KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY

  CD & vinyl   REVIEW BLOG

Billy & Bloomfish: Happy Incomplete

28/2/2018

1 Opmerking

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Crack In The Wall
  2. Happy Incomplete
  3. Sad-Eyed Woman
  4. Broken Man
  5. The Brighter Side
  6. Sing Bluebird Sing
  7. Just A Smile
  8. Mulberry Mine
  9. So Quiet
  10. Warriors Of The Rainbow
  11. Out Of The Rain

​​Platenlabel        
Lie Records
 
Labelnummer  
702
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Donor Produkties
 
Website Artiest
Billy and Bloomfish

A Double-treat. We schrijven begin februari 2018 als recensieslavendrijver Lambert me 4/5de Infamous Roots Rielemans Family Orchestra solo-materiaal (of heet het in deze duo-materiaal?) in de grijpgrage vingers duwt. ‘Happy Incomplete’ en ‘I Remember The Day’, ofwel - voor de trage begrijpers en de non- mathematici onder ons - 2/5de Billy & Bloomfish en 2/5de Bruno Deneckere featuring compagnon de route Nils De Caster ...
Dilemma! Waarmee starten? Niettegenstaande uw recensent in het bezit is van twee oren, leek het simultaan beluisteren van beide albums eerder een slap dan een strak plan. Hoe de knoop doorhakken? De regel van de etiquette bood soelaas. Met als resultaat: … sorry lads, ladies first.
Kleine zijnoot: worstelt u momenteel met een déjà-lu? Geen paniek. Er is een plausibele verklaring voorhanden. Naar alle waarschijnlijkheid las u de recensie van ‘I Remember The Day’ (Bruno Deneckere & Nils De Caster) eerst. De voorgaande paragrafen werden namelijk (dichterlijke luiheid) integraal hergebruikt (lang leve de duurzaamheid).
Billy & Bloomfish dus. Kathleen Vandenhoudt en Pascale Michiels dus. Prachtdames dus. Althans in de perceptie van uw dienaar,  die – confessie – in zijn jeugdjaren weliswaar niet tegelijkertijd a major crush  had op beide dames. Op Pascale toen ze in een niet nader te vernoemen (we denken aan ons imago) TV-feuilleton Filip Peeters mantelzorgde, op Kathleen toen ze virtuoos tamboerijnde en backing-vocalde in een al evenmin nader te vernoemen (de titel schiet ons niet te binnen – de leeftijd speelt parten) TV-muziek-quizje. Ondertussen verstreken er enkele jaren (euhmmm ... decennia) en nog steeds is er sprake van die major crush, weliswaar enkel nog op de muzikale geesteskinderen van de hier besproken dames. 
Ziek worden. Het overkomt de besten. Het overkwam Billy afgaande op haar facebook-status, en ook uw nobele penvriend werd geveld door een hardnekkig buikgriepje. Gevolg: een schrijfreces van een aantal dagen. Met andere woorden: we maken een sprongetje in de tijd tussen de vorige en deze paragraaf. In deze korte sabbat-periode zaten de concullega’s van de andere muziekfora niet stil. De recensies uitpuilend met lovende reacties over de laatste toevoeging aan het Billy & Bloomfish-palmares schoten als paddenstoelen uit de grond. Bijwijlen ronduit gênant: Euforische litanieën, stroop smeren, slijmen, kontekruipen, … Het kon niet op. Met momenten leek het een wedstrijdje overtreffen van de overtreffende trap … Echter met recht en reden, want ‘Happy Incomplete’ is een prachtig album! Ach, we geven het niet graag toe maar ze hebben verdomme gelijk die concullega’s. Néh! Het is eruit, maar ze vergeten wel één belangrijk punt aan te halen, die concullega’s, namelijk dat wij ‘Happy incomplete’ nog net iets beter vinden!  
Hold your horses! Alvorens u hier als de weerga afrondt om effectief de recensies van die concullega’s op te snorren (zo nobel zijn we nu ook weer niet), een snelle korte samenvattende analyse van het hier besproken Billy & Bloomfish ‘Magnus Opus’: heerlijk verstrengelde complementaire stemmen, ijzersterke nummers, composities die staan als een huis, een zeer professionele productie, gelaagde songs waarbij vaak op een herhaald leidmotief wordt verder gebouwd,  9,5 eigen nummers (ere-wie-ere-toekomt, voor ‘So Quiet’ werd het zaad gevonden bij poëet Paul Cox), een zorgvuldig gekozen cover, maar vooral een geheel waar de passie, de zin, de goesting, het metier en het (spel)plezier vanaf spat!
Allez hup, waar wacht u nog op? Naar de platenboer! Neem het van ons aan: ‘Happy Incomplete’ maakt uw platenkast ‘completer’. En we weten wat het spreekwoord zegt: Your platenkast happy, you happy! Capiche?

​Jan Coonen (4 ½)    

The magnus opus of the undisputed best Belgian female American act!
1 Opmerking

Bruno Deneckere: I Remember The Day

28/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Breathing Again
  2. Second Kiss
  3. Who Opened The Door?
  4. Rocking Right
  5. Lost In The Shuffle
  6. Where Are The Smoky Bars?
  7. Waiting For You
  8. A Change Is Gonna Come
  9. Take My Hand
  10. I Missed That Train Again
  11. True Love

​Platenlabel        
Lie Records
 
Labelnummer  
703
 
Distributie
Sonic Rendezvous
 
Promo-agent
Donor Produkties
 
Website Artiest
Bruno Deneckere

A Double-treat. We schrijven begin februari 2018 als recensieslavendrijver Lambert me 4/5de Infamous Roots Rielemans Family Orchestra solo-materiaal (of heet het in deze duo-materiaal?) in de grijpgrage vingers duwt. ‘Happy Incomplete’ en ‘I Remember The Day’, ofwel - voor de trage begrijpers en de non- mathematici onder ons - 2/5de Billy & Bloomfish en 2/5de Bruno Deneckere featuring compagnon de route Nils De Caster ...
Dilemma! Waarmee starten? Niettegenstaande uw recensent in het bezit is van twee oren, leek het simultaan beluisteren van beide albums eerder een slap dan een strak plan. Hoe de knoop doorhakken? De regel van de etiquette bood soelaas. Met als resultaat: … sorry lads, ladies first.
Kleine zijnoot: worstelt u momenteel met een déjà-lu? Geen paniek. Er is een plausibele verklaring voorhanden. Naar alle waarschijnlijkheid las u de recensie van ‘Happy Incomplete’ (Billy & Bloomfish) eerst. De voorgaande paragrafen werden namelijk (dichterlijke luiheid) integraal hergebruikt (lang leve de duurzaamheid).
Deneckere en De Caster dus. Bruno en Nils dus. Topkerels dus. Althans in de perceptie van uw dienaar,  die – confessie – in zijn jeugdjaren nooit a major crush  had op één der heren, maar wel hopeloos verliefd was/is op het merendeel van hun muziek. Om gevoelens te sparen, even terug naar die crush. Voor zij die zich de tronies van Bruno en Nils niet kunnen visualiseren laat het duidelijk zijn: beide muzikanten zijn alles behalve spuuglelijk. ‘Statige, zelfverzekerde, testosteron-gedreven nazaten van Adam’, dat zijn het! Gebeiteld uit het betere marmer des levens. Maar dat is uw edele dienaar ook  (ahum … iets met eigen lof …) En hier knelt het schoentje. Voor de betere begrijper: testosteron versus testosteron in plaats van testosteron versus oestrogeen.
Soit, genoeg over de romantiek, over naar de muziek. Men mag echt als 'n 'onnozele' (sluikreclame: 'Onnozele' is tevens de titel van een theatervoorstelling waarmee Nils De Caster en Karlijn Sileghem momenteel door het Vlaamsche land trekken) bestempeld worden als men de muziek van Deneckere en De Caster niet weet te pruimen. Een stevig statement van uw schrijver-van-dienst, maar wel een risicoloos statement, want het is o-zo waar! Anders gesteld: het olijke Gentse tweespan heeft/had nog weinig te bewijzen! Toch lieten ze het niet na dit net wel te doen. Met ‘I remember The Day!’ voegen ze een nieuw vingerlikkendgoed hoofdstuk toe aan de Belgische Americana-bijbel.
Elf nummers die wedijveren voor een podiumplaats! Een top-3? Onbegonnen werk, want de nummers zijn onwaarschijnlijkheid aan elkaar gewaagd. Waar bij de ene luisterbeurt ‘Second Kiss’ het wint op punten van ‘Rocking Right’, wint ‘Rocking Right’ het bij de volgende beurt dan weer van ‘Second Kiss’ op het vlak van aanstekelijkheid. En laten nummers als ‘Where Are The Smoky Bars?’, ‘I Missed That Train Again’, … buiten beschouwing. Levendigheid versus tristesse, ingetogenheid versus (een beetje) uitbundigheid, luisterlied versus uit-volle-borst-meezinger, …
 
‘I Remember The Day’ is een album geworden dat we helaas kunnen voorzien van de ondertitel ‘alle 12 goed’. Simpelweg omdat het kleinood maar 11 nummers huisvest! 


​Jan Coonen (4 ½) 

‘I Remember The Day': a master-class in songwriting, a 'how-to' in subtle musical accompaniment, one hell of an album! Fingerlicking good!
0 Opmerkingen

Long Tall Deb And Colin John: Dragonfly

28/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. On The Way Down (Intro)
  2. On The Way Down
  3. Dragonfly
  4. Lungs
  5. I’ll Be The One
  6. Remember Why (It’s Good He’s Gone)
  7. Pull The Pin
  8. Trouble
  9. Horizontal Lightning
  10. Lights That Shine
  11. Dragonfly, Slight Return
 
Platenlabel
VizzTone Label Group
 
Labelnummer
VT-LTDCJ-01
 
Distributie
VizzTone Label Group  
 
Promo-Agent
Brad Girl Media
Richard Rosenblatt
 
Website Artiest
Long Tall Deb
Colin John

Long Tall Deb en Colin John zetten hun coöperatie en het daarbij toebehorend verfrissend en origineel geluid verder met hun nieuwe album ‘Dragonfly’. In navolging van de thema's van de EP ‘Streets of Mumbai’ uit 2015, bevat hun nieuwste telg een fundament van blues en soul gekruid met rock-‘n-roll, surf, country, noir jazz, pop, Americana en rootsinvloeden. Dit muzikale oeuvre is afgeleid uit hun reizen door Amerika, Europa, India en Nepal. De nummers zijn allen originele composities, met uitzondering van ‘Lungs’, een nummer van  Townes Van Zandt. De typerende en kenmerkende soulvolle stem van Long Tall Deb komt dan ook tot uiting in elke de songs. Soulmate Colin John is met zijn duetvocalen, achtergrondzang, akoestische en elektrische gitaren, baritongitaar, baby sitar, lapstaal en occasioneel bas- en pianotunes een belangrijke schakel in de band. Het duo Long Tall Deb en Colin John laten zich op de release ‘Dragonfly’ dan ook graag begeleiden door een hele waslijst van gastartiesten. In de studio verleenden Michael Hill, Jeff Jensen, Mick Kolassa, James Cunningham, Bill Rufino, Chris Stephenson en Claudia Hernandez -naast bandleden Nate Holman (orgel), Cliff Starbuck and Melvin Powe (bas) en drummers  Jimmy Castoe en Jo El- dan ook maar al te graag hun medewerking. De akoestisch en spaghetti western beïnvloede openingsintro van ‘On The Way Down’ staat vrijwel meteen in rijkelijk contrast met het adequate nummer. De titeltrack is zo rijkelijk geïnstrumenteerd dat er eigenlijk geen genre kan worden op gekleefd. De blues ballade ‘Lungs’ is een knap duet dat convexconcaaf staat van Colin’s rijkelijke gitaarklanken. En ook het feeërieke ‘I’ll Be The One’ en het country geïnfluenceerde nummer ‘Remember Why’ (It’s Good He’s Gone) zijn aanwakkerende tracks. Maar dat kan niet gezegd worden van de luistersongs ‘Pull The Pin’ en ‘Lights That Shine’, dat is ingekleurd met schitterende gitaarriffs . De meest bluesy track is met voorsprong ‘Horizontal Lightning’. Van de titeltrack krijgen we ook nog een  stemming wisselende instrumentale versie in de vorm van ‘Dragonfly, Slight Return’. Een leuk toemaatje. Het duo laat zich alweer niet in een eenzijdig hoekje drummen. En dat vinden wij van Keys & Chords hier net zo fijn.
 
Philip Verhaege ( 4 ½)
The duo can not be drummed in a one-sided corner again. And that's what we love about Long Tall Deb And Colin John. Following up on the themes of their 2015 EP, ‘Streets of Mumbai’,
‘Dragonfly’ incorporates a bedrock of blues and soul sensibilities with rock and roll, surf, spaghetti western, noir jazz, pop and Americana.
0 Opmerkingen

Katy Guillen & The Girls: Remember What You Knew Before

28/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Slingshot
  2. The Load       
  3. Waiting Till The Day 
  4. Gabriela         
  5. Humbucker    
  6. Can't Live Here Anymore     
  7. Stalling On Dreams   
  8. Biwi   
  9. Quiver
  10. Funny Place   
  11. If You Were Gone
 
Platenlabel
VizzTone Label Group
 
Labelnummer
VT-KGG-04
 
Distributie
VizzTone Label Group
 
Promo-Agent
Brat Girl Media
Richard Rosenblatt
 
Website Artiest
Katy Guillen & The Girls

Katy Guillen & The Girls promoten nu, na het succesvolle ‘Heavy Days’ uit 2016, met ‘Remember What You Knew Before ‘ hun derde release. Katy Guillen (vocals, gitaar), Claire Adams (bas) en drumster Stephanie Williams affirmeren nu met authentieke  blues tunes. Het trio speelde de afgelopen jaren zowel in vermaarde blues roadhouses, als in de meest vooraanstaande concertzalen. Ze waren zelfs te gast op het Montreal International Jazz Festival, speelden met Joe Bonamassa op de Keeping The Blues Alive at Sea’ Cruise, kaapten enkele jaren geleden een plaatsje weg in de finale op de International Blues Challenge, openden voor bands als Robin Tower en 10.000 Maniacs en performer op evenementen als het King Biscuit Blues Festival en The Big Blues Bender. Katy  is uitgegroeid tot een van de meest indrukwekkendste en boeiendste muzikale export producten van Kansas City. Katy is dus een doorwinterde gitarist, al had ze haar opleiding op de flamenco gitaar. En dat is dan ook te merken op deze nieuwe release ‘Remember What You Knew Before’.  Haar knappe stem leent zich tot de perfectie voor deze blues structuur. De dames lieten zich nu inspireren door de roots van de blues, country en folk. Terwijl ideeën werden ontwikkeld als een collectief, met vooral akoestische instrumenten in hoofdzaak. Het samenvoegen van nieuwe texturen in het opnameproces zet de band aan tot een fascinerende muzikale wending. De akoestische instrumentatie in de openingstrack ‘Slingshot’ loopt perfect evenredig met Katy’s opwindende slidegitaar en innemend stemtimbre. De resonator gitaar intro uit ‘The Load’ brengt ons naar het hart van de Mississippi Delta monding. Gezellig wanen we ons op een patio en luisteren we geboeid verder naar het rootsnummer ‘Waiting Till The Day’ en de gospel geïnfluenceerde blues song ‘Gabriela’. De strakke drumpartij en de doorspijkerde sound van haar resonator gitaar geven statuur aan het nummer ‘Humbucker’ en het aanporrende en modern klinkende ‘Can’t Live Here Anymore’. De akoestische ballade ‘Stalling On Dreams’ en het country beïnvloede ‘Biwi’ staan in aangenaam contrast met het flamenco gitaar overgoten ‘Quiver’. De dynamische kracht die Katy uit het instrument puurt geeft heel wat schwung aan het nummer. In de track ‘Funny Place’ mag ‘special guest’ Lennon Bone haar vingerzetting enthousiasmeren op het pianoklavier. In het afsluitende chapiter ‘If You Were Gone’ neemt Katy Guillen & The Girls ons een allerlaatste keer mee met haar hypnotiserende akoestische gitaartunes. Schitterend en contrastrijker dan met het voorgaande album ‘Heavy Days’ kan een band niet klinken. Fonkelende release!
 
Philip Verhaege (5)
A band can not sound more contrasting than with there previous album 'Heavy Days'. This is beautiful acoustic blues, roots and country music. Inspired to create something fresh but familiar to listeners, the group explored the roots of blues, country and folk while developing ideas as a collective with mostly acoustic instrumentation.
0 Opmerkingen

Professor And The Madman: Disintegrate Me

28/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Nightmare
  2. Space Walrus
  3. Wishes
  4. Faces
  5. The Mirror
  6. Machines
  7. Useless
  8. Demented Love Song
  9. Electrovonvulsive Therapy
 
Platenlabel
Fullertone Recordings
 
Labelnummer
Promo CD
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
Prime Mover Media
 
Website Artiest
Professor And The Madman

Mathematici zijn nerds?  Dan ken je Alfie niet.  Alfie Agnew speelde in de jaren bij de punkrockband D.I..  Zijn carrière als professor in de wiskunde kreeg echter voorrang en hij trok zich twintig jaren terug uit de muziekwereld.  “Bloed kruipt waar het niet gaan kan” wordt gezegd, wel, enkele jaren geleden scherpte hij terug zijn pen en vingers.  Hij rakelde de vriendschap met Sean Elliot (D.I.) terug op, en ook bassist Paul Gray (The Damned, UFO)en drummer Rat Scabies (TheDamned) voelden zich aangesproken voor het nieuwe project.  ‘Professor and The Madman’ was geboren. De naam werd ontleend aan het boek van Simon Winchester, op aanraden van Alfie’s vrouw Victoria.
Op 23 februari verschijnt hun full album ‘Disintegrate Me’ op het Californische Fullertone label.  De achtergrond van de heren, Amerikaans en Engels, kleuren de negen songs als een mix van Britpop, psych, Prog, zelfs wat country, gespijsd met een melodische punklaag.  Inspiriratie komt uit de literatuur van Edgar Allen Poe en de chaos in de wereld, Pink Floyd, The Kinks, enz.  Intro ‘Nightmare’ beukt onmiddellijk in op je hersenen met  punksnelheid.  In ‘Space Walrus’ hoor je de Beatles-invloed van ‘I’m The Walrus’.  De vier veteranen hebben er wel een eigen originele song van gemaakt, weliswaar met een retrosound.  “Een oude aap kan je geen muilen leren trekken”, wel dit gaat ook op voor dit groepje: zij zingen en spelen zoals ze gebekt zijn.  Kunnen en willen hun roots niet verdoezelen. Vergelijk het een beetje met XTC en hun side-project The Dukes Of Stratosphear.
De lead vocals in ‘Mirror’ komen van Sean, een bombastisch epische popsong in seventies-stijl.  Alfie schreef met ‘Demented Love Song’ een eenvoudig poplied, hoe lief voor de oudjes onder ons! Tof hoe beide heren elkaar de vrijheid geven en afwisselend hun ding kunnen doen.  ‘Disintegrate Me’ is een verrassend album waar je eindeloos genoegen aan kunt beleven. 
Scabies en Gray wonen in de UK en moeten dus passen voor de live optredens. Enkele Californische locals nemen de honneurs waar voor de live-versie van dit schitterende album.  Genieten maar!
 
Line-up:
Alfie Agnew (Vocals, Guitar, Keyboards)
Sean Elliott (Vocals, Guitar, Keyboards)
Paul Gray (Bass)
Rat Scabies (Drums)
 
Marino Serdons (4)
Professor And The Madman can steel your heart with catchy melodies, energetic rythms and intelligent lyrics.  The joint venture between Uk and America creates unprecedented heights.
Already waiting for the next album!
0 Opmerkingen

Above The Sun: Make Music Not Money

28/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. (Paul Simon Says) Make Music Not Money
  2. Dumb
  3. Always Be
  4. Pale Blue Dot
  5. The Weight Is There (Upon Your Shore)
 
Platenlabel
Bongo Boy Records
 
Labelnummer
Promo cd
 
Distributie
Bongo Boy Records
 
Website Artiest
Above The Sun

Vanuit de ‘Big Apple’ – New York dus – bereikte ons een interessant EP’tje.  De band noemt zich ‘Above The Sun’ en gebruikt een uitspraak van Paul Simon om hun nobele ingesteldheid te duiden.  Al enige tijd fleuren ze de plaatselijke clubs op met alternatieve rock.  Energieke songs op tempo met een snuifje punk om het alternatieve imago wat kracht bij te zetten.  Zelfde koek als altijd zou je denken?  Noppes hoor, songwriter Matthew Paul Barouch weet jouw muzikale interesse vast te houden door gekende grooves aan te kleden met inventieve zangtrucjes.  Luister eens naar ‘Dumb’, een eenvoudige catchy song van drie minuten.  De heren mikken misschien op een hitje door de toegankelijkheid te verhogen.  Knap gitaarwerk hoor je uit de vingers van ene Mike Caro.  Op alle vijf songs weet producer/engineer zijn stempel te drukken.  Songs waarin weliswaar de cohesie ontbreekt.  Matthew Paul legt de nadruk misschien iets te sterk op zijn compositietalent waardoor je een amalgaan van diverse stijlen krijgt.  Blijkbaar weten/wisten ze niet welke richting uit. Ondertussen zijn er enkele bandleden nedergedaald als manna uit de hemel.  Live voorlopig enkel in New York.  De knapste song?  Het psychedelische ‘The Weight Is There (Upon Your Shore)’.  Intens en origineel!
 
Line-up:
Matthew Paul (Rythm Guitar, Lead Vocals, Bass, Keyboards)
Shaun Gold (Lead Guitar)
Omar Chowdhury (Bass)
Gary Boardman (Drums)
Mike Caro  (Electric Guitar, Bass, Drums)
Laine Thompson (Electric Guitar on Track 4)
 
 
Marino Serdons (3)
What do they want? A perfect hit or an intelligent song?  Maybe both? Matthew Paul has the skills and the right band.  Time to decide which direction Above The Sun wants to take.
0 Opmerkingen

Funkallisto: Saturday Night Dogs

27/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Saturday Night Dogs
  2. Take A Little Time
  3. Rhythm
  4. The Devil
  5. Piamose Trastevere
  6. Marcelito El Tropicano
  7. Fatebenefratelli
  8. Darkalabro
 
Platenlabel
Express Yourself Productions
 
Labelnummer
EY 005
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Will Work 4 Funk
 
Website Artiest
Funkallisto

In 2004 gestart als een jamband, werd Funkallisto al vlug een vaste waarde in de Italiaanse funkscene. Die kregen ze door hun energieke shows in de straten van Rome. Nu, meer dan een decennium later, is de band met ‘Saturday Night Dogs’ aan hun vijfde album toe. Hun sound is een bonte mengeling van 70’s funk en soul, afrobeat, jazz, rock en latin. Openen doen de heren meteen met de titeltrack. Wanneer de ietwat onfunky intro voorbij is, drijft de song op een lekkere funky groove en waan je je midden in een jaren ’70 Italiaanse politiefilm. Tijdens ‘Take A Little Time’ neemt de Engelse zangeres Jess Roberts plaats achter de microfoon, wat resulteert in een sublieme mix van soul en funk. Funk moet het hebben van aanstekelijke en opwindende grooves. Een schoolvoorbeeld hiervan is de song ‘Rhythm’ feat. Trio Vermelho, waar de vlag compleet de lading dekt. Hitsige blazers verbroederen er met verve met de Afro percussie. Pure 70’s funk serveert Funkallisto eerder in ‘The Devil’, waarin de pompende bas en het creatief drumwerk een soliede basis vormen voor de lekker uit de bocht gaande blazers. Veelzijdigheid is troef bij deze heren. De jazzinvloeden manifesteren zich tijdens het meer dan 6 minuten durende ‘Marcelito El Tropicano’. Een nummer dat je meezuigt in de trance die het ontketent. Dat doet trouwens ‘Fatebenefratelli’, waar het orgel gedeeltelijk de rol van de blazers inpalmt, eveneens. Rustiger klinkt afsluiter, het zwoele op Afroritmes drijvende en met een streepje Latin opgesmukte ‘Darkalabro’.
‘Saturday Night Dogs’ is funk zoals funk hoort te klinken, swingend, springend en aanstekelijk. Haal dit album als de bliksem in huis en………get funky!
 
Lambert Smits (4 ½)
Very clever mix of 70 'funk, soul, jazz, Afro rhythms and Latin by an Italian band. Turn that volume knob towards max. and ....... get funky!
0 Opmerkingen

Maria Jacobs: Lucky Girl

26/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. My Favorite Things
  2. If We Never Touch Again
  3. Lucky Girl
  4. What If?
  5. Pour Me a Cup of Yesterday
  6. I Wanna Feel Your Body
  7. Can We End This Love?
  8. My Blue Heart
  9. This Song
  10. Closer to Christmas (birth of a Savior)


Platenlabel
Iwarble Music

Labelnummer
888295635974

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Maria Jacobs
​De Amerikaanse zangeres Maria Jacobs werd geboren in Cleveland, Ohio en leefde 12 jaar in LA, waar ze verkeersberichten las en DJ speelde. Tevens zong ze daar op prestigieuze plaatsen zoals The Langham Huntington (voorheen de Ritz Carlton,) The Four Seasons in Westlake Village, Chaya of Beverly Hills, B.B. Kings Blues Club en The Torrance Civic Center. Ze nam op met o.a. Alphonso Johnson en wijlen Ndugu Chancler van Weather Report. Maria bracht al 5 soloalbums uit: ‘No Frills’, ‘Free As A Dove’, ‘Chasing Dreams’, ‘Art of the Duo’ en ‘Here Comes Winter’. Ondertussen heeft ze al ongeveer 100 songs geschreven, en nu is haar nieuwste album uit. Ze koos als opener voor de kerstklassieker ‘My Favorite Things’, maar de track kreeg hier een gloednieuw arrangement. ‘If We Never Touch Again’ is een prachtig nummer, dat uitgebracht werd als single. De titeltrack is een jazzballade, die teruggrijpt naar vroeger. Vervolgens komt ‘What If?’ eraan, een mooi smooth jazznummer. ‘Pour Me a Cup of Yesterday’ is de huidige single, ook een ballade, gevolgd door ‘I Wanna Feel Your Body’, in dezelfde stijl. En ‘Can We End This Love?’ is een mooi duet. Daarna doet ‘My Blue Heart’ denken aan traditionele jazz, terwijl ‘This Song’ afsluit. Als bonustrack krijg je ‘Closer to Christmas (Birth of a Savior)’, een kerstsong er bovenop. Een leuke ontdekking op de grens tussen jazz en smooth jazz.

Patrick Van de Wiele (4)
​This nice discovery brings songs on the border of jazz and smooth jazz.
0 Opmerkingen

Paolo Marini Latin Jazz Combo: The Soul of Tumbao

26/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. There’s Nothing Like This
  2. Our Day Will Come
  3. Moanin’
  4. Prince of Peace
  5. Overjoyed
  6. Spain
  7. A Night in Tunisia
  8. Good Morning World
  9. Endless Love
  10. At Sunset


Platenlabel
Irma Records

Labelnummer
IRM 1646

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Paolo Marini
​De Italiaanse percussionist Paolo Marini begon in 1989 met het bestuderen van percussie, met het bijwonen van Stix Timba Perugia en Rome, en het bestuderen van jazzbatterij met meester Glauco Olendri. Hij leerde de technieken van verschillende etnische percussionisten kennen, zoals Candelo Cabezas (Columbia), Reinaldo Hernandez (Cuba), Marcos Rodriguez Dos Santos (Brazilië), Brahima Denbele (Ivoorkust), Chino Angel Chiang (Cuba) en Roberto Dimas (Brazilië). Tevens nam hij deel aan professionele cursussen voor drummers en percussionisten geleid door Trilok Gurtu (India), Marilyn Mazur (Denemarken), Alex Acunia (Peru), Limb Tuncboyciyan (Turkije), Elvin Jones (USA), Horacio Hernández (El Negro) (Cuba), Bob Moses (USA), en jazzdrumseminarie aan het Berkeley in Boston en in Perugia voor Umbria jazzdrummer Ron Savage (USA). Zijn nieuwste release bevat 10 tracks die Latin jazz brengen met soul en improvisaties. Zo covert hij o.a. Omar’s ‘There’s Nothing Like This’, de klassieker ‘Our Day Will Come’, Stevie Wonder’s ‘Overjoyed’, Dizzy Gillespie’s ‘A Night in Tunisia’ en Lionel Richie & Diana Ross’ ‘Endless Love’. En hij doet dat op een swingende Latin souljazz manier. Een leuke CD!

Patrick Van de Wiele (4)
​Paolo Marini brings swinging Latin soul jazz with his percussion. A nice album.
0 Opmerkingen

Gone Hepsville: Gimme!

25/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
Gimme Gimme
Show Me That You Can Rock
Boogie And Bop
Darn That Rhythm
Brainwasher Boogie
Got No Time
Horn At Dawn
Day All Night
Just A Little Hepsville Surfbeat
Hepsville Jive
Men Like Me Don’t Grown On Trees
Jam Or Bust
Legs Gone Mad
 
Platenlabel
Rhythm Bomb Records
 
Labelnummer
RBR5 874
 
Distributie
Rhythm Bomb Records
 
Promo-agent
Rockstar Records (Chris Weidler)
 
Website Artiest
Gone Hepsville
 
www.gonehepsville.com
www.rhythmbomb.com
http://www.rock-star-records.co.uk/
 
In de ‘golden fifties’ stonden de in de danstenten spelende little big bands garant voor ontspanning en plezier. Maar ook de muzikanten hadden vaak hun avondje. Mekaar ophitsen tot het scheppen van muzikale hoogstandjes was bijna vanzelfsprekend. Vooral de blazers waren hier keien in. Jammer genoeg komt dit heden ten dage veel te weinig voor. Ray Collins Hot Club en onze eigen Slick Nick & The Casino Special zijn gelukkig de uitzonderingen op deze regel. Twee bands die nu het gezelschap krijgen van Gone Hepsville. Verschiet niet, maar deze zeskoppige band, met in haar rangen twee saxofonisten en een pianist, komt uit Tsjechië. Dit om aan te geven dat het de niet Amerikaanse bands zijn die de little big band formatie levend houden. Gedurende meer dan tien jaren ontdekten de heren de kneepjes van de rock-‘n-roll in The Fireballs. Maar het zestal wou iets meer, iets anders. En daarin zijn ze met vlag en wimpel geslaagd. Immers hun tweede album ‘Gimme!’ barst van ambiance, speelplezier en energie. Rock-‘n-roll, jump, jive, bop en swing wringen zich meedogenloos in iedere song. Van zodra de eerste tonen van het rockende ‘Gimme Gimme’ door je speakers knallen, voel je dat er een vliegende start wordt genomen. Een strakke ritmesectie, rollende pianoklanken, gesofistikeerde gitaarpartijen, een soft retro klinkende stem en…..de gedroomde elkaar opjuttende blazers. Wat een band! Wat een sound! Gedurende 13 originele nummers laat Gone Hepsville de gouden jaren van het genre met klasse herleven. Zijn ‘moment de gloire’ krijgt iedere instrumentalist tijdens de lange intro van het swingende ‘Darn That Rhythm’. Die swing zet zich ook verder in de met een slappende bass geïntroduceerde boogie ‘Brainwasher Boogie’, waarna we jivend overgaan naar het instrumentale ‘Horn At Dawn’, waar de instrumentbeheersing nog maar eens duidelijk tot uiting komt. Een streepje toegevoegde surf maakt later van ‘Just A Little Hepsville Surfbeat’ een verdomd knap eigenzinnig nummer. Dat dit album op de benen werkt, hoor je wel in afsluiter ‘Legs Gone Mad’. Als extraatje vermeldt het hoesje bovendien de akkoorden van ‘Just A Little Hepsville Surfbeat’, voer voor gitaristen.
Na het beluisteren van dit album, zou ik Gone Hepsville heel graag eens op één van onze zomerfestivals aan het werk willen zien. Vuurwerk gegarandeerd! Daar zijn wij na het beluisteren van deze ‘Gimme!’ rotsvast van overtuigd.
 
 
Lambert Smits (4 ½)
Six-piece little big band from the Czech Republic, with 13 amazing original songs with rock & roll, swing, jump, bop and jive in the spirit of the golden fifties. Beautiful album!
0 Opmerkingen

Various Artists: Don’t Mess With Me, Baby

25/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Bull Moose Jackson: Watch My Signals
  2. Morris Pejoe: She Walked Right In
  3. Rufus Brown: Keep A Knockin’
  4. Little Irvin: Who’s Lovin’ You
  5. Doc Starkes: Women & Cadillacs
  6. Cliff Chambers: Don’t Talk Back
  7. Larry Ellison & The Mark IV: Young Girls
  8. Lonnie Brooks: Mr.Hot Shot
  9. Little Willie John: Leave My Kitten Alone
  10. King Perry: Come Back Baby
  11. Jesse Allen: Take It Easy
  12. Jack Dupree: Stumbling Block
  13. Rudy Green: Hurry Hurry
  14. Little Willie John: Look What You’ve Done To Me
  15. Chuck Higgins: Betwix And Between
  16. Big Red Mc Houston: I’m Tired
  17. Fox Hall: My Baby Left Me
  18. Paul Clifton: Sweet Pea
  19. Troy Walker: I’m Getting Hip
  20. Alonzo Tucker: What’s Wrong
  21. Chester Guydon: You Gotta Help Me Some
  22. Roland Bennett: Tore Up
  23. Gabriel And His Trumpet: Don’t Stay Out All Night
  24. Sonny Fishback: You Ain’t Goin’ Nowhere
  25. Tony Spade: What’s Gwyne On
  26. Willard Harris: Straighten Up Baby
  27. Joe Houston: I Woke Up This Morning
  28. Baker Knight: Bring My Cadillac Back
 
Platenlabel
Koko Mojo Records
 
Labelnummer
KM-CD 03
 
Distributie
Rockstar Records
 
Promo- agent
Rockstar Records (Chris Weidler)
 
Website Artiest
Various Artists

Relaties zijn nogal eens verantwoordelijk voor ‘de blues’ die iemand krijgt. Eenzaamheid kan je ‘de blues’ bezorgen, net zo goed als dat een verstikkende relatie er de oorzaak van kan zijn. De subtitel ‘Cause The Trouble With Me Is You’ is hierin overduidelijk. Bovendien liggen liefde en haat dicht bij elkaar. Die ‘blues’ is dan ook het thema van dit album, dat naast de eerder hier gerecenseerde ‘Fool Mule’ deel uitmaakt van de serie compilaties die Koko Mojo Records op ons loslaat. Ook nu verzamelde Little Victor weer 28, vaak obscure songs uit de met authentieke rhythm & blues, jump en swing gevulde schatkist. Songs die vorige eeuw op tot de verbeelding sprekende labels als o.a. Atomic, Gateway, Ivory, Apollo, King en Vantage werden uitgebracht. Een vaak door little big bands uitgevoerde repertoire dat in de weekends in de danstenten voor het broodnodige amusement zorgde. Saxen zijn dus ook hier overvloedig aanwezig en ook de elektrische gitaar komt wat meer op de voorgrond. ‘Keep A Knockin’’ was een megahit voor Little Richard, al moet ik zeggen dat de moeilijk op te sporen, op dit album opgenomen versie van Rufus Brown heel wat creatiever en daardoor een pak opwindender klinkt. Luister maar eens naar die saxpartij. Van een andere, maar evenwaardige soort, is Little Irvin’s ‘Who’s Loving You’, dat op een heerlijke gitaarriff drijft. Een shouterssong van formaat is Doc. Starkes’ ‘Women & Cadillac’, waarna Cliff Chambers met het swingende ‘Don’t Talk Back’ duidelijk aangeeft wie de baas in huis is. Voor een toffe orgeltussenkomst kom je eerder aan je trekken bij Rudy Grens ‘Hurry Hurry’. Liefdesverdriet kan je ook anders dan in een melige song kwijt. Daarvan levert Fox Hall een afdoend bewijs met ‘My Baby Left Me’. ‘Sweet Pea’ niet te verwarren met de song van Tommy Roe, is dan weer een met bluesharmonica geïnjecteerd nummer, dat meteen onder je huid kruipt.
Het wordt eentonig maar ‘Don’t Mess With Me, Baby’ is een nieuw schot in de roos voor Koko Mojo. Knappe rond een thema opgebouwde compilatie, die boeit van begin tot einde. Dat de schijf bovendien nog een hoog feestgehalte heeft, is nog meegenomen ook.
​
 
Lambert Smits (5)
Another tasty compilation from Koko Mojo Records. Authentic rhythm & blues, swing and jump from the half of the last century. All songs have the theme of the troubles in relationships. Great album!
0 Opmerkingen

Various Artists: Fool Mule

25/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Eddy Jones & The Cyclones: Say What?
  2. Big Jay McNeely: Psycho Serenade
  3. Honeyboy Bryant: Funny Looking Thing
  4. Sonny Hines: Has Anybody Seen My Kitty
  5. Bob And Jerry: Ghost Satellite
  6. Larry Birdsong: Fannie’s Place
  7. Big Boy Groves: I Gotta New Car
  8. Sonny Starns: Tangi Paho
  9. Elroy Peade & Row Ribbons: Quick Like
  10. Bobby Lewis: Mumble Blues
  11. Chuck Grey & Sandy Stanton: Push The Panic Button
  12. Delmer Wilburn & The Mandals: My Kissin’ Cousin
  13. Johnny Fuller: No More – No More
  14. Danny Brown: Standing On The Corner
  15. John J Moses: Night Out
  16. Mr. Rain: Who Dat
  17. J.J. Jackson: Oh My Liddy
  18. Tommy Bruce: Shakin’ All Over
  19. Satch Arnold: On The Run
  20. Al Harrison: Brand New Money
  21. Chris Kenner: Don’t Make No Noise
  22. Dossie Terry: Fool Mule
  23. Little Freddie & Ripcords: Goodbye New York, Hello New Orleans
  24. Cee Pee Johansen: Got My Gun
  25. Vernon Dilworth & His Top Cats: Shorty
  26. Haskall Sadler: Bald Headed Woman
  27. Freddy Koenig: Road Runner
  28. K.C. Mojo Jackson: Love Blood Hound
 
Platenlabel
Koko Mojo Records
 
Labelnummer
KM-CD 02
 
Distributie
Rockstar Records
 
Promo- agent
Rockstar Records (Chris Weidler)
 
Website Artiest
Various Artists

Het label Koko-Mojo heeft in een mum van tijd een aantal prachtige verzamelaars met uit vervlogen tijden stammende rhythm & blues, blues, swing, jump en jive op de markt gebracht. Die albums hebben al even in het oog springende titels als de songs die erop gebundeld zijn. ‘Fool Mule’, genoemd naar de song van Dossie Terry, met als subtitel ‘The Funny Side Of Rhythm And Blues’ is eentje uit die reeks en er zullen er hier nog een aanzienlijk aantal gerecenseerd worden. Maar goed, eerst is ‘Fool Mule’ aan de beurt. Samensteller van het album is de gekende Little Victor, een man die zijn sporen in de zwarte muziek reeds ruimschoots verdiende. Die hogergenoemde subtitel mag je trouwens gerust letterlijk nemen. ‘Fool Mule’ staat namelijk vol met dansbare, gekende, minder gekende en vaak obscure pareltjes. Songs die destijds uitgebracht werden op labels als o.a. Festival, Titan, Vee-Jay, Storm, Columbia, Top Cat en Spark, om er maar een paar te vernoemen. Wat je krijgt zijn 28 stomende dansbare songs. Het album begint al dadelijk met ‘Daddy can I go to the hop’ van ‘Say What’ van Eddy Jones & The Cyclones. En meteen is de toon gezet. Big Jay McNeely gaat compleet uit de bol op het swingende ‘Psycho Serenade’, de b kant van het in 1959 uitgebrachte ‘I Got The Message’. De sax speelde een grote rol in de ‘golden era of music’. Die komt dus ook op dit album overvloedig aan bod. Jumpend, jivend, rockend en rollend, neemt het instrument door onze landgenoot Adolphe Sax ontworpen, je mee in een rollercoaster van opzwepende muziek. Larry Birdsong zorgt met ‘Fannie’s Place’ voor overweldigende rock-‘n-roll. Glimmende, van chroom voorziene automobielen spraken niet alleen tot de verbeelding, maar inspireerden ook Big Boy Groves voor een soulvol ‘I Gotta New Car’. Een diamant van een rock-‘n- rollsong is zonder twijfel Johnny Fuller’s ‘No More – No More’. ‘Vraag en antwoord’ of ‘call and response’ waren toentertijd ook vaste waarden in menig nummer. Een leuk staaltje hiervan krijg je in ‘Who Dat’. Johnny Kid & The Pirates scoorden in de jaren ’60 een hit met ‘Shakin’ All Over’. De hier opgenomen versie van Tommy Bruce, met zijn heerlijk grommende stem, is zeker zo interessant. Aandacht werd er destijds ook aan de lyrics besteed. Aandacht die vaak een humoristisch karakter had, zoals Cee Pee Johansen in ‘Got My Gun’ laat horen.
‘All killer……No filler’ vermeldt het hoesje en om maar eens een cliché te gebruiken, dit is ‘een waarheid als een koe’.
 
 
 
Lambert Smits (5)
What a great album compiled by Little Victor, full of danceable, hot rhythm & blues, jive, jump, swing and rock & roll from 'the golden era of music'. Are you ready to party?
0 Opmerkingen

Catch The Groove: Smilin’ in Paradise

22/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Shaken Not Stirred
  2. She’s My Groove
  3. When I See Your Smile
  4. Paradise
  5. Bolero De Funk


Platenlabel
CTG Music Productions

Labelnummer
CTGP001

Distributie
CD Baby

Website Artiest
Catch The Groove
​Uit Jacksonville, Florida komt het geluid van jazzband Catch The Groove, die aanvankelijk bestond uit leider & gitarist Ellis White, bassist John Baker, keyboardspeler Malik Graham en saxofonist/fluitist Michael Stanley. De groep werd opgericht in 2013, en daarna kwamen trompettist Max Bednarchik, percussionist Elvyn Rodriguez en drummer Omar Torres aan boord. Dit is hun debuut EP, waarop 5 tracks staan. De bekende gitarist Nils schreef voor hen ‘Shaken Not Stirred’ en produceerde de song ook. Het is een “feel good song”, met een catchy melodie. ‘She’s My Groove’ is ietwat meer funk, met een bonkende baslijn, gevolgd door de mooie ballade ‘When I See Your Smile’. Daarna reikt’ Paradise’ naar de sound van de eilanden, terwijl ‘Bolero De Funk’ uiteraard de R&B toer opgaat. Een zeer leuke EP met een mengeling van R&B, funk, smooth & urban jazz. Een band om in ’t oog te houden!

Patrick Van de Wiele (4)
​A very nice debut EP with a mixture of R&B, funk, smooth & urban jazz. Keep an eye out for this band!
0 Opmerkingen

3Hattrio: Lord Of The Desert

20/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Dust Devil
  2. Pilgrim
  3. Night Sky
  4. In Our Hands
  5. War
  6. Faith
  7. I Am
  8. Wastelands Of Yesterday
  9. Skeleton Tree
  10. Motel
  11. Won’t Help
  12. Poor Boys
  13. Lord Of The Desert
 
Platenlabel
Okehdokee Records
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Lucky Dice Music
 
Promo-agent
Lucky Dice Music
 
Website Artiest
3Hattrio

3Hattrio stamt uit de Southern desert van Utah, vlak naast het Zion Natural Park. Het trio bestaat uit Hal Cannon op banjo, gitaar en zang,  Greg Istock op staande bas, voetpercussie en zang en Eli Wrankle neemt de viool voor zijn rekening. Net als het landschap in hun thuishaven, klinkt ook hun muziek erg uitgestrekt. Verwacht echter geen kopie van de muziek van de oorspronkelijke nomadische inheemse bevolking. Het trio laat zich soms wel inspireren door hun leefgebied, maar hun geluid is zonder meer eigentijds en uniek te noemen. Zelf bestempelt de band hun muziek als ‘American desert music’ en dat is nog niet zo slecht gevonden. Immers net als de woestijn, die ondanks het ontbreken van begroeiing een zekere aantrekkingskracht uitoefent, schittert ook dit album uit door de vaak minimalistische aanpak van folk, vermengd met wat psychedelica en sfeer scheppende oerklanken. Geen overvloedig gebruik van instrumenten, geen drukdoende arrangementen, maar gewoon rechttoe rechtaan musiceren, met aandacht voor melodie en tekst. Je zou kunnen denken dat deze aanpak een zekere eentonigheid als resultaat heeft. Niets is echter minder waar, want zorgen de heuvels en zandophopingen in de woestijn ook niet voor afwisseling in het toch vlakke landschap? ‘Lord Of The Desert’ is ook een uitgestrekt weliswaar muzikaal landschap, waar de wind je om de oren waait, het opwaaiende zand je zicht belemmert en de alles verschroeiende zon je een gevoel geeft dat je nog nooit had en een fata morgana op de loer ligt, maar waar elk nummer je opnieuw weet te boeien. Dit album beleef je in zijn totaliteit, maar als we dan toch een nummer eruit moeten vernoemen, dan kiezen we voor het instrumentale ‘Night Sky’ dat perfect bovengenoemde omschrijving weergeeft.
Het enige wat wij hier nog aan kunnen toevoegen is, haal dit album in huis, steek het in je afspeelapparaat en dompel je onder in de magistrale sound van 3Hattrio. You won’t regret it!
 
 
Lambert Smits (5)
With 'Lord Of The Desert', 3Hattrio has just released a first top album of this year. Folk mixed with some psychedelics and atmospheric primal sounds in a minimalistic approach. In short, magisterial American desert music. Highly recommended!
0 Opmerkingen

Korby Lenker: Thousand Springs

20/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Nothern Lights
  2. Friend And A Friend
  3. Nothing Really Matters
  4. Last Man Standing
  5. Book Nerd
  6. Uh Oh
  7. Stormy Seas
  8. Father To The Man
  9. Late Bloomers
  10. Love Is The Only Song
  11. Mermaids
  12. Wherever You Are
 
 
Platenlabel        
Soundly Music
 
Labelnummer  
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
G Promo PR
 
Website Artiest
Korby Lenker

Multi-instrumentalist Korby Lenker is een bezig baasje. Een duiveltje-doet-al, noem maar op: singer-songwriter, gitarist, ukelist, kattenliefhebber en roman-auteur, … Naast omnipotent en creatief is Korby ook nog eens behoorlijk productief. Eén. Twee. Drie. Vier. Vijf. Zes… Het hier besproken ‘Thousand Springs’ is al de mans zevende studio-album. 
Al gebruiken we hier studio-album als ‘algemene’ term, zeg maar als tegenhanger van live-album. Praktijkgewijs kwam er namelijk weinig echt studiowerk aan te pas. Lenker verkleedde het opnameproces als een roadshow en zeulde zijn captatiemateriaal mee naar de vreemdste plekken. Uiteraard tenzij u de rand van een ravijn of een dodenhuisje normale opnamelocaties vindt? Dit alles voor een aantal basistracks op geluidsdrager vast te leggen. Om deze tracks vervolgens, weliswaar onder toeziend oog van Lenker, toe te vertrouwen aan een horde getalenteerde gastmuzikanten die er elk hun wonderbaarlijke kunstje mee deden. Om uiteindelijk, bij wijze van de cirkel rond te maken, door de meester himself  in thuishaven Nashville afgemixt te worden.
Resultaat: een fris, poppie plaatje met goede nummers die onderling erg verschillend zijn, maar samen perfect bij elkaar passen en een harmonieus geheel vormen. Lekkere, vrolijk klinkende, hitgevoelige luistermuziek, waarbij het er soms weliswaar – persoonlijke mening -  net iets te vingerdik op ligt waar de mosterd werd gehaald. Ter illustratie, een uitdaging om proefondervindelijk te ervaren wat we bedoelen: luister naar track 3 ‘Nothing Really Matters’ en tracht dan het neuriën van ‘me and Julio down by the schoolyard’ te onderdrukken. You get what we mean? Soit, er zijn ergere songwriters dan Paul Simon om door geïnspireerd te worden! Per slot van rekening is het ook niet evident om altijd maar opnieuw dat warme water uit te vinden. Dus we klagen niet zolang het water maar lekker warm is. En Korby weet op ‘Thousands Springs’ het water op een zeer aangename temperatuur te brengen! Volgens ondergeschrevene zelfs bijna tot het kookpunt met ‘Northern Lights’, ‘Uh Oh’ en de  tearjerkers ‘Love Is The Only Song’ en ‘Wherever You Are’.
We maken er niet veel woorden meer aan vuil: ‘Thousand Springs’ is een heel schoon plaatje geworden!

​
Jan Coonen (4) 
Thousands Springs' in three words: fresh, catchy and sticky. A nice album!
0 Opmerkingen

The Gardening Club

20/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Midnight Road
  2. Mole Hole Blues
  3. The Traveller
  4. Andromeda
  5. The Garden
  6. Three Days At Brighton
  7. Rebirth
  8. The Stone That Speaks
  9. Endersby’s Ride In 3 Parts
  10. Aerial Adventures
  11. Endersby Meets The Chef
  12. Nirvana Isn’t
  13. After The Glow
  14. The Upside Down Blackbird
  15. When You Live This Way
  16. New York Moon
  17. (Hidden Song: Moon Mischief)
 
 
Platenlabel
Gonzo Multimedia
 
Labelnummer
HST468CD
 
Distributie
Gonzo Distribution
 
Promo-agent
Gonzo
 
Website Artiest
Martin Springett

Martin Springett heeft zijn bekendheid meer te danken aan zijn grafische kwaliteiten dan aan zijn muzikale pennevruchten.  De Engelse Canadees startte zijn carrière in de muziekbusiness met het illustreren en ontwerpen van platenhoezen voor het label Columbia.  Het roemrijke label Gonzo brengt nu het debuutalbum, verschenen in 1983 onder de groepsnaam ‘The Gardening Club’, op cd  uit.  Pluk de progrock vruchten uit de tuin van Martin Springett!
Ook Martin had moeten aanvoelen dat de jaren tachtig, hoogtij van de new wave, een verkeerd oogstmoment was voor een album in seventies stijl.  De ‘poppy’ start met ‘Midnight Road’ – alvorens een elpee te kopen beluisterde je vooral de eerste nummers – kon toen zeker (nu ook) niet overtuigen.  Interesse wordt pas gewekt vanaf ‘The Traveller’, een instrumentale hoogvlieger met soprano sax. ‘Andromeda’ wordt schitterend ingezongen door Martin himself.   De songs roepen herinneringen op aan een mix van Pink Floyd, King Crimson, Genesis, Camel en een vleug 10cc.  Rijkelijke (instrumentale) composities geproduced en remastered door Don Geppert. Een licht vrolijk gevoel omvermeestert je bij het beluisteren.  Zeer toegankelijk, conceptueel boeiend en kwalitatief.
Progressieve rock met vocale en instrumentale tracks waar je al jaren op wacht en in 1983 jammerlijk verdween tussen de spleten van de platenbakken.  Met ‘The Gardening Club’ leverde Martin Springett een keigoed album, dat nu voor deze release een uitgebreid 24-page booklet met lyrics en illustraties meekreeg. Ook uit de vingers van Martin.  Als toemaatje vind je ook nog 3 extra songs + een ‘hidden’ nummer (Moon Mischief) uit een collector’s  EP van 2016.
Hoog tijd om ‘the garden’ helemaal uit te spitten.  Smakelijk!  Martin Springett heeft ondertussen de smaak weer te pakken en zal naast zijn solo-projecten, weldra een nieuw Gardening Club album uitbrengen genaamd The Riddle.
 
Line-up:
Martin Springett (Vocals, Twelve String Guitar, Artwork)
Penner MacKay (Percussion)
Bob Brough (Soprano Sax)
Ann Mortifee (Voice)
Paul Daiter (Bass)
Pat Coleman/ David Wipper/Monty Norton (Electric Guitar)
John Sheard (Keyboards)
John Anderson (Drums)
 
Marino Serdons (4 ½)
Right album, wrong time.  With ‘The Gardening Club’ Martin Springett delivered an almost perfect prog album of the seventies.  Hungry for more, because it’s never too late to enjoy quality!
0 Opmerkingen

Sarah McQuaid: If We Dig Any Deeper It Could Get Dangerous

20/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. If We Dig Any Deeper It Could Get Dangerous
  2. Slow Decay
  3. One Sparrow Down
  4. The Silence Above Us
  5. Forever Autumn
  6. Dies Irae
  7. The Day Of Wrath, That Day
  8. Cot Valley
  9. New Beginnings
  10. Time To Love
  11. Break Me Down
  12. The Tug Of The Moon
 
Platenlabel
Shovel And A Spade Records
 
Labelnummer
SAASCD001
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Sarah Mcquaid

Geboren uit een Spaanse vader en een Amerikaanse moeder, groeide de momenteel in Engeland verblijvende Sarah McQuaid op in Chicago. Haar moeder die van folk hield, leerde haar piano en gitaar spelen. Reeds op 12 jarige leeftijd toerde Sarah met het Chicago Children’s Choir door Amerika en Canada. Toen ze 18 werd, ruilde ze de U.S.A voor een jaartje voor Frankrijk, waar ze aan de universiteit van Straatsburg filosofie ging studeren. In 1997 bracht ze haar debuutalbum ‘When Two Lovers Meet’ uit dat in 2007 heruitgegeven werd. Inmiddels is ze met ‘If We Dig Any Deeper It Could Get Dangerous’ reeds aan haar vijfde soloalbum toe. ‘If We Dig Any Deeper It Could Get Dangerous’ is, zoals de titel reeds doet vermoeden geen vrolijk album geworden. De titel is voor diverse interpretaties vatbaar. ’Hoe dieper je ergens in roert, hoe harder het gaat stinken’ zou er eentje van kunnen zijn. Een ander zou kunnen zijn dat hoe meer je nadenkt of filosofeert over het leven en het einde ervan, hoe meer je bewust wordt van je sterfelijkheid en bijgevolg hoe pessimistischer je misschien in het leven gaat staan. Nu wil ik niet beweren dat Sarah niet positief in het leven staat, maar haar album heeft wel de sterfelijkheid als ondertoon. Voor de productie koos McQuaid voor de legendarische singer/songwriter Michael Chapman. Sarah speelt zowel akoestische als elektrische gitaar en laat ze zich bijstaan op drums, trompet, staande bas, piano, percussie, cello en viool. Het achterliggende gevaar van het dieper graven laat ze in de titeltrack meteen horen. Hiervoor liet Sarah zich inspireren door het beeld van haar zoon die voor zijn plezier een gat graaft in de tuin. ‘One Sparrow Down’ met als gebruikt instrumentarium onorthodoxe percussie-instrumenten als wijnflessen, radiatoren en grill geeft het donkere in Sarah’s werk perfect weer. Sterfelijkheid komt ook aan bod in het door piano gedragen ‘The Silence Above’ waar de zin ‘What is this world coming to and what can we do’ je met de neus op de feiten drukt. Als cover koos McQuaid voor Jeff Wayne’s ‘Forever Autumn’, waarvan de intro ook terugkeert in het in de katholieke kerk, lang bij uitvaarten gebruikte en hier door Sarah in een nieuw arrangement gestoken ‘Dies Irae’. Het instrumentale ‘The Day Of Wrath, That Day’ geeft je daarna de kans om de net gehoorde songs te laten doorwerken.
Opwekkend en opbeurend kan je dit album niet noemen, maar Sarah McQuaid zet je geest wel aan het werk met haar knappe lyrics in op folk gezette songs.
 
 
Lambert Smits (3 ½)
Twelve folk songs in which Sarah McQuaid muses about mortality in all its facets. A production by the legendary singer / songwriter Michael Chapman.
0 Opmerkingen

Takaaki: New Kid in Town

19/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Evening Glow
  2. New Kid in Town
  3. Django
  4. LullWater
  5. Repetition
  6. People
  7. Mars
  8. Grandma’s Song
  9. In Your Own Sweet Way
  10. To You
  11. Rush Hour
  12. Venus


Platenlabel
Albany Records

Labelnummer
TROY 1689

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Takaaki
​In New York City leeft de Japanse jazzpianist Takaaki Otomo. Hij begon op zijn vijfde klassieke piano te spelen, en leerde tien jaar later via Oscar Peterson jazzmuziek kennen. Takaaki was de eerste die in oktober 2007 de Kobe Next Jazz Competition won. Zeven jaar later verkaste hij naar NYC. Daar speelde hij in tal van jazzclubs, tot componist Bernard Hoffer hem in een restaurant ontdekte. Vorig jaar bracht hij dit debuut uit. Daar wordt hij bijgestaan door bassist Noriko Ueda en drummer Jared Schonig. Ook zij brengen een mengeling van covers en originele tracks. Verrassend zijn wel twee tracks uit het oeuvre van klassieke componist Gustav Holst, nl. ‘Mars’ en ‘Venus’. Daarnaast komen covers van John Lewis’ ‘Django’, Dave Brubeck’s ‘In Your Own Sweet Way’, Thad Jones’ ‘To You’ en Barbra Streisand’s ‘People’ voor. 

Patrick Van de Wiele (3½)
​This debut of the Japanese pianist Takaaki has covers and original tracks. 
0 Opmerkingen

Ira B. Liss Big Band Jazz Machine: Tasty Tunes

19/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. You Don’t Know what Love Is
  2. Early Autumn
  3. I Didn’t Know what Time it Was
  4. When the Lady Dances
  5. Oleo
  6. Nature Boy
  7. Manhattan Burn
  8. Over the Rainbow
  9. Mountain Dance
  10. Ya Turn Me on Baby
  11. Recon


Platenlabel
Tall Man Productions

Labelnummer
889211707119

Distributie
CD Baby
​
Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Big Band Jazz Machine
​De Ira B. Liss Big Band Jazz Machine bestaat al 39 jaar. De band stamt uit San Diego, Zuid Californië, en bestaat uit 18 muzikanten, onder leiding van Ira B. Liss. Tot nu toe brachten ze al 5 cd’s uit, en ze houden de muziek swingend en creatief. Deze keer werden ze versterkt met gastartiesten zoals saxofonist Bob Mintzer (Yellowjackets), saxofonist Eric Marienthal, fluitiste Holly Hofmann en gitarist Dean Brown. En er staan covers van jazzklassiekers en enkele originele tracks op het album. Neem bvb. openingstrack en klassieker ‘You Don’t Know what Love Is’, maar hier uitgevoerd in sneltreinvaart, gevolgd door een zwoele ‘Early Autumn’. Soms worden de tracks gezongen door Janet Hammer, zoals ‘I Didn’t Know what Time it Was’, ‘Nature Boy’ of ‘Ya Turn Me on Baby’. ‘Manhattan Burn’ doet moderner aan, terwijl op ‘Over the Rainbow’ twee trompetten in duel gaan. ‘Mountain Dance’ is dan weer een cover van Dave Gruisin’s hit. Afsluiter ‘Recon’ is een originele track van Dean Brown en klinkt wat meer fusion. Niet onaardig.

Patrick Van de Wiele (3½)
​This latest release from the San Diego big band Ira B. Liss Big Band Jazz Machine sounds like fun.
0 Opmerkingen

Andrew Neu: Catwalk

19/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Juggernaut
  2. Zebrano
  3. Catwalk
  4. Body and Soul
  5. My Dear
  6. What Is this Thing Called Love
  7. Wasamba
  8. Too much of a Good Thing
  9. Cinema Paradiso
  10. Blue Sesame
  11. Alpha Dog


Platenlabel
CGN Records

Labelnummer
CGN-82601-2

Distributie
CD Baby

Promoagent
Jazz Promo Services

Website Artiest
Andrew Neu
​In het verleden heb ik hier al cd’s van de Amerikaanse contemporary jazzsaxofonist Andrew Neu besproken, maar nu koos hij voor een andere richting, nl. big band. Dit album werd opgenomen in de legendarische Eastwest studio’s in LA in een productie van Brian Bromberg, die er zelf bas op speelt. Verder kreeg Andrew gezelschap van trompettist Randy Brecker, saxofonist Bob Mintzer, Wayne Bergeron, saxofonist Eric Marienthal, Gordon Goodwin en trompettist Rick Braun. Nadat hij jarenlang gerepeteerd had met deze veteranen brengt Andrew nu dit big banddebuut uit. Er staan 8 originele composities, en 3 standaards op. Tot die laatste categorie behoren ‘Body and Soul’, ‘What Is this Thing Called Love’ en ‘Cinema Paradiso’. Het swingt al onmiddellijk de pan uit met opener ‘Juggernaut’, gevolgd door de Latin swing van ‘Zebrano’. De titeltrack loopt lekker, gevolgd door klassieker ‘Body and Soul’. ‘My Dear’ is weer een originele compositie, een zwoele ballade, waarna Cole Porter’s ‘What Is this Thing Called Love’ eraan komt. En ‘Wasamba’ drijft op een rumba, terwijl verderop Ennio Morricone’s ‘Cinema Paradiso’ staat. Andrew draagt deze cd op aan alle grote big band componisten en leiders zoals Quincy Jones, Henry Mancini, Count Basie, Duke Ellington enz. Je hoort dat dit een werk van liefde geweest is! Big band all the way!

Patrick Van de Wiele (4)
​One can hear that Andrew Neu has delivered a work of love here! Big band all the way.
0 Opmerkingen

Robert Vlaeyen: Late…but not too late

19/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Nana Hey
  2. Franciena
  3. Daydreamer
  4. For X
  5. Merry Christmas
  6. Late…but not too late
  7. Song for David


Platenlabel
VR Music

Labelnummer
WPWA/79.659

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Robert Vlaeyen
​De senioren onder onze lezers zullen Robert Vlaeyen misschien nog kennen van de Belgische band Octopus uit Diest, waarin ook Paul Michiels speelde. Zij hadden destijds een monster hit met ‘I’m so in Love with You’, een vertaling van ‘Ik ben verliefd op jou’ van Paul Severs. Componist, gitarist, producer en sonorisator Robert Vlaeyen werd geboren in 1950, en richtte in 1964 samen met zijn broer René de band The Playboys op. Kort daarna veranderde hun naam in The Hillstones, om daarna in The Bats uit te monden. Robert studeerde klassieke gitaar aan het Antwerpse conservatorium, en was tegelijk een veelgevraagd studiomuzikant. Toen later de groep Octopus er ook mee ophield, concentreerde Robert zich op studiowerk en zo componeerde hij voor tal van Vlaamse tv reeksen en films. Ik ontdekte hem op Facebook toen hij aankondigde dat er een nieuwe cd uitgebracht was. Hierop staan 7 instrumentale gitaartracks, ideaal voor wie houdt van Earl Klugh, Peter White, Lee Ritenour enz. Akoestische gitaar die perfect past in mijn smooth jazzcollectie. De songs zijn zeer melodieus, zoals opener ‘Nana Hey’, of met een vleugje Braziliaanse bossa nova op ‘Franciena’, of dromerig en ontspannen op ‘Daydreamer’, of met een kerstgevoel op ‘Merry Christmas’, ofwel uptempo op de dansbare titeltrack. Een erg leuke ontdekking die akoestische gitaarfans zeker zal aanspreken!

Patrick Van de Wiele (4)
​A very nice discovery for lovers of acoustic guitar! 
0 Opmerkingen

Shorty Jetson And His Racketeers: Shorty Jetson And His Racketeers

17/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Evil Johnny
  2. Real Disease
  3. Knock Knock
  4. East Bound And Down
  5. House Of Gold
  6. Get A Grip
  7. Dreamin’
  8. Why Do I Always Drink Too Much
  9. Cherokee Boogie
  10. Dig A hole
  11. Light Me Up
  12. Little Lil’
  13. Rocket In Your Pocket
 
Platenlabel
Tub.Thumper Records
 
Labelnummer
TTR007
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Shorty Jetson And His Racketeers

Zijn paspoort vermeldt Robin van den plas, maar eenmaal op het podium transformeert Robin in Shorty Jetson. Samen met zijn Racketeers heeft hij in een mum van tijd zijn plaats opgeëist binnen de binnen- en buitenlandse rockabillyscene. Van de podia van het Sjock festival en Rockin’ Around Turnhout kent Shorty elke vierkante centimeter, maar ook de buitenlandse festivals drukken Shorty en zijn maten aan de borst. Met zijn gekende Racketeers, bestaande uit leadgitarist Rolf Hartogs, drummer Omar ‘Animal’ Hauari en Kris Muyldermans op de staande bas, nam hij met JB Biesmans en Bird Stevens als producers dit album op. Net als tijdens zijn optredens bundelt dit blinkertje eigen songs en covers. Vijf covers en acht nummers van eigen hand. Covers van Jerry Reed, Hank Williams, Johnny Horton, Marcel Bontempi en Mel Dorsey. Tijdens opener, het naar Shorty’s normen ietwat vreemde ‘Evil Johnny’ is het nog een beetje aftasten, maar met opvolger, het country met een snuifje hillbilly gekruide ‘Real Disease’, heeft hij zijn draai al gevonden. ‘Knock Knock’ is de uit het album getrokken single en meteen vliegen wij de rockabillysnelweg op, voortgestuwd door Rolfs leadgitaar. Met Hank Williams’ ‘House Of Gold’, met vocaal gezelschap van Sharon Pepermans, nemen we een even een heerlijk deugddoende country rustpauze, maar dan trappen wij met ‘Get A Grip’ opnieuw ‘the pedal to the metal’. ‘Dreamin’ roept de sfeer van uitgestrekte, wat desolate landschappen op. Sfeer die nog versterkt wordt door de schitterende gitaarsolo. De geest van Cash zweeft door ‘Why Do I Always Drink Too Much’ en voor de herkenbaarheid zorgt Horton’s ‘Cherokee Boogie’. Het vreemde eendje in de bijt, maar daarom niet minder verdienstelijk, is de intieme countryballade ‘Light Me Up’. Een bewijs dat Shorty ook gevoelige nummers kan schrijven. Tijdens afsluiter ‘Rocket In Your Pocket’ worden alle rockregisters nog een laatste keer open getrokken.
Met dit album bevestigen Shorty Jetson And His Racketers hun status van prima rootsband.
Wie hen live aan het werk wil zien, zet op zaterdag 3 maart koers naar PC Mollenhof in Poederlee, want daar gebeurt de officiële release van dit album.
 
 
 
Lambert Smits (4)
Fantastic rockabilly and roots album by a Belgian band that played on many rockabilly festivals at home and abroad.
0 Opmerkingen

Beth Wimmer: Bookmark

17/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Bookmark
  2. Loosen My Grip
  3. Louisiana
  4. Mahogany Hawk
  5. Mexico
  6. Pretty Good
  7. Simplicity Of A Man
  8. Starman
  9. The Last Part
  10. We Can Do This 
 
Platenlabel        
Eigen Beheer   
 
Labelnummer  
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Beth Wimmer

“Hey, hey, I love to hear you talking!” zo trapt Beth Wimmer, haar jongste werk, ‘Bookmark’ af. Na enkele luisterbeurten durft de schrijver-van-dienst er voor uit te komen: “Hey, hey Beth, I love to hear you singing”. Met enig schaamrood op de wangen voegen we er snel aan toe dat, tot voor ‘Bookmark’, Beth Wimmer tot het clubje der nobele onbekenden behoorde. En dit is jammer, want deze, in Zwitserland residerende, Amerikaanse, is afgaande op het hier besproken werk zeker het luisteren waard.
Als Beth’s jongste telg (het kind) een naam nodig heeft, of in een hokje dient geduwd te worden (opgepast voor het kinderrechtencommissariaat) dan zou dit kind ‘Alt.Country’ heten of op het vlak van categorisering richting het hokje ‘Alt.Country’ verwezen worden. Althans dit doet Wimmer’s website ons geloven. En inderdaad, ook uw schrijver-van-dienst hoort elementen terug in Beth’s muziek die toe te schrijven zijn aan het genre, maar … het als pur sang Alt.Country bestempelen… Je ne sais pas! Alvorens kwaad bloed te zetten: Wimmer fans, hold your horses, keep your guns on your hips! Dit is geen waardeoordeel, maar een persoonlijke conclusie. De nummers zijn af, staan als een huis, en zijn bij wijze van understatement best wel te pruimen. Ook al zou de categorieën ‘folk-rock’ of zelfs ‘pop’ bij een aantal nummers niet misstaan.
Neem bijvoorbeeld de uptempo meezinger ‘Loosen my grip’, een levendig en gedreven nummer dat het label ‘pop’ geen onrecht zou aandoen. Ook op het vlak van coverkeuze bewandelt Wimmer het pop-pad. Een allesbehalve slechte coverkeuze trouwens, tenzij u, de lezer, niet al te hoog oploopt  met ‘Starman’ van David Bowie. De eigen nummers van mevrouw Beth klinken fris, netjes afgewerkt, en staan stijf van tekstuele levenswijsheden en spitsvondigheden als pretty good is not half bad (‘Pretty Good’). Om toch nog even terug te komen op die verdomde categorisering, luisterbeurt-na-luisterbeurt … is het nu country, of niet? We denken eruit te zijn. En illustreren graag met nummer zes, het eerder aangehaald ‘Pretty Good’, wat eerder een folky tune is, tot de leadgitaar en de pedalsteel er zich mee bemoeien en het geheel toch die country-feel geven.  Ach, wat maakt het label ook uit. Benoem Wimmer’s muziek zoals u zelf wenst! ‘Alt.Country’, ‘Folk’, ‘Americana’, ‘Singer-Songwriter’, ‘Pop’, of desgewenst ‘Techno’ … Wij (koninklijk meervoud) filen Beth onder ‘genietbare muziek’. 
Alhoewel Wimmer met het eerder brave wapenfeit ‘Bookmark’ naar alle waarschijnlijkheid geen revolutie zal doen losbarsten, schreef ze een aangenaam luisterwerk, dat helaas net iets te vaak bol staat van déja-vu’s, of zoals de artieste zelf laat optekenen:  bookmark this scene, recurring dream.

​

Jan Coonen (3 ½)
Beth Wimmer’s ‘Bookmark’: storytelling with a poetic twist!
0 Opmerkingen

Chris Ruest: Been Gone Too Long

16/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. I’m Goin’ Home
  2. Can’t Take No More
  3. Henhouse To The Doghouse
  4. Sufferin’ Mind
  5. True Found Baby
  6. Been Gone Too Long
  7. The Girl That Radiates That Charm
  8. Mind Out That Gutter
  9. Nobody Cares
  10. I Quit
  11. Real Proud Papa
  12. Too Cool For School
  13. Jivetalk
 
Platenlabel
Enviken Records
 
Labelnummer
EnRec175
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Chris Ruest
 
Vorig jaar recenseerden wij ‘It’s Too Late Now’ het album dat de Texaanse gitarist samen met Gene Taylor opnam voor het Spaanse El Toro label, of daar is Ruest alweer met een nieuw album. ‘Been Gone Too Long’ blikte Chris in de studio van het Zweedse Enviken Records in, het label van Patrik Staffansson. Ook op dit album treffen we Gene Taylor aan, al nam hij zijn bijdrage op in Fort Horton. In de Real Music Studios speelde Knock-Out Greg dan weer zijn harmonicapartijen in. Op dit album heeft Chris duidelijk de blues. Blues die hij graag wil delen, want gedeelde pijn is halve pijn, toch? In opener ‘I’m Goin’ Home’, dat op een simpele maar krachtige monotone Mississippi Delta riff drijft, geeft hij kermend zijn fouten toe en verheugt hij zich op de op hem wachtende liefde. En ook de titeltrack heeft een krachtige, zich steeds herhalende groove. Maar die liefde is maar van korte duur want in het heerlijk van tempo wisselende ‘Can’t Take No More’ klinkt ‘I Gotta Go’ weer door. Zijn kracht en positivisme vindt Ruest terug in het rockende ‘Henhouse To The Doghouse’, dat door de accordeon van Christian Dozzler een zydecotintje meekrijgt. Ondraaglijke pijn typeert dan weer het door slide ingezette, van Guitar Slim gekende ‘Sufferin’ Mind’. Pijn die Ruest uitschreeuwt. Pijn die hij alleen moet dragen in ‘Nobody Cares’.
Het is echter niet allemaal kommer en kwel. Lichtpuntjes zijn de Texasblues ‘True Found Baby’, het van Arthur Alexander geleende ‘The Girl That Radiates That Charm’, samen met ‘Sufferin’ Mind’ de enige covers. Rockend werkt Chris zich ook door, het op Gene’s piano steunende ‘I Quit’. Eventjes laat Chris de microfoon over aan anderen. Zo neemt Marti Brom hem in de handen tijdens ‘Mind Out That Cutter’, terwijl Wes Race dit doet op afsluiter ‘Jivetalk’.
Chris Ruest heeft met ‘Been Too Long’ een crème van een album afgeleverd. Good work Chris!
 
 
 
Lambert Smits (5)
Very strong blues album of this Texan guitarslinger. He gets help from pianist Gene Taylor, Knock-Out Greg on harmonica, Christian Dozzler on the accordion and Marti Brom and Wes Race each sing on one song. Highly recommended!
0 Opmerkingen

Steven Troch Band: Rhymes For Mellow Minds

15/2/2018

0 Opmerkingen

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. The Short End
  2. Bad Taste
  3. Going To Dagobah
  4. Trouble One
  5. Long Long Beard
  6. White Line Express
  7. Rabbit Fool Trail
  8. 15 Minutes
  9. Mister Jones
  10. Vertigo
  11. Bedroom Eyes
  12. Rain Rain
  13. Walk Away
 
Platenlabel
Sing My Title
 
Labelnummer
SMT-009
 
Distributie
Sing My Tilte
 
Promo-Agent
Sing My Title (BE)
Broere Promo
 
Website Artiest
Steven Troch Band

De Mechelse klei heeft op zich niets te maken met de hard bewerkte gronden van en rond de Mississippi Delta. Tenzij het muzikale factotum Steven Troch ergens in de buurt is. Sinds zijn solodebuut  ‘Nice ’n Greay’ uit 2016 heeft hij heel wat aanzien genoten in de Europese blues scéne. Wij kennen  Steven al langer uit zijn periode bij de verrukkelijke band Friend Bourbon. Maar hij geniet uiteraard ook heel wat waardering bij gerenommeerde artiesten, en stond op het podium met onder meer John Primer, Gene Taylor, Ina Forsman, Rusty  Zinn, Roland, James Harman, Christian Rannenberg, Joe Filisko &  Eric Noden,  Aki Kumar, Lon Eldridge en Bill Sheffield. Zo verleende hij ook zijn medewerking aan meer dan vijftien albums van collega artiesten. Harpvirtuoos en vocalist Steven Troch laat zich al geruime tijd omringen door gitarist/vocalist ‘Little Steve’ Van Der Nat, Liesbeth Sprangers (bas, washboard en zang) en drummer, percussionist King Berik Heirman. Op zijn nieuwste telg ‘Rhymes For Mellow Minds’ -dat trouwens wordt uitgebracht op het label Sing My Title van ‘Tiny Legs Tim’ De Graeve- combineert Steven Troch wel heel makkelijk een geürbaniseerd blues sound met enige differente muzikale influentie. Hij pende alle nummers bij elkaar, trok met zijn soulmates naar de Roothouse Studio van Patrick Cuyvers en tilde er samen met producers Bird Stevens en BJ Biesmans het niveau van het album naar hogere regionen. In de veelzijdig openingstrack ‘The Short End’ steelt ‘Little Steven’ Van Der Nat van bij de aftrap de show met enkele efficiënte gitaargrooves. Het meerstemmige en Latin soul begeesterde ‘Bad Taste’ herbergt dan weer dat zwoele in zich. Steven laat zich niet onbetuigd met zijn Hohner harmonica die intransigent evenredig loopt met een ‘blend of Cuban Manbo ritmes’ en King Berik’s marimba. Na een valse start komt de instrumentale rocker ‘Going To Dagobah’ ons vergenoegen. De harp arrangementen zijn hier uiteraard een kolfje naar de hand van Maestro Troch. De jazzy ’saloon’  piano vingerzettingen van Bruce James in het nummer ‘Trouble One’ doen ons werkelijk weg doemen naar de ‘real’ country blues van de negro spirituals. Het country geënthousiasmeerde ‘Long Long Beard’ zal heel wat folks aan het line-dansen krijgen. In aangename antitheses staat dan het jump en West Coast geanimeerde ‘White Line Express’, dat is ingekleurd door David Loos’ tenor - en Nicolas Talbot bariton saxofoon arrangementen. In de instrumentale gospel en worksong ‘Rabbit Fool Trail’ kan men het angstzweet van de handarbeiders haast ruiken door de woofer. En daar zal de handclaps en vocale ondersteuning van Bird Stevens niet vreemd aan zijn. Het stemming wisselende ’15 Minutes’ groeit na zijn jazzy intro uit tot een heerlijk stukje swing. De ritmiek blijft zelfs gestaag in nummers als ‘Vertigo’. JB Biesmans saxofoon introtune  en ‘Little Steve’ gitaarriffs komen hier samen met Troch’s chromatische harp in de spotlights. Na de zwoele ballade ‘Bedroom Eyes’ trekken we met zijn alleen naar het zuiden voor de Americana gemotiveerde song ‘Rain Rain’ en het Chicago blues gemotiveerde ‘Walk Away’, met zijn schitterende en originele outro! Heerlijk, dat ‘Rhymes For Mellow Minds’!
​
 
Philip Verhaege (5)
Belgian Hohner endorser Steven Troch is a Jack-of-all-trades and a master of some, sings like he means it, blows a badass harmonica and writes his own songs. This winner of two international harmonica contests draws inspiration from the old bluesmasters and players like Gary Primich, William Clarke, Steve Baker & Joe Filisko.

​22-02: Café Bacchus, Antwerpen (B)
03-03: Kafee Zapoi, 2800 Mechelen (B)
09-03: V.V. Haagse Hout, AT Den Haag (NL)
18-03:  The Shack, AC Oude Meer (NL)
24-03: Cultuurnacht, Houten (NL)
26-03: Banana Peel Blues & Jazz club, Ruiselede (B)
31-03: Café De Bascule, Pepingen (B)
06-04: Kristoffelzaal, Dessel – Heide (B)
20-04: Blues Sphere, Luik (B)
26-04: Café Merlo, Brussel (B)
08-05: Missy Sippy, Gent (B)
0 Opmerkingen
<<Vorige

    Archives

    Mei 2025
    April 2025
    Maart 2025
    Februari 2025
    Januari 2025
    December 2024
    November 2024
    Oktober 2024
    September 2024
    Augustus 2024
    Juli 2024
    Juni 2024
    Mei 2024
    April 2024
    Maart 2024
    Februari 2024
    Januari 2024
    December 2023
    November 2023
    Oktober 2023
    September 2023
    Augustus 2023
    Juli 2023
    Juni 2023
    Mei 2023
    April 2023
    Maart 2023
    Februari 2023
    Januari 2023
    December 2022
    November 2022
    Oktober 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afro Beat
    Afrobilly
    Afro Blues
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Afro Rock
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Folk
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Pop
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avant Garde
    Avant-garde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaans
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Country Rock
    Countryrock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Country & Western
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Dessert Blues
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixieland
    Dixiemusic
    DIY
    Doo Wop
    Doo-wop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Chill-out
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electro Punk
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folk Pop
    Folkpop
    Folkpoptronica
    Folk Rock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer Songwriter
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funk & Soul
    Funky Blues
    Fusion
    Fusion Rock
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Griekse Folk
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Highlife
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie R&B
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazz Funk
    Jazzfunk
    Jazz Fusion
    Jazz Rock
    Jazzrock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Jump Blues
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Lounge & Chill-out
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Soul
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Philly Soul
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Poëzie
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Prog Rock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punk Rock
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Samba Jazz
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul & Blues
    Soul & Blues
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Soul & Jazz
    Soul Jazz
    Souljazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Sunshine Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synthesizer
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    Tex Mex
    Tex-Mex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Tribal
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    World Music
    Worldmusic
    World Pop
    Yacht Soul
    Zydeco


A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION  I  KEYS AND CHORDS 2001 - 2025

  • HOME
  • MUSIC NEWS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • CD REVIEWS 2025
  • VINYL REVIEWS 2025
  • BOOK REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • COMING EVENTS
  • CONTACT PAGE
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY