KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2021
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2020

CD REVIEW BLOG

Erin Harpe: Meet Me In The Middle

27/10/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. All Night Long
  2. Hard Luck Woman
  3. Meet Me In The Middle
  4. Women Be Wise
  5. I Hate That Train Called The M&O
  6. Rollin’ And Tumblin’
  7. Pick Poor Robin Clean
  8. When I Lay My Burden Down
  9. What’s The Matter With The Mill
  10. One Fine Day
 
 
Website Artiest
Erin Harpe

​De lockdown heeft blijkbaar, en gelukkig, heel wat artiesten geïnspireerd tot het neerpennen en registreren van heel wat nummers. De plaat ‘Meet Me In The Middle’ werd geregistreerd tijdens haar quarantaine, en dit op de derde verdieping van haar appartement in Jamaica Plain, MA. Naast enkele akoestische album zoals ‘Delta Blues Duets’, met vader Neil Harpe, en haar solodebuut ‘Blues Roots’ uit 2002, registreerde Erin Harpe, samen met haar band The Delta Swingers, enkele succesvolle en opmerkelijke platen. Haar nieuwe worp ‘Meet Me In The Middle’ is de vierde VizzTone-release van de tweede generatie finger-style gitarist en zangers Erin Harpe. Ze werd uitgeroepen tot 2019's New England Blues Artist of the Year, en Erin gaat nu terug naar haar roots met heel wat country blues. Dit intiem en zelf geproducet akoestische album werd opgenomen in haar ‘Juice Juju homestudio’. Het album omvat tien nummers, waaronder vier zelfgeschreven songs, en enkele eigen interpretaties van traditionele melodieën en liedjes van bluesdiva’s zoals het kazoo begeesterde ‘Women Be Wise’ van Sippie Wallace, ‘I Hate That Train Called The M&O’ (Lucille Bogan), Geeshie Wiley’s ‘Pick Poor Robin Clean’ en  ‘What’s The Matter With The Mill’, dat Memphis Minnie credits heeft. Het traditionele 'Rollin' And Tumblin’ en de gospelsong 'When I Lay My Burden Down' zijn volgende chapiters op de release. De stijlen variëren van traditionele Piedmond en countryblues over folk én gospel. Naast Erin op akoestische, slide en 12-snarige gitaren én voetpercussie is haar wettelijke wederhelft Jim Countryman actief met ukelele, bas en achtergrondzang. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​That we can still enjoy these kinds of records in 2020, hallelujah ..! Erin Harpe goes back to her roots in Piedmont for this intimate acoustic country blues album. This self-produced album was recorded in her home studio in June 2020 while she was in quarantine with husband / bassist / audio engineer Jim Countryman.
0 Reacties

Adam Karch: Everything Can Change

11/10/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. It's Your Song
  2. Fair Verona Blues
  3. After Midnight
  4. In The Wintertime
  5. Everything Can Change
  6. Porch Groove (Sunday Morning)
  7. Bitter Harvest
  8. Don't Think Twice, It's Alright
  9. Preachin' Blues (Up Jumped the Devil)
  10. Life
  11. Porch Groove (Saturday Evening)
 
Website Artiest
Adam Karch

​Adam Karch, die uit Montreal komt, belichaamt met zijn muziek de geest van de Americana sound. Hij speelt akoestische blues en accurate fingerpicking die doet denken aan artiesten als Chet Atkins en Kelly Joe Phelps. Samen met een innovatieve percussietechniek is dit alles verankerd in de traditie van zijn wereldse sound. Adam is een ruw talent die op 14-jarige leeftijd frontman was van diverse bands en headliner was in tal van muziekclubs. Met zijn pittig gitaarspel en soulvolle vocals bouwde hij stellair een heuse fanbase op. Zijn eerste album ‘Crossroad Diaries in 2002 was een opwindende compilatie van originele nummers. Tegen de tijd dat ‘Cotton Fields’ uitkwam in 2011, was zijn sound overduidelijk gedefinieerd met zijn fingerpicking-stijl. De release ‘Blueprints’ was in 2014 een complete blues constructie Adam is inmiddels een veteraan die op heel wat muziekfestivals speelde, van Pensacola (Blues Society of Northwest Florida) over Vancouver (Vancouver Island Blues Bash). Als onderdeel van de "Home Routes Tour" bracht Adam zijn spannende shows regelmatig naar intieme locaties. Deze railroute avonturen waren het middelpunt van zijn vierde plaat, getiteld ‘Moving Forward’ (2016). Voor zijn gloednieuwe album ‘Everything Can Change’ presenteert Adam opnieuw een gelijkmatige mix van originele nummers en enkele knappe covers. Samen met drummer Marc-André Drouin en bassist Richard Deschenes trok hij de AudioBec studio in. Het mooi opgebouwde en akoestische ‘It’s Your Song’ is een mixture tussen blues en country, net zoals ‘Fair Verona Blues’ een opwindend Delta blues nummers is. J.J. Cale’s ‘After Midnight’ krijgt hier eigen bluesy arrangementen. Net zoals het roots begeesterde ‘In The Wintertime’, het rustig voortkabbelende en akoestische ‘Everything Can Change’ en de instrumentale ‘Porch Groove’ (Sunday Morning). We blijven rustig en gezellig op de front porch gesetteld voor de slow blues ‘Bitter Harvest’, Bob Dylan’s ‘Don't Think Twice, It’s Alright’ én ‘Preachin' Blues’ (Up Jumped the Devil), origineel van Robert Johnson uit 1939. Nog snel even de countrypaden bewandelen met het aangename ‘Life’, om de release te beëindigen met het instrumentale ‘Porch Groove’ (Saturday Evening).
 
Philip Verhaege 
Foto
​For his brand new album "Everything Can Change", Adam present again an mix of original songs and some covers. Together with drummer Marc-André Drouin and bassist Richard Deschenes, he moved into the AudioBec studio. The beautifully constructed and acoustic "It's Your Song" is a mixture between blues and country, just like "Fair Verona Blues" is an exciting Delta blues song.
Handsome release…!
0 Reacties

Federico Luiu: Walking The Blues

8/10/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
​Tracks:
  1. You Don't Love Me              
  2. Funky Bee                 
  3. All I Wanna Do, Is Play Them Blues                       
  4. What You've Done To Me               
  5. She's Gone     
  6. Otto   
  7. Like a Woman
 
 
Website Artiest
Federico Luiu

​Federico Luiu begon zijn diepe passie voor muziek te ontwikkelen op dertienjarige leeftijd. Zijn aantrekkingskracht op gitaar werd geïnspireerd door zijn vader, die op zelf een uitzonderlijke gitarist is. Zijn vaders liefde voor blues en countrymuziek leidde Federico naar de legendarische muziek van Muddy Waters, Johnny Winter, Stevie Ray Vaughan, Albert King, B.B. King en Albert Collins. De muziekstijlen van Joe Bonamassa, Matt Schofield en Danny Gatton hielpen Federico's gitaarlicks te formeren en vorm te geven. In 2012 verhuisde Federico dan naar Canada. Zijn uitzonderlijke gitaarspel werd onmiddellijk erkend in de muziekscene van Toronto.
Natuurlijk talent, gecombineerd met eindeloze uren oefenen, stelde Federico in staat om snel te evolueren en zijn plaat ‘Walking The Blues’ voor te stellen. Een album met zeven nummers dat zowel zijn creatieve songwriting als zijn geweldige gitaarspel omvat. Met gastartiesten als Alexis Baro, Anthony Brancati, Joey Landreth, Matt Schofield, Alison Young en anderen, blijkt ‘Walkin The Blues’, een explosieve mix te zijn van blues, rock, jazz en countrymuziek. Het swingende en Chicago blues begeesterde ‘You Don't Love Me’ is meteen een instant opener. Funky wordt het met ‘Funky Bee’. En die swingende blazersarrangementen, sexy gitaarriffs en heel wat Hammond orgel vinden we ook terug in ‘All I Wanna Do, Is Play Them Blues’. Van de blues ballade ‘What You've Done To Me’ gaat het gezwind naar ‘She’s Gone’, met Matt Schofield als speciale gast. De jazzy instrumentale ‘Otto’   is ingekleurd met opwindende gitaarlicks en die heerlijk Hammond groove. En dat is niet anders in het afsluitende ‘Like a Woman’, met die knettergekke drumbeat en heel wat crazy Hammond virtuositeit.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Natural talent, combined with endless hours of practice, allowed Federico to evolve rapidly and present his record "Walking The Blues". A seven track album that includes his creative songwriting as well as his great guitar playing. Featuring guest artists such as Alexis Baro, Anthony Brancati, Joey Landreth, Matt Schofield, Alison Young and others, “Walkin The Blues” proves to be an explosive mix of blues, rock, jazz and country music.
0 Reacties

Andrew Alli: Hard Workin’ Man

6/7/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Hard Workin' Man
  2. AA Boogie
  3. Good Things
  4. Going Down South
  5. Walters Sun
  6. 30 Long Years
  7. Chrom-A-Thick
  8. Texas Woman
  9. Walkin' Down
  10. Easy Going Man
  11. One More Chance
  12. So Long
 
Website Artiest
Andrew Alli

​De nu drieëndertig jarige Andrew Alli komt uit Richmond, VA,  net hetzelfde gebied als zijn mentor, de Piemontese harpmeester Phil Wiggins. Hij begon zijn muziekcarrière op zijn 21ste nadat hij werd geïnspireerd door een straatmuzikant die wat harmonica speelde. Hij werd verliefd op de bluesharp en begon alle groten van de mondharmonica te bestuderen, waaronder Big Walter Horton, Little Walter, Sonny Boy Williams, Junior Wells en James Cotton. Momenteel leidt hij ook zijn band Andrew Alli & The Mainline. Andrew speelt ook in duo met de Georgische gitarist en Grammy genomineerde Jontavious Willis. Het label Ellersoul Records is trots en verheugd om Andrew Alli's debuutrelease 'Hard Workin' Man ' aan te kondigen. Andrew's eerste opnamen waren twee nummers op de veelgeprezen Ellersoul Records harmonica-compilatieplaat 'Blues For Big Walter'. Zijn debuutplaat ‘Hard Workin’ Man’ is opgenomen in Jon Atkinson's 'Bigtone Studio. Jon zelf is een zeer getalenteerde muzikant, singer-songwriter, producer en een geweldige analoge opnametechnicus die heel wat vintage analoge opnameapparatuur bezit. De release bevat negen originele nummers en met drie klassieke covers met Little Walter’s ‘One More Change’, Walter Horton’s ‘Walters Sun’ en ‘Good Things’ van George Smith werd het blues erfgoed meer dan gerespecteerd. Andrew is een ware sensatie die inmiddels zijn eigen unieke speelstijl heeft ontwikkeld. In de studio vond hij zijn soulmates in Jon Atkinson (gitaar, bas), Carl Sonny Leyland (piano), Danny Michel (gitaar) en drummers Devin Neel én Buddy Honeycut. ‘Hard Workin’ Man’, dat is openen in stijl. Diatonische en chromatische blues harp vloeien samen en creëren een krachtige coöperatie. Fors onderlegde en selectieve country blues is ook het instrumentale ‘AA Boogie’. Alli en Atkinson verhogen makkelijk de authenticiteit in nummers als ‘Going Down South’ en het swingende ’Texas Woman’. De slow blues ’30 Long Years’ divergeert met de 12 bar blues instrumentale ’Chrom-A-Trick’ en ‘Walkin’ Down’. Het swing en jazzy ‘Easy Going Man’ leidt ons via Walter Jacob’s ‘One More Chance’ naar het afsluitende ‘So Long’. Wat een schitterend debuut is ‘Hard Workin’ Man’!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Andrew Alli, now thirty-three, is from Richmond, VA, the same area as his mentor, the Piedmont harp master, Phil Wiggins. He started his music career at 21 after being inspired by a street musician who played the harmonica. Alli's debut record was recorded at Jon Atkinson's' Bigtone Studio and features nine original tracks and three classic covers of Little Walter (One More Change), Walter Horton's "Walters Sun" and "Good Things" by George Smith. Andrew is a true sensation that has developed its own unique playing style. The blues heritage is therefore more than respected.
0 Reacties

Reverend Freakchild: The Bodhisattva Blues

5/5/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Om Mani Padme Hum
  2. I Can’t Be Satisfied
  3. Big Boss Mann
  4. Little Red Rooster
  5. Friend Of The Devil
  6. I Know You Rider
  7. Black Peter
  8. Yer Blues
  9. Imagine
  10. Sweet Sweet You
  11. Death Don’t Have No Mercy
  12. And We Bid You Goodnight
 
Website Artiest
Reverend Freakchild

​Ieder jaar promoot Reverend Freakchild wel eens plaat. Sinds de albums ‘Illogical Optimism’ uit 2016, ‘Preachin’ Blues’ (2017), ‘Deal It In’ uit 2018 en het vorig jaar verschenen ‘Road Dog Dharma’ zijn wij hier onvoorwaardelijk fan. Reverend Freakchild (vocals, gitaar) speelde in allerlei formaties en jamde zelfs even op straat. Maar differente muzikale bewegingen in de jaren zestig hebben zijn hernieuwde interesse in de blues gerepudieerd. Te beginnen met de opwekking van volksmuziek uit de buurt van Greenwich Village, daarna volgde de Britse blues invasie en culminerend hij zich met de psychedelische bluesrockscene. Tegen 1968 was Haight-Ashbury in San Francisco het epicentrum van de vrijgevochten hippiebeweging geworden en was het de thuisbasis van onder andere  Grateful Dead, Jimi Hendrix en andere Janis Joplin’s. Hij speelde in een vroege incarnatie van ‘Soul Coughing with M. Doughy’,  vervolgde zijn weg naar Boston met de roots gebaseerde rockbands als Bananafish, The Neptune Ensemble, The Soul Miners, The Lucky Devils, The Cosmic All-Stars en toerde met The Metro Mass Gospel Choir. Dit alles heeft uiteraard zijn muzikale invloeden en carrièremove sterk beïnvloed. Muzikaliteit is al het ware zijn religie. Hij groeide op in het zonnige Hawaï en studeerde filosofie en religie aan de Norteastern University in Boston. Momenteel is Rev Freakchild gehuisvest in New York. Hij is allerminst een dominee en kreeg zijn alias toen hij als jonge gast, jonger dan wettelijk toegestaan, speelde in bars die doordrongen waren door oude spirituals en bluesmuziek. Zijn fans bestempelden hem dan maar als Reverend Freakchild. Hij lijkt dan ook een reïncarnatie van een stokoude blues artiest die de crossroads uittijgt. Op zijn 12de  album ‘The Bodhisattva Blues’ begeesterd Freakchild ons met knappe Psychedelic Country Blues. Het boeddhistische ‘Om Mani Padme Hum’ versmelt heerlijk in Muddy Water’s ‘I Can’t Be Satisfied’, toch wel met een vette knipoog naar The Stones. Bottleneck, slidegitaar en Parker’s moderne drumbeat zorgen voor een adequate ritmiek. ‘Big Boss Mann’ is een song uit het rijkelijke oeuvre van Jimmy Reed dat is verheerlijkt met smakelijk mondharmonica. Het akoestische ‘Little Red Rooster’, origineel van Willie Dixon,  is begeesterd met die opwindende barrelhouse piano van Scott ‘Shack’ Hackler, net zoals ‘Friend Of The Devil’ een eerbetoon is aan Grateful Dead oprichter Jerry Garcia.
A.J. Fullerton is een suggestieve gast met zijn slide gitaar in de track ‘I Know You Rider’. Het mystieke ‘Black Peter’ is een ander Garcia nummer. Reverend blijkt ook een fan te zijn van The Beatles en covert hier ‘Yer Blues’, met Melvin Seals op Hammond B3 en  John Lennon’s ‘Imagine’. ‘Sweet Sweet You’ is het enige originele nummer, dat ooit prijkte op zijn release ‘God Shaped Hole’ uit 2010. Het perfecte eerbetoon aan zijn al zijn blues helden en mentors. Bij collega trouvère Gary Davis ontleende Reverend de song ‘Death Don’t Have No Mercy’ om te besluiten met ‘And We Bid You Goodnight’, het nummer waarmee Grateful Dead steevast hun liveconcerten mee afsloten.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Reverend Freakchild seems to be a reincarnation of a very old blues artist who is crossing the crossroads. On his 12th album "The Bodhisattva Blues" he inspired us with beautiful Psychedelic Country Blues.
0 Reacties

Rott’n Dan & Lightnin’ Willy

22/2/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. I'm Satisfied
  2. My Belle
  3. Coliseum Station Blues
  4. The Lightnin' Rag
  5. You Gonna Quit Me Blues
  6. Lead Water Blues
  7. 100 Days Or More
  8. Delia
  9. Good Gravy
  10. Mercedes Benz
 
Website Artiest
Rott’n Dan & Lightnin’ Willy
 
​Rott’n Dan & Lightnin’ Willy zijn een akoestisch duo die zich nu focussen op Prewar blues, Piemond en country blues. Deze twee jongens uit het Canadese noorden houden hier een hommage aan grootheden als Robert Johnson, Sonny Terry & Brownie McGhee, Blind Boy Fuller, Mississippi John Hurt en zovele andere blues legendes.
Zanger en mondharmonicavirtuoos Dan Shinnon aka Rott’n Dan is ook frontman van de formatie Boogie Patrol. Een van de beste hedendaagse blues partybands in de ruime omgeving van Edmonton. Nu speelt hij samen met Lightnn’ Willy en het duo focust zich hoofdzakelijk dus op vooroorlogse Piemonte en Delta Blues. Ze brengen dit alles met hoge dosis energie en authenticiteit. Lightnin 'Willy demonstreert zijn kunnen door verschillende fingerpicking’stijlen te hanteren, terwijl Rott'n Dan uitblinkt in menige mondharmonica tunes. En dit alles laten ze vaak vocaal complimenteren. ‘I’m Satisfied’ en ‘My Belle’ zijn Mississippi Delta blues tracks. Net zoals de klaagsong ‘Coliseum Station Blues’ en de tracks ‘The Lightnin’ Rag’ en ‘You Gonna Quit Me Blues’, origineel van de grote Blind Blake. Het nummer ‘100 Days Or More’ is een worksong dat divergeert met de Piemont beïnvloede liedjes ‘Delia’ en ‘Good Gravy’. Het afsluitende ‘Mercedes Benz’ laat ons alweer voet stampend de maat meegeven. Deze eerste zelf titelende release omvat een handvol originele composities en een fijne selectie van enkele persoonlijke favorieten van het duo. Het is een reis door het Amerikaanse zuiden en de eerste helft van de 20ste  eeuw. Schitterend!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Rott'n Dan and the Lightnin' Willy are an acoustic duo focusing on Pre War, Piedmont and Country Blues. In doing so they are paying homage to the greats such as Sonny Terry and Brownie McGhee, Robert Johnson, Blind Boy Fuller and Mississippi John Hurt, to name a few.
Briljant!
0 Reacties

Katy Hobgood Ray featuring Dave Ray: I Dream of Water

22/12/2019

0 Reacties

 
Foto
detail album
​Tracks:
  1. Lollie Bottoms
  2. Washed Away
  3. Oh Devil
  4. I Dream of Water
  5. House Divided
  6. Dirty Water
  7. Little Children's Blues
  8. Des Allemands
  9. That Really Matters
  10. Kings, Queens, And Jesters
 
Website Artiest
Katy Hobgood Ray

​Het echtpaar Kathryn Damaris Hobgood en David Eugene Ray ontmoetten elkaar in 2001 tijdens een songwriters-avond in hun geboortestad Shreveport, Louisiana. Beiden schrijven songs die in de richting van Americana, folkrock en country gaan. In 2003 verhuisden Katy en Ray naar New Orleans. In de loop der jaren bleven ze optreden, al dan niet met diverse formaties, in coffeeshops en op kleine locaties. Dave en Katy zijn ook lid van Friends of Leadbelly, een groep muzikanten die zich inzetten voor het promoten van de nalatenschap van de songwriter uit Noord-Louisiana, Huddie Ledbetter. In de afgelopen jaren is Katy ook bekend geworden met haar werk rond kindermuziek.  Ze was ook een graag geziene gaste op festivals als New Orleans Jazz & Heritage Festival, French Quarter Fest, het Folk Art Fest, Mid-City Bayou Boogaloo, Beignet Fest , Creools Tomato Fest en Red River Revel. Verder zingt ze ook met Steve Howell & The Mighty Men, die country blues en vroege jazzstandaarden spelen. In 2018 namen Dave en Katy ook jobs aan vanuit Memphis en wonen momenteel ergens tussen Memphis en New Orleans. Ze schreven het album ‘I Dream of Water’ met het perspectief en de reflectie op hun ervaringen uit hun geliefde Louisiana. De tien tracks werden geproduceerd door Greg Spradlin en zijn opgenomen in Fellowship Hall Sound in Little Rock, Arkansas en de Marigny Studios in New Orleans. De nummers bevatten elementen uit Delta blues, gospel, country en jazz. Het swingende ‘Lollie Bottoms’ verdoezeld enigszins de lyrics over de riviervallei. Net zoals het emotionele en radiovriendelijke ‘Washed Away’. De gitaarshuffle’s uit ‘Oh Devil’ vinden in dit nummer een prettige alteratie met het trompetgeschal. De titeltrack ‘I Dream of Water’, het duet ‘House Divided’ en het gospel begeesterde ‘Dirty Water’ zijn volgende chapiters op de plaat. De song ‘Little Children’s Blues’ is een zeldzame cover van Lead Belly. Nog snel even naar de bayou met het innemende ‘Des Allemands’ en het bluesy ‘That Really Matters’. Afsluiten doen we met het extraordinaire ‘Kings, Queens, And Jesters’, een kinderdroom die uitkomt.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Kathryn Damaris Hobgood and David Eugene Ray met each other in 2001 during a songwriters evening in their hometown of Shreveport, Louisiana. Both write songs that go in the direction of blues, Americana, folk rock and country blues. They wrote the album "I Dream of Water" with the perspective and reflection on their experiences from their beloved Louisiana. And that is also their music, their sound ..Great !
0 Reacties

Sue Decker: Outskirts Of Love

12/11/2019

0 Reacties

 
Foto
detail album
Tracks:
  1. Lay Me Down In The Indigo
  2. I Don’t Want To Say Goodbye
  3. The Stain
  4. Please, Please Baby
  5. Too Close To The Bone
  6. Easy Now
  7. Let Me Begin With You
  8. Black Day, White Night
  9. Outskirts Of Love
  10. Silver Anniversary
  11. Slow It Down
  12. Travellin’ Light
 
Website Artiest
Sue Deckers

​Sue Decker begon muziek te spelen op een gehuurde gitaar tijdens een bluegrassjam. Het duurde dan ook niet lang voordat ze zich toelegde op het schrijven van liedjes, het spelen op een dobro en het zingen van de blues. Haar expressieve stem en liefde voor slidegitaar zijn constante metgezellen voor haar muzikaliteit. Sue maakt muziek die de essentie van vroege blues en folk belichaamt, met die gevoelige songwriting van outlaw country. In 2015 had ze de EP ‘Live at The Duncan Showroom’ en een digitale single 'Love Never Follows the Rules' volgde in 2017. Op haar debuut studio-album ‘Outskirts of Love’ presenteert Sue nu twaalf originele songs. En de nummers gaan over vaak over liefde, angst en geloof, maar dit alles met een snufje insolentie. Sue werkte nu ook samen met de bekroonde producer Wynn Gogol. Van country blues en  worker song ‘Lay Me Down In The Indigo’ gaat het gezwind naar het Americana begeesterde ‘I Don’t Want To say Goodbye’, de ballade ‘The Stain’, dat is opgehemeld door Wynn’s piano arrangementen, en het Delta blues begeesterde ‘Please, Please Baby’, met zijn slide gitaar en barrelhouse piano. Het is blijkbaar maar een kleine stap voor Sue’s muzikaliteit. Net zoals het diepe geëmotioneerde ‘Too Close To The Bone’, het pop-getinte ‘Easy Now’ en het soulgevoelige ‘Let Me Begin With You’. Het duistere ‘Black Day, White Night’ divergeert met de trage titeltrack ‘Outskirts Of Love’ en het country poëem ‘Silver Anniversary’. Het jazzy ‘Slow It Down’ en het Mississippi Delta blues ‘Travellin’ Light’ zijn meer dan waardige uitsmijters.
 
Philip Verhaege 
Foto
​The release ‘Outskirts Of Love’ marks a milestone in Sue Decker’’s capacity for crafting soundscapes, that tell each song’s unique story. From solo country blues to evocative ballads to full band soul arrangements, Outskirts features contributions from Bill Johnson, Damian Graham, Paul Black, Adam Dobres, and Kelly Fawcett.
0 Reacties

Doctor Ross: Boogie Disease (The Very Best of Doctor Ross 1951-1962)

18/7/2019

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Country Clown
  2. Doctor Ross Boogie
  3. Down South Blues
  4. Shake-A My Hand
  5. Little Soldier Boy
  6. That’s Alright
  7. Shake Em On Down
  8. Going To The River
  9. Good Thing Blues
  10. Turkey Leg Woman
  11. My Bebop Gal
  12. Chicago Breakdown
  13. Cat Squirrel
  14. Jukebox Boogie
  15. Come Back Baby
  16. Chicago Breakdown
  17. The Boogie Disease
  18. Juke Box Boogie
  19. Industrial Boogie
  20. Thirty-Two Twenty
  21. Cat Squirell
  22. The Sunnyland
  23. Cannonball
  24. Numbers Blues
  25. Call The Doctor
  26. New York Breakdown
 
Doctor Ross, ook gekend als Doctor Ross ‘The Harmonica Boss’ werd in 1925 geboren in Tunica, Mississippi. Zijn eerste opnames maakte hij bij Sam Phillips in diens Sun studio. Alhoewel hij in de jaren vijftig toch enige bekendheid genoot, was hij niet tevreden over Sams steun. Het is algemeen geweten dat Phillips zijn promotiemachine liever benutte voor Elvis Presley, Jerry Lee Lewis en Johnny Cash. Internationale bekendheid als ‘one man band’ kreeg Ross pas in de jaren ’70 en ’80. Ross speelde gelijktijdig gitaar, basdrum en hi-hat, maar was vooral bekend om zijn creatief spel op de mondharmonica. Tussen haakjes, hij werd de Doctor genoemd omdat hij zijn harmonicas steevast in een dokterstas meedroeg. Wat zijn stijl betreft, keerde hij terug naar de countryblues  van de artiesten die in het begin van de 20ste eeuw in de Deltaregio opereerden. Beïnvloed was hij door Blind Lemon Jefferson, Blind Boy Fuller, Robert Johnson en Sonny Boy Williamson I. Midden jaren ’50 verhuisde hij naar Flint, Michigan waar hij de job van portier bij General Motors uitoefende. Dat deed hij tot aan zijn pensioen. Het begon pas echt goed te lopen toen hij in 1965 zijn eerste langspeler opnam en tevens zijn eerste Europese tournee maakte. In 1981 kreeg hij zelfs een Grammy Award voor zijn album ‘Rare Blues’ en veroverde hij ook de Europese podia. Iets waar hij heel wat plezier aan beleefde, tot hij op 28 mei 1993 overleed.
Deze compilatie, die de opnames bevat die Doctor Ross maakte in de periode 1951 tot 1962, plaatst zijn enorm talent in de spots. Opvallend is Ross gevoel voor ritme, perfect tot in de puntjes, zodat ze als soliede basis dient voor zijn gitaar- mondharmonicawerk, met toffe countryblues en aanstekelijke boogies als resultaat.
 
Lambert Smits (4 ½)

Beautiful country blues and catchy boogies that Doctor Ross recorded as 'one man band' in the period 1951-1962
0 Reacties

Steve Howell & Jason Weinheimer featuring Dan Sumner & David Dodson: History Rhymes

25/5/2019

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. There'll Be Some Changes Made
  2. Blues In The Night
  3. Shuckin' Sugar
  4. Jack Of Diamonds
  5. Frosty Morn
  6. If I Had My Way
  7. Everybody Loves My Baby
  8. You Don't Know Me
  9. I Got A Right To Sing the Blues
  10. Texas Rangers - Falls Of Richmond
  11. Titanic
  12. Pine Bluff, Arkansas
 
Website Artiest
Steve Howell & Jason Weinheimer
 ​
​Steve Howell ontdekte in 1965 de liefde voor de fingerpicking country blues via blueslegende Mississippi John Hurt. Hij was toen amper dertien jaar jong. Maar zijn zoektocht eindigde hier niet en Steve ontdekte al even snel de sound van Blind Willie McTell, Leadbelly, Robert Johnson, Son House, Rev. Gary Davis, Blind Willie Johnson en Blind Blake. Deze zwarte akoestische gitaristen/vocalisten hadden zijn interesse in country en folk-bluesstijlen én de geschiedenis van de muziek aangewakkerd. Het bracht hem ertoe, om meer te leren over hoe deze muziek naar de steden kwam, en samensmolt met blazers georiënteerde bands. Zo kreeg Steve een sterke affiniteit met en voor de traditionele jazz en New Orleans-muziek uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Hoewel hij erg geïnteresseerd is in vele andere muziekstijlen zoals bebop, rock-‘n-roll, blues en R& B is zijn sound en vocalen diep geworteld in de country akoestische blues en traditionele jazzgenres. Steve is geboren in Marshall, Texas. Ook zijn kompaan Jason Weinheimer is een ervaren songwriter en performer. Hij focuste zich het afgelopen decennium hoofdzakelijk op het opnemen en produceren van albums voor andere artiesten in zijn home- studio, Fellowship Hall Sound. Naast zijn studiowerk speelt hij basgitaar in een aantal bands. Dan Sumner is een in Louisiana gevestigde gitarist, arrangeur en muziekproducent. Hij is een internationaal geprezen artiest die regelmatig optreedt en de wereld rondtoert met diverse groepen. David Dodson is een multi-instrumentalist die gespecialiseerd is in fingerpickingstyle gitaar, mandoline en dobro. De twaalf tracks op Steve’s achtste album ‘History Rhymes’ zijn haast tijdloze verhalen uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Het kwartet opent met het oergezellige ‘There’ll Be Some Changes Made’ en zetten hun weg verder met de eenvoudige akoestische setting in ‘Blues In The Night’, een Harold Arlen en Johnny Mercer standard nummer. Bij Blind Lemon Jefferson leende ze voor de gelegenheid ‘Shuckin’ Sugar’, origineel uit 1926. Dodson’s mandoline bepaald ook de melodielijn in het traditionele ‘Jack Of Diamonds’. Rev. Gary Davis staat op de credits van het hemels mooi opgebouwde ‘If I Had My Way’. Het jazzy ‘Everybody Loves My Baby’ komt oorspronkelijk uit 1924. De tedere versie van Ray Charles hit ‘ You Do not Know Me’ werd bij elkaar geschreven door Cindy Walker en Eddie Arnold. De akoestische gitaararrangementen en fingerpicking’ staan ook hier in de spotlight in het accurate ‘I Got A Right To Sing The Blues’ en Huddie Ledbetter’s ‘Titanic’. Tussendoor brengt Steve een ode aan zijn vader met het country begeesterde 'Texas Rangers - The Falls Of Richmond'. De relaxte country blues 'Pine Bluff, Arkansas' van Bukka White is een prima afsluiter.
 
Philip Verhaege (4 ½)
 
The twelve tracks on Steve's eighth album are almost timeless stories from the first half of the twentieth century. The acoustic guitar arrangements and fingerpicking ’guitar styles are beautifully constructed highlights. 
0 Reacties

Adam Holt: Kind Of Blues

21/5/2019

0 Reacties

 
Foto
detail album
​Tracks:
  1. Mr. Morning Drive    
  2. Don't Give Up On Me Baby 
  3. Bobby
  4. I'm Still Holding On 
  5. Before I Trusted You
  6. Give The Dog A Bone          
  7. The Story Must Go On         
  8. The Bourgeoise         
  9. The End         
  10. Lay Lady Lay
 
Website Artiest
Adam Holt
 
De uit de buurt van Baldwin County , Alabama afkomstige Adam Holt promoot met enige trots zijn nieuwe album ‘Kind Of Blues’. De titel is veelzeggend, het is inderdaad een heuse reflectie van enkele gedifferentieerde muziekstijlen. Het is een mixture van blues, country, rock en  Americana tunes. Adam begon op jonge leeftijd met trompet te spelen en was zowaar geobsedeerd door de plaat ‘Kind Of Blue’ van Milles Davis. Dus, nog een verwijzing naar de titel. Als tiener werkte hij aan analoge opnameapparatuur, voorversterkers en cassetterecorders. De essentiële hardware om zijn originele songs mee in te blikken. In 2010 was Adam vrijwel meteen succesvol met de release ‘The Sunday Troubadour’, gevolgd door een twee tracks tellende EP, die werd geregistreerd in de legendarische SUN Studios. Vijf jaar eerder was er ook de debuutplaat ‘This Is Adam Holt’. Nu is er dus ‘Kind Of Blues’ op het label Zenith Records. Het swingende nummer ‘Dhr. Morning Drive’ is de eerste track op het album. De song werd in co-schrijverschap met zijn vrouw, singer-songwriter Jillian Holt, neergepend. Het nummer gaat over haar grootvader, Jack Bell, die meer dan 50 jaar radio-DJ was. Je hoort zijn stem, opgenomen met een vintage microfoon, aan het begin en einde van de song. De slow blues en Americana begeesterde ’Don’t Give Up On Me Baby’ is ingekleurd door Adam’s polychrome gitaartechniek. De song ‘Bobby’ heeft een gospel beïnvloede orgel intro, en ook het country gevoelige ‘I’m Still Holding On’ en ‘The Story Must Go On’ kunnen ons bekoren. Southern rocker ‘Before I Trusted You’, de  barrelhouse piano rock-'n-roller ‘Give The Dog A Bone’ en ‘The Bourgeoise’ zorgen voor die gezellige ouderwetse aanstekelijkheid. Het akoestische en rustig uitdijende ‘The End’ brengt ons naar de enige cover op de plaat ‘Lay Lady Lay’, dat Adam voor de gelegenheid leende bij Bob Dylan. ‘Kind Of Blues’ is een (h)eerlijk schijfje…!
 
Philip Verhaege (4 ½)

Adam Holt, from Baldwin County, Alabama, is proud to promote his new album ‘Kind Of Blues’. And the title is significant, it is indeed a true reflection of differentiated blues styles.
It is great a mixture of blues, country, rock and some Americana tunes. Highly recommended..!
0 Reacties

Little Boy & Nightingale: Two Lousy People

20/5/2019

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Only Two Lousy People
  2. Someday You’re Gonna Be Mine
  3. You and Me
  4. The Borderline
  5. Little Devil
  6. Wake Me Up
  7. Diggin’
  8. If Your Love Is Strong
  9. When Johnny Starts To Dance
  10. Never Say Goodbye To A Friend
  11. Raise Your Hand
  12. R&R Never Dies
  13. We Will Be Allright
  14. Encore
 
Website Artiest
Little Boy & Nightingale

Sinds 2014 zijn Little Boy & Nightingale een graag gezien duo in bars, kroegentochten, bluesclubs en festivals. Wouter Verhelst en Ilse Van Dooren zijn een duo die de passie delen voor blues, country blues, roots muziek en swingende rock-‘n-roll. Akoestische gitaren, bluesharp, vintage footstamping, percussie en opwindende vocalen zijn de basis voor hun veertien originele songs. De ritmiek verrast haast aangenaam in ieder nummer. Zo divergeert het opwindende en meerstemmige ‘Only Two Lousy People’, met het country begeesterde ‘Someday You’re Gonna Be Mine’, waar Little Boy stem-gewijs een kazoo nabootst én vooral met het acapella begeesterde ‘You and Me’, met die hemels mooie stem van  Ilse. Het autobiografische en in highspeed geperformde ‘The Borderline’ brengt ons naar de zweemzoete ballade ‘Little Devil’. Eens gezeten op een frontporch ergens in het diepe zuiden komt ‘Wake Me Up’ en het bluegrass geënthousiasmeerde ‘Diggin’ ons persuaderen. Tex-Mex is haast ‘If Your Love Is Strong’, én net zoals op de akoestische rocksong ‘When Johnny Starts To Dance’ is het ook moeilijk stilzitten tijdens ‘Raise Your Hand’, ‘R&R Never Dies’ en ‘We Will Be Alright’. Een mooi akoestische ballade is dan weer ‘Never Say Goodbye To A Friend’. De track ‘Encore’ is een opwindende chapiter die live werd gepercipieerd. Knap..!
 
Philip Verhaege (4 ½) 

Wouter Verhelst and Ilse Van Dooren are a duo who share the passion for blues, country blues, roots music and swinging rock and roll. Acoustic guitars, blues harp, vintage footstamping, percussion and exciting vocals are the basis for their fourteen original songs. The rhythms surprise almost pleasantly in every song. Great stuff..!
0 Reacties

Dave Rosewood: Gravel And Gold

18/4/2019

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Seeds
  2. Someday
  3. Fields
  4. Oh No More
  5. 20 Years
  6. Hold On
  7. Waitin To Be Free
  8. Blowin’ Round
  9. In Thes Halls
  10. Back When
  11. Ozark Mountain Jam
  12. Gravel And Gold
 
Website Artiest:
Dave Rosewood

​Liefhebbers van country en blues willen we dit niet onthouden.  Eind vorig jaar verscheen in eigen beheer een schitterend debuutalbum. Al twintig jaar schuimt Dave Rosewood de clubs af met zijn eigen roots. Gold And Travel vertelt eindelijk zijn levensverhaal.
Countryrock  uit de Ozark Mountains ,  in combinatie met  blues en gospel om de roots niet te ontkennen. Op de hoes een slapende clochard voor een motel.  Het zegt veel over de ingesteldheid én het leven van de in Zweden wonende Amerikaan.  De liefde trok hem naar dit continent. Eindelijk een vaste stek onder zijn voeten en het begin van een nieuwe periode.
Uit het album werden drie singles getrokken. ‘Fields’ een trage singer-songwritersong.  In 'Blowin'Around' snaart de fiddle helemaal op de country toer. En '20 years' kreeg een knap bluesritme mee, heel tof met de krakende groeven en de stemvervorming, nostalgisch verwijzend naar het begin van de opnametechnieken.  Vooral in die bluesrock bewijst Dave Rosewood dat hij zijn klassiekers heeft bestudeerd. 'In These Halls' roept heel sterk de hoogdagen van Cream op.   Dave Rosewood refereert in vrijwel elke song naar zijn eigen arm en rijk leven.  Titelsong 'Gravel and Gold' schuurt dan ook veelbetekenend naar het einde van een tof album.

Line-up:
Dave Rosewood (Lead Vocals, Rythm & Melody Guitar, Harmonica)
Björn Holm (Melody & Slide Guitar, Accordion, Piano)
Roger Bullford Olofsson (Bass, Backing Vocals)
Monica Paulsson (Percussion, Backing Vocals)
Johanna Salminen Karlsson (Fiddle, Backing Vocals)
 
 
Marino Serdons (4)
It’s never too late to show your talent, to leave your message, to entertain the world. Dave Rosewood can touch you!
0 Reacties

Lonesome Shack: Desert Dreams

14/4/2019

0 Reacties

 
Foto
detail album
​Tracks:
  1. On The One
  2. Past The Ditch
  3. New Dream
  4. Lonely
  5. Only One
  6. Too Bad
  7. King Clone
  8. No Way Back
  9. The City Is A Desert
  10. Desert Dreams
 
Website Artiest
Lonesome Shack

Het label Alive Naturalsound Records is trots om het nieuwe album ‘Desert Dreams’ van Lonesome Shack te realiseren. Onder het pseudoniem Lonesome Shack had Ben Todd in 2007 de debuutplaat ‘Whiskey's What I Crave?/?Tryin' To Get Home’ vrijgegeven als digitale download.
Twee jaar later verscheen dan de EP ‘Falling Down On Your Floor’ en ‘Bound To Die’ uit 2010.
In datzelfde jaar werd ook de release ‘Slidin Boa’ boven de doopvond gehouden. Net zoals ‘City Man’ en ‘The Switcher’ van dik drie jaar geleden. Van Seattle naar London was ook voor Lonesome Shack een kleine stap. Nu hebben ze dus met de plaat ‘Desert Dreams’ een nieuw en leuk hebbeding gerealiseerd. Frontman, singer-songwriter en gitaarslinger Ben Todd neemt je vrijwel meteen bij je strot van bij de aftrap. Het Delta blues begeesterde ‘On The One’ blijkt dan ook de ideale openingssong te zijn. De toon is gezet, de bourbon weerklinkt op de achtergrond en dit alles doet ons bijwijlen sterk terugdenken aan de Fat Possum blues-stijl. Bassist Luke Bergman en Kristian Garrard’s percussie en drumwerk vormen de perfecte ritmesectie. Songs als ‘Past The Ditch’ en ‘New Dream’ zijn net zoals ‘Lonely’ zeer swingende tracks. Het nummer ‘Only One’ is zelfs een radiovriendelijke popsong. De Afrikaanse blues  ritmiek uit ‘Too Bad’ is haast onevenaarbaar. Al komt het popgevoelige ‘No way Back’ alweer flink om de hoek loeren. Psychedelica, is het blues of toch alweer moderne rootsmuziek. En dan hebben we het hier over het nummer ‘The City Is A Dessert’. Het nummer divergeert en brengt ons naar het blues begeesterde ‘Desert Dreams’.  Delta blues met een moderne touch…
 
Philip Verhaege (4 ½)

With a sound that is raw, expressive, and strange, Lonesome Shack's music is part hill country blues, part urban folk rock, and owes as much to Alan Wilson's Canned Heat as it does to Junior Kimbrough. The trio is led by Ben Todd, a finger picking guitarist who has spent time living in a shack in the NM desert where he learned how to play old blues and banjo tunes from vintage recordings. Desert Dreams sounds like rock city meets backwoods boogie, desert blues meets jungle grooves.
0 Reacties

Steve Earle & The Dukes: Guy

4/4/2019

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Dublin Blues
  2. L.A. Freeway
  3. Texas 1947
  4. Desperados Waiting For A Train
  5. Rita Ballou
  6. The Ballad Of Laverne And Captain Flint
  7. The Randall Knife
  8. Anyhow I Love You
  9. That Old Time Feeling
  10. Heartbroke
  11. The Last Gunfighter Ballad
  12. Out In The Parking Lot
  13. She Ain’t Going Nowhere
  14. Sis Draper
  15. New Cut Road
  16. Old Friends
 
Website Artiest
Steve Earle

De titel van Earle’s nieuwste mag dan vrij kort zijn, er steekt een verhaal achter dat we jullie niet willen onthouden. We schrijven 1974 als Steve van San Antonio naar Nashville, ‘the place to be’ voor songwriters verkast. Singer/songwriter Guy Clark, want dat is de man achter de titel van dit album, is Steve’s idool. De verrassing kon dan ook niet groter zijn als hij, bij een toevallig barbezoek, een paar van zijn nummers voor Clark mocht spelen. Een paar maanden later speelde de toen 19 jarige Earle bas in Clark’s band. Toen Clark in 2016 overleed, was het klaar en duidelijk voor Steve Earle. Hij moest en zou een eerbetoon opnemen voor zijn vriend en mentor. Dat eerbetoon is er nu en kreeg vrij snel gestalte. Een weekje studio en praktisch geen overdubs, maken dat het album een geweldige livesound meekreeg. Naast zijn Dukes kan Earle ook beroep doen op een indrukwekkende lijst gasten, waaronder Jerry Jeff Walker, Emmylou Harris en Rodney Crowell. Steve selecteerde 16 songs uit Clark’s repertoire, waaronder ook het bekende ‘Desperados Waiting For A Train’ en ‘L.A. Freeway’. Het resultaat is verbluffend. Het is alsof je getooid met cowboyhoed en geruit overhemd een Amerikaanse kroeg binnenstapt en met een biertje binnen handbereik ondergedompeld wordt in fantastische outlaw country en countryblues. Steve’s stem imponeert nog steeds en bezorgt je zonder meer kippenvel. Rauw en schor, eerlijk en niets aan de fantasie overlatend, zoals het hoort. Stevig gitaarwerk afgewisseld met akoestisch snarenwerk, zoete pedalsteelklanken en sporadisch een melancholische fiddle doen de rest.
Of Guy Clark vanuit het hiernamaals richtlijnen in Earle’s oor fluisterde, valt niet te achterhalen. Waar we wel zeker van zijn is dat ‘Guy’ een subliem eerbetoon is aan een veel te vroeg overleden legende.
 
Lambert Smits (4 ½)

​With 16 songs by Guy Clark, Steve Earle and the Dukes bring a sublime tribute to this legend, who died too early.
0 Reacties

Jordan Officer: Three Rivers

4/9/2018

0 Reacties

 
Picture
DETAIL ALBUm
 Tracks:
  1. Your Body’s My Home
  2. Young Love
  3. One Handed Push-Ups
  4. Elt So Good
  5. Dream Of You and Me
  6. Driving Back From Three Rivers
  7. Where Has This Come From
  8. Just to Be With You
  9. Found It All
  10. He’s Got It All
  11. Buck Jumping In New Orleans
 
Website Artiest:
Jordan Officer

Gebrek aan inspiratie? Trek dan naar de uitgestrekte delta van de Mississippi.  Dat moet Jordan Officer gedacht hebben alvorens hij zijn vierde album Three Rivers neerpende.  Echt vrolijk is hij er niet van geworden.  De voormalige bakermat van de blues straalt een enorme troosteloosheid uit met uitgestrekte (katoen-)velden en verlaten fabrieksterreinen.  Maar hoe zit dat dan met de muziek?
Op de hoes van zijn nieuwe worp staat Jordan meewarig te staren naar een halfzieke boom in een desolaat landschap. Op de achterzijde een foto van een voormalige club, LaVene Music Center.  Beide foto’s geven onmiddellijk de teneur van het hele album: waar kom ik vandaan en waar ben ik mee bezig!  In ‘Your Body’s My Home’ reflecteert hij even terug op zijn jeugd om zijn grote liefde kabbelend kenbaar te maken.  Jordan Officer mag dan een Canadees paspoort hebben, hij voelt zeer sterk de Amerikaanse roots aan.  De singer-songwriter tokkelt melancholisch op zijn gitaar en vertelt ondertussen zijn (liefdes)leven in elf songs.  Jordan speelde vroeger niet alleen blues maar ook jazz en country.  Luister maar eens naar de old shool retrosong ‘One Handed Push-Ups’ waar hij op ludieke wijze viool (fiddle) speelt.  Het slagwerk komt van niemand minder dan Charley Drayton, de drummer van Keith Richards.  ‘Three Rivers’ vloeit echter niet zo vlot als wishkey door de keel.  Best leun je even achterover in de zetel om optimaal te genieten van zijn onorthodox gitaarspel.
 
Line-up:
Jordan Officer (Vocals, Guitars, Violin)
Zev Katz (Bass)
Charley Drayton (Drums, Percussion on 3 & 4)
 
Marino Serdons (3)
Three Rivers is the fourth album of the Canadian singer-songwriter Jordan Officer.  For his inspiration he went to Clarksdale Mississippi and found the real melancholic spirit he was looking for.
0 Reacties

John Oates With The Good Road Band: Arkansas

22/3/2018

0 Reacties

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Anytime
  2. Arkansas
  3. My Creole Belle
  4. Pallet Soft And Low
  5. Miss The Mississippi And You
  6. Stack O Lee
  7. That’ll Never Happens No More
  8. Dig Back De ep
  9. Lord Send Me
  10. Spike Driver Blues
 
Platenlabel
PS Records/Thirty Tigers
 
Labelnummer
PSR006CD
 
Distributie
V2 Benelux
 
Promo-agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
John Oates

De tijd van hits als ‘Kiss On My List’, ‘Maneater’ en ‘Private Eyes’, die hij samen met Daryl Hall als Hall & Oates scoorde, heeft John Oates reeds lang achter zich gelaten. Inmiddels nadert de man de leeftijd van 70 en dan wordt het tijd om nog eens iets van die ‘bucket list’ te schrappen. Eén van die dingen die op John’s lijst stond, was het uitbrengen van een album met zijn versies van American rootssongs. Samen met de fantastische The Good Road Band speelde hij ‘Arkansas’ in en dit meesterwerkje ligt nu in ons afspeelapparaat. En ja, dit is een meesterwerkje in de puurste betekenis van het woord. Met Sam Bush op mandoline, Russ Pahl op pedalsteel, Guthrie Trapp op elektrische gitaar, Steve Makcey op bas, Nathaniel Smith op cello en Josh Day op drums en percussie, heeft Oates een subliem musicerende band naast zich. John’s stem mag dan wat krassen vertonen, maar dit is net de patina die het American rootsgenre nodig heeft.  Voor zijn songkeuze ging John grasduinen in de traditionele songs uit de Mississippi Delta. Naast die traditionals die hij van een eigen arrangement voorzag, vervolledigde hij zijn zoektocht met werk van Mississippi John Hurt,  Blind Blake en het in 1932 door Jimmie Rodgers bekend geraakte ‘Miss The Mississippi And You’. Blues, ragtime, bluegrass en countryblues zijn dan ook ruimschoots aanwezig. Voor de titeltrack, net als voor ‘Dig Back De ep’ kroop Oates zelf in de pen, met als resultaat twee nummers die mooi blenden met het oudere en traditionele oeuvre. Zelfs de manier waarop gemusiceerd wordt toont opvallende vergelijkingen met die van de pioniers. Ontspannen, zichzelf amuserend werken John en zijn maten zich door de 10 nummers.
Met ‘Arkansas’ heeft John Oates niet alleen een item van zijn ‘bucket list’ geschrapt, maar ons ook voorzien van een heerlijk, nostalgisch klinkend album.
 
Lambert Smits ( 4 ½)
With traditionals accompanied by a personal arrangement, covers of songs from Mississippi John Hurt and Blind Blake, John Oates and The Good Road Band bring a fine tribute to the music from the Mississippi Delta before World War II.
0 Reacties

Nikole Potulsky: You want to know about me

6/11/2017

0 Reacties

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Maudie's Lament
  2. I Miss the Train
  3. Get Out
  4. You Want to Know About Me
  5. My Hometown
  6. Rumble Seat
  7. If I Were You
  8. What if You Don't
  9. Baby Mine
  10. Daddy's Gone Home
  11. Ferris Wheel
 
Platenlabel
Wish Bird Records
 
Labelnummer
888295593434
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Nikole Potulsky

Wees op uw hoede! Niettegenstaande de naam Potulsky een Oost-Europees origine doet vermoeden, is de protagonist in voornoemde – ietwat voorbarige - veronderstelling zo Amerikaans als de ‘red, white and blue’. Als bewijsvoering voor dit statement schuif ik  ‘You want to know about me’ (miss Potulsky’s  op CD geperste debuut) naar voren. Laten we een kat een kat noemen, Nikole gaat met haar eerste worp geen nominatie, laat staan podiumplaats in de categorie ‘originaliteit’ in de wacht slepen. De vraag is echter: ‘Is dit nodig?’. Voor wat betreft ondergeschrevene in elk geval niet, simpelweg omdat Potulsky met haar ge-crowdfunde startproject een kwalitatief hoogstaand album afleverde. Een potpourri van catchy nummers in de good-old Americana traditie.
Startschot van dienst ‘Maudie’s lament’, een blues-gedreven nummer (inclusief cliché introriff), zet het luisterpubliek op het verkeerde been. Althans diegenen die dachten een pure folk-country CD in handen te hebben. Na deze onverwachte (doch alles behalve onaangename) start vervolgt Potulsky met acht overwegend country-folk getinte nummers. We halen de eerder aangehaalde kat er nog eens bij, Nikole lijkt niet bepaald bang te zijn van het fenomeen ‘leentjebuur spelen’. Zo zou Roger Daltrey ongetwijfeld invallen met ‘behind blue eyes’ in het refrein van ‘You wanna know about’, dit terwijl voor ‘Get out’ Adèle  de mosterdfabrikant lijkt te zijn (iets te duidelijke gelijkenis met ‘Someone like you’). Tijdelijke verandering van countryspijs komt er met ‘Daddy’s gone home’ waarmee op wondermooie wijze de afslag richting gospel wordt genomen, om hierna met ‘Ferris Wheel’ weer alle country-folk registers open te trekken.
Enig spiekwerk op www.nikolepotulsky.com leert dat het onderwerp van deze recensie al eens vergeleken wordt met onder andere Lucinda Williams (begrijpelijk) en John Prine. Uw edele dienaar voegt hier nog graag MariaMcKee (ten tijde van Lone Justice) en Indigo Girls aan toe. 
‘If you want to know more about Nikole Potulsky’ dan is ‘If you want to know more about me’ , naast YouTube, online fora en live concerten de ideale kennismaking met deze Portlandse met het singer-songwriter-metier in de vingers. Het gerecenseerde kleinood zal nog regelmatig richting CD speler worden verwezen, al was het maar voor ‘I miss the train’. Wat geen aanklacht is tegen de onregelmatigheden binnen de dienstregeling van de NMBS, noch een nummer over het verweesd achterblijven op een perron, maar een op de klassieke-country-leest geschooide meezinger over een voorliefde voor treinreizen.
​
Jan Coonen (4 ½)
Nikole Potulsky stirs the raw emotion of the blues, the call to action of folk, the storytelling of country music with the longing for salvation of gospel.
0 Reacties

John Cee Stannard & Blues Horizon: To The River

29/1/2017

0 Reacties

 
Picture
DETAIL ALBUM
 
Tracks:
  1. Do It All Over Again
  2. Seperation - 2
  3. History
  4. Have Your Fun
  5. Run To The River
  6. Winin' Boy Blues
  7. The Good Lord Didn't Tell Me
  8. House Of The Rising Sun
  9. The Wretch
  10. Let The Train Whistle Blow
  11. Ain't No Livin' With The Blues
  12. Nothin' Is What You Get
Platenlabel
Circo
 
Labelnummer
Circo 028
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Hemifran
 
Website Artiest
John Cee Stannard
 
Singer-songwriter John Cee Stannard zit al meer dan vijftig jaar in het muziekjargon. Hij had eigenlijk altijd al voorrecht om met getalenteerde muzikanten te werken. John was jarenlang lid van de folkband Tudor Lodge, toen hij ook zijn solo-blues gebaseerde album op de markt gooide. Anno 2017 is John Cee Stannard nog steeds razend populair en heeft hij met de release ‘To The River’ een waardige opvolger klaar voor het album ‘Stone Cold Sober’ en een Kerst EP. Samen met zijn soulmates Mike Baker (gitaar) en Howard Brichmore op harmonica presenteer John tien originele songs en twee herwerkte covers met Jelly Roll Morton’s ‘Winin’ Boy Blues’ en het traditionele maar uiterst subtiel gespeelde ‘House Of The Rising Sun’. Voor deze gelegenheid werden ook drummer Julian Bown en bassist Andy Crowdy uitgenodigd. Net zoals enkele occasionele ‘special guests’. De akoestische nummers worden opgefleurd door John Cee Stannard warm maar enigszins ruw stemgeluid. De authentieke songs zitten boordevol originaliteit, al zijn ze allen wel degelijk beïnvloed en geïnjecteerd door de Country Delta blues en ragtime stijl. In nummers zoals ‘Separation 2’, ‘The Wretch’ en ‘Run To The River’ is John Cee  bezield door het evangelie. Al krijgen wij hier ook wel voldoening van nummers als ‘Let The Train Whistle Blow’, met Simon Mayers aanwakkerende vioolschikkingen en Julia Titus vocale steun  en het afsluitende ‘Nothin’ Is Wht You Get’. John Cee Stannard weet ons alweer te verrassen!
 
Philip Verhaege (4)
We keep absolutely a mature feeling about this album. John Cee Stannard knows how to play the country blues.
0 Reacties

John Cee Stannard & Blues Horizon: Stone Cold Sober

8/8/2015

0 Reacties

 
Picture
DETAIL ALBUM

Tracks:
  1. I Don’t Want You Anymore
  2. Don’t You Worry None ‘Bout Me
  3. The Story
  4. Rum Ol’ Do
  5. So Long
  6. Lead Hearted Blues
  7. Stone Cold Sober
  8. Poverty Blues
  9. Right Back At The Start
  10. Worse Off Than You
  11. Dream The Blues
  12. This Rag Of Mine
Platenlabel
Castlron Records

Labelnummer
CIRCD 025

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
John Cee Stannard
John Cee Stannard & Blues Horizon is een Engels trio bestaande uit John Cee Stannard, Mike Baker en Howard Birchmore. Naast de zang neemt John ook de akoestische Gibson j-200, diverse resonators en de banjo onder handen. Mike bespeelt zowel de akoestische als elektrische gitaar en Howard is de man achter de smoelschuiver. Vanaf de eerste track, het swingende, jazzy ‘I Don’t Want You Anymore’ valt het op dat hier excellente muzikanten aan het werk zijn, die bovendien een immens speelplezier uitstralen. Met 12 songs,waaronder slechts één cover, namelijk Blind Blakes ‘Lead Hearted Blues’ weet dit trio van begin tot einde te boeien. De 11 songs van de hand van John Cee  bieden stuk voor stuk, een inkijk in zijn getalenteerd songschrijverschap. Alhoewel het album een luchtige indruk nalaat, klaagt Stannard ook de heersende wantoestanden aan. Zo vraagt hij in ‘The Story’, met knappe vioolprestaties van gast Simon Mayor, begrip voor diegenen die door drankgebruik en een verkeerde levenswijze, hun huwelijk zien stranden, haven en goed en job verliezen, en als busker eindigen. De middenklasse die in Amerika, door de crisis hun jobs de mist in zag gaan, krijgt een gezicht in ‘Poverty Blues’. Eén van de mooiste songs is ongetwijfeld ‘Worse Off Than You’, dat laat zien dat anderen het vaak nog slechter hebben. Een knap staaltje countryblues krijgen we in ‘Rum Ol’ Do’, terwijl in de swingende titeltrack Simon Mayor andermaal schittert, maar nu op de mandoline.
Ondanks de vaak niet zo vrolijke teksten, ademt dit schijfje toch een zekere vrolijkheid en luchtigheid uit. Met ‘Stone Cold Sober’ leveren John Cee Stannard & Blues Horizon zonder meer een kwalitatief hoogstaand semiakoestisch bluesalbum af. De wijze waarop hier gemusiceerd wordt, zowel door Stannard, Baker en zeker door Birchmore op de mondharmonica, doet reikhalzend uitkijken naar een optreden van dit trio.

Lambert Smits (4½)
John Cee Stannard and Blues Horizon are three excellent musicians. The pleasure of playing together makes ‘Stone Cold Sober’ a cheerful sounding semi-acoustic blues album. The lyrics are also contemporary. John Cee denounces the poverty and asks understanding for the victims. After listening to this album, you hardly can wait to see them perform live.
0 Reacties

    Archives

    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afrobeat
    Afrobilly
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avantgarde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country And Western
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Countryrock
    Country Rock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixiemusic
    DIY
    Doowop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folkpop
    Folk Pop
    Folkpoptronica
    Folkrock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funky Blues
    Fusion
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazzfunk
    Jazz Funk
    Jazz Fusion
    Jazzrock
    Jazz Rock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Progrock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Souljazz
    Soul Jazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    TexMex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    Worldmusic
    World Music
    World Pop
    Zydeco

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2021
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2020