KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Jorge Natalin: Coming Down From Heaven

9/1/2025

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Prelude
  2. The Exile Song
  3. Stay Away
  4. Time Is Nothing
  5. Stitch Me Up
  6. Surrounded by Angels
  7. Minor Chance (Instrumental)
  8. To Fails Is To Feel
  9. Ascend (Half Valve)
  10. Solitude
  11. All About You
  12. Turned Down (One Guitar Version)
  13. In Translation
  14. The Other Side
  15. In The Woods Now
  16. Interlude
  17. Coming Down From Heaven
  18. Ending Song
 
Website Artiest
Jorge Natalin

Jorge Natalin is het alter ago voor de Amsterdammer Arno Tijnagel. Hij begon als ritmegitarist in de rockband Kayanda, om later de gitaarsnaren te beroeren bij Thomas Midfield en Huron, om finaal  Jim Offerman Band te vervoegen. Naast heel wat albums, enkele knappe EP’s en heel wat singles creëerde Jorge ook de originele soundtrack voor films als ‘Sunset from a Rooftop’ én ‘Finnemans’. De langspeler ‘Coming Down From Heaven’ is inmiddels het twaalfde album, en de opvolger van ‘In Wording’, hét hypothetisch experiment uit 2023 en het al even considerabele ‘Chromosome’ uit 2024. Nu is er dus ‘Coming Home From Heaven’. Jorge creëerde deze opnames in een wel heel turbulente jaargang. Hij bevond zich meerdere keren in  een onherbergzame exilium met een gebroken hart. Gelukkig had hij zijn akoestische gitaar bij en designeerde alweer heel wat knappe muziek. Eenmaal uit ballingschap was hij competent om dit alles te registreren. Dit was zijn manier van zelfexpressie, van zichzelf weer te vinden én een manier van overleven. De langspeler ‘Coming Down From Heaven’ heeft negen gezongen songs, en negen instrumentale composities. Veertien opnames dateren uit 2011 en die construeren met vier nieuwe nummers, waarvan er één zang bevat. Albumopener  ‘Prelude’ is een experimentele track, en dat contrasteert meteen met de knappe instrumentale Indie rocker en het avant-gardistische ‘Stay Away’. ‘Time Is Nithing’ is een eerste vocale folksong. Van het gave ‘Stitch Me Up’ gaat het naar het klassieke ‘Surrounded by Angels’ en ‘Minor Chance’ (Instrumental). Het diffuse ‘To Fails Is To Feel’, het rustig opbouwende ‘Ascend’ (Half Valve) en ‘Solitude’ staan in aangename anthitese die spacy intro van ‘All About You’ en het akoestische bluesy ‘Turned Down’ (One Guitar Version). Van het zuiderse ‘In Translation’ gaat het gezwind naar die akoestische gitaartunes van ‘The Other Side’, het echo begeesterde ‘In The Woods Now’, het meer dan toepasselijke ‘Interlude’, een opwindende titeltrack én het relevante ‘Ending Song’. De lyrics van de bijgevoegde cd booklet staat hier trouwens in spiegelschrift. Op het album ‘Coming Down To Heaven’ spijkeren vocale en akoestische nummers netjes naast elkaar. Wat een heerlijk luisterstuk! Bewonderenswaardig knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The release ‘Coming Down From Heaven’ is the twelfth album, and the successor to ‘In Wording’, the conceptual experimental from 2023 and ‘Chromosome’ from 2024. So, now there is ‘Coming Home From Heaven’. Jorge made these recordings in a very turbulent year. He was next to me several times in an inhospitable exilium with a broken heart. Fortunately, he had his guitar with him and designed a lot of beautiful music. Once out of exile, he was authorized to fail everything. All this was a way of self-expression, of finding himself again and a way to survive. ‘Coming Down From Heaven’ has nine sung near nine instrumental compositions. Fourteen recordings date from 2011, and they construct with four new songs. On the album 'Coming Down To Heaven', vocal and acoustic songs sit neatly next to each other. What a wonderful piece to listen to! Admirably beautiful! 
0 Opmerkingen

Jubu Smith: Jubu

24/7/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Hamster Wheel
  2. Jubu’s Poem
  3. Carroll Drive
  4. Kwik-Way Nostalgia
  5. Organization’s Sake
  6. EG Is Here
  7. Extreme Pleasure
  8. At Long Last
  9. McLeansville Blues
  10. Totally Convicted
 
Website Artiest
Jubu Smith

​Gitarist Jubu Smith viert zijn titelloze album en tevens zijn Little Village-debuut! De reis van Jubu Smith in de muziekindustrie is een bewijs van zijn uitzonderlijke talent en veelzijdigheid als gitarist. Op 19-jarige leeftijd begon Jubu aan een opmerkelijke tienjarige ambtstermijn als gitarist van Tony Toni Toné (met Raphael Saadiq), waarbij hij aanstekelijke ritmes neerzette en het publiek boeide met zijn soulvolle melodieën. Hierna begon hij aan een prestigieuze wereldtournee met Whitney Houston, waarin hij zijn reputatie als veelgevraagd muzikant verder versterkte. De afgelopen 15 jaar was Jubu voortdurend present in het internationale muziekcircuit, waarbij hij het publiek betoverde met zijn optredens naast Frankie Beverly & Maze. Zijn bijdragen reiken verder dan het podium, aangezien hij zijn talenten ook heeft aangewend voor opnamesessies met heel wat gerenommeerde artiesten zoals Luther Vandross, Mary J. Blige, Boyz II Men, Toni Braxton en George Benson. Naast al dit gezamenlijke werk heeft Jubu ook heel wat solo werk verricht, waarbij hij opkwam als soloartiest en frontman was van zijn soul-bluesband Legally Blynd & The Jubu Smith. Dit muzikaal project toont zijn muzikale diepgang en beschikt over een line-up van uitzonderlijke muzikanten, waaronder zijn broer Eric “Pik Funk” Smith en Carl Wheeler. In 2024 begon Jubu onder de familie Little Village aan een nieuwe muzikale onderneming, en dit samen met de Grammy –award winnende drummer Calvin Napper en drievoudig Grammy-genomineerde gitarist/producer Charlie Hunter. Het gezaghebbend groove-gitaaralbum met de titel ‘Jubu’ is een knaller van een instrumentale release. Deze gezamenlijke inspanning benadrukt hun beheersing van de gitaar en hun innovatieve benadering van op groove gebaseerde muziek, waardoor Jubu's status als een grootmeester nog verder wordt versterkt.  Jubu & Charlie Hunter zijn twee legendarische gitaristen, beiden afkomstig uit de East Bay, die nu hun krachten bundelden om een gitaaralbum als geen ander te designeren. Zet je schrap met een funky eerste single ‘Hamster Wheel!’. Naast het ongelooflijke gitaar/bas en hybride gitaarwerk van Charlie Hunter én Smith opmerkelijke gitaartunes vinden we speciale gast Eric Gales in het nummer ‘Eg Is Here’. ‘Jubu’s Poem’ heeft een jazzy vibe, ‘Carroll Drive’ draagt een lekker swing in zich, ‘Kwik-Way Nostalgia’ is begeesterd met diepe funky baslijnen net zoals ‘Organization’s Sake’. Een strakke drumintro geeft ‘Extreme Pleasure’ die jazzy groove, het akoestische ‘At Long Last’ is haast easy listening muziek, net zoals  ‘McLeansville Blues’ een Chicago feeling heeft én ‘Totally Convicted’ enige tristesse met zich meedraagt. Deze langspeler is dan ook een instrumentaal meesterwerk!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
Jubu & Charlie Hunter - Two legendary guitarists, both from the East Bay, In addition to his mandatory work, Jubu has also pursued solo endeavors, emerging as a solo artist and fronting his soul-blues bands including Legally Blynd & The Jubu Smith. both Berkeley High alumni have joined forces to create a guitar album like no other. In 2024, under the Little Village, Jubu embarked on a new musical venture, teaming up with GRAMMY-award winner drummer Calvin Napper (notably MAZE with Frankie Beverly, Stephanie Mills, Donnie McClurkin) and three-time GRAMMY nominated guitarist/producer Charlie Hunter to create an authoritative groove guitar album titled "Jubu." This collaborative effort highlights their mastery of the guitar and their innovative approach to groove-based music, further solidifying Jubu's status as a true luminary.
0 Opmerkingen

Jeff Aug: Kiss Of The Liquid Moon

3/2/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. The Kiss
  2. Quarantine
  3. Mathilda’s Lullaby
  4. Heavy Breez
  5. Ceramic Tiles
  6. One Way Beat
  7. Bogracz
  8. F**k The Neighbors
  9. The Last Minutes In This Town
  10. Baritone Butterfly
  11. Two Rooms
 
Website Artiest
Jeff Aug
http://www.jeffaug.com
​
​geboren in de VS, maar woont al bijna twintig jaar in Europa. Jeff Aug toert al meer dan 25 jaar als sologitarist door Europa en de Verenigde Staten, vestigde twee Guinnes World Records, waaronder een voor de meeste concerten uitgevoerd in verschillende landen in 24 uur. Jeff komt oorspronkelijk uit Washington, DC en woont al meer dan twintig jaar in de uitlopers van de Alpen in Zuid-Duitsland. Hij toerde met Allan Holdsworth, Soft Machine, Stu Hamm, Greg Howe, Alex Skolnick, Carl Verheyen, Johnny A. en Albert Lee. Hij belandde zelfs op nummer één in de Apple iTunes Acoustic Music Charts in de Verenigde Staten. Op enkele songs krijgt Aug hier ondersteuning van een cello en contrabassist. ‘Matilda’s Lullabye’ is daar het perfect voorbeeld van. Zijn gitaarsolo’s worden in  ‘Bariton Butterfly’ opgesmukt door een naamloze woodwind player. In de nummers als ‘The Kiss’ heeft Aug de dagelijkse beslommeringen een rol heeft laten spelen, net zoals in het bijna onvermijdelijke ‘Quarantaine’, ‘Ceramic Tiles’ en ‘Two Rooms’. En dit alles ijn een instrumentale vorm. Maar ook ‘Fuck The Neighbours’ is een onthullend historie. Het album ‘Kiss Of The Liquid Moon’ is een rustgevende en zeer aantrekkelijke instrumentale  akoestische excursie. Knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The album 'Kiss Of The Liquid Moon' is a soothing and very attractive instrumental excursion. 
0 Opmerkingen

Various Artists: Whip Masters Instrumentals, Vol. 4

27/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Montereys: Rocker
  2. Bob Taylor And The Counts: Taylor’s Rock
  3. Lazy Lester: Lester’s Stomp
  4. Dave ‘Baby’ Cortez: Hurricane
  5. The Rumblers: Boss
  6. The Dawnbeats: Midnight Express
  7. Jeujene And The Jaybops: Arroongah
  8. René Hall’s Orchestra Featuring Willie Joe: Twitchy
  9. Gus Jenkins And His Orchestra: Spanky
  10. The Nite Caps: Wildcat
  11. Ernie Fields Orchestra: Knocked Out
  12. Ernie Freeman: The Stripper
  13. The Strangers: Caterpillar Crawl
  14. Little Jimmy Dickens With The Country Boys: Red Wing
  15. Bill Monroe: Wheel Hoss
  16. The Corvettes With Bill Duzan: Shaften
  17. Link Wray And The Raymen: Turnpike U.S.A.
  18. The Gentry Brothers: Swooney
  19. The Rockin’ R’s: The Beat
  20. The Glenrays: Haunted By Repetition
  21. Johnny And The Hurricanes: Thunderbolt
  22. Hot Doggers:  Let’s Go Trippin’
  23. The Stereos: Hot Rod
  24. Jet Tones: Jet Tone Boogie
  25. Big Jay McNeely: The Squat
  26. Booker T And MG’s: Twist And Shout
  27. Bobby Vee And The Shadows: Flyin’ High
  28. Phil Harvey: Bombershoot
​Het is al reeds een hele tijd geleden dat er nog een volume in de serie ‘Whip Masters Instrumentals’ op de markt kwam. Om precies te zijn was dat in 2021. Liefhebbers van steengoede instrumentale songs zullen dan zeker hun gading vinden bij het nu verschenen volume 4. Andermaal 30 kwalitatief hoogstaande instrumentals om van te smullen, maar die tevens ook moeiteloos je spieren in beweging zullen krijgen. Veel van de artiesten op dit album zal je niet kennen en van vele onder hen is in de Amerikaanse muziekgeschiedenis niets terug te vinden. Maakten zij daarom minder goede muziek? Helemaal niet, maar platenlabels hebben meestal de middelen niet om in alle talenten te investeren. Vaak kiezen zij er één of enkele artiesten uit, van wie zij hopen dat hun producties de kassa zouden doen rinkelen. Toch zal je op deze compilatie ook een aantal grote namen en oude bekenden zien passeren. We vliegen er meteen in met ‘Rocker’ een nummer waarbij de titel alleszeggend is. Subliem nummer dat The Montereys in 1962 opnamen voor het Cuca label. Bob Taylor and The Counts gaan verder op de door The Montereys ingeslagen weg met ‘Taylor’s Rock’. Meer van dat volgt er nog bij de vleet. Zoals bijvoorbeeld met The Downbeats en ‘Midnight Express’, inclusief een mooi samengaan van gitaar en sax. Lazy Lester ken je ongetwijfeld van zijn vocale nummers, maar hij was ook een meer dan begenadigde artiest op de bluesharp. Daarvan krijg je met ‘Lester’s Stomp’ een staaltje van zijn kunnen. Dave ‘Baby’ Cortez introduceert daarna ‘Hurricane’ met een denderende jungledrum. Gekend zijn ook Gus Jenkens en zijn orkest. Gus en zijn muzikanten zetten een voortreffelijk ‘Spanky’ neer, waarin de piano een prominente rol vervult. Een beetje richting vaudeville drijft dan weer eerder ‘The Stripper’ van Ernie Freeman. Country mag je verwachten van Little Jimmy Dickens with The Country Boys in ‘Red Wing’, met een tof stukje op fiddle. In hetzelfde genre blijven we met de alom gekende Bill Monroe, hier in ‘Wheel Hoss’, met ook weer die heerlijke opzwepende fiddle. Bekend, maar dan in een heel ander genre is Link Wray. Samen met zijn onafscheidelijke Raymen werkt hij zich met verve door ‘Turnpike U.S.A.’. Net als bij Wray speelt ook de gitaar de hoofdrol in ‘Swooney’ van The Gentry Brothers. ‘Red River Rock’ was een megahit voor Johnny and The Hurricanes. ‘Thunderbold’ ligt dan ook in het verlengde van die hit en mag rustig op hetzelfde niveau staan. ‘Let’s Go Trippin’’ ken je zeker in de versie van Dick Dale. Een surfsong die uit zijn pen vloeide en die je hier krijgt in de versie van Hot Doggers. Zij namen de song één jaar na die van Dale op, namelijk in 1963. Dat typische ‘twang’ gitaargeluid is onlosmakelijk verbonden met instrumentale nummers uit de fifties en begin sixties. Hoe dat bij de Rhythm Rockers klinkt hoor je in het toepasselijke ‘Twang’. Een razendsnelle boogie levert dan weer Jet Tones in zijn ‘Jet Tone Boogie’. Big Jay McNeely was een fenomenale Amerikaanse rhythm & bluessaxofonist. Luister zeker naar zijn talent op ‘The Squat’. Bij het Stax label fungeerden Booker T and The MGs als huisband en waren dan ook bij vele opnames van het label betrokken. ‘Green Onions’ is hun ‘signature song’, maar hun versie van ‘Twist And Shout’ mag er ook zijn. Meer bekend volk komt er ook met Earl Hooker. Hij was een meester op de gitaar, zoals je hier kan ervaren op ‘Dynamite’ dat hij voor Checker opnam in 1960. Bobby Vee scoorde menig hits, waaronder ‘Take Good Care Of My Baby’. Samen met The Shadows tekent hij hier voor ‘Flyin’ High’.
Kortom, net als de eerdere releases in de ‘Whip Masters’ serie, barst ook volume 4 weer van spetterende instrumentale nummers, met meestal de gitaren in de spots. Naast de gekende artiesten ontdek je andermaal indrukwekkende songs van onbekende artiesten. Artiesten die zonder reeksen als ‘Whip Masters Instrumentals’ meestal niet tot onze speakers zouden geraken. Gelukkig gebeurt dat nu wel!
 
Lambert Smits
Afbeelding
It has been a long time since another volume in the 'Whip Masters Instrumentals' series came onto the market. To be precise, that was in 2021. Fans of excellent instrumental songs will certainly find something to their liking with the now released volume 4. Once again 30 high-quality instrumentals to enjoy, but which will also effortlessly get your muscles moving. You will not know many of the artists on this album and many of them have no trace in American music history. Is that why they made less good music? Not at all, but record labels usually do not have the intention to invest in all talent. They often choose one or a few artists whose productions they hope will make the cash register ring. However, you will also see a number of big names on this compilation. We jump straight into it with 'Rocker', a song where the title says it all. Sublime song that The Montereys recorded in 1962 for the Cuca label. Bob Taylor and The Counts continue on the path taken by The Montereys with 'Taylor's Rock'. More of that is yet to come. Such as with The Downbeats and 'Midnight Express', including a beautiful combination of guitar and sax. You undoubtedly know Lazy Lester from his vocal songs, but he was also a more than gifted artist on the blues harp. You get a sample of his skills with 'Lester's Stomp'. Dave 'Baby' Cortez then introduces 'Hurricane' with a thundering jungle drum. Gus Jenkens and his orchestra are also well known. Gus and his musicians perform an excellent 'Spanky', in which the piano plays a prominent role. 'The Stripper' by Ernie Freeman drifts a bit towards vaudeville. You can expect country from Little Jimmy Dickens with The Country Boys in 'Red Wing', with a great piece on fiddle. We remain in the same genre with the well-known Bill Monroe, here in 'Wheel Hoss', with that wonderful stirring fiddle. Link Wray is well-known, but in a completely different genre. Together with his inseparable Raymen, he works his way through 'Turnpike U.S.A.' with verve. Just like with Wray, the guitar also plays the leading role in 'Swooney' by The Gentry Brothers. 'Red River Rock' was a mega hit for Johnny and The Hurricanes. 'Thunderbold' is an extension of that hit and can easily be on the same level. You certainly know 'Let's Go Trippin'' in Dick Dale's version. A surf song that flowed from his pen and which you get here in the Hot Doggers version. They recorded the song one year after Dale's, namely in 1963. That typical 'twang' guitar sound is inextricably linked to instrumental songs from the fifties and early sixties. You can hear what that sounds like for the Rhythm Rockers in the appropriate 'Twang'. A lightning fast boogie delivers Jet Tones in his 'Jet Tone Boogie'. Big Jay McNeely was a phenomenal American rhythm & blues saxophonist. Be sure to listen to his talent on 'The Squat'. At the Stax label, Booker T and The MGs served as the house band and were involved in many of the label's recordings. 'Green Onions' is their signature song, but their version of 'Twist And Shout' is also impressive. More famous people are also coming with Earl Hooker. He was a master on the guitar, as you can experience here on 'Dynamite' that he recorded for Checker in 1960. Bobby Vee scored many hits, including 'Take Good Care Of My Baby'. Here he signs 'Flyin' High' together with The Shadows.
In short, just like the previous releases in the 'Whip Masters' series, volume 4 is also bursting with dazzling instrumental songs, with the guitars usually in the spotlight. In addition to well-known artists, you will once again discover impressive songs by unknown artists. Artists who would usually not make it to our speakers without series like 'Whip Masters'. Fortunately, that is happening 
0 Opmerkingen

Various Artists: ‘The Holiday Inn Label 100 Series Anthology, ‘Slap-Back’

24/1/2024

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
CD

Tracks:
  1. Holiday Inn Jingle One
  2. The Roller Coasters: Rim Shot Pt 01
  3. The Roller Coasters: Rim Shot Pt 02
  4. Tookie Collom With The Roller Coasters: You Torture Me
  5. Tookie Collom With The Roller Coasters: I Could Love You
  6. Jimmy Foster: Stranger In Paradise
  7. Jimmy Foster: Where Could I Do
  8. The Roller Coasters: Wabash Blues
  9. The Roller Coasters: Slap-Back
  10. Frank Starr: Knees Shakin’
  11. Frank Starr: Evil Eye
  12. Kenny Lund With The Roller Coasters: Rip It Up Potatoe Chip
  13. Kenny Lund With The Roller Coasters: Greenbacks
  14. Rusty Curry: Tag Along
  15. Rusty Curry: Our Love Can Wait
  16. Roller Coasters Vocal Tookie Collum: My Fraulein Cries For Me
  17. Roller Coasters Vocal Tookie Collum: You’ve Gotta Run Me Down
  18. Frank Starr: Little Bitty Feeling
  19. Frank Starr: Lost In A Dream
  20. Buck Griffin: Pretty Lou
  21. Buck Griffin: Girl In 1209
  22. The Roller Coasters: Spanish Twist
  23. The Roller Coasters: Wild Twist
  24. Jimmy Foster: Moving Up To Love
  25. Jimmy Foster: Hey Little Lover
  26. Stan Daniel: Sweet Little Sue
  27. Stan Daniel: Confused
  28. Stony Martin: Rhythm Marie
  29. Stony Martin: Talkin’ About Lovin’
  30. Charlie Feathers: Deep Elm Blues
  31. Charlie Feathers: Nobody’s Darling
  32. Joe Fuller: Big Black Engine
  33. Joe Fuller: I’ll Forever Be Loving You
  34. Table Toppers: Talk To Me Baby
  35. Holiday Inn Jingle Two
 
LP
 
Side A
  1. Buck Griffin: Pretty Lou
  2. Kenny Lund With The Roller Coasters: Rip It Up Potatoe Chip
  3. Frank Starr: Knees Shakin’
  4. The Roller Coasters: Slap-Back
  5. Charlie Feathers: Deep Elm Blues
  6. Stony Martin: Rhythm Marie
  7. Jimmy Foster: Stranger In Paradise
  8. Roller Coasters Vocal Tookie Collum: You’ve Gotta Run Me Down
  9. Holiday Inn Jingle One
 
Side B
  1. Stan Daniel: Sweet Little Sue
  2. Charlie Feathers: Nobody’s Darling
  3. Kenny Lund With The Roller Coasters: Greenbacks
  4. Frank Starr: Little Bitty Feeling
  5. The Roller Coasters: Wild Twist
  6. Joe Fuller: Big Black Engine
  7. Stan Daniel: Confused
  8. Jimmy Foster: Hey Little Lover
  9. Holiday Inn Jingle Two
​Charles Kemmons Wilson (05.01.13 – 12.02.03) opende zijn eerste Holiday Inn hotel in 1952 in Memphis, Tennessee. Hotel dat later tot een keten zou uitgroeien. Charles’ slechte ervaringen met hotels deed hem hiertoe besluiten. Hij vond dat gasten de beste accommodatie verdienden en bij afrekening niet geconfronteerd werden met verborgen kosten. Radio was één van de vele verwennerijen waarvan de gasten van Holiday Inn konden genieten. In zijn keten, die ooit meer dan 1000 hotels omvatte, was de radio in iedere kamer prominent aanwezig. De muziek van Wilsons ‘The Holiday Inn’ label promootte hij via de eigen radioshows in al zijn hotels. Het idee was tevens om de platen van de tot het label behorende artiesten te verkopen in de hotels, zeker wanneer zij er optraden. De Holiday Inn 100 series (101 tot 115) werden geproduceerd van 1961 tot 1963 maar de slechts 16 uitgebrachte singles kenden weinig commercieel succes. Het zusterlabel Klondike maakte dan weer opnames van Table Toppers. In 1963 kwam er een eind aan de droom van het Holiday Inn label. In 1969 kwam er, onder leiding van Suns songwriter en studiomuzikant Stanley Augustus Kesler, een kleine doorstart met de 2200 serie. Het label sloeg een nieuwe richting in maar lang zou het succes ook nu niet duren. In 1970 werd het faillissement aangevraagd.
Van alle 16 singles krijg je op dit album zowel de A als de B zijde. Daar bovenop zijn Table Toppers aanwezig met 1 song en zeker interessant zijn de beide ‘Holiday Inn Jingles’ die hier voor de eerste maal uitgebracht worden.
Het verspreiden van deze muziek gebeurde hoofdzakelijk via de hotelketen. Het was dus noodzakelijk om de opnames af te stemmen op de smaak van een breed publiek. De opnames moesten dan ook enige commercialiteit aan boord hebben. Dat het Holiday Inn label hierin slaagde, kan je ervaren op deze compilatie. Alleen hiermee krijg je niet het beoogde succes. Op de radiostations moest het label niet al te veel rekenen. Immers de stations stonden wat argwanend tegenover de singles. Wanneer ze gedraaid werden, kreeg ook de hotelketen gratis promotie. Fout die het label maakte was ook dat advertenties voor de hotelketen vaak vervat zaten in het promotiemateriaal.
Tot zover de historiek, maar laten we de releases van het Holiday Inn label eens van dichtbij bekijken. Wat meteen opvalt is dat er heel wat aandacht besteed werd zowel aan de songs als de arrangementen en uitvoeringen. Na de opening door de Holiday Inn Jingle, steken The Roller Coasters van wal met de twee delen van ‘Rim Shot’, overigens een meer dan formidabel instrumentaal nummer. Later keren The Roller Coasters nog vier keren terug met enkele heerlijke instrumentals, waaronder met ‘Slap-Back’, titel van dit album. Dat het label een breed publiek voor ogen had laat Tookie Collom, gebackt door The Roller Coasters, horen in het soulvolle en deels poppy ‘You Torture Me’ en ‘I Could Love You’, dat ook wat New Orleans invloeden bevat. Tookie komt later nog aan bod maar dan uptempo in ‘You’ve Gotta Run Me Down’. Ander schitterend traag werk komt er met Rusty Curry in ‘Tag Along’ en ‘Our Love Can Wait’. Holiday Inn wist zijn artiesten tevens van knappe songs te voorzien. Luister maar eens naar de emotionele tearjerker ‘Where Could I Go’ van Jimmy Foster. Chet Atkins zorgde hier voor de arrangementen en naar alle waarschijnlijkheid was hij ook gitarist van dienst. Het koortje dat je hoort werd gevormd door The Jordanaires. Voor een rockabillygevoel zorgt even later Frank Starr met ‘Knees Shakin’’ en ‘Evil Eye’. In het later te horen ‘Lost In A Dream’ neemt Starr wat gas terug en creëert hij een heerlijke slow. Rockend en rollend gaat het verder met Kenny Lund met het voortreffelijke ’Rip It Up Potatoe Chip’ en ‘Greenbacks’. Meer van dat komt er met Buck Griffin in ‘Pretty Lou’. Opmerkelijk is zeker ‘Rhythm Marie’ van Stony Martin. Nummer dat duidelijk op de blues geënt was. Klasbak Charlie Feathers is van de partij met de in 1963 opgenomen single ‘Deep Elm Blues / Nobody’s Darling’. Het is eigenlijk niet te geloven dat de 16 singles die het Holiday Inn label uitbracht niet meer succes oogstten. Luister maar naar ‘Big Black Engine / I’ll Forever Be Loving You’. Ik ben ervan overtuigd dat, indien de promotie van alle 16 singles vlotter was verlopen, er hier wel enkele ‘all time classics’ tussen zouden zitten. Niet getreurd echter, want dankzij Rockstar Records gaan deze pareltjes niet verloren en haal je ze moeiteloos in huis.
‘The Holiday Inn Label 100 Series Anthology, ‘Slap-Back’ is bovendien een uniek tijdsdocument.
Het album is te verkrijgen op cd en op 12 inch lp. Op de 12 inch lp staan 18 uit de cd geselecteerde tracks, maar bij aankoop ervan krijg je de cd met alle 35 nummers er als bonus bij.
 
 
Lambert Smits
Afbeelding
Charles Kemmons Wilson (05.01.13 – 12.02.03) opened his first Holiday Inn hotel in 1952 in Memphis, Tennessee. Hotel that would later develop into a chain. Charles' bad experiences with hotels made him decide to do this. He believed that guests deserved the best accommodations and were not confronted with hidden costs at checkout. Radio was one of the many treats Holiday Inn guests could enjoy. In his chain, which once included more than 1,000 hotels, the radio was prominent in every room. Wilson promoted the music of his 'The Holiday Inn' label through his own radio shows in all his hotels. The idea was also to sell the records of the artists belonging to the label in the hotels, especially when they performed there. The Holiday Inn 100 series (101 to 115) were produced from 1961 to 1963 but the only 16 singles released gained little commercial success. The sister label Klondike made recordings of Table Toppers. In 1963 the dream of the Holiday Inn label came to an end. In 1969, under the leadership of Suns songwriter and studio musician Stanley Augustus Kesler, there was a small restart with the 2200 series. The label took a new direction, but the success would not last long. Bankruptcy was filed in 1970.
You get both the A and B sides of all 16 singles on this album. In addition, Table Toppers are present with 1 song and certainly interesting are the two 'Holiday Inn Jingles' that are released here for the first time.
This music was mainly distributed through the hotel chain. It was therefore necessary that the songs should tasted to a large audience. The recordings therefore had to have some commercialism on board. You can experience that the Holiday Inn label succeeded in this on this compilation. But this alone will not achieve the desired success. The label did not have to rely too much on the radio stations. After all, the stations were somewhat suspicious of the singles. When they were played, the hotel chain also received free promotion. The label also made a mistake that advertisements for the hotel chain were often included in the promotional material.
So much for the history, but let's take a closer look at the releases from the Holiday Inn label. What is immediately noticeable is that a lot of attention was paid to both the songs and the arrangements and performances. After the opening with the Holiday Inn Jingle, The Roller Coasters start with the two parts of 'Rim Shot', a more than formidable instrumental song. Later, The Roller Coasters return four more times with some wonderful instrumentals, including 'Slap-Back', the title of this album. Tookie Collom, backed by The Roller Coasters, shows that the label had a broad audience in mind in the soulful and partly poppy 'You Torture Me' and 'I Could Love You', which also contain some New Orleans influences. Tookie is featured later, but uptempo in 'You've Gotta Run Me Down'. Other beautiful slow work comes with Rusty Curry in 'Tag Along' and 'Our Love Can Wait'. Holiday Inn also managed to provide its artists with great songs. Just listen to the emotional tearjerker 'Where Could I Go' by Jimmy Foster. Chet Atkins took care of the arrangements and in all likelihood he was also the guitarist. The choir you hear was formed by The Jordanaires. Frank Starr provides a rockabilly feeling a little later with 'Knees Shakin'' and 'Evil Eye'. In the later 'Lost In A Dream', Starr slows down a bit and creates a wonderful slow. It continues rocking and rolling with Kenny Lund with the excellent 'Rip It Up Potato Chip' and 'Greenbacks'. More of that to come with Buck Griffin in “Pretty Lou.” Remarkable is certainly 'Rhythm Marie' by Stony Martin. Song that was clearly based on the blues. Classy Charlie Feathers is present with the 1963 single 'Deep Elm Blues / Nobody's Darling'. It is actually unbelievable that the 16 singles that the Holiday Inn label released did not achieve more success. Just listen to 'Big Black Engine / I'll Forever Be Loving You'. I am convinced that if the promotion of all 16 singles had gone more smoothly, there would be some 'all time classics' among them. Don't worry though, because thanks to Rockstar Records these gems won't be lost and you can get them effortlessly.
'The Holiday Inn Label 100 Series Anthology, 'Slap-Back' is also a unique time document.
The album is available on CD and on 12 inch LP. The 12-inch LP contains 18 tracks selected from the CD, but when you purchase it you will receive the CD with all 35 songs as a bonus.

0 Opmerkingen

Jorge Natalin: In Wording

3/10/2023

1 Opmerking

 
Afbeelding
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Proloog
  2. Als een Diamantje
  3. Walk With Me
  4. Believer
  5. Fluistering
  6. Kindrd Spirits
  7. The Elusive Seven
  8. In Your Eyes
  9. Beyond The Clouds
  10. De Meeste Verhevene
  11. Zandkorreltje
  12. Abdulkarim
  13. Kindred Spirits Extract
  14. Epiloog
 
 
Website Artiest
Jorge Natalin
 

​
​Jorge Natalin is het pseudoniem voor Amsterdammer Arno Tijnagel. Het begon muzikaal als ritmegitarist in de rockband Kayanda. Later werd hij gitarist van Thomas Midfield, om daarna Huron en Jim Offerman Band te vervoegen. Ook heeft Jorge opgenomen en opgetreden met DJ Rombout, als Souvenirs. Naast tien albums, zes EP’s en heel wat singles creëerde Jorge ook  de originele filmsoundtrack voor zowel ‘Sunset from a Rooftop’ als ‘Finnemans’. De langspeler ‘In Wording’, zijn tiende inmiddels, omslaat veertien instrumentale tracks. Tussen het introducerende ‘Proloog’ dat fungeert als openingsnummer en het afsluitende ‘Epiloog’ zit heel wat moois verscholen. Het tempo wordt opgeschroefd in songs ‘Als een Diamantje’ en ‘Walk With Me’, met zijn geweldige Hendrixiaanse gitaarriffs. Het wordt duister in ‘Believer’ en ‘Fluistering’, maar voor ‘Kindred Spirits’, ‘Beyond The Clouds’ én ‘Kindred Spirits Extract’ schoudert Jorge graag zijn akoestische gitaar. Van het luchtige ‘The Elusive Seen’ en ‘In Your Eyes’ gaat het gezwind naar het tweeledige gitaarwerk van ‘De Meest Verhevene’. Als een volleert rockgitarist kwijt Jorge zich ook excellent van zijn taak in songs als ‘Abdulkarim’ én het hallucinerende ‘Zandkorreltje’. De release ‘In Wording’ is een conceptueel experimenteel instrumentaal gitaarrock/post-rockalbum met veertien originele composities. Bewonderenswaardig knap!
 
Philip Verhaege
Afbeelding
The release 'In Wording' is a conceptual experimental instrumental guitar rock/post-rock album with fourteen original compositions. Admirably handsome!
1 Opmerking

Various Artists: Destination Desert

7/9/2023

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Jerry Reed: Rockin’ In Bagdad
  2. The Champs: Ali Baby
  3. The Polk Brothers: Caravan Rock
  4. The Ramrocks: Pasha
  5. Eddie ‘The Sheik’ Kochak: Shish Ka Bob Rock
  6. The Majestics: Oasis-Part 1
  7. Big Maybelle: That’s A Pretty Good Love
  8. Jack Hammer: Ali Ben Ghazi
  9. The Latins: Habibi Twist
  10. The Slaves (Cymbals By Pido): Hari’s Harem
  11. The Saxons: Camel Walk – Part 1
  12. Jo Ann Campbell: Ahab The Arab
  13. Peston Love: Ali Baba’s Boogie
  14. The Colts: Sheik Of Araby
  15. Dinah Washington: One Arabian Night
  16. The Fendermen: Caravan
  17. Ferlin Husky: Aladdin’s Lamp
  18. Leroy Holmes: In A Persian Market
  19. Bill Haley And His Comets: Oriental Rock
  20. Bobby Freeman: Sinbad
  21. The Teentones: Sands Of Arabia
  22. Ganimian And His Orientals: Come With Me To Casbah
  23. Dave & The Customs: Ali Baba
  24. Art Neville: Arabian Love Call
  25. The Socialites: King Tut Rock
  26. The Big Sound Of Don Ralke: Zoobai
  27. Billy Grammer: Princess Of Persia
  28. Johnny And The Hurricanes: Sheba
  29. Kent Westberry: Turkish Doghouse Rock
  30. The Renegades: Istanbul
  31. The Sandpipers: Ali Baba
  32. Bobby Christian: Caravan
​Voor de nieuwe release in de ‘Destination’ serie verplaatsen we ons naar Bagdad en Istanbul en de wereld van de sjeiks, harems, oases, gloeiheet Saharazand en Ali Baba. Dat deze items muzikaal perfect uit te voeren zijn, laten de 32 tracks op dit album duidelijk horen. Titels als o.a. ‘Ali Baba’, ‘Pasha’, ‘Shish Ka Bob Rock’, ‘Ali Ben Ghazi’, ‘Hari’s Harem’ en Sands Of Arabia’ spreken voor zichzelf.
Met Bill Haley, Art Neville, Dinah Washington, The Fendermen, Preston Love, Johnny and The Hurricanes en Jerry Reed krijg je al een aantal klinkende namen. Die laatstgenoemde steekt meteen van wal met ‘Rockin In Bagdad’. Het nummer doet je meteen in de juiste mood belanden en laat de broeiende hitte reeds op je inwerken. Nummer dat trouwens een mooie Oosters aanvoelende intro heeft.
Zorg dus wel dat je alvast een ijskoude drank binnen handbereik hebt, want verkoeling moet je van deze compilatie niet verwachten. Reed wordt gevolgd door The Champs. ‘Tequila’ is zonder twijfel hun ‘signature song’, maar het instrumentale ‘Ali Baba’ moet daar zeker niet voor onderdoen. En ook The Polk Brothers doen het instrumentaal met messcherpe leadgitaar op ‘Caravan Rock’. Later hoor je ook nog de versies van deze Duke Ellington klassieker door The Fendermen en Bobby Christian. Sax is dan weer ‘the leading instrument’ op het eveneens instrumentale ‘Oasis – Part 1’ van The Majestics. Meer schitterende sfeervolle instrumentals volgen nog met o.a. ‘Hari’s Harem’ van The Slaves, ‘Camel Walk – Part 1’ van The Saxons, ‘Ali Baba’s Boogie’ door altsaxofonist Preston Love en zijn orkest, Leroy Holmes met ‘In A Persian Market’, ‘Sands Of Arabia’ van The Teentones, Ganimian and His Orientals met ‘Come With Me To The Casbah’ ook gekend in de versie van Los Straitjackets, ‘Ali Baba’ door Dave & The Customs, The Big Sound Of Don Ralke in ‘Zooba!’, Johnny and The Hurricanes en ‘Sheba’, alsook ‘Istanbul’ van The Renegades.
Heel veel instrumentaal werk op dit album. Niet verwonderlijk want hoe kan je beter de Oosterse sfeer weergeven. Maar ook vocaal wordt hier gescoord.
Zoals door de grote rhythm & blues artieste Big Maybelle. Haar zou je misschien niet dadelijk hier verwachten, maar ‘That’s A Pretty Good Love’ past hier perfect in het rijtje. Een andere grote dame is Dinah Washington. Zij doet het leuk swingend op ‘One Arabian Night’. ‘Twistin’ Jack Hammer, die ooit nog opnam voor het Belgische Ronnex label, tekent present met ‘Ali Ben Ghazi’. Dat Ferlin’ Husky van vele markten thuis was, laat hij horen in ‘Aladdin’s Lamp’, dat zowel rockabilly als country & western in de genen heeft. In 1958 nam Bobby Freeman het originele ‘Do You Want To Dance’ op. Nummer dat bij ons een hoge score haalde in de versie van Cliff Richard. Freeman is op deze compilatie aanwezig met het rockende ‘Sinbad’. Voor een beetje New Orleans rhythm & blues zorgt Art Neville met ‘Arabian Love Call’. Formidabele doo-wop komt dan weer aan bod in ‘Ali Baba’ van The Sandpipers.
Traditiegetrouw leidt ‘Sjeik’ Bill Dahl je via de uitgebreide liner notes door alle tracks.
‘Destination Desert’ is een mooi vervolg in de ‘Destination’ serie. Een album dat je heerlijk doet wegdromen.
 
Lambert Smits 
Afbeelding
​For the new release in the 'Destination' series, we move to Baghdad and Istanbul and the world of sheiks, harems, oases, red-hot Sahara sand and Ali Baba. The 32 tracks on this album clearly show that these items can be performed perfectly musically. Titles such as 'Ali Baba', 'Pasha', 'Shish Ka Bob Rock', 'Ali Ben Ghazi', 'Hari's Harem' and Sands Of Arabia' speak for themselves.
With Bill Haley, Art Neville, Dinah Washington, The Fendermen, Preston Love, Johnny and The Hurricanes and Jerry Reed you already get a number of resounding names. The latter immediately kicks off with 'Rockin In Bagdad'. The song immediately puts you in the right mood and already lets the sweltering heat work on you. Song that also has a nice Eastern feeling intro.
So make sure you already have an ice-cold drink within reach, because you shouldn't expect cooling from this compilation. Reed is followed by The Champs. 'Tequila' is without a doubt their 'signature song', but the instrumental 'Ali Baba' is certainly not inferior to that. And The Polk Brothers also do it instrumentaal with razor-sharp lead guitar on 'Caravan Rock'. Later you will also hear the versions of this Duke Ellington classic by The Fendermen and Bobby Christian. Sax is 'the leading instrument' on the also instrumental 'Oasis - Part 1' by The Majestics. More beautiful atmospheric instrumentals follow with, among others, 'Hari's Harem' by The Slaves, 'Camel Walk – Part 1' by The Saxons, 'Ali Baba's Boogie' by alto saxophonist Preston Love and his orchestra, Leroy Holmes with 'In A Persian Market', 'Sands Of Arabia' by The Teentones, Ganimian and His Orientals featuring 'Come With Me To The Casbah' also known by Los Straitjackets' version, 'Ali Baba' by Dave & The Customs, The Big Sound Of Don Ralke in 'Zooba !', Johnny and The Hurricanes and 'Sheba', as well as 'Istanbul' by The Renegades.
Lots of instrumental work on this album. Not surprising because how can you better represent the Eastern atmosphere. But vocals are also scored here.
Like by the great rhythm & blues artist Big Maybelle. You might not immediately expect her here, but 'That's A Pretty Good Love' fits in perfectly. Another great lady is Dinah Washington. She does it nice swinging on 'One Arabian Night'. 'Twistin' Jack Hammer, who once recorded for the Belgian Ronnex label, is present with 'Ali Ben Ghazi'. That Ferlin 'Husky was at home in many markets, he shows in 'Aladdin's Lamp', which has both rockabilly and country & western in its genes. In 1958, Bobby Freeman recorded the original ‘Do You Want To Dance’. Song that got a high score in Cliff Richard's version. Freeman is present on this compilation with the rocking 'Sinbad'. Art Neville provides a bit of New Orleans rhythm & blues with 'Arabian Love Call'. Formidable doo-wop is featured in 'Ali Baba' by The Sandpipers.
True to tradition, Sheik Bill Dahl guides you through all tracks through the extensive liner notes.
'Destination Desert' is a nice sequel in the 'Destination' series. An album that makes you dream away.
0 Opmerkingen

Peter Clasen: Anderlecht (Vinyl)

16/6/2023

0 Opmerkingen

 
Afbeelding
​DETAIL ALBUM
Tracks:
 
Side A
Saint Guidon Dub
All Clear At Bizet
Opposite Directions
Beat Beat The Clock
 
Side B
I Could Dance Back To You
Far Away Beaches
Aumale Soundsystem
Are We Dreamers?
 
Website Artiest
Peter Clasen

​Peter Clasen werd geboren in Oostende en verhuisde in de jaren ’80 naar Brussel. Als drummer in de post-punk band 10 Kleine Snobs, waarvan ook Elvis Peeters deel uitmaakte, startte hij zijn muzikale carrière. De ‘post punk spirit’ liet Clasen niet los en bijgevolg stampte hij het electro-dub project Neven uit de grond. Neven maakte 10 platen en was gedurende 12 jaren te zien op diverse Europese podia. Vanaf 2010 gooide Peter het roer om en maakte hij muziek voor sociaal gerelateerde evenementen en straattheaters zoals o.a. De Zinnekeparade. Occasioneel trad hij nog op en maakte hij platen met acts als Monsieur Smits, The Library Sisters of Elektratique.
Sinds zijn jeugd speelt Peter een beetje gitaar, maar hij vond steeds dat hij zich via dat instrument niet volledig en goed kon uitdrukken. Tot in 2019! Toen schafte hij zich een ietwat aparte gitaar aan, namelijk een viersnarige tenorgitaar. Een gitaar, uiteraard met 4 snaren, die een smallere body heeft en gebruikt werd door Amerikaanse jazzmusici in de dertiger jaren.
Op ‘Anderlecht’ presenteert hij 8, door surfgitaar geïnspireerde instrumentale en semi-instrumentale nummers op dansbare elektronische beats. Nummers die zowel doen denken aan The Spotnicks, Link Wray, Kraftwerk, The Ramones, Underworld, Derrick May en Front 242.
Deze links met een muzikaal verleden aangescherpt met de actuelere elektronische beats zorgen voor energieke dansbare muziek. Als enig echt instrument gebruikt Peter zijn 4 snarige gitaar. De beats, bassen en synths programmeerde hij met Cubase en Logic Pro. De gitaar zorgt voor prachtige partijen. Die komen al meteen tot uiting in opener, het tevens zeer melodieuze ‘Saint Guidon Dub’ en zeker in het opzwepende ‘Opposite Directions’. In afsluiter van kant 1, ‘Beat Beat The Clock’ hoor ik duidelijk invloeden van Link Wray.  ‘I Could Dance Back To You’, stuurt me dan weer eerder richting Kraftwerk. Afsluiter ‘Are We Dreamers’ is een ietwat rustigere song die perfect de sfeer van de dromerige titel weergeeft.
Als je de beats wegdenkt, blijkt inderdaad wel dat Peter de gitaarlegendes goed bestudeerd heeft. Die invloeden herleidt hij tot een minimum zodat het geen ingewikkelde gitaargedrochten worden.
Met ‘Anderlecht’ bewijst Peter Clasen niet alleen dat hij enorm muzikaal aangelegd is, maar ook dat het toevoegen van elektronische beats en synths niet vanzelfsprekend haaks moet staan op de aanwezigheid van een leuke melodie. ‘Anderlecht’ is zeker een album om bij stil te staan.
 
Lambert Smits 
Afbeelding
​Peter Clasen was born in Ostend and moved to Brussels in the 1980s. He started his musical career as a drummer in the post-punk band 10 Kleine Snobs, of which Elvis Peeters was also a member. The 'post punk spirit' did not let go of Clasen and as a result he created the electro-dub project Neven. Neven made 10 records and performed on various European stages for 12 years. From 2010, Peter changed course and made music for socially related events and street theaters such as De Zinnekeparade. Occasionally he performed and made records with acts such as Monsieur Smits, The Library Sisters or Elektratique.
Peter has played a little guitar since his youth, but he always felt that he could not express himself fully and properly through that instrument. Until 2019! Then he bought himself a somewhat unusual guitar, namely a four-string tenor guitar. A guitar, of course with 4 strings, that has a narrower body and was used by American jazz musicians in the 1930s.
On 'Anderlecht' he presents 8 surf guitar-inspired instrumental and semi-instrumental songs on danceable electronic beats. Songs that are reminiscent of The Spotnicks, Link Wray, Kraftwerk, The Ramones, Underworld, Derrick May and Front 242.
These links with a musical past sharpened with the more current electronic beats provide energetic danceable music. Peter uses his 4 string guitar as the only real instrument. He programmed the beats, basses and synths with Cubase and Logic Pro. The guitar provides beautiful parts. These are immediately expressed in opener, the also very melodic 'Saint Guidon Dub' and certainly in the rousing 'Opposite Directions'. In the closing of side 1, 'Beat Beat The Clock' I clearly hear influences from Link Wray. 'I Could Dance Back To You' sends me more towards Kraftwerk. Closing track 'Are We Dreamers' is a somewhat quieter song that perfectly reflects the atmosphere of the dreamy title.
If you ignore the beats, it does indeed appear that Peter has studied the guitar legends well. He reduces those influences to a minimum so that they don't become complicated guitar monstrosities.
With 'Anderlecht', Peter Clasen not only proves that he is extremely musically inclined, but also that adding electronic beats and synths should not be at odds with the presence of a nice melody. 'Anderlecht' is certainly an album to reflect on.
0 Opmerkingen

Various Artists: Whip Masters Instrumentals, Volume 3

7/12/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Gamblers: Moon Dawg!
  2. Li’l Dynamite And The Explosions: Dancin’ Little Thing
  3. The Aristocats: F.S.T.
  4. Pee Wee Crayton: Huckle Boogie
  5. Marty Wilson And The Strat-O-Lines: Super Sonic
  6. The Casual-Aires Featuring Maurice Simon: (What’s The Word) Thunderbird
  7. The Pyramids: Penetration
  8. The Creeps: The Whip
  9. The Spinners: Slave Chain
  10. The Surfaris: Jack The Ripper
  11. The Gravestone Four: Rigor Mortis
  12. The Crystals: Vampire
  13. Ken Nordine And His Kinsmen: Strollin’ Spooks
  14. Bill Haley And His Comets: A Rockin’ Little Tune
  15. The Fireballs: Fireball
  16. Hal Singer With Sir Charles Thompson Orchestra: Disc Jockey Boogie
  17. Johnny Crawford And Orchestra: Red Cap Shuffle
  18. Jesse Stone And His Band: Runaway
  19. The Noblemen: Dragon Walk
  20. The Fascinates: Pizza Train
  21. Peace River Rangers Featuring Bob Regan, Guitar: Teen-Age Boogie
  22. Speedy West With Jimmy Bryant: Stratosphere Boogie
  23. Virg, Murf & Prof: Buggin’
  24. Eddie Smith With The Hornets: Upturn
  25. Bo Diddley: Congo
  26. Jimmie Haskell And Orchestra: Astrosonic
  27. Urban Zotel: Backtrail
  28. Larry Collins: Spur Of The Moment
  29. Alan Pierce And The Tonekings: Swampwater
  30. Tom And Jerry: Smoke Stack
​Instrumentale nummers moeten zeker niet onderdoen voor hun gezongen broertjes. Bovendien vestigen zij vaak ook  onze aandacht op het talent, vakmanschap en instrumentbeheersing van de artiesten. Net zoals de twee eerder verschenen volumes in de ‘Whip Masters Instrumentals’ serie, biedt ook volume 3 weer heel wat fraais. In totaal 30 tracks die een rijk en divers beeld van de rootsgenres weergeven. Met een enorm snelle rock-‘n-roller, met een vleugje mysterie vliegen we er meteen in. Verantwoordelijken hiervoor zijn de Gamblers met ‘Moon Dawg!’ dat ze in 1960 opnamen voor World Pacific Records. Vervolgens zorgen Li’l Dynamite and The Explosions voor een twangy surf sound met ‘Dancin’ Little Thing’, waarna we met The Aristocats in ‘F.S.T’ overschakelen naar een vrolijke Western Swing. Rhythm & blues tovert Pee Wee Crayton dan weer tevoorschijn in het in 1950 voor Modern opgenomen ‘Huckle Boogie’ en let vooral op die sublieme piano- en saxsolo’s. Voor een glasheldere gitaarsound kan je terecht bij ‘Penetration’ van The Pyramids, waar je duidelijk kan merken waar de Engelse Shadows door geïnspireerd raakten. ‘Jack The Ripper’ is in de versie van Link Wray niet onbekend. In hetzelfde jaar als Wray, namelijk in 1963, namen The Surfaris voor Decca hun versie van het nummer op, dat een heel andere klankkleur bezit dan Links versie. Enorm donker, zoals de titel reeds doet vermoeden, klinkt het door sax gestuurde ‘Rigor Mortis’ van The Gravestone Four. Dat nummer krijgt trouwens nog een passend vervolg met ‘Vampire’ van The Crystals. We blijven overigens nog eventjes in de mysterieuze donkerte hangen, want ook Ken Nordine schept dat gevoel in het voor Dot in 1958 ingeblikte ‘Strollin’ Spooks’. Hoog tijd voor een vrolijke noot. Die komt er met ‘A Rockin’ Little Tune’ van Bill Haley en zijn Comets. Nummer waar ook de accordeon van de partij is. En durf nu nog eens te beweren dat dit instrument niet kan rocken. Saxofonist Hal Singer zet met ‘Disc Jockey Boogie’ een meer dan fantastische pianoboogie neer. Apart, vooral door die knotsgekke info, is zeker ‘Dragon Walk’ van The Noblemen. Misschien zul je ‘Congo’ niet onmiddellijk associëren met Bo Diddley vanwege het ontbreken van de voor de man zo typische beat. Toch nam hij deze prachtige instrumental in 1961 op voor het Checker label. Ook nu nog worden er sublieme instrumentale nummers opgenomen. Daarvan getuigt gitarist Urban Zotel, die trouwens ook meewerkt aan de samenstelling van de ‘Whip Masters Instrumentals’. ‘Backtrail’ is een formidabele door gitaar gestuurde, vorig jaar opgenomen ‘outer space song’, die met één voet in het verleden en met de andere in het heden staat. Nog meer heerlijk gitaarwerk presenteert de bekende Larry Collins van het duo The Collins Kids met ‘Spur Of The Moment’.
Rock-‘n-roll, Western Swing, rhythm & blues en donkere moordsongs, je krijgt ze allemaal netjes op een rijtje door samensteller Mark Armstrong voorgeschoteld. Heerlijk album!
 
Lambert Smits 
Foto
​Instrumental songs are certainly not inferior to their sung brothers. Moreover, they often also draw our attention to the talent, craftsmanship and instrument mastery of the artists. Just like the two previously published volumes in the 'Whip Masters Instrumentals' series, volume 3 also offers a lot of beautiful things. A total of 30 tracks that show a rich and diverse picture of the roots genres.
With the exception of 1 track, all songs were recorded between 1950 and 1963. The exception is Urban Zotel, who also contributes to the composition of the 'Whip Masters Instrumentals'. ‘Backtrail’ is a formidable guitar-driven outer space song recorded last year, which stands with one foot in the past and the other in the present.
Rock 'n' roll, Western Swing, rhythm & blues and dark murder songs, you get them all neatly presented by composer Mark Armstrong. Wonderful album!
0 Opmerkingen

Various Artists: Whip Masters Instrumentals, Volume 2

11/4/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
Teddy And The Rough Riders: Tomahawk
The Tornados: Scalping Party
Al Caiola: Stampede
Ike Turner And His Kings Of Rhythm: The Groove
The Royaltones: Tacos
Dave Grundy Combo: Green Onions
Johnny Zorro: Road Hog
René And His Alligators: Wham!
The Originals: The Whip
Noble ‘Thin Man’ Watts And His Rhythm Sparks: The Beaver
Music City Orchestra: The Stripper
The Fabulous Flee- Rakkers: Green Jeans
Paul And The Four-Most: Cut Out
Jet Harris: Main Title Theme (From The Man With The Golden Arm)
Alan Freed Rock ‘N’ Roll Big Band: Pushing
The Champs: Panic Button
Larry Collins And Joe Maphis: The Rockin’ Gypsy
B.B.: Tantrum
The Rock-A-Teens: Oh My Nerves
Sandy Nelson: Big Noise From The Jungle
The Rim Shots: The Native Dance
Grace Tennessee And The American Spirits: Pow Wow
Al Casey: The Stinger
Grady Martin: Good, Good, Good
Urban Zotel: It’s A Fuzz
Jim Gunner And The Echoes: Footlose
Billy Davis And The Legends: Spunky Onions
Bobby December And The Famous Renegades: Invasion
Chet Atkins: Boo Boo Stick Beat
Bob Haggart And Ray Bauduc: The Big Noise From Winnetka
​Laten we voor één keer duidelijk zijn…….Deze serie is niet bestemd voor softies. Het rebelse dat, zeker in de begindagen van de rock-‘n-roll, aan het genre gelinkt werd, zit ook vervat in de 30 andermaal formidabele instrumentale tracks die volume 2 van de serie ‘Whip Masters Instrumentals’ vullen. Vuurspuwende gitaren, alles verschroeiende saxen die je meedogenloos in het aangezicht slaan en vocale oer uithalen, dragen hier zeker toe bij. Kenmerken die allemaal op dit album terug te vinden zijn. Openers, Teddy and the Rough Riders zijn niet van plan om de strijdbijl te begraven, maar zwieren hem gitaargewijs driftig in het rond op ‘Tomahawk’. Onvermijdelijk komen daar ongelukken van. Opvolgers The Tornados bouwen er dan meteen maar gillend een ‘Scalping Party’ rond. Van dichter bij huis, meer bepaald uit Nederland, komen René and His Alligators met ‘Wham’, een streepje Neder gitaarrock, dat ze voor het Fontana label opnamen in 1963. Een twangy gitaar is zonder meer de voorbode voor een aanstekelijke surfsong. Een statement dat weer eens bewaarheid wordt door Paul and The Four-Most tijdens ‘Cut Out’. The Champs, bekend van hun latin getint ‘Tequila’, tekenen present met het zeker niet minder aantrekkelijke, nerveuze ‘Panic Button’. Zij worden gevolgd door nog meer bekend volk, namelijk Larry Collins van The Collins Kids en zijn mentor gitaarvirtuoos Joe Maphis, met het Zuiders zonnig aanvoelend ‘The Rockin’ Gypsy’. Algemeen gekend is ook Sandy Nelson van zijn ‘Let There Be Drums’. Hier bespeelt hij op ‘Big Noise From The Jungle’ andermaal vakkundig de drumkit. Knappe junglebeat overigens! Onder de titel ‘ Diesel Smoke, Dangerous Curves and Hot Guitar’, bracht het Atomicat label onlangs een prachtig album uit rond gitarist Grady Martin. Ook hier mag hij weer van de partij zijn met ‘Good, Good, Good’, het A kantje van ‘Twist And Turn’. Als cover designer hebben we reeds knappe ontwerpen mogen zien van Urban Zotel. Ook de cover van dit album ontsproot aan zijn brein. Dat hij ook goed overweg kan met de zes snaren, etaleert hij op ‘It’s A Fuzz’. Een andere gitaarheld is Chet Atkins, hier met het op een Diddleybeat drijvend ‘Boo Boo Stick Beat’. Kan je genieten van creatief en alles overheersend saxwerk? Spits dan zeker je oren voor ‘Spunky Onions’ van Billy Davis and The Legends.
Verder ook nog een waardevolle inbreng van Ike Turner and His Kings Of Rhythm met het swingend met een voortreffelijke stevige saxsolo geïnjecteerde ‘The Groove’. Mexicaans, hoe kan het ook anders, is dan eerder de groove van ‘Tacos’ van The Royaltones. Dat het ook zwoeler kan, laat het Music City Orchestra horen met het toepasselijke ‘The Stripper’.
Met het creëren van de ‘Whip Masters Instrumentals’ serie heeft samensteller Mark Armstrong een gebied aangeboord dat een overvloed aan fantastische rock-‘n-roll, rockabilly, surf en Western swing bevat. Net als het eerder verschenen volume 1 is ook deze uitgave weer de moeite waard om in je collectie te hebben. Benieuwd naar wat er nog gaat volgen!
 
Lambert Smits 
Foto
​Let's be clear for once ……. This series is not intended for softies! The rebellion associated with the genre, especially in the early days of rock and roll, is also in the 30 formidable instrumental tracks that fill volume 2 of the ‘Whip Masters Instrumentals’ series. Fire-breathing guitars, all searing saxophones that hit you relentlessly in the face and the vocal primal screams, certainly contribute to this. Features that can all be found on this album.
With the creation of the Whip Masters Instrumentals, composer Mark Armstrong has tapped an area that offers an abundance of fantastic rock and roll, rockabilly, surf and western swing. Just like the previously published volume 1, this edition is also worth having in your collection. Curious what will follow!
0 Opmerkingen

Various Artists: Whip Masters Instrumentals, Volume 1

19/3/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Dave’s Travelers: Traveler Rock
  2. Hank Moore And Orchestra: Sour Mash
  3. Jay Hodge Ork. Featuring Lloyd Rowe On Guitar: Goatsville
  4. Bo Diddley: Bo’s Bounce
  5. The Pharaohs: Jack-Knife
  6. The Frantics (Whip Artist Monty Whiplash): The Whip
  7. Rockin’ Belmarx: Torture Rock
  8. The Whips: Yes Master
  9. Ray Ethier: Slave Girl
  10. Bill Haley And His Comets Featuring Frank Becher Guitar: Goofin’ Around
  11. Billy Mure’s Supersonic Guitars: Firecrackers
  12. Chuck Higgins: The Rooster
  13. Hadda Brooks: Teenage Boogie
  14. Rockaways: Rampage
  15. The Tradewinds: The Snake
  16. The King’s Henchmen: All Tore Up
  17. Freddie Mitchell Orchestra: Moon Dog Boogie
  18. Bijele Strijele: Strijele
  19. The Shades: Shady Lady
  20. The Flamethrowers: Whippy Wow
  21. Space Man With The Rockets: Cave Man Love
  22. Ronnie Ray And The Playboys: The Vulture
  23. Wade Ray And His Cow Town Five: Dipsey Doodle
  24. Speedy West With Jimmy Bryant: Flippin’ The Lid
  25. Urban Zotel: Blastin’ Off
  26. The Flee-Rekkers: Bitter Rice
  27. Joe Houston: Joe’s Hot House
  28. Boots Brown And His Blockbusters: Cerveza
  29. Chuck Alaimo Quartet: Leap Frog
  30. The Champs: Jumping Bean
​Aan inspiratie voor nieuwe reeksen hebben ze bij het Atomicat label geen gebrek. Een serie rond instrumentale nummers is eens iets anders zullen ze gedacht hebben, en gelijk hebben ze. Hoe vaak worden instrumentals niet stiefmoederlijk behandeld? Maar dat ze volwaardige nummers zijn, blijkt zeker al uit dit eerste volume, dat een mix bevat van opnames van Amerikaanse lokale en bekende labels, sporadisch aangevuld met Britse en Sloveense opnames, allen ingeblikt in de periode 1952-1963. In die laatste categorie mag nu Atomicat sleeve designer Urban Zotel ‘acte de presence’ geven met ‘Blastin’ Off’, een heerlijke gypsy jazzy swingtune. Maar er is meer, veel meer zelfs, zoals de stuwende gitaar rock-‘n-roll van opener ‘Traveler Rock’ van Dave’s Travelers, in 1961 opgenomen voor United Southern Artists Inc.. In opvolger ‘Sour Rock’ van Hank Moore krijgt de gitaar trouwens aangenaam gezelschap van een krijsende sax. In ‘The Whip’ nemen The Frantics de titel bijzonder letterlijk. Zweepslagen doorklieven als het ware het nummer net als in The Whips’ onderdanige ‘Yes Master’. En we zetten de relatie ‘slaaf – meester’ verder met ‘Slave Girl’ van Ray Ethier, voor Mercury opgenomen in 1959. Het hoeven niet altijd gitaren te zijn die het mooie weer maken. Dat de piano zeker geschikt is voor dit werk laat Hadda Brooks horen in ‘Teenage Boogie’ dat zij opnam in 1958. Super swingend komen The King’s Henchmen dan weer uit de hoek tijdens ‘All Tore Up’. Uit hetzelfde vaatje tapt ook Freddie Mitchell met ‘Moon Dog Boogie’, waarna surf doorklinkt in The Flamethrowers’ ‘Whippy Wow’. Liever een streepje Western swing? Wade Ray and His Cow Town Five bedienen je op je wenken met ‘Dipsey Doodle’, net als Speedy West with Jimmy Bryant op ‘Flippin’ The Lid’.
Of je nu op zoek bent naar door gitaren gedomineerde opzwepende rock-‘n-roll of rockabilly, swingende tunes of surfrock, op dit album gaan ze perfect hand in hand. ‘Whip Masters Instrumentals’ belooft een boeiende serie te worden, zoals je op dit eerste volume reeds kan horen.
 
 
Lambert Smits 
Foto
​They have no shortage of inspiration for new series at the Atomicat label. A series around instrumental songs is something else they will have thought, and they are right. How often are instrumentals treated like a stepmotherly thing? But that they are full songs is certainly clear from this first volume, which contains a mix of recordings from American local and well-known labels, sporadically supplemented with British and Slovenian recordings, all recorded in the period 1952-1963.
Whether you're looking for guitar-dominated rousing rock and roll or rockabilly, swinging tunes or surf rock, they go hand in hand on this album. ’Whip Masters Instrumentals’ promises to be an exciting series, as you can already hear at this first volume.
0 Opmerkingen

Various Artists: Get ‘Em Off!

22/2/2021

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Stripper: David Rose & His Orchestra
  2. Blues To Strip By: Sonny Lester & His Orchestra
  3. Pad: Bobby Summers
  4. For Strippers Only: Sonny Lester & His Orchestra
  5. Deacon’s Groove: Big Jay McNeely
  6. Shivas Regal: Sonny Lester & His Orchestra
  7. Big Bertha: Buddy Lucas
  8. A Pretty Girl Is Like A Melody: Sonny Lester & His Orchestra
  9. Real Gone: Sam (The Man) Taylor
  10. Lament: Sonny Lester & His Orchestra
  11. Cherry Smash: Big Jay McNeely
  12. Walkin’ And Strippin’: Sonny Lester & His Orchestra
  13. Easy Going Part 1: Noble ‘Tin Man’ Watts
  14. For Strippers Only: Ernie Freeman & His Orchestra
  15. Bumps And Grinds: Sonny Lester & His Orchestra
  16. Let’s Go: Buddy Lucas
  17. Minnie The Moocher: Cab Calloway & His Orchestra
  18. Take It Off: The Genteels
  19. Harlem Nocturne: Johnny Otis
  20. Night Train: Ernie Freeman & His Orchestra
  21. Let’ Split: Big Jay McNeely
  22. Lonely Little G-String: Sonny Lester & His Orchestra
  23. Fever: Little Willie John
  24. Pigs Ears And Rice: Noble Watts Quintet
  25. Three Cool Cats: The Coasters
  26. Hot Tamales: Noble ‘Tin Man’ Watts
  27. The Honeydripper: Joe Liggins And His Honeydrippers
  28. The Stripper: Ernie Freeman & His Orchestra
​Wat de titel reeds doet vermoeden, wordt bewaarheid door de bijkomende vermelding ‘Music For Strippers, From Burlesque To Strip Clubs’. 28 tracks die de soundtrack vormden voor de performances van o.a. Gypsy Rose Lee, Blaze Starr, Lili St Cyr en Ann Corio, stripteaseuses en burlesque danseressen in Amerika in het midden van vorige eeuw. Het album opent met het gekende ‘The Stripper’ van David Rose en zijn orkest. Een compleet ander nummer maar met dezelfde titel, dit maal van Ernie Freeman & his Orchestra, mag later de compilatie sluiten. Wie heel wat songs op zijn repertoire had die door strippers geliefd waren, was Sonny Lester. Samen met zijn orkest neemt hij dan ook maar liefst 8 tracks voor zijn rekening. Grotendeels bevat dit album orkestrale hoogstandjes, op enkele vocale tracks na. Die zijn, het herkenbare ‘Minnie The Moocher’ van Cab Calloway, ‘Fever’ van Little Willie John en The Coasters’ ‘Three Cool Cats’. Verder zijn er ook nog sublieme bijdrages van saxman Big Jay McNeely en het knappe ‘Harlem Nocturne’ van Johnny Otis.
‘Get ‘Em Off’ bevat 28 formidabele tracks, die ook zonder bijhorende strippers, uitermate genietbaar zijn.
 
Lambert Smits 
Foto
​What the title already suggests, is confirmed by the additional statement ‘Music For Strippers, From Burlesque To Strip Clubs’. 28 tracks that formed the soundtrack for the performances of, among others, Gypsy Rose Lee, Blaze Starr, Lili St Cyr and Ann Corio, strippers and burlesque dancers in America in the middle of the last century.
‘Get ‘Em Off’ contains 28 formidable, mostly orchestral tracks, which are extremely enjoyable even without accompanying strippers.
0 Opmerkingen

Billy Strange: Climb Aboard The Hell Train

7/12/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Cliffie Stone And His Orchestra (Vocals) Billy Strange And Speedy West: Barracuda
  2. Billy Strange: (When The Dawn Comes) I Gotta Be Gittin’ Home
  3. Billy Strange: Let Me In There Baby
  4. Billy Strange: The Devil In Me
  5. Billy Strange: I Love You Twenty-Four Hours A Day
  6. Billy Strange: Kiss, Kiss, Kiss
  7. Billy Strange: Diesel, Smoke, Dangerous Curves
  8. Billy Strange: Hell Train
  9. Billy Strange: Crazy Guilt Rag
  10. Billly Strange: Catsup And Honey
  11. Billy Hill And The Valley Boys: For Better For Worse
  12. Billy Strange: The Almanac Song
  13. Billy Strange: 16 Tons
  14. Tennessee Ernie And Ella Mae Morse With Cliffie Stone’s Orchestra: I’m Hog-Tied Over You
  15. Ramblin’ Jimmie Dolan: I Wonder If I Lose The Blues This Way
  16. Skeets McDonald: Scoot, Git And Be Gone
  17. Gene O’quin: I Believe In Lovin’
  18. Tommy Collins: Oklahoma Hills
  19. Jean Shepard And Speedy West: Twice The Lovin’ (In Half The Time)
  20. Roy Clark: Weepin’ Willow Twist
  21. Sweetpea Johnson: How Come My Dog Don’t Growl At You
  22. Wanda Jackson: You’re The One For Me
  23. The Ventures: The 2.000 Pound Bee – Part 1
  24. Elvis Presley With The Mello Men: One Broken Heart For Sale
  25. Ricky Nelson: Ain’t Nothin’ But Love
  26. Rose Maddox: Early In The Morning
  27. Sweetpea Johnson: The Crowdad Scene
  28. The Ventures: 2.000 Pound Bee – Part 2
  29. Jeanne Black: He’ll Have To Stay
  30. Jeanne And Janie: My Baby’s Gone
​De naam Billy Strange zegt je waarschijnlijk niets, toch is de kans groot dat je hem al hoorde en misschien zit hij zelfs als begeleider van jouw lievelingsartiesten in je platenkast. Strange was een Amerikaanse zanger, songschrijver, gitarist, acteur en sessiemuzikant. Als lid van The Wrecking Crew, een collectief van sessiemuzikanten die op duizenden opnames speelden, werd hij in 2007 opgenomen in de Musicians Hall Of Fame. Zijn palmares is zonder meer indrukwekkend te noemen. Samen met Mac Davis schreef hij ‘A Little Less Conversation’ voor Presley’s film ‘Live A Little, Love A Little’ en voor ‘The Trouble With Girls’ schreven ze samen ‘Clean Up Your Own Back Yard’. De lijst van artiesten op wiens opnames Billy speelde, is fenomenaal. Enkele bekende namen die erop voorkomen zijn The Beach Boys, Nancy Sinatra, Jan & Dean, The Ventures, Willie Nelson, The Everly Brothers, Wanda Jackson, Randy Newman, Ricky Nelson, Elvis Presley. Daarnaast nam Billy Strange ook een aantal nummers onder eigen naam op. Van dit alles geeft ‘Climb Aboard The Hell Train’ een fantastisch overzicht. Wat meteen opvalt is dat Strange niet op één muziekgenre vast te pinnen is. Of hij nu ingehuurd werd voor swingende rhythm & blues en rock-‘n-roll, een lichte jazzy feel, country, cowboysongs of pop, Billy kweet zich steeds met een enorme dosis talent en vakmanschap van zijn taak. Dat geldt trouwens ook voor zijn eigen opnames, die bovendien ook zijn zangtalent accentueren. Deze nummers dateren van begin jaren ’50, met uitzondering van zijn knappe instrumentale, op 12 snarige akoestische gitaar gespeeld ’16 Tons’ dat uit 1963 stamt. Subliem! Een ander super instrumentaal nummer komt er met ‘Weepin’ Willow Twist’, waar Billy en Roy Clark lekkere twanggeluiden uit hun gitaren toveren. Nog meer van dat komt van The Ventures. Hun ‘The 2.000 Pount Bee, part 1 & 2’ ontleende zijn naam aan de door Strange toegevoegde ‘fuzz’ interventies. Ook mooi wordt het wanneer Strange’s gitaarspel gekoppeld wordt aan de steelgitaar van Speedy West. Dat gebeurt o.a. in ‘I’m Hog-Tied Over You’ van Tennessee Ernie Ford and Ella Mae Morse, ‘I Wonder If I Can Lose The Blues This Way’ van Ramblin’ Jimmie Dolan of Skeets McDonald ‘s ‘Scoot, Git And Be Gone’.
Billy Strange overleed op 81 jarige leeftijd op 22 februari 2012. Tot aan zijn dood was Strange gehuwd met countryzangeres Jeanne Black. Van haar krijgen we ‘He’ll Have To Stay’. Samen met haar zus vormde ze ook het duo Jeanne and Janie en zij sluiten af met ‘My Baby’s Gone’.
Met ‘Climb Aboard The Hell Train’ bezorgt samensteller dee jay Mark Armstrong niet alleen een mooi eerbetoon aan Billy Strange, maar zorgt hij tevens voor een ruimere bekendheid van zijn werk.
 
Lambert Smits 
Foto
​You probably don't know the name Billy Strange, yet chances are you've heard him and he might even be in your record collection as a companion to your favorite artists. Besides this work as a session musician, he also recorded under his own name.
What is striking is that Strange cannot be pinned down to one music genre. Whether he was hired for swinging rhythm & blues and rock and roll, a light jazzy feel, country, cowboy songs or pop, Billy always carries out his task with an enormous dose of talent and craftsmanship.
With ‘Climb Aboard The Hell Train’, compiler dee jay Mark Armstrong not only pays tribute to Billy Strange, but also makes Strange's work more public.
0 Opmerkingen

The Piltdown Men Meet B. Bumble And The Stingers: Nut Rockin' and Brontosaurus Stompin'

3/12/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
 
The Piltdown Men
  1. Brontosaurus Stomp
  2. MacDonald’s Cave
  3. Piltdown Rides Again
  4. Bubbles In The Tar
  5. The Great Impostor
  6. Goodnight Mrs. Flintstone
  7. Gargantua
  8. Fossil Rock
  9. A Pretty Girl Is Like A Melody
  10. Big Lizzard
  11. Night Surfin’
  12. Tequila Bossa Nova
  13. Be A Party – The Song Of The Piltdown Men
  14. Mad Goose – The Song Of The Piltdown Men
 
B. Bumble And The Stingers
  1. Bumble Boogie
  2. School Day Blues
  3. Pinetop’s Boogie Woogie
  4. Near You
  5. Bee Hive
  6. Caravan
  7. Nut Rocker
  8. Nautilus
  9. Rockin’ On ‘N’ Off
  10. Mashed # 5
  11. Apple Knocker
  12. The Moon And The Sea
  13. Dawn Cracker
  14. Scales
  15. Canadian Sunset
  16. Twelfth Street Rag
  17. Baby Mash
  18. Night Time Madness
 
​Het gebeurt maar uiterst zelden, maar laten we maar meteen klare wijn schenken. Als je mateloos verslaafd bent aan het instrumentale werk van bijvoorbeeld The Shadows of The Ventures, dan hoort deze Jasmine verzamelaar, die The Piltdown Men aan B. Bumble And The Stingers koppelt, ontegensprekelijk thuis in jouw platenkast. Zowel The Piltdown Men als B. Bumble And The Stingers waren Amerikaanse bands die buiten de studio niet bestonden. Het feit dat zij als studiobands toch een interessante erfenis nalaten, getuigt op zich reeds van kwaliteit. Laten we ons eerst focussen op The Piltdown Men. De groep nam begin jaren ’60 enkele toffe singles op voor het Capitol label. Een eerste single was het op het kinderliedje ‘Old MacDonald Has A Farm’ geënte ‘MacDonald’s Cave’, tevens op deze verzamelaar terug te vinden. Het nummer deed het net zoals de opvolgers ‘Piltdown Rides Again’ en ‘Goodnight Mrs. Flintstone’, beter in de Britse charts dan in hun thuisland. Eigenlijk niet vreemd want Engeland had zijn The Shadows. De nummers van The Piltdown Men worden gedomineerd door subliem saxwerk, aangevuld met creatief snarenspel. Daar staan hun 14 songs hier garant voor.
Ook de Amerikaanse B. Bumble And The Stingers deden het in Engeland beter dan in hun thuisland. Zij starten hier met ‘Bumble Boogie’. Bij hen stonden de zwart/witte toetsen centraler. Talentvol waren de heren sowieso. De manier waarop zij Tsjaikovski’s ‘Notenkrakersuite’ omvormden tot het super bekende ‘Nut Rocker’ is hemels. Na het succes van dit nummer werd er haastig een trio samengesteld om een promotietour te ondernemen. Een klassiek thema herwerken deed de band nogmaals met succes in ‘Mashed # 5’, gebaseerd op Beethoven’s ‘The Fifth’, alsook in het naar de ‘Willem Tell Ouverture’ herwerkte ‘Apple Knocker’.
Het is bijzonder lovenswaardig dat Jasmine deze verzamelaar uitbrengt. Het album bevat alle A en B kantjes van de singles die beide groepen uitbrachten tussen 1960 en 1962. Voor The Piltdown Men is dat zelfs hun complete discografie. Vanzelfsprekend inclusief alle nummers waarmee beide bands in Engeland succes hadden.
‘The Piltdown Men Meet B. Bumble And The Stingers’ is een absolute aanrader.
 
Lambert Smits 
Foto
It happens very rarely, but let's pour clear wine right away. If you are immensely addicted to the instrumental work of, for example, The Shadows or The Ventures, then this Jasmine collector, who links The Piltdown Men to B. Bumble And The Stingers, undeniably belongs in your record collection.
It is very commendable that Jasmine is releasing this collector. The album contains all the A and B sides of the singles that both groups released between 1960 and 1962. For The Piltdown Men that is even their complete discography. Obviously including all songs with which both bands in England were successful.
‘The Piltdown Men Meet B. Bumble And The Stingers’ is an absolute must have.
0 Opmerkingen

Joel Paterson: Let It Be Guitar!

21/2/2020

0 Opmerkingen

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. All My Loving
  2. From Me To You
  3. And I Love Her
  4. This Boy
  5. If I Fell
  6. Michelle
  7. Girl
  8. Things We Said Today
  9. Honey Pie
  10. I Don’t Want To Spoil The Party
  11. No Reply
  12. Can’t Buy Me Love
  13. Drive My Car
  14. Because
  15. Something
  16. Her Majesty
 
Website Artiest
Joel Paterson

​De in Chicago wonende Joel Paterson heeft van het gitaarspelen zijn levenswerk gemaakt. Op die manier wil hij de sound van de rootsgenres ontrafelen en beheersen. En daar slaagt hij met vlag en wimpel in. Dat was trouwens te horen op zijn onlangs gegeven optreden in OC De Djoelen in Oud-Turnhout, waar hij op zijn Gibson hollowbody een staalkaartje gaf van hoe blues, jazz, country, Western swing en rockabilly horen te klinken. Paterson is een fenomenale gitarist en het verwondert dan ook niet dat hij dit album met Beatles hits op de markt brengt. Zoveel decennia later staan de Lennon/McCartney composities nog steeds als een huis en covers ervan draaien meestal uit op sissers. Paterson gooit het echter over een andere boeg en maakt er instrumentals van. Echter geen vlug in mekaar gedraaide, maar instrumentals waar het nodige bloed, zweet en tranen aan vooraf ging. Immers, met steun van zijn Modern Sounds, namelijk Beau Sample op staande bas en Alex Hall aan de drums, speelde hij diverse gitaarpartijen in die later mooi over elkaar werden geplakt. Voor de gelegenheid werd Chris Foreman op Hammond B3 hier op enkele nummers nog aan toegevoegd. Chris voorziet trouwens ‘Can’t Buy Me Love’ van een adembenemende Hammondsolo. Dit album verklaart tevens de genialiteit waarmee Joel de Beatles songs bewerkt. Zijn subliem gitaarwerk doet de nummers compleet anders aanvoelen. Zo krijgt ‘And I Love Her’ uit het Beatles album ‘A Hard Day’s Night’ een Nashville countryjasje aangemeten. Nog verrassender klinkt ‘Things We Said Today’ waar de twanggitaar een surfsound schept, terwijl ‘No Reply’ wat ska in zich draagt. De meeste songs komen uit de beginjaren van de Beatles. Uit het latere werk van de Fab Four vallen vooral ‘Honey Pie’ uit het witte album en het uit ‘Abbey Road’ stammende ‘Because’ op. John en Paul worden terecht aanzien als getalenteerde songschrijvers, maar George Harrison moest niet onderdoen voor het duo. Gelukkig krijgt dan ook zijn ‘Something’ een supermooie Paterson behandeling. Kortom ‘Nobody plays The Beatles like Joel Paterson’.
De echte gitaarfreaks moeten zeker Joels site eens bezoeken. Daar staan een aantal video’s op waar je de man aan het werk kan zien in diverse rootsgenres. Om van te smullen!
 
Lambert Smits 
Foto
​This Chicago guitarist is a genius in playing the roots genres. He portrays blues, jazz, country, Western swing and rockabilly in a brilliant way. On this album he gives 16 songs from The Beatles an instrumental facelift. Joel played all the guitarparts that were put together in a wonderful way. This album is a must for 'guitar aficionados'.
0 Opmerkingen

Dicky Doo & The Don’ts: Madison and Teen Scene

15/7/2019

0 Opmerkingen

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
Madison And Other Dances LP

  1. The Big M. Part 1 (Madison)
  2. What In The World’s Come Over You
  3. Cha Cha Rooney
  4. Ballin’ The Jack
  5. Do The Slop
  6. Mashed Potatos
  7. The Big M. Part 2 (Madison)
  8. Rock And Roll Waltz
  9. Charleston
  10. The Big Hurt
  11. The Stroll
  12. The Bop
 
Teen Scene LP

  1. Footsteps
  2. I Love The Way You Love
  3. He’ll Have To Go
  4. Lady Luck
  5. Vive L’amour
  6. Midnight Special
  7. Teen Scene
  8. Wake Up Little Susie
  9. Mr. Blue
  10. Pity, Pity
  11. Pretty Blue Eyes
  12. Wild One
 
Bonus Tracks
 
  1. Click-Clack
  2. Did You Cry
  3. Nee Nee Na Na Na Nu Nu
  4. Flip Top Box
  5. Leave Me Alone (Let Me Cry)
  6. Wild Party
  7. Teardrops Will Fall
  8. Come With Us
  9. Wabash Cannonball
 

Het verhaal achter de rock-‘n-roll en doo-wop groep Dicky Doo & The Don’ts was zeker geen alleenstaand geval in het Amerika van de jaren ’50. Eigenlijk was het een fictieve groep rond Gerry Granahan. Reden hiervoor was dat Gerry reeds een platencontract bij twee labels had. Toen ‘Click-Clack’, een nummer dat ontstond tijdens een rit op de snelweg, een hit werd, rees er natuurlijk een probleem. In alle haast moest er een groep samengesteld worden om aan de vraag naar optredens, alsook nieuwe 45 toertjes te voldoen. Gerry rekruteerde hiervoor bassist Harvey Davis, saxofonist Al Ways, gitarist Ray Gangi en drummer Dave Alldred om hem te begeleiden. Granahan werd dan geafficheerd als Richard A. Doo. In anderhalf jaar scoorde het vijftal nog hits met ‘Nee Nee Na Na Na Nu Nu’, ‘Leave Me Alone (Let Me Cry)’ en ‘Teardrops Will Fall’. Begin jaren ’60 switchte de band van het Swan label naar United Artists. Dit label wou de groep eerder profileren als een instrumentaal combo en nam met hen de lp’s ‘Madison And Other Dances’ en ‘Teen Scene’ op. Zoals de titel van het eerstgenoemde album reeds aangeeft, bevat het 12 commerciële instrumentale, van achtergrondkoortjes voorziene nummers, die de ideale soundtrack zijn voor de meest diverse dansen. Ook het ‘Teen Scene’ album herbergt dansbare instrumentals, maar klinkt in tegenstelling met de eerste lp meer catchy. Herkenbare songs als ‘He’ll Have To Go’, ‘Midnight Special’ en ‘Wake Up Little Susie’ worden hier in een goed zittend instrumentaal jasje gestoken. De deels gezongen hitsingles van Dicky Doo & The Don’ts krijg je als bonus tracks.
Gedateerd klinken de songs op deze compilatie allerminst. Bovendien getuigen deze uitvoeringen van een enorm vakmanschap en liefde voor de in het verleden tot de top behorende dansen.
 
Lambert Smits (4)

​Two LPs full of handsome danceable instrumental songs from the originally as a joke created Dicky Doo & The Don'ts. You get the sung and instrumental hit singles as bonus tracks.
0 Opmerkingen

Steve Dawson: Lucky Hand

27/6/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Circuit Rider Of Pigeon Forge
  2. Bentonia Blues
  3. Bone Cave
  4. Hale Road Revelation
  5. Old Hickory Breakdown
  6. Little Harpeth
  7. Lucky Hand
  8. Hollow Tree Gap
  9. Lonesome Ace
  10. Bugscuffle
 
Website artiest
Steve Dawson

Steve Dawson is niet alleen een gerespecteerde platenbaas van het label ‘Black Hen Records’, hij is ook een begenadigde Canadese  gitarist die als het ware communiceert met zijn snaren. Met ‘Lucky Hand’ is dit het achtste  album van Dawson, de opvolger van ‘Rattlesnake Cage’ uit 2014. Opnieuw liet hij zich inspireren door artiesten als Skip James, Chet Atkins, Mississippi John Hurt en anderen. Het recente album bestaat uit tien instrumentals, die live werden opgenomen in een grote ruimte met maximum 12 microfoons. Het klinkt dan ook allemaal erg puur bij deze gitarist en zijn kompaan violist Jese Zubutb, die ook een belangrijke rol speelt in de arrangementen van dit album.  Maar in een handvol  nummers is er ook ondersteuning van strijkers (cello en viool), al dan niet met versterking van mandoline, mondharmonica, hoorn, klarinet en trombone. Het klink allemaal zo simpel, maar dat is het heus niet. ‘Bentonia Blues’ is daar een mooi voorbeeld van met de steelgitaar en de harmonicaspeler die een hoofdrol opeisen. Op ‘Little Harpeth’  voeren gitarist Dawson en mandolinespeler John Reischman de bovenhand, maar uiteindelijk vloeit uiteindelijk alles mooi in mekaar, knap werk. Dat kan ook gezegd worden van ‘Bone Cave’, waarin een mooie cello het opneemt tegen snarenwizzard Dawson in een ritmisch duel om vingers van af te likken. Je merkt dat dit een boeiend album is dat nooit verveelt, ook omdat het vaak ritmisch en dat is niet vanzelfsprekend in deze setting. ‘Lonsome Ace’ is ook zo’n  nummer om bij weg te dromen. Veel van de tracks kunnen best geassocieerd worden met een film. Knap gemaakt album, dat heel wat liefhebbers zal aanspreken.
​
Sis Van Hoof (4 ½)
A piece of music to dream away
0 Opmerkingen

Condor Gruppe: Interplanetary Travels

24/3/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Abyss
  2. Pulse
  3. The Wanderer
  4. House Of Kraut
  5. Void
  6. The Orbit Of Sun & Moon
  7. Saraba
  8. Farewell To The Last Man On The Moon
 
Platenlabel
Condor Men Records
 
Labelnummer
Condor Men Records 005
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Filip De Groote
 
Website Artiest
Condor Gruppe
​
Heel af en toe krijg je een album toegestopt dat bij een eerste beluistering als het ware meteen een positieve stroom energie door je lichaam doet gieren. Het raadsel van het ‘hoe en waarom’ kan je niet onmiddellijk ontrafelen, dat zal je pas lukken na meerdere luisterbeurten. Wel, dit gevoel overmeesterde mij bij ‘Interplanetary Travels’ van Condor Gruppe. Condor Gruppe, een Belgische band wordt gevormd door Michiel (guitar), Jan (bass), Krist (drums), Kris (keys, guitar), Milan W. (guitar), Dirk (trumpet, percussion), Matti (sax, percussion), Nicolas (sitar), Hanne (baritone sax) en Rozanne (horn). Hun debuutalbum ‘Latituds Del Cavall’ was meteen een voltreffer en kan je omschrijven als een visuele roadtrip door een broeierige, stoffige woestijn. Met de opvolger ervan ‘Frog Bog (A Tribute To Moondog)’ gooide de band het over een andere boeg en met ‘Interplanetary Travels’ biedt Condor Gruppe je dan weer een magistrale reis door het muzikale universum aan. Een reis die je meerdere malen wil ondernemen en die je met mondjesmaat het eerder genoemde raadsel zal helpen oplossen. Condor Gruppe brengt niet alleen de muziek uit alle windstreken samen, maar dompelt die mix ook nog eens onder in een intergalactisch bad. Het resultaat is verbluffend! De reis start met Afrikaanse percussie in opener ‘Abysis’ om daarna al vlug het aardse de rug toe te keren, met een ruimtelijk klinkend vervolg. Een instrumentale reis, aan boord van een ruimteschip gevuld met majestueuze muziek, maar die jammer genoeg een einde neemt wanneer we met de afsluiter afscheid nemen van de laatste man op de maan. Melancholie en heldhaftigheid smelten op dit album naadloos in mekaar. ‘Pink Floyd meets Ennio Morricone’ zou als review meer dan voldoende zijn. Beter is nog dit album zo vlug mogelijk in huis te halen zodat je tot de uitverkorenen behoort die een superieure reis door de muzikale kosmos maken. Een aanrader!
 
Lambert Smits (5)
Fantastic instrumental album that offers you a journey through the musical cosmos, in the company of Pink Floyd and Ennio Morricone.
0 Opmerkingen

Dave Desmelik: Lifeboat

20/6/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Leave It Alone
  2. Head Rush
  3. Don’t Recreate The Wheel
  4. Surgery, Recovery, And Love
  5. HERO
  6. A Strange Realization
  7. Battlefield
  8. Heart Light
  9. Haiku Song
  10. Brian And Rhianna
  11. Black Collar
Platenlabel
Eigen beheer

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Dave Desmelik
Dave Desmelik is met ‘Lifeboat’ al aan zijn elfde plaat toe. Een nieuweling kan je hem dus al lang niet meer noemen. Al is hij altijd wat onder de radar gebleven. Gaat dat veranderen met deze plaat? Ik vrees er voor. Het grotendeels instrumentale nummer sleept zich net iets te veel voort om een blijvende indruk na te laten. Op sommige nummers, zoals ‘Leave It Alone’ wordt er gezongen maar de parlando van Desmelik gaat al snel vervelen. Wat sowieso wel erg knap is aan dit album is dat Dave Desmelik zowat alles zelf heeft ingespeeld. Naast akoestische en elektrische gitaar, basgitaar, drums en piano zijn daar ook wat minder traditionele instrumenten bij als de cigarbox gitaar, bariton ukelele en het orgel. Alleen hier al voor krijgt hij wel het nodige respect voor mij. Want toegegeven muziek spelen kan hij zeker wel, alleen kan hij mijn aandacht niet behouden. Het negen minuten durende ‘A Strange Realization’ is gewoon veel te lang uigesponnen. Het album eindigt wel met ‘Black Collar’: een prachtige instrumental met enkel gitaar en piano.
Verdienstelijk album voor de liefhebbers van instrumentale muziek.

Tom Coppers (3)
0 Opmerkingen

De Kat: De Kat II

20/3/2017

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
 
Tracks:
  1. Black Rose
  2. What Time Do We Meet
  3. Magic Sam
  4. ‘74
  5. Panic Attack
  6. Down The Abbys
  7. Fool No More
  8. Goodnight
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Broere Promotion
 
Website Artiest
De Kat
Groningen telde in het verleden een niet onaardig aantal bandjes. Sommige onder hen kregen zelfs internationale bekendheid. Denk maar aan Wild Romance, de begeleidingsband van de betreurde Herman Brood. Momenteel laat de Nederlandse muziekscene echter niet zo vaak meer van zich horen als  tijdens de periode van de Nederbeat. En toch is er soms een band, die echt wel een grotere bekendheid verdient. Zo een band is, de tevens uit de Martinistad komende De Kat, die nu met dit album een tweede maal een gooi doet naar internationale erkenning. Dit doen de heren met een instrumentaal album. De muziekgenres die zij aanboren zijn heel verschillend. Zowel psychedelische rock als blues, met gitaren in de hoofdrol, zitten in de nummers vervat. Op ‘Fool No More’ van Peter Green na, en bovendien het enige gezongen nummer, zijn alle nummers originals. Nu klinken de gitaren eens heerlijk overstuurd en zorgen zij voor een dromerige, psychedelische sixtiessfeer, eventueel afgewisseld met een clean gitaargeluid, gekend van o.a. The Shadows, om dan later eerder een vette bluessound neer te zetten. De nummers hebben vaak een lange, serene intro nodig om tot hun hoogtepunt te komen. Dit zorgt ervoor dat de songs vaak meer dan 6 minuten duren. Hinderlijk is dit echter niet, omdat datgene wat volgt wel de moeite is. Alleen blijft de vraag of de doorsnee muziekliefhebber, in deze dolgedraaide wereld, dat geduld nog kan opbrengen en zijn interesse in instrumentale songs niet achter zich heeft gelaten.
 
Lambert Smits (3 ½)
A mix of psychedelic rock, blues, sometimes supplemented with the clean guitar sound of instrumental bands from the fifties and sixties, by a Dutch band.
0 Opmerkingen

Various Artists: Soho Expresso

31/10/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
 
Tracks:
  1. Maxine Daniels: Coffee Bar Calypso
  2. The Pines: Expresso
  3. Eden Kane: Hot Chocolate Crazy
  4. The Barons: Cossack
  5. Billy Boyle: Held For Guestioning
  6. Jeff Rowena Group: Ambush
  7. Danny Rivers: I Got
  8. Ken MacKintosh: Squatty
  9. Les Howard: Sweet Tooth
  10. Turk Ellis: On The Rebound
  11. Dave King: Hotta Chocolotta
  12. The Planets: Jam Roll
  13. Johnny Wiltshire: If The Shoe Fits
  14. Joe Mr Piano Henderson: Coffee Bar Jive
  15. Suzy Cope: Juvenile Delinquent
  16. Bert Weedon: Fury
  17. Adam Faith: Carve Up
  18. Ted Taylor Four: Fried Onions
  19. Little Tony: Foxy Little Mama
  20. Jack Parnell: Golden Striker
  21. Tony Dunning: Pretend
  22. Ken MacKintosh: Sleep Walk
  23. Ricky Wayne: Goodness Knows
  24. Vinny Lee & The Riders: Gambler’s Guitar
  25. Ray Ellington: Keep That Coffee Hot
Platenlabel
Croydon Municipal
 
Labelnummer
CR9018
 
Distributie
Cherry Red Records
 
Promo-agent
Niet Gekend
 
Website Artiest
Various Artists
Na het eerder uitgebrachte ‘Soho Continental’, dat aandacht schonk aan de muziek die na Wereldoorlog 2 voor vertier zorgde in de talrijke restaurantjes in de creatieve Londense wijk, Soho, belicht Croydon Municipal nu de muziek die er als decor de talrijke koffiebars had. Koffiebars waar de eerste tieners, popsterren in spe en talentenjagers verbroederden. Niet alleen de bezoekers van de koffiebars verbroederden. Je zou zelfs kunnen stellen dat ook de muziekgenres dat deden. Op de jukebox stonden namelijk 45 toertjes in de meest uiteenlopende genres. Calypso, de eerste popsongs en instrumentale nummers van o.a. The Pines en The Barons, de voorlopers van een band die wereldwijd succes zou oogsten met instrumentaal werk, The Shadows, waren er te vinden. Een voorbeeld van het prille ontstaan van de popsong is ‘Hot Chocolate Crazy’ een opname van Eden Kane, broer van Peter Sarstedt. Rock-‘n-roll beleefde zijn hoogdagen. Elvis was alom tegenwoordig en inspireerde ook de Britse Adam Faith en Danny Rivers. Faith’s ‘Carve Up’ en Rivers’ eerste single ‘I Got’ zijn hier terug te vinden. Buddy Holly inspireerde dan blijkbaar weer Ricky Wayne’s ‘Goodness Knows’. Een fraai stukje jive is het instrumentale ‘Coffee Bar Jive’ van Joe Mr. Piano Henderson. Nog zo een leuke opname is één van de eerste covers van ‘Pretend’ door Tony Dunning.
De muziek in de koffiebars was vaak iets minder rauw en agressief dan de Amerikaanse. Niettemin bracht Engeland toch ook grote artiesten voort, zoals bijvoorbeeld de op dit album aanwezige Adam Faith en later Cliff Richard en The Shadows.
Met ‘Soho Expresso’ brengt Croydon Municipal niet alleen de muziek van de Britse koffiebars van meer dan een halve eeuw geleden terug onder de aandacht, het label heeft er met dit album alweer een schitterende en verzorgde compilatie mee achter zijn naam staan.
 
Lambert Smits (4 ½)
A brilliant compilation of music played in the British coffee bars about 50 years ago. A fine blend of rock and roll, guitar instrumentals and early pop songs. Very nice album!
0 Opmerkingen

Andrea Terrano: Innamorata

28/10/2016

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. Woodlands
  2. Neptune
  3. La Song Gaucho
  4. Autumn Symphony
  5. Our Story
  6. Moorish Dance
  7. Goodnight UFOs
  8. Braindrops
  9. Sugar Rush
  10. Heatwave
  11. Cinemotions
Platenlabel
Atlantic Jaxx Recordings

Labelnummer
Promo CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Prescription PR

Website Artiest
Andrea Terrano
Over de Italiaanse gitarist Andrea Terrano in op het Internet niet veel te bespeuren. Zijn nieuwste album werd geproduceerd door Basement Jaxx lid Felix Buxton & Duncan F. Brown. Andrea wordt hierop begeleid door collega-gitarist Rafa Marchante, een drummer, een cellist, een violist en een fluitist. ‘Woodlands’ is meteen de single eruit, ietwat mysterieus, evocatief en meditatief. Met ‘Neptune’ gaan we de Latin toer op, terwijl ‘La Song Gaucho’ wat rustige ris. Met ‘Autumn Symphony’ zijn we in dit deel van het jaar beland, waarna ‘Our Story’ eerder klassiek aandoet. De ‘Moorish Dance’ verwijst naar het Moorse verleden van Spanje, terwijl op ‘Goodnight UFO’s’ de sfeer eerder ambient wordt. Op ‘Heatwave’ zegt Andrea’s vader Italiaanse poëzie op. Een rustig album, dat de laatavond sfeer van de Mediterraanse kust weergeeft. Het houdt het midden tussen Latin, ambient, en wereldmuziek. Niet mis!

Patrick Van de Wiele (4)
This nice & quiet album holds the middle between Latin, ambient and world Music. It creates the atmosphere of Mediterranean coast in the evening. 
0 Opmerkingen

Carl Verheyen: Alone

23/2/2015

0 Opmerkingen

 
Picture
De meeste rockliefhebbers herinneren zich deze gitarist nog toen hij deel uitmaakte van de legendarische rockformatie Supertramp die dit jaar ook naar ons landje voor een concert afzakt.
Maar wat misschien velen niet weten is dat hij ook gitaarles geeft aan de Thornton School Music, een deel van de universiteit van Zuid-Californië.
Na zijn vertrek bij Supertramp vernamen we her en der nog wat van deze stergitarist (al dan met een band of solo) en wat hij hier nu presenteert met zijn nieuwste worp is fenomenaal.
Voor de opname van deze instrumentale parel trok hij naar de Dat Iz Music en Summit Studios en liet producer Pat Colgan hier zijn werk doen. En dat die deed man op een schitterende manier!
Deze nieuwe schitterende plaat was eigenlijk het resultaat nadat velen hem hadden gevraagd wanneer  er een volume 2 zou komen op zijn ‘Solo Guitar Improvisations’ uit 2001. Wel, beste mensen, Carl heeft zijn woord gehouden en we worden hier ondergedompeld in allemaal bekende, smakelijkr covers die hij dus helemaal alleen met zijn gitaar hier door de luidsprekers laat klinken.
En om maar te beginnen met mijn nog steeds meest favoriete band, de Beatles, dook Carl in het werk van John Lennon en we krijgen hier oorstrelende versies te horen van ‘All You Need Is Love’, ‘Norwegian Wood’ en het nog steeds fantastisch klinkende ‘In My Life’.
Van Elton John ontleende hij ‘Goodbye Yellow Brick Road, een nog steeds onvergetelijke klassieker en nu hier op een eigenwijze geïnterpreteerde versie van Carl. Wie herinnert zich nog de speelfilm ‘Local Hero, met de score van Mark Knopfler? Carl transformeerde ‘Goin’ Home: Theme Of The Local Hero’ in een waar muzikaal juweeltje om je vingers bij af te likken. En om even in de filmwereld te blijven krijgt ‘Over The Rainbow’, uit de fantastische prent ‘The Wizard Of Oz’ hier een tweede leven, eentje waar je naar kunt blijven luisteren want de fingerpicking van Verheyen maakt ons sprakeloos.
Op ‘Alone’ staan nog meer knappe songs, waaronder nummers van Jimmy Van Heusen, Norman Petty en Peter Gabriel, die Carl nu met een nieuw laagje verf aan ons voorstelt. Een instrumentaal schijfje met alleen maar gitaargeluiden: je moet je toch maar kunnen, zou ik zeggen. Bravo Carl en nu op naar volume 3. Have an eargasm… all of you…

Alfons Maes (5)

Tracks:
  1. Last Train Home
  2. Mercy Street
  3. Darn That Dream
  4. The Gentle Rain
  5. Good Morning Judge
  6. All You Need Is Love
  7. Norwegian Wood
  8. In My Life
  9. Nordenham
  10. Wheels
  11. Going Home: The Theme Local Hero
  12. Last Days Of Autumn
  13. Goodbye Yellow Brick Road
  14. Over The Rainbow
Carl Verheyen presents a sound adjacent to the brilliant. A sound that not only causes dream sequences, but also gives you a climax better than the one after a strong sex turn. Carl Verheyen is one of the many many underrated guitar wizards... Have an eargasm... all of you...

Cranktone Entertainment  I  CE-CD2015  I  Glass Onyon  I  Carl Verheyen
0 Opmerkingen

Carl Verheyen: Mustang Run

24/7/2014

0 Opmerkingen

 
Carl Verheyen, best gekend voor zijn avontuurtjes bij Supertramp, heeft net een nieuwe soloplaat uitgebracht. Na zijn vertrek bij Supertramp wist Carl een schitterende 40-jarige muzikale carriére op te bouwen en sindsdien is hij de trotse eigenaar van maar liefst elf cd’s en enkele live dvd’s die wereldwijd gereleased werden. Maar hij is niet alleen muzikant, hij onderwijst ook gitaarlessen aan de Thornton School of Music, een school die opereert onder de vleugels van de universiteit van Zuid-Californië. En met lettertjes op papier te zetten heeft hij het ook niet moeilijk, ‘Improvising Without Scales’ en ‘Studio City’ zijn twee goed verkochte boeken die zijn naam dragen.
Enkele muzikanten die Verheyen meermaals inhuurden waren de Gibb’s broertjes en Cher.
Met ‘Mustang Run’, dat mogelijk werd gemaakt door een strak samenwerkingsverbond met Simon Philips (drums), Dave Marotta (bass), Jim Cox (Hammond B3) enz., waarop we elf nummers terugvinden die een grote waaier van verscheidenheid  uitstralen. Carl wilde een compleet instrumentaal album uitbrengen maar toch vonden we gezang op ‘Bloody Well Right’, waarin de bottleneck de hoofdmoot uitmaakt. Voeg daar nog wat leuke saxscheuten aan toe en je krijgt een heerlijk zomers nummer. Van de instrumentale nummers onthouden we vooral het indrukwekkende ‘Taylor’s Blues’ en zeg nu nog eens dat een blanke geen blues kan spelen (of maken). Nog meer knappe riedeltjes passeren hier de revue: ‘Fusioneers Disease’ heeft een ietwat meer jazzy smaakje meegekregen terwijl het er bij ‘Last Days Of Autumn’ wat meer ingetogen aan toe gaat. Bij een album waarbij de vocalen zo goed als verbannen werden horen zonder meer een Hammond B3 en wat koperblazers thuis. Carl weet van deze instrumenten goed gebruik te maken. Luister maar eens naar ‘Riding The Bean’, een wat meer uptempo bijdrage en ‘Fourth Door On The Right, dat ook hier weer die typerende jazzy klank op ons loslaat.
Dat Carl Verheyen een meestergitarist is, daar moeten we je niet meer van overtuigen, ook enkele vrienden van hem waaronder Steve Morse, Albert Lee en Steve Lukather vinden Carl nog steeds een gitarist waar ze ontzettend veel bewondering voor hebben. En dat hebben wij hier ook maar je moet natuurlijk wel te vinden zijn voor een zo goed als compleet instrumentaal album. Carl is zo’n professional dat hij een cd weet af te leveren waar verveling en banaliteit volledig op ontbreken. Zeker geen  meesterwerkje maar toch bijna.

Alfons Maes (3½)

Carl Verheyen is a great guitarist. We do not need to convince you about this fact. Many of his friends like Steve Lukather, Albert Lee and Steve Morse still have a great admiration for the guitar player, so do we. Carl manages to bring out a new solo album where boredom and banality are totally absent. Certainly not a masterpiece, but close ... very close.


Cranktone Entertainment  I  CE CE 2013  I  Cranktone Entertainment  I  Glass Onyon  I  Carl Verheyen
0 Opmerkingen

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY