Guy Clark: Boats To Build / Dublin Blues

DETAIL ALBUM

Tracks:
Boats To Build

1. Baton Rouge
   
2. Picasso’s Mandolin
3. How’d You Get This Number
4. Boats To Build
5. Too Much
6. Ramblin’ Jack & Mahan
7. I Don’t Love You Much, Do I
8. Jack Of All Trades
9. Madonna W/Child Ca. 1969
10. Must Be My Baby
    

Dublin Blues

1. Dublin Blues
   
2. Black Diamond Strings
3. Shut Up And Talk To Me
4. Stuff That Works
5. Hank Williams Said It Best
6. The Cape
7. Baby Took A Limo To Memphis
8. Tryin’ To Try
9. Hangin’ Your Life On The Wall
10. The Randall Knife

Platenlabel
Morello Records

Labelnummer
WMRLL 49

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Guy Clark

Hank Williams was zonder twijfel de singer/songwriter die in het naoorlogse Amerika de toon zette voor de countrymuziek. De gouden jaren voor het genre moesten echter nog komen.  Die gouden jaren arriveerden toen artiesten als Willie Nelson, Don Gibson, Buck Owens en Merle Haggard op het toneel verschenen. In de jaren 70 ontstond er een lichting countryzangers, waarvan de muziek werd bestempeld als progressieve country, alternatieve country tot zelfs outlawcountry. Eén van de grote namen uit deze periode is ongetwijfeld de Texaan Guy Clark. Aanvankelijk begonnen als songwriter scoorde hij zijn eerste successen met ‘Waitin’ For A Train’ en ‘L.A. Freeway’ door Jeff Walker And Texas 1947. Andere artiesten die werk van Guy coverden zijn o.a. Bobby Bare en Asleep At The Wheel. Zelf begon Clark pas in 1975 met opnemen. Zijn eerste album heette toepasselijk ‘Old No. 1’. Morello Records bundelt nu op dit schijfje twee albums uit Clarks omvangrijk oeuvre. ‘Boats To Build’ werd in 1992 uitgebracht en ‘Dublin Blues’ dateert uit 1995. Gesteund door uitmuntende muzikanten en met vocale hulp van o.a. Nancy Griffith, Rodney Crowell, Emmylou Harris en Ramblin’ Jack Elliott, valt onmiddellijk het super songschrijvertalent van Clark op. Zijn persoonlijke ervaringen op het vlak van liefde, het leven en de mensen rondom hem, vormen veelal de onderwerpen voor zijn nummers. Een pracht van een lovesong is ‘I Don’t Love You Much, Do I’ waar hij vocaal hulp krijgt van Emmylou Harris. ‘Dublin Blues’ en ‘Baton Rouge’ zijn dan weer muzikale beelden van deze belangrijke plaatsen. Dat Clark niet louter de country omarmt valt te merken op ‘How’d You Get This Number’ en ‘Baby Took A Limo To Memphis’, beide razend knappe downhome bluesnummers. Country met een scheutje swampmusic zijn de grondvesten voor ‘Picasso’s Mandolin’, met een schitterende Sam Bush op de mandoline. Dezelfde ondertoon tref je aan in ‘Too Much’, ‘Jack Of All Trades’ en ‘Hush Up And Talk To Me’. Voor country in de klassieke zin kan je dan weer terecht bij ‘Black Diamond Strings’.
Deze twee albums bevatten ronduit schitterende muziek. Muziek die zowel country, blues als swampblues op meesterlijke wijze doet samensmelten. Formidabele muzikanten en een in goede vorm verkerende Guy Clark doen de rest. Na beluistering van deze schijf weet je waarom Guy Clark de titel ‘master songwriter’ toebedeeld kreeg.

Lambert Smits (4½)

Guy Clark is one of the formidable songwriters in the country of the seventies. The way he unites country, blues and swamp music is phenomenal. After listening to 'Boats To Build' and 'Dublin Blues' you know for sure why Guy Clark is called ‘master songwriter'.