerwaarde.  ‘Lost City Of Cardiza’ zwelt van de psychedelische prog, bereikt een hoogtepunt na 4 minuten en werkt dan met keyboard en sax traag én speed naar het volgende orgasme.  Subliem!  Oh ja, dringend pre-order bij FdM plaatsen want snel uitverkocht.
 
Line-up:
Pete Bingham (Guitars, Electronics)
Glenda Pescado (Bass)
Meurig Griffiths, Gregory Curver (Drums)
Lee Relfe (Sax)
Lord Armstrong Sealand (Theremin, Synths)
Roger Morgan (Keyboards)
 
 
Marino Serdons (4)

Vorige maand verscheen op het Nederlandse label Tiny Room Records het knappe tweede album van Astral Swans.  Grondlegger van de band is singer-songwriter Matthew Swann uit Calgary Canada.  In 2015 verscheen het alom geprezen en donkere debuutalbum met de bizarre titel ‘All My Favourite Singers Are Willie Nelson’.  Met Strange Prison graaft hij nog dieper in de complexiteit van de mensheid en openbaart met psychedelische ’60 -’70 en ’90 experimentele folk.
Opener ‘Blow Away’ doet wat je verwacht van een eerste song op een vinylplaat: het triggert!  Een psychedelisch orgel met de dromerige stem van Matthew en wat elektronica.  ‘Controls’ bezweert op een ‘dead man’s’ ritme een familietragedie.  Zijn onderwerpen puilen niet uit van vreugde.  ‘Prison Builder’ treft pijnlijk experimenteel.  Elektronische sounds (door Tigerwing) werden oordeelkundig in de songs verwerkt waarbij de (folk)songs een hedendaags karakter krijgen.  Vergelijkingen met Syd Barrett of Nick Drake zijn uit den boze, beide heerschappen waren relevant in hun tijd.  Matthew Swann leerde hieruit wel de innerlijke emoties en gedachten om te zetten naar een toegankelijke diepzinnige song.  Grote inspiratiebron was ook Sly Stone met zijn kleurrijke expressionistische soundstructuren.  Matthew’s eigenzinnige composities mogen gerust naast de intiemere songs van Nick Cave of Sun Kill Moon liggen/staan. Niet alles klinkt even ‘dark’: ‘General Rule’ is één van de weinige up-tempo songs: een psychedelische voltreffer!  Om zijn positieve ingesteldheid te vinden luister je best naar ‘Free Yourself From All Harm’.   En wat denk je van een songtitel als ‘Sew Their Mouths’?  Vind je de ironie? Astral Swans ontwijkt geen pijnlijke thema’s en weet ze verdomd mooi te verpakken. Strange Prison werd uitgebracht op 12” vinyl en is ook digitaal te downloaden.
 
Line-up:
 
Matthew Swann (Lead vocals / Guitar)
Dillon Whitfield (Bass / Guitar / Background vocals)
Sarah Beth (Keyboard / Background vocals)
Brock Geiger | Distance Bullock | Joe Ramirez (Drums / Vocals)
 
Guest musicians
Tigerwing (Electronics)
 
 
Marino Serdons (3 ½)

Psychedelica zag het wazige licht in de jaren ’60 , de tijd van peace en love en understanding. Tot laat in de jaren zeventig waagden diverse bands zich aan allerhande uitspattingen.  Vul het zelf maar in.
Hedendaagse bands vertalen de stijl in de vorm van wat shoegaze of een soundscape.  Psychedelica is echter veel meer. Het Britse Fruits de Mer Records timmert nu reeds een volledige decade aan het eerherstel samen met tientallen bands die zich laten insprireren door de gouden jaren.  Obsure muzikanten die enkel in het thuisland en dan nog zeer lokaal een schare fans kunnen verzamelen.  Voor het 10-jarig jubileum verzamelde Fruits de Mer een dertigtal songs, vrijwel onvindbaar en met een collector item’s niveau.  Het hele spectrum in de psychedelische muziek komt aan bod: van acid-folk over krautrock tot spacerock en progrock.  En daar zijn echt wel grote kleppers bij, en niet alleen uit het Ver. Koninkrijk.  Cranium Pie scoorde jaren geleden met zijn ‘Mechanisms I en II’.  Geniet hier nu van de onvindbare single  ‘Baby You’re A Rich Man’ .   The Pretty Things (herinner u de legendarische lp SF  Sorrow) zijn 5 minuten vertegenwoordigd met Helter Skelter.  Onmisbaar is ook de schitterende instrumentale uitvoering van Kris Gielkowski op keyboard.  En soms hoort daar een cover bij of een herkenbare melodie.  De band Schizo Fun Addict haalde Ogdens Nut Gone Flake (The Small Faces) uit de oude doos en maakte er een headswirler van.  Tor Peders speelt ‘Theme One’, even sterk als VanderGraaf Generator indertijd. Voor spacerock zorgen o.a. de heren van Astralasia  en  Superfjord. Folk gerelateerd is het kenmerk van Tir Na Nog (ook in de jaren zeventig keigoed) en Us And Them. De zwoele zang in ‘Willow Song’ zweeft als een parelmoere engel door je hoofd.  En heb jij al ooit gehoord van Johny Vines? Luister eens naar ‘Waterfall’ en je vergeet de band nooit meer. En dan heb ik het nog niet over gereputeerde bands als The Honey Pot of Sendelica (met een hemelse cover van Velvet Underground.)
De verzamelaar heet toepasselijk Goldfish en verschijnt op 30 april in een triple gatefold cover set met colour vinyl 3 LP + 7” (en dan nog in 2 versies) .  Goldfish is een ontdekkingstocht van begin tot einde, met verwondering en verbazing tot de vaststelling komen dat psychedelica springlevend is. Een onmisbaar overzicht en een mooie aanvulling op de prachtige songs die we in de loop der jaren hebben gemist.  Wacht niet, doe nu reeds een pre-order, anders vis je achter het net.
 
Marino Serdons (4)

De Finse psychedelica band Permanent Clear Light is niet aan haar proefstuk toe.  In 2012 verscheen de prachtige singel ‘Higher Than The Sun’. Ook te vinden op hun debuutalbum ‘Beyond These Things’ uit 2014. Progfans vertoefden toen in de zevende hemel met zoveel schoons: een mix van prog en synth elementen. Eindelijk schijnt er eind deze maand terug licht aan de einder met een EP van twintig minuten headswirling.  Drie songs als teaser voor het nieuwe album dat vermoedelijk ‘Corneville Skyline’ zal heten als we facebook mogen geloven.  ‘Maurice’ doet alle eer aan door te verdwijnen in acht minuten spacerock, astro-funk uit de hoogste regionen.  ‘One In Five’ roept herinneringen op aan Sgt Peppers van The Beatles.  Ook knappe song, en nu al geplaatst in menig toptien lijstje, is ‘This Quiet Smiling Man’.  Een traag en meeslepend verhaal over de creatie van een monster.  Ook in de melodielijn zit een verrassende wending, van een zware melodielijn naar een lichtvoetig einde. De 7” EP verschijnt volgende maand bij Fruits De Mer Records dat dit jaar zijn 10-jarig jubileum viert.  Zoals steeds bij vinyl: wees er snel bij of je vist er langs.
 
Line-up:
Marku Helin
Arto Kakko
Matti Laitinen
 
 
Marino Serdons (3 ½)

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:

1. Modus Operandi
2. Home

 
Bonus Tracks

1. The Saddest Day Of My Life
2. I Wanna Go Home

Platenlabel
Esoteric Recordings
 
Labelnummer
ECLEC 2588
 
Distributie
Cherry Red Records
 
Website Artiest
Nirvana

Laat ons duidelijk zijn: deze Nirvana heeft niets te maken met de grunge van Kurt Cobain.  In de jaren zestig onstond in London de allereerste Nirvana.  Zoals de tijdsgeest speelden ze psychedelische muziek waaruit ook een paar hits ontsproten (o.a. Rainbow Chaser, Pentecost Hotel)) .  Na het ter ziele gaan, ging Patrik Campbell-Lyons solo.  Hij wilde een gekke ongestructureerde plaat componeren, ver weg van zijn muzikaal verleden.  ‘Local Anaesthehtic’ mag je gerust weird noemen.  Er stonden slechts 2 nummers op de gebruikelijke vinyl, kant 1 (16 minuten) en kant 2 (19 minuten).  Een deel van het progressieve (en vooral financieel krap) publiek liet dat in platenbakken steken omdat ze te weinig waar voor hun geld kregen. Bij beluistering moet je toegeven dat de composities op kant 1 (Modus Operandi) in eerste instantie nogal een zootje lijken.  Alle lijnen lopen wat door elkaar en je rolt van pure psychedelia in de jazz-rock.   Kant 2 (Home) klinkt veel gestructureerder en melodisch toegankelijker.  Intrigerende congas brengen het ritme aan, er volgt een lange stilte…..en een mondharmonica valt in, dan plots ‘klavecimbel’-sound als intro voor een regenachtige bluesballad.  Een mix van rock, psychedelia, barok, jazz, kamermuziek,…  Vergelijkingen zijn compleet uit den boze: soms denk je aan The Kinks, een lapje Frank Zappa, een Westcoast melodie op à la Stephen Stills.  Local Anaesthetic bracht menige muziekliefhebber in verwarring.  Zoals Patrick nu zelf zegt:”It was Nirvana getting weird, but that’s what I wanted to do”.  Als bonus tracks werd de A&B side van de Vertigo single toegevoegd. En een 16-pages booklet laat je kennis maken met een interview en zijn  geschiedenis.  Oh ja, wanneer je de originele Vertigo plaat vindt, laat mij iets weten!  Nog te ontdekken: Patrick Campbell-Lyons bracht onlangs de elpee ‘You're A Cloud, I'm A Comet’ uit op het  Marquet Square label.
 
Line-up:
Patrick Campbell-Lyons
With the help of:
Patrick Joseph Kelly
Mel Collins
Tony Duhig
Jon Field
 
 
Marino Serdons (3)

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc One:

1. Folk Piece In Kharwa - Pandit Kanwar Sain Trikha
2. Evil Ways - Les Flambeaux
3. Hangin’ On An Eyelid - Second Hand
4. Fortune For The Finder - Callinan- Flynn
5. Dandelion Blues - Jon Betmead
6. Where’s Your Master Gone? – Simon Finn
7. Or Alternatively Nine – Lol Coxhill
8. Lark In The Morning - Heather Adrian & John
9. False Eyelashes - Andreas Thomopoulos
10. Cham Cham Cham Cham - Nitai Dasgupta
11. Funeral – Second Hand
12. We Are The People (The Road To Derry Town) - Callinan-Flynn
13. Report To The Sad Lady - Andreas Thomopoulos
14. The Auld Triangle - Liverpool Fishermen
15. High Germany – Mappa Tandi
16. Land Of A Thousand Dreams - Chillum
17. Puckaree – Urban Clearway
18. Don’t Wait Till The Morning - Gordon, Ellis & Steele
19. The Phoenix – Magic Carpet
20. Take To The Skies – Second Hand
21. Jerusalem – Simon Finn

Disc Two:

1. Party Line – The Attraction
2. Summer Leaves Me With A Sigh - Tuesday’s Children
3. She’s That Kind Of Woman – John Williams
4. See See Rider – Alexis Korner
5. James In The Basement – Denis Couldry
6. Cheadle Heath Delusions - Felius Andromeda
7. The World Will End Yesterday – Second Hand
8. Rainbow Chasing - Andromeda
9. Knock On Wood – Oliver Bone
10. Wishing My Life Away - Angelina
11. My Ways Are Set – John Williams
12. A Strange Light From The East - Tuesday’s Children
13. Love Made A Fool Of Me – The Carolines
14. Jungle Harlem – Mel Turner
15. She’s A Girl – The Attraction
16. Taboo Man – Alexis Korner
17. Ramblin’ Boy – John Williams
18. After The Storm - Andromeda
19. I Am Nearly There - Denis Couldry & The Next Collection
20. Meditations - Felius Andromeda
21. Never Gonna Love Again – New Faces
22. Chasing Shadows – Mark Leeman Five
23. Come On, Be Mine – The Cherokees
24. White Christmas – Mel Turner
25. Reality – Second Hand

Platenlabel
Grapefruit Records

Labelnummer
CRSEG036D

Distributie
Cherry Red Records

Website
Niet van toepassing hier

Vandaag gleed er weer zo’n prachtig exemplaar van Britse Psychedelicamuziek in onze brievenbus. Nu via het Grapefruit label waarvan de distributie wordt verzorgd door het Engelse Cherry Red Label. Zo zie je nogmaals wat er destijds allemaal verscheen onder deze obscure namen.
Bij een eerste blik op de inhoud van dit juweeltje zullen voor Jan met de Pet zeker niet veel lichtjes gaan branden maar er staan er toch op waarbij we bij Keys And Chords al eens hebben blijven stilstaan.
Zo krijgen we weer werk van o.m. Second Hand, Simon Finn, The Liverpool Fishermen, The Attraction, Tuesday Children, John Williams, The Carolines, Alexis Korner, Andromeda en zo kan ik nog even verder gaan.
Ook hier gingen we eens onze oren te luisteren leggen. 

The Mushroom Label
En om te starten worden we verrast met de knappe sitargeluiden van Pandit Kanwar Sain Trikha met ‘Folk Piece In Kharwa’. Dit had de opener kunnen zijn voor een leuk psychedelisch folk festival. Van Les Flambeaux krijgen we een aangename versie van Santana’s ‘Evil Ways’ maar niets kan likken aan het origineel. Bij Lol Coxhill’s ‘Or Alternative Nine’ is het even je hoofd ledigen en gewoon zitten relaxen en luisteren. De rest komt vanzelf. Pure Folk wordt hier op een gouden blaadje gepresenteerd door de    gezamenlijk klanken van Heather, Adrian & John.
The Liverpool Fishermen brengen zowaar Ierse folkmuziek ten beste. In 1970 doken ze op in Liverpool en brachten niets anders dan prachtige traditionele, hedendaagse folkmuziek om van te smullen. Dus geen Ieren waar gewoon Engelsen die bewezen dat ze dat even goed konden als hun Ierse buren. 
Mappa Tandi, dus ook gedegen folk waar je niet genoeg van kunt krijgen.

Vic Keary’s Maximum Sound Productions
Om te openen koos The Attraction voor het Ray Davies song, ‘Party Line’ en hun versie mogen we gerust geslaagd noemen. Alexis Korner, de bluespauw van Engeland brengt ons de klassieker ‘See See Rider’ en even later vinden we hem terug met die andere bluesclassic ‘Taboo Man’. Dus twee bluesklassiekers die je zeker in huis moet hebben van Korner. Dat soulversies hier ook thuishoorden bewees ene Oliver Bone met zijn kijk op het Eddie Floyd nummer ‘Knock On Wood’. New Faces, en niet te verwarren met The Faces, brengen een leuk uptempo nummer waarbij je niet kunt blijven stilzitten, ‘Never Gonna Love Again’ en weer van die typische uithangborden waarvoor de toen nog bloeiende psychedelica zo bekend stond. En alvast een voorproefje van hoe de achtergrondmuziek voor de komende kerst moet klinken is zeker de versie van ‘White Christmas’ van Mel Turner & The Souvenirs & Mohicans.

We hebben allemaal onze opinie hierover. De een vindt dit soort muziek niet geschikt voor een compilatie van dit kaliber maar het hoorde er nu eenmaal bij. Maar ook deze nieuwe release zal bij velen tot nadenken stemmen omdat het nu eenmaal allemaal getalenteerde muzikanten betreft die niet het succes kenden als hun grote broers en die zelfs het onderspit moesten delven na één singeltje. Wat er van hen is geworden, ik ga het niet meer opzoeken want anders zal de weemoed mij weer met al zijn krachten overvallen. Laat het maar blijven bij een vage schim uit een ver verleden.

Alfons Maes (4)

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:
11 tracks on 2 vinyls

Op 17 april verschijnt eindelijk de langverwachte opvolger van ‘Wind On Water’ uit 2014.  Astralasia trok terug de studio in en Fruits De Mer Records maakte er een dubbele ‘gategfold’  vinylplaat van. Vergis je niet, de groep bracht sedert 1990 al meerdere albums uit die zich vooral situeren in het ambient, trance, astra dub en dance genre. Oceania daarentegen springt dieper in het water.
Tachtig minuten om te chillen op de elektronische space/ocean sounds lekker lui in de zetel.
Het geheel is heel psychedelisch, volledig instrumentaal en vol verrassingen.  Volgens de band vind je connecties met geboorte, dood, leven, liefde, maar ook het herboren worden in de geluiden van je diepste wezen.  Prachtige experimentele piano stukjes wisselen af met puur elektronica, zwellende gitaren en ruige saxophoon.
Een rustige boeiende dubbelaar voor de eenzamen nachten.  De vinyl gaat gepaard met een mooie vis op vloeipapier.
 
Line-up:
Wayne Twining-Man (programming, bass)
Paul C (Keys)
Maria Szabo (Vox)
Peter Pracownik (slide/lead guitars)
Andrew Leeds (Percussion)
Dan Spanner (Sax)
Pixl Cosmos (artist, band pixi)
 
Marino Serdons (4)

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:

1. Peaches En Regalia
2. Don’t Eat The Yellow Snow

Platenlabel
Fruits De Mer Records
 
Labelnummer
Crustacean 78
 
Distributie
Fruits De Mer Records
 
Promo-agent
?
 
Website Artiest
Superfjord

Fruits De Mer raakt weer gevoelige snaren met de nieuwe 7” single van enkele  Zappa-covers, gespeeld door  de Finse Superfjord en de Welshe band Sendelica.
Frank Zappa release-de in 1970 het album Hot Rats met daarop het prachtige instrumentale jazz-nummer ‘Peaches En Regalia’.  Viel hiermee later in de Grammy prijzen en werd door heel wat radiostations gebruikt als intro of background.   ‘Don’t Eat The Yellow Snow’ daarentegen is een song uit een gelijknamige suite van het album ‘Apostrophe’.  En gaat over een zekere Nanook die droomt dat hij een eskimo is. Geen echte hoogvlieger op het album, noch live.
De  psychedelische Superfjord gaat er prat op deze ouwe klassieker een aangepast headswirler-sound mee te geven.  Met heel wat elektronika slagen ze er in om een toffe krachtige versie neer te poten. Met veelvuldig gebruik van synths en keyboards krijgt ‘Peaches En Regalia’  een sterker seventies geluid mee dan het origineel.  Knap! 
In ‘Don’t Eat The Yellow Snow’ transformeert Sendelica het parlando-origineel naar een hollistisch space-versie.  Naar mijn gevoel overbodig.
De single verschijnt op 17 april en mag op veel bijval rekenen.  De vraag blijft natuurlijk steeds: wat is de meerwaarde van deze bewerkingen?  
 
 
Marino Serdons (4)

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:
LP1

1. 1969 (guest James Lowe) 
2. Solomon Deep (guest Dick Taylor) 
3. Love Is Green (guest Jack Ellister) 
4. Dr Crippen's Waiting Room (guest Anton Barbeau) 
5. Can't You See The Witch (guest Cary Grace) 
6. Half A Memory (guests Peter Cook and Tom Newman from July) 
7. Sitting All Alone (guests include Judy Dyble and Us & Them) 
8. I've Been So Tired

 
LP2

1. Time Machine (guests Nick Saloman and Ade Shaw) 
2. Lucky Spaceman (guest Gregory Curvey from The Luck Of Eden Hall) 
3. Rainy Day Mushroom Pillow (guest Steve Palmer from Mooch) 
4. America 
5. Into The Deep (guests include Bruce Woolley from Buggles) 
6. River Runs By (guest Tony Durant from Fuchsia) 

Platenlabel
Fruits De Mer Records
 
Labelnummer
Promo cd
 
Distributie
Fruits De Mer Records
 
Promo-agent
?
 
Website Artiest
Fruits De Mer Records

Vorige maand verscheen het 100ste album van het Fruits De Mer label op vinyl. Sedert 2008 biedt FdM een platform voor aanstormend mindswirling musicians.  Een schot in de roos.  En ook met Ascending Scales.  Alleen al voor design en kleur een prachtige dubbelalbum met nieuwe en oude songs met een sixties sound.  Er werd geput uit het rijke verleden maar ook uit de backcatalogue van hun eigen band Honey Pot.
Zangeres en keyboardplayer Crystal Jacqueline en partner Icarus Peel  doken in de honingpot van FdM en verzamelden een 22-tal gelijkgestemde zielen, familie en vrienden waaronder Nick Saloman (Bevis Frond), Us And Tem (Zweeds koppel), Peter Cook (The Music teacher), Peter Jones (The Lazy Bandits), en niet te vergeten Tom Newman (July, Mike Oldfield).
Het festijn begint met een rockende versie van ‘1969’ door bandleader gitarist James Lowe van de Electric Prunes.  Electric Prunes blijven een ‘must’ en teren tot op hedenterecht op hun conceptalbum ‘Mass in F Minor.  Jeff Beck speelde vroeger op live-concerten een zwoele instrumentale versie van ‘Love Is Green’.  De re-make met lyrics gezongen door Crystal  doet je bloed sneller stromen.  De iets minder jongeren onder jullie herinneren zich zeker The Rattles met hun megahit ‘The witch’, talloze malen gezongen op fuiven.  Nu spacy gemoduleerd even sterk als het origineel.  Ook in ‘Time Machine’ , nu met de onvolprezen Nick Saloman en Ade Shaw, eisen synths een steeds grotere plaats in psychedelica sound. Gelukkig kan Nick het niet laten om zijn wah-wah pedaal te gebruiken.  ‘Lucky Spacemen’ is zo’n vrolijke song in een ijzersterke uitvoering. In prachtcontrast met het trage geestzuigende ‘Rainy Day Mushroom Pillow’  (wie verzint zoiets mooi).
Ook kerkorgels mochten vroeger en nu niet ontbreken.  Het gekende deuntje van ‘America’ nu in een heavier en excentrieke versie.
Wees er snel bij want vinyl van FdM is altijd beperkt in oplage en gaat snel over de toonbank.
 
Line-up:
The Honey Pot With 22 Other Great Musicians
 
Marino Serdons (4,5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Blisters
2. Meet Me at the Bottom
3. Choose Sides
4. Numb
5. Midnight Cruise
6. Carabiner
7. Those Who Are Awake
8. You Got Me Howling
9. Get Well
10. Hands Down

Platenlabel
Starman Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Suburban

Website Artiest
Birth Of Joy

In 2008 werd het trio Birth Of Joy in Utrecht, Nederland opgericht. Sindsdien hebben deze psychedelische rockers, die schatplichtig zijn aan MC5, The Doors en zelfs Pink Floyd, op 3 jaar tijd, zo’n 450 shows in heel Europa afgewerkt. De band neemt je mee naar de 60’s en ‘70’s en brengt een mengeling van psychedelica, rock-‘n-roll en blues, maar met eigentijdse invloeden van punk, grunge en stoner. Ze hebben al 3 studioalbums en een driedubbel live album op hun actief. Op hun nieuwste cd staan 10 harde tracks, aanvangend met ‘Blisters’, een psychedelisch indie rocknummer. ‘Meet Me at the Bottom’ klinkt wat meer bluesachtig, terwijl iets verderop ‘Numb’ de dromerige ballade uitmaakt. ‘Midnight Cruise’ is dan weer wat bluesy, maar met een orgel dat aan The Doors doet denken. Daarna gaat ‘Carabiner’ meer de hardrock richting uit, terwijl ‘Those Who are Awake’ doet denken aan de bluesrock van The Doors. De energie spat er af op ‘You Got Me Howling’, terwijl de titeltrack een psychedelische trip vertegenwoordigt. Voor psychedelische fans die met hun één been in het verleden staan, en toch er iets eigentijds willen aan toevoegen.

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. I’m The Result Of An Experiment
   
2. Dali’s Dream
3. Hugo
4. Devil’s Jukebox
5. I’ve Been Hearing Voices
6. Zanti Misfits
7. Bitter And Twisted
8. Another Me
9. Catatonic
10. William Bonny’s Trigger Finger
11. Professor Feather
12. Born In The 60s
13. Insulted
14. + 5 bonus tracks

Platenlabel
Sireena Records

Labelnummer
Sir2146

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
info@shackmedia.de

Website Artiest
Paul Roland

In 1980 pikte radiomaker Luc Janssen de onbekende Paul Roland op vanuit de Engelse countryside. Met barokke instrumenten en lyrisch middeleeuwse teksten stak deze eigenzinnige muziek sterk af tegen de heersende punk en new wave-sound. Nu 35 jaren later worden de originele vinyl-albums Werewolf of London, Cabinet of Curiosities en Happy Families naarstig verzameld als collector’s item. Nog nooit van gehoord? Luister maar eens naar de songs ‘Madame Guillotine’ of het wondermooie ‘Gabrielle’. Ondertussen componeerde Paul Roland nog een aantal boeiende albums (o.a. Duel met het gothic ‘Nosferatu’) en pende ook nog een 40-tal boeken over misdaad en occultisme bij elkaar.
Zijn laatste muzikale creatie kreeg de titel ‘Bitter and Twisted’ mee. Een eclectisch album met invloeden uit psychedelica, garagerock en gothic, maar telkens met Paul Roland’s mystieke stem, de continuïteit in zijn oeuvre bestendigend. De composities zijn zoals altijd heel intrigerend en verrassend in tekst én muziek. Een snijdende viool op de achtergrond, een piano-intro of een orgelintermezzo accentueren de intensiteit van elke song. Hoe langer hoe meer krijg je de indruk dat dit autobiografisch werk betreft : ‘I’m the result of an experiment’ en of hij echt ‘voices’ hoort? Niets is blijkbaar minder waar, de man heeft gewoon een grote verbeelding. Soms ligt de melodielijn in de lijn van de verwachtingen, of wordt er een rifje gepikt uit het verleden, maar elke song blijft op verrassing spelen. Hier kan je niet ongevoelig voor blijven. Los van de verhalende teksten staat elke song op zich en beroert de gevoelige snaar. ‘Zanti Misfits’ roept theatrale demonen op. Titlesong ‘Bitter and Twisted’ teert op een overbekende bluesriff en verwijst naar de muzikale roots. In veel songs grijpt Paul Roland terug naar lang vervlogen melodielijnen, en tracht er een hedendaagse kleedje aan te naaien. Het ene moment swing je van happiness en even later word je meegevoerd naar the bottom of the well.
Waarom is Paul Roland niet bekender? Psychrock with Stories in gothic style ligt niet goed in de markt bij de jeugd, ondanks de muzikale rijkdom. Het is natuurlijk geen dansmuziek. Maar ‘Bitter and Twisted’ wordt absoluut één van mijn favoriete cd’s.
Don’t forget:
1. Surf ook eens naar record label ‘Sireena Records’, bestaat nog maar 15 jaren, maar ze vergaarden al een fantastische catalogus van re-releases en jong talent.
2. Lees ook het recente interview met Paul Roland, weldra op deze site.

Marino Serdons (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. The Splendour Of The Universe
   
2. The Fountains Of Neptune
3. International Rescue
4. Time To Breath
5. Come Kiss Me Vibrate
6. Winter Sun
7. Albert Hoffman
8. A Cure For The Inflicted
9. The Canyon Of The Crescent
10. Crawling Back To You
11. Elapsed Memories
12. The Open Window

Platenlabel
Fruits de Mer

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Fruits de Mer

Website Artiest
The Chemistry Set

Vrolijkheid blaast door je hersenen met het nieuwe album van de psychedelische band uit London.
Gestart in de late jaren ’80 tijdens de revival van acid rock en psycheldelica, blijven ze een vaste horde would-be hippies inspireren. Wie na het beluisteren van de cd besluit om hun materiaal te verzamelen, zal zich van pure ellende op LSD storten. De band brengt zelden een full album uit, maar lost mondjesmaat met obscure 7’ and 12 inch EP’s hun creatieve mindblowers. Platenlabel ‘Fruits de Mer’ stort zich al jaren op het psychedelische genre met tal van releases op vinyl met beperkte oplage, onmiddellijk collector’s items natuurlijk, en dus vrijwel onvindbaar op het vasteland.
‘The endless more and more’ verschijnt officieel begin 2016 en herbergt 12 prachtige songs. Referentiepunten kan je vinden bij Sun Dial, XTC en hun alter ego The Dukes of Stratosphere, de Space-labs van Hawkwind en soms zelfs een streepje Beatles.
Verrassend genoeg zijn de heren ook in staat om schitterende ballads te schrijven. ‘Winter Sun’ is uitermate hitgevoelig. En met een song over de peetvader van LSD, ‘Albert Hoffman’, brengen ze wat diepgang in de swirlers. (By the way, deze scientist werd 102 !?). ‘Crawling back to you’, met een staccato pianobegeleiding en een slide-guitar, brengt mooie herinneringen boven. ‘Elapsed memories’, begin dit jaar ook op EP verschenen, is een typische psych rock song: up tempo, tof refreintje, wah-wah, samenzang.
‘The Endless More and More’ is een mooie staalkaart van wat psychedelica anno 2015 te bieden heeft: dromerige blijdschap kickt je op. No drugs needed!
Waar blijven de John Peel’s van België om dit meesterwerk een platform te bieden??
Release datum 01/2016

Line Up:

• Paul Lake
  
• Dave Mclean
• Dani (from Spain)

Marino Serdons (4½)

TAIL ALBUM

Tracks:

1. Northern Lights
2. Crossing East
3. Ecstagony
4. The waiting
5. +bonus track (surprise)

Platenlabel
Fruits de Mer Records

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
Fruits de Mer Records

Website Artiest
The Soft Bombs

Als je ooit in Californië verdwaalt, loop dan zeker eens Nevada City binnen. Je waant je terug in de glorietijd van de Europese bourgoisie rond 1900. Nu bevolkt door een horde achtergebleven hippies.
Een leuk stadje in het gebergte met heel wat muzikale inspiratiebronnen. Letterlijk en figuurlijk. De muzikanten vertrappelen elkaar onder stromende beekjes en rivieren. Het is hier dat Michael Padilla zich amuseert als producer en als bandleader van The Soft Bombs.
Voor mij lijkt echter zijn solo-werk ‘Atmospheres’, een ambient piece of work. Dweepte hij met The Soft Bombs nog met goeie rock met een psychedelisch randje, of met een cover van Pink Floyd’s Echoes, dan beklimt hij hier de heuvels richting hemel. In zijn rijkelijk uitgeruste opnamestudio (Soundport Studio) registreerde hij een 5-tal geïmproviseerde electronische werken. En dat hoor je ook! Zoals bij veel ambient Music is er nauwelijks een begin of einde en zijn de structuren niet altijd even duidelijk. Leuk als achtergrond, met je luie kont in de zetel, bladerend in …the Uncut of een verloren geraakte Melody Maker.
Het toffe label Fruits de Mer, uit het nog toffere London, deed een tour de force door deze creactie weldra uit te brengen op een spectaculaire picture disc (vinyl+cd), met een bonus track die zelfs voor mij een verrassing zal worden. Release-datum van deze limited edition: januari 2016. 

Line-up:
Michael Padilla (synths)

Marino Serdons (3)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Park Bench
   
2. The Master’s Voice
3. Bela kiss
4. Know Your Time
5. Choir Of Ancestors
6. ABC
7. Algorithm
8. Alarm
9. Molok Rising

Platenlabel
Kscope

Labelnummer
Promo-CD

Distributie
V2 Records Benelux/Bertus

Website Artiest
Gazpacho

Niet vertrouwd met deze band? Ik ook niet maar deze Noorse post-progressieve band weet een zeer aparte doch leuke sound te produceren.
Twee jeugdvrienden Jon-Arne Vilbo en Thomas Andersen speelden ooit al samen in een bandje dat naar de naam Delirium luisterde maar was geen lang leven beschoren. Het lot wil nu dat deze kerels elkaar weer tegen het lijf liepen en ze begonnen uiteraard weer muziek te maken. Andersen leerde ondertussen Jan-Hendrik Ohme kennen door diens radiowerk. Van het een kwam het ander en meteen werden de lijnen voor Gazpacho uitgetekend.
Zoals ze zelf zeggen is Gazpacho een onwaarschijnlijke mix van echte personen, dus niet meteen de gemiddelde types die je zou verwachten in één en dezelfde band, daarom dat ze dan ook voor de naam Gazpacho kozen: koude soep met diverse soorten groenten.
Na de release van hun ‘Demon’, dat ik eigenlijk niet ken, kan ik moeilijk zeggen dat dit nieuwe album beter klinkt dan hun vorige worp.
Hun onmiskenbaar handelsmerk is de donkere tenorstem van Jan Hendrik die op alle nummers zijn stempel drukt. We worden op diverse songs zoals bv. ‘The Master’s Voice’ en ‘Choirs Of Ancestors’, ondergedompeld in een sombere atmosfeer waarin violen, percussie en drums de klemtoon leggen. Er komt weinig verandering in en dat leidt her en der tot momenten van verveling. Gelukkig herpakken ze zich stevig met het meer ritmische ‘ABC’ terwijl met ‘Algorithm’ weer die donkere verhaallijnen van Gazpacho aftast.
In hun muziek ontdekken meer dan alleen maar post-progressieve muziek, zo horen we toch ook leuke zigeunerklanken in ‘Bela Kiss’ of mogen we zeggen dat ze wat inspiratie zochten bij The Stranglers?
Met dit album, en misschien gold dat ook voor hun vorige langspeler, ondergaan we bizarre momenten waarin we ons in een atmosfeer bevinden alleen gevuld met vreemde, hypnotische beelden en om die enigszins te kunnen begrijpen moeten we onze geest pijnigen, beelden die ons niet meer loslaten... totdat we deze plaat meer dan eens hebben gedraaid om er uit te geraken. Ik verkies dan liever de term ‘psychedelische’ muziek die indruk maakt op je innerlijke ipv progressieve muziek.
Zeker geen slechte muziek maar je moet hier wel voor openstaan.

Alfons Maes (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Dirty South
2. Casa De Fuego
3. Up Above My Head
4. Drink It Away
5. October 3rd
6. Glass Jaw
7. Can’t Stop Thinkin’ About It
8. A Forest
9. Disappearing
10. What More

Platenlabel
Alive Records

Labelnummer
Alive0173-2

Distributie
Sonic Rendezvous

Website Artiest
James Leg

John Wesley Myers, of liever James Leg zoals hij zich het podium noemt is de leider van de punkbluesband Black Diamond Heavies.  James komt uit Port Arthur Texas en bespeelt de Fender Rhodes, de Hammond en de piano. Alhoewel, in Legs geval lijkt bespelen veeleer op slaan en zalven. Met een grafstem, waarbij die van Tom Waits die van een koorknaap is,  gaat hij wild tekeer op de toetsen. Opener ‘Dirty South’ zet meteen de toon voor een dik halfuur psychedelische punk, punkbluesrock en een vleugje soul en je zou het misschien niet verwachten gospel. Dit laatste weet hij met veel vuur en inleving te tonen in ‘Up Above My Head’ van Sister Rosetta Tharpe. Handclaps, een ruwe mondharmonica van Johnny Walker , het pianospel van Leg en diens rauwe uit het diepste van zijn strot komende stem, zorgen dat de kerk op instorten staat. Iets rustiger gaat het eraan toe op het countryrockende ‘Drink It Away’, met wat voor een pianosolo. Super! ‘Glass Jaw’ is dan weer een enorm heavy klinkende bluesrocker, terwijl je voor een super stevige boogie met ‘Can’t Stop Thinkin’ About It’ op je wenken wordt bediend. En hoe hij ‘A Forest’ van The Cure met echoënde stem heavy leven inblaast is alleen de groten gegeven. Dat James ook ingetogen kan ontroeren blijkt uit afsluiter ‘What More’.
‘Below The Belt’ klinkt rauw en is niet bestemd voor zoetgevooisde zielen. Maar dat rauw en ongepolijst mooi en vooral zeer melodieus kunnen zijn, wrijft James Leg ons hier onomwonden onder de neus. ‘Below The Belt’ verrast op alle vlakken, maar wel in gunstige zin!

Lambert Smits (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Out With The Tide
2. You Ain’t No Friend Of Mine
3. Another Planet
4. Journey Home
5. Hoonswing
6. Demon Blues
7. Pissing Up The Wall
8. Killjoy
9. Gravedigger Man
10. Love To Burn
11. Seven Was Eleven

Platenlabel
Alive Records

Labelnummer
ALIVE0172-2

Distributie
Sonic Rendezvous

Website Artiest
Dature4

Als dit de toekomst van de bluesrock is, wel, dan staan er ons enkele heavy pregnante muzikale ogenblikken te wachten. Zanger/gitarist Dom Mariani, Greg Hitchcock (gitaar/vocals), Warren Hall (drums) en bassist Stu Loasby produceren hier meer dan alleen maar alternatieve bluesrockmuziek. Het album ‘Demon Blues’ is het debuut voor deze Australische rockband. Dature4 is een blues beïnvloede band die sterk doet terugdenken aan de psychedelische gitaarsound die de jaren ‘70 kenmerkte. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ze reeds een aantal positieve beoordeling mochten ontvangen. Het album opent sterk met de heavy arrangementen van ‘Out With The Tide’, en deze vindt meteen een sterke opvolging met ‘You Ain’t No Friend’.
Onze favoriete track is misschien toch wel ‘Another Planet’. Hier worden de perfect op elkaar afgestemde gitaarriffs afgewisseld met knappe drumslagen. Andere heavy en moderne vintage rocknummers zijn ‘Pissin’ Up The Wall’ en ‘Hoonsville’. Start de motoren... here we go, dit zijn de eerste woorden die de titeltrack inleiden. Mariani en Hotchcock gaan hier een zowaar heavy gevecht aan met hun snaren. Helaas komt een sprekende en zwaarmoedige stem het geheel wat verpesten. Dit had een instrumentaal hoogtepunt kunnen zijn. Gelukkig wordt het wat meer ingetogen in ‘Gravedigger Man’ en sluit Dature4 af in schoonheid met de instrumentale bonustrack ‘Seven Was Eleven’. Wie is opgegroeid met zware psychedelische gitaarrock zal dit ook wel best smaken.

Philip Verhaege (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:
Ball

1. In The Time Of Our Lives
2. Soul Experience
3. Lonely Boy
4. Real Fright
5. In The Crowds
6. It Must Be Love
7. Her Favorite Style
8. Filled With Fear
9. Belda-Beast

Metamorphosis

1. Free Flight
2. New Day
3. Shady Lady
4. Best Years Of Our Life
5. Slower Than Guns
6. Stone Believer
7. Soldier In Our Town
8. Easy Rider (Let The Wind Pay The Way)
9. Butterfly Bleu

Platenlabel
BGO Records

Labelnummer
BGOCD1193

Distributie
Proper Music Distribution

Website Artiest
Iron Butterfly

Weinig groepen zijn zodanig met één song verbonden als Iron Butterfly. Wat ‘Get Ready’ voor Rare Earth is, betekent ‘In-A-Gadda-Da-Vida’ voor Iron Butterfly. ‘In-A-Gadda-Da-Vida’ heette oorspronkelijk ‘In The Garden Of Eden’ maar zanger/toetsenist Doug Ingle verhaspelde het in de studio tot het inmiddels overbekende ‘In-A-Gadda-Da-Vida’. Voor de één was het nummer één van de toppers van de psychedelische muziek uit de sixties, terwijl een ander het complete onzin vond. Wat er ook van is, feit is dat het gelijknamige album uit 1968, waarop het nummer de volledige B kant in beslag nam, het eerste platina album in de VS werd.
Op het nu door BGO Records uitgebracht schijfje worden 2 latere albums van de band samengebracht. Het eerste is het in 1969 verschenen ‘Ball’ met Erik Keith Brann (gtr, voc), Ron Bushy (drums, percussie), Lee Dorman (bass, backing voc) en Doug Ingle (keyboards, voc).  ‘Ball’ klinkt een stuk melodieuzer dan hun signature song ‘In-A-Gadda-Da-Vida’ dat gekenmerkt werd door het gebruik van een kerkorgel,een heftige groove, een lange drumsolo en vooral een nietszeggend refrein. ‘Ball’ was goed voor een derde plaats in de US charts. De opener, de psychedelische ballade ‘In The Time Of Our Lives’ en het door zware bas gedragen ‘Soul Experience’ wisten zich zelfs in  de Amerikaanse top 100 te nestelen. Het meest toegankelijke nummer is het intieme ‘Lonely Boy’, terwijl ‘Her Favorite Style’ laat horen dat Iron Butterflys opwarming voor groepen als Jefferson Airplane en The Doors, sporen heeft nagelaten. Afsluiten doen de Butterflys met het muzikaal psychedelisch trippende ‘Belda-Beast’. Net als op hun voorganger ‘In-A-Gadda-Da-Vida ‘ zijn de fuzzy gitaar, het kerkorgel en de zware baslijnen ook de basisingrediënten van ‘Ball’.
Een jaar later, in 1970 werd ‘Metamorphosis’ ingeblikt, en grepen er indringende veranderingen plaats. Erik Brann verliet de groep nog voor de opnames plaatsvonden en wanneer het album klaar was, gaf ook Doug Ingle er de brui aan. Dit laatste zou de groep nog moeilijk te boven komen. Brann werd vervangen door Mike Pinera en gitarist Larry ‘El Rhino’ Reinhardt kwam de band versterken. Op de hoes van ‘Metamorphosis’ werd de band trouwens aangekondigd als Iron Butterfly With Pinera & Rhino. Als producer werd Richard Podolor aangetrokken, die zijn sporen reeds verdiende met opnames van Steppenwolf, Bread en Three Dog Night. Het album kon niet tippen aan het succes van ‘Ball’ en bereikte slechts de 16de plaats in de hitlijsten, wat overigens nog niet zo slecht was. Het album is tot de laatste groef gevuld met goede teksten, knappe riffs en hooks en behoort tot Butterflys beste 70’s American Rock Albums. De eerste track, het amper 50 seconden durende ‘Free Flight’ lijkt sterk op de laatste ontbrekende maten van ‘Belda-Beast’ waar ‘Ball’ mee eindigde.  Ook slaat de band een nieuwe muzikale weg in met de akoestische ballade ‘Slower Than Guns’. Rocken doen de heren vooral op ‘New Day’ en killer rocker ‘Easy Rider (Let The Wind Pay The Way)’, was de bands grootste hitsingle. ‘Metamorphosis’ is tevens gekend voor het gebruik van de talk box en dit geruime tijd voordat Peter Frampton ze ontdekte. Het op één seconde na 14 minuten durende‘Butterfly Bleu’ sluit af en vertoont, met uitzondering van de tijdsduur geen enkele overeenkomst met ‘In-A-Gadda-Da-Vida’, maar laat wel een uitstekend musicerende en vooral muzikaal geëvolueerde Iron Butterfly horen.
Klinkt de psychedelische rock van Iron Butterfly gedateerd? Zeker niet als je de hoogdagen van het genre bewust beleefde.

Lambert Smits (4½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Stepping Stone
2. Hole In My Shoe
3. The White Ship

Platenlabel
Fruits de Mer Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Fruits De Mer Records

Website Artiest
Vibravoid

De belangrijkste psychedelische rockband uit Duitsland is terug met een nieuwe EP met daarop 3 tracks. Die wordt op de markt gebracht op gekleurd vinyl in een beperkte oplage, buiten enkele promo cd’s zoals deze. De band neemt deze keer wat afstand van hun ruimtereizen en covert twee tracks uit de jaren ’60, plus een nieuwe song. Ze vangen aan met een cover van ‘(I’m Not Your) Stepping Stone’ van The Monkees. Die klinkt ruw en agressief, en wordt gevolgd door een cover van ‘Hole In My Shoe’, een bekend nummer van Traffic ook uit de ‘60’s. Die komt compleet met originele sitars en Mellotrons. Hierop zingt de Italiaanse mod jazzzanger Viola Road. Tenslotte is er een nieuwe mix van het originele nummer ‘The White Ship’, gebaseerd op het werk van auteur H.P. Lovecraft, dat voorheen al verscheen als 7 inch bij ‘Timemazine’ magazine. Deze track is “spacey”, met een bibberende vibrato, die je recht de ruimte invoert. Voor liefhebbers van dit genre een aanrader.

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. 49 Cigars
2. Belinda
3. 49 Cigars (live)
4. Lobster Dobbs

Platenlabel
Fruits de Mer Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Fruits De Mer Records

Website Artiest
Nick Nicely

De Britse muzikant Nick Nicely maakt psychedelische rock en elektronische muziek. Hij werd geboren als Nickolas Laurien in 1959 op Groenland, tijdens een tussenstop op een transatlantische vlucht. Hij groeide echter op in Engeland, en begon op zijn tiende harmonica te spelen. Later kwam daar gitaar bij. In 1982 bracht hij de single ‘Hilly Fields’ uit met op de B-zijde ’49 Cigars’, en dat was een klassieke psychedelische single. Jaren geleden bracht Fruits de Mer Records de voorkant opnieuw uit, en nu hebben ze van de muzikant de toelating om zijn “back catalogue” opnieuw te bezoeken. Deze nieuwe EP komt er op gekleurd vinyl in beperkte oplage, met uitzondering van enkele promo cd’s. De ommekant ’49 Cigars’ is nu aan de beurt, en dit nummers heeft niks te zien met sigaren. Het doet mij wat denken aan ‘Strawberry Fields Forever’ van the Beatles. Iets verderop krijg je de live versie, die dubbel zo lang is. Daarbij komen nog twee nieuwe tracks uit zijn laatste album, en dat zijn ‘Belinda’ en ‘Lobster Dobbs’. ‘Belinda’ is een echte psychedelische trip, met draaiingen, en ‘Lobster Dobbs’ is al even vreemd. Voer voor liefhebbers van psychedelica.

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Seven Wonders
2. Eight Miles High

Platenlabel
Fruits de Mer Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Fruits De Mer Records

Website Artiest
Magic Bus

Uit Devon komt het geluid van de Britse band Magic Bus die je kan situeren in de “Canterbury” sound. Ze hebben al twee albums uitgebracht, en gaan verder waar de band Caravan midden de jaren ’70 ophield. Nu zijn ze nieuw bij Fruits de Mer Records en hun nieuwe single komt uit op vinyl in een beperkte oplage, buiten enkele promo cd’s. Openingstrack ‘Seven Wonders’ is afkomstig van hun laatste album ‘Transmission From Sogmore’s Garden’, dat wat doet denken aan Fairport Convention. Het is een ontspannen nummer, met invloeden uit de jaren ’60 en ’70. Daarna volgt een cover van ‘Eight Miles High’ van The Byrds. Hier wordt de Amerikaanse folkrock vermengd met orgelmuziek, zodat je je in een kerk waant. Daardoor krijgt het nummer een nieuwe en totaal onverwachte wending. Toch vind ik deze track de betere van de twee. Iets wat een liefhebber van muziek uit de jaren ’70 zal appreciëren.

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. War
2. Surferella

Platenlabel
Friends of the Fish/Fruits de Mer Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
The Cat Never Sleep
The Insektlife

Op 7 juli jongstleden startte het driedaagse ‘The 13th Dream of Dr. Sardonicus Festival of Psychedelia’ in Cardigan Bay, Wales. Uiteraard zat daar het label voor psychedelica bij uitstek, Fruits de Mer Records, tussen. Festivalgangers kregen enkele “goodies”, of konden enkele gelimiteerde vinyls kopen. Wij ontvingen twee van de “lathe-cut 7” promo cd’s”, die op een gelimiteerde oplage verspreid werden op het zusterlabel Friends of the Fish. Er werden er immers maar 50 van elk gemaakt, en dit zullen “collectors items” worden. Hierop staan telkens 2 originele tracks, dus geen covers deze keer. Op deze promo cd staan 2 onbekende bands, de eerste The Cats Never Sleep uit Zwitserland met ‘Soma’, een lui, dromerig en psychotisch instrumentaal nummer uit hun EP ‘Astral Jams’. Het doet denken aan einde jaren ’60 , begin jaren ’70. De hier totaal onbekende band The Insektlife Cycle uit de Filippijnen volgt daarop met ‘Sungaze’, ook een instrumentale track, luchtiger, maar ook dromerig. Het is afkomstig uit hun EP ‘Purple Gaze’, maar klinkt moderner. Ook weer voor verzamelaars!

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

• War
• Surferella

Platenlabel
Friends of the Fish/Fruits de Mer Records

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Me And My Kites
Soft Hearted Scientists

Op 7 juli jongstleden startte het driedaagse ‘The 13th Dream of Dr. Sardonicus Festival of Psychedelia’ in Cardigan Bay, Wales. Uiteraard zat daar het label voor psychedelica bij uitstek, Fruits de Mer Records, tussen. Festivalgangers kregen enkele “goodies”, of konden enkele gelimiteerde vinyls kopen. Wij ontvingen twee van de “lathe-cut 7” promo cd’s”, die op een gelimiteerde oplage verspreid werden op het zusterlabel Friends of the Fish. Er werden er immers maar 50 van elk gemaakt, en dit zullen “collectors items” worden. Hierop staan telkens 2 originele tracks, dus geen covers deze keer. Me And My Kites uit Zweden hebben vroeger al een single op Fruits de Mer Records uitgebracht, en gaven hierbij een track van een aankomende elpee ‘Is It Real Or Is It Made?’, namelijk ‘War’. Dit is Engelstalige progressieve rock met akoestische gitaar en elektrische piano, met een duidelijke ‘70’s feel. De band Soft Hearted Scientists uit Wales is een oude bekende voor fans van dit label, en ze brengen ‘Surferella’, een track uit hun aankomende compilatie 'Exorcising the Demos Part Three' met onuitgebrachte en zeldzame tracks. Het is een "a Dick Dale inspired trem and twang-fest psych surf nugget" uit 2007, dat kort overkomt. Voer voor verzamelaars dus!

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Expo 2000 (Re-Recorded)
2. Gone And Passes By (Re-Recorded)
3. Are You Gonna Be There (At The Love-In) [Re-Recorded]
4. It's All Over Now Baby (Re-Recorded)
5. No Way Out (Re-Recorded)
6. Misty Lane (Re-Recorded)
7. I Ain't No Miracle Worker (Re-Recorded)
8. Sitting There Standing (Re-Recorded)
9. Sweet Young Thing (Re-Recorded)
10. Don't Need Your Loving (Re-Recorded)
11. I'm Not Like Everybody Else (Re-Recorded)
12. Let's Talk About Girls (Re-Recorded)
13. The Inner Mystique (Re-Recorded)

Platenlabel
Purple Pyramid Records

Labelnummer
CLP-2196-2

Distributie
Cleopatra Records

Promo-agent
Glass Onyon

Website Artiest
The Chocolate Watch Band

The Chocolate Watch Band (ex-The Hogs) kende nooit het succes dat hun illustere collega’s The Grateful Dead, Jefferson Airplane en The Doors te beurt viel maar wil dat daarom zeggen dat hun muziek minder aantrekkelijk klonk? Integendeel zelfs, wat deze band ook maakte, hun langspelers ‘Riot On Sunset Strip’ (1967), ‘No Way Out’ (1967), ‘The Inner Mystique’ (1968) en ‘One Step Beyond’ (1969) klonken stukken beter dan het werk van sommige van hun illustere collega’s.
Dat we van deze band ooit nog nieuw werk (nou ja, heropgenomen nummers uit hun albums) mochten verwachten lag een beetje buiten de verwachtingen maar dankzij Purple Pyramid (label van Cleopatra Records in Los Angeles) krijgen we nu een schijfje vol met ‘nieuw werk’ van de Watch Band. Met deze nieuwe release trachtte de Watch Band zijn eigen progressieve én psychedelische sound van hun eerste drie langspelers, met Ed Cobb als producer, te herproduceren en geloof me, ze sloegen hier in over de ganse lijn. Van de Loomis-Aguilar line-up uit 1966-1967 bleven alleen David Aguilar, Bill Flores en Gary Andrijasevich over. De andere muzikanten die we hier nu op deze nieuwe release horen zijn Timmy Abbott (gitaar) en Alby Cozzette (gitaar) en of we hier veel verschil horen met hun werk uit de jaren zestig, neen, alle nummers stralen de juiste sfeer uit van toen garagerock en progressieve muziek in de USA een draai begon te vinden.
In 2000 verscheen ook nog ‘Get Away’ en een jaartje later konden we kennismaken met hun ‘At The Love-In Live’ (live album).
Uit hun langspeler ‘No Way Out’ werden ‘No Way Out’, ‘Gone And Passes By’, ‘Expo 2000’ en ‘Let’s Talk About Girls’ aangepakt. De nummers werden zorgvuldig heropgenomen en dat is het enige verschil dat we horen met de originele opnames. Hetzelfde mogen we zeggen over ‘Sitting There Standing’ afkomstig van ‘Riot On The Sunset Strip’ en uit ‘The Inner Mystique’ kwamen de nu nieuwe juweeltjes ‘I’m Not Like Everybody Else’, ‘I Ain’t No Miracle Worker’ en ‘Inner Mystique’ zelf. Tijdens de nieuwe opname van deze songs werd zeker gelet op kleine details en dat maakt het beluisteren van deze heropgenomen nummers zo aantrekkelijk.
Ook hun eerste single ‘Sweet Young Thing/(It’s All Over Now) Baby Blue’ kregen een toch ietwat beter klinkend jasje aangemeten. Luister hoe trouw de sound van de jaren zestig hier wordt weergegeven, let ook de schitterende gitaarriffjes die het geheel echt aantrekkelijk maken. Dat  hun versie van ‘(It’s All Over Now) Baby Blue’ nog steeds tot onze favorieten behoort moeten we u misschien niet vertellen.
The Chocolate Watch Band was ook te zien in de speelfilms ‘The Love-Ins’, (1968) een prent lichtjes gebaseerd op het leven van hippie goeroe Timothy Leary en laat ons kennismaken met de échte hippiescene van het Haight/Ashbury district in San Francisco, en de uit 1967 afkomstige ‘Riot On Sunset  Strip’.
Zelfs met zelf heropgenomen nummers weet The Chocolate Watch Band ons met ieder nummer te verbazen want wie niet op de knieën gaat  voor het schitterende bluesy ‘Sitting There Standing’, het met voortreffelijk gitaarriffjes beginnende ‘Sweet Young Thing’ en natuurlijk de Dylan cover (It’s All Over Now) Baby Blues’, dan weet ik ook niet wat jouw smaak van muziek is.
Zeker een band om de dag van vandaag live eens te mogen aanschouwen.

Line-up:

• Timmy Abbott (gitaar)
• David Aguilar (lead vocals, percussie, harmonica)
• Bill Flores (bass)
• Gary Andrijasevich (drums, backing vocals)
• Alby Cozzette (gitaar, backing vocals)

Alfons Maes (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. The Soft Bombs – Echoes
2. Arcade Messiah – Four Horsemen
3. The Bevis Frond – China
4. Wreaths – Sundown
5. Superfjord – CTA-102
6. The Luck of Eden – Starship Trooper
7. Julie’s Haircut – Shh/Peaceful
8. Sendelica – I Feel Love

Platenlabel
Fruits de Mer Records

Labelnummer
Promo CD’s

Distributie
Fruits de Mer Records

Website Artiest
Niet gekend

Heeft u ooit overwogen wat er zou gebeuren wanneer een platenfirma met veel tijd aan 8 bands zou vragen om uitgetrokken covers op te nemen van tracks uit de jaren ’60 en ’70? Heel wat albums uit die periode hadden destijds slechts 1 tracks per plaatkant. Zo begon dit project ‘Side Effects’ met één enkele track, een versie van Pink Floyd’s ‘Echoes’ door The Soft Bombs. De platenfirma probeerde de frontman van die band dat uit te spreiden over twee kanten van een single, maar die vlieger ging niet op. Dan kwam een andere band die van geen ophouden wist, en 18 maanden later zijn er zo 8 bands die allen een bekend nummer op die wijze gecoverd hebben. Dit project begint dan ook waar Rick Wakeman tijdens de opnamen van ‘Tales From Topographic Oceans’ zou gepauzeerd hebben. De muziek die gecoverd werd varieert van psychedelische en progressieve rock, via krautrock, jazzrock, en zelfs via Donna  Summer! Bekende tracks zoals ‘Four Horsemen’ van Aphrodite’s Child en uiteraard buitenbeentje ‘I Feel Love’ van Donna Summer worden er door opgefrist. Dit project komt er op 4 albums in een doos. Een specialleke van Fruits de Mer Records!

Patrick Van de Wiele (3½)