DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Sweethearts Of The Rodeo
2. You’re Gonna Change
3. High Wind Slick Roads
4. The Hardest Way To Part
5. Foothill Freeway
6. To Be Alive
7. Knowlton County Township
8. Rented Room
9. Cartwheel Avenue
10. Something Missing

Platenlabel
Paradiddle Records
 
Labelnummer
Promocd
 
Distributie
Paradiddle Records
 
Website Artiest
Pete Mancini

Pete Mancini richtte in 2009 de New Yorkse rockband Butchers Blind op, waarin hij als frontman fungeert. Met het debuutalbum ‘Foothill Freeway’ probeert hij het nu ook op eigen benen. Dat doet hij met een mix van country, folk en een vleugje Southern Rock. Hij laat zich bijstaan door een voltallige band, waarin vooral Skip Krevens op pedalsteel een nogal prominente plaats inneemt. Het eerste nummer ‘Sweethearts Of The Rodeo’ is een countrynummer, waar hier en daar wat invloeden uit de folk opduiken. Folk dat de grootste inspiratie leverde voor de intieme akoestische titeltrack, waar Russ Seeger een mooi stukje op fiddle aan toevoegt. ‘The Hardest Way To Part’ is licht country rockend, terwijl de banjo in ‘To Be Alive’ de song een bluegrass tintje bezorgt. Voor een mooie pianoballade zorgt ‘Rented Room’ dan weer. Iain Matthews, voormalig lid van Fairport Convention en oprichter van Matthews Southern Comfort mag achter de microfoon plaatsnemen in misschien wel de sterkste song op het album, namelijk het uit zijn album ‘Zumbach’s Coat’ stammende ‘Cartwheel Avenue’.
‘Foothill Freeway’ is een niet onaardig debuut, maar ook niet meer.
 
Lambert Smits (3 ½)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. If I Was A Wheel
2. Never Was A Dancer
3. Poisoned Rivers
4. Drifter’s Lament
5. Rodeo Queen
6. What Kind Of World
7. With Every Heartbeat
8. How To Tell A Friend Goodbye
9. Walk In The Mud
10. The Living Daylights

Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Promocd
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
KG Music Press
 
Website Artiest
Mike Younger

Op 17 jarige leeftijd verliet Mike Younger zijn veilige thuishaven in Halifax Nova Scotia om de wereld te zien. Terwijl hij per trein en autostop door Canada trok, trachtte hij te overleven door het spelen van blues, traditionele country en rock-‘n-roll in straten, parken en metrostations. Toen hij 20 was, trok hij naar New York op zoek naar de oorsprong van de muziek die hij koesterde. Een optreden voor een radiostation in New Orleans bracht hem onder de aandacht van Rodney Crowell die in 1999 als producer verantwoordelijk was voor Mike’s album ‘Somethin’ In The Air’. Ondertussen zijn wij meer dan een decennia verder en steekt het vierde album van deze dichter en troubadour in ons afspeelapparaat. Wat meteen opvalt is Mike’s doorleefde stem. Begeleid door bas, drums en keys opent hij dan ook enorm straf met het country rockende ‘If I Was A Wheel’, waarin Mike tevens zijn gitaartalent laat blijken. Liever de geur van het asfalt dan de dansvloer moet Mike gedacht hebben. Lekker rockend en dansend, wringt hij zich toch als een Fred Astaire door ‘Never Was A Dancer’. Bezweet van zijn eerste danspassen, neemt Younger even wat gas terug met de ballade ‘Poisoned Rivers’, waarin een leuke folky harmonicasolo. Wanneer de ‘Rodeo Queen’ op het toneel verschijnt, gaan de mannenharten weer wat sneller kloppen, zo ook dat van Mike. Het is echter niet allemaal rozengeur en maneschijn. Daarover mijmert Mike in het sobere ‘What Kind Of World’. Vrolijk en optimistisch gaat het er daarna gelukkig weer aan toe in ‘With Every Heartbeat’. Naast zijn rockzijde heeft Younger ook een soulkantje. Dat laat hij horen in ‘How To Tell A Friend Goodbye’. Met Tom Petty in het achterhoofd sluit het album met ‘The Living Daylights’ af.
Het album werd reeds in september 2013 ingeblikt, maar Mike’s muziek is zoals blijkt, tijdloos. Net trouwens zoals het statement ‘Little Folks Like You And Me’, maar dat is weer een ander verhaal!
 
 
Lambert Smits (4 ½)

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:

1. Come
2. I Got Your Back (featuring KK Watson & Dam Funk)
3. Chance For Us (featuring Daryl Hall & Bobby Strickland)
4. Fiction
5. Beginning Of The End (featuring John Boutte)
6. Tin Foil Hat (featuring Donald Fagen)
7. Look At Me (featuring Michael Holman)
8. Let’s Do This (with Moe Berg)
9. Sleep (with Joe Walsh)
10. That Could Have Been Me (featuring Robyn)
11. Deaf Ears (with Trent Reznor & Atticus Ross)
12. Naked & Afraid (featuring Betty La Vette)
13. Buy My T
14. Wouldn’t You Like To Know (with Rebop Tundgren)
15. This Is Not A Drill (featuring Joe Satriani)

Platenlabel
Cleopatra Records
 
Labelnummer
CLO 0586
 
Distributie
Cleopatra Records
 
Promo-agent
Glass Onyon
 
Website Artiest
Todd Rundgren

Hoe relevant vind hij zichzelf nog??  Todd Rundgren’s roots gaan terug naar de jaren zeventig met zijn psychedelische band Nazz (dat geen potten brak, maar veel waardering oogstte in het progressieve milieu).  In 1972 verscheen het dubbelalbum Something/Anything dat de hits ‘I saw the Light’ en ‘Hello It’s me’.  Een jaartje later volgde het meer progressieve album ‘A wizard/ A True Star’. Volgens velen het hoogtepunt in zijn carrière.  Terend op dat succes richtte hij de band Utopia op.  Beoordeel dit zelf maar, voor mij was het reeds afgelopen.
Met enige scepsis beluister ik nu zijn recent album waarin hij een resem bekende artiesten zijn composities laat aanvullen.  Todd Rundgren is altijd een meester geweest in melodische soulvolle songs.  Ook hier tracht hij met  middelmatig succes je emotioneel te beroeren.  Gelukkig zijn daar KK Watson om ‘I Got Your Back’ een funky cachet te geven. En Donald Fagen maakt van ‘Tin Foil Hat’ een Steely Dan nummer.  Waar zit die bijdrage van Todd?? 
Als een witte overjaarse ridder (of zwart schaap) aansluiting zoekt met hedendaagse muziekstijlen, keert mijn maag zich om.  Hiphopper Michael Holman laat zich misbruiken in ‘Look At Me’ (naar wie moeten wij kijken?).  Wel herademen met gitarist Joe Walsh in de ballad  ‘Sleep’, eenvoudig en lichtjes kinderlijk, maar daarom niet minder mooi.  Passeert eveneens de revue, de Zweedse Robyn in ‘That Could Have Been Me’, pure R&B met een typische Todd begeleiding.  Experimenteel wordt het in ‘Deaf Ears’ met Trent Reznor (bekend van Five Inch Nails).  Ook Daryl Hall en Joe Satriani zijn van de partij en mikken op hun eigen achterban. Vijftien niet altijd even boeiende songs staan op dit eclectisch cdee’tje.  Zelfs de fans twijfelen aan de eerbaarheid van zijn ridderschap.
 
Marino Serdons (3)

DETAIL  ALBUM
 
Tracks:

1. Too Far Behind
2. On My Feet
3. Hey It’s Me
4. One Day
5. Flatline
6. Met Her For
7. Hold On
8. Scam
9. You’ll Be With Me
10. Some They Do
11. You’Re Not Alone

Platenlabel
Cleopatra Records
 
Labelnummer
CLO 0576
 
Distributie
Cleopatra Records
 
Promo-agent
Glass Onyon
 
Website Artiest
Bobby Kimball

De seventies rockband Toto scoorde beter in de USA dan op het Europese vasteland.  Boegbeeld en zanger Bobby Kimball beleefde zijn hoogdagen tot hij in 1984 werd buitengeschot wegens overmatig druggebruik.  Enkele jaren later herpakte hij zich en zijn carrière kwam terug op rails .  Samenwerking met enkele Yes-leden steunde hem in zijn zelfvertrouwen.  Na enkele omzwervingen in Duitsland en Nederland (bij Kayak) steeg hij terug op de muziekladder. Sedertdien heeft hij enkele solo-platen op zijn naam staan waarvan het derde nu in mijn oren dreunt.
‘We’re not in Kansas anymore’ opent met de R&B song ‘Too Far Behind’ waarin zijn stem nog steeds even krachtig doorklinkt. Swingende rocksongs, met een ondersteuning van een blazerssectie, afgewisseld met een eerste ballad ‘One Day’. De stem van Bobby Kimball die vol passie je hart probeert te veroveren.  Ook de prachtig gezongen ballads ‘Hold On’ en ‘You’l be with me’ houden je in een emotionele greep.  Over heel de cd vind je sterke gitaarpartijen van Dave Barnett en Arnie Vilches.  En de gitaarsolo’s van Adam Schwem zijn van een ‘Van Halen’-niveau.
Bobby Kimball kan nog altijd de harten van menige grijze dame veroveren en bewijst op zijn leeftijd zijn relevantie.
 
Line-up:
Bobby Kimball (Lead Vocals)
Dave Barnett, Arnie Vilches, Adam Schwem (Guitars)
Brian Bromberg (Bass)
Joel Taylor (Drums)
John Zaika (Keyboards)
 
Marino Serdons (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Diamond in the Sky
2. Dreamer
3. Border Song
4. Drown
5. Mamma (I Get a Little Crazy)
6. More Like Love Divine
7. Mamma Said
8. Remains of the Day
9. The Show Must Go On
10. Beautiful Man
11. Nights in White Satin

Platenlabel
Tanzan Music

Labelnummer
TM17C013

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
Jessie Galante

Vooraleer deze Amerikaanse zangeres in haar thuisstad in Buffalo, New York solo ging, zat ze in 2 bands, waaronder Actor, met wie ze “First Lady Of Rock” gekroond werd. Toen ze naar LA verkaste vervoegde ze de groep Fire. Jessie komt voort uit Siciliaanse ouders, maar haar Italiaanse achtergrond beperkte haar niet. Ze toerde doorheen Nederland, België, Hongarije en Duitsland. Toen Fire ermee ophield nam ze haar eerste solo-cd ‘Gesua’ op. Twee jaar later volgde het album ‘Spitfire’, beiden geproduceerd door haar echtgenoot Larry Swist. In datzelfde jaar werd Jessie opgenomen in de Buffalo Music Hall of Fame. Tussen augustus 2013 en juli 2013 leefde het echtpaar in Keulen en reisden ze naar New York, Nederland en Italië om songs op te nemen voor dit album. Maar op 28/12/2013 overleed Larry Swist en Jessie stelde de release van deze cd uit. Nu is hij uitgekomen en bevat harde rockmuziek. Je kan ze soms vergelijken met Tina Turner in haar rocksongs. Jessie covert Elton John’s ‘Border Song’ en The Moody Blues’ ‘Nights In White Satin’. Ze bezit een krachtige stem, daarover bestaat geen twijfel. 

Patrick Van de Wiele (4)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. You Don’t Love Me Any More
2. Johnny & Bo
3. Q Sounds Groove
4. Listen To The Showman Twang
5. Cachaça
6. Dreams On Screen (Dolce Vita Dream)
7. Gangsters
8. I’m Hurting
9. Tura Satana Tribute Song
10. You Don’t Love Me (Horns Version)
11. Love Jinx

Platenlabel
Catty Town Records
 
Labelnummer
CTR005
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Chris Weidler
 
Website Artiest
The Dustaphonics

In 2008 vroeg de iconische Japans Amerikaanse actrice Tura Satana, die Vara speelde in de in 1965 uitgebrachte Russ Meyers cultklassieker ‘Faster Pussycat Kill Kill’ aan DJ Healer Selecta aka Yvan Serrano om wat muziek te componeren voor haar volgende film. Meteen waren The Dustaphonics geboren, alhoewel zij eerder een concept dan een band zijn. Teamleider is bandleider, muziekregisseur en producer DJ Healer Selecta die voor iedere song de geschikte muzikanten selecteert uit de Londense muziekscene, om daarmee een band samen te stellen. Op ‘Johnny & Bo’ spelen dus ook een groot aantal muzikanten mee. Om tot The Dustaphonics te kunnen behoren, moet je wel een passie hebben voor 50s / 60s rhythm 'n' blues, rock-’n-roll, rockabilly, instrumentale surf, soul, funk, garage en 70s punkrock. Al deze invloeden mixen The Dustaphonics tot een energieke, positieve en feestelijke sound. Naast de swingende surfsound die vorige releases van de band kenmerkte, brengen zij op ‘Johnny & Bo’, hoe kan het anders, een ode aan grootheden Bo Diddley en Johnny Ramone. Aftrappen gebeurt punkrockend met ‘You Don’t Love Me Any More’. Diddley komt daarna onmiddellijk aan bod tijdens de met zijn beat voortgestuwde titeltrack, waar hij al vlug het gezelschap krijgt van Johnny Ramone. Opzwepend funky, inclusief blazers gaat het eraan toe op ‘’Q Sounds Groove’, waarna met ‘Listen To The Showman Twang’ naar de alom gekende surfsound van The Dustaphonics wordt teruggekeerd. De band switcht van stijl dat het een lieve lust is. ‘Cachaça’ start als een bossa nova om later te zegevieren als een formidabel surfnummer. Van originaliteit gesproken! Originaliteit die ook terug te vinden is in het door Billy Gales in 1961 uitgebracht Ike Turnernummer ‘I’m Hurting’, dat hier een met verbluffende twang versierd fiftiesjasje aangemeten krijgt. Tura Satana die aan de wieg stond van The Dustaphonics en overleed in 2011 krijgt een eerbetoon in het hitsige ‘Tura Satana Tribute Song’. Instrumentaal surfend sluit de band dan weer af met ‘Love Jinx’.
Op dit album vermengen The Dustaphonics niet alleen de muzikale erfenissen van Bo Diddley en Johnny Ramone, maar blijven zij ook trouw aan hun schitterende surfsound.
 
 
Lambert Smits (4 ½)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Austin I’m Flying
2. Austin Rodeo
3. Live Music Capitol
4. Texas Weather (Shadow Queen)
5. Magic In The Air
6. Rancho Austinado
7. Dance With Me Mom
8. Austin Holds A Place
9. Austin Save My Love (Losing You)
10. Amor Amor Amor
11. Austin Prison Blues
12. Austin Marching
13. Austin Where I Long To Be

Platenlabel
Round Rock Records
 
Labelnummer
RR0030
 
Distributie
Round Rock Records
 
Promo-agent
Glass Onyon
 
Website Artiest
Frank And The Band

Fehmi Nuhoglu, aka Franky, is een Texaanse zanger/gitarist, die zijn liefde voor Austin, Texas heeft vastgelegd in een rockopera. Franky is blijkbaar niet over één nacht ijs gegaan, want voor de uitvoering van deze rockopera, heeft hij beroep gedaan op een indrukwekkende lijst muzikanten. Franky bespeelt maar sporadisch elektrische gitaar en ook de zang laat hij meestal over aan anderen. Met succes trouwens. Zo maken we in opener, de van strijkers voorziene ballade ‘Austin I’m Flying’ al dadelijk kennis met de imponerende stem van Brian Leach. Dat Austin een smeltkroes is van diverse muziekgenres komt tot uiting in ‘Austin Rodeo’ en ‘Rancho Austinado’ ode’s aan de country. De stevige rock komt dan weer aan bod in het van blazers voorziene en door Franky gezongen ‘Live Music Capitol’. Rock die een vervolg krijgt in het naar de hardere soort neigende ‘Austin Save My Love (Losing You)’.  Rhythm & blues is dan eerder een kolfje naar de hand van zangeres Lynne Jordan, op harmonica geassisteerd door Matthew Skoller in ‘Texas Weather (Shadow Queen)’. Een  streepje reggae sluipt binnen in ‘Amor Amor Amor’ en met ‘Austin Prison Blues’ gaan wij…..juist de bluestour op.
‘Austin, Texas, The Rock Opera, A Texas Love Story’ is een sterk album geworden. Ik weet niet of het de bedoeling is om deze rockopera ook live op te voeren met deze cast. Het zou in ieder geval een schitterende voorstelling worden.
Franky tekende voor alle songs, voor de mixing en ook voor de job van producer. Knap staaltje van vakmanschap!
 
Lambert Smits (5)

DETAIL ALBUM

Tracks:

DISC ONE:
1. MAMA (HE TREATS YOUR DAUGHTER MEAN) – LITA ROZA
2. I NEED YOUR LOVING - RONNIE JONES & THE NIGHT-TIMERSV 3. BABY, DON’T DO IT – LAUREL AITKEN
4. TABOO MAN - ALEXIS KORNER’S BLUES INCORPORATED
5. PILLS - MICKEY FINN & BLUE MEN
6. WORK SONG – JAMES ROYAL
7. SEVENTH SON - THE SECOND THOUGHTS
8. COMIN’ HOME BABY - THE MARK WIRTZ ORCHESTRA & CHORUS
9. IT’S A LIE - PHILIP GOODHAND-TAIT & THE STORMSVILLE SHAKERS
10. ANDIDOJUSTWHATIWANT - THE BO STREET RUNNERS
11. AND MY BABY’S GONE – THE MOODY BLUES
12. LIKE THAT - MIKE COTTON SOUND
13. GONNA MAKE A WOMAN OF YOU - A BAND OF ANGELS
14. SHE’S A GIRL - THE ATTRACTION
15. IT’S ALRIGHT - THE ROCKING VICKERS
16. READY, STEADY - THE CLOCKWORK ORANGES
17. CAN YOU HEAR ME – THE CYMBALINE
18. A TU VERA – THE TOMCATS
19. I AIN’T GOT YOU - FIVE’S COMPANY
20. THE SNAKE - KEVIN ‘KING’ LEAR
21. JUGGER TEA - OLIVER BONE
22. DON'T THAT BEAT THEM ALL - JUST FIVE
23. NO OTHER BABY - CHAD & JEREMY
24. GOTTA GET THROUGH TO YOU - EDEN KANE
25. BIG FAT SPIDER - HEINZ
26. YOU'RE GONNA GET YOUR WAY – GLENDA COLLINS
27. WHAT AM I DOING HERE WITH YOU - TWINKLE
28. ROLLING ON – NORMA LEE
29. THE OTHER SIDE OF LOVE – THE CARAVELLES
30. TIMEISONMYSIDE-FOUR+ONE

DISC TWO:
1. NIGHT COMES DOWN – MICKEY FINN
2. SHORT CHANGE – SPENCER DAVIS GROUP
3. BIG BARE BEAT - THE BRITISH LION ORCHESTRA
4. PHONE ME - ROBB AND DEAN DOUGLAS
5. MY LOVE - RONNIE JONES
6. THE SOCIETY FOR THE PROTECTION OF LOVE - THE STORMSVILLE SHAKERS
7. WHAT’S HER NAME - GUY DARRELL
8. COUNT ME OUT - KEVIN ‘KING’ LEAR
9. CAN’T STOP TALKIN’ ABOUT MY BABY – MIKE PATTO
10.SOUL SERENADE – THE MIKE COTTON SOUND
11.KNOCK ON WOOD – OLIVER BONE 
12.JUST ONE MORE CHANCE – THE OUTER LIMITS
13.DON’T STOP GIRL – DOMINIC GRANT 
14.WHEN I THINK OF YOU - TWIGGY 
15.YEH YEH - THE MARK WIRTZ ORCHESTRA & CHORUS
16.THAT DRIVING BEAT - THE FAVOURITE SONS
17.BLOW UP – THE IN CROWD 
18.PARTY LINE – THE ATTRACTION 
19.ARTHUR GREEN – ANDY ELLISON 
20.CYPRESS (PREVIOUSLY UNISSUED) – THE TRUTH
21.SINK OR SWIM - CIRCUS 
22.SHE WAS REALLY SAYING SOMETHING - DOC THOMAS GROUP 
23.TAKE ME FOR A LITTLE WHILE – RUSTY HARNESS
24.BABY AND ME – THE HAMMERS 
25.GOING GOING GONE - MIKE HURST & MIKE D’ABO
26.THERE IS – THE SHADROCKS 
27.AFRODISIAC – THE WEB 
28.FALLING IN LOVE WITH YOU – THE REACTION
29.EAST SIDE 628 – AL SAXON
30.A MAN NEEDS LOVE – THE BROTHERS GRIMM

DISC THREE:
1. GIRL ON A MOTORCYCLE - THE BRITISH LION ORCHESTRA
2. THE EAGLE FLIES ON FRIDAY – THE EXCEPTIONS
3. LONDON BRIDGE IS COMING DOWN – THE SPECTRUM
4. ELEVATOR - GRAPEFRUIT
5. PEACOCK DRESS – SUN DRAGON
6. LOOKING TOWARDS THE SKY - DAVEY PAYNE & THE MEDIUM WAVE
7. VIOLIN SHOP – THE ALAN BOWN
8. REMEMBER THE TIMES – MIKE STUART SPAN
9. HOLD ON – RUPERT’S PEOPLE
10. GIVE WHAT YOU TAKE (DEMO) - THE LOMAX ALLIANCE
11. SECOND FIDDLE - THE GNOMES OF ZURICH
12. I’VE GOT MONEY - THE CRAZY WORLD OF ARTHUR BROWN
13. COME AND PLAY WITH ME IN THE GARDEN – JOHN’S CHILDREN
14. FIRE IN THE CITY – THE DEVIANTS
15. SUNSHINE SUPERMAN - BIG JIM SULLIVAN
16. TOMORROW NEVER KNOWS - THE MIRAGE
17. FLOWERS ARE FLOWERING (DEMO) - THE 23RD TURNOFF
18. MR. UNIVERSE – EPISODE SIX
19. I DON'T MIND – FAT MATTRESS
20. HOW DO YOU FEEL – SOUNDS INCORPORATED
21. INFATUATION – THE SECRETS
22. CALL ME LIGHTNING – THE GOOD VIBRATIONS
23. MAE WEST - KEN MOULE’S LONDON JAZZ CHAMBER GROUP
24. PUMPKIN MINI – KATCH 22
25. EINER KLEINER MISER MUSIK - TONY RIVERS & THE CASTAWAYS
26. THANK YOU BABY FOR COMING - THE MATCHMAKERS
27. THE MEANING OF LOVE – PUTNEY BRIDGE

Platenlabel
RPM Records

Labelnummer
RPMBX535

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiesten
Niet van toepassing hier

Zij die nog steeds beweren dat de beginjaren zestig vergankelijk waren, hebben dit nu voor de zoveelste keer op rij verkeerd ingeschat. Want dankzij het voortreffelijke RPM Records krijgen we weer een pakketje binnen waarop niets anders dan fantastisch verloren “gewaande” klassiekers zijn samengepakt.
Uiteraard vinden we er enkele grote namen op terug maar maar de minder bekende zorgen wel voor een serieuze afleiding. Onder die minder in het oog springende bands ontstond later wél een nieuwe band zoals bv. Episode 6 dat we nu nog kennen als Deep Purple weliswaar met een andere line-up maar Glover, Blackmore en Gillan waren toen al aanwezig. We mogen weer eens genieten van de prachtige tonen van “Mr. Universe”. Nog een andere toonaangevende band die hier zijn bijdrage levert zijn The Moody Blues maar de line-up voor Justin Hayward als frontman dus. Dennie Laine (later bij Paul McCartney’s Wings) zorgt op “Ain’t My Baby Gone” voor de ietwat vreemdse vocalen die we gewend zijn van de Moody Blues.
We blijven graag nog even stilstaan bij de uit de band springende namen: John’s Children, Alexis Korner’s Blues Incorporated, The Mark Wirtz Orchestra, The Mike Cotton Sound, Spencer Davis Group, The In-Crowd, Grapefruit en The Crazy World Of Arthur Brown.
Ook de toenmalige modewereld, met als grootste vertegenwoordiger toen het Britse model Twiggy, sprong op deze kar en pikten buiten hun fysieke vormen ook nog een een centje mee maar dan weer op vocale schaal. Met “What Am I Doing Here With You” wist Twiggy toch voor een verrassing te zorgen. 
Maar een van de betere nummers is ongetwijfeld Lita Roza met “Mama (He Treats Your Daughter Means)”. Geschreven door Johnny Wallace en Herbert J. Lance maar door Ruth Brown in 1952 reeds opgenomen is en blijft dit een juweeltje. The Rockin’ Vickers was niet bepaald de band die het ging maken, zeker niet met dit nummer “It’s Alright’, wat eigenlijk een blueprint was van de Who’s “The Kids Are Allright”, maar het meest in het oogspringende was dat we aan het lead gitaar niemand minder vonden dan Ian “Lemmy” Kilmister (Motörhead).
De soulliefhebbers krijgen hier een ietwat tegenvallende versie van de soulklassieker “Knock On Wood” van Eddie Floyd maar nu gesigneerd door Oliver Bone.
Maar een band die het zeker had kunnen maken waren de exponenten van de toen West-Indische soul en reggae stroming The Shadrocks die hier met  het geweldige soul en R&B nummer “There Is” een fantastisch, dansbaar nummer wisten af te leveren. En mooie liedjes duren niet lang, ook hier niet.
En zo kunnen we nog uren doorgaan maar dat is niet de bedoeling wat deze box moet een verplichte 2017 aankoop worden gezien hij stikt van al die mooie soms gewelddadige, soms passionele nummers. Ontdek zélf wat deze nieuwe release nog méér te bieden heeft.
Nog wat interessante namen die hier opduiken en die zeker een lichtje bij velen zal doen laten opgaan zijn bv. The Mirage, Putney Bridge, Fatt Mattress, Mike Stuart Span enz.

Alfons Maes (5)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:
Players Blues
Whole Lotta Gravy
Foolish Mind
Hard To Tell You
Shaker Down Below
Easy To See
Just Wanna
Got One On Ya
Let’s Get Randy
Man On Fire

Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Promocd
 
Promo-agent
Sarah French Promotion
 
Website Artiest
Boogie Patrol

Boogie Patrol was voor mij een totaal onbekende band. Een beetje surfen op het net leerde dat de groep sinds 2007 bestaat en Canada als thuishaven heeft. Blues, rock, soul en funk definieerden de muziek van dit vijftal, dat zich op dit album laat assisteren door The Mocking Shadows Horns. Met hoge verwachtingen werd het schijfje dan ook in het afspeelapparaat gestoken. Die hoge verwachtingen werden bij de eerste noten van ‘Players Blues’ meteen ingelost. Rott’n Dans stem schuurt, en dan mag je letterlijk nemen, tegen de blazers aan, met als resultaat een dijk van een met soul overgoten funksong. Dan’s harpwerk, messcherpe gitaren, op speed drijvende drums en aanzwellende toetsen geven opvolger ‘Whole Lotta Gravy’ al het nodige, voor een rockend en rollend hoogtepunt. Eventjes wat soulvol gas terugnemen met ‘Foolish Mind’ en ‘Hard To Tell You’, maar met het door mondharmonica geïntroduceerde ‘’Shaker Down Below’ doet de vaart opnieuw zijn intrede. Boogie bluesrockend zet de band zijn tocht daarna verder met ‘Easy To See’. Dat er fun en spelplezier in de studio heerste, valt dan weer te beluisteren op het no-nonsense ‘Let’s Get Randy’.
Wat een stem, wat een blazers, wat een sound, wat een soul, wat een rock, wat een funk, wat een album en zo kunnen we nog wel enkele regels vullen. Beter is om Boogie Patrol zo vlug mogelijk op onze Belgische podia te inviteren.
 
Lambert Smits (5)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Smokescreen
2. Mr. Wilson
3. Together Alone
4. Grow
5. Chaos
6. In This Time
7. Cross Our Hearts
8. Possibilities
9. The Voice
10. The Circus

Platenlabel
DMF Records
 
Labelnummer
Promocd
 
Promo-agent
PRESCRIPTIONPR
 
Website Artiest
Sound Of The Sirens

Sound Of The Sirens is het uit Exeter komende akoestisch folkpoprockduo Abbe Martin and Hannah Wood, die na enkele gesmaakte ep’s met ‘For All Our Sins’ aan hun debuutalbum toe zijn. Wat meteen opvalt, is dat de stemmen van Abbe en Hannah wonderlijk accorderen. ‘Smokescreen’, dat als single uitgebracht wordt, is een uptempo song die folk en lichte pop meesterlijk samenbrengt en al dadelijk een schot in de roos. In opvolger, het rustige, door akoestische gitaren gedragen ‘Mr. Wilson’, krijgt de folkzijde de bovenhand. En opnieuw grijpt de mooie samenzang je bij je nekvel. Die prachtige samenzang loopt trouwens als een rode draad door alle songs. Overtuigen van hun zangtalent doet het duo nogmaals op hoog niveau in ‘In This Time’ dat a capella naar de eindstreep gezongen wordt. Maar ook de arrangementen zijn om van te smullen. Dat uit zich ondermeer in ‘Together Alone’, waarin een kippenvel bezorgend zweverig instrumentaal intermezzo, je meteen in zijn greep heeft. ‘Chaos’ heeft niets gemeen met zijn titel, maar is een mooi, op ukelele dansend, gestructureerd nummer.
Met ‘For All Our Sins’ leveren de dames meer dan een mooi visitekaartje af. Dit duo verdient internationale erkenning en liefst zo vlug mogelijk!
 
 
Lambert Smits (5)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Rolling Along
2. Brand New Day
3. Easy As It Seems
4. I Think Of You
5. Goodnight Waltz
6. Damned (If You Do)
7. I Will Be Yours
8. Ride With Me
9. I Wish You Well
10. For The Ages

Platenlabel
Thirty Tigers
 
Labelnummer
Promocd
 
Distributie
V2 Records Benelux
 
Website Artiest
The Mavericks

Bij het grote publiek is deze, reeds meer dan 25 jaar geleden in Miami opgerichte band, vooral bekend van zijn kaskraker ‘All You Ever Do Is Bring Me Down’, waarin de inmiddels legendarische accordeonspeler Flaco Jimenez een prachtige solo neerzette. The Mavericks hebben echter meerdere fantastische songs opgenomen, waarvan een groot deel terug te vinden is op het onlangs verschenen album ‘All Night Live, vol.1’. De energie en ambiance druipt van dit album af en wie hun optreden vorig jaar op Sjock meemaakte, weet waarover wij spreken. Een nieuw album stemt ons dan ook goedgezind, want of je nu al of niet fan bent van deze band, een goed gevoel bezorgen deze heren je steeds weer. En dat is niet anders op ‘Brand New Day’. Het mag dan wel een nieuwe dag en een nieuw album zijn, maar het recept blijft hetzelfde. Trouwens ‘never change a winning team’ is een uitspraak waar wij hier wel echt blij om zijn. Country, tex-mex, polka, rock, wals en noem maar op, The Mavericks draaien er hun hand nog steeds niet voor om. ‘Brand New Day’ is dan ook andermaal een dansbare schijf geworden. De accordeon, fiddle en banjo zetten meteen de toon in het vrolijk huppelende ‘Rolling Along’, waarna de met een knipoog naar Phil Spectors ‘wall of sound’ gearrangeerde titeltrack, in volle glorie de nieuwe dag verwelkomt. Cha cha cha is de ondertoon van ‘Easy As It Seems’, gevolgd door het met honkende sax op sporen gezette zwoele ‘I Think Of You’. ‘I Will Be Yours’ is dan weer een superieure lovesong, terwijl we in ‘Ride With Me’ een swingende tex-mex rondrit door de USA aangeboden krijgen.
Als je je eerstvolgende party met kwaliteitsmuziek op gang wil brengen, mag deze van The Mavericks niet ontbreken. Dat geldt trouwens voor hun hele oeuvre.
 
 
Lambert Smits (5)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Damascus Disco
2. Easy Money
3. Wild Wild Wild Wild
4. Barbera Sunlight
5. So Close
6. Umberella
7. Let’s Put The Pressure On
8. Shrink
9. Invite Me To Your Party
10. Ther’s A Wilderness Here
11. Row Boys Row

Platenlabel
BMG
 
Labelnummer
538268982
 
Distributie
BMG
 
Promo-Agent
Promo Belgium: Philip Bossuyt
 
Website Artiest
Fischer-Z

John Watts is al veertig jaar de spilfiguur rond de band Fischer-Z. Zijn bio- en discografie hoeven allang geen betoog meer bij de doorwinterde muziekfanaat. Wie kent er nu de wereldhits
‘So Long’, ‘The Worker’, ‘Marlies’ of ‘Pretty Paracetamol’ niet. Of de succesvolle albums ‘Word Salad’ uit 1979, ‘Going Deaf For A Living’ (’80) en ‘Red Skies Over Paradise’ uit 1981 niet. Het jaar 2017 wordt er alvast weer een om in te kaderen voor Watts en band. Een nieuw album, de  nieuwe single ‘Damascus Disco’, zijn veertigjarige carrière en een boek…. En als dit alles nog niet voldoende is komt er ook nog eens een extensieve concertreeks. Met andere woorden, het wordt razend druk voor en rond de 62-jarige John Watts. Maar was hij na drie succesalbums destijds niet uitgekeken op het succesverhaal Fischer-Z? Gelukkig niet voor zijn grote schare fans. Vorige zomer zagen we de band nog schitteren op de laatste zomer editie van het Patersdreef Blues Festival in Tielt. Toen we backstage aan de praat raakten met John konden we tussen de regels al bemerken dat er iets groots op tilt stond. Iets unieks! Wel, dat is het met de release ‘Building Bridges’ ook geworden. John Watts bouwt met zijn nieuwe cd niet alleen een brug naar zijn muzikale verleden. Hij buigt zich tekstueel vooral over het bouwen van bruggen naar het hedendaagse en het momentele. Brugverbindingen en bouwconstructies naar religie, linkse en rechtse politici, arm en rijk en de tegengestelde standpunten over wereldwijde migratie zijn hier schering en inslag. En terecht als je het ons vraagt. Kortweg, de hedendaagse politiek schreiende toestanden die wereldwijd in opspraak komen weerklinken in heel wat nummers. Watts heeft na 40-jaar nog niets ingeboet wat betreft zijn stem consistenties of coherentie. Samen met James Bush (drums, percussie) en backingvocalisten Leila Watts en Nick Brine  trok hij naar de Leeder’s Vale Studios in Wales. Het album opent meteen spectaculair met de singel ‘Damascus Disco’ en zijn aanwakkerende en hypnotiserende gitaarriffs. En het muzikale feestje gaat onverstoord verder in geïnfluenceerde ‘Easy Money’, een bittere compromis over de bankencrisis en Hugo de makelaar in zijn blauw maatpak. Het nummer ‘Wild Wild Wild Wild’ zal ook snel een spraakwaterval zijn tijdens de liveshows. De track ‘Barbera Sunlight’ wordt ingekleurd door een blazerssectie. De nummers ‘So Close’ en ‘Umberella’ zijn geënthousiasmeerd met die typerende Fischer-Z sound . Het uptempo ‘Let’s Put The Pressure On’ staat in aangename antithese met het punk gevoelige ‘Shrink’. Watts gaat hier terug naar de observatie van de menselijkheid. Hoe hij probeert te achterhalen wat de gedragingen zijn, zonder te oordelen of te veroordelen. De song ‘Invite Me To Your Party’ is een relatief rustig opbouwend nummer. De simplistische tekst  is heel wat diepzinniger dan je op het eerste gehoor zou denken. De ballade ‘There’s A Wilderness Here’ is haast het enige cesuur in de release. De akoestische afsluiter ‘Row Boys Row’ is alweer ingekuild met krijtende, schreiende consignes en emotionele sjibbolets. Wat een (h)eerlijk album is ‘Building Bridges’!
 
Philip Verhaege (5)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Carry On
2. Copper Hill
3. Blood Red Shoes
4. Love’s The Devil’s Foe
5. Shadow Song
6. Surfer Joe
7. Starlite Motel
8. Sweet Angela
9. Tiger Honey
10. Franklin Avenue

Platenlabel
Fluff & Gravy Records
 
Labelnummer
FNG037
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Son Of The Velvet Rat

Son Of The Velvet Rat is het project van de Oostenrijkse singer/songwriter Georg Altziebler en zijn echtgenote Heike Binder. In 2013, met vijf albums op hun palmares, lieten Georg en Heike Oostenrijk voor wat het was en verkasten zij naar Joshua Tree. ‘Dorado’ is  hun zesde album en het eerste dat gelanceerd wordt vanuit hun nieuwe woonplaats. Georg neemt naast de zang ook de gitaren, e-bow, melodica, harmonica en een deel van de percussie voor zijn rekening. Echtgenote Heike is te horen op orgel, accordeon en backing vocals. Voor dit album liet het duo zich bijstaan op drums, piano, autoharp, marxophone, akoestische en elektrische bas en aanvullend gitaarwerk. Vanaf het eerste nummer valt het speciale geluid op van het duo. Georgs stem klinkt schors en doorleefd en alhoewel ze niet zo donker klinkt als die van Tom Waits, doen de nummers mijn gedachten toch regelmatig afdwalen naar diens repertoire. Maar ook het werk van Nick Cave is vaak een referentiepunt. Folk, rock, Americana, het zit allemaal in de muziek van Son Of The Velvet Rat. Het duo laat je ervaren wat er omgaat in de ziel van deze muziekgenres. In die ziel vieren optimisme, vrolijkheid en hoop geen hoogtij. Daarentegen geven donkere, mysterieuze hersenspinsels de te volgen muzikale richting aan. De manier waarop Georg, die verantwoordelijk is voor het ontstaan van alle tracks, dit in de prachtige songs weet te gieten, getuigt van vakmanschap. Hoewel de meeste nummers rustig voortkabbelen, drijven de demonische drums en pompende bas het tempo ietwat op tijdens ‘Surfer Joe’. De songs zetten je verbeelding aan het werk en al vlug creëer je de bijhorende clips.
‘Dorado’ is geen alledaags werkstuk, maar wel het perfecte album voor luisteraars die hun muzikale horizon willen verbreden. Knap werk!
 
Lambert Smits (4)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Someone Needs To Fight This War
2. We’re Better Than This
3. Why? Tell Me Why?
4. Blinded By The Mist
5. A Time Of Reckoning
6. Edge Of The World
7. Take Me Down The Trace
8. The Long Haul (For Roz)
9. A Secret Chord
10. The Unraveling

 
From The ‘Root Of The Sun’ Sessions
 

1. Put It Back, Again
2. Red Sparrow

Platenlabel
Cottage Sound Recordings
 
Labelnummer
CSR 009
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Steve Mednick

Was Mednicks ‘Root Of The Sun’, waarvan u de review eveneens op deze site kan lezen, reeds een schot in de roos, wel dan is ‘The Ceremony Of Innocence (Problems In Democracy Volume IV)’ zijn volgende voltreffer. Ook hier laat Steve zich weer begeleiden door die fantastische The Ruminators. Bovendien gaat Steve tekstueel nog een heuse stap verder. De politieke situatie in zijn thuisland laat ook hem niet onberoerd. Dat gaat van de verkiezing van Trump als nieuwe president, de wapenhandel en het daarmee gepaard gaande gebruik van vuurwapens in de Amerikaanse samenleving, tot de heimwee naar de samenleving ten tijde van ‘one nation, one people’. Het ontreddert Steve soms, waardoor hij zich vaak eenzaam en in de hoek geduwd voelt. Hoe moet het nu verder met de maatschappij, religie en verdraagzaamheid? Dit alles brengt Steve tot bij de luisteraar in sublieme rock- en folksongs. Alle songs parels zijn en het voor Hillary Clinton geschreven  ‘A Time Of Reckoning’ is het zelfs nog een beetje meer.
Steve Mednick draagt het album op aan zijn tante Roz Larman, die samen met haar echtgenoot het iconische radiostation Folkscene in L.A. uit de grond stampte. Als bonus krijg je nog twee songs van de ‘Root Of The Sun’ sessies. Prima album!
 
Lambert Smits (4 ½)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. A Wanted Man
2. The Passing And Loss Of Time
3. Don’t Leave Me Lonely
4. Lorena
5. Words Are Gone With The Wind
6. At Every Turn
7. The Angels They Are Crying
8. One Night In July
9. The Little Steps
10. Arc Of The Universe
11. The Wizzard Of Sighs
12. The Stormy Sea
13. Don’t Know Why
14. Hidden Highway
15. Rudy D
16. Salvation Alley
17. A Little Angel

Platenlabel
Cottage Sound Recordings
 
Labelnummer
CSR 008
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Steve Mednick

Alhoewel Steve Mednick reeds meer dan 10 albums op zijn naam heeft staan, was deze ‘Root Of The Sun’ mijn eerste kennismaking met deze Amerikaanse singer/songwriter. De nummers op dit album hebben tijd gehad om te rijpen. Het leek wel of ze een tijdje gemarineerd moesten worden, alvorens ze op het publiek konden worden losgelaten. In 2013 startte Steve namelijk met dit project om het pas in 2015 af te ronden. Steve, die zelf gitaar, harmonica en keyboards speelt laat zich hier bijstaan door The Ruminators op bas, banjo, akoestische gitaar, leadgitaar, synthesizer, drums, percussie en sax. Steve mag dan wel geen superieure stem bezitten, maar met ‘A Wanted Man’ met prachtig saxwerk van Tommy Weeks, rockt hij als de jonge Springsteen. De man wordt wel eens vergeleken met Bob Dylan. Daar zijn wel wat sporen van terug te vinden in de ballades ‘Don’t Leave Me Lonely’ en ‘Words Are Gone With The Wind’.
Maar ook in een akoestische setting scoort Mednick. Dat valt te beluisteren op het folky ‘Lorena’ en tijdens ‘The Little Steps’ kan je heerlijk wegdromen. Bovendien zijn de gesproken tracks ‘Intro Side 1’ en ‘Intro Side 2’ niet alleen origineel, maar ook zeer gevat.
Vernieuwend is Steve Mednick niet, maar kwalitatief steekt hij met kop en schouders boven veel van zijn jongere collega muzikanten uit. ‘Root Of The Sun’ behoort tot de betere hedendaagse rockalbums en voor mij mag Steve Mednick in één adem genoemd worden met Springsteen, Petty en Seger.
 
Lambert Smits (4 ½)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:
           

1. Horizontal
2. Heartbeat Smile
3. Sunday Morning Feeling
4. Suit Of Lights
5. Redemption Blues
6. Shave The Cat
7. Johnny Volume
8. Beauty Of Your Smile
9. I Don't Want To Play Guitar Anymore
10. Beauty And The Buzz
11. Luna De Miel
12. Farewell To The Good Times

Platenlabel
Fantasy
 
Labelnummer
FAN 3726002
 
Distributie
V2 Records Benelux
 
Promo-Agent
Niet Gemeld
 
Website Artiest
Alejandro Escovedo

Alejandro Escovedo heeft in zijn lange carrière al heel wat muziekgenres verkent. Van country over rock en zelfs punkachtige toestanden zijn hem niet wereldvreemd.  In 1998 noemde het gezaghebbende tijdschrift No Depression hem zelfs ‘Artiest of The Decade’. Nu heeft Alejandro met medewerking van heel wat bekend volk zoals Peter Buck (gitaar) van REM en bassist Scott McCaughey uit de bands Young Fresh Fellows en Minus 5, enkele knappe rock nummers geproduceerd. Verder vind hij met Kurt Bloch (lead gitaar), John Moen (drums), Kelly Hogan (vocals), Corin Tucker (vocals op ‘Luna De Miel’ en ‘Shave The Cat’) en bariton saxofonist Steve Berlin de ideale backingband. Als producer werd alweer Tony Visconti gestrikt. Tony verrichtte in het verleden schitterend werk voor David Bowie. Het album opent meteen spectaculair met het opwindende ‘Horizontal’ en het met gitaarriffs doorspekte ‘Heartbeat Smile’. De diepe bas intro uit ‘Sunday Morning Feeling’ vind meteen een involging met de opzwepende drumslagen. De mooi ingekleurde ballades ‘Suit Of Lights’ en ‘Redemption Blues’ laten zien waar Alejandro’s geest zich muzikaal vrijwaart. Het nummer ‘Save The Cat’ is dan weer activerende bluesrock en staat in aangename antithese met de zwaarmoedige gitaarriffs van ‘Johnny Volume’ en ‘Beauty Of Your Smile’. Van het semi akoestische ‘Beauty And The Buzz’ gaat het gezwind naar het merkwaardige en punkachtige ‘Luna De Miel’, om eningzins verder te borduren op de akoestische annotaties van ‘Farewell To The Good Times’. Na deze officiële afsluiter komt het experimenterende ‘Thought I’d Let You Know’ ons nog enigszins verrassen. Nice!
 
Philip Verhaege (4 ½)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Time for a change
2. Nobody will ever help you
3. 20th century
4. See my car
5. I don’t need you
6. Woman don’t love me
7. When I’m down
8. Only lonely me
9. Lonely tears
10. Mad Jane
11. Tomorrow
12. Freedom
13. Tu es mon enfer
14. Cocaine blues

Platenlabel
Starman Records
 
Labelnummer
SMR080
 
Distributie
Xxx
 
Promo-agent
Xxx
 
Website Artiest
Starman Records

Felix Huybrechts’ plekje aan het firmament van de Belgische muziekhelden is al enige tijd verzekerd, dankzij zijn piekfijne vaderlandse releases van ondermeer Tjens Couter, Lavvi Ebbel, Marcel Vanthilt, etc. Zijn grootste verdienste – en wellicht diegene die het langst zal nazinderen – is zijn ‘Belgian Vaults’-serie, waarvan nu het vijfde deel is  verschenen. Het opzet is ongewijzigd: tracks van obscure, quasi onbekende Belgische acts, een zeldzame uitzondering buiten beschouwing gelaten. Volledig naar Huybrechts’ goeddunken en voorkeur. Een ware ontdekkingstocht voor de luisteraar. Dankzij ‘Volume Four’, bijvoorbeeld, ken ik het geniale ‘Satan in eigen persoon’ van Fabian Collin. Peperduur op 7”, betaalbaar dankzij ‘Belgian Vaults’. Ook ‘Volume Five’ staat weer vol obscuur lekkers. De énige bands die een belletje doen rinkelen, zijn Paul’s Collection (die Keys & Chords enkele jaren geleden nog heeft kunnen interviewen) en de alombekende Ferre Grignard. Maar wie zijn The Jumpers? The Mec-Op Singers? The Midgets? Geen idee. Gelukkig geven de liner notes telkens broodnodige achtergrondinformatie. ‘Belgian Vaults’ is nog steeds dé referentie voor de rehabilitatie van vergeten parels van eigen bodem. Een heerlijke compilatie die u vandaag nog mag kopen.
 
Julian De Backer (4)
 
Felix Huybrechts has rightly earned his place in the pantheon of Belgian musical heroes, thanks to his neverending efforts to preserve and re-release domestic albums by Tjens Couter, Lavvi Ebbel, Marcel Vanthilt and others. His biggest contribution – and the one that will echo in eternity – is his ‘Belgian Vaults’ franchise, of which the fifth instalment has just been released. The set-up stays the same: tracks by obscure, semi unknown Belgian acts, with the odd famous exception. A true listener’s treasure trove. Thanks to ‘Volume Four’, I discovered the brilliant ‘Satan in eigen persoon’ by Fabian Collin. Pricey on 7”, affordable thanks to ‘Belgian Vaults’. ‘Volume Five’ offers more of the same. The only bands that ring a bell (at least to the best of yours truly’s knowledge) are Paul’s Collection (Keys and Chords had the chance to interview a new incarnation of said band a few years ago) and the very famous Ferre Grignard. But who are The Jumpers? The Mec-Op Singers? The Midgets? Not a clue. Luckily, the liner notes are helpful as ever in providing necessary background information and fascinating tidbits. ‘Belgian Vaults’ remains THE reference for rehabilitating our native soil’s forgotten gems. A lovely compilation that demands to be purchased, preferably today.
​

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Change On A Feeling
   
2. Tender Babes
3. Hollywood Rock And Roll
4. Bach Onto This
5. Before I Forget
6. Say It's All Right
7. Burntwood
8. Where Are You ?

Bonus Tracks:

1. Going Home  (7” B-Side)
   
2. Ravel's Pavane  (Outtake)
3. Bach Onto This  (7” Single Edit)
4. Lady
5. For A Friend

Platenlabel
Purple Records

Labelnummer
Purple006

Distributie
Cherry Red Records

Website Artiest
Jon Lord

‘Before I Forget’ is een album dat het levenszicht reeds zag in 1982, de periode waarin Lord de toetsen bepotelde bij Whitesnake.
Buiten Whitesnake kennen we hem ook nog als keyboardwizzard van The Artwoods en natuurlijk de legendarische Deep Purple.
Lord is er helaas ook niet meer bij, hij vertrok enige tijd geleden naar de eeuwige jachtvelden.
Voor de opname van dit album wist hij enkele vrienden op te trommelen: Ian Paice (drums), Bernie Marsden (gitaar), Neil Murray (gitaar, bass), Cozy Powell en Simon Philips en tal van backing vocalisten.
Het originele acht tracks tellende album verschijnt nu in een uitgebreide versie want er werden maar liefst vijf extra nummers toegevoegd.
‘Before I Forget’, en dit dankzij de extra tracks, is een zeer gevarieerd album geworden. Songs als ‘Bach Onto This’, ‘Say It’s All Right’ en bij de bonusnummers waren het vooral ‘Going Home (7# B-Side) en ‘Lady’ die opvielen.
Verwacht geen Deep Purple geweld, neen, dit is een luisteralbum met tal aan diverse muziekstijlen.

Alfons Maes (3)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1.  It Never Rains in Southern California
2. I'm a Train
3. When I Need You
4. Give a Little Love
5. Alejate
6. To All the Girls I Loved Before
7. Estrellita
8. When You Tell Me That You Love Me / One Moment in Time (Medley)
9. Nothing's Gonna Stop Us Now
10. Don't Turn Around
11. The Free Electric Band
12. The Air That I Breathe

Platenlabel
BMG
 
Labelnummer
538246982
 
Distributie
BMG
 
Promo-agent
Gentle Promotion
 
Website Artiest
Albert Hammond
 
 


 

 
 
 

We kennen hem allemaal nog van zijn tijdloze wereldhits maar ook om zijn persoonlijkheid. Albert is nu eenmaal die rockster die je best mag knuffelen gelijk om welk moment van de dag.
‘The Free Electric Band’, ‘I’m A Train’ en ‘When I Need You’ zijn maar enkele van die pareltjes die Albert de wereld wist in te sturen. Dus er is niets nieuws aan de hand, zou je zeggen.
Welja, hij heeft een grabbel gedaan uit zijn backcatalogus en heeft achter ieder van deze sterke nummers een volledig symfonische orkestratie gezet. Het resultaat mag er wezen want ieder nummer heeft nu een nieuw leven gekregen.
Het gaat allemaal om nieuw opgenomen nummers, zelfs die hij voor anderen schreef zingt hij nu zelf in en dat is even wennen. Zo krijgen we de hit van Leo Sayer, ‘When I Need You’ maar dan nu in een Hammond-versie. Zelfs Starship’s versie van ‘Nothing's Gonna Stop Us Now’ moet wijken voor de soloversie van Albert. Dit nummer werd destijds bekroond met een Oscar voor beste song in de film ‘Mannequin’ uit 1987.
The Hollies boekten serieus wat succes met Hammonds ‘The Air That I Breathe’. Uiteraard mocht dit nummer hier niet ontbreken en luister vooral naar de fragile stem van Albert. Gewoonweg geweldig!
De hippiesong ‘The Free Electric Band’ mocht ook niet op dit parcours ontbreken. Het symfonisch begin laat ons meteen wegdromen naar meer leuke dingen in deze re-release.
Ondanks alle misere in de wereld weet Albert Hammond ons voor een zoveelste maal te vertederen met zijn tijdloze songs. Songs waar je nu, en in dit nieuwe jasje, keer op keer naar kunt blijven luisteren.
 
Alfons Maes (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. La Nuit
2. Question de Chance
3. Les Yeux de ma Mère
4. Heureux Présage
5. La Belle Etoile
6. SOS
7. Adieu Mademoiselle
8. Alaska
9. Place des Corps Saints
10. La Géante
11. Le Grand Voyageur
12. Le Chemin

Platenlabel
Niet gekend

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Decamps

Promoagent
Chris Prouvé

Website Artiest
Va à la plage

Als je aan een strand denkt, denk je meestal aan wuivende palmbomen en blauwe zee, maar hier gaat het wel degelijk over ons Noordzeestrand. Een honderdtal kilometer daarvandaan, in Brussel meerbepaald zag deze groep in 2010 het levenslicht. Zanger Julien Coene ontmoette er in een bar Fernand Cocq. François Willemaers en Benoît Vrelust kwamen erbij. Het jaar daarop vervoegde Gilles Arbeau hen, de groep was compleet. Hun gemeenschappelijke noemer werden de vakanties als kind aan de kust. In 2013 kwam hun debuut EP uit, en na een campagne van crowdfunding is hun eerste full album een feit. Uiteraard is die compleet Franstalig, met als opener de single ‘La Nuit’. De titeltrack is luchtige poprock, waarna de Arno cover ‘Les Yeux de ma Mère’ wat funky invloeden vertoont. Vervolgens de melancholische ballade ‘Heureux Présage’ waarna ‘La Belle Etoile’ weerom de poprock toer opgaat. ‘SOS’ klinkt melancholisch en poëtisch, en daarna heeft ‘Adieu Mademoiselle’ weer wat funky invloeden. Een Brussels product dat er best mag wezen. 

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Fools Gold Rush
2. Trolls
3. Uphill Climb
4. Mary Carroll Park
5. Hairy Mountain
6. Greedy World
7. Confide In Me
8. Too Much (Or Not Enough)
9. Something To Hide
10. Broken Path

Platenlabel
Alive Natural Sound
 
Labelnummer
Alive185-2
 
Distributie
Sonic Rendezvous
 
Promo-agent
Klanderman Promotion
 
Website Artiest
Datura4

Dom Marianis band DM3, die bestond van 1993 tot 1999, werd meermaals uitgeroepen tot beste liveband van Australië. (zie ook review ‘maart 2016’). Marian speelde al in een tiental bands en projecten waaronder de legendarische The Stems, maar sinds enige tijd leidt hij Datura4, een explosieve (psychedelische) rockband. Hij richtte de band op, samen met jeugdvriend Greg Hitchcock, die zijn sporen al verdiende bij You Am I, The Monarchs en Tim Finn.
‘Hairy Mountain’ is een op en top rockalbum. De power blaast je haast uit je schoenen. Maar het is niet zomaar power zonder visie. Nee, het zijn zorgvuldig geschreven songs, doordacht en melodieus. Acht songs werden geschreven door Dom Mariani, terwijl zijn partner in crime, Greg Hitchcock er ook twee aanleverde. Dat zijn de jaren 1970 aandoende rocker ‘Greedy World’ en het vroege Kiss-achtige ‘Too Much (Or Not Enough)’
Het album opent met de zware stonerrock gitaarriff van ‘Fools Gold Rush’ en al blijft de song stevig, de vocalen liggen er mooi bovenop en de meerstemmige zang maakt het nummer een stuk lichter, haast jaren 1960 pop. ‘Trolls’ heeft weer wat stonerrock invloed door de sterke rollende riff en de vrij vlakke, maar krachtige zang.
De heren noemen hun muziek ‘explosieve psychedelische rock & roll’. Het rockgehalte ligt heel hoog, maar van psychedelica hoor ik niet veel, of het moest de slide en de slepende gitaren zijn in ‘Something To Hide’. Of misschien is het dat tussenstukje in de jaren 1960 popsong ‘Broken Path’, de afsluiter van het album.
Want ‘Mary Carroll Park’ is Blackberry Smoke-achtige southern rock, ‘het titelnummer ‘Hairy Mountain’ ligt in de lijn van Mountain, Foghat en The Black Crowes en ‘Confide Me’ heeft wat weg van de vroege ZZ Top en overduidelijk Georgia Satellites.
Datura4 weet alleszins te overtuigen met ‘Hairy Mountain’, iets dat niet evident is met een tweede album. Dit is stevige rock gemaakt door intelligente muzikanten die weten hoe je een rocksong in elkaar steekt.
 
Line-up:
Dom Mariani (gitaar, zang)
Greg Hitchcock (gitaar, zang)
Warren Hall (drums)
Stu Loasby (bas)
 
Peter Jacobs (4)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Maxine Daniels: Coffee Bar Calypso
2. The Pines: Expresso
3. Eden Kane: Hot Chocolate Crazy
4. The Barons: Cossack
5. Billy Boyle: Held For Guestioning
6. Jeff Rowena Group: Ambush
7. Danny Rivers: I Got
8. Ken MacKintosh: Squatty
9. Les Howard: Sweet Tooth
10. Turk Ellis: On The Rebound
11. Dave King: Hotta Chocolotta
12. The Planets: Jam Roll
13. Johnny Wiltshire: If The Shoe Fits
14. Joe Mr Piano Henderson: Coffee Bar Jive
15. Suzy Cope: Juvenile Delinquent
16. Bert Weedon: Fury
17. Adam Faith: Carve Up
18. Ted Taylor Four: Fried Onions
19. Little Tony: Foxy Little Mama
20. Jack Parnell: Golden Striker
21. Tony Dunning: Pretend
22. Ken MacKintosh: Sleep Walk
23. Ricky Wayne: Goodness Knows
24. Vinny Lee & The Riders: Gambler’s Guitar
25. Ray Ellington: Keep That Coffee Hot

Platenlabel
Croydon Municipal
 
Labelnummer
CR9018
 
Distributie
Cherry Red Records
 
Promo-agent
Niet Gekend
 
Website Artiest
Various Artists

Na het eerder uitgebrachte ‘Soho Continental’, dat aandacht schonk aan de muziek die na Wereldoorlog 2 voor vertier zorgde in de talrijke restaurantjes in de creatieve Londense wijk, Soho, belicht Croydon Municipal nu de muziek die er als decor de talrijke koffiebars had. Koffiebars waar de eerste tieners, popsterren in spe en talentenjagers verbroederden. Niet alleen de bezoekers van de koffiebars verbroederden. Je zou zelfs kunnen stellen dat ook de muziekgenres dat deden. Op de jukebox stonden namelijk 45 toertjes in de meest uiteenlopende genres. Calypso, de eerste popsongs en instrumentale nummers van o.a. The Pines en The Barons, de voorlopers van een band die wereldwijd succes zou oogsten met instrumentaal werk, The Shadows, waren er te vinden. Een voorbeeld van het prille ontstaan van de popsong is ‘Hot Chocolate Crazy’ een opname van Eden Kane, broer van Peter Sarstedt. Rock-‘n-roll beleefde zijn hoogdagen. Elvis was alom tegenwoordig en inspireerde ook de Britse Adam Faith en Danny Rivers. Faith’s ‘Carve Up’ en Rivers’ eerste single ‘I Got’ zijn hier terug te vinden. Buddy Holly inspireerde dan blijkbaar weer Ricky Wayne’s ‘Goodness Knows’. Een fraai stukje jive is het instrumentale ‘Coffee Bar Jive’ van Joe Mr. Piano Henderson. Nog zo een leuke opname is één van de eerste covers van ‘Pretend’ door Tony Dunning.
De muziek in de koffiebars was vaak iets minder rauw en agressief dan de Amerikaanse. Niettemin bracht Engeland toch ook grote artiesten voort, zoals bijvoorbeeld de op dit album aanwezige Adam Faith en later Cliff Richard en The Shadows.
Met ‘Soho Expresso’ brengt Croydon Municipal niet alleen de muziek van de Britse koffiebars van meer dan een halve eeuw geleden terug onder de aandacht, het label heeft er met dit album alweer een schitterende en verzorgde compilatie mee achter zijn naam staan.
 
Lambert Smits (4 ½)

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. Bird In Green
2. Bottomfeeder Blues
3. The Name Of The Game
4. Don’t Really Think So
5. The Greatest Lie Ever Told
6. Sweet Magnolia White
7. Dirt
8. Dinner For 2
9. Colors
10. The Kids

Platenlabel
Continental Record Services
 
Labelnummer
CECD 65
 
Distributie
Continental Record Services
 
Promo-agent
Broere Promotion
 
Website Artiest
Any Vegetable

Any Vegetable is een band uit Nijmegen, een project van bassist Pieter Douma, drummer René Creemers en pedal staal gitarist Johan Jansen. Deze oudgedienden namen drie jonge musici, Baer Traa (zang, akoestische gitaar), Aldo Sparado (slidegitaar, gitaar) en Lizzy Ossevaart (zang) onder hun hoede en de band was een feit. Het is een rockband met niet te onderschatten invloeden uit de country, funk en zelfs een vleugje reggae.
In de instrumentale opener 'Bird In Green' loeien en gieren de gitaren als in een Joe Walsh song. Het is een laid back rocker die ook wel wat invloeden van Frank Zappa bevat. De stemmen zingen geen tekst, maar worden als instrument gebruikt. De stevige rocker 'Bottemfeeder Blues' klinkt als een song van The James Gang. Ook hier speelt de slidegitaar een hoofdrol.
De enige cover, ABBA's 'The Name Of The Game' krijgt een folky rock-behandeling. Voor het eerst horen we zangeres Lizzy Ossevaart duidelijk. Ze heeft een krachtige stem die goed tot zijn recht komt in deze geslaagde, zij het enigszins misplaatste cover. De originele composities zijn stukken beter. 'Don't Really Think So' is een ietwat donkere, maar dynamische rocker waarin de vocalen elkaar afwisselen. Maar ook de pedal steel gitaar valt in dit nummer positief op. Het door Baer Traa gecomponeerde 'The Greatest Lie Ever Told' is een ingetogen country folknummer met een prachtige melodie en mooie samenzang. Het funky 'Sweet Magnolia White', het meest swingende nummer van de cd, heeft wat weg van G Love & Special Sauce, Dr John en zelfs een beetje van de New Orleans stijl van Harry Connick Jr.
'Dinner For 2', met een George Harrison-intro, is een ingehouden popsong. Het mannenkoortje in het midden van de song is schitterend, maar wordt dan weer teniet gedaan door rare gekunstelde psychedelische geluiden. De trage reggae 'Colors' wordt volledig tweestemmig gezongen. Het is geen alledaags meezingnummer, maar een iets gecompliceerdere song waarin gast Morris Kliphuis een geslaagde bijdrage levert op zijn Frans blaasinstrument. Afsluiter 'The Kids' heeft door het blaaswerk van Kliphuis wel wat weg van de latere Miles Davis. Net zoals de opener van dit album is het een semi-instrumentale song.
'Veg Out!' is een prachtig rockdebuut van een band waar we zeker nog meer van gaan horen!
 
Line-up:
Pieter Bouma (bas, zang, toetsen)
Aldo Sparado (gitaar, slidegitaar)
René Creemers (drums, percussie)
Lizzy Ossevoort (zang)
Baer Traa (zang, akoestische gitaar)
Johan Jansen (pedal steel gitaar)
Gast: Morris Kliphuis (Franse trompet)
 
Peter Jacobs (4)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Human Calculator
2. Wounded Bird
3. True Faith
4. Change in Latitude
5. Song for You
6. Been Away too Long
7. Rain
8. It Happened on Willow Street

Platenlabel
Rayoso Music

Labelnummer
Rayoso002

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Ray Vaughn

Vooraleer rocker Ray Vaughn uit San Francisco in 1979 de band Hostages oprichtte, spendeerde hij 6 jaar in de UK. Eerst in Londen en daarna in Birmingham. Daar zoog hij de punkrocksfeer van de jaren ’70 op. Daarna stichtte hij de avant-garde bende Die Bosa Nova in 1984. Pas in 2013 kwam zijn eerste solo album ‘Way Down Low’ eraan. Op zijn nieuwste project rijst hij als een feniks uit de as op van de San Francisco muziekscène. Het album gaat verder waar het eerste ophield. Zowel producer Michael Rosen als Ed Rawlings keerden hiervoor terug, samen met James DePrato (Chuck Prophet) op elektrische & akoestische gitaar, Kevin T White (Chuck Prophet) op bas, en Prairie Prince (The Tubes, Todd Rundgren) op drums. De cd bevat 8 krachtige tracks, die beginnen met ‘Human Calculator’, een up-tempo track. Het tempo gaat nog de hoogte in voor de punkachtige titeltrack, en iets verder krijgt zijn sound een Western tintje op ‘Change in Latitude’. ‘Rain’ baadt tevens in een countrysfeer, terwijl ‘It Happened on Willow Street’ een akoestisch vertelsel is. Je vraagt je a waar Ray al die jaren gebleven is. 

Patrick Van de Wiele (3½)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Standing’ Before The King
2. Somethin’ In The Water
3. Don’t Let Her Go
4. Never Too Late
5. Somebody To Trust
6. Serves Me Right
7. Bad Habit
8. Change My Ways
9. Ain’t No Way
10. Let Me In

Platenlabel
Freeroll Records

Labelnummer
SSR Freeroll

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Jack Mack And The Heart Attack Horns

Jack Mack, een tot hiertoe totaal onbekende voor mij maar sinds vandaag is daar een serieuze verandering in gekomen.
Het was de naam ‘The Heart Attacks Horns’ die mijn volledige aandacht trokken. Koperblazers vind ik nog steeds, en bij gelijk welk muzikaal swingend genre, een noodzakelijkheid om de muziek meer diepgang, meer impact te geven.
Buiten deze fantastische horns beschikt deze Amerikaanse band over nog meer klassenbakken muzikanten. We krijgen ene Mark Campbell die voor de schitterende vocale interventies zorgt. Hij wordt terzijde gestaan aan de gitaar door de fantastische Andrew Kastner. De basakkoorden worden in goede banen geleid door een al even knappe Bruce Atkinson en aan de keys vinden we Carlos Murguia en Mike Finnegan (CS&N, Dave Mason, Taj Mahal,..). En zeker niet de minste vinden we terug op de drums , nl. Tony Braunagel die we nog kennen van Paul Kossof’s (ex-Free) band Back Street Crawler en Bonnie Raitt’s band. De blazersectie bestaat uit Les Lovitt (trompet), Bill Bergmann (saxofoons), Lee Thornburg (trompet, en trombone).
Is dit blues of soul? Maakt eigenlijk weinig uit want het is het totaalprentje dat er moet voor zorgen dat je een leuke luistertijd tegemoet gaat, luister maar daarvoor een naar het schitterende ‘Somebody To Trust’ en je krijgt meteen een eerste positieve indruk van de kwaliteit van deze band. Persoonlijk vind ik dan weer dat zij gerust zij aan zij mogen staan met Southside Johnny And The Asbury Jukes. Dit nummer kletst je gewoon om de oren en daar blijf het niet bij. Zelfs met het meer uptempo ‘Serves Me Right’ dwalen mijn gedachten weer onmiddellijk af naar die Southside Johnny en het bluesy ‘Something In The Water’ blaakt dan weer van originaliteit en de leuke gitaaruitstapjes van Andrew Kastner maken de cirkel rond. Met ‘Don’t Let Her Go’ gaan we meteen weer eventjes een iets meer swingend pad op. 
Swing, old school soul, blues, een beetje funk zoals in ‘Bad Habit’, en noem maar op: Jack Mack en zijn lads heeft het allemaal in zijn catalogus zitten.
Wanneer Amazon.com ook nog zegt dat deze release een van hun favoriete albums is in de geschiedenis van Amazon, dan wil dat toch wel dat zeggen.
Voor mij een totale openbaring, een langspeler zonder enig dieptepunt en dat alleen maar volgestouwd zit met knappe zelfgeschreven tunes. Ik overdrijf zeker niet dat zij de hand mogen schudden van hun uit New Jersey afkomstige collega’s Southside Johnny And The Asbury Jukes. Na dertig jaar leidinggevende band in rock en soul te zijn in Los Angeles weten de heren ons met hun nieuwe worp weer aangenaam te verrassen. Nu nog een tour hier in Europa, Jack maar dan zeker niet ons landje vergeten. Dit is gewoonweg een fantastische band die weet om op ieder moment voor een verassingen te zorgen. Superbe!!! Heren organisators, als je op zoek bent naar een sterke band…

Alfons Maes (5)