Category: Rock

Jennifer Maidman: Dreamland

21/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Conspiracy Of Dreamers
Hinterland
Outside
Red Heart
This Man Is Dangerous
The Letting Go
O Caroline
Over My Head
No Man’s Land
Bird Dreams
Open The Door
Land Of Dreams
Here
Home
The Magic Voice
Higher Than Life?
Crow Dance

Website Artiest:
Jennifer Maidman

Uitstraling of hoesontwerp blijken niet altijd een juiste interpretatie te geven van de content. Jennifer Maidman kleurt als een hippie maar dankt haar bekendheid vooral als bassist, zelfs multi-instrumentaliste, bij Penguin Cafe Orchestra. Als arrangeur en producer swingt ze funky van rock naar folk met in haar zog een resem van bekende muzikanten. Paul Brady (The Johnstons, Planxty) op whistle, Sam Brown (herinner de hit Stop), en de legendarische rolstoelzitter Robert Wyatt (Soft Machine) op trompet, om maar enkele grote namen te noemen die meewerkten aan dit conceptalbum. In ‘The Conspiracy Of Dreamers’ mag je je verwachten aan spoken word, poëtische teksten en zoete ritmes. Klankkleur wordt eveneens bepaald door haar partner Annie Whitehead, tromboniste en verantwoordelijk voor de string arrangements. Annie Whitehead maakte vroeger furore met de Zappa tribute band The Zappatistas en speelde samen met Jamiroquai en The Spice Girls. Vandaar de jazzy en big band invloeden. Jammer aan het album zijn de overwegend mannelijke vocals. Voldoende vrouwelijk talent nochtans aan wezig. Opvallende song is het psychedelische folkie ‘O Caroline’ een oude ballad van en met Robert Wyatt. Trouwens de invloed van Robert Wyatt hoor je doorheen het hele album. Voor een juiste indruk download ‘No Man’s Land’, een dromerige vibe zal je overspoelen. En luister nadien naar ‘Open The Door’ een rocksong met blazerssectie. Of naar de musicalsong ‘The Magic Voice’. Wakker geschud? Het album zit vol met muzikale (technische) verrassingen en dan moet je (als je zin hebt) nog beginnen aan tekstontleding. Ja , Dreamland overtuigt door haar rijkelijke volheid, volwassenheid en professionaliteit. Mooi!

Line-up:
Jennifer Maidman (Voice, Guitar, Bass, Keyboards, Ukelele, Percussions)
Jerry Marotta (Drums, Percussion, Spoken Word)
David Torn (Electric Guitar, Loops, Spoken Word)
Annie Whitehead (Trombone, Baritone Horn, Spoken Word, Horn & String Arrangements)

Additional musicians: Paul Brady (Whistle), Sam Brown (Vocal), Robert Wyatt (Trumpet), Geoffrey Richardson (Viola), Helen Liebman (Cello), Peter McGowen (Violin) and many others.

Marino Serdons (4 ½)

Extremely rich and surprising compositions with poetic lyrics and dreamy songs. Strong album with great musicians!

Bodinrocker: Eye To Eye

25/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Vacation
Brown Bear
My Way
Got No Time
Lazy Day
Roller Coaster Ride
New Sweden
That Old Twelve-Bar
Can’t Live Without It
Life Ain’t Fair

Website Artiest
Bodinrocker

Het album ‘Eye To Eye’ is de gloednieuwe release voor de Zweedse Anders Bodin a.k.a. Bodinrocker. En die band bestaat nog steeds uit Lars Ekberg (keys), Stefan Deland (bas) en drummer Klas Anderhell. Bodinrocker staat bekend om zijn ongecompliceerde rock, gecombineerd met smakelijke gitaarriffs met kristalheldere melodieën. Dit nieuwe album werd opgenomen op verschillende plaatsen in Göteborg en is gecoproduceerd door Anders Bodin en Lars Ekberg. Er zijn ook gastoptredens van zijn neef Gabriel Ekberg op gitaar, Hasse Johnzon op slide-gitaar en mandoline én singer-songwriter Mårten Lärka als achtergrondzangeres.
‘Eye To Eye’ is een divers en dynamisch album in het klassieke rockdomein. Productiegewijs en muzikaal gezien is dit waarschijnlijk het beste Bodinrocker-album tot nu toe. En net zoals zijn vorige albums kan het gevoel voor melodie als het belangrijkste wapen worden gezien.
De boogierocker ‘Vacation’ mag de dans openen. Het met heavy gitaarriffs overgoten en meerstemmige ‘Brown Bear’ kleemt meteen ook heel wat airplay. Het nummer is gebaseerd op het verhaal over hoe Bodins overgrootvader oog in oog kwam te staan met een bruine wilde beer. De legende vertelt hier dat de man de beer met zijn blote handen heeft gedood. In dezelfde muzikale context spijkert zich ook de moderne popsong ‘My Way’. Hou het simpel blijkt de leuze te zijn voor de Göteborgse Bodinrocker. Want ook het vrolijke ‘Got No Time’ gaat er gezwind lekker in. Van een andere artisticiteit is dan weer het akoestische ‘Lazy Day’ en divergeert met de rockriffs uit ‘Roller Coaster Ride’. In de track ‘New Sweden’ accorderen ze de intensiteit met een paar graden. Maar in het swingende en meerstemmige ‘That Old Twelve-Bar’ bewandelen ze de klassieke seventies rockweg. Ze plaveiden ze ook een weg doorheen het overheersende ‘Can’t Live Without It’ en het hoogoplopende ‘Life Ain’t Fair’. Knap!
Bodin's interesse in muziek begon toen hij opgroeide in het kleine dorpje Hallen in Jämtland, in het midden van Zweden. Hij begon gitaar te spelen en liedjes te schrijven op de leeftijd van tien. Keep on rocking’

Philip Verhaege (4 ½)

Keep it simple turns out to be the slogan for the Göteborg Bodinrocker. The release ‘Eye To Eye’ is a diverse and dynamic album in the classic rock domain. Productionwise and musically this is probably the best Bodinrocker album so far. And like his previous albums, sense of melody can be seen as the key weapon. Bodinrock is known for his straightforward rock, combining tasty guitar riffs with crystal clear melodies.

Glamweazel : THE GREAT UNKNOWN

10/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Thursday Night 1972
Songs Of Texas
Feel Like A Rolling Stone
Self Deceiver
Tangled Leads
Shadows In The Night
Illusion Lies And Butterflies
Big Beat Radio
Playtime Is Over
Early Morning Light
The Waiting Song
My Baby Don’t Fade Away
The Art Of The Meltdown
Souled Out
Precious Thing
Winters Rose
Human After All
Forever Man

Website Artiest:
Angel Air Records

Wie herinnert zich nog de Londense band One The Juggler, genoemd naar een tarotkaart. Niemand waarschijnlijk. Nochtans speelde indertijd gitarist Mick Ronson (David Bowie) mee en de uit Splodgenessabounds (toffe rockband) afkomstige drummer Joe Slythe. Toenmalig leadgitarist Colin Minchin en keyboardist Jerry T Jones vonden het in 2009 zo nodig om de (glam)rock spirit van de jaren tachtig terug podiumgestalte te geven. Glamweazel was geboren en produceerde een aantal middelmatige rockalbums, verzonken in een overweldigend muziekaanbod, want seventies-rock was ‘out’. Op Angel Air Records verschijnt nu een compilatie-album met de beste songs van Glamweazel. Dat de heren gepokt en gemazeld zijn door het verleden werkt de originaliteit niet in de hand. De invloeden van David Bowie, en vooral van Velvet Underground, liggen voor het rapen. Jerry T Jones’ zangstijl komt op sommige ogenblikken schrikbarend dicht bij Lou Reed zaliger. Waar eindigt of begint plagiaat wanneer je ‘Feel Like A Rolling Stone’ hoort? Songs om te onthouden of te downloaden: de mooie rockballad Tangled Leads, het up-tempo Big Beat Radio (almost David Bowie?) of het geheimzinnige ‘The Waiting Song’ (stijl Paul Roland). Andere pareltjes zijn: ‘Precious Thing’ en het melodische ‘Winters Rose’. ‘The Great Unknown’ verzamelt een aantal knappe (seventies)songs die gerust in je platenkast of ipod mogen zitten.

Line-up:
Jerry T Jones (Vocals, Keyboards, Guitar)
Colin Minchin (Wild Guitar)
Paul Byfield (Bass)
Dave Lowe (Drums, Percussion)

Marino Serdons (3 ½)

The ancestor’s of David Bowie and Lou Reed ? Glamweazel released the last decade some beautiful rocksongs, unfortunately not relevant for the 21ste century. Nevertheless, a strong compilation.

Richard Thompson: 13 Rivers

5/10/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Storm Won’t Come
The Rattle Within
Her Love Was Meant For Me
Bones Of Gilead
The Dog In You
Trying
Do All These Tears Belong To You
My Rock, My Rope
You Can’t Reach Me
O Cinderella
No Matter
Pride
Shaking The Gates

Website Artiest
Richard Thompson

Het vakblad Rolling Stone rekent Richard Thompson bij de ‘Top 20 Guitarists of All Time’, een plaats die hij ruimschoots verdient. Als medeoprichter en lid van de Britse folkrockband Fairport Convention, liet hij zich meermaals niet alleen opmerken door zijn subliem gitaarwerk, maar was hij er tevens de belangrijkste songleverancier. Bovendien coverden artiesten als Robert Plant, REM, Elvis Costello en Bonnie Raitt zijn songs en werd hij meermaals onderscheiden. Lifetime Achievement Awards in Engeland en Amerika, Mojo’s Les Paul Award en de Ivor Novello Award voor het songschrijven, sleepte hij in de wacht. Sinds Fairport Convention, de groep die hij verliet in 1971, zijn er heel wat jaren verstreken. Jaren waarin hij een prachtige solocarrière uitbouwde. En ook vandaag behoort hij nog steeds tot de top, daarvan is deze ’13 Rivers’ het bewijs. Het is Richard’s eerste album met nieuw materiaal sinds het in 2015 op de markt gebrachte ‘Still’. Thompson koos ervoor om zijn eigen stempel op deze uitgave te drukken. Daarom tekende hijzelf voor de productie en samen met kompanen Michael Jerome, Taras Prodaniuk en Bobby Eichorn, nam hij het analoog op in de Boulevard studio. Dat resulteert in een heerlijk natuurlijk geluid. Een geluid dat in volledige overeenstemming is met de oprechte sfeer die de nummers uitstralen. Thompson is niet alleen goed bij stem, maar er zijn ook nog 13 stevige, overtuigende songs uit zijn pen gevloeid. Zo is ‘The Rattle Within’, een elektrische rocker zoals er veel te weinig het daglicht zien. Meer van Richard’s formidabel werk op de elektrische snarenplank valt te beluisteren op het tragere ‘Her Love Was Meant For Me’, waarna hij op ‘The Dog In You’ een mooie slowblues groove neerzet. Met ‘Trying’ kiest hij eerder voor een folk aanpak, net zoals in ‘O Cinderella’ en het intieme ‘My Rock, My Rope’.
’13 Rivers’ bevat een mooie mix van rock, folk en folkrock en laat een Thompson horen die gelukkig nog lang niet uitgezongen is. Het is dan ook een album dat je onmiddellijk naar meerdere luisterbeurten doet verlangen.

Lambert Smits (4 ½)

13 new and powerful songs by this co-founder of Fairport Convention. Formidable mix of rock, folk and folk rock.

Gin Blossoms: Mixed Reality

22/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Break
Face The Dark
New Mexico Trouble
Angels Fly
Here Again
Still Some Room In Heaven
Miranda Chicago
Girl On The Side
Fortunate Street
Wonder
Shadow
Forever Is This Night
The JFK Shit Show
The Devil’s Daughter
Mega Pawn King

Website Artiest:
Gin Blossoms

De band uit Arizona heeft nooit vaste grond gekregen in Europa. Nochtans tokkelen ze al 25 jaar aan hun carrière met als hoogtepunt de hit ‘Hey Jealousy’ en de vereeuwiging in de Hall Of Fame. Acht jaar geleden verscheen hun laatste album, Mixed Reality zou een nieuwe heropstanding moeten worden. De Europese markt verschilt echter van de Amerikaanse. Jammer genoeg voor Gin Blossoms zitten zij in het verkeerde segment om hier potten te breken. Brave mainstream rock kan in de Lage Landen op niet veel bijval rekenen. Vier van de vijf leden mochten hun bijdrage leveren aan 15 songs. Er staan wel degelijk enkele knappe rocksongs op. Het album start met ‘Break’, geïnspireerd op Tom Petty, en volgens Wilson zijn beste song ooit. ‘New Mexico Trouble’ heeft naast een strak ritme en rijkelijk gitaarwerk ook inhoudelijk diepgang. Een bewijs dat Gin Blossoms weet waar de noten en de akkoorden liggen. Bij de meeste songs zijn de refreintjes echter nogal zagerig retro en de zang klinkt niet altijd even professioneel. Zoals steeds mag een rock ballad niet ontbreken: ‘Wonder’ van J. Valenzuela kan gerust enkele harten verwarmen. De meest interessante compositie is echter ‘The JFK Shit Show’, ook niet vernieuwend maar wel leuk, jammer genoeg duurt die slechts 30 seconden. Een gemiste kans!

Line-up:
Robin Wilson (Vocals, Guitar, Percussion)
Jesse Valenzuela (Guitars, Vocals)
Bill Leen (Bass)
Scotty Johnson (Guitar)
Scott Hessel (Drums)

Marino Serdons (3)

Don’t expect new inventive rocksongs. Gin Blossoms surfs on the old school mainstream American rock with a lot of guitars. You know what you get!

The Pineapple Thief: Dissolution

21/8/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Not Naming any Names
Try as I Might
Theatening War
Uncovering Your Tracks
All that You’ve Got
Far Below
Pillar of Salt
White Mist
Shed a Light

Website Artiest
The Pineapple Thief

De progrockers van The Pineapple Thief zijn toe aan hun 12de album. Bovendien is dit het tweede waarop drummer Gavin Harrison (King Crimson, Porcupine Tree) te horen is. Dit in navolging van hun vorige cd ‘Your Wilderness’ uit 2015. Het thema van dit album is volgens frontman Bruce Soord: “de disintegratie van relaties en het tenietgaan van ons sociaal weefsel. We leven in een tijd waarin we meer dan ooit verbonden zijn, maar ik ben op mijn best wanneer ik daaruit stap”. De cd werd in verschillende studio’s doorheen de UK opgenomen, maar de drums enkel in Gavin’s Bourne Place in Londen. ‘Not Naming any Names’ begint zacht, waarna de progrock in ‘Try as I Might’ tot zijn recht komt. ‘Far Below’ gaat er stevig tegenaan. Op de progressieve single ‘Far Below’ bemerk ik jazzinvloeden, en verderop staat de meer dan 11 minuten durende ‘White Mist’. Een modernere plaat dus, met een hoofdknik naar de grote klassieke rockbands, vol van maatschappijkritische commentaar.

Patrick Van de Wiele (3½)

A modern album, with a nod toward the great classic rock bands, full of social criticism.

Peggy James: Nothing In Between

13/7/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

We Had To Meet
X-Files
An Hour With You
Lover
Nothing In Between
Muscle Man
Gotta Have A Love
In One Ear (and Out the Other)
Ghost
Sound of Your Wheels
Fallen Snow
I Wiss You Well

Website artist
Peggy James

Peggy James, een singer/songwriter uit Milwaukee bracht zopas met ‘Nothing In Between’ haar vierde solo-studioalbum uit bij Happy Growl Records. De zangeres wordt qua stemtimbre vaak vergeleken Emmylou Harris, Bonnie Rait en Sarah McLachlan. Producer Jim Eannelli speelt ook een belangrijke rol want deze routinier bespeelt tevens heel wat instrumenten.
Het kenmerkende van dit album is dat het een mengeling is van meerdere muziekgenres zoals bluegrass, Americana, country & western, folk/rock en pop. Een mooi evenwicht van genres die perfect in mekaar passen zodat het album erg afwisselend is en dus erg genietbaar blijkt. Ook tekstueel zit het goed met eerlijke songteksten, die hun doel niet missen zoals in de intuïtieve opener ‘We Had To Meet’ terwijl ‘X-Files’ gedragen wordt door een sterke melodie. ‘Lover’ is één van mijn favorieten en doet me denken aan de Hooverphonicsound en titeltrack ‘Nothing In Between’ erg goed scoort bij de vele fans.
Blijgezind worden we van ‘Muscle Man’, een Jamaicaans reggeadeuntje en met ‘Gotta Have A Love’ gaat de diversiteit verder want dan hoor je alsnog een deuntje Johnny Cash/June Carter. Ook countrygetint klinkt het in ‘In One Ear (And Out The Other)’ waarin een mooie rol is weggelegd voor violiste Susan Nicholson. Rustiger wordt het in slowdancenummer ‘Ghost’ en het gevoelige ‘Sound Of Your Wheels’. Ook ‘Fallen Snow’ is een rustig nummer evenals slotnummer ‘I Wish You Well’, waarin Peggy James haar koffers pakt omdat het tijd is om te gaan. We zijn ervan overtuigd dat dit album beslist zal aanslaan bij vele muziekliefhebbers van het genre.

Sis Van Hoof (4)

With this fourth album she has won even more musical souls

Son Of The Velvet Rat: The Late Show

15/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Little Flower
Copper Hill
Surfer Joe
Moment Of Fame
Lovesong No 9
Do You Love Me?
Friends With God
Sweet Angels
Another Glass Of Champagne
Franklin Avenue
Carry On

Website Artiest
Son Of The Velvet Rat

‘Dorado’ het vorige album van het Oostenrijkse duo Georg Altziebler en echtgenote Heike Binder, was een aangename kennismaking. Het donkere in de met folk, Americana en rock doorspekte sound, greep je bij de keel. Stiekem vroegen wij ons destijds af, of de band dit desolaat gevoel ook live zou kunnen overbrengen. Het leek wel of Son Of The Velvet Rat onze gedachten kon lezen, want ‘The Late Show’ werd live ingeblikt. Dit gebeurde op drie locaties, namelijk in Oostenrijk, Duitsland en California. De nummers stammen grotendeels uit ‘Dorado’, maar ook uit eerder uitgebrachte albums als ‘Firedancer’ en ‘Red Chamber Music’ werd, zij het in mindere mate, geput. Nu, zelden zorgt een live album voor een meerwaarde, maar als het dan toch gebeurt, dan geeft het een andere en hogere dimensie aan het repertoire. En dat is wat gebeurt op ‘The Late Show’. Die eer valt de sober gebrachte opener ‘Little Flower’ al meteen te beurt. Het stopt daar echter niet. Bijgestaan door Dominik Krejan op Fender Rhodes piano, Felix Krüger en Muck Willmann op drums, musiceren Georg en Heike op uitzonderlijk hoog niveau. Hier wordt niet zomaar een live concert afgewerkt. Passie en vakmanschap gaan hier hand in hand en zorgen voor een mooi samengaan van folk, Americana en rock. Het eigen geluid wordt ook mede bepaald door de ietwat hese stem van Georg, die mysterieus en betoverend kan klinken. Dit album kent geen enkel zwak moment, daarvoor is de diversiteit aan genres te boeiend.
Heb je ‘Dorado’ al in de platenkast staan, laat je dan niet afschrikken door de overlappingen op deze ‘The Late Show’. Live klinkt Son Of The Velvet Rat namelijk nog stukken indrukwekkender. Onze wens is in ieder geval om eens een concert van deze topband te mogen bijwonen.

Lambert Smits (4 ½)

Great live recording from a band that already impressed last year with the album 'Dorado'. Americana, folk and rock at its best!

Mike Spine: Forage & Glean, Vol I & Vol II

10/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:
Vol I

Delirious
Meteorite
Sand in Your Teeth
The French Girl
Crumble
Sinaloa
La Frontera
Primrose Hill
Nora
Mouth of Hell
Razors
The Beautiful Sunset
Cutter
Black Diamond
The Accordion
Spanish Anarchy

Vol II

Kiss and Remember
Second Hand
Transylvania
Power Broker
Iron Lake
Another Day
Meteorite (Rock Version)
Lick and Squeal
Miklukho-Maklay
La Frontera (Rock Version)
Mott Haven
First Day of Spring
Mouth of Hell (Rock Version)
The Ointment
Joys of Oil
Battle in Seattle

Website Artiest
Mike Spine

Mike Spine brengt eigenlijk niets onder de zon. De release ‘Forage & Glean’ werd in 2016 vrijgegeven, maar wordt nu heruitgebracht om zijn Europese tournee te ondersteunen en te promoten. Het is Mike’s tiende album en is eigenlijk een ‘Best of’. Hij werd geboren in Seatlle en musiceerde sinds zijn achtste levensjaar. Interesses in folkmuziek werden gecumuleerd met punkmuziek, rock en metal. In 1994 was Mike mede oprichter van de punkformatie The Help. Met dit succesverhaal wilde hij een muzikale reactie uitlokken op de grunge sound die toen in Seatlle somptueus gedijde. Terug naar af, tot de band At The Spine werd opgericht. Tussendoor speelde Mike bij de folkrockformatie The Beautiful Sunsets. Nu is er dus ‘Forage & Glean’, Vol I & Vol II. Hij selecteerde tweeëndertig songs die netjes verpakt zijn in een digipak en verschijnen op zijn eigen label Global Seepej Records. De ‘eerste volume’ is hoofdzakelijk folk en akoestische getinte rock nummers. De zweemzoete ballades zijn een alternatie in de folky gitaarsound. Het ene nummers overvleugelt de andere tunes niet, en dat is een kunst op zich. Mike gedeind zo rustig verder in zijn zestien tracks. ‘Vol II’ is dan weer gekenmerkt met punk en rock beïnvloede materiaal. Zijn ruige gitaarriffs collideren met beukende drums en heavy baslijnen. Mike Spine is een prima vocalist/gitarist die zich ook tekstueel overlaad met politiek getinte topics en hedendaagse thema’s. In de beide volumes maken we kennis met een artiest die meerdere stijlen perfect aankan. Het muzikale equilibrium helt alleszins positief over zijn universum.

Philip Verhaege (4)

MikeSpine is a great vocalist/guitarist who also deals with texts with politically-oriented topics and contemporary themes. In the two volumes we meet an artist who can handle perfectly multiple styles. The musical equilibrium is in any way positive in its universe

V.A.: Guitar Masters Collection

7/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Allan Holdsworth & David Hines - Skippy
Larry Coryell & Brian Tarquin - Tocar Modera
Steve Vai & Randy Coven - Funk Me Tender
Zakk Wylde & Randy Coven - I Wish
Stanley Clarke & Joe Satriani - Hair
Chris Poland & Brian Tarquin - Tarquinius Maximus
Leslie West & Randy Coven - Mother Load
Hal Lindes - Ricarda
Allan Holdsworth & David Hines - Antilla
Billy Sheehan, Doug Doppler & Brian Tarquin - Blue Wind

Website Artiest
Brian Tarquin

De Multi Emmy Award winnende componist & producer Brian Tarquin heeft een buitengewone compilatie samengesteld van zeldzame rariteiten, waarbij de gitaar uiteraard centraal staat. Legendarische gitaristen maken hierop hun opwachting, waarbij ze jazzfusion, hard rock en traditionele rock aandoen. ‘Skippy’ opent met jazzfusion, gebracht door wijlen Allan Holdsworth en bassist David Hines. Wijlen Larry Coryell gaat in duet met Tarquin op ‘Tocar Modera’, terwijl Steve Vai samenspeelt met bassist Randy Oven op de fusion van ‘Funk Me Tender’. Vervolgens wordt Stevie Wonder’s ‘I Wish’ gecoverd door Zakk Wylde en Randy Coven, waarna Joe Satriani & Stanley Clarke hun ding doen op het funky ‘Hair’. Chris Poland is te horen samen met Tarquin op de jazzrock van ‘Tarquinius Maximus’, gevolgd door Leslie West met bassist Randy Coven op ‘Mother Load’. Hal Lindes haalt zijn akoestische (flamenco)gitaar boven voor het Spaans klinkende ‘Ricarda’, met daarna Hines & Holdsworth die terugkeren voor ‘Antilla’. Het album sluit af met de Jeff Beck klassieker ‘Blue Wind’, hier gespeeld door Billy Sheehan, Doug Doppler & Brian Tarquin. Het is de meest rockende song uit het album. Indien u een gitaarfreak bent, mis deze cd dan niet!

Patrick Van de Wiele (4)

An extraordinary compilation of hard-to-find rarities. For guitar lovers!

Procol Harum: Still There’ll Be More (An Anthology 1967-2017)

7/6/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

A Whiter Shade Of Pale
Homburg
Cerdes (Outside The Gate Of)
Repent Walpurgis
Shine On Brightly
Quite Rightly So
A Salty Dog
The Devil Came From Kansas
Whisky Train
Whaling Stories
Simple Sister
Broken Barricades
Conquistador
Look To Your Soul / 14th Grand Finale
Grand Hotel

Disc 2

For Liquorice John
Fires (Which Burnt Brightly)
Nothing But The Truth
Beyond The Pale
As Strong As Samson
Pandora’s Box
The Unquiet Zone
Something Magic
Strangers In Space
Perpetual Motion
An Old English Dream
This World Is Rich (For Stephen Maboe)
Can’t Say That
The Only One

Website Artiest
Procol Harum

Dé grote hit tijdens de ‘Summer Of Love’ van 1967 was ‘A Whiter Shade Of Pale’ van Procol Harum. De single behoort tot de best verkopende wereldwijd. Er gingen maar liefst meer dan 10 miljoen exemplaren van over de toonbank. Ondanks het feit dat de song inmiddels reeds meer dan een halve eeuw oud is, of moeten we hier jong zeggen, want het nummer duikt nog steevast op in elke ‘beste aller tijden lijst’, klinkt het eigenlijk nog even fris. Komt het door de combinatie van de door Bach geïnspireerde melodie en de soulstem van Brooker, wie zal het zeggen. Het grote succes van ‘A Whiter Shade Of Pale’ werd echter nooit meer geëvenaard. ‘Homburg’, ‘A Salty Dog’ en ‘Conquistador’ scoorden nog redelijk, maar daarna gleed Procol Harum onterecht af richting vergeethoek, al bleef de band uitzonderlijk knappe muziek maken. Alhoewel er door de jaren heen heel wat personeelswisselingen waren, bleef pianist en zanger Brooker het boegbeeld. Optreden en platen maken doet Procol Harum nog steeds, maar je moet al een diehard fan zijn, om ze te kennen. Gelukkig brengt Esoteric Recordings nu deze dubbel-cd op de markt, die een uitzonderlijk mooi beeld geeft van deze getalenteerde band. Gestart wordt er met, hoe kan het ook anders, ‘A Whiter Shade Of Pale’, maar daarna doorlopen we albums als ‘Procol Harum’ (1967), ‘Shine On Brightly’ (1968), ‘A Salty Dog’ (1969), ‘Home’ (1970), ‘Broken Barricades’ (1971), ‘Live In Concert With The Edmonton Symphony Orchestra’ (1972), ‘Grand Hotel’ (1973), ‘Exotic Birds And Fruit’ (1974), ‘Procol’s Ninth’ (1975) en Something Magic’ (1977). Tot 1991 was het even stil rond de band, maar datzelfde jaar verscheen ‘The Prodigal Stranger’, gevolgd door ‘The Well’s On Fire’ in 2003 en in 2017 werd ‘Novum’ uitgebracht. Gedurende de 29 songs die deze dubbelaar bevat, valt Brooker’s liefde voor door klassieke muziek geïnspireerde melodieën op. Een liefde die hij reeds sinds 1967 koestert. Als pianist kan Gary nog steeds mee en zijn stem mag dan door de jaren een beetje aan kracht verloren hebben, het soulgevoel heeft er niet onder geleden.
Brooker is trouw gebleven aan de stijl die hij met ‘A Whiter Shade Of Pale’ creëerde. Een stijl die je het raakst kan omschrijven als ‘a style that fits like a glove’.
‘A Whiter Shade Of Pale’ was maar een aanzet. Hetgeen wat volgde is vaak nog mooier. Zie Procol Harum dan ook niet als een band uit een ver verleden, daarvoor is dit dubbelalbum té genietbaar.

Lambert Smits (5)

With 'A Whiter Shade Of Pale', Procol Harum scored a gigantic hit in the 'Summer of Love' in 1967. Personnel changes followed but pianist and singer Gary Brooker remained the figurehead of the band and continued to make records. Enjoy this double CD, because what followed after 'A Whiter Shade Of Pale' is often much more beautiful and impressive. Highly recommended!

Peter Banks: The Self-Contained Trilogy (3 original albums) + Be Well, Be Safe, Be Lucky (Best Of+Rarities)

6/6/2018

DETAIL ALBUM

The Self-Contained Trilogy (3 original cd’s)
-Instinct
-Self-contained
-Reduction

Be Well, Be Safe, Be Lucky…The Anthology (2 cd’s)
- Best Of Peter Banks
- Can I Play You Something More (Rarities)

Website Artiest:
Peter Banks

Ingekist in de 2013, een hartfalen maakte plots een einde aan zijn leven In Barnet Londen, zal hij altijd als een Yes-gitarist van het eerste uur worden herinnerd. We schrijven 1968. In 1973 verscheen zijn eerst solo-album ‘Two Sides of Peter Banks’, waarop Steve Hackett en Phil Collins te horen zijn. Het was pas in de jaren ’90 dat hij terug solo-platen begon op te nemen. In die tussenperiode speelde hij kort bij Blodwyn Pig en richtte hij samen met Colin Carter de (ook legendarische) band Flash op. Als sessie-muzikant, free-lancer, bleef hij toch regelmatig betrokken bij de projecten van Yes.
In onderhavige 3-cd box vind je zijn 3 soloplaten terug: Instinct, Self-Containe en Reduction. Knappe gitaarsongs in elektrische fingerpicking en virtuositeit, met interesse voor natuur en exotisme. Toen Yes indertijd besloot om een orchestraal arrangement onder de songs te plaatsen, zag Peter Banks dat niet zitten. In 1993 dacht hij er bij zijn eigen solo-album toch enigszins anders over. ‘Instinct’ werd een volledig instrumentaal album met gebruik van de toenmalige MIDI synths. Invloeden van Yes en Pink Floyd in overvloed. Spoken word als bindmiddel tussen de nummers geeft het album een exotisch en speels karakter. Op Self-Contained (1994) en ‘Reduction’ (1997) hanteert hij hetzelfde principe met soms eigen instructies tijdens de opnames en vooral ‘a lot of samples’. Alle instrumenten worden door hem gespeeld!! Hoogstaande percussie naast zijn onvoorstelbaar gitaarspel.
Tegelijkertijd brengt ‘The Peter Banks Musical Estate’ (in goede familiehanden dus) een 2-cd best-of uit onder de titel ‘Be Well, Be Safe, Be Lucky…The Anthology’ met zijn beste nummers en een cd vol rarities en unreleased materiaal.
Beide uitgaves (3 orignal cd’s + 2 cd’s) vullen elkaar aan en zijn onmisbaar voor Yes- en gitaarliefhebbers. Als toemaatje vind je er ook een gedicht in van Black Sabbath’s Bill Ward. Knap!

Marino Serdons (4)

If you are not familiar with the work of former Yes, Flash, Empire guitar player Peter Banks, than this is your opportunity to enjoy a lot of his back cataloque. Beautifull instrumental compositions in an original canvas of sounds and samples. To Never Forget!

Magical Heart: Another Wonderland

30/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Dream No More
Silence And Dreams
Another Wonderland
Magic
Ocean
See The Light
Shadows
We Are Not Lost
Time Will Come
Fire On Earth
Ocean (Piano Version)

Website Artiest
Magical Heart

Magical Heart is een Duitse rockband die opgericht is in 2014 door drummer Charly Barth (Wayward), zanger/gitarist Christian Urner (Herezy, Old Age Revolution), bassist Robert Frenz (Lovers and Frenz, Old Age Revolution) en gitarist Gernot Kroiss (Hammerschmitt). In de loop der jaren hebben ze, vooral in Duitsland, een aardige live-reputatie opgebouwd. En nu vier jaar later is er hun debuutalbum ‘Another Wonderland’. Zelf omschrijven ze hun muziek als Melodic Hard N´ Heavy Rock, en dat dekt aardig de lading.
Tien nummers (nummer 11 op het album is een akoestische versie van een ander nummer op het album) lang brengt Magical Heart melodische rock. Muzikaal is dit dik in orde, qua zang kan het me niet altijd overtuigen. Alle nummers zijn perfect in elkaar gestoken maar na een tijdje heb je het wel allemaal gehoord. Veel afwisseling is er namelijk niet. ‘Another Wonderland’ is een album voor de echte fans, ik denk niet dat ze hiermee echt gaan doorbreken. En dan bedoel ik vooral gaan doorbreken buiten de eigen landsgrenzen.

Tom Coppers (3)

‘Another Wonderland’ is everything rock ’n roll should sound like: melodic and heavy at the same time

Andrew Sheppard: Steady your Aim

4/5/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Take A Walk With Me
Steady Your Aim
Red Wine & White Roses
Here At The Bottom
Travel Light And Carry On
Standin’ Tall
Not My Kind
Lies As Cheap As Whiskey
Holy Water
Further Away

Platenlabel
Wood River

Labelnummer
B079ZL9YBH

Distributie
KG Music Press

Promo-agent
Kim Grant

Website Artiest
Andrew Sheppard

Met ‘Steady Your Aim’ is singer-songwriter Andrew Sheppard uit Idaho aan zijn tweede album toe na zijn debuut met ‘Far From Here’ (2015), een album dat er kwam toen hij het voor bekeken hield bij zijn toenmalige band Gypsy River Haunts. Hij verliet zijn hometown in de staat Idaho en toerde Amerika rond in zijn gammele wagen samen met zijn trouwe viervoeter. We zijn ervan overtuigd dat dit nieuwe album hem geen windeieren zal leggen. Deze gewezen skateboarder, die tevens bassist was bij een punkbandje, is niet alleen eigenaar van een prima stem, ook kan hij goed uit de voeten met zijn akoestische gitaar. Maar Andrew Sheppard krijgt ook wel heel wat muzikale steun van zijn uitstekende band, die mede gedragen wordt door de gitaristen Wes Walswarth en Eric Loomis, die samen met de frontman tekenden voor de productie van dit album.
‘Steady Your Aim’ is een album met 10 nummers en wordt gekenmerkt door vooral persoonlijke verhalen in verschillende stijlen. Soms droevig, dan weer opgewekt of protesterend. Kortom een gevarieerde muzikale reis, die prachtig opent met een mooie hammondintro in het folky-akoestische ‘Take A Walk With Me’ en gevolgd door titelsong ‘Steady Your Aim’. Beide songs illustreren het harde nomadenleven van een rondtrekkende artiest.
Het album verveelt nooit en over de keuze van de nummers is goed nagedacht. Het folky rockige ‘Red Wine & White Roses’ vloeit mooi over in de swingende countrysong ‘Here At The Bottom.’ Van het ingetogen gestarte ‘Travel Light And Carry On’ onthouden een schitterende solo van Smith Curry op de lapsteelgitaar in een westernsong.
Met ‘Not My Kind’ brengt Sheppard ook een protestsong, die ons wat doet denken aan Bob Dylan. Steviger is het rauwe ‘Lies As Cheap As Whiskey’, een drinking song. Met de traditionele wals ‘Holy Water’ wordt de diversiteit aangetoond van deze performer. Om te eindigen met de ontroerende gospelblues ‘Further Away’ met de woorden ‘You’re Not Gone, You’re Just Further Away’. Een mooi einde aan een te koesteren album van deze getalenteerde 29-jarige artiest, die we graag live eens aan het werk zouden zien.

Sis Van Hoof (4 ½)

This album may not be missing in any collection

Michelle Malone: Slings & Arrows

10/4/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Just Getting Started
Love Yourself
Sugar On My Tongue
Beast’s Boogie
I’ve Been Loving you too long
Fox And The Hound
Civil War
Matador
The Flame
Boxing Gloves

Platenlabel
SBS records

Labelnummer
SBS2016

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Richard Lusher

Website Artiest
Michelle Malone

Singer-songwriter Michelle Malone is geen onbekende meer. Haar Carrière startte 30 jaar geleden, toen ze 12 jaar was. Ze zingt, speelt gitaar, mandoline, saxofoon, drums en schrijft al haar materiaal zelf. Ze won een container vol onderscheidingen en heeft sinds een jaar of drie haar eigen platenmaatschappij, SBS records. Ze werkte al samen met ontelbare bekendheden zoals Gregg Allman, Charlie Musselwhite, Johnny Winter, James Taylor, Jackson Browne, Joan Osborne en vele anderen.
Haar muziek heeft wel wat weg van de rockende Melissa Etheridge, maar dan zonder het rauwe randje. Michelle’s stem is daarvoor veel te fluweel. De song die Michelle schrijft zijn sterk en variëren van (country)boogies, langs singer-songwriter materiaal tot slappe soul. Zoals de enige cover op dit album, de Otis redding Klassieker ‘I’ve Been Loving You Too Long, dat hier een kleffe duet-versie met Shawn Mullins wordt. Dat is zo’n nummer waar je beter vanaf blijft als blonde zangeres.
De rest van de songs wentelen zich in de rock en poprock, maar zijn net niet catchy genoeg om klassiekers te worden. Maar dat hoeft natuurlijk ook niet. Dit is een sterk album voor wie houdt van afgeborstelde rock.

Line-up:
Michelle Malone (zang, gitaren, mandoline, mondharmonica)
Doug Kees (gitaar)
Robby Handley (bas)
Trish Land (percussie)
Shawn Mullins (zang op ‘I’ve Been Loving You Too Long’)
Peter Stroud (gitaar)

Peter Jacobs (4)

Nice album from the Melissa Etheridge-like Michelle Malone. The Album rocks but the production is smooth and her voice sounds way too lovely for the strong songs. They will not be classics in their genre, but that doesn’t always have to be the case. Very good album for those who love brushed and polished rock.

Jenny Van West: Happiness To Burn

19/3/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Happiness To Burn
Live In A New Way
Never Alone
45
Where I Stand
Empty Bowl
Twenty-Seven Dollars
Thresholds
Can't Have You Now
Embers

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
JVWM0003

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
KG Music Press

Website Artiest
Jenny Van West

Laten we even een spreekwoord pimpen "Noord, Zuid, Oost, Jenny Van West's nieuwste plaat is best … te pruimen". Nee, niet OK, deze stevig verbasterde zegswijze klinkt veel te oneerbiedig voor het hier besproken resultaat! Van West's nieuwste, getiteld 'Happiness To Burn' is namelijk naast de opvolger van haar debuut ‘Something Real’ (2015) en de hieropvolgende EP ‘Honey & Hive’ (2016), niets minder dan een showcase van Amerikaanse rootsmuziek (al geeft de traditionele blues verstek) geworden.
De tijd gaat snel, gebruik hem wel. De Portlandse laat er dan ook geen gras over groeien en trapt de deur in met het jazzy, piano-gedreven ‘Happiness To Burn’. Oftewel: wegdromen naar cruiseschepen en rokerige jazzclubs. Niettegenstaande nooit een voet op Illinois-e bodem gezet te hebben en niettegenstaande veel te jong om het kunnen beamen, roept het titelnummer visioenen op van het Chicago van de jaren ’40. Heerlijk nummer. Met een opengetrapte deur kan men twee kanten op. Ze sluiten of ze laten openstaan. Van West gaat voor de tweede optie en rijgt parel na parel aan het parelsnoer dat ‘Happiness To Burn’ is geworden. Ballades en tearjerkers als ‘Never Alone’, ‘Threshholds’ en ‘Where I Stand’ (met een zalige lapsteel) wisselt ze af met de swingende happy-go-tune ‘Twenty-Seven Dollars’ en de country-rocker ‘45’. Jenny’s muziek (althans de 10 nummers op ‘Happiness To Burn’) valt niet onder één noemer te vatten: Van West is, in de meest positieve zin, een beetje vanalles. Een toefje jazz, een snuifje rock, een scheutje country, maar vooral een serieuze portie vakvrouwschap!
Veel woorden maken we er verder niet meer aan vuil. ‘Happiness To Burn’ is een plaat geworden, die enkel goede nummers herbergt! Met als uitschieter – voor uw recensent althans - ‘Empty Bowl’. Kippenvelnummer waar stem, gitaar, piano en lapsteel heerlijk in elkaar haken om de luisteraar op sleeptouw te nemen. Straffe madam, straffe plaat!

Jan Coonen (4 ½)

Great record. 10 great songs make 'Happiness To Burn' a record that should have been called 'Happiness To Turn'!

Aiming For Enrike: Las Napalmas

3/3/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Nibblonian Car
Marion Jonesd
Social Window
Hi Ball
Lagoon
Front Runner
Lactic Acid Trip
Las Napalmas
Moustache

Platenlabel
Jansen Records

Labelnummer
Pekula 001CD

Distributie
Niet gekend

Promo-agent
Pias Benelux

Website Artiest
Aiming For Enrike

Hate it or love it. ‘Las Napalmas’ schreeuwt waanzin en disfunctie. Werp jezelf in een beerput van explosieve songs, kruip er uit en hol naar het bos voor stilte. Aiming For Enrike tast je brein aan.
De bedoeling van beide Noorse heren- ja een duo is verantwoordelijk voor deze distortion – is waarschijnlijk ‘to blow your mind away’. Met Tobias Ornes Andersen op drumkit en Simen Folsted Nilsen op gitaar word je getuige van een kakafonie aan instrumentale noise. Samen in een studio voor een rechtstreekse live take, je moet het maar doen. Soms klinkt het vrij amateuristisch en ongestructureerd. Na enkele luisterbeurten heb je het stramien door. Veel loops, herhalingen van hetzelfde, zodat je toch even dansneigingen krijgt. ‘Las Napalmas’ is hun derde album. Geen intelligente arrangementen, wel veel energie en power. De band amuseert zich en (sommige) muziekliefhebbers ook. Het duo tourt de volgende maanden in de US en Japan….moest je dringend uit de bol willen gaan!

Line-up:
Simen Folsted Nilsen (Guitar)
Tobias Ornes Andersen (Drums)

Marino Serdons (2 ½)

Aiming For Enrike blows your mind away with energetic experimental rock. Most of the time you would like to disappear into another universe or just dance your worries away.

Billy Walton Band: Soul Of A Man

27/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Save The Last Dance
I Don't Know
Hell n Highwater
Something Better
My Little Bird
Let Go
It Ain't True
Shine The Light
Green River
Poison Pil l
Minglewood
Can't Keep A Good Man Down
Days Like These

Platenlabel
VizzTone label Group

Labelnummer
Onbekend

Distributie
VizzTone Label Group

Promo-Agent
Rupert Peters
Richard Rosenblatt

Website Artiest
Billy Walton Band

Billy Walton Band vierde onlangs het tienjarig bestaan van de groep. The Jersey Shore Jazz and Blues Foundation’s is altijd al een hotspot geweest voor heel wat artiesten. Sinds Billy Walton en Band er twee jaar geleden een meer dan bescheiden show gaven groeide de internationale interesse en werd hun talent ook opgemerkt door niemand minder dan Southside Johnny, de Jersey legende die samen met zijn band The Asbury Jukes en Miami Steve Van Zandt een van de grondleggers was van de Jersey Shore sound en de Asbury Park music scene. Billy Walton’s nieuwe release ‘Soul Of A Man’ werd opgenomen in de Aala Recording Studio in Maui, Hawaï. Tijdens deze magische week blikte de band een unieke mix van rock, soul en blues in. De Billy Walton Band is een rockende blues-gearrangeerde R & B-band die het onmiskenbare stempelmerk van de Jersey Shore sound personifieert. Hun sterke melodieuze songs worden geïnjecteerd door een klassieke blazerssectie, pittige ritmes en vocale harmonieën. Samen met zanger/gitarist Billy Walton, zijn bassist William Paris en drummer Johnny D'Angelo de kern van de band. Keyboard virtuozen Sam Sherman en Eric Safka voegen alweer heerlijke keyboard arrangementen toe. Continuering in de klassieke Asbury Park sound zijn de blazers als aanvulling op Billy's vurige gitaarwerk. Liefst tien verschillende hoornspelers zijn te horen op het album. De vijfde release ‘Soul Of A Man’ omvat dertien nummers. Tussen de elf originele songs vinden we met ‘Green River’ van John Fogerty en het episch en opwindende ‘Minglewood’, origineel Noah Lewis, twee volwaardige coverversies. Billy’s zwevende gitaren slingeren zich ook een weg door de schitterende Hammond orgel arrangementen van ‘I Don’t Know’. De strakke openingssong ‘Save The Last Dance’ is meteen een schoolvoorbeeld van de opwindende Jersey Shore sound. Het beukende ‘Hell n Highwater’ komt meteen in aangenaam contrast met de blues ballades ‘My Little Bird’ en ‘Poiso Pill’, het lekker funky klinkende ‘Let Go’ en het rockende ‘It Ain’t True’. In het afsluitende en Delta blues begeesterde ‘Days Like These’ komen de prachtige akoestische gitaren samen met Jock Gist mondharmonicatunes in de spotlights. Deze release legt de essentie van de band vast die zich op een hete zomernacht op de dansvloer stort in en rond een dansende menigte in een Jersey Shore muzikaliteit. Billy’s gitaar shuffle’s blijken bijwijlen recht uit de Chicago blues te komen. De blazerssectie kon zo uit Detroit te zijn weggeplukt die de New Orleans gumbo heeft geabsorbeerd. Schitterend!

Philip Verhaege (5)

This release captures a great essence of the Jersey Shore music scene. Continuing the tradition of the classic Asbury Park sound there are horns all over the album and these complementing Billy’s fiery guitar work. Superb release !

Gudinöv: Atelophobia

18/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Afterlife
Traffic Jam
Easy For You
Undercover Lover
Watch Your Freedom
Made My Day
Fly Away
Under My Skin
Party Animal
Shadows And Dust

Platenlabel
3300 Records

Labelnummer
3300RPM02

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Gudinöv

De Tiense rockgroep Gudinöv neemt een knappe start met het nieuwe full album met de illustere titlel Atelophobia. Hierin zit wel hun twijfel en angst besloten. Atelophobia betekent letterlijk de angst om niet goed genoeg te zijn. Het album rockt nochtans op power en catchy songs. Valse bescheidenheid uit de suikerstad?
De vijfkoppige band trekt onmiddellijk van leer met het snelle ‘Afterlife’, dat iets te veel aan The Spencer Davis Group (I’m A Man) doet denken om origineel uit de hoek te komen. Met het krachtige ‘Easy For You’ en stampende ‘Undercover Lover’ wordt dit enigszins rechtgetrokken. Stevig gitaarwerk, strak ritme en krachtige zang vormen de kenmerken van tien recht voor de raap songs. Je hoort begrijpelijke invloeden van de (blues)rock uit de jaren ’70 . En de mooie stem van Kris Decatte refereert wat aan wijlen Ray Manzarek op zijn solo elpees. Waarbij alle (nutteloze) vergelijkingen gemaakt zijn en je je best concentreert op de overweldigende power.
Niets nieuws onder de zon zal je zeggen? Klopt, de ambitie van Gudinöv reikt blijkbaar niet verder dan ‘gewone’ toegankelijke rocksongs van drie minuten te brengen. Jammer, want je voelt het latent talent in de band. Misschien een beetje meer vertrouwen en buiten de lijntjes kleuren ? Het knappe hoesontwerp geeft alvast het juiste voorbeeld.

Line-up:
Kris Decatte (Vocals)
Koen Guilmet (Bass)
Jan Vanwinckel (Guitar)
David Dolezal (Drums)
Bart Bekker (Guitar)

Marino Serdons (3 ½)

Billion Dollar Babies: First Ever Live Show - Flint 1977

10/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Miss You
Rock ’N roll Radio
Love Is Rather Blind
Rock Me Slowly
Alice Cooper Medley
Battle Axe Suite
Battel Axe
Nights in Cracked Leather/Sudden Death/Winner
Too Young
Billion Dollar Babies

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST486CD

Distributie
Gonzo Distribution

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Gonzo Multimedia

Gonzo Multimedia graaft diep in muzikale kelders om leuk (of minder leuk) materiaal op te vissen uit het verleden. Enige voorkennis: Billion Dollar Babies is eveneens een album van de Alice Cooper band, en is eveneens heden ten dage de naam van een Scandinavische heavy metal band.
Voor wie het niet wist: vier onbekende muzikanten vervoegden indertijd Vince Furnier (alias Alice Cooper) en scoorden enkele onsterfelijke hits zoals Elected en School’s Out. Toen in 1975 de uiteindelijke bom barstte en Alice Cooper het afbolde, besloten de verweesde achterblijvers zelf maar verder te gaan onder de naam Billion Dollar Babies. In 1977 verscheen hun enige album ‘Battle Axe’ en in datzelfde jaar werd een eerste live show geregistreerd in Flint (Michigan).
De opname is niet denderend en de gespeelde rock al evenmin. Gelukkig speelden ze ook wat ouder materiaal in medley-stijl uit het Alice Cooper tijdperk. Voor de rest kan je wel raden waarom de band geen lang leven beschoren was. Nochtans hoor je heel wat kwaliteit van Michael Bruce, de ‘main composer’. Hun titelsong ‘Battle Axe’ luistert nog steeds origineel en opwindend. En ook de pompeuze intro van ‘Nights In Cracked Leather’ was voor die tijd toch wel een eye-opener voor velen en kon je wel klasseren onder progrock. Een live gig in de jaren ’70 , in volle disco tijdperk, kon nog maar een select langharigen bekoren. De technische mogelijkheden stonden nog in hun kinderschoenen, waardoor de optredens in de verste verte niet konden tippen aan de studio-opnames. Hou je van relikwieën, wentel je dan nu in de nostalgie.

Line-up:
Michael Bruce (Rythm Guitar, Keyboards, Lead Vocals)
Dennis Dunaway (Bass Guitar)
Neal Smith (Drums)

Marino Serdons (3)

If you crave the past and your lost long hair, listen to this old rock ’n roll school. Pure nostalgia!

Bonefish: Atmos

28/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Atoms
Another Day
Fallen In Love
Old Town Fishermen Blues
Potential Loss Of Faith
Sister
Kissing In The Rain
I See Your Heart
Hey Hi Ho
Salt And Chrome
Crappy Eyes

Platenlabel
Fishbone Music

Labelnummer
FBM 05CD

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Bonefish

Sommige muzikanten blijven uitstekende muziek produceren op de achtergrond van anonimiteit. Al sedert de jaren zeventig draait singer/songwriter Bie Karlsson mee in de muzikale mallemolen. Met Bonefish kiest hij voor internationale erkenning.
Goede wijn moet rijpen en laat dit nu het moment zijn om de champagnefles te ontkurken. In het mooie Stockholm ontsproot in 2010 een rockband samengesteld uit maturiteit. Atmos werd het tweede album van de Zweedse band Bonefish. Elf knappe songs met de nodige variatie. Rock richting progrock met invloeden van de seventies en eighties. Fluit, viool, keyboard verrijken de melodische songs, overwegend gezongen door Bie. En misschien schuilt daar het addertje? De composities van Bonefish beklijven en vormen een ware ontdekkingstocht. Een topalbum, ware het niet dat de voice van Bie niet altijd even krachtig overkomt. Titelopener ‘Atoms’ krijgt van Bie een Britse folkie inslag. Het minste wat je kan zeggen: dit is zeker niet representatief voor het hele album.
Verwacht je aan een resem Americana-songs, knappe catchy rock en toffe samenzang waarbij de zangstem van bassist Anders Thoor nog meer op de voorgrond mocht. (‘Potential Loss Of Faith’, ‘Hey Hi Ho’). In ‘Sister’ gaat de band de experimentele retro-toer op. Of het poppy en up-tempo ‘Crappy Eyes’ met subtiele synths. En een hidden einde van enkele akkoorden. Het zijn die onverwachte muzikale uitspattingen die je zullen kluisteren aan dit album. Volgend jaar op toernee doorheen de Benelux en Duitsland.

Line-up:
Bie Karlsson (Lead Vocals, Guitars)
Anders Thoor (Bass, Lead Vocals)
Matte Norberg (Guitars, Backing Vocals)
Rasmus Rasmusson (Drums, Percussion, Backing Vocals)

Marino Serdons (4)

Eleven mature compositions of Swedish (art-)rockband Bonefish. A fish to rip of with a lot of taste!
You gonna love it!

Alan Simon: Songwriter

26/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1
My World & Symphonic Side

Celtic Ring
Les Cavaliers Du Vent
World
Morholt
The Origins Pt 1
The Kings
Lettre à Yseult
Dihun
War
Ad Libitum
Celtic Land
Beltaine
Skye
Castle Rock
Dun Aengus
The End
In The Wind Of The Celtic Dream
The Vision
I’m Not The Only One
Adela

Disc 2
My British Side

No Man’s Land
Come
The Elements
Dancing Heart
Circle Of Life
Fame And Glory
Peace On Earth
Angel’s Tears
Where Is The Way
On The Road
Jangadero
Evil Day
Secret Garden
World
Motherland
Saman
Marie La Cordelière
Lugh
Desire
A Prayer For My Lover

Platenlabel
Babaika Productions

Labelnummer
AS-001-CD

Distributie
Cherry Red

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Alan Simon

De Franse folk- en rockmuzikant en componist Alan Simon is vooral bekend voor zijn rockopera’s. Zijn werken hebben vaak bindingen met de Keltische geschiedenis en mythes. Bekendheid geniet hij vooral via ‘Excalibur, The Celtic Rock Opera’. Bij de uitvoering van zijn rockopera’s kan hij vaak beroep doen op gerenommeerde muzikanten. Die zijn dan ook volop aanwezig op deze 40 songs tellende compilatie. Enkele namen? Alan Parsons, Jon Anderson, Fairport Convention, Justin Hayward, Maddy Prior, Billy Preston, Mick Fleetwood, leden van Supertramp en Midnight Oil, Didier Lockwood, Jeremy Spencer, Andreas Vollenweider en Zucchero. ‘Songwriter’ werd door Alan persoonlijk samengesteld, wat geen makkelijke klus moet zijn geweest. Uit een reeds 35 jaren durende carrière en ontelbare composities, een selectie moeten maken, is niet evident. Alan denkt dan ook reeds aan een vervolg op deze dubbelaar. De songs die op dit album staan, selecteerde hij uit o.a. ‘Excalibur (The Quadrilogy)’, Gaia’, ‘Anne de Bretagne’, ‘Tristan & Yseult’, ‘Captain Kid’ en diverse soundtracks.
De eerste cd bevat symfonische muziek, vaak doordrongen van Keltische folkinvloeden, soms bombastisch, soms ingetogen en devoot, soms dreigend, soms uitbundig, maar steeds schitterend. De hoofdzakelijk instrumentale songs die, zo blijkt al vlug, kunnen los van de context waaruit ze geplukt zijn, beluisterd worden. De monumentale melodieën en de superieure uitvoeringen ervan, maken dat elk nummer op zichzelf staat.
De tweede cd die de Britse zijde van Alan Simon laat horen, klinkt luchtiger. Hier komen ook de gezongen passages uit de bovengenoemde rockopera’s aan bod. Rock, soul, pop en natuurlijk zijn ook de Keltische invloeden opnieuw hoorbaar. En ook hier geldt weer dat alle songs, zonder de complete rockopera’s waarvan zij deel uitmaken, perfect individueel kunnen beluisterd worden. Wat andermaal het ongelimiteerde talent van Simon bevestigt.
‘Songwriter’ laat duidelijk horen dat Alan Simon een fenomenale songsmid is. Zijn werk mag je rustig naast vele klassieke composities zetten. Dit is tijdloze, met een enorme dosis liefde voor muziek, gecomponeerd werk. Zonder meer een aanrader, voor de muziekliefhebber die eens wat anders wil, dan de vaak smaakloze muziek die ons elke dag overspoelt.

Lambert Smits (4 ½)

Tracks from the rock operas of the creator of ‘Excalibur’. The first CD contains mainly instrumental symphonic rock, while the second CD brings the vocal songs from Alan Simon's most famous rock operas.

Sonja Kristina: Anthology

22/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Disc 1

Frank Mills
If This Was Love
The Passion
Baby Song
Full Time Woman
Man He Colour
One To One
Melinda (More Or Less)
This Is Not A Sanctuary
Angel
C’est La Vie

Disc 2

Devil May Care
Anna
Buccaneer
Rollercoaster
St Tropez
I Don’t Believe A Word
Street Run
O Fortuna
Love Child
Citadel

Platenlabel
Curved Air Records

Labelnummer
CRVE SK 001

Distributie
Cherry Red / Amazon

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Sonja Kristina

Sonja Kristina was de leadzangeres en mede oprichtster van de progressieve Britse rockband Curved Air, die in 1970 opgericht werd. De band wisselde regelmatig van muzikanten. Zo behoorde Stewart Copeland, later lid van The Police en een tijdje zelfs Sonja’s echtgenoot, ooit tot de band. Enige constante was Sonja Kristina, die in de jaren ’70 in polls, de categorie ‘female vocalist’ steevast aanvoerde. Naast haar lidmaatschap aan Curved Air, bouwde Kristina ook een solocarrière uit. ‘Anthology’ is de eerste verzameling van songs uit haar soloalbums. Die werden aangevuld met enkele nieuwe nummers, waaronder de voor 2017 exclusieve opener ‘Frank Mills’, uit de destijds furore makende musical ‘Hair’. Dat nummer zong zij trouwens op het album van de originele cast. Sonja was niet enkel de eerste frontvrouw in een rockband, ze had en heeft nog steeds iets charismatisch. Dat charismatische uit zich niet alleen in haar verschijning, maar ook in haar stem. Een stem die helder, dromerig en zweverig kan klinken, maar vooral steeds imponeert. Dat deed ze reeds tijdens de gloriedagen van Curved Air en dat doet ze nog steeds. Folk, rock en pop zitten altijd wel ergens verscholen, maar het opvallendste zijn de prachtige door Kristina’s heerlijke stem gedragen melodieën. Die stem kan liefelijk klinken, maar net zo goed duivels duister zoals in het ietwat psychedelische ‘Devil May Care’ of licht zwevend rockend in ‘St. Tropez’. Supermooi is haar akoestische versie van de Mötorhead tributesong ‘I Don’t Believe A Word’. Wat begeleiding betreft kan ze rekenen op sublieme muzikanten op o.a. gitaren, bas, drums, viool, cello, fluit, keyboards en percussie.
Dit alles maakt van deze ‘Anthology’ een waardig album, dat hopelijk ook jonge luisteraars richting Sonja Kristina wijst. En wie weet, misschien zelfs naar Curved Air?

Lambert Smits (4)

Nice compilation from the solo albums, supplemented with some new songs, by Sonja Kristina, lead singer of the British rock band Curved Air. A clear charismatic voice and handsome folk and rock melodies.

Mojo Monkeys: Swerve On

21/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Tuscaloosa Maybe
Two Shots
About To Get Gone
Beat Bus Driver
Swerve On
All The Wrong Things
Ride You Pony
Song For The Muse
Little Javelina
Argyle & Selma
If I Were Gone

Platenlabel
Medikull Records

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Mojo Monkeys

Mojo Monkeys is een trio uit Los Angeles, bestaande uit drummer en bandleader Dave Raven, bassist Taras Prodaniuk en gitarist Bill Watts. De drie heren mag je rustig veteranen noemen. Hun kracht ontdekte het trio, toen ze pakweg 20 jaren geleden Hubert Tubbs één van de leden van het collectief Tower Of Power begeleidde in een funkband. ‘Swerve On’ is hun derde full album. Hun debuut ‘Hang’ lanceerden de heren in 1999 en in 2010 kwam ‘Blessings and Curses’ op de markt. Mojo Monkeys houdt van heerlijke en vooral gevarieerde dansmuziek, zoveel is zeker. Echter niet van die we kennen, daarvoor klinkt ‘Swerve On’ net iets te apart. Opener ‘Tuscaloosa Maybe’ katapulteert je naar de hoogdagen van de dancehalls en ballrooms. Swing en jump die door de toevoeging van pedal steel, een eigen leven gaan leiden. Diezelfde pedal steel schittert tevens in opvolger, het jazzy ‘Two Shots’, waarin Bill Watts eveneens een smooth klinkende gitaarsolo neerzet. Met het hitsige ‘About To Get Gone’ betreedt het trio het rockabillypad en dat de funk nog steeds door hun aderen stroomt, bewijst ‘Beat Bus Driver’. Veelzijdigheid is troef, wat tevens het vakmanschap van het trio in de spots plaatst. Zo flirt de titeltrack wat met Southern Rock en kondigt meteen slowtime aan, waarna het door zware drums gedragen ‘All The Wrong Things’ de rockzijde van het trio laat horen. Enige cover is het aan Allen Toussaint schatplichtige ‘Ride Your Pony’ dat New Orleans aanboort. Diezelfde sfeer is ook te horen in het met een streepje swamp doorweven ‘Little Javelina’. Afsluiten doen de heren met het op Mississippiblues geënte ‘If I Were Gone’.
‘Swerve On’ is een knap en zeer gevarieerd dansbaar album. Kortom de ideale gangmaker voor een geslaagde party.

Lambert Smits (5)

Swing, rock, rockabilly, funk, and more ... it's all on this beautiful album by Mojo Monkeys. The ideal danceable party album!

Jenny Darren and The Ladykillers: Ladykiller

21/11/2017

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ladykiller
Heartbreaker 1
Ode To Billy Joe
Selfish
Rock & Roller
Lady Marmalade
I May Go Wrong
Papa Was A Rolling Stone Free
Dreamboat
Ride Like The Wind
Heartbreaker 2

Bonus Tracks:

Hey Joe
I Only Want To Be With You
You’re A Dreamboat

Platenlabel
Seacrest Oy

Labelnummer
SCR 1015

Distributie
Niet gekend

Website Artiest
Jenny Darren

Goeie ouwe rock van menkiller Jenny Darren. Al op haar twaalfde levensjaar zong ze de pannen van het dak en belandde ze zelfs in het voorprogramma van AC/DC. Haar recentste album The Ladykillers bevestigt haar natuurlijk zangtalent, vergelijkbaar met Janis Joplin en Grace Slick. Teveel eer?
Jenny Darren heeft een heel parcours afgelegd in haar prille volwassenheid tussen de blues, rock en rythm & blues idolen. Nadien voelde ze zich meer aangetrokken tot de jazz-sound. In 2015 besloot Angel Air Records een ‘best of’ uit te geven, een nieuwe stimulans voor haar om The Ladykillers bijeen te schrapen. Ondertussen sloten zich enkele welbekende muzikanten aan bij haar killerteam. Gitaargod Muddy Manninen komt uit Wishbone Ash en occasioneel violist Tom Leary van Lindisfarne.
Met zulk een bezetting mag het niet verbazen dat de huidige tour een groot succes is. Zoals vanouds, jaren zeventig, rockt het tot je er bij neervalt. De Gibson’s en Stratocaster’s geven elk hun eigen boeiend en afwisselend klankenspectrum. ‘Heartbreaker’, jaren geleden speciaal voor haar geschreven door Gill&Wade, staat tweemaal op deze cd. In versie 1 mag Tom Leary die emotionele song upgraden met electric violin. Versie 2 kreeg een heavier ondersteuning en een up-tempo mee. Pat Benatar had er indertijd een grote hit mee….zo zie je maar hoe harten worden gebroken. De volledige sad story vind je terug online. Alleen al met dit nummer bewijst ze het publiek in vuur en vlam te zetten. Natuurlijk hoor je hier en daar wat elementen uit de voormalige hitlijsten, zonder echter van plagiaat te spreken. Sommige riffs en grooves zijn zo sterk dat je ze als muzikant niet kan negeren. Eigen nummers staan willekeurig tussen enkele covers. Ook staan er drie ‘hidden songs’ op, niet vermelde bonus tracks. Love songs waar ze haar uitzonderlijk zangtalent laat horen, zoals een trage soul versie van Dusty Springfield’s hit ‘I only want to be with you’. Laat jezelf ook even verrassen!

Line-up:
Basses (Kev Moore,Bob Skeat, Pete Way, Chas Kronk)
Guitars (Clive Poole,Tony williams,Graham Oliver, Robin George, Muddy Manninen)
Drums (Andy Hawkins, Nicko McBrain, Chris Slade)
Keyboards (Bill Hunt, Andy Richards, Max Turnbull)
Violon/Electric Fiddle (Tom Leary)
Saxophone (Patsy Gamble)
Vocals (Jenny Darren)

Marino Serdons (4)

Explosive rockalbum from menkiller Jenny Darren with her Ladykillers. A voice like Janis Joplin or Grace Slick kicks you back to the seventies. Lovely!