Blog Archives

Lauren Hoffman & The Secret Storm: Family Ghost

23/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Don't Look Back
Feel It All
Let The Waves Crash On Me
Sick With Love
The Sun
I Just Broke Up With A Guy Who Looks Kinda Like You
Family Ghost
Fast Lane
Broken
The Dragon
Til It Lasts

Platenlabel
Niet Gekend

Labelnummer
Niet Gekend

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Tom Brumpton

Website Artiest
Lauren Hoffman & The Secret Storm

Op aanraden van Jeff Buckley, die zij tijdens een concert backstage ontmoette, overwoog Lauren Hoffman een muzikale carrière. Jeff werd haar mentor, maar overleed jammer genoeg in 1997, net een maand vooraleer Lauren haar debuutalbum uitbracht. Ondertussen zijn we reeds twee decennia verder, maar Lauren neemt Jeffs advies nog steeds ter harte en timmert verder aan haar muzikale carrière. ‘Family Ghost’, het debuut van haar nieuw project, Lauren Hoffman & The Secret Storm is echter niet bepaald geslaagd. Lauren heeft een nogal eentonige stem, wat maakt dat haar songs, die al te vaak gebukt gaan onder een gebrek aan inspiratie niet echt overtuigen. Opener ‘Don’t Look Back’ start nogal soft maar ontpopt zich dan tot een mislukte ‘wall of sound’, waarna ‘Feel It All’ alle mogelijke platgetreden paden van de indierock bewandelt. De donkergekleurde ballade ‘Let The Waves Crash On Me’ kan nog enigszins boeien, waarna de door aangename piano en cleane gitaar gestuurde intieme lovesong ‘Sick With Love’ ongetwijfeld het enige hoogtepunt op dit album, zich aankondigt. Vanaf dan gaat het echter steevast bergaf en slaat de verveling toe.
Hopelijk herpakt Lauren Hoffman zich, want anders vrees ik dat dit project niet veel kansen op slagen heeft.

Lambert Smits (3)

Album that balances between indierock and ballads. Unfortunately it just are the ballads that really convince.

Jazmin Ghent: Chocolate Sunshine

22/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Games
Slick
Hello
Chocolate Sunshine
Thumpin
In Your Eyes
Good Morning Monday
Jersey Jam
Get There
Walk with Me

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295475860

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Jazmin Ghent

Daarnet nog besprak ik Jazmin Ghent’s debuutcd, en hier is de opvolger al. Weerom zijn er 2 singles uit getrokken, maar deze keer kreeg Jazmin hulp van keyboardspeler Jonathan Fritzen, saxofonist Nelson Rangell, bassist Julian Vaughn en gitarist Adam Hawley. Ze begint met de up-tempo single ‘Games’, gezongen door haarzelf, die hermixt werd op single door Paul Brown, die er tevens gitaar op speelt. Op ‘Slick’ is collega saxman Nelson Rangell te horen, waarna de mooie Adele cover ‘Hello’ volgt, De “feel good” titeltrack werd geschreven door mijn vriend Jonathan Fritzen, die het keyboard bespeelt. Het funky ‘Thumpin’ volgt daarop, waarna ze op de ballade ‘In Your Eyes’ hulp krijgt van bassist Julian Vaughn en gitarist Adam Hawley. Indien je last hebt van “Monday blues”, luister je best naar ‘Good Morning Monday’, gevolgd door het deels gezongen, speelse ‘Jersey Jam’. Dan is het tijd voor de dansvloer met het leuke up-temponummer ‘Get There’. En het rustige ‘Walk With Me’ besluit. Jazmin bewijst hiermee definitief tot de “inner circle” van smooth jazzartiesten te behoren.

Patrick Van de Wiele (4)

Jazmin proves with her sophomore album to belong to the inner circle of smooth jazz artists.

Jazmin Ghent: Boss

22/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Compared to what
Maybe Someday
Ghentle
Boss
Memories of You
Sriracha
Trust in You
Eyo
Jazzy Jazz

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295273190

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Jazmin Ghent

In 2014 was de jonge Afro-Amerikaanse saxofoniste Jazmin Ghent aan boord van de The Smooth Jazz Cruise, waar ze de Sirius XM Hall of Fame ceremonie opende, die gepresenteerd werd door Marcus Miller. Ze bracht er ‘Summertime’. Jazmin studeerde af aan de Florida State universiteit met een Bachelor in Music Education/jazz studies, en behaalde tevens een Master in Music Education aan de Tennessee State universiteit. Jazmin trad al op met Kim Waters, Steve Cole, Jeff Kashiwa, Peter White, Euge Groove, Mindi Abair, Althea Rene, Paul Taylor, Kirk Whalum, Nick Colione, Ben Tankard, Norman Brown, Warren Hill, Joey Sommerville, Gail Johnson, Cindy Bradley, Lin Rountree, Gerald Veasley, Brian Simpson, Kim Scott, Julian Vaughn, Bobby Jones, Jazz in Pink en Keith Urban.
In 2015 nam ze dit debuut op, dat mij nu pas bereikt. Daaruit werden twee singles getrokken, nl. ‘Compared to what’ en de titeltrack. De eerste opent de cd, en steeg tot nr. 5 in de charts. Het is een cover van de hand van Gene McDaniels, eerst opgenomen door Roberta Flack. Daarna volgen 5 eigen composities, het zachte ‘Maybe Someday’, het soulvolle ‘Ghentle’, de funky titeltrack, het zachte ‘Memories of You’ en de Latin swing van ‘Sriracha’. ‘Trust in You’ is een mid-tempo track, gevolgd door nog 2 eigen composities. Het opgewekte ‘Eyo’ en ‘Jazzy Jazz’ sluiten af. Een stevig debuut, en hierna volgt de opvolger al. Van Jazmin zullen we zeker nog meer horen!

Patrick Van de Wiele (4)

A strong debut, and the sophomore album follows. We’ll hear certainly more from Jazmin

Rob Zinn: Yesterday Again

21/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Back Where We Started
Noche Caliente
Yesterday Again
Scheherazade
Love is the Answer
Time for Blues
Lost Inside
Freddie’s Funk
Your Sweet Caress
Close Your Eyes

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295495820

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Rob Zinn

De inspiratie voor deze cd kwam voort uit een eerbetoon aan enkele van de grootste trompettisten in jazz. Mannen zoals Miles Davis, Freddie Hubbard, Nat Adderley, Chet Baker, Woody Shaw, Kenny Dorham, Rick Braun, Randy Brecker, Chris Botti en Clifford Brown. De luisteraar wordt meegenomen op een trip doorheen jazz, blues, funk, Latin, R&B en pop. Dit debuut van deze band uit Delaware werd in september van vorig jaar uitgebracht. De groep werd opgericht in 2014 en bestaat uit Rob Zinn op trompet, beugel en zang, Tom Palmer op piano, Sam Nobles op bas, Wes Morton op drums en Kevin Lyons op sax en zang. Daarnaast staken Andrew Neu (sax), Gerald Veasley (bas), Lawrence Young (zang) en Rafael Padilla (percussie) een handje toe. ‘Back Where We Started’ opent ontspannen, terwijl ‘Noche Caliente’ dat typisch Latin gevoel neerzet. Ook de titeltrack drijft op een aardig Latin ritme. ‘Scheherazade’ is een sfeervolle ballade, waarna een gezongen cover van Todd Rundgren’s ‘Love is the Answer’ eraan komt. ‘Time for Blues’ zegt genoeg denk ik, gevolgd door ‘Lost Inside’. Vette funk met veel bas volgt daarop met ‘Freddie’s Funk’, terwijl romantiek aan de orde is op ‘Your Sweet Caress’. Het up-temponummer ‘Close Your Eyes’ sluit af. Een interessant debuut van een artiest, van wie ik meer hoop te horen!

Patrick Van de Wiele (4)

An interesting debut from an artist, from which I hope to hear more!

CJ Orazi: It Ain’t All Unicorns & Rainbows

21/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Your Man
Tied Up
She Loves Me (Not)
Feelin’ Bad
Rebel On The Run
Cancer
Expectations
More
Pride
Martyr

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Tom Brumpton/Polymath PR

Website Artiest
CJ Orazi

De uit Florida afkomstige CJ Orazi mag je rustig als een hedendaagse troubadour bestempelen. Hij mag er dan met al zijn tattoos uitzien als een ruige rocker die je speakers met elektrisch geweld gaat aanvallen, maar dat is hier niet het geval. Alhoewel het mag dan wel niet altijd elektrisch zijn, toch gaat er enorme kracht uit van Orazi’s prestaties. Zijn aanslagen op de gitaar zijn krachtig en heftig en het zou mij niet verwonderen moesten er tijdens zijn performances wat snaren naar de prullenmand verwezen worden. Maar ook vocaal is CJ een krachtpatser. Op opener ‘Your Man’ hanteert hij de akoestische gitaar die net even krachtig uit de hoek komt als zijn stem. ‘Tied Up’ start met de sound van een krassende 78 toerenschijf, maar als CJ de elektrische snarenplank tevoorschijn haalt, ontrolt zich een hedendaags Deltabluespareltje. Wanneer banjo en mandoline hun intrede doen op ‘She Loves Me (Not)’ krijgen wij zelfs een huppelend countryrefreintje. In het door een overstuurde elektrische slide geïntroduceerde ‘Rebel On The Run’, blikt CJ dan weer melancholisch terug op zijn van ‘House Of The Rising Sun’ en Johnny Cash doordrongen jeugd, terwijl ‘Cancer’ enorm aangrijpend is.
‘It Ain’t All Unicorns & Rainbows’ laat duidelijk blijken dat Orazi geen voltallige band nodig heeft om de luisteraar in te pakken. Laat deze moderne troubadour de ingeslagen weg maar verder bewandelen.

Lambert Smits (4)

With a small number of instruments, but with a powerful, emotional voice drenched in blues, CJ Orazi shows how a modern troubadour must sound.

Rianto Delrue: Riding For A Fall

17/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

All About Loving You
Riding For A Fall
Lady Walking In The Snow
Let Me Be Your Pride And Joy
Taking My Responsibility
The Nightmare
Don’t Cry Me No Canada Dry
Solitary Baby
Ratz ‘n’ Lonely
Looking Forward (To Find Something To Look Forward To)
Whitehall Rowboat

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Rianto Delrue

‘Riding For A Fall’ het debuutalbum van de Gentse troubadour Delrue is meteen een schot in de Americanaroos. Delrue heeft niet in allerijl geprobeerd om een album op de markt te brengen. Neen, reeds gedurende een tiental jaren zoekt hij zijn plaats in de muziekscene. Dat deze manier van werken de enige juiste is, bewijst hij met ‘Riding For A Fall’. Als 15 jarige won hij in 2006 in de categorie ‘Muziek’ van de ‘Kunstbende en wist hij tevens de prijs voor jonge belofte in de wacht e slepen op Theater Aan Zee. Zijn eerste EP ‘An Awful Lot Of Hearts’ verscheen in 2013 en eind vorig jaar werd zijn debuutalbum ‘Riding For A Fall’ op de markt gebracht. Als singer/songwriter begeleidt Rianto zich op gitaar en sporadisch op mondharmonica. Zijn songs kaderen zowel in de folk, blues als country en zelf zegt hij beïnvloed te zijn door Townes Van Zandt, Bob Dylan, John Prine, Warren Zevon, Nick Lowe en Leonard Cohen. Wanneer je die invloeden weet te verwerken in je songs, dan zit je op het juiste spoor. En op dat spoor zit Rianto Delrue. Zijn teksten zijn zodanig geschreven, dat ze niet alleen in perfecte harmonie zijn met de melodie, maar bovenal zijn ze heel realistisch en misschien zelfs wel een tikkeltje autobiografisch zoals bijvoorbeeld in het naar de ware liefde zoekende opener ‘All About Loving You’. Muzikaal laat Rianto zich bijstaan door een goed musicerende band, waarin wij o.a. gerenommeerde muzikanten als Bruno Deneckere (gitaar, banjo en mandoline), Ries de Vuyst (gitaar en dobro), Teun De Voeght (bas, gitaar, piano en percussie) en de in Gentse jazzkringen gekende drummer Tom De Wulf spotten. Deneckere schitterde reeds als lid van de The Infamous Rielemans Roots Family Orchestra, maar ook op Delrue’s debuut stuurt hij voor een groot deel de klankkleur. Rianto heeft een knappe en heldere stem die zeker zijn Gentse afkomst niet verraadt. ‘Lady Walking In The Snow’ en ‘Looking Forward (To Find Something To Look Forward To)’ hebben Dylan als invloed en wanneer Delrue de mondharmonica aan de lippen zet voor ‘Taking My Responsibility’ ontrolt zich een uit het goede hout gesneden folknummer, dat door de toevoeging van de als koor klinkende backing vocals, ook wat gospeltrekjes heeft. ‘Don’t Cry Me No Canada Dry’ is niet enkel een spitsvondige titel, maar ook een door knappe fingerpicking, met blues geïnjecteerd nummer.
Met Rianto Delrue heeft Vlaanderen een troubadour en singer/songwriter bij, die verdomd weet hoe je goede songs schrijft. Een eerste bewijs daarvan is te vinden op deze ‘Riding For A Fall’.

Lambert Smits (4 ½)

A handsome clear voice, exceptionally sharp lyrics, a guitar and a harmonica, that’s all that Rianto Delrue from Ghent needs to make a gorgeous Americana album.

Dayna Kurtz (with Robert Mache): Here vol.1

16/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Fred Astaire
I’ll Be A Liar
Billboards For Jesus
Nola
If I Go First
Raise The Last Glass
I Look Good In Bad
Love Gets In The Way

Platenlabel
Kismet Records

Labelnummer
KIS1009

Distributie
Lucky Dice Music

Promo-agent
Lucky Dice Music

Website Artiest
Dayna Kurtz

http://www.luckydice.nl/

Oorspronkelijk komt Dayna Kurtz uit New Jersey, maar tegenwoordig pendelt ze tussen haar houten cabin aan een rivier in Vermont en haar huis aan een andere rivier in New Orleans. Alhoewel ze Amerikaanse is, startte haar muzikale carrière in Nederland. In Europa oogst zij dan ook haar grootste successen. Dayna tourde met o.a. Richard Thompson, Elvis Costello, Richie Havens, The Blind Boys Of Alabama, Dr. John, Rufus Wainright en Mavis Staples en mag Norah Jones als haar vriendin rekenen. Met haar nam ze zelfs het nummer ‘I Got It Bad’ voor haar album ‘Beautiful Yesterday’ op. Twee jaar na de release van ‘Rise & Fall’ verblijdt zij ons met ‘Here vol. 1’ dat opgenomen werd met haar vaste gitarist Robert Mache, tijdens haar Nederlandse tournee afgelopen jaar. Voor de playlist grasduinde Dayna in haar rijke repertoire. Uit haar ouder werk destilleerde ze de ode aan New Orleans ‘Nola’, ‘I’ll Be A Liar’, het naar blues lonkende ‘I Look Good In Bad’ en ‘Billboards For Jesus’ en haar hit ‘Love Gets In The Way’ ook terug te vinden op haar in 2004 uitgebracht album ‘Postcards From Downtown’. Maar ook het pakkende ‘If I Go First’ en het treffende, walsende ‘Fred Astaire’ krijgen terecht een plaats op deze schitterende liveregistratie, net als de folky, naar bruine kroegen knipogende drinkingsong ‘Raise The Last Glass’. Dayna heeft een stem uit de duizend. Wat een nuances en met wat een kracht zet zij deze songs neer. Daarbij zet de subtiele, maar functionele gitaarbegeleiding van haar vaste gitarist Robert Mache haar supermooie stem nog eens extra in de verf. Wat ook opvalt is het volmaakte huwelijk tussen de elektrische en akoestische gitaar.
‘Here vol. 1’ is een album om te koesteren en stiekem hoop ik dat dit meesterwerk spoedig een vervolg krijgt met vol. 2. Dayna Kurtz bezorgt mij in ieder geval, reeds vroeg in het jaar een album dat zonder twijfel een plaats in mijn albumtoptien van 2017 zal krijgen. Een super aanrader!
In maart tourt Dayna Kurtz in Nederland en België. Voor een volledig tourschema surft u naar www.daynakurtz.com.

Lambert Smits (5)

Dayna Kurtz has undoubtedly one of the most powerful voices of the moment. Accompained by the subtle but highly functional guitar work of Robert Mache, she delivers already now one of the best albums of the year!

Pauwel De Meyer: Having Fun

16/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Lonely Boys
Here Again
Nothing To Prove
Mom’s Car
Prins Albertstraat
Easy
ShanNa
Eiaha Ohipa
99

Platenlabel
Starman Records

Labelnummer
SMR076

Distributie
Xxx

Promo-agent
Xxx

Website Artiest
Pauwel De Meyer

Nobele onbekende (voor ondergetekende althans) Pauwel De Meyer presenteert ‘Having Fun’. Negen nummers, 27 minuten. Less is more. Met stip het kortste album dat ik ooit voor Keys and Chords heb besproken. Twee minuutjes minder, en het was een ep geweest. ‘Lonely Boys’ is zelfs gedaan voor het goed en wel begonnen is, én toch is het een beklijvend nummer. Faut le faire. ‘Mom’s Car’ is een hoogtepunt, met de wederkerende vraag ‘Am I doing it right?’ als mantra. Dat vraag ik me ook vaak af, Pauwel. Dat De Meyer humor heeft, blijkt wel uit songtitels als ‘Prins Albertstraat’. Geen idee wat zijn buitenlandse fans daarvan maken. Het nummer zelf klinkt broos en breekbaar, een beetje zoals het geniale ‘Here’s Looking At You, Kid’ van The Gaslight Anthem. Afsluiter ‘99’ is een beetje onprettig, en ongrijpbaar, en net daarom interessant. Ik weet niet goed wat ik van ‘Having Fun’ moet denken. Pauwel De Meyer is onmiskenbaar getalenteerd, maar het is geen plaatje dat ik voor mijn plezier opnieuw zal opzetten. Te klasseren onder ‘one to watch’.

Pauwel De Meyer’s ‘Having Fun’: nine tracks, 27 minutes. Less is more. The shortest album I have ever reviewed for Keys and Chords by far. It could have been an extended play. Opening track ‘Lonely Boys’ is over before you know it, but it still manages to impress. Faut le faire. ‘Mom’s Car’ is a highlight, with ‘Am I doing it right?’ as a looping, repetitive mantra. ‘Am I doing it right?’, a question on everyone’s mind. De Meyer has humour, as evidenced by the song title ‘Prins Albertstraat’. No idea how foreign fans will interpret that one. The song itself is fragile and tender, and reminds me of the brilliant ‘Here’s Looking At You, Kid’ by The Gaslight Anthem. At the tail end of the album, we find ‘99’, which is unpleasant and elusive, and yet interesting. I’m having trouble formulating an opinion on ‘Having Fun’. Pauwel De Meyer is certainly talented, but this is not a record that will enjoy additional spins in my CD drive any time soon. File under ‘one to watch’.

Julian De Backer (3)

Fred Eaglesmith: Standard

14/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Twin City Mini
At Your Door
Flames
Old Machine
Jenny Smith
Tom Turkey
Miss Mary Jane
Thermostat
Steam
Off The Dam
Watertown
Mr. Rainbow

Platenlabel
Sweetwater Music

Labelnummer
FSE014

Distributie
Lucky Dice Music

Promo-agent
Lucky Dice Music

Website Artiest
Fred Eaglesmith

De Canadees Frederick John Elgersma of Fred Eaglesmith wordt omschreven als een man van het volk en die omschrijving past hem wel. Niet bepaald in weelde opgegroeid, schreef hij al op zijn tiende songs. Fred liep weg van thuis, sprong op treinen, startte zaakjes, verloor die zaakjes, trok enkel met wat songs als bagage naar Nashville, kreeg een platencontract dat hij ook weer kwijtspeelde, won een Juno Award en werd uiteindelijk een ‘cult held’. Maar Fred hield het hoofd rechtop. Opgeven stond niet in zijn woordenboek. Doorgaan was de opdracht, maar wel op een eerlijke, respectvolle manier. Alhoewel hij reeds jaren meedraait in de muziekbusiness, probeert hij er tezelfdertijd zo ver als mogelijk van weg te blijven. Muzikaal valt hij ook niet in een hokje te stoppen, maar hij houdt ervan om zijn eigen muzikale paden te bewandelen. Het uitgebreid touren in de VS, Canada en Europa heeft hem zeker geen windeieren gelegd. De laatste jaren deelt hij het podium met zijn echtgenote Tif Ginn, die ook op dit album naast de zang, een indrukwekkend arsenaal instrumenten bespeelt. Dat Fred een man van het volk is, laten de foto’s op dit album uitschijnen. Eaglesmith koestert oude tractoren en zelfs in die mate dat ze soms inspiratiebronnen zijn voor zijn nummers. ‘Standard’ is inmiddels reeds zijn 21ste album, dat zich vanaf het eerste nummer op een eigenzinnige manier ontwikkelt. De arrangementen zijn tot een minimum herleid en daar schuilt net de sterkte in. Freds stem refereert bij momenten wat naar die van Tom Waits, vooral in het mooie ‘At Your Door’. ‘Flames’ dat eerder een metafoor is voor een gebroken liefde dan voor een ontluikende, herbergt bluesinvloeden zoals je ze zelden hoorde, rauw en eerlijk. Het door banjo op de sporen gehouden ‘Jenny Smith’ laat duidelijk Freds niet alledaags countrykantje horen en in ‘Tom Turkey’ laat de elektrische gitaar de storm letterlijk tieren over Freds mijmeringen. Zijn liefde voor de goede oude, aan de kant geschoven stoomtractoren krijgt aandacht in ‘Steam’, dat ietwat aan Cash doet denken. Het enige nummer dat kan bogen op een vol, meer commercieel geluid is het licht rockende ‘Miss Mary Jane’.
De minimalistische akoestische begeleiding en de door de jaren gepatineerde stem van Fred doet het album boven zichzelf uitstijgen. En Fred is inderdaad moeilijk in een vakje onder te brengen. Country, alternatieve country, blues of folk, het maakt allemaal deel uit van Eaglesmith’s rijk muzikaal palet.
Fred Eaglesmith tourt in april en mei in België en Nederland en staat op zaterdag 6 mei geprogrammeerd op Moulin Blues in Ospel. Voor het volledige tourschema verwijzen wij naar zijn website.

Lambert Smits (4 ½)

More sincere and honest than this music can not sound. With minimal acoustic accompaniment and Fred's rough voice, you get a unique mix of country, alternative country, blues and folk. Beautiful album!

Baron Tymas: Montréal

13/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Laval Syndicate
Chasing Its Tail
Orange et Vert
Do Right
And Oui
Wishbone
Chicken on the Beach
Take the 24

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295535564

Distributie
CD Baby

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Baron Tymas

De inspiratie voor dit album komt van de stad Montreal in Canada, toen jazzgitarist Baron Tymas daar in 2015 te gast was als Fulbright Fellow aan de Concordia University. Hij componeerde daar de meeste muziek op deze cd, geïnspireerd door plekken, mensen en situaties. Baron wordt bijgestaan door pianist Joshua Rager, bassist Sage Reynolds, drummer Jim Doxas en speciale gasten. Op opener ‘The Laval Syndicate’ hoor je gasttrompettist Charles Ellison, terwijl het Latinachtige ‘Chasing Its Tail’ eigenlijk gecomponeerd werd voor Baron’s trip. ‘Orange et Vert’ reflecteert de rush van het spitsuur ’s morgens, wanneer mensen de oranje en groene metrolijnen nemen. Daarentegen klinkt ‘Do Right’ zachter en op ‘And Oui’ hoor je gastzangeres Jeri Brown. Voor ‘Wishbone’ en ‘Chicken on the Beach’ ging Baron te leen bij funk (James Brown) en smooth jazz. En ‘Take the 24’ is dan weer geënt op een busrit in Montreal. Een jazzy eerbetoon als het ware aan de stad Montreal.

Patrick Van de Wiele (3½)

A jazzy homage to the city of Montreal.

Oleta Adams: Third Set

13/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

It’s Alright with Me
Only the Lonely
Don’t Interrupt the Sorrow
River
Do I Move You
Evolution
Rhythm of Life
Blowin’ in the Wind
Wilted Roses
His Loving Eyes

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
888295541718

Distributie
CD Baby

Promoagent
Tom Estey

Website Artiest
Oleta Adams

Sinds het fenomenale succes van haar debuutalbum ‘Circle of One’ in 1990, dat platina behaalde, en de single ‘Get Here’ (dat het officiële lied werd van de Golfoorlog in 1991), heeft de Afro-Amerikaanse zangeres en pianiste Oleta Adams de harten van miljoenen fans ter wereld veroverd. Ook het mijne. Ze toerde al met Tears for Fears, Phil Collins, Michael Bolton en Luther Vandross, kreeg 4 nominaties voor een Grammy Award, en verkocht meer dan 2,5 miljoen albums. Oleta toonde voor het eerst haar talent in de kerk, en belande na de school in Kansas City waar ze regelmatig optrad in het Hyatt Regency hotel. In 1989 werd ze ontdekt door de Britse band Tears for Fears, die haar tevens een platencontract bezorgde. Ze heeft duetten opgenomen met wijlen Al Jarreau, David Sanborn, wijlen Toots Thielemans, Shirley Ceasar en Tears for Fears. Dit jaar wordt overigens haar duet met José James uitgebracht. Voor haar negende album koos ze de songs zelf. Het was maar liefst 8 jaar stil rond haar geweest, en ze zei: “At this point in my life it’s kind of cool that I don’t have to ask anybody’s permission anymore about what I want to sing”. Toen ze vroeger in lounges en pianobars speelde, brachten ze eerst de bekende songs. Tijdens de derde set brachten ze waar ze zelf voor kozen en Oleta hield van die songs. Ze opent met Cole Porter’s ‘It’s Alright with Me’, waarna Frank Sinatra’s ‘Only the Lonely’ over eenzaamheid volgt. Joni Mitchell’s ‘Don’t Interrupt the Sorrow’ is de volgende cover, met ‘River’ van dezelfde artieste erachteraan. ‘Do I Move You’ komt dan weer van Nina Simone, en klinkt bluesachtig. Dan is het de beurt aan akoestische versies van haar eigen ‘Evolution’ en ‘Rhythm of Life’. Bob Dylan’s ‘Blowin’ in the Wind’ volgt daarop, en ze sluit af met twee eigentijdse gospels ‘Wilted Roses’ en ‘His Loving Eyes’. Oleta zei nog: “These are not necessarily songs that people would have thought I would choose but I chose songs that have meaning. It needs to have a great lyric and I have to relate to it in some way. I’ve found that pain is pain, it doesn’t matter who’s feeling it. When people are lonely and hurt or even when they’re happy I can’t imagine that it is any different for one than it is for another. Whether it’s me or somebody I know and I’m speaking for them, there has to be something in a song that I feel enough people can relate to.” En dat is bij deze goed gelukt Oleta! Een album in totale vrijheid dus, met een artieste die me nog steeds weet te bekoren.

Patrick Van de Wiele (4)

Oleta Adams brings a new album in 8 years, in total freedom, with songs that she chose herself. And she still knows how to move me!

Worry Dolls: Go Get Gone

13/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Endless Road
Train’s Leaving
Miss You Already
Don’t Waste Your Heart On Me
She Don’t Live Here
Bless Your Heart
Light Oh Light
Passport
Things Always Work Out
Someday Soon

Labelnummer
Promocd

Distributie
Bertus Be

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Worry Dolls

Worry Dolls is een Brits vrouwelijk duo bestaande uit Zoe Nicol en Rosie Jones. De dames ontmoetten elkaar als achttienjarige singer/songwriters die solo een carrière probeerden uit te bouwen. Rosie vervoegde daarna Zoe’s bluegrassband op mandoline. Aangespoord door hun leraren, begonnen de dames als duo songs te componeren, die via hun debuutalbum ‘Go Get Gone’ gepresenteerd worden. Bij een eerste beluistering lijken de songs nogal simpel van opbouw en valt vooral de mooie samenzang op. Dat verandert echter wanneer wij de cd meerdere malen beluisteren. De prachtige samenzang boeit nog steeds, maar ook muzikaal geeft ‘Go Get Gone’ zijn geheimen prijs. De manier waarop de dames folk en country interpreteren is niet alledaags. Met de prominent op de voorgrond zittende banjo, aangevuld met heldere pedal steel, doen zij, ondanks het beperkte instrumentarium, grootse dingen. Dat daarbij sporadisch teruggegrepen wordt na een min of meer ietwat herkenbare, commercieel klinkend geluid, zoals in ‘Miss You Already’ is eerder verrassend aangenaam dan storend. Heerlijk is trouwens ook de klagende viool in ‘Don’t Waste Your Heart On Me’, terwijl ‘She Don’t Live Here’ alle eigenschappen van een geslaagde pianoballade bezit.
Worry Dolls zou wel eens heel snel kunnen doorbreken in het akoestische folk- en countrywereldje. De mooie stemmen van Zoe en Rosie, hun songschrijverstalent en de beheersing van de instrumenten hebben ze alvast aan hun zijde.

Lambert Smits (4)

The wonderfull voices of the Worry Dolls, their own way to bring folk and country, and the subtle but clever use of the acoustic instruments are definitely characteristics for a beautiful musical career

Lucy Spraggan: I Hope You Don’t Mind Me Writing….

13/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Fight For It
Loaded Gun
Grown Up
I Don’t Live There Anymore
Dear You
Freddos Aren’t 10p
Hey William
If
All That I’ve Loved (For Barbara)
Puppy Dog Eyes
Modern Day Frankenstein
Prozac
Hush Little Baby

Platenlabel
CTRL Records

Labelnummer
Promocd

Distributie
V2 Records Benelux

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
https://www.facebook.com/lucyspraggan/

De momenteel 25 jarige Lucy Spraggan nam in 2012 deel aan de Britse talentenjacht The X Factor met haar eigen compositie ‘Last Night’. Omwille van ziekte moest ze echter de wedstrijd vroegtijdig verlaten, waardoor ze als negende eindigde. Voor de liveshows begonnen boekte ze al succes met haar album ‘Top Room At The Zoo’. Na de show lijfde Columbia haar in, waar ze in 2013 voor dat label het album ‘Join The Club’ uitbracht. Haar onlangs op CTRL Records verschenen ‘I Hope You Don’t Mind Me Writing….’ is haar vierde album. En dat is nu niet bepaald een hoogvlieger. De nummers zitten redelijk goed in elkaar, maar zorgen te vaak, te veel voor een ‘already heard’ gevoel. Soms verandert zij het geweer van schouder en dat resulteert dan in het mooie, melancholische met piano geïntroduceerde ‘Grown Up’. En ook het door elektronica voortgestuwde ‘Modern Day Frankenstein’ en het vinnige ‘Loaded Guns’ stemmen ons nog hoopvol. Maar de mooiste song is ongetwijfeld, de deels gedeclameerde ballade ‘Dear You’ over een uit het oog verloren jeugdvriend.
Neen Lucy, ‘we don’t mind you writing’, maar bij een volgende release hadden we toch graag wat meer originaliteit, lef en diepgang gehoord.

Lambert Smits (3)

Thirteen pop songs that unfortunately too often, too much give a 'already heard' feeling

Whitney Rose: South Texas Suite

9/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Three Minute Love Affair
Analog
My Boots
Bluebonnets For My Baby
Lookin’ Back On Luckenbach
How ‘Bout A Hand For The Band

Platenlabel
Six Shooter Records

Labelnummer
Promocd

Distributie
V2 Records Benelux

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Whitney Rose

Alhoewel zij van geboorte Canadese is, ademt de muziek van singer/songwriter Whitney Rose de sound van Texas. De EP ‘South Texas Suite’, bevat zes nummers en is de opvolger van ‘Heartbreaker Of The Year’, dat geproduceerd werd door Raul Malo van The Mavericks. Op ‘South Texas Suite’ neemt zij de productie echter in eigen handen en met succes. Gesteund door Redd Volkaert, voormalig gitarist van Merle Haggard, Earl Poole Ball jarenlang toestenist bij Cash, bassist Kevin Smith, momenteel in de Willie Nelson’s Family Band spelende en Tom Lewis, die bij The Maverics drumde, levert zij met ‘South Texas Suite’ een overtuigend visitekaartje af. Whitney bijt de spits af met een walsje, waarin de accordeon wat texmex toevoegt. Met ‘My Boots’ kiest ze voor een authentieke, springerige, met pedal steel versierde countrysong. Een enorm sterk nummer trouwens! Rustiger, maar ook tot de klassieke country horende is ‘Lookin’ Back On Luckenbach’. Het genre ‘lovesongs’ wordt knap geëerd met tranentrekker ‘Bluebonnets For My Baby’. In afsluiter, het instrumentale en passende ‘How ‘Bout A Hand For The Band’, mogen de muzikanten hun kunnen nog eens laten horen.
Wie Whitney Rose eens live aan het werk wil zien, kan op 17 april naar De Zwerver in Oostende en op 20 april naar De Djoelen in Oud-Turnhout. Voorlopig moeten wij het stellen met het aanstekelijke ‘South Texas Suite’.

Lambert Smits (4 ½)

Her move to America was for the Canadian Whitney Rose also the beginning of her love for classic country music. These 6 songs prove that country music fits her very well.

Delbert McClinton & Self-Made Men: Prick Of The Litter

9/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Don’t Do It
Doin’ What You Do
Middle Of Nowhere
Skip Chaser
San Miguel
Pulling The Strings
Neva
Like Lovin’ Used To Be
Jones For You
The Hunt Is On
Bad Haircut
Rosy

Platenlabel
Hot Shot Records

Labelnummer
Promocd

Distributie
V2 Records Benelux

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Delbert McClinton

De nu 76- jarige, meerdere malen met een Grammy Award gehonoreerde McClinton draait reeds meer dan 6 decennia mee in de muziekbusiness. In die periode bracht hij een indrukwekkend aantal albums op de markt. Albums waarop hij blues, country, soul en rock & roll mengde alsof er geen grenzen waren. Geboren in Lubbock, waar ook Buddy Holly vandaan kwam, groeide hij op in Fort Worth. Aanvankelijk gestart als gerespecteerde mondharmonicaspeler, ontwikkelde hij zich later als zanger. Een nieuw album van McClinton is dan ook steeds iets om naar uit te kijken. En ook nu toont Delbert zich weer van zijn sterkste zijde op zijn inmiddels reeds 25ste studioalbum. Begeleid door de getalenteerde Self-Made Men, geeft hij ons op dit album andermaal een inkijk in zijn beleving van de diverse muziekgenres. Opener ‘Don’t Do It’, met gasten Jimmy Vaughan en Lou Ann Barton, herbergt nog wat bluesinvloeden, die ook door het gebruik van de mondharmonica nog lichtjes doorschemeren in ‘Doin’ What You Do’, maar met ‘Middle Of Nowhere’ gaat Delbert de soultoer op. Rockend en swingend baant hij zich daarna een weg door ‘Skip Chaser’. ‘Jones For You’, ‘Like Lovin’ Used To Be’, met zwoele sax en ‘San Miguel’ overgiet hij met een retrojazz sausje. Toppers van pianoblues serveert hij met ‘Pulling The Strings’ en ‘Bad Haricut’, terwijl hij in ‘Neva’ de grenzen van de funk verkent.
Delberts stem mag dan wat aan kracht ingeboet hebben, maar door de jaren heeft ze ook een lekker klinkend patinalaagje ontwikkeld, wat zijn songs nog meer charme geeft. ‘Prick Of The Litter’ is dan ook een uiterst genietbaar album geworden, waar diversiteit hoogtij viert. Op deze manier mag McClinton hopelijk nog meerdere albums op ons loslaten.

Lambert Smits (5)

In his long career Delbert McClinton reconciled various genres of music in a sublime way. So does this album with amazing blues, soul and jazz.

Wingfield, Reuter, Stavi, Sirkis: The Stonehouse

9/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
Rush

Four Moons
Silver
Fjords De Catalunya
Tarasque
Bona Nit Senor Rovira

Platenlabel
Moonjune Records

Labelnummer
MJR083

Distributie
Moonjune Records

Promo-agent

Website Artiest
Moonjune

In jazz-middens is het vrij gebruikelijk om te improviseren. Het viertal onder leiding van gitarist Mark Wingfield trok de Spaanse Murada Studio in om in één take The Stonehouse te bouwen. Markus Reuter scoorde onlangs nog bij Stick Men en The Crimson Project. Bassist Yaron Stavi ontmoet je wel eens in het gezelschap van David Gilmour of Robert Wyatt. Ook jazzdrummer Asaf Sirkis wordt veel gevraagd voor sessies in hogere muzikale regionen.
Druk op play en na enkele seconden word je overweldigd door ingenieuze en inventieve progrock in een jazz-jasje. Wanneer de heren een solo weggeven is het steeds ingebed in een surround van klanken. Geen egotripperij zoals in de jazzwereld. Harmonieus wordt elke melodielijn onderzocht en omgebogen tot een spektakel. Opener ‘Rush’ duurt 12 minuten in de praktijk en slechts 5 minuten onder de koptelefoon. ‘Four Moons’ is het kortste maar zeker niet het minste. Rustig opbouwend en uitdeinend naar verre maanstelsels. Bij improvisatie komt altijd wat tonaal experiment om de hoek loeren. Het album zuigt dan ook uit rock, ambient, jazz, psychedelica, trance en fusion-sounds. Eén uur avontuur met 6 creaties: kwaliteit overheerst de kwantiteit.

Line-up:
Mark Wingfield (Guitar)
Markus Reuter (Touch Guitars)
Yaron Stavi (Fretless Bass)
Asaf Sirkis (Drums)

Marino Serdons (4)

Innovative, emotional and extremely original. Fresh jazz interpretation of progrock!

Tophati: Ethnomission ’Mata Hati’

9/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Janger
Pelog Rock
Tanah Emas
Mata Hati
Berburu
Rancak
Reog
Pangkur
Amarah

Platenlabel
Moonjune Records

Labelnummer
MJR082

Distributie
Moonjune Records

Promo-agent

Website Artiest
Tohpati

Zelden dat we iets horen vanuit Indonesië. Gelukkig is er nog het progressive/fusion label Moonjune om toptalent een podium te bieden. Tophati is niet alleen een stad in Bali, maar ook de naam van topgitarist Tohpati Ario Hutomo. Verkozen tot beste gitarist van de eilandengroep op 14-jarige leeftijd, specialiseerde hij zich langzaam tot een jazz gitarist. Zijn werk wortelt in de Indonesische cultuur die hij fijnzinnig mengt met de moderne jazz. ‘Mata Hati’ is zijn 4de album op het Moonjune label, volledig instrumentaal. Songs zijn niet aan hem besteed. Het album hoort thuis in zijn Ethnomission reeks, opvolger van ‘Save The Planet’ en opgenomen in Jakarta. Vrij vertaald betekent Mata Hati het oog van het hart: een diepgaande verkenning. Opvallend zijn naast de gebruikelijke gitaar,bass, drums een suling flute (bamboo) en een tarompet (soort klarinet).
Met ‘Janger’ weet de band alras een exotisch sfeertje op te roepen door de bamboofluit over de rocktunes te blazen. Krachtig werk door hier nog een symfonisch orkest (van Tsjechië) onder te steken. Percussie op djembe en oud ijzer is de start van een intrigerend up-tempo ‘Pelog Rock’. Ook hier wordt met geluiden gespeeld tot de kern van het universum. Pure progrock met een jazzy toets op elektrische gitaar. Vingervlugge Tohpati knikkert de noten als een tsunami over je trommelvlies.
Titeltrack ‘Mata Hati’ oogt als een zacht jazz-fusion ei dat langzaam haar geheimen prijsgeeft. Een prachtige sensuele compositie. Elk nummer weet wel te boeien en bulkt van oosterse versiering op een westerse jas. Progressief en inventief tot in de kleinste details.
In ‘Rancak’, overheerst fluit en akoestische gitaar, en krijgt een heel traditionele klankkleur. Waar ‘Reog’ op slaat weet geen mens, maar een goede beat met een mooie melodie is altijd meegenomen. Na 2 minuten verrassing: je wordt omvergeblazen door de stijlwisseling en de sluier licht op. Reog staat vermoedelijk voor reorganise ..all the notes. Naar het einde komt het ritme terug in een andere gedaante. Mata Hati is een knap album om van te snoepen! Sterk Werk.

Line-up:
Tohpati (Guitar)
Indro Hardjodikoro (Bass)
Endang Ramdan (Percussion)
Diki Suwarjiki (Suling Flute, Tarompet)

Marino Serdons (4,5)

Progressive jazz-fusion with traditional influences from Indonesia. Tohpati explores boundaries on this astonishing album! Kerja Yang Kuat !!

Arthur Lipner: Two Hands One Heart – Best Of

8/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
Disc 1 Acoustic

Crystal Mallet
Rio
This Is What The Silence Sounds Like
Transfusion
Morning Song
SambaDharma
Heartsong
Vincent
Cool Desert Rondo
Kayak
Pramantha
Fortune Teller

Disc 2 Electric

Lime Juice
Waverider
Let's Stay Together
Hymn For G.P.
Brasil's Hold On Me
Four Brothers
Mood Vibe
Blue Tango
Snakey
Slo Burn 68
Mango Man
Some Uptown Hip-Hop

Platenlabel
Malletworks Media

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Arthur Lipner

De Amerikaanse vibrafonist Arthur Lipner is al meer dan 30 jaar bedrijvig in de muziek, sinds hij op veertienjarige leeftijd begon. Zijn optredens wereldwijd hebben critici en fans weten te bekoren. Zo trad hij al op in Rusland, Ghana, Rio de Janeiro, Mexico, Marrakech en Noorwegen enz. Zijn muziek was te horen op de radio, op Tv en in films. Ook schreef hij boeken over vibrafoon en marimba. Op dit dubbelalbum uit 2015 staan zijn beste tracks, en de dubbel-cd omvat de laatste 25 jaar van zijn carrière. De eerste is volledig akoestisch, en de tweede elektrisch. Het merendeel van de tracks werden door Arthur zelf gecomponeerd. Enkel ‘Vincent’ van Don McLean covert hij op de eerste cd. De tweede cd gaat meer de richting van fusion uit, in de stijl van The Yellowjackets en The Rippingtons. Dit is meer mijn smaak. Ook hier zijn de meeste composities van zijn hand, behalve een cover van Al Green’s ‘Let’s Stay Together’. Arthur gaat de Latintoer op met het gezongen ‘Brasil’s Hold On Me’ en met ‘Blue Tango’. Op ‘Four Brothers’ wordt er gescat en ‘Mango Man’ heeft een exotisch sfeertje. Tegelijk wordt ook een muziekdvd uitgebracht, een documentaire over Arthur’s carrière, nl. ‘Talking Sticks’. Een leuke ontdekking!

Patrick Van de Wiele (4)

This double album contains an acoustic disc and an electric one. Together they provide an image of Arthur Lipner’s musical career. A nice discovery!

Doug Munro and La Pompe Attack: The Harry Warren Songbook

8/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Lullaby Of Broadway
(I’ve Got A Gal In) Kalamazoo
Serenade In Blue
Nagasaki
Jeepers Creepers
I Only Have Eyes For You
Chattanooga Choo Choo
The More I See You
September In The Rain
Blues For Harry
Forty Second Street
We’re In The Money
Boulevard Of Broken Dreams
You Again
You Must Have Been A Beautiful Baby
At Last

Platenlabel
GotMusic Records

Labelnummer
GMR-1004

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Doug Munro

De Amerikaanse gitaarvirtuoos Doug Munro is een veteraan in de New Yorkse muziekscène. Sinds 1987 heeft hij maar liefst 14 albums uitgebracht, en op 75 andere meegespeeld. Daarbij betrad hij paden zoals souljazz, orgeltrio, Latin en gipsy jazz. Hij werd tweemaal voorgedragen voor een Grammy Award en ontving twee NAIRD Awards. Tevens heeft hij 4 boeken over jazzimprovisatie geschreven. Doug geeft les aan het conservatorium van het Purchase College. Hij is de neef van wijlen Harry Warren (1893-1981), één van de eerste Amerikaanse componisten die voor film componeerde. Alle tracks op deze cd zijn dan ook afkomstig uit soundtracks, behalve twee originele Munro tracks. De muziek werd gespeeld in de swingende stijl van de Franse gitaristen Django Reinhardt en Stephane Grappelli. Bekend zijn ‘Lullaby Of Broadway’, ‘I Only Have Eyes For You’, ‘Chattanooga Choo Choo’, ‘The More I See You’ en ‘At Last’ (uiteraard in de versie van Etta James). Harry Warren componeerde tijdens zijn leven meer dan 800 songs! Dit album is dan ook een vertolking van één van de grondleggers van het American Songbook.

Patrick Van de Wiele (4)

An album that pays homage to one of the founders of the American Songbook, Harry Warren.

Doghouse Sam And His Magnatones: Doghouse Sam And His Magnatones (Vinyl EP)

7/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Side A

Going Mad Blues
My White Horse
After Awhile

Side B

Baby, Please Don’t Go
I’m Ready

Platenlabel
Eigen beheer (gelimiteerd op 500 exemplaren)

Labelnummer
Geen nummer

Distributie
Geen

Website Artiest
Doghouse Sam And His Magnatones

Vinyl zit duidelijk opnieuw in de lift en vangt gedeeltelijk de slechte verkoopcijfers van de cd’s op. Te pas en te onpas verschijnen er dan ook albums op vinyl, waarbij de meerwaarde vaak ver te zoeken is. Dit alles is echter niet van toepassing op onze eigen Doghouse Sam. Het is algemeen geweten dat Sam een enorm respect heeft voor zijn inspiratiebronnen, de pioniers van de blues. Op deze EP dan ook geen eigen nummers, maar een ode aan de grootmeesters. En hoe kan je Muddy Waters, John Lee Hooker, Fats Domino, Willie Dixon en Bo Diddley beter eren dan, net zoals deze helden destijds, in één take, zonder tierlantijntjes, hun songs op te nemen en ze in vinyl te persen. En dat doen Doghouse Sam And His Magnatones hier heel stijlvol. Doghouse Sam is een artiest die van naturel houdt en dat laat hij hier andermaal horen. Hij maakt zich de songs als het ware eigen en zet ze ietwat naar zijn hand. Maar het siert hem nog het meest dat hij een enorm respect toont voor het origineel, zijn idolen niet klakkeloos kopieert, maar iets toevoegt aan de songs. En dat kan enkel en alleen wanneer je de originele muziek in het hart draagt. Bovendien is de hoes van deze EP gemodelleerd naar een hoes van Little Walter And His Jukes (EP met daarop ‘My Babe’, ‘Thunderbird’, ‘I Got To Go’ en ‘Roller Coaster’).
Het speelplezier druipt als het ware van deze vinyl. Speelplezier dat trouwens het ideaal recept is om die stramme winterspieren weer soepel te krijgen, want……stilzitten is bij beluistering niet aan de orde!
Doghouse Sam And His Magnatones eren met dit minialbum op een voortreffelijke manier de pioniers die hen op het goede muzikale pad zetten. Een aanrader!

Lambert Smits (5)

With this vinyl EP, the Belgian Doghouse Sam And His Magnatones honor in an appropriate and respectful way the blues giants who influenced them. Recommended!

Mary’s Little Lamb: The Miraculous Elixir For The Drifter

7/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bound For The Horizon
Hold Your Horses
Hay
Blending In
Incantation
Saguaro
El Fuego
Grind
Alone And Forsaken
Stray Arrow
Tell Me Now
Forever Gone

Platenlabel
Rootz Rumble

Labelnummer
RR89703

Distributie
Sonic RendezVous

Promo-agent
Niet Gekend

Website Artiest
Mary’s Little Lamb

In 2014 wist de van eigen bodem zijnde Mary’s Little Lamb zich met hun debuutalbum ‘Fortune & Chance’ meteen een plaats binnen de toppers van de alternatieve country te veroveren. Nu 3 jaren later verrassen Bart Hendrickx, Bert Cuypers, Mike Van Daele, Kevin Vanhoof en Stijn Cumps opnieuw met ‘The Miraculous Elixir For The Drifter’, waarop ze hun instrumentarium versterken met gasten op de meest uiteenlopende instrumenten. Eigenlijk is verrassen nog zacht uitgedrukt. Het is veeleer dat je vanaf het eerste nummer van je sokken wordt geblazen, om maar eens een cliché te gebruiken. Bij het instrumentale, met twanggitaar en blazers schitterende ‘Bound For The Horizon’ ontrolt zich een spannende westernfilm, met een soundtrack die Morricone toch wel wat slapeloze nachten zal bezorgen. Die soundtrack krijgt een vervolg met ‘Hold Your Horses’ waar je de dievenbende op hun paarden het rustige westernstadje ziet binnenrijden. En wat een prachtige, excellent bij het genre passende baritonstem heeft die Bart Hendrickx toch. In ‘Hay’ omgordt Bart trouwens de banjo, die als een veulen door de song huppelt. Een vleugje texmex en de lonesome trumpet van Kevin Van Hoof kruiden ‘Incantation’, terwijl Kathleen Vandehoudt en Bart Hendrickx ‘Saguaro’ vocaal in een melancholisch bad stoppen. De monotone percussie geeft ‘Stray Arrow’ dan weer een worksongtouch.
Enige cover is het aan Hank Williams ontleende ‘Alone & Forsaken’. Barts bariton injecteert het nummer met een enorme dosis karakter, wat ook de American Recordings van Cash kenmerkte.
Mary’s Little Lamb wentelt zich met dit album in de country, zoals die hoort te klinken. Geen zeemzoete versie ervan, maar wel eentje met een fantastisch retrotintje, badend in een sfeer van het harde leven en het door paardenhoeven opgegooide stof van het Wilde Westen, die je verbeelding prikkelt.
‘The Miraculous Elixir For The Drifter’ is hét album voor de naar superieure countryuitgaves op zoek zijnde muziekfan!

Lambert Smits (5)

Sublime country songs with a catchy retro touch, which evoke images of old western movies. An absolute must have for the real country fan!

Levi Cuss: Night Thief

7/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Red City River
Cut My Teeth
Pills
Bringing It Back
Tecumseh
Saturday Night
Murder Of Crows
Grandma
Tongues
Divide
Dark Horse
Utumbo

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
G Promo PR

Website Artiest
Levi Cuss

Na zijn in 2013 uitgebracht debuutalbum ‘It’s War’, trok Cuss naar Nashville Tennessee voor de opname van ‘Night Thief’. Het album dateert reeds van 2014, maar wordt blijkbaar nu pas in Europa uitgebracht. Op één na zijn alle nummers van de hand van Cuss. De ene cover die op dit album prijkt is JJ Cale’s ‘Bringing It Back’. Naast de zang is Levi te horen op akoestische gitaar en laat hij zich begeleiden op elektrische gitaar, pedal steel, lap steel, dobro, banjo, keyboards, drums en bas. De gedroomde setting voor Americana, alternatieve country en Southern rock. Op dit album ligt dan ook duidelijk de nadruk op de elektrische gitaar. Die klinkt vaak snijdend, wat perfect aansluit bij Levi’s teksten. Die staan bol van eerlijkheid en rauwheid en gaan van verslaving, liefde, verdriet naar de kracht om door te zetten. ‘Pills’ is een bloedmooie, melancholische door pedal steel opgesmukte ballade, terwijl Cale’s ‘Bringing It Back’ een door krachtige gitaren voortgestuwde versie aangemeten krijgt. Alhoewel ‘Night Thief’ een donker album is, klinkt de verlossing er ook in door. Dat uit zich in het over geweld handelende ‘Tecumseh’, waarin de kracht van het album vervat zit in de zin ‘There is no light without dark/ No love without spark’.
‘Night Thief’ zet de donkere zijde van het bestaan in de kijker op een rauwe en eerlijke manier, maar belicht tevens het licht aan het einde van de tunnel.

Lambert Smits (4 ½)

Guitar driven album about the hard things and times in life, but also about the way to survive them. A raw and honest sounding album.

Artur Bayramgalin: Let’s Talk

6/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Let's Talk
Intero
Tangerine Coast
Positive Smile
Toronto Lights
Kurkuma
Stone Idol
The Melody
Back To The 80´s

Platenlabel
Lemon Jazz Records

Labelnummer
LJR001

Distributie
Lemongrassmusic

Website Artiest
Artur Bayramgalin

Het Duitse label Lemon Jazz Records is een onderdeel van Lemongrassmusic, en werd pas dit jaar gesticht om eigentijdse jazz met elektronische elementen op onder te brengen. De eerste release erop komt van de Russische gitarist en producer Artur Bayramgalin, die in Ufa in 1974 geboren werd. Zijn vader was een populaire lokale artiest, en al vroeg veerde hij naar muziek toe. Op zijn tweeëntwintigste trad hij op met bekende Russische topmuzikanten, en zijn debuut ‘Interro Island’ kwam er in 2009. Daarna bracht hij nog ‘Electric Breezz’ (2010), ‘Perfect Day’ (2014) en ‘My Seasons’(2015) uit. Hij is tevens lid van de etnische fusiongroep Suraman, en producer van het elektronisch project Breezz Studio. Artur vermengt smooth en acid jazz met New Age en chillout en folk met elektronische elementen. De titeltrack brengt een ontspannen dialoog tussen een trompettist en Artur, waarna ‘Intero’ de Latintoer opgaat, met sax begeleiding. Daarna gaan we richting ‘Tangerine Coast’, waar een licht swingende samba ons opwacht. ‘Positive Smile’ is meer traditionele jazz, opnieuw met sax, waarna ‘Toronto Lights’ weer relaxed overkomt. ‘Kurkuma’ situeert zich weer in de Latinsfeer, gevolgd door het folkachtige ‘Stone Idol’, dat gezongen wordt door Leysan Saripova. New Age komt aan bod met ‘The Melody’, en afsluiter ‘Back To The 80’s’ drijft op een dansbaar ritme. Een mooi album met eigentijdse jazz, vol met herkenbare melodieën en ontspannen grooves. Een leuke ontdekking om in het oog te houden!

Patrick Van de Wiele (4)

A beautiful album with contemporary jazz, catchy melodies and relaxed grooves. A nice discovery to watch out for!

Chase Huna: On The Chase

6/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Pure
Drive
Mirage
On The Chase
Into The Sun
Up Front And Moving
Never Giving Up On You
Smooth Sailing
Time Keeper
Joyful

Platenlabel
SOM Entertainment

Labelnummer
190394486938

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Chase Huna

De Amerikaanse tiener Chase Huna maakt zijn droom waar. Dankzij de hulp van gitarist Steve Oliver, die alle 10 songs voor hem schreef, ze arrangeerde, produceerde en opnam, is dit debuut tot stand gekomen. Chase was een roodharige, zevenjarige jongen toen hij voor het eerst de sax ter hand nam. Hij zag toen Chris Compton sax spelen, en wou dat ook doen. En uiteraard was hij aangetrokken tot smooth jazz, want hij luisterde naar Peter White, Mindi Abair, Dave Koz en Steve Oliver. Op zijn tiende kreeg hij zijn eerste saxofoon en zes maanden later speelde hij al in een jazzclub. “I was in fifth grade and the Palm Desert Middle School kids were playing over there,” zei hij. “My dad heard about it and said, ‘Let’s go over there. They got some jazz and it will be fun.’ We met this bass player, Bill Saitta, on a break and told him I was a sax player. He said, ‘Do you have your horn?’ I said ‘Yeah’ and he said, ‘Go out and get it,’ and I ended up playing with the combo. It was a very memorable night.” Ook trad hij al aan op het Newport Beach Jazz Festival, het San Diego Jazz Festival en in de Spaghettini nachtclub. Daar leerde hij saxman Will Donato kennen, die hem introduceerde bij Steve Oliver. De cd opent met de single ‘Pure’, een opgewekt up-temponummer, waarop Steve Oliver gitaar, keyboards en gitaar synthesizer speelt. Dit nummer is in de US al op de radio te horen en blijft in ’t gehoor hangen. ‘Drive’ heeft ook die “drive” in zich, waarna ‘Mirage’ een mid-tempo track is. De titeltrack drijft weer op een sterk ritme, gevolgd door ‘Into The Sun’ dat je meeneemt op reis. ‘Up Front And Moving’ gaat er weer flink tegenaan, waarna de romantische ballade ‘Never Giving Up On You’ eraan komt. ‘Smooth Sailing’ doet het rustig aan, en ‘Time Keeper’ is opgedragen aan wijlen drummer Ricky Lawson. Met het rustige ‘Joyful’ sluit hij af. Dit is ongetwijfeld een sterk debuut, en Chase is een artiest die we in de gaten moeten houden. Ik ben alleszins overtuigd!

Patrick Van de Wiele (4)

This is a strong debut, and Chase is an artist we should be watching. I’m convinced!

The Honey Pot: Ascending Scales

6/2/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:
LP1

1969 (guest James Lowe)
Solomon Deep (guest Dick Taylor)
Love Is Green (guest Jack Ellister)
Dr Crippen's Waiting Room (guest Anton Barbeau)
Can't You See The Witch (guest Cary Grace)
Half A Memory (guests Peter Cook and Tom Newman from July)
Sitting All Alone (guests include Judy Dyble and Us & Them)
I've Been So Tired

LP2

Time Machine (guests Nick Saloman and Ade Shaw)
Lucky Spaceman (guest Gregory Curvey from The Luck Of Eden Hall)
Rainy Day Mushroom Pillow (guest Steve Palmer from Mooch)
America
Into The Deep (guests include Bruce Woolley from Buggles)
River Runs By (guest Tony Durant from Fuchsia)

Platenlabel
Fruits De Mer Records

Labelnummer
Promo cd

Distributie
Fruits De Mer Records

Promo-agent
?

Website Artiest
Fruits De Mer Records

Vorige maand verscheen het 100ste album van het Fruits De Mer label op vinyl. Sedert 2008 biedt FdM een platform voor aanstormend mindswirling musicians. Een schot in de roos. En ook met Ascending Scales. Alleen al voor design en kleur een prachtige dubbelalbum met nieuwe en oude songs met een sixties sound. Er werd geput uit het rijke verleden maar ook uit de backcatalogue van hun eigen band Honey Pot.
Zangeres en keyboardplayer Crystal Jacqueline en partner Icarus Peel doken in de honingpot van FdM en verzamelden een 22-tal gelijkgestemde zielen, familie en vrienden waaronder Nick Saloman (Bevis Frond), Us And Tem (Zweeds koppel), Peter Cook (The Music teacher), Peter Jones (The Lazy Bandits), en niet te vergeten Tom Newman (July, Mike Oldfield).
Het festijn begint met een rockende versie van ‘1969’ door bandleader gitarist James Lowe van de Electric Prunes. Electric Prunes blijven een ‘must’ en teren tot op hedenterecht op hun conceptalbum ‘Mass in F Minor. Jeff Beck speelde vroeger op live-concerten een zwoele instrumentale versie van ‘Love Is Green’. De re-make met lyrics gezongen door Crystal doet je bloed sneller stromen. De iets minder jongeren onder jullie herinneren zich zeker The Rattles met hun megahit ‘The witch’, talloze malen gezongen op fuiven. Nu spacy gemoduleerd even sterk als het origineel. Ook in ‘Time Machine’ , nu met de onvolprezen Nick Saloman en Ade Shaw, eisen synths een steeds grotere plaats in psychedelica sound. Gelukkig kan Nick het niet laten om zijn wah-wah pedaal te gebruiken. ‘Lucky Spacemen’ is zo’n vrolijke song in een ijzersterke uitvoering. In prachtcontrast met het trage geestzuigende ‘Rainy Day Mushroom Pillow’ (wie verzint zoiets mooi).
Ook kerkorgels mochten vroeger en nu niet ontbreken. Het gekende deuntje van ‘America’ nu in een heavier en excentrieke versie.
Wees er snel bij want vinyl van FdM is altijd beperkt in oplage en gaat snel over de toonbank.

Line-up:
The Honey Pot With 22 Other Great Musicians

Marino Serdons (4,5)

A beautiful collection of headswirling songs for Fruits de Mer's 100th vinyl release. Hurry up to your local store!