Category: Rock - KEYS AND CHORDS

Michelle Malone: Slings & Arrows

10/4/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Just Getting Started
Love Yourself
Sugar On My Tongue
Beast’s Boogie
I’ve Been Loving you too long
Fox And The Hound
Civil War
Matador
The Flame
Boxing Gloves

Platenlabel
SBS records

Labelnummer
SBS2016

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Richard Lusher

Website Artiest
Michelle Malone

Singer-songwriter Michelle Malone is geen onbekende meer. Haar Carrière startte 30 jaar geleden, toen ze 12 jaar was. Ze zingt, speelt gitaar, mandoline, saxofoon, drums en schrijft al haar materiaal zelf. Ze won een container vol onderscheidingen en heeft sinds een jaar of drie haar eigen platenmaatschappij, SBS records. Ze werkte al samen met ontelbare bekendheden zoals Gregg Allman, Charlie Musselwhite, Johnny Winter, James Taylor, Jackson Browne, Joan Osborne en vele anderen.
Haar muziek heeft wel wat weg van de rockende Melissa Etheridge, maar dan zonder het rauwe randje. Michelle’s stem is daarvoor veel te fluweel. De song die Michelle schrijft zijn sterk en variëren van (country)boogies, langs singer-songwriter materiaal tot slappe soul. Zoals de enige cover op dit album, de Otis redding Klassieker ‘I’ve Been Loving You Too Long, dat hier een kleffe duet-versie met Shawn Mullins wordt. Dat is zo’n nummer waar je beter vanaf blijft als blonde zangeres.
De rest van de songs wentelen zich in de rock en poprock, maar zijn net niet catchy genoeg om klassiekers te worden. Maar dat hoeft natuurlijk ook niet. Dit is een sterk album voor wie houdt van afgeborstelde rock.

Line-up:
Michelle Malone (zang, gitaren, mandoline, mondharmonica)
Doug Kees (gitaar)
Robby Handley (bas)
Trish Land (percussie)
Shawn Mullins (zang op ‘I’ve Been Loving You Too Long’)
Peter Stroud (gitaar)

Peter Jacobs (4)

Nice album from the Melissa Etheridge-like Michelle Malone. The Album rocks but the production is smooth and her voice sounds way too lovely for the strong songs. They will not be classics in their genre, but that doesn’t always have to be the case. Very good album for those who love brushed and polished rock.

Jenny Van West: Happiness To Burn

19/3/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Happiness To Burn
Live In A New Way
Never Alone
45
Where I Stand
Empty Bowl
Twenty-Seven Dollars
Thresholds
Can't Have You Now
Embers

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
JVWM0003

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
KG Music Press

Website Artiest
Jenny Van West

Laten we even een spreekwoord pimpen "Noord, Zuid, Oost, Jenny Van West's nieuwste plaat is best … te pruimen". Nee, niet OK, deze stevig verbasterde zegswijze klinkt veel te oneerbiedig voor het hier besproken resultaat! Van West's nieuwste, getiteld 'Happiness To Burn' is namelijk naast de opvolger van haar debuut ‘Something Real’ (2015) en de hieropvolgende EP ‘Honey & Hive’ (2016), niets minder dan een showcase van Amerikaanse rootsmuziek (al geeft de traditionele blues verstek) geworden.
De tijd gaat snel, gebruik hem wel. De Portlandse laat er dan ook geen gras over groeien en trapt de deur in met het jazzy, piano-gedreven ‘Happiness To Burn’. Oftewel: wegdromen naar cruiseschepen en rokerige jazzclubs. Niettegenstaande nooit een voet op Illinois-e bodem gezet te hebben en niettegenstaande veel te jong om het kunnen beamen, roept het titelnummer visioenen op van het Chicago van de jaren ’40. Heerlijk nummer. Met een opengetrapte deur kan men twee kanten op. Ze sluiten of ze laten openstaan. Van West gaat voor de tweede optie en rijgt parel na parel aan het parelsnoer dat ‘Happiness To Burn’ is geworden. Ballades en tearjerkers als ‘Never Alone’, ‘Threshholds’ en ‘Where I Stand’ (met een zalige lapsteel) wisselt ze af met de swingende happy-go-tune ‘Twenty-Seven Dollars’ en de country-rocker ‘45’. Jenny’s muziek (althans de 10 nummers op ‘Happiness To Burn’) valt niet onder één noemer te vatten: Van West is, in de meest positieve zin, een beetje vanalles. Een toefje jazz, een snuifje rock, een scheutje country, maar vooral een serieuze portie vakvrouwschap!
Veel woorden maken we er verder niet meer aan vuil. ‘Happiness To Burn’ is een plaat geworden, die enkel goede nummers herbergt! Met als uitschieter – voor uw recensent althans - ‘Empty Bowl’. Kippenvelnummer waar stem, gitaar, piano en lapsteel heerlijk in elkaar haken om de luisteraar op sleeptouw te nemen. Straffe madam, straffe plaat!

Jan Coonen (4 ½)

Great record. 10 great songs make 'Happiness To Burn' a record that should have been called 'Happiness To Turn'!

Aiming For Enrike: Las Napalmas

3/3/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Nibblonian Car
Marion Jonesd
Social Window
Hi Ball
Lagoon
Front Runner
Lactic Acid Trip
Las Napalmas
Moustache

Platenlabel
Jansen Records

Labelnummer
Pekula 001CD

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Pias Benelux

Website Artiest
Aiming For Enrike

Hate it or love it. ‘Las Napalmas’ schreeuwt waanzin en disfunctie. Werp jezelf in een beerput van explosieve songs, kruip er uit en hol naar het bos voor stilte. Aiming For Enrike tast je brein aan.
De bedoeling van beide Noorse heren- ja een duo is verantwoordelijk voor deze distortion – is waarschijnlijk ‘to blow your mind away’. Met Tobias Ornes Andersen op drumkit en Simen Folsted Nilsen op gitaar word je getuige van een kakafonie aan instrumentale noise. Samen in een studio voor een rechtstreekse live take, je moet het maar doen. Soms klinkt het vrij amateuristisch en ongestructureerd. Na enkele luisterbeurten heb je het stramien door. Veel loops, herhalingen van hetzelfde, zodat je toch even dansneigingen krijgt. ‘Las Napalmas’ is hun derde album. Geen intelligente arrangementen, wel veel energie en power. De band amuseert zich en (sommige) muziekliefhebbers ook. Het duo tourt de volgende maanden in de US en Japan….moest je dringend uit de bol willen gaan!

Line-up:
Simen Folsted Nilsen (Guitar)
Tobias Ornes Andersen (Drums)

Marino Serdons (2 ½)

Aiming For Enrike blows your mind away with energetic experimental rock. Most of the time you would like to disappear into another universe or just dance your worries away.

Billy Walton Band: Soul Of A Man

27/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Save The Last Dance
I Don't Know
Hell n Highwater
Something Better
My Little Bird
Let Go
It Ain't True
Shine The Light
Green River
Poison Pil l
Minglewood
Can't Keep A Good Man Down
Days Like These

Platenlabel
VizzTone label Group

Labelnummer
Onbekend

Distributie
VizzTone Label Group

Promo-Agent
Rupert Peters
Richard Rosenblatt

Website Artiest
Billy Walton Band

Billy Walton Band vierde onlangs het tienjarig bestaan van de groep. The Jersey Shore Jazz and Blues Foundation’s is altijd al een hotspot geweest voor heel wat artiesten. Sinds Billy Walton en Band er twee jaar geleden een meer dan bescheiden show gaven groeide de internationale interesse en werd hun talent ook opgemerkt door niemand minder dan Southside Johnny, de Jersey legende die samen met zijn band The Asbury Jukes en Miami Steve Van Zandt een van de grondleggers was van de Jersey Shore sound en de Asbury Park music scene. Billy Walton’s nieuwe release ‘Soul Of A Man’ werd opgenomen in de Aala Recording Studio in Maui, Hawaï. Tijdens deze magische week blikte de band een unieke mix van rock, soul en blues in. De Billy Walton Band is een rockende blues-gearrangeerde R & B-band die het onmiskenbare stempelmerk van de Jersey Shore sound personifieert. Hun sterke melodieuze songs worden geïnjecteerd door een klassieke blazerssectie, pittige ritmes en vocale harmonieën. Samen met zanger/gitarist Billy Walton, zijn bassist William Paris en drummer Johnny D'Angelo de kern van de band. Keyboard virtuozen Sam Sherman en Eric Safka voegen alweer heerlijke keyboard arrangementen toe. Continuering in de klassieke Asbury Park sound zijn de blazers als aanvulling op Billy's vurige gitaarwerk. Liefst tien verschillende hoornspelers zijn te horen op het album. De vijfde release ‘Soul Of A Man’ omvat dertien nummers. Tussen de elf originele songs vinden we met ‘Green River’ van John Fogerty en het episch en opwindende ‘Minglewood’, origineel Noah Lewis, twee volwaardige coverversies. Billy’s zwevende gitaren slingeren zich ook een weg door de schitterende Hammond orgel arrangementen van ‘I Don’t Know’. De strakke openingssong ‘Save The Last Dance’ is meteen een schoolvoorbeeld van de opwindende Jersey Shore sound. Het beukende ‘Hell n Highwater’ komt meteen in aangenaam contrast met de blues ballades ‘My Little Bird’ en ‘Poiso Pill’, het lekker funky klinkende ‘Let Go’ en het rockende ‘It Ain’t True’. In het afsluitende en Delta blues begeesterde ‘Days Like These’ komen de prachtige akoestische gitaren samen met Jock Gist mondharmonicatunes in de spotlights. Deze release legt de essentie van de band vast die zich op een hete zomernacht op de dansvloer stort in en rond een dansende menigte in een Jersey Shore muzikaliteit. Billy’s gitaar shuffle’s blijken bijwijlen recht uit de Chicago blues te komen. De blazerssectie kon zo uit Detroit te zijn weggeplukt die de New Orleans gumbo heeft geabsorbeerd. Schitterend!

Philip Verhaege (5)

This release captures a great essence of the Jersey Shore music scene. Continuing the tradition of the classic Asbury Park sound there are horns all over the album and these complementing Billy’s fiery guitar work. Superb release !

Gudinöv: Atelophobia

18/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Afterlife
Traffic Jam
Easy For You
Undercover Lover
Watch Your Freedom
Made My Day
Fly Away
Under My Skin
Party Animal
Shadows And Dust

Platenlabel
3300 Records

Labelnummer
3300RPM02

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Gudinöv

De Tiense rockgroep Gudinöv neemt een knappe start met het nieuwe full album met de illustere titlel Atelophobia. Hierin zit wel hun twijfel en angst besloten. Atelophobia betekent letterlijk de angst om niet goed genoeg te zijn. Het album rockt nochtans op power en catchy songs. Valse bescheidenheid uit de suikerstad?
De vijfkoppige band trekt onmiddellijk van leer met het snelle ‘Afterlife’, dat iets te veel aan The Spencer Davis Group (I’m A Man) doet denken om origineel uit de hoek te komen. Met het krachtige ‘Easy For You’ en stampende ‘Undercover Lover’ wordt dit enigszins rechtgetrokken. Stevig gitaarwerk, strak ritme en krachtige zang vormen de kenmerken van tien recht voor de raap songs. Je hoort begrijpelijke invloeden van de (blues)rock uit de jaren ’70 . En de mooie stem van Kris Decatte refereert wat aan wijlen Ray Manzarek op zijn solo elpees. Waarbij alle (nutteloze) vergelijkingen gemaakt zijn en je je best concentreert op de overweldigende power.
Niets nieuws onder de zon zal je zeggen? Klopt, de ambitie van Gudinöv reikt blijkbaar niet verder dan ‘gewone’ toegankelijke rocksongs van drie minuten te brengen. Jammer, want je voelt het latent talent in de band. Misschien een beetje meer vertrouwen en buiten de lijntjes kleuren ? Het knappe hoesontwerp geeft alvast het juiste voorbeeld.

Line-up:
Kris Decatte (Vocals)
Koen Guilmet (Bass)
Jan Vanwinckel (Guitar)
David Dolezal (Drums)
Bart Bekker (Guitar)

Marino Serdons (3 ½)

Billion Dollar Babies: First Ever Live Show - Flint 1977

10/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Miss You
Rock ’N roll Radio
Love Is Rather Blind
Rock Me Slowly
Alice Cooper Medley
Battle Axe Suite
Battel Axe
Nights in Cracked Leather/Sudden Death/Winner
Too Young
Billion Dollar Babies

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST486CD

Distributie
Gonzo Distribution

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Gonzo Multimedia

Gonzo Multimedia graaft diep in muzikale kelders om leuk (of minder leuk) materiaal op te vissen uit het verleden. Enige voorkennis: Billion Dollar Babies is eveneens een album van de Alice Cooper band, en is eveneens heden ten dage de naam van een Scandinavische heavy metal band.
Voor wie het niet wist: vier onbekende muzikanten vervoegden indertijd Vince Furnier (alias Alice Cooper) en scoorden enkele onsterfelijke hits zoals Elected en School’s Out. Toen in 1975 de uiteindelijke bom barstte en Alice Cooper het afbolde, besloten de verweesde achterblijvers zelf maar verder te gaan onder de naam Billion Dollar Babies. In 1977 verscheen hun enige album ‘Battle Axe’ en in datzelfde jaar werd een eerste live show geregistreerd in Flint (Michigan).
De opname is niet denderend en de gespeelde rock al evenmin. Gelukkig speelden ze ook wat ouder materiaal in medley-stijl uit het Alice Cooper tijdperk. Voor de rest kan je wel raden waarom de band geen lang leven beschoren was. Nochtans hoor je heel wat kwaliteit van Michael Bruce, de ‘main composer’. Hun titelsong ‘Battle Axe’ luistert nog steeds origineel en opwindend. En ook de pompeuze intro van ‘Nights In Cracked Leather’ was voor die tijd toch wel een eye-opener voor velen en kon je wel klasseren onder progrock. Een live gig in de jaren ’70 , in volle disco tijdperk, kon nog maar een select langharigen bekoren. De technische mogelijkheden stonden nog in hun kinderschoenen, waardoor de optredens in de verste verte niet konden tippen aan de studio-opnames. Hou je van relikwieën, wentel je dan nu in de nostalgie.

Line-up:
Michael Bruce (Rythm Guitar, Keyboards, Lead Vocals)
Dennis Dunaway (Bass Guitar)
Neal Smith (Drums)

Marino Serdons (3)

If you crave the past and your lost long hair, listen to this old rock ’n roll school. Pure nostalgia!

Bonefish: Atmos

28/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Atoms
Another Day
Fallen In Love
Old Town Fishermen Blues
Potential Loss Of Faith
Sister
Kissing In The Rain
I See Your Heart
Hey Hi Ho
Salt And Chrome
Crappy Eyes

Platenlabel
Fishbone Music

Labelnummer
FBM 05CD

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Bonefish

Sommige muzikanten blijven uitstekende muziek produceren op de achtergrond van anonimiteit. Al sedert de jaren zeventig draait singer/songwriter Bie Karlsson mee in de muzikale mallemolen. Met Bonefish kiest hij voor internationale erkenning.
Goede wijn moet rijpen en laat dit nu het moment zijn om de champagnefles te ontkurken. In het mooie Stockholm ontsproot in 2010 een rockband samengesteld uit maturiteit. Atmos werd het tweede album van de Zweedse band Bonefish. Elf knappe songs met de nodige variatie. Rock richting progrock met invloeden van de seventies en eighties. Fluit, viool, keyboard verrijken de melodische songs, overwegend gezongen door Bie. En misschien schuilt daar het addertje? De composities van Bonefish beklijven en vormen een ware ontdekkingstocht. Een topalbum, ware het niet dat de voice van Bie niet altijd even krachtig overkomt. Titelopener ‘Atoms’ krijgt van Bie een Britse folkie inslag. Het minste wat je kan zeggen: dit is zeker niet representatief voor het hele album.
Verwacht je aan een resem Americana-songs, knappe catchy rock en toffe samenzang waarbij de zangstem van bassist Anders Thoor nog meer op de voorgrond mocht. (‘Potential Loss Of Faith’, ‘Hey Hi Ho’). In ‘Sister’ gaat de band de experimentele retro-toer op. Of het poppy en up-tempo ‘Crappy Eyes’ met subtiele synths. En een hidden einde van enkele akkoorden. Het zijn die onverwachte muzikale uitspattingen die je zullen kluisteren aan dit album. Volgend jaar op toernee doorheen de Benelux en Duitsland.

Line-up:
Bie Karlsson (Lead Vocals, Guitars)
Anders Thoor (Bass, Lead Vocals)
Matte Norberg (Guitars, Backing Vocals)
Rasmus Rasmusson (Drums, Percussion, Backing Vocals)

Marino Serdons (4)

Eleven mature compositions of Swedish (art-)rockband Bonefish. A fish to rip of with a lot of taste!
You gonna love it!

Alan Simon: Songwriter

26/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1
My World & Symphonic Side

Celtic Ring
Les Cavaliers Du Vent
World
Morholt
The Origins Pt 1
The Kings
Lettre à Yseult
Dihun
War
Ad Libitum
Celtic Land
Beltaine
Skye
Castle Rock
Dun Aengus
The End
In The Wind Of The Celtic Dream
The Vision
I’m Not The Only One
Adela

Disc 2
My British Side

No Man’s Land
Come
The Elements
Dancing Heart
Circle Of Life
Fame And Glory
Peace On Earth
Angel’s Tears
Where Is The Way
On The Road
Jangadero
Evil Day
Secret Garden
World
Motherland
Saman
Marie La Cordelière
Lugh
Desire
A Prayer For My Lover

Platenlabel
Babaika Productions

Labelnummer
AS-001-CD

Distributie
Cherry Red

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Alan Simon

De Franse folk- en rockmuzikant en componist Alan Simon is vooral bekend voor zijn rockopera’s. Zijn werken hebben vaak bindingen met de Keltische geschiedenis en mythes. Bekendheid geniet hij vooral via ‘Excalibur, The Celtic Rock Opera’. Bij de uitvoering van zijn rockopera’s kan hij vaak beroep doen op gerenommeerde muzikanten. Die zijn dan ook volop aanwezig op deze 40 songs tellende compilatie. Enkele namen? Alan Parsons, Jon Anderson, Fairport Convention, Justin Hayward, Maddy Prior, Billy Preston, Mick Fleetwood, leden van Supertramp en Midnight Oil, Didier Lockwood, Jeremy Spencer, Andreas Vollenweider en Zucchero. ‘Songwriter’ werd door Alan persoonlijk samengesteld, wat geen makkelijke klus moet zijn geweest. Uit een reeds 35 jaren durende carrière en ontelbare composities, een selectie moeten maken, is niet evident. Alan denkt dan ook reeds aan een vervolg op deze dubbelaar. De songs die op dit album staan, selecteerde hij uit o.a. ‘Excalibur (The Quadrilogy)’, Gaia’, ‘Anne de Bretagne’, ‘Tristan & Yseult’, ‘Captain Kid’ en diverse soundtracks.
De eerste cd bevat symfonische muziek, vaak doordrongen van Keltische folkinvloeden, soms bombastisch, soms ingetogen en devoot, soms dreigend, soms uitbundig, maar steeds schitterend. De hoofdzakelijk instrumentale songs die, zo blijkt al vlug, kunnen los van de context waaruit ze geplukt zijn, beluisterd worden. De monumentale melodieën en de superieure uitvoeringen ervan, maken dat elk nummer op zichzelf staat.
De tweede cd die de Britse zijde van Alan Simon laat horen, klinkt luchtiger. Hier komen ook de gezongen passages uit de bovengenoemde rockopera’s aan bod. Rock, soul, pop en natuurlijk zijn ook de Keltische invloeden opnieuw hoorbaar. En ook hier geldt weer dat alle songs, zonder de complete rockopera’s waarvan zij deel uitmaken, perfect individueel kunnen beluisterd worden. Wat andermaal het ongelimiteerde talent van Simon bevestigt.
‘Songwriter’ laat duidelijk horen dat Alan Simon een fenomenale songsmid is. Zijn werk mag je rustig naast vele klassieke composities zetten. Dit is tijdloze, met een enorme dosis liefde voor muziek, gecomponeerd werk. Zonder meer een aanrader, voor de muziekliefhebber die eens wat anders wil, dan de vaak smaakloze muziek die ons elke dag overspoelt.

Lambert Smits (4 ½)

Tracks from the rock operas of the creator of ‘Excalibur’. The first CD contains mainly instrumental symphonic rock, while the second CD brings the vocal songs from Alan Simon's most famous rock operas.

Sonja Kristina: Anthology

22/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

Frank Mills
If This Was Love
The Passion
Baby Song
Full Time Woman
Man He Colour
One To One
Melinda (More Or Less)
This Is Not A Sanctuary
Angel
C’est La Vie

Disc 2

Devil May Care
Anna
Buccaneer
Rollercoaster
St Tropez
I Don’t Believe A Word
Street Run
O Fortuna
Love Child
Citadel

Platenlabel
Curved Air Records

Labelnummer
CRVE SK 001

Distributie
Cherry Red / Amazon

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Sonja Kristina

Sonja Kristina was de leadzangeres en mede oprichtster van de progressieve Britse rockband Curved Air, die in 1970 opgericht werd. De band wisselde regelmatig van muzikanten. Zo behoorde Stewart Copeland, later lid van The Police en een tijdje zelfs Sonja’s echtgenoot, ooit tot de band. Enige constante was Sonja Kristina, die in de jaren ’70 in polls, de categorie ‘female vocalist’ steevast aanvoerde. Naast haar lidmaatschap aan Curved Air, bouwde Kristina ook een solocarrière uit. ‘Anthology’ is de eerste verzameling van songs uit haar soloalbums. Die werden aangevuld met enkele nieuwe nummers, waaronder de voor 2017 exclusieve opener ‘Frank Mills’, uit de destijds furore makende musical ‘Hair’. Dat nummer zong zij trouwens op het album van de originele cast. Sonja was niet enkel de eerste frontvrouw in een rockband, ze had en heeft nog steeds iets charismatisch. Dat charismatische uit zich niet alleen in haar verschijning, maar ook in haar stem. Een stem die helder, dromerig en zweverig kan klinken, maar vooral steeds imponeert. Dat deed ze reeds tijdens de gloriedagen van Curved Air en dat doet ze nog steeds. Folk, rock en pop zitten altijd wel ergens verscholen, maar het opvallendste zijn de prachtige door Kristina’s heerlijke stem gedragen melodieën. Die stem kan liefelijk klinken, maar net zo goed duivels duister zoals in het ietwat psychedelische ‘Devil May Care’ of licht zwevend rockend in ‘St. Tropez’. Supermooi is haar akoestische versie van de Mötorhead tributesong ‘I Don’t Believe A Word’. Wat begeleiding betreft kan ze rekenen op sublieme muzikanten op o.a. gitaren, bas, drums, viool, cello, fluit, keyboards en percussie.
Dit alles maakt van deze ‘Anthology’ een waardig album, dat hopelijk ook jonge luisteraars richting Sonja Kristina wijst. En wie weet, misschien zelfs naar Curved Air?

Lambert Smits (4)

Nice compilation from the solo albums, supplemented with some new songs, by Sonja Kristina, lead singer of the British rock band Curved Air. A clear charismatic voice and handsome folk and rock melodies.

Mojo Monkeys: Swerve On

21/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tuscaloosa Maybe
Two Shots
About To Get Gone
Beat Bus Driver
Swerve On
All The Wrong Things
Ride You Pony
Song For The Muse
Little Javelina
Argyle & Selma
If I Were Gone

Platenlabel
Medikull Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Mojo Monkeys

Mojo Monkeys is een trio uit Los Angeles, bestaande uit drummer en bandleader Dave Raven, bassist Taras Prodaniuk en gitarist Bill Watts. De drie heren mag je rustig veteranen noemen. Hun kracht ontdekte het trio, toen ze pakweg 20 jaren geleden Hubert Tubbs één van de leden van het collectief Tower Of Power begeleidde in een funkband. ‘Swerve On’ is hun derde full album. Hun debuut ‘Hang’ lanceerden de heren in 1999 en in 2010 kwam ‘Blessings and Curses’ op de markt. Mojo Monkeys houdt van heerlijke en vooral gevarieerde dansmuziek, zoveel is zeker. Echter niet van die we kennen, daarvoor klinkt ‘Swerve On’ net iets te apart. Opener ‘Tuscaloosa Maybe’ katapulteert je naar de hoogdagen van de dancehalls en ballrooms. Swing en jump die door de toevoeging van pedal steel, een eigen leven gaan leiden. Diezelfde pedal steel schittert tevens in opvolger, het jazzy ‘Two Shots’, waarin Bill Watts eveneens een smooth klinkende gitaarsolo neerzet. Met het hitsige ‘About To Get Gone’ betreedt het trio het rockabillypad en dat de funk nog steeds door hun aderen stroomt, bewijst ‘Beat Bus Driver’. Veelzijdigheid is troef, wat tevens het vakmanschap van het trio in de spots plaatst. Zo flirt de titeltrack wat met Southern Rock en kondigt meteen slowtime aan, waarna het door zware drums gedragen ‘All The Wrong Things’ de rockzijde van het trio laat horen. Enige cover is het aan Allen Toussaint schatplichtige ‘Ride Your Pony’ dat New Orleans aanboort. Diezelfde sfeer is ook te horen in het met een streepje swamp doorweven ‘Little Javelina’. Afsluiten doen de heren met het op Mississippiblues geënte ‘If I Were Gone’.
‘Swerve On’ is een knap en zeer gevarieerd dansbaar album. Kortom de ideale gangmaker voor een geslaagde party.

Lambert Smits (5)

Swing, rock, rockabilly, funk, and more ... it's all on this beautiful album by Mojo Monkeys. The ideal danceable party album!

Jenny Darren and The Ladykillers: Ladykiller

21/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ladykiller
Heartbreaker 1
Ode To Billy Joe
Selfish
Rock & Roller
Lady Marmalade
I May Go Wrong
Papa Was A Rolling Stone Free
Dreamboat
Ride Like The Wind
Heartbreaker 2

Bonus Tracks:

Hey Joe
I Only Want To Be With You
You’re A Dreamboat

Platenlabel
Seacrest Oy

Labelnummer
SCR 1015

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Jenny Darren

Goeie ouwe rock van menkiller Jenny Darren. Al op haar twaalfde levensjaar zong ze de pannen van het dak en belandde ze zelfs in het voorprogramma van AC/DC. Haar recentste album The Ladykillers bevestigt haar natuurlijk zangtalent, vergelijkbaar met Janis Joplin en Grace Slick. Teveel eer?
Jenny Darren heeft een heel parcours afgelegd in haar prille volwassenheid tussen de blues, rock en rythm & blues idolen. Nadien voelde ze zich meer aangetrokken tot de jazz-sound. In 2015 besloot Angel Air Records een ‘best of’ uit te geven, een nieuwe stimulans voor haar om The Ladykillers bijeen te schrapen. Ondertussen sloten zich enkele welbekende muzikanten aan bij haar killerteam. Gitaargod Muddy Manninen komt uit Wishbone Ash en occasioneel violist Tom Leary van Lindisfarne.
Met zulk een bezetting mag het niet verbazen dat de huidige tour een groot succes is. Zoals vanouds, jaren zeventig, rockt het tot je er bij neervalt. De Gibson’s en Stratocaster’s geven elk hun eigen boeiend en afwisselend klankenspectrum. ‘Heartbreaker’, jaren geleden speciaal voor haar geschreven door Gill&Wade, staat tweemaal op deze cd. In versie 1 mag Tom Leary die emotionele song upgraden met electric violin. Versie 2 kreeg een heavier ondersteuning en een up-tempo mee. Pat Benatar had er indertijd een grote hit mee….zo zie je maar hoe harten worden gebroken. De volledige sad story vind je terug online. Alleen al met dit nummer bewijst ze het publiek in vuur en vlam te zetten. Natuurlijk hoor je hier en daar wat elementen uit de voormalige hitlijsten, zonder echter van plagiaat te spreken. Sommige riffs en grooves zijn zo sterk dat je ze als muzikant niet kan negeren. Eigen nummers staan willekeurig tussen enkele covers. Ook staan er drie ‘hidden songs’ op, niet vermelde bonus tracks. Love songs waar ze haar uitzonderlijk zangtalent laat horen, zoals een trage soul versie van Dusty Springfield’s hit ‘I only want to be with you’. Laat jezelf ook even verrassen!

Line-up:
Basses (Kev Moore,Bob Skeat, Pete Way, Chas Kronk)
Guitars (Clive Poole,Tony williams,Graham Oliver, Robin George, Muddy Manninen)
Drums (Andy Hawkins, Nicko McBrain, Chris Slade)
Keyboards (Bill Hunt, Andy Richards, Max Turnbull)
Violon/Electric Fiddle (Tom Leary)
Saxophone (Patsy Gamble)
Vocals (Jenny Darren)

Marino Serdons (4)

Explosive rockalbum from menkiller Jenny Darren with her Ladykillers. A voice like Janis Joplin or Grace Slick kicks you back to the seventies. Lovely!

Focus: The Focus Family Album

15/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

Nature Is Our Friend
Song For Eva
Riverdance
Victoria
Two-part Intervention
Mosh Blues
Raga Reverence 1
The Fifth Man
Song For Yaminah
Clair-Obscur

Disc 2

Let Us Wander
Birds Come Fly Over
Spiritual Swung
Santa Teresa
Hazel
Fine Without You
Raga Reverence 5
Five Fourth
Anaya
Winnie

Platenlabel
In And Out Of Focus Records

Labelnummer
IF008CD

Distributie
Cherry Red, Amazon

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Focus

Thijs van Leer richtte Focus op in 1969. Het feit dat hij, naast keyboards ook dwarsfluit speelde en ook een, voor die tijd nog vrij ongekende muzikale richting insloeg, riep hij bij mij steeds de vergelijking op met die andere fluitist Ian Anderson. Met ‘Hocus Pocus’ en ‘Sylvia’ met gitaarwerk van Jan Akkerman, had Focus twee dikke hits te pakken. Daarna kwam de band in een toch wat penibele positie van vrij veel wisselende formaties. Muzikaal produceerde Focus echter steeds kwalitatieve songs. Het was dan ook met een niet te temmen nieuwsgierigheid dat wij ‘The Focus Family Album’ beluisterden. Het album bevat 15 niet eerder gepubliceerde nieuwe nummers, aangevuld met alternatieve versies van de Focus X sessies, tracks van het begin van de Focus 11 sessies, alsook solotracks van de huidige bandleden. Die zijn naast van Leer, gitarist Menno Gootjes, bassist Bobby Jacobs en drummer Pierre van der Linden. En op ‘Anya’ en ‘Winnie’ wordt Udo Pannekeet als nieuwe bassist geïntroduceerd. Gebrek aan originaliteit kon je Thijs nooit verwijten en ook nu niet. Daar staat opener, het instrumentale ‘Nature Is Our Friend’ meteen garant voor. Fluitende vogels nemen Thijs’ dwarsfluit onmiddellijk op in hun groep. Na een door Thijs gesproken intro, vervolgt de band met het prachtige, door Menno’s gitaar gedragen, rustige ‘Song For Eva’, een nummer voor van Leers tweede oudste dochter. ‘Riverdance’, dat eigenlijk een lange drumsolo is, zet van der Linden terecht op een voetstuk, een eer die Menno op akoestische gitaar te beurt valt op het klassiek getinte ‘Two-Part Intervention’. De hedendaagse naar bluesrock neigende sound in ‘Mosh Blues’, eigenlijk een inspiratierijke jamsessie, is dan weer de ideale basis voor de Hammond en fluit van Thijs.
Qua opbouw loopt de tweede schijf min of meer parallel met de eerste. Ook deze start met een met geluiden uit de natuur begeleidde fluitsolo van Thijs. Drummer Pierre van der Linden mag zijn talent botvieren op ‘Spiritual Swung’, terwijl Gootjes op zijn akoestische gitaar nog eens mag uitpakken op ‘Hazel’. ‘Santa Teresa’ van de Focus X sessies was tot nog toe enkel op de Japanse versie te vinden. Gelukkig komt het nummer nu terecht op ‘The Focus Family Album’. Het zou zonde zijn om deze song die zowel rock al Zuiderse invloeden herbergt, op de plank te laten liggen. ‘Fine Without You’ drijft op een heerlijke lazy bluesfeel, inclusief de doorleefde bluesstem van Jo de Roeck. Nieuwkomer Udo Pannekeet laat op ‘Anya’, een bassolo met geprogrammeerde drums, dan weer horen wat hij te bieden heeft. Ik ben ervan overtuigd dat hij bij de komende Focus releases zeker voor een funky inbreng gaat zorgen.
Liefhebbers van instrumentale rock met een vleugje jazz en een open mind, zullen genieten in het kwadraat met deze dubbelaar, net als ondergetekende.

Lambert Smits (4 ½)

The Dutch rock band Focus, founded in the 1960s, always guaranteed quality music. Despite the many changing of band members, the quality remained high. With 15 new songs, complemented by alternative takes of the Focus X and 11 sessions, band leader Thijs van Leer proves to be back from never been gone. Beautiful album!

Bodinrocker: Roller Coaster Ride (EP)

10/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Roller Coaster Ride
Vacation
Space
Long Way Round

Platenlabel
Bearman Music

Labelnummer
GRIZCD45

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Bodinrocker

Anders Bodin is een gitarist/zanger uit het Zweedse Gothenburg. Hoewel hij nog maar 33 jaar oud is houdt hij van classic rock met invloeden uit de jaren 1970. In 2006 debuteert hij met het album ‘Hall Of Flames’, in 2010 volgt ‘Mysterious Man’ en in 2014 ‘Rock It The Right Way’. Het materiaal voor deze EP schrijft hij samen met Marten Larka en de Nederlander Jan Leentjes. Het is een voorproefje voor het binnenkort te verschijnen ‘Eye To Eye’. De muziek van Bodin situeert zich in de Aldult Oriented Rock. ‘Roller Coaster Ride’, de opener, is frisse poprock. In ‘Vacation’ hoor je duidelijk Bodins liefde voor de band Status Quo, terwijl in ‘Space’ heel wat Beatles invloeden doordringen. Afsluiter ‘Long Way Home’ is een stevig stukje classic rock. Niets nieuws, maar gewoon degelijk gebrachte rock om niet teveel bij na te denken en plezier te hebben.

Peter Jacobs (3 ½)

It’s nothing new, but good classic rock for fans of Status Quo and poprock lovers.

Muddy Manninen: Long Player

9/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Bastard
Danger Zone
Dickies
Guitar Man
Cheese Rolling
Not Even a Shadow
Lil´rosie
Another Day
Jammin' with Shuggie
Price to Pay
The Jester.
Swan Song

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Promo-Agent
Niet Gekend

Website Artiest
Muddy Manninen

Muddy Manninen is sinds 1979 een professioneel singer-songwriter/gitarist. Sinds was 2004 hij bandlid bij Wishbone Ash en toert onvoorwaardelijk de wereld rond. Muddy heeft met Wishbone Ash vier albums geregistreerd en was ook een van de belangrijkste songschrijvers op de laatste drie albums, waaronder het volprezen ‘Blue Horizon’ waarmee de band zichzelf weer op rails zette als twin-harmony rockband. Muddy verliet Wishbone Ash in het voorjaar van 2017 om gestaag aan zijn solo carrière te werken. Het album ‘Long Payer’ is zijn solo debuut. Hier krijgt hij medewerking van ‘special guests’ zoals Gregg Sutton, Jenny Darren, Hughie Flint en Patsy Gamble. Zijn nummers variëren sterk en zijn gitaarvaardigheden zijn nog steeds diep geworteld in de sixties. Muddy opent in overdrive met de track ‘Bastard’. Vocaal komt Jenny Daren zijn stevige en heavy gitaarriffs wat aanhitsen. Het nummer ‘Danger Zone’ helt over naar de Southern Rock’ en met het instrumentale ‘Dickies’ komt hij zowaar in het vaarwater van de psychedelische rocktunes. Het akoestische ‘Guitar Man’, een wereldhit voor de band Bread, is onvoorwaardelijk een van onze favoriete tracks op de release. De meest bluesy song is misschien toch wel de instrumentale compositie ‘Cheese Rolling’ en de blues trage ‘Not Even A Shadow’. Met een minimalistische bezetting komt de song ‘Lil’ Rosie’ en de jazzy pianoballade ‘Another Day’, met Patsy Gamble in een vocale hoofdrol, de diversiteit nog wat extra in de verf zetten. De instrumentale ‘Jammin’ With Shuggie’ staat in contrast met het zwaarmoedige ‘Price To Pay’ en het zuiders klinkende ‘The Jester’. Aan het akoestische en folky ‘Swan Song’ mag Kev Moore zijn stem zowaar verlenen. En die word gezellig ge-accordeert door Tom Leary’s viool arrangementen en Hugie Flint’s percussie.

Philip Verhaege (4 ½)

Muddy Manninen songs sounds vary greatly and his guitar skills are still deeply rooted in the sixties. Strong album that I highly recommend.

Ferdi Lancee: 64

29/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

World-Wide Blues
8:02 To Memphis
Fastest Song In The World
Looking Back To The Sixties
Everything Rhymes With You
Mami Wata
Work That Body
It’s Alright
Living In Extra Time
Hometown
For You
Barbara Brown

Platenlabel
Doc's Roots Records

Labelnummer
17001

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Greenbag

Website Artiest
Ferdi Lancee

Op 21 oktober werd Ferdi Lancee 64. Dat hij net deze leeftijd koos als titel voor zijn nieuw album, heeft een reden. Het vieren van zijn 64ste verjaardag bleek aanvankelijk niet zo evident. Immers nog geen jaar geleden werd Ferdi geveld door TIA en evenwichtsstoornissen. In plaats van zijn ziekte doelloos te ondergaan, schreef hij op zijn ziekbed een aantal, naar zijn roots teruggrijpende songs. Songs om het leven te vieren, tegen onrecht te protesteren, songs uit liefde maar vooral uit dankbaarheid voor al het moois dat hem omringt. Lancee is echter geen groentje in de muziekbusiness. Zijn leven lang schreef en produceerde hij voor artiesten als VOF de Kunst, Trijntje Oosterhuis en Rob de Nijs, maar nu grijpt hij terug naar zijn gitaar. En daar kunnen wij alleen maar blij om zijn. ‘64’ is een les in muziekgeschiedenis. Alles is begonnen met de blues. Zo denkt Ferdi er ook over, want met opener ‘World-Wide Blues’, inclusief inspirerende mondharmonica, zet hij een heerlijke lazy blues neer. De ‘8:02 To Memphis’, scheurt daarna, mede door Koen Smits’ trompet, door het desolate landschap, ondertussen genietend van het naar de country lonkend, met een lik keys opgevrolijkte ‘Fastest Song In The World’. Invloeden uit de jaren zestig en meer bepaald de flower power regeren dan weer in ‘Looking Back To The Sixties’, met zang van Kor van Velzen. In de jaren zestig maakte het model Twiggy furore. Dat is ook Ferdi niet ontgaan, want hij vernoemt ze als onderdeel van zijn jaren ‘60 geschapen decor. ‘Mami Wata’ klinkt wat donkerder maar drijft ook op een indringende bluesgroove, terwijl in ‘Work That Body’ een flink stukje akoestisch gerockt wordt. Ferdi omarmt het leven en geniet van de mooie momenten. Daarvan getuigt het opgewekte fluitend ‘It’s Alright’. ‘Hometown’ zou zeker als perfecte soundtrack kunnen fungeren bij beelden over een dolend iemand die na een jarenlange afwezigheid terugkeert naar zijn thuishaven.
Ferdi Lancee heeft zijn ziekte een positieve draai gegeven. De prachtige songs, doorleefde vocalen, pakkende gitaarpartijen en de fantastische productie van ‘64’ zijn daar het torenhoog bewijs van. Een aanrader!

Lambert Smits (4 ½)

Due to his illness, Ferdi Lancee went through a difficult period in his life. However, he used that period to write wonderful songs. High quality blues, country and sixties pop. Very nice album!

Ten Years After: A Sting In The Tale

29/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Land Of The Vandals
Iron Horse
Miss Constable
Up In Smoke
Retired Hurt
Suranne Suranne
Stoned Alone
Two Lost Souls
Diamond Girl
Last Night Of The Bottle
Guitar Hero
Silverspoon Lady

Platenlabel
Butler Records

Labelnummer
BUR340034

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
V2 Benelux

Website Artiest
Ten Years After

Hoe relevant is een sixties band zonder de oorspronkelijke frontman? In 2013 overleed dé bandleader gitarist Alvin Lee aan complicaties bij een chirurgische ingreep. Hoeveel pech kan je hebben? Drummer Rick Lee en toetsenman Chick Churchill, oorspronkelijke leden sedert de oprichting in 1966, bleven niet bij de pakken zitten en vonden na een overgangsperiode gitarist/vocalist Marcus Bonfanti (Van Morrison, Ginger Baker) en bassist Colin Hodgkinson (Peter Green, Spencer Davis, Chris Rea). Een nieuwe tournee sproot voort uit het nieuwe elan en resulteerde uiteindelijk in nieuwe opnames. ‘A Sting In The Tale’ verscheen op 20 oktober van dit jaar en scoort nu reeds hoog in de bluesrock charts. Marcus Bonfanti bracht nieuw schrijversbloed in een ietwat verstarde band. De songs ruiken fris en toch niet vreemd. De spirit van Ten Years After dwaalt nog steeds rond. De evolutie in een halve eeuw en de noodzakelijke wissels hebben onmiskenbaar gevolgen op de sound. Het klinkt soms wat ruiger en Marcus’ composities sprankelen van inventiviteit (wow!). De inbreng van Chick Churchill op keyboard geeft nog steeds extra zuurstof en blijft onmisbaar. Veertien songs om te dansen, te headbangen, een whisky achterover te slaan, je vingers af te likken of gewoon te genieten. Bluesrock van de bovenste plank!

Line-up:
Chick Churchill (Keyboards)
Ric Lee (Drums)
Colin Hodgkinson (Bass)
Marcus Bonfanti (Vocals, Guitar)

Marino Serdons (4 ½)

A continuing tale in the story of Ten Years After. Indisputable undoubtedly the best bluesrock album of the year 2017!

Egil Olsen: You And Me Against The World

25/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ooh Yeah Wow
Better Man
Drivin Around (And Around)
You And Me Against TheWorld
All ears
You And I Forever
You Save TheDay
Pretty Brutal Day
Live Today Like It’s The Last
Lucky Guy

Platenlabel
Iknowwhatyoudidlast Records

Labelnummer
UIREC 021

Distributie
niet gekend

Promo-agent
Pias Benelux

Website Artiest
Egil Olsen

Op 6 oktober verscheen het vijfde album van de Noorse Egil Olsen, één van de beste songwriters uit Scandinavië. Baardman en cult-hero Egil staat ook bekend voor zijn computer games, videoclips en comic strips in de Noorse krantenwereld. Thema’s in zijn tekeningen en producties vind je ook terug in zijn muziek: love and hope in a mad World. De titel van het album, You And Me Against The World, is dan ook veelbetekend. De zachte singer songwriter gaat hier de iets heavier toer op. De intro is een funky 1min 21 sec die je onmoelijk nieuwsgierig en hongerig maakt. Een minuut later hoor je de getalenteerde songwriter zichzelf een ‘Better Man’ toezingen. Vanaf de titelsong, parlando en bruusk ondersteunt door distortion en bastrombone, besef je pas hoe gevarieerd Egil Olsen uit de hoek kan komen. Waarheid, eerlijkheid en gevoeligheid gaan hand in hand in lyrische teksten met een apocalyptische muzikale ondertoon. Prachtige pop en rocksongs, in een grafisch sterk hoesje, die zijn internationale fans zeker zullen waarderen.

Line-up:
Egil Olsen (Words & Music, Vocals, Guitars)
Klaus Robert Blomvik (Drums)
Butch (Percussion)
Jesse Heckman (Sax)
Kevin Steinman (Vocals, Trombone)

Marino Serdons (3 ½)

Fans of the Norwegion Egil Olsen will enjoy these beautiful pop and rocksong.
Truth, honesty + emotion all gathered in strong lyrics.

Ghalia & Mama’s Boys: Let The Demons Out

20/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

4am Fried Chicken
Let The Demons Out
Press That Trigger
Have You Seen My Woman
Hoodoo Evil Man
Addiction
All The Good Things
I’m Shakin’
Waiting
See That Man Alone
Hey Little Baby
Hiccup Boogie

Platenlabel
Ruf Records

Labelnummer
RUF 1250

Distributie
Amazon

Promo-Agent
Ruf Records

Website Artiest
Ghalia & Mama’s Boys

Ghalia Vauthier startte haar muzikale carrière in en rond de straten van haar eigenste Brussel. Haar repertoire bestaat hoofdzakelijk uit blues, R&B en opwindende rock’-n-roll. In 2011 was er het project Ghalia & The Naphtalines, dat met een regelmaat van een klok de Brusselse clubs onveilig maakte. Maar Ghalia bleef nummers schrijven en een ander project diende zich dan ook al even snel aan. Ze promootte onlangs samen met haar band Voodoo Casino het knappe album ‘Have You Seen My Woman?’. Samen maakten ze ook een verpletterende indruk op de Rockabilly Night in het CC Palethe in Overpelt. Met haar enorme krachtige stem is Ghalia Vauthier is misschien wel een reïncarnatie van Imelda May. Nu reisde Ghalia de wereld rond en ontmoette de jongens van de Mama’s Boys in New Orleans. Al heel snel ontstond er een ware chemie tussen Ghalia en Johnny Mastro (harmonica, vocals), Smokehouse Brown (gitaar), Dean Zucchero (bas) en drummer Rob Lee . Wat uiteindelijk uitmondde in deze uiterst knappe productieopnamesessie voor het label Ruf Records. Van de geëlektrificeerde openingssong ‘4am Fried Chicken’ krijgen we hier meteen ‘goosebumps’. Ghalia’s stem leent zich dan ook perfect voor deze muzikaliteit, net zoals Smokewater Brown’s bluesy gitaarriffs en Mastro’s vintage harpvirtuositeit. Met de titeltrack trekken we even naar de diepe blues geëlektrificeerde Delta. De Louisiana gemotiveerde track ‘Press That Trigger’ is alweer van een zeer hoog niveau. Ghalia neemt vocaal de band op een speelse New Orleans continuïteit. Na het exorbitante ‘Have You Seen My Woman’ komen de drums en harpgroove in ‘Hoodoo Evil Man’ het nummer enige Mardi Gras allooi meegeven. In het dobro, swamp en voodoo begeesterde ‘Addiction’ gaat het gashendel even verbuigend naar het negativisme, maar de John Lee Hooker boogie ‘All The Good Things’ en de denotatie sound van ‘I’m Shakin’ zijn alweer stellige culminatiepunten.
Het Texas blues geënthousiasmeerde ‘Waiting’ en in het soul betoverende ‘Hey Little Baby’ kunnen we alweer onze dansschoenen aantrekken. Het afsluitende ‘Hiccup Boogie’ is recht toe , recht aan boogiewoogie. Een stijl die is ingekleurd met Mastro’s pittige harp blow-outs. ‘Let The Demons Out’ is a blast of a release…!

Philip Verhaege (5)

A rising star meets Louisiana's hottest R & B band. The result is the exciting and handsome album 'Let The Demons Out'! Are Ghalia’s demons now tanned ...? I really do not know .. check it out!

Jack Tempchin: Peaceful Easy Feeling, The Songs Of Jack Tempchin

17/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Peaceful Easy Feeling
Part Of Me, Part Of You
Slow Dancing
The One You Love
Soul Searchin’
Already Gone
Privacy
Everybody’s Gonna Love Somebody Tonight
Party Town
It’s Your World Now

Platenlabel
Blue Elan Records

Labelnummer
BER 1049

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Frank Roszak

Website Artiest
Jack Tempchin

Jack Tempchin mag je gerust een ‘platina songschrijver’ noemen. De ontelbare hits waarvan hij writer of co-writer was, zijn amper te tellen. Zijn meest gekende wapenfeiten zijn ongetwijfeld de hits die hij schreef voor The Eagles en later voor de solocarrière van hun reeds overleden leadzanger Glenn Frey. Veel van zijn nummers werden ook gecoverd door o.a. Emmylou Harris, Tom Waits, Dave Edmunds, Linda Ronstadt en Jackson Browne. ‘Peaceful Easy Feeling’, ‘Already Gone’, ‘Somebody’ en ‘It’s Your World Now’ zijn allen tot stand gekomen door Tempchins inbreng en ondertussen onsterfelijk gemaakt door The Eagles. Maar liefst 42 van Jacks composities haalden platina, maar nooit heeft hij ze zelf opgenomen. Op ‘Peaceful Easy Feeling, The Songs Of Jack Tempchin’ doet hij het nu wel. Het album draagt hij trouwen op aan zijn compagnon en vriend Frey, die alle songs, met uitzondering van ‘Slow Dancing’ ofwel ooit zong of eraan meeschreef. Jack start, gesteund door een competente band, enorm sterk met ‘Peaceful Easy Feeling’, waarna hij solo, enkel begeleid door akoestische gitaar een indrukwekkend ‘Part Of Me, Part Of You’ neerzet. Op ‘Slow Dancing’, dat in 1977 een top 10 hit was voor Johnny Rivers, wordt Jack vocaal bijgestaan door niemand minder dan Rita Coolidge, terwijl Janiva Magness die eer te beurt valt op ‘Soul Searchin’’. Origineel lid van The Byrds, Chris Hillman en singer/songwriter, gitarist en banjospeler Herb Pedersen zijn van de partij op ‘Already Gone’ en afsluiter ‘It’s Your World Now’.
Tempchin heeft er lang aan getwijfeld of hij aan dit project wel zou beginnen, maar gelukkig heeft hij doorgezet. Jack zelf zegt dat dit album, vooral de duetten, iets wat hem volkomen vreemd was, hem muzikaal verrijkt heeft. Voor ons is het fantastisch om die gekende nummers eens te horen vertolken door hun schepper. Mooi album!

Lambert Smits (4 ½)

Jack Tempchin wrote countless hits for other artists. Among them are The Eagles and Glenn Frey. Many of his songs were sung by well-known artists. Now Jack himself prerforms some of those hits, and Rita Coolidge, Janiva Magness, Chris Hillman and Herb Pedersen help him. Impressive album!

William F. Souffreau: Tobacco Fields

12/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tobacco Fields
Take Me Home
Crazy Old Town
Schooldays
El Gringo
Going Back
Gool Ol’ Boys
Every Story
Walking The Dog
The Blues
The Emperor
Ravachol
The Great Rock ’n’ Roll Life
This Town

Platenlabel
Starman Records

Labelnummer
SMR 126

Distributie
Suburban/Bertus

Promo-agent
Starman Records

Website Artiest
William F. Souffreau

Rocker van eigen bodem William Souffreau heeft een muzikale carrière die reeds meer dan een halve eeuw overbrugt. Die loopbaan startte hij reeds in 1960 in de rock-‘n-roll band The Blue Jets, later gevolgd door The Four Rockets. Eén van zijn best gekende wapenfeiten verwierf hij in 1970, toen hij de heavy rockgroep Irish Coffee op poten zette, waarmee hij 1 LP en 4 singles uitbracht en wiens ‘Masterpiece’ ook daadwerkelijk een meesterwerk was en nog steeds is. Zijn solocarrière begon hij in 1990 en ondertussen heeft hij op die manier al een tiental voortreffelijke albums op de markt gebracht. Met Irish Coffee treedt hij nog steeds op, maar daarnaast vindt hij toch nog tijd om solo actief te blijven. ‘Tobacco Fields’ is zijn recent album, waarop hij het gezelschap krijgt van een uitgelezen groep muzikanten. Onder hen treffen we o.a. Jean-Marie Aerts, Kloot Per W, Walter Broes, Jan Hautekiet, Stevens Janssens, Gert Meert en Jan Blieck aan. Niet van de minsten en dat blijkt ook uit de 14 songs op dit schijfje, die deels autobiografisch zijn. 14 Nummers die internationale klasse uitstralen. Met de eerste noten van de ietwat swampy, door Broes’ gitaar gedragen titeltrack heeft William je dadelijk steevast in zijn greep. Jou loslaten zal hij pas 14 nummers later doen. De orgel van Jan Hautekiet introduceert ‘Take Me Home’, inclusief een subliem stukje pedalsteel van Jan Oelbrandt, dat me aan het betere werk van de onlangs overleden Tom Petty doet denken. Stevig rocken doet ‘Crazy Old Town’, waar het snarenspel van Jean-Marie Aerts de goede tijd van TC Matic doet herleven. Daarna keren wij met een authentiek klinkend ‘Schooldays’ terug naar de oorsprong van de rockabilly. Jeugdherinneringen van spelen in een kroeg waar blues en rock & roll verplichte kost zijn, komen aan bod in ‘El Gringo’. Elk verhaal heeft zijn mindere zijde. Een statement dat William fantastisch verwoordt in het dreigende ‘Every Story’ en na het beluisteren van ‘Walking The Dog’ mag hij zonder schroom solliciteren voor een plaatsje bij ZZ Top. Dit laatste is uiteraard positief bedoeld. Rock & roll heeft in William nog steeds een trouwe aanhanger. Hij eert het genre dan ook met veel verve in ‘The Great Rock ’n’ Roll Life’. Met de intieme jazzy en enige rustige song ‘This Town’ trekt Souffreau de deur achter zich dicht.
‘Tobacco Fields’ is een kanjer van een album. Wie nu nog durft zeggen dat in België geen steengoeie rockalbums worden gemaakt……kan maar best uit mijn omgeving blijven! Koooooopen die schijf!!!

Lambert Smits (5)

In 1970 William Souffreau founded the legendary heavy rock band Irish Coffee. William is now 71 years old, but he still rocks like in his teens. 'Tobacco Fields' should be on the shelf of every rock fan. Buuuuuuuy that album!

King King: Exile & Grace

11/10/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

(She Don’t) Gimme No Lovin’
Heed The Warning
Broken
Find Your Way Home
Tear It All Up
Betrayed Me
Long Time Running
Nobody Knows Your Name
I Don’t Wanna Lie

Platenlabel
Manhaton Records

Labelnummer
Hatman 2048

Distributie
Niet Meegedeeld

Website Artiest
King King

Alan Nimmo mocht dan geplaagd zijn door stemproblemen, waardoor het tourschema van de band moest herzien worden, toch kunnen de fans van de band uit Glasgow zich voorlopig al laven aan King King’s vierde studioalbum. Zonder hun eigenheid te verloochenen, slaan Nimmo en zijn kompanen toch een ietwat andere richting in. Het geheel mag dan nog bluesy klinken, toch duiken er meer rockgeluiden op. Rockgeluiden die verwijzen naar Bad Company, Whitesnake en Thunder en meteen van opener en het tevens als single verkrijgbare ‘(She Don’t) Gimme No Lovin’ een klasbak van een bluesrocker maken, inclusief een echte Nimmo gitaarriff en prima toetsenwerk van Bob Fridzema. Opvolger ‘Heed The Warning’ is een typisch King King nummer, met doorleefde zang van Alan en een heerlijk retro klinkende riff. Een nummer dat tijdens een concert zeker zal vlammen. Maar ook in ballades zijn de heren van King King grootmeesters. ‘Find Your Way Home’ is er zo eentje. Aanzwellende toetsen, ondersteunende gitaren en Alan in een formidabele melancholische zangmodus. Stampende ritmische bluesrock is eerder het hoofdingrediënt voor ‘Tear It All Up’. Het door drums op de rails gezette bluesrockende ‘Long Time Running’ is een nummer dat een serieus 70’s gevoel veroorzaakt en zich vanaf de eerste maal tussen je oren nestelt. Steviger gaat het eraan toe op ‘Nobody Knows Your Name’ waar weer een prominente rol is weggelegd voor de toetsen en bij afsluiter ‘I Don’t Wanna Lie’ moet ik onvermijdelijk denken aan ‘Stevie Wonder goes rock’.
Met ‘Exile & Grace’ slaat King King toch een beetje een andere weg in. Blues is nog aanwezig, maar de meer toegevoegde rock, geeft de band een immense dosis energie, waardoor het album een pak intenser klinkt dan hun vroeger werk.

Lambert Smits (5)

'Exile & Grace' lets hear some other King King. The blues is still present, but influences from classic rock are more on the for plan. It gives the band an extra dose of energy, which makes the album very intense. Highly recommended!

Big & Rich: Did It For The Party

27/9/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

California
Did It For The Party
Congratulations (You’re A Rockstar)
Turns Me On
Wake Up Wanting You
Smoke In Her Eyes
No Sleep
We Came To Rawk
Funk In The Country
The Long Way Home
Freedom Road
My Son (Featuring The Isaacs)
Lie Cheat Of Steal

Platenlabel
Big & Rich Records LLC/Thirty Tigers

Labelnummer
BSR002CD

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
V2 Benelux

Website Artiest
Big & Rich

Voluit heet het duo Big Kenny en John Rich. Beiden zijn zowel songwriter, zanger als gitarist. In 2004 lanceerden Big & Rich hun debuutalbum ‘Horse Of A Different Color’, waarvan maar liefst vier tracks het tot de country top 40 schopten. Inmiddels is ‘Did It For The Party’ reeds hun zesde studioalbum. De eerste track ‘California’ is de single die uit het album werd getrokken en die zet meteen de lijnen uit voor de volgende 12 tracks. Big & Rich staan met één voet in de door stevige, strakke gitaren gekenmerkte rock en met de andere in de country. Al dient er wel bij vermeld te worden dat de rock vaak de country versmacht. Vocaal zijn beide heren ook best te pruimen, maar echt vlammen doet het album niet. Moesten Big & Rick het een beetje subtieler hebben aangepakt, zou dit wonderen hebben verricht. Dat hoor je trouwens op de sublieme ballade ‘Lie Cheat Or Steal’. Let wel, ‘Did It For The Party’ is echter geen slecht album, alleen is de productie naar Amerikaanse normen. Die normen staan wel garant voor een commercieel album, dat best zal verkopen, maar jammer genoeg te gladjes klinkt.
Dat Big & Rich live de sterren van de hemel spelen, wil ik best geloven maar op dit album ontbreekt die magie.

Lambert Smits (3 ½)

Mix of rock and country, leaded more by rock than by country.

Various Artists: One Way Glass (Dancefloor Prog, Brit Jazz & Funky Folk 1968-1975)

21/9/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

Trifle: One Way Glass
Colosseum: Elegy
Curtis Maldoon: Man From Afghanistan
Paul Brett Sage: 3D Mona Lisa
Quiksand: Home Is Where I Belong
Second Hand: Somethin’ You Got
Paladin: Get One Together
Fat Mattress: Cold Wall Of Stone
Hard Stuff: Libel
Gravy Train: Sanctuary
The Web: City Of Darkness
Patrick Campbell-Lyons: Out Of Nowhere
Gasoline Band: The Bitch
Pentangle: I Saw An Angel
Jonesy: Ricochet
Edwards Band: Revolution’s Death Man
Bond & Brown: Macumbe
CMU: Henry
Knocker Jungle: Sunburnt Virgin Trousers
Climax Chicago Blues Band: Cubano Chant
Open Road: She’s My Sister
The Crazy World Of Arthur Brown: The Lord Doesn’t Want You

Disc 2

Melanie: I’ve Got My Mojo Working
Blue Mink: Eyeballs
Chillum: Celebration
John Kongos: Confusions About A Goldfish
Skin Alley: Skin Valley Serenade
Jody Grind: Little Message
Dana Gillespie: Weren’ Born A Man
Hardin & York: Drinking My Wine
Juicy Lucy: She’s Mine, She’s Yours
Burnin’ Red Ivanhoe: Avez-vous Kaskelainen?
Demon Fuzz: Message To Mankind
Alan James Eastwood: Closer To The Truth
Siren: Wake Up My Children
Curtis Knight Zeus: The Devil Made Me Do It
Atlantic Bridge: Hilary Dickson
Blue Beard: Sly Willy
Joan Armatrading: Mean Old Man
The Spencer Davis Group: Funky
The Foundations: In The Beginning

Disc 3

John Kongos: He’s Gonna Step On You Again
Paladin: Bad Times
The Tremeloes: Instant Whip
Atomic Rooster: The Rock
Fat Mattress: Margarita
Soft Machine: Gesolreut (live)
Bridget St. John: Some Kind Of Beautiful
Audience: House On The Hill
Noir: Indian Rope Man
Skin Alley: So Many People
Trifle: Alibi Annie
Juicy Lucy: I’m A Thief
Hanson: Travelling Like A Gypsy
Fair Weather: Looking For The Red Label
The Web: I’m A Man
Pesky Gee: Pigs Foot
The John Schroeder Orchestra: One Way Glass

Platenlabel
RPM Records

Labelnummer
RPMBX 537

Distributie
Cherry Red

Promo-agent
Cherry Red

Website Artiest
Geen

‘Nostalgie’ is een woord dat vaak onterecht gebruikt wordt. Op het internet vonden wij volgende passende omschrijving: ‘Nostalgie is een vorm van heimwee. Het drukt een algemeen verlangen naar vroeger uit, naar de “goede oude tijd”. Vaak gaan nostalgische gevoelens gepaard met een bepaald jeugdsentiment. Wanneer mensen denken aan hun jeugd kunnen daarbij vervlogen herinneringen over bijvoorbeeld de jeugd ontstaan’.
Vooral dat tweede deel van hogergenoemde omschrijving erken ik persoonlijk als echte ‘nostalgie’. Vandaar ook dat ik deze box met 3 cd’s mag omschrijven als nostalgie of liever nog als pure nostalgie. Maar goed, genoeg haarkloverij, over naar de muziek dat dit trio cd’s bevat en laat ons maar meteen klaar en duidelijk zijn, dit is muziek uit de periode dat er nog muziek gemaakt werd. Muziek die meerdere decennia later nog steeds uitermate blijft boeien. Zoals de subtitel reeds aangeeft, krijg je hier 58 songs in diverse muziekgenres. Songs die de tand des tijds moeiteloos doorstonden en waar een streepje psychedelica nooit ver weg was. Bands als Colosseum, Quicksand, Fat Mattress, Pentangle, The Crazy World Of Arthur Brown, Melanie, Blue Mink, Dana Gillespie, The Spencer Davis Group, The Foundations, The Tremeloes, Soft Machine en Atomic Rooster, zullen bij velen een belletje doen rinkelen, door de hits die ze scoorden. Maar eind jaren zestig, begin jaren zeventig was er zoveel meer aan mooie muziek. Muziek die destijds nog niet kon gedownload worden en daardoor vaak aan je neus voorbijging omdat de plaatselijke platenboer (nog zo een praktisch uitgestorven beroep) er geen oren naar had.
Daarom zijn wij RPM Records enorm dankbaar voor deze release. Als toemaatje krijg je er nog een prachtig 40 pagina’s in kleur tellend boekje bij met informatie over de artiesten. Haal ‘One Way Glass’ meteen in huis en voel je 40 jaren jonger, tenminste als je die bewuste periode hebt meegemaakt. Maar ook voor de jongere muziekliefhebbers is deze box verplichte kost!

Lambert Smits (5)

Super music from the late 60's, early 70's. 100% recommended!

Elles Bailey: Wildfire

7/9/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wildfire
Same Flame
What If I
Barrel Of Your Gun
Perfect Storm
Let Me Hear You Scream
Shake It Off
Shakles Of Love
Believed In You
Howlin’ Wolf
Girl Who Owned The Blues
Time’s A Healer (Bonus Track)

Platenlabel
Outlaw Music

Labelnummer
OLMCD001

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Broere Promotion

Website Artiest
Elles Bailey

‘Wildfire’ is het debuutalbum van de uit Bristol komende Elles Bailey. Alhoewel Elles haar debuutalbum dit jaar op de markt wou brengen, gebeurde dit toch eerder toevallig. Tijdens een trip naar de USA boekte zij in Nashville een studio, waar zij met gerenommeerde muzikanten als o.a. Bobby Wood, Chris Leuzinger, Wes Little en Roger Cook, van plan was om een demo op te nemen. De zaken liepen echter zo goed, zodat Elles er vertrok met een full album op zak. Eenmaal terug in Engeland werkte zij met Jonny Henderson op Hammond en gitarist Joe Wilkins de songs verder af, met ‘Wildfire’ als resultaat. Het album start enorm straf met de titeltrack, die geïntroduceerd wordt door een vurige bluesy slidegitaar, waarna de heldere stem van Bailey invalt. Het met krachtige gitaren overgoten rockende ‘Same Flame’ stelt wat teleur, maar met het rustige door piano aangestuurde ‘What If I’, maakt Elles die misstap goed, om nog maar te zwijgen over het knappe, ingetogen ‘Girl Who Owned The Blues’. Een wel heel apart eerbetoon valt Chester Burnett te beurt in het op bluesrock drijvende ‘Howlin’ Wolf’.
Bailey laveert tussen blues en rock, waardoor ze laat horen dat ze van vele markten thuis is. Het meest overtuigend klinkt ze echter in de ballades. Pluspunt is bovendien dat ze weet hoe degelijke songs in mekaar dienen te zitten. Minpuntje, al zal dat niet voor iedereen gelden, is het ietwat overdreven gebruik van de slidegitaar. Dat neemt echter niet weg dat ‘Wildfire’ wel eens het startsein zou kunnen zijn voor een succesvolle carrière.

Lambert Smits (4)

With Wildfire, Elles Bailey delivers a cool debut album, with songs inspired by blues and rock. However she convinces the most in the ballads.

Steve Winwood: Winwood Greatest Hits Live

6/9/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

I’m A Man
Them Changes
Fly
Can’t Find My Way Home
Had To Cry Today
Low Spark Of High Heeled Boys
Empty Pages
Back In The High Life Again
Higher Love
Gimme Some Lovin’

Disc 2

Rainmaker
Pearly Queen
Glad
Why Can’t We Live Together
40.000 Headmen
Walking In The Wind
Medicated Goo
John Barleycorn
While You See A Chance
Arc Of A Diver
Freedom Overspill
Roll With It

Platenlabel
Thirty Tigers Records

Labelnummer
WM002

Distributie
Bertus

Promo-agent
V2 Benelux

Website Artiest
Steve Winwood

Toen de in 1948 geboren Stephen Lawrence ‘Steve’ Winwood in 1963 toetrad tot The Spencer Davis Group, kon je bij wijze van spreken, met je oren dicht al horen dat in Winwood een waar genie gehuisvest was. Niet alleen was hij toen reeds een begenadigd Hammondspeler, hij had tevens het talent om songs te schrijven die decennia later nog steeds niets aan kracht hebben ingeboet. ‘I’m A Man’ en ‘Gimme Some Lovin’’ waren grote hits voor The Spencer Davis Group, die ook scoorde met ‘Keep On Runnin’’ en ‘Somebody Help Me’. Na zijn lidmaatschap aan The Spencer Davis Group, vervoegde Winwood nog Blind Faith, Traffic en Go, waarna hij een lange en succesvolle solocarrière begon. Een solocarrière die, naast een resem oerdegelijke, maar bij het grote publiek minder bekende songs, hits opleverde als ‘Back In The Highlife Again’, ‘Higher Love’, ‘When You See A Chance’ en ‘Arc Of A Diver’, om er maar enkele te noemen. Hits, die hij samen met nog een aantal andere nummers op ‘Winwood Greatest Hits Live’, zijn eerste livealbum als soloartiest, brengt. Iedere rechtgeaarde muziekliefhebber kent hogergenoemde nummers uit het hoofd, maar zoals je ze op dit album hoort, hoorde je ze nog nooit. Alle songs zijn uitgewerkt tot nummers variërend van pakweg 4 minuten tot bijna 9 minuten. Geen sinecure en zeker niet wanneer je ze boeiend wil houden. Wel, laat ons maar meteen duidelijk zijn, Steve Winwood is hier met vlag en wimpel in geslaagd. En eerlijk, wij hadden ook niet anders verwacht. Zelf neemt hij nog steeds met zijn Hammond een groot deel voor zijn rekening, maar tevens geeft hij ruimte aan percussie, saxen, fluiten, elektrische gitaren en mandoline. Het gevolg is dat funk, soul, jazz en wereldmuziek meer prominent aanwezig zijn, waardoor de songs herboren worden. Alle nummers worden ingeleid door lange solopartijen, waardoor een heerlijke, relaxte sfeer wordt geschapen. Voeg daarbij de onnavolgbare, vanop mijlenver herkenbare stem van Winwood en je weet dat je met de aanschaf van deze dubbel-cd, een meesterwerk van een super getalenteerde muzikant in huis haalt. Zelfs als je alles van Steve in de platenkast hebt staan, is je Winwoodcollectie onvolledig zonder deze ‘Winwood Greatest Hits Live‘. Verplichte kost!

Lambert Smits (5)

Phenomenal performances of well-known and less well-known songs from Winwood's oeuvre. Long, relaxed intro's give the songs, that range between 4 and 9 minutes, a beautiful second life. A must have!