KEYS AND CHORDS
  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2021
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2020

CD REVIEW BLOG

Tim Woods: Vortex

12/1/2021

0 Reacties

 
Foto
​DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Ready
  2. Vortex
  3. Some Of Your Love
  4. Sometimes
  5. Sage
  6. I Don’t Know Yet
  7. Take Me Away
  8. Destination Unknown
  9. This Mess
  10. Water Is Life
 
Website Artiest:
Tim Woods

​Neen, het album heeft niks met platwormen te maken, doch alles met energie.  Inspiratie die zanger/gitarist Tim Woods opdeed in Sedona Arizona.  Waar de energetische krachten respect afdwingen en onze verbondenheid met moeder aarde bevestigen.  Deels een eye opener voor Tim, die onmiddellijk enkele bluesrock songs componeerde.  Al dertig jaar draait hij mee in het circuit met muziek die zijn roots heeft in de folk, blues, rock en soul.  Het album houdt dan ook geen hedendaagse verrassingen in, ligt gewoon goed in het gehoor en is wel degelijk gedrenkt in de genoemde muziekstijlen.  De gebruikelijke gitaar riffs, ritmisch heel sterk (zoals alleen die Amerikanen dat kunnen), rock met voldoende variatie om geboeid te blijven.  Funky wordt het met ‘Some Of Your Love’, ietwat rommelig en dus geen echte hoogvlieger.  Leuker oort  het instrumentaaltje ‘Sage’,  progrock allures door de gitaarsolo en vooral de melodie bepalende keyboard als begeleiding.  Helemaal terug in de tijd met de shuffle ‘I Don’t Know Yet’ (wat herinnering oproept aan Al Kooper/Mike Bloomfield’s Super Session).  Het geheel werd geproduced door twee rotten in het vak Bobby Lee Rodgers en Paul Hornsby.  Kwaliteit krijg je dus, vernieuwing niet.
 
Line-up:
Tim Woods (Vocals, Guitar)
 
Bobby Lee Rodgers (Guitar, Bass, Drums, Keyboards)
Paul Hornsby (Piano on ‘Destination Unknown’)
 
Marino Serdons 
Foto
​Melodic blues and rock songs on Tim Woods third solo album.  For the intensive listener a wake-up call to mother nature.
0 Reacties

Beauwater: ‘Who Works For Two?’

31/12/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Who Works For Who?
  2. Flavour of The Week
  3. The New Disease
  4. The Real McCoy
  5. Tonight She’s Gonna Burn
  6. Long Way Down
  7. Nodding Off
  8. The Broken Man Behind The Wheel
  9. Poison
  10. One Way Out
 
Website Artiest
Beauwater

Geïnspireerd door de hedendaagse en toenmalige blues rockpioniers werd de band Beauwater opgericht in 2008 in St. John’s. Het is de hoofdstad en grootste stad in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador. De stad ligt in het oosten van het schiereiland Avalon aan de Atlantische kust van het eiland Newfoundland in Canada. In die korte tijdspanne hebben ze een veelzijdige sound en heuse fanbase opgebouwd. Zanger/gitarist Jonathon Reid, Greg Newhook (bas) en drummer Mike Maddox houden nu hun derde studioalbum 'Who Works For Who?' onder de doopvond. Het is een nazaat van de release ‘Lovers, Fools & Kings’ uit 2016, die bedolven werd onder heel wat lovende kritieken en bekroond werd met een 2017 ECMA voor Blues Recording of The Year  én het succesvolle ‘It Only Took Us A Decade’ van afgelopen jaar. De nieuwe worp ‘Who Works For Two?’ bevat tien nummers en heeft met Kelly Hoppe -van de band Big Sugar- op harmonica, Chris Harnett (saxofoon), trompettist Terry Campbell en producer Chris Kirby op keys enkele opmerkelijke gastmusici. De basis blijft stevig bluesrock, al aromatiseert de band heel wat nummers met diepe bluestunes. De titeltrack is meteen een knaller van een rocksong. De dans is ingezet, en ook de Texas shuffle ‘Flavour of The Week’ past perfect in dit rijtje. De tracks ‘The Real McCoy’ en ‘Nodding Off’ zijn dan weer met een vette knipoog naar de Chicago blues sound. Diversiteit en contrasteren doet deze release vooral met het funky ‘Long Way Down’ en ‘The Broken Man Behind The Wheel’, met zijn jazzy swing feeling. En ook de bluesrocker ‘Poison’ is allerminst een vergiftigd geschenk. Replay please..!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Inspired by the current and formerblues-rock pioneers, the band Beauwater was founded in 2008 in St. John's, Canada. And in that short span of time they have built up a versatile sound and fan base. Singer / guitarist Jonathon Reid, Greg Newhook (bass) and drummer Mike Maddox are now holding their third studio album 'Who Works For Who?' under the baptismal found. The basis remains solid blues rock, although the band aromatizes many songs with deep bluestunes. T The title track is an instant blast of a rock song. The dance is deployes…!
0 Reacties

Terminal Station: Brotherhood

26/12/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Barrelhouse
  2. One More Bottle
  3. Poor Lightnin'
  4. Chicago Calling
  5. Ain't Giving Up On Rock N' Roll
  6. If You Don't Know Me Now
  7. Take Me Back Or Let Me Go
  8. It's Not The End Of The World
  9. One More Shot
  10. Nothin' But Trouble
  11. Booker D
  12. Voodoo Queen
 
 
Website Artiest
Terminal Station

​Terminal Station is een Vancouver gebaseerde blues rockband. Hun debuutopname ‘Burnout Blues’ uit 2007 werd twee jaar later opgevolgd door het succesverhaal van ‘Rolling All Night’. Nu is er dus met ‘Brotherhood’ een nieuwe worp. Leadzanger/gitarist Scott Smith die in heel wat diverse bands speelde ontmoette bassist Jeremy Holmes in 1996 toen ze samen in de rockabilly band Bughouse Five speelden. Ze registreerden twee jaar later het album ‘Everything Must Go!’.
In hetzelfde jaar nam gitarist Smith ook de plaat ‘Surf After Dark’ op met de band The Surfdusters, en heeft nu ook onder eigen album de release ‘Lifeboat: Explorations in Pedal Steel’ opgenomen tijdens de pandemie. Nu vond het duo in en met toetsenist/vocalist Havers, drummer/percussionist MacDonald en speciale gasten Victor Polyik (mondharmonica), gitarist John Sponarski, saxofonist Dominic Conway en achtergrondzangeres Colleen Rennison de ideale soulmates. Smith schreef tien van de twaalf nummers en de band opent met de instrumentale rocker ‘Barrelhouse’. De toon is ingezet, de weg geplaveid. Knappe Southern rockers als ‘One More Bottle’ en de T-Bone Walker geënthousiasmeerde shuffle’s ‘Chicago Calling’, ‘One More Shot’ en ‘Take Me Back Or Let Me In’ divergeren met de ontspannen en knappe rocker ‘Ain't Giving Up On Rock N' Roll’ én de swampy song ‘Poor Lightnin’. Het nummer ‘If You Don’t Know Me Now’ is een zeldzame slowblues, net zoals ‘Take Me Back Or Let Me Go’ en ‘Nothin’ But Trouble’ swingende West Coast song zijn. De hypnotiserende gitaarriffs overheersen in de rocker ‘It's Not The End Of The World’, net zoals ‘Booker D’ een hommage is aan Booker T & The MG. Het afsluitende ‘Voodoo Queen’ is een meer dan waardige afsluiter van een al even knappe plaat. De formatie Terminal Station bevestigen met hun derde langspeler. De winter blues is alvast verdreven! 
 
Philip Verhaege 
Foto
​The Vancouver-based rock band Terminal Station confirmed with their third full-length release. The winter blues have already disappeared! Hell yeah..!!
0 Reacties

The BluesBones: Live On Stage

11/12/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Find My Way Out
  2. The End
  3. Demon Blues
  4. Going Down
  5. A Better Life
  6. The Witchdoctor
  7. Betrayel
  8. Sealed Souls
  9. Romance For Rent
  10. Cruisin'
  11. Pshycho Mind
  12. Whiskey Drinking Woman
 
Website Artiest
The BluesBones

​We schrijven zaterdag 09 november 2019, de Covid-19 pandemie tierde toen al weelderig in de Chinese stad Wuhan. Geen mens die er hier toen zijn hoofd over brak én die waarschijnlijk ook geen flauw idee had van wat ons te wachten stond. Het concert van The BluesBones in het CC Den Breughel in Haacht was voor velen onder ons waarschijnlijk het laatste in een lange rij. De muzikale wereld werd zowaar ondergedompeld in een diepe rouw. Ook wij waren getuige van deze energieke liveshow, op uitnodiging trouwens van de organisatie, Swing Wespelaar.
We hoorden sommige nummers logischerwijze dus twee keer, want enkel het best van het beste zou worden geïmplementeerd. En zo geschiedde ook. De band putte uit het rijkelijke oeuvre van albums als ‘Chasing Shadows’ uit 2018, enkele nummer komen uit 2012 en de plaat ‘Voodo Guitar’. Vier jaar geleden hadden ze met ‘Double Live’ al een livealbum in de winkelrekken. Tussendoor konden we genieten van bovenvermelde albums, en uiteraard van ‘Saved By The Devil’ in 2015. In 2013 werd de muziek business overrompeld met de release ‘Live @ De Bosuil’. Een jaar eerder werkten The Bluesbones keihard en met succes aan hun debuutplaat ‘Voodoo Guitar’. Maar al deze demonen hebben zanger Nico De Cock, Stef Paglia (gitaar), Edwin Risbourg (Hammond Orgel, Rhodes), Geert Broeckx (bas) en drummer Jens Roelandt  intussen allang getemd. De avond werd geopend met de stevige bluesrocker ‘Find My Way Out’, uit hun recentste studioalbum 'Chasing Shadows'. Nico’s meesterlijke stemfraseringen komen meteen in de spotlights. Het nummer ‘The End’ glijdt op een vette funky riff, vooral de band ons meeneemt naar New Orleans met ‘Demon Blues’. Het nummer ‘Going Down’ divergeert met zijn voorganger en Stef Paglia begeesterd de song met knappe Delta blues beïnvloede slidegitaar. Net zoals de beukende shuffle ‘A Better Life’ een instrumentale losbandigheid is. Het funky en swampy ‘The Witchdoctor’, een geëmendeerde versie uit hun debuutalbum 'Voodoo Guitar', is een volgend chapiter in de setlist. Maar met de blues ballades ‘Betrayel’ en ‘Sealed Souls’ amortiseren ze enigszins de gasoline. Het modern spijkerende ‘Romance For Rent’ is een prefiguratie voor de bluesrocker ‘Cruisin'. Stef’s gitaarriffs en die duivelse Hammond B3 arrangementen hybridiseren alweer de muzikale degens. De muzikale punctuatie is ingezet en volgt gezapig haar weg met de psychedelische funky shuffle ‘Pshycho Mind’. Als perfecte uitsmijter prevaleert zich ‘Whiskey Drinking Woman’. In dik elf minuten worden we getrakteerd met Stef Paglia’s gitaarvaardigheden en de vocalen van Nico De Cock, tot de band invalt en het feestje pas echt explodeert. De stijgende energie is zo voelbaar door onze huiselijke woofer. En dat is net de bedoeling van een liveregistratie. Niet ?
 
Philip Verhaege 
Foto
​The Bluesbones have a diverse music style. De band just walks between solid blues rock like 'Find My Way Out' and ‘Cruisin’, harmonious boogies as 'Psycho Mind', a great swamprocker ‘The Witchdoctor’ and a few relaxed ballads like 'Demon Blues' and ‘Seales Souls’. With six albums on their account, this is the third live recording. This means that The Bluesbones is a real stage band. With growing and well-deserved success, they will hopefully be towing their instruments throughout Europe in 2021..!
0 Reacties

Greg Sover Band: The Parade

28/11/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Wake Up
  2. Wake Up Interlude
  3. Feelin’ Sumthin’
  4. It’s Never Too Late
  5. Politician
  6. Never Gonna Stop
 
Website Artiest
Greg Sover

​Greg Sover nam voor het eerst een gitaar in handen op amper vijfjarige leeftijd. Pas op zijn dertiende werd hij gefascineerd door het snareninstrument en sloeg genadeloos aan het oefenen. Zijn vader leerde hem de Franse song ‘La Maladie d’Amour’ spelen, de aanzet tot heel wat meer. Hij is dus haast een autodidact gitarist die is begeesterd met een soulvolle stem. Alhoewel Greg uit Brooklyn, New York komt, is hij een van de talentrijkste nieuwkomers in de Philadelphia bluesscene. Zijn succesverhaal heeft hij ook voor een groot te danken aan de drie Philly blues- en rockveteranen, die met een uitgebreide cv kunnen terugblikken op een meer dan succesvolle carrière. En dan hebben we hier over bassist Garry Lee, gitarist Allen James en drummer Tom Walling. De plaat ‘The Parade’ is de derde worp voor Greg Sover na ‘Jubilee’ uit 2018 en ‘Songs Of A Renegade’ van 2016. Het album werd opgenomen in TTR Studio in de wijk Germantown in Philadelphia en werd samen door Greg geproduceerd met Garry Lee en Mike Tarsia. Het is een EP met zes tracks, en die zijn stevig geworteld in de Britse bluesboom, een sound die zo weelderig tierde in het begin van de jaren zeventig. En dat kenmerkt zich vrijwel meteen in songs als ‘Wake Up’, met die heavy keyboardarrangementen van Wally Smith en Gloria Galante blues harp. Van het wel zeer korte intermezzo ‘Wake Up Interlude’ gaat het gezwind naar de boogie ‘Feelin’ Sumthin’. En deze doortocht doorheen de diepe Delta divergeert met de akoestische ballade ‘It’s Never To Late’ én het hedendaagse en funky ‘Politician’, een interpretatie van de Cream klassieker. Greg Sover kruist zijn muzikale degens met heavy gitaarwerk en blakende solo’s. De release eindigt met ‘Never Gonna Stop’, een door Jimi Hendrix geïnspireerde rocksong. De cirkel is zo rond voor Greg Sover Band!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Although Greg is from Brooklyn, New York, he is one of the hottest newcomers to the Philadelphia blues scene. His success story is also largely due to the three Philly blues and rock veterans who can look back on a more than successful career with an extensive resume. And then we're talking bassist Garry Lee, guitarist Allen James and drummer Tom Walling. The album was recorded in the Germantown neighborhood of Philadelphia and was co-produced by Garry Lee and Mike Tarsia. It's a six-track EP, firmly rooted in the British blues boom, a sound that was so lush in the early 1970s. And that is almost immediately characterized in songs like "Wake Up".
Greg Sover crosses his musical swords with heavy guitar work and blazing solos. The release ends with "Never Gonna Stop", a Jimi Hendrix inspired rock song. Well, the circle is so full for Greg Sover Band. 
0 Reacties

Billy J: Rise Above

24/11/2020

0 Reacties

 
Foto
detail album
Tracks:
  1. She’s Mine
  2. Sweaty Melons
  3. Rise Above
  4. Line ‘Em Up
  5. New Car
  6. Cats In The Cradle
  7. She
  8. Push Push
  9. My Baby’s Blue
  10. Boomerang
 
Website Artiest
Billy J

​New Jersey’ Billy J Jams was oorspronkelijk bandlid bij de formatie Sacred Oath. Ze openden voor supergroepen als Twisted Sister, Cinderella en zelfs voor Bruce ‘The Boss’ Springsteen. Nadat ze eind jaren ’80 een lucratief contract weigerende voor het label Metal Blade Records, splitte de band. In 1994 verhuisde Billy naar Marco Island, Florida en maakte furore met een akoestische act en speelde in bandformatie op enkele festivals. De vele positieve reacties deden Billy uiteindelijk terugkeren naar zijn roots. De blues sound die hem zo aantrok als tiener toen hij werd beïnvloed door grootheden als Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan, The Allman Brothers Band en Gov’t Mule. Nu dook hij de studio in en registreerde negen originele nummers én Harry Chapin’s ‘Cats In The Cradle’. Billy J opent met de funky rocker ‘She’s Mine’. Hij legt meteen de link naar de seventies en ook ‘Sweaty Melons’ zou in deze tijdsgeest zeker een plaatsje hebben gehad. De akoestische titeltrack, dat is ingekleurd met een intieme vioolstructuur heeft een country beleving. ‘Line ‘Em Up’ is ingevuld met knappe gitaarriffs en die staan in aangenaam contrast met de slow blues ‘New Car’ en het opvrijende ‘Cats In The Cradle’. Voor het folky ‘She’ schoudert Billy graag zijn akoestische gitaar en in ‘Push Push’ refuteert hij enige reggae ritmiek. Van de bluesrocker ‘My Baby’s Blue’ gaat het gezwind naar het afsluitende ‘Boomerang’. Billy J heeft een wel heel divergerende plaat geproduceerd.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Billy J has recorded his most divergent album. From seventies rock, it goes to pleasant blues rock, some ballads and even some rare reggae tunes. Handsome release..! 
0 Reacties

Peter Veteska & Blues Train: Grass Ain’t Greener On The Other Side

20/11/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Am I Wrong Pretty Baby
  2. Baby You've Got What It Takes'
  3. Running Like A Dog
  4. I've Been Missing You
  5. You Give Me Loving
  6. Learning The Blues
  7. Thinking And Drinking
  8. Heartbreaker
  9. You Don't Love Me
  10. Grass Ain't Greener On The Other Side
 
Website Artiest
Peter Veteska

​Na een lange pauze in de muziekscene, vormden leadgitarist en zanger Peter Veteska eind 2013 de formatie Peter V Blues Train. In 2015 bracht de band hun eerste album uit, ‘Peter V Blues Train’. In 2016 hadden ze snel een vervolg met de plaat ‘On Track’. Peter werd kort hierop genotuleerd in de New York Blues Hall of Fame. Een jaar later werd 'Running Out of Time uitgebracht. Het album ‘Shaken But Not Deterred’, uit 2018 piekte op nummer drie in de RMR hitlijsten. Peter Veteska (gitaar, vocals), vindt alweer zijn soulmates in drummer Alex D'Agnese en bassist Coo Mo Jhee. Speciale gasten zijn Jeff Levine, de legendarische toetsenist die ooit toerde met Joe Cocker, Hall and Oats en John Fogerty, vocalist/mondharmonica Mikey Junior, Jen Barnes (vocals) en Delaware bluesgitaarveteraan Roger Girke. Het vijfde muziekproject van de band is ‘Grass Ain't Greener On The Other Side’, dat zal worden uitgebracht eind 2020. Een set van tien nummers, die afwijken van eerdere jazz- en funk-invloeden, waarbij de hardwerkende gitarist nu besluit een pure rock- en blues sound te performen. Mickey Junior is meteen een constante in de openingssong ‘Am I Wrong Pretty Baby’. In de funky blues shuffle
‘Baby You've Got What It Takes', origineel van Dinah Washington en Brook Benton, krijgt Peter V vocale steun van zangeres Jen Barnes. Jen die ook haar eigen band leidt aan de kust van Jersey is een frisse vocale verschijning. Peter’s Stratocaster gitaarriffs begeesterd, samen met die Hammond B3 tunes, het overweldigende ‘Running Like A Dog’. Dit alles contrasteert met het akoestische Delta bluesy ‘I've Been Missing You’, het swingende ‘You Give Me Loving’ en de jazzy ballade ‘Learning The Blues’. Crescent City blues zijn dan weer een swingend ‘Thinking And Drinking’ en Ray Charles’ ‘Heartbreaker’. Bij Willie Cobbs ontleende Peter voor de gelegenheid ‘You Don't Love Me’, om te eindigen met de titeltrack ‘Grass Ain't Greener On The Other Side’. Knap!
 
Philip Verhaege (4 ½)
​Peter Veteka is a great vocalist / guitarist who leads a tight rhythm section. His sound ranges from heavy bluesrock over funky tunes and some rare ballads. Strong album !
0 Reacties

Dudley Taft: Cosmic Radio

19/11/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Cosmic Radio
  2. Left In The Dust
  3. The Devil
  4. Goin' Away Baby
  5. One In A Billion
  6. The End Of The Blues
  7. Relentless
  8. Fly With Me
  9. Hey Hey Hey
  10. All For One
  11. I'm A Believer
  12. I Will Always Love You
 
Website Artiest
Dudley Taft

​Dudley Taft groeide op in het Amerikaanse Mid. West. Daar leerde hij de waarden kennen wat vriendschap betekend, maar tevens wat goede roots, blues en rock-‘n-rollmuziek is. Met een achtergrond in het gerenommeerde Berklee College of Music, toerde hij met de rock bands Sweet Water en Second Coming. In zijn muziek hoor je hoe hij Delta roots muziek vermengt met Seattle grunge en een zuidelijke twang. Dudley's muziekcarrière begon op de middelbare school toen hij samen met zijn vriend Trey Anastasio hij de band Space Antelope oprichtte. In de jaren 1990 trad hij dan toe tot dé band van Seattle, Sweet Water. Ze toerden samen met Monster Magnet, Candlebox en Alice in Chains. Na de registratie van twee albums voor het label Atlantic Records verliet hij de band om de formatie Second Coming te vervoegen. Een heuse toer volgde, net zoals een album op Capitol Records én een voorproefje van het grote succes met de single 'Vintage Eyes', die de top tien bereikte in de hitlijsten van Rock Radio. In 2006 begon Dudley heavy blues rock te performen in Seattle en bracht met ‘Left For Dead’ in 2010, ‘Deep Deep Blue’ (2012), ‘Screaming In The Wind’ (2014), ‘Skin And Bones’ (2015), ‘Summer Rain’ uit 2017 én het livealbum ‘Live In Europe’ in 2016 enkele opmerkelijke albums uit. Nu heeft hij al een tijdje Cincinnati, Ohio als thuisbasis en met zijn plaat ‘Simple Life’ in 2019 liet hij zijn rationele kant zien. Nu is er zijn nieuwe worp ‘Cosmic Radio’ op het label American Blues Artist Group. Dudley raast als een bezette doorheen zijn setlist. Heavy gitaarriffs en die beukende ritmesectie van bassisten Kasey Williams en Johnn Kessler én drummers Jason Patterson en Walfredo Reyes Jr. zijn een constante voor de sound. Van start tot finish neemt Taft je bij het strot. De titeltrack raast voorbij, ‘Left In The Dust’ en ‘The Devil’ knallen mateloos door de woofer. In ‘Goin' Away Baby’ en ‘One In A Billion’ gaat een eerste keer de voet van die nieuwe Fuzz pedaal. In de track ‘The End Of The Blues’ komt dochter Ashely Charmae voor wat zachtaardige backingvocalen zorgen. Na een wat catchy refrein komt de slow blues ‘Relentless’ voorbij, en dat divergeert met de rockers ‘Fly With Me’ en ‘Hey Hey Hey’. Nummers als ‘All For One’ hebben dan weer die logge sound en dat zwaar vervormd fuzzy gitaarwerk mee te slepen. Van de blues rocker ‘I'm A Believer’ gaat het naar de afstuitende ballade ‘I Will Always Love You’. Heavy tunes hebben de bovenhand in Dudley Taft’s nieuwe release.
 
Philip Verhaege 
Foto
Now there is Dudley Taft’s new release "Cosmic Radio", on the American Blues Artist Group label. Dudley rages as an occupied throughout its set list. Heavy guitar riffs and that pounding rhythm section of bassists Kasey Williams/Johnn Kessler and drummers Jason Patterson/ Walfredo Reyes Jr. are a constant for the sound. From start to finish Taft takes you by the throat. The title track rushes and also "Left In The Dust" and "The Devil" blast through the woofer. In "Goin’ Away Baby" and "One In A Billion" his foot going down fort he first time of that new Fuzz pedal. Anyhow, this is a great release! 
0 Reacties

Kerry Kearney: Tales From The Psychedelta

16/11/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Five Time Man          
  2. Fatherless Boy                      
  3. Mississippi River Stomp                   
  4. Trouble in Mind                    
  5. Thank You, Jesus      
  6. Memphis High                      
  7. Mean Old Frisco                   
  8. Voodoo Down the River                  
  9. Lawdy Mama            
  10. Runnin' Weepin' Tremblin'    
  11. World Train
 
Website Artiest
Kerry Kearney
 
​Kerry Kearney is een slidegitarist die zijn muzikale voet mag zetten tegen grootheden als Sonny Landreth en Roy Rogers. The Kerry Kearney Band werd opgericht in het midden van de jaren negentig, en het debuutalbum ‘Blow Your House Down’ dateert uit 1996. Kearney werd door de Long Island Voice verkozen tot ‘Beste Gitarist of 1999’,  voordat hij twee jaar later het baanbrekende album ‘Welcome To The Psychedelta’ uitbracht. De eerste plaat in een reeks albums die traditionele delta blues zouden combineren met Kearney’s originele arrangementen.
In 2004 werd Kearney door de Long Island Blues Society uitgeroepen tot "Bluesman van het Jaar". Een eer die hem geen windeieren opleverde. Dit alles resulteerde dat Kerr het podium mocht delen met oa. B.B. King, Robert Cray en ZZ Top. Nu is er dus zijn nieuwe worp ‘Tales From The Psychedelta’. Vier van de twaalf nummers verschenen voor het eerst op dat debuut uit 1996. Hij opent hier met ‘Five Time Man’ en ‘Fatherless Boy’, twee oudere nummers uit zijn rijk gevulde oeuvre. Uit zijn album ‘Ghosts of The Psychedelta uit 2012 krijgen we de song ‘Mississippi River Stomp’, met een schitterende David Bennett Cohen op piano. De cover ‘Mean Old Frisco’ heeft Arthur Crudup credits, dat voor het eerst werd opgenomen in 1956. Het gospel begeesterde ‘Thank you, Jesus’ is een vocaal duet met Sam "Bluzman" Taylor, net zoals de songs ‘Voodoo Down The River’, met een vette knipoog naar The Neville Brothers is én ‘Lawdy Mama’ is ingekleurd met heel wat knappe swampy tunes. De track ‘Runnin’, Weepin’, Tremblin’ komt ook al dat eerste album, net zoals de vaudeville blues stijl coversong ‘Trouble In Mind’, origineel van jazzpianist Richard M. Jones uit 1924. Het nummer werd eerder dit jaar opgenomen in de "Hall of Fame" van The Blues Foundation als "Classic of Blues Recording". Maar ook de boogierocker ‘World Train’ is een absoluut hoogtepunt. Knap zonder meer !
                       
Philip Verhaege 
Foto
​Kerry Kearney is a slide guitarist who can set his musical foot against greats like Sonny Landreth and Roy Rogers. Swampy rocker and many blues rockers form the basis for his sound. 
0 Reacties

Erja lyytinen: Lockdown Live 2020

13/11/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Don’t Let A Good Woman Down
  2. Cherry Overdrive
  3. Black Ocean
  4. Hard As Stone
  5. Torn
  6. Dreamland Blues
  7. Lover’s Novels
  8. Another World
  9. Snake In The Grass
  10. Rocking Chair
  11. Wedding Day
  12. Wildflower
 
Website Artiest
Erja Lyytinen
 
​Erja Lyytinen , winnaar van de European Blues Award, heeft van de Covid-19 pandemie gebruikt gemaakt om met heel wat songs de studio in te duiken. De release 'Lockdown Live 2020' werd uitgebracht als een CD/DVD package. Incidenteel zijn er ook heel wat parallellen tussen de huidige situatie waarin we ons momenteel bevinden, en haar laatste studioalbum 'Another World' uit 2019. In de videoclip van die titeltrack waren toen ook al mensen met mondmaskers die trachten te overleven in een onbewoonbare wereld. Lyytinen zat midden in een van haar drukste periodes van haar carrière toen de pandemie toesloeg. Naast deze release heeft ze ook een eerste biografische boek uit met de titel ‘Blues Queen’ (Blueskuningatar). Het werd door de lezers van Guitar World formeel erkend met een plek als ‘30 Best Blues Guitarists in the World Today 'poll’. Dit zorgde vervolgens voor een tourschema met heel wat shows in het VK, Canada, Spanje en het thuisland, Finland. Op de kop toe werd ze ook uitgenodigd voor een eerste reis naar Australië en een optreden op het wereldberoemde Byron Bay Blues Festival. Erja’s tour- en promotieactiviteiten werden gekatalyseerd, maar helaas ook geannuleerd. Tijdens de pandemie van een eerste lockdown brachten heel wat artiesten hun shows via livestreams naar het internet. Lyytinen besloot dat ze haar fans de best mogelijke en meest concertachtige ervaring wilde meegeven. Toen de kans zich voordeed, trok ze op tien mei naar de Bluesounds Warehouse Studio, in haar geboorteplaats Kuopio, Finland. Erja (gitaar/vocals) registreerde samen met bassist Tatu Back, keyboardvirtuoos Miika Aukio en drummer Iiro Laitinen het live album ‘Lockdown Love 2020’. Het concert werd via internet uitgezonden in de vorm een ‘pay-per-view-evenement’ én vormde de basis van dit opmerkelijke studio-live-album. Erja blikt terug op haar rijkelijke muzikale carrière en put uit haar enorme backcatalogus. De band plugde de instrumenten in voor ‘Don’t Let A Good Woman Down’, een nummer uit de plaat ‘Voracious Love’ uit 2010. Lyytinen’s slidegitaar is een structurele voor de song, net zoals de beukende ritmesectie. De mid-tempo bluesrocker ‘Cherry Overdrive’ komt uit het vorig jaar verschenen ‘Another World’, net zoals het zwaarbeladen funky  ‘Black Ocean’ een track was uit ‘Stolen Hearts’ uit 2017. Het stemming wisselende ‘Hard As Stone’ heeft die hypnotiserende orgeltunes
en divergeert met het moderne en radiovriendelijke ‘Torn’. De track ‘Dreamland Blues’ is een knappe shuffle dat is ingekleurd met Erja’s considerabele en snedige slidegitaar. En de bottleneck glijdt verder doorheen songs als ‘Lover’s Novels’. Een eerste rockballade vinden we terug in ‘Another World’, maar Erja geeft meteen plankgas in de opwindende bluesrocker ‘Snake In The Grass’, het rock-area ‘Rocking Chair’ en het in highspeed geperformde ‘Wedding Day’. 
Met de afsluitende emotionele ballade ‘Wildflower’, uit het gelijknamige album uit 2003, vindt Erja pas echt rust in haar muzikale ziel. De CD/DVD release ‘Lockdown Live 2020’ verschijnt enkele maanden voor Erja's Britse tournee, dat (hopelijk) doorgaat in februari 2021. ‘Lockdown Live 2020’ is een schitterende release en zeer aanbevolen voor iedere rechtgeaarde blues fanaat !
 
Philip Verhaege 
Foto
​Erja Lyytinen decided to give her fans the best possible and most concert-like experience. When the opportunity arose, she moved to the Bluesounds Warehouse Studio, in her hometown of Kuopio, Finland on May 10. Erja (guitar / vocals) recorded the live album "Lockdown Love 2020" together with bassist Tatu Back, keyboard virtuoso Miika Aukio and drummer Iiro Laitinen. The concert was broadcast over the internet in the form of a "pay-per-view event" and formed the basis of this remarkable studio live album. Erja looks back on her rich musical career and draws on her enormous back catalog. Slide Guitar has become her trademark, and together with those pounding rhythm sections she rips through her set list. Exiting rock, blues and some funky tunes, but only in the final emotional ballad "Wildflower", from the eponymous album from 2003, Erja really find peace in her soul. ‘Lockdown Live 2020’ is a great, smashing and wonderful release. Highly recommended for any straight blues fanatic!
0 Reacties

Alastair Greene: The New World Blues

12/11/2020

0 Reacties

 
Foto
​Tracks:
  1. Living Today
  2. Lies And Fear
  3. Bayou Mile
  4. When You Don’t Know What To Do
  5. No Longer Amused
  6. Back At The Poorhouse
  7. Find Your Way Back Home
  8. Heroes
  9. Wontcha Tell Me
  10. Alone And Confused
  11. The New World Blues
 
Website Artiest
Alastair Greene

​De blues rockin’ gitarist Alastair Greene verliet enkele jaren geleden The Alan Parsons Live Project, waar hij gedurende zeven jaar lead gitarist was voor hun wereldwijde tournees. Nu focust hij zich hoofdzakelijk op zijn solo carrière en met het album ‘Dream Train’ had hij enkele jaren geleden een dijk van een release te promoten. Greene komt uit Santa Barbara, CA. Zijn grootvader Chico Alvarez speelde trompet in de band van Stan Kenton, terwijl zijn moeder ook een meer dan behoorlijke pianiste was. Zijn vader hield dan weer van klassieke muziek. Greene begon met enkele pianolessen, maar ontdekte als snel de geweldige sound van een saxofoon. Tijdens zijn studiejaren ging zijn aandacht dan vooral uit naar de gitaartunes. Hij slaagde met brio aan het Berklee College Of Music in Boston en performde met heel wat lokale bands. Na heel wat sessiewerk met enkele gerenommeerde artiesten was de release ‘A Little Wiser’ in 2002 een meer dan opmerkelijk solodebuut. Op hetzelfde Riastala Music Label verscheen kort hierop het album ‘Live At L.A.’. Zeven jaar later verscheen dan ‘Walking In Circles’ en ‘Trouble At Your Door’ in 2014 op het label Delta Groove Productions/Electro Groove Records. Op bij het label Rip Cat Records verscheen twee jaar geleden de liveopname ‘Live From The 805’, een registratie van een uitverkochte show in de Soho Music Club in zijn thuisstad Santa Barbara. Nu trok Alastair Greene (vocals/gitaar) samen met Tab Benoit en bassist Corey Duplechin in de studio in. De song ‘Living Today’ is meteen een knaller van een openingssong, dat al snel wordt opgevolgd door de funky rocksong ‘Lies And Fear’. Het concorderende  ‘Bayou Mile’ is knappe Southern swampy bluesrock dat in het vaarwater komt van het muzikaal sterk divergerende ‘When You Don’t Know What To Do’. Een eerste slow blues vinden we met het autobiografische ‘No Longer Amused’ en gaat Alastair gretig te keer in het instrumentale intermezzo ‘Back At The Poorhouse’. Na het strakke ‘Find Your Way Back Home’ eert Alastair al zijn ‘Heroes’ in die karakteriserende song. Na dit meerstemmige caput komt de  funky bluesrocker ‘Wontcha Tell Me’ door de woofer geknald. Green overgiet ook de ballade ‘Alone And Confused’ met zijn opwindende gitaarriffs, om af te sluiten met het overweldigende  ‘The New World Blues’. Alastair Greene bevestigd alweer met de release 'The New World Blues'. Geïnspireerd door de Covid-19 pandemie schreef hij heel wat origineel songmateriaal bij elkaar. Knappe nummers die zijn ingevuld met heavy bluesrock én heel wat funky en swampy tunes. Knap!

Philip Verhaege (5)
Foto
​Alastair Greene confirmed with the release 'The New World Blues'. Inspired by the Covid-19 pandemic, he composed a lot of original songs. Great numbers filled with heavy blues rock and a lot of funky and swampy tunes. Handsome and highly recommended release.. !
0 Reacties

Jeremiah Johnson:  Unemployed Highly Annoyed

8/11/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Burn Down the Garden                    
  2. Muddy Black Water             
  3. Cherry Red Wine                  
  4. Daddy's Going out Tonight              
  5. Unemployed Highly Annoyed         
  6. Different Plan for Me           
  7. Love and Sympathy              
  8. Rock n Roll for the Soul
 
Website Artiest
Jeremiah Johnson

​De in St. Louis gebaseerde blues rockgitarist Jeremiah Johnson is als autodidact gitarist beïnvloed door Alvin Lee, Eric Clapton en vrijwel de hele St. Louis blues scéne. Net voor het millennium verhuisde hij naar Houston, Texas en was drie jaar op rij succesvol op de  Houston Regional Blues Challenges, gesponsord door de Houston Blues Society. Maar in 2009 keerde hij terug huiswaarts en mêleerde zijn sound met Texas en St. Louis blues. Dat kneedde hij tot een originele blues stijl. Hij was vrijwel ook meteen succesvol met zijn debuutalbum ‘9Th & Russel’. In 2011 won Johnson de IBC Challenge van de St. Louis Blues Society en mocht St. Louis vertegenwoordigen op de IBC in Memphis, TN. In 2014 realiseerde Johnson samen met producer Devon Allman het album 'Grind'. Het opvolgende 'Blues Heart Attack' (2016) haalde een hoogste piek op de vijf stek in de Billboard Blues Charts. Jeremiah had eerder dit jaar ook al de kaskraker ‘Heavens To Betsy’ in de aanbieding. Nu heeft de Corona pandemie hem blijkbaar geïnspireerd tot het schijven van heel wat nieuw songmateriaal. En zoals de titeltrack aangeeft, werd hij gedwongen om werkloos thuis te blijven. Acht nummers vonden een plek op zijn nieuwe conceptplaat, inclusief Luther Allison’s ‘Cherry Red Wine’. Al blijft er waarschijnlijk nog heel wat songmateriaal op de plank liggen. ‘Unemployed Highly Annoyd’ is de reactie van Johnson op de ongunstige situatie die wordt geoffreerd door COVID-19. Zanger-gitarist Jeremiah Johnson combineert, samen met drummer Tony Antonelli en Paul Niehaus IV op bas en toetsen, de klanken van het zuiden. Ingepakt met geëlektrificeerde Mississippi Delta blues, een vleugje country-flair en emotioneel geladen Southern bluesrock. Johnson heeft een onberispelijke stem en een heavy gitaarsound die je wilt hebben. Dit is misschien wel de beste plaat uit zijn carrière.‘Unemployed Highly Annoyed ‘ is een album dat geboren werd in de meest uitdagende tijd van een muzikantenbestaan.
 
Philip Verhaege  
Foto
​Now the Corona pandemic has apparently got Jeremiah to write a lot of new song material. And as the title track indicates, he was forced to stay home unemployed. Eight songs found a spot on his new concept album, including Luther Allison's ‘Cherry Red Wine '.  Johnson has an impeccable voice and a heavy guitar sound that you want to hear. This may be the best record of his career. "Employee Highly Annoyed" is an album that is born in the most challenging time in a musician's life.
0 Reacties

Artur Menezes: Fading Away

31/10/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
Fading Away
Devil’s Own
Come On
Northeast
Fight For Your Love
Free At Last
Until I Can See
Green Card Blues
 
Website Artiest
Artur Menezes

​De bluesrock gitaarwizard Artur Menezes, die werd geboren in het noordoosten van Brazilie, is momenteel gevestigd in Los Angeles. Hij deelde ooit het podium met Joe Satriani én opende voor enkele tienduizenden fans in 2012 Buddy Guy’s Zuid-Amerikaanse tournee in Brazilië. Al even snel viel de Latin world aan zijn voeten en concerteerde niet alleen in Mexico en Argentinië, maar ook in Europa. Hoewel hij sterk beïnvloed is door de blues, kruid hij zijn sound al even makkelijk met psychedelische rock, funk en Braziliaanse ritmes. Hierbij is ‘baião’ niet vreemd aan zijn geluid. Een timbre waar hij met zijn stem een geluid creëert, wat een jonger publiek aantrekt en helpt om de blues levendig te houden. In LA opende Artur voor de Grammy-Award winnende Bobby Rush. Tussendoor won hij voor Gibson, ‘The Albert King Award’ als beste gitarist op de 2018 International Blues Challenge in Memphis, waar hij ook de derde plaats behaalde in de omnivalente competitie. In 2019 was hij winnaar van een treffen dat werd gepromoot door Ernie Ball. Menezes won de challenge en kreeg zo de kans om op te treden op Eric Clapton’s Crossroads Guitar Festival. Het album ‘Fading Away’, is na ‘Keep Pushing’ uit 2018, de vijfde worp voor Menezes. Het is tevens zijn tweede album-uitgave in de VS. Naast zijn indrukwekkende gitaarvaardigheden en geïnspireerde vocalen, kroont hij zich ook tot een heuse songwriter. De tien originele composities werden geregistreerd in de Flat V Studios, eigendom van producer Josh Smith. Het album omvat enkele speciale gasten, zoals Josh Smith op de easy-funk en jazzy track ‘Free At Last’ en Joe Bonamassa, die zijn gitaarkunsten mag uitspreiden in de stemming wisselende en twin gitaar begeesterde single ‘Come On’. Hypnotiserende gitaarriffs en Menezes meer dan aandoenlijke stemtimbre vormen de leidraad voor de release.  Met heel wat complexe arrangementen, gelaagde gitaar- en achtergrond vocalen tracks omarmt Artur zijn songs. Na een heavy titeltrack komt Carey Frank's Hammond-orgel, het lome ‘Devil’s Own’ wat gestalte meegeven. Het instrumentale en psychedelische ‘Northeast’ gaat over de geboortestreek Menezes. Van zijn Zuid-Amerikaanse ritmiek, gaat gezwind naar de funky bluesrocker ‘Fight For Your Love’. ‘Until I Can See’ is een zeldzame ballade, dat divergeert met het zwaar beladen ‘Green Card Blues’. Bluesrock en psychedelische funky blues, het haast het trademark voor Menezes. Met ‘Fading Away’ heeft hij misschien wel zijn meest diverse plaat geregistreerd. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Blues rock and psychedelic funky blues. It is almost the trademark for Artur Menezes. Hypnotic guitar riffs and Menezes more than endearing vocal timbre are the guiding principles for the release. Artur embraces his songs with many complex arrangements and layered guitar riffs.
Besides his impressive guitar skills and inspired vocals, he is also a true songwriter. The ten original compositions were recorded at Flat V Studios, owned by producer Josh Smith.
Highly recommended release..!
0 Reacties

Phil Manca: Dancing Spirits

28/10/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Crying For Freedom
  2. Dancing Spirits
  3. Talia
  4. Betty Blue
  5. Sea Of Stone
  6. Mask Of Snow
  7. All Around The World
  8. Got To No
  9. Someone Cares For Me
  10. Motorhead Baby
 
Website Artiest
Phil Manca

​Gitaarwizzard Phillippe Manca richtte samen met zijn compagnon Farid Medjane, begin jaren tachtig, de hardrock formatie TNT op. Na enkele succesvolle jaren stortte Phil zich in het project Sortilège, een heavy metal band rond Barbara Schenker, dat al even snel werd omgedoopt tot The Team. Niet veel later ontmoette hij gitarist/componist Eric Levi, die hem introduceerde  en aanmoedigde om zijn medewerking te verlenen aan de opname van enkele muziekfragmenten voor en met filmmuziekregisseur Jean-Marie Poiré. Deze coöperatie leidde naar een individuele interpretatie én het uitwerking van het album ‘ERA’, dat met meer dan zes miljoen verkochte exemplaren een echte kaskraker was. In 2000 implementeert Philippe Manca in het Parijse Trianon, de ambitieuze rockopera Ypse, gecomponeerd door auteur Georges Dupuis en geproduceerd door neo-regisseur Frank Henry. In het grote Olympia, Casino de Paris theater schreef hij in 2003, samen met met Renaud Hantson  én componist Georges Dupuis, de musical ‘Jack et le haricot Magiue’. Geïnspireerd op de kindermusical ‘Jack and the Beanstalk’, een productie die liefst tien jaar zou duren. Nu promoot Phil Manga met enige trots het album ‘Dancing Spirits, de opvolger van het debuut en succesverhaal ‘Signs’. Phil Manca (gitaar, backingvocals) trok naar de studio met zijn soulmates David Jacob (bas), drummer Eric Lafont en vocalist Josselin ‘JJ’ Jobard. De tien originele tracks zijn doordrenkt met heavy gitaarriffs, die beukende ritmesectie en het opwindende stemtimbre van Josselin. De bluesrocker ‘Crying For Freedom’ is als een open deur intrappen voor Phil. En het kan blijkbaar nog een versnelling hoger, de titeltrack  ‘Dancing Spirits’ is een accorderende rocker die is ingekleurd met heel wat gitaarriffs. In nummers als ‘Talia’ laat Phil zijn snaren op een speed-freaky wijze doorheen het nummer glijden. Een eerste rockballade vinden we terug met ‘Betty Blue’, om al even snel de gitaarvirtuositeit te laten botvieren in het stemming wisselende ‘Sea Of Stone’. Een grote diversiteit schuilt immers in het akoestisch beladen ‘Mask Of Snow’ én beheersen ze een grote dosis rock-‘n-roll in ‘All Around The World’. Van het gitaar centrische ‘Got To No’ en de slow blues ‘Someone Cares For Me’, met een vette knipoog naar zijn mentor Gary Moore’, gaat het gezwind naar de afsluitende fifties rockabilly song ‘Motorhead Baby’. We hebben een affiniteit met heel wat hot shot bluesrockgitaristen en dan vooral met de Fransman Phil Manca. Phil Manca bevestigd met ‘Dancing Spirits’ en is een bluesrock-keeper!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Now Phil Manga is proud to promote the album "Dancing Spirits", the sequel to the debut and success story "Signs". Phil Manca (guitar, backing vocals) went to the studio with his soul mates David Jacob (bass), drummer Eric Lafont and vocalist Josselin "JJ" Jobard. The ten original tracks are infused with heavy guitar riffs, that pounding rhythm section and Josselin's thrilling vocal timbre. We have an affinity with many hot shot blues rock guitarists, especially with the Frenchman Phil Manca. Phil Manca confirmed with "Dancing Spirits" and is a blues rock-keeper!
0 Reacties

Federico Luiu: Walking The Blues

8/10/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
​Tracks:
  1. You Don't Love Me              
  2. Funky Bee                 
  3. All I Wanna Do, Is Play Them Blues                       
  4. What You've Done To Me               
  5. She's Gone     
  6. Otto   
  7. Like a Woman
 
 
Website Artiest
Federico Luiu

​Federico Luiu begon zijn diepe passie voor muziek te ontwikkelen op dertienjarige leeftijd. Zijn aantrekkingskracht op gitaar werd geïnspireerd door zijn vader, die op zelf een uitzonderlijke gitarist is. Zijn vaders liefde voor blues en countrymuziek leidde Federico naar de legendarische muziek van Muddy Waters, Johnny Winter, Stevie Ray Vaughan, Albert King, B.B. King en Albert Collins. De muziekstijlen van Joe Bonamassa, Matt Schofield en Danny Gatton hielpen Federico's gitaarlicks te formeren en vorm te geven. In 2012 verhuisde Federico dan naar Canada. Zijn uitzonderlijke gitaarspel werd onmiddellijk erkend in de muziekscene van Toronto.
Natuurlijk talent, gecombineerd met eindeloze uren oefenen, stelde Federico in staat om snel te evolueren en zijn plaat ‘Walking The Blues’ voor te stellen. Een album met zeven nummers dat zowel zijn creatieve songwriting als zijn geweldige gitaarspel omvat. Met gastartiesten als Alexis Baro, Anthony Brancati, Joey Landreth, Matt Schofield, Alison Young en anderen, blijkt ‘Walkin The Blues’, een explosieve mix te zijn van blues, rock, jazz en countrymuziek. Het swingende en Chicago blues begeesterde ‘You Don't Love Me’ is meteen een instant opener. Funky wordt het met ‘Funky Bee’. En die swingende blazersarrangementen, sexy gitaarriffs en heel wat Hammond orgel vinden we ook terug in ‘All I Wanna Do, Is Play Them Blues’. Van de blues ballade ‘What You've Done To Me’ gaat het gezwind naar ‘She’s Gone’, met Matt Schofield als speciale gast. De jazzy instrumentale ‘Otto’   is ingekleurd met opwindende gitaarlicks en die heerlijk Hammond groove. En dat is niet anders in het afsluitende ‘Like a Woman’, met die knettergekke drumbeat en heel wat crazy Hammond virtuositeit.
 
Philip Verhaege 
Foto
​Natural talent, combined with endless hours of practice, allowed Federico to evolve rapidly and present his record "Walking The Blues". A seven track album that includes his creative songwriting as well as his great guitar playing. Featuring guest artists such as Alexis Baro, Anthony Brancati, Joey Landreth, Matt Schofield, Alison Young and others, “Walkin The Blues” proves to be an explosive mix of blues, rock, jazz and country music.
0 Reacties

Kirsten Thien: Two Sides

7/10/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
​Tracks:
  1. Shoulda Been
  2. Sweet Lost and Found                     
  3. After I Left Home (Song for Buddy Guy)              
  4. Say It out Loud         
  5. I Gotta Man   
  6. Montañas       
  7. Better Or You're Gonna Get Burned                       
  8. I'd Rather Be Blind
 
 
Website Artiest
Kirsten Thien

​Kirsten werd geboren op een Amerikaanse legerbasis in het Duitse Berlijn. Maar de familie Thien verhuisde al snel terug naar Amerika en vestigde zich in Maine. Sterk beïnvloed door Linda Rondstadt en uiteindelijk door het zingen in het kerkkoor van de “Northern Baptist” kerkgemeenschap, heeft dit alles enigszins haar zangtalenten ontplooid. Tot ze overdonderd werd door de traditionele jazz uit New Orleans en de klassieke vrouwelijke blueszangeressen uit de vroege jaren ‘20. Ze studeerde aan de Georgetown University en bracht haar debuutalbum ‘She Really Is’ uit in 2002. Drie jaar later was er het succesvolle ‘You've Got Me’. Na haar verhuizing naar New York City had Thien in 2012 de plaat ‘Delicious’. Nu is er dus het album 'Two
Sides'. Zanger/gitarist Kirsten Thien krijgt backing van Arthur Neilson (lead-, rhythm- en slide-gitaren), Tommy Mandel (piano, orgel en Clavinet), producer Eric Boyd op bas en drummer Steve Holley. Speciale gasten zijn onder meer de Blues Music Award bekroonde akoestische gitarist Doug MacLeod, de Grammy genomineerde Latin-jazzgitarist Raul Midon, de in Cuba geboren jazzpianist Fabian Almazan, de Puerto Ricaanse Cuatro-gitarist John Benthal,  drummers Alex Alexander en Wes Little én de uit New Orleans afkomstige achtergrondzangers Tarriona Tank Bell en Anjelika "Jelly" Joseph. Zeven van de acht nummers zijn geschreven of in co-schrijverschap neergepend door Thien. De bluesrocker ‘Shoulda Been’  is een strakke openingssong met heel wat akoestische slide-gitaar. Het involgende ‘Sweet Lost and Found’ is knappe Americana en ‘After I Left Home’ (Song for Buddy Guy) is een typerende Chicago blues slow, net zoals ‘Say It out Loud’ zich karakteriseert rond die Bo Diddley ritmiek. Het luchtige ‘I Gotta Man’ contrasteert met het Bossa Nova ‘Montañas’ en zijn Latin gitaar groove. De track ‘Better Or You're Gonna Get Burned’ heeft Doug MacLeod op Resonator-gitaar én Raol Midon op akoestische snaren. De enige cover is een meeslepende versie van Leon Russell's ‘I'd Rather Be Blind’, dat voor het eerste werd geregistreerd door Freddie King in 1972. Deze vurige verschijning is een zeer eigentijdse Blues diva.
 
Philip Verhaege
Foto
​Kirsten Thien diverges on her album 'Two Sides'. This fiery appearance is a very contemporary Blues diva.
0 Reacties

The Barrett Anderson Band: Hypnoboogie

30/9/2020

0 Reacties

 
Foto
detail album
Tracks:
  1. Mona
  2. Good Man
  3. Lookin’ Good
  4. Not Your Baby
  5. Emma Lee
  6. The Long Fall
  7. Grinnin’ in Your Face
  8. Blind Faith
  9. Broken Down
  10. Gone
  11. House Party
 
Website Artiest
The Barrett Anderson Band

​Barrett Anderson staat al twintig jaar in de Boston bluesscene. Hij was bandlid bij Ronnie Earl’s Broadcasters en The Monster Mike Welch Band. Niet veel later speelde Barrett ook als sideman bij T-Model Ford. In december 2013 ontving hij een Boston Music Award als ‘Blues Artist of the Year’. In 2007 verscheen zijn debuutalbum ‘All the Way Down’, om vijf jaar later ‘The Long Fall’ te promoten. Nu is er, na acht jaar stilzwijgen, de plaat ‘Hypnoboogie’. Bo Diddley’s ‘Mona’ mag de dans openen. Vocalist/gitarist Barrett Anderson zet samen met drummer Doug MacLoud de beat in de stijgers. ‘Good Man’ is een origineel Barrett nummer en divergeert met ‘Lookin’ Good’, origineel van Magic Sam en het bleusy ‘Not Your Baby’. Na het swampy en funky ‘Emma Lee’ schroeien ze de leest met enkele knappe instrumentale songs zoals ‘The Long Fall’ en ‘Blind Faith’. Bij Son House leenden ze voor de gelegenheid ‘Grinnin’ In Your Face’. Een song waarin gitarist Charlie Mallet voor enkele opwindende slidegitaarriffs zorgt, net zoals ook Jamie “Black Cat Bone” Hatch enige activerende baslijnen neergooit. Het afsluitende ‘House Party’ was ooit een hit voor The J. Geils Band. De cirkel is rond voor The Barrett Anderson Band!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Barrett Anderson; It's not blues, although there are blues influences. It's not rock, although a lot of riffs and beats were taken from the Stones… ”. "Hypnoboogie" is the crystallization of everything: influences, emotions, sounds and styles. 
0 Reacties

Kurt Allen: Whiskey, Woman & Trouble

25/9/2020

0 Reacties

 
Foto
detail album
Tracks:
  1. Graveyard Blues
  2. Watch Yo Step
  3. How Long
  4. Whiskey, Woman & Trouble
  5. Funckalicious
  6. Count On Me
  7. Roadrunner
  8. Cry Mercy
  9. Voodoo Queen
  10. Sweet T
 
Website Artiest
Kurt Allen
​
​Kurt Allen band is een energieke blues, funk en powerrock formatie. De afgelopen acht jaar toerde hij haast onafgebroken door de VS. Kurt Allen (leadgitaar en zang), drummer Lester Estelle Jr., keyboardvirtuoos en saxofonist Beaux Lux én bassist Craig Kew zijn afkomstig uit het midwesten. Als volleert liveartiest had Allen gelukkig ook nog wat tijd om heel wat songs neer te pennen en hiermee aan de slag te gaan in de studio. Openen met een bluesrocker als ‘Graveyard Blues’ is als een open deur intrappen. En gitaarslinger Kurt Allen raast lekker door in het involgende ‘Watch Yo Step’. De blazerssectie is haast een constante in de setlist. Pete Caroll (trompet) en Trevor Turla op trombone kwijten zich uitstekend van hun taak. Met ‘How Long’ is het even slowtime en dat contrasteert met die heerlijke en instigerende bluesy titeltrack. Van het typerende ‘Funckalicious’, met zijn funky groove gaat het naar de ballade ‘Count On Me’ en de soulrocker ‘Roadrunner’. Wat NOLA blues met ‘Cry Mercy’ en heel wat Crescent City tunes in ‘Voodoo Queen’, om overweldigend af te sluiten met ‘Sweet T’, dat een heuse rock-‘n-roll song is. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​Kurt Allen band is an energetic blues, funk and power rock formation. As an accomplished live artist, had Allen also some time to write a lot of songs and get started in the studio. Opening with a blues rocker like "Graveyard Blues" is like kicking in an open door. And guitarslinger Kurt Allen rages on in the following "Watch Yo Step". The horn section is almost a constant in the set list. Pete Caroll (trumpet) and Trevor Turla on trombone are doing an excellent job.
Great release!
0 Reacties

Scott Weis Band: Simmer Me Down

5/9/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Pride And Soul
  2. All Over Again
  3. Simmer Me Down
  4. When Something Is Wrong With My Baby
  5. Helpless
  6. Jesus Just Left Chicago
  7. Right Were It Belongs
  8. The Way I Do
  9. Saved
  10. Transcendence
 
 
Website Artiest:
Scott Weis Band

​Vette bluesrock en soul backing vocals introduceerden  de Scott Weis band in de Blues Hall Of Fame.  Simmer Me Down is hun 6de album in 15 glansrijke jaren.  Niet overdreven in kwantiteit, wel goed voor de kwaliteit.  Uitstekend gitaarwerk en doorleefde vocals van Scott Weis himself staan garant voor de  ‘old school ‘ bluesrock, niet uit het gebruikelijke  zuidelijke Alabama,Chicago of Detroit maar uit Pennsylvania.  Het vuur laait op vanaf de eerste maten in opener ‘Pride And Soul’, waarin hij een mooi slidegeluid uit zijn Gibson haalt.  ‘All Over Again’ sleept zich rauw door de ritmische bass van Robert Kopec en het strakke slagwerk van Roger Voss.  Een song die in slow tempo door merg en been gaat, en een virtuoos stukje gitaarwerk uit zijn vingers pulkt.  Titeltrack ‘Simmer Me Down’ gaat meer up-tempo, met een harmonica  op Scott’s lippen en wat boogie woogie piano door John Ginty of Phil Silverberg, who knows?  Een aardige song doch van zodra de soul vocals van Cindy Mizelle hun kans krijgen, stijgt het emotionele niveau weer. En daar draait het bij muziek toch om: geraakt worden, kippenvel krijgen.  Twee covers, waarbij ‘And Jesus Left Chicago’ een zinderende indruk nalaat.  Op Simmer Me Down sudder je vanaf de eerste tot de laatste noot, van hoog naar laag vuur, altijd smeulend.  Alleen in het instrumentale slotnummer ‘Transcendence’  laat Scott zich verleiden om een indrukwekkende gitaarsolo van meer dan 5 minuten op ons los te laten.  Het bluesvuur brandt nog steeds in de States.  Fijn dat de band de tour 2020 door Europa verplaatst heeft naar 2021. Uitkijken dus!
 
Line-up:
Scott Weis (Vocals, Guitar, Harmonica)
Robert Kopec (Bass, Backing Vocals)
Roger Voss (Drums, Backing Vocals)
 
Guest Musicians:
Cindy Mizelle  (Vocals)
John Ginty (Keys)
Phil Silverberg (Keys)
Bashiri Johnson (Percussion)
 
Marino Serdons 
Foto
​One of the most impressive bluesrock bands of the last decade.  Don’t miss them in 2021 somewhere in Europe!
0 Reacties

Dave Fields: Force Of Will

26/8/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. I Love My Baby        
  2. Big Block      
  3. Hunger           
  4. Why Can't You Ever Treat Me Right          
  5. Force of Will 
  6. It's Not OK   
  7. Chloe & Otis 
  8. Delmar           
  9. Jack Ham Her
  10. Best I Can
 
Website Artiest
Dave Fields

​New Yorker en Blues Hall of Fame’ Dave Fields is back in business. En hoe! Dave vindt van zichzelf dat hij een bluesrocker is, maar hij is zoveel meer. Hij groeide op in de Big Apple als zoon van de bekende componist, arrangeur en producer Sammy ‘Forever’ Fields. Als jonge tiener was hij dan ook vaak te vinden in vaders opnamestudio en werd er blootgesteld aan de beste New Yorkse studio muzikanten zoals Sammy Kahn, Rupert Holmes en Stevie Wonder. Na zijn studies aan het Berklee College of Music werd Dave ondergedompeld in de NY muziekscene als componist, arrangeur en producer. Dave’s vader zorgde er ook voor dat hij niet alleen opgeleid werd in de bluesmuziek, maar haast iedere muziekstijl wist te omringen. Dave is dan ook een echte multi-instrumentalist. Het begon eigenlijk allemaal op piano, maar al snel volgde een hele rits van instrumentatie zoals bas, contrabas, mandoline banjo, pedal steel, ukelele, drums en uiteraard ook de snaren van de gitaar. Dave Fields is dus een vakman puur sang. Drie jaar geleden was hij succesvol met de release ‘Unleashed’, was er ‘Rearwiew’ in 2018 en ‘Always Quiet In The Summer, Never Quiet In’ in 2019. Nu heeft hij met ‘Force Of Will’ een nieuwe plaat in de winkelrekken. Met de klassieke bluesrock arrangementen opent Dave in high speed met ‘I Love My Baby’, om de snelheid en zijn vingervlugheid te demonstreren in ‘Big Block’. Het duistere ‘Hunger’ staat in contrast met de blues ballade ‘Why Can't You Ever Treat Me Right’, het popgetinte ‘Force of Will’ en de blues trage ‘It's Not OK’. Van het funky ‘Chloe & Otis’, het zwaar beladen ‘Delmar’ en de heavy instrumentale ‘Jack Ham Her’, met een vette knipoog naar Steve Vai, gaat het gezind naar het afsluitende en zeer vermakelijke ‘Best I Can’.
 
Philip Verhaege 
Foto
​New Yorker Blues Hall of Fame "Dave Fields is back in business. And how! Dave thinks he's a blues rocker, but he's so much more. Dave Field's keeps getting better and better. His sixth studio record is a testament to his continued growth as an artist. Great stuff..!
0 Reacties

Rick Berthod: Peripheral Visions

30/7/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Seeing Sideways
  2. Love Hungry
  3. One More Chance
  4. Memories
  5. Much Love
  6. Treat Her Right
  7. Fly On
  8. High Dollar Girl
  9. Hard On My Heart
  10. Broken Middle Finger
 
Website Artiest
Rick Berthod

​‘Peripheral Visions’ is de achtste release voor Rick Berthod. Rick heeft het podium gedeeld met B.B. King, Gregg Allman, John Mayall en Savoy Brown, net zoals met Robben Ford, Etta James en The Yardbirds. In 1988 hielp Albert Collins hem aan de West Coast bij het samenstellen van een band. Rick Bedford werd inmiddels opgenomen in de Las Vegas Blues Hall of Fame in 2018.
Nu vond Rick zijn soulmates bij bassist/vocalist Smiley Lang, drummer Justin Truitt en Hammond virtuoos Killy Truitt. Berthod heeft in al die jaren een eigen gitaarstijl ontwikkeld en de instrumentale openingstrack ‘Seeing Sideways’ kon wel eens zijn ‘signature song’ zijn. En dan komt de swingende rocker ‘Love Hungry’ door de woofer geknald. De track ‘One More Chance’ is ingekleurd met funky gitaargrooves en divergeert met de slowblues ‘Memories’, dat is overgoten met overheerlijke piano en gitaararrangementen. Het West Coast begeesterde ‘Much Love’, de piano rocker ‘Treat Her Right’ en de Hammond B3 en gitaarriff geënthousiasmeerde blues ballade ‘Fly On’ zijn volgende chapiters op de release. ‘High Dollar Girl’ is een uitgesponnen heavy bluesrocker dat zich karakteriseert met activerend gitaarspel, is ‘Hard On My Heart’ doorspekt met opwindende slidegitaar en sluit Rick het album af zoals hij het ook opent, met het instrumentaal culminatiepunt ‘Broken Middle Finger’. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
​track "Seeing Sideways" could well be his "signature song". Great guitar grooves, heavy blues rock riffs, some rare ballads and instrumental culmination points. It is actually the deciding factor for this release. Handsome..!
0 Reacties

Too Slim and The Taildraggers: The Remedy

30/6/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
Tracks:
  1. Last Last Chance
  2. She's Got The Remedy
  3. Devil's Hostage
  4. Reckless
  5. Keep The Party Rollin'
  6. Sunnyland Train
  7. Sure Shot
  8. Platinum Junkie
  9. Snake Eyes
  10. Think About That
  11. Half A World Away
 
Website Artiest
Too Slim and The Taildraggers

​Tim "Too Slim" Langford is een overweldigende gitarist en ongegeneerde bluesrocker. De release ‘The Remedy’ is het vervolgverhaal op de veelgeprezen release ‘High Desert Heat’, dat genomineerd werd voor een 2019 Blues Music Award, in de categorie ‘Blues Rock Album’.
Too Slim And The Taildraggers werden opgericht in 1986 in Spokane, Washington. De band had liefst zes onvolprezen albums die hoog piekten in de top tien van de Billboard Top Blues Album charts. Nu is er de plaat ‘The Remedy’, dat werd opgenomen in Taildragger-bassist Zach Kasik's Wild Feather Recording studio The Remedy in Nashville. Tien nieuwe originele nummers én de Elmore James-klassieker ‘Sunnyland Train’ werden geproducet door Too Slim en zijn  Taildraggers. De evolutie van de Taildragger sound omvat alweer heel wat opruiende gitaarriffs, enkele consoliderende banjo tunes, heel wat slide-gitaar en serene harmonievocalen. De songs variëren tussen blues en bluesrock over knappe Americana. De gastoptredens van mondharmonicaspelers Jason Ricci, Richard "Rosy" Rosenblatt en Sheldon Ziro geven meteen ook heel wat dieptegang aan de songlist. Het trio Tim ‘Too Slim’ Langford (vocals, gitaar), Jeff “Shakey” Fowlkes (drums, vocals, percussie) en bassist/vocalist Zach Kasik zorgen alweer voor heel wat culminerende hoogtepunten. Openen doen ze in stijl met ‘Last Last Chance’. Opruiende gitaarriffs en een beukend ritmesectie zorgen ook voor heel wat continuïteit in songs als ‘She’s Got The Remedy’, de mid-tempo Texas blues rocker ‘Devil’s Hostage’, tevens de eerste singel op de release én het swampy ‘Reckless’, met die hypnotiserende beat en Jeff ‘Shakey’ Ziro’s bluesharp. Het aan ZZ Top gelinkte ‘Keep The Party Rollin' en het Chicago blues en slidegitaar begeesterde  ‘Sunnyland Train’ staan in antithese met de country track ‘Sure Shot’. In het funky ‘Platinum Junkie’ neemt Jason Ricci het voortouw met zijn bluesy harparrangementen. ‘Snake Eyes’ is begeesterd door knappe banjo dito gitaarriffs. VizzTone Label big boss Richard Rosenblatt is alom vertegenwoordigd met zijn mondharmonica in de rocker ‘Think About That’. Het finale ‘Half A World Away’ is misschien wel de meest radiovriendelijk song op de plaat. Too Slim and The Taildraggers bevestigen keer op keer. Knap!
 
Philip Verhaege 
Foto
The evolution of the Taildragger sound again includes a lot of inflammatory guitar riffs, some consolidating banjo tunes, a lot of slide guitar and serene harmony vocals. The songs vary between blues and blues rock over handsome Americana. The guest appearances by harmonica players Jason Ricci, Richard "Rosy" Rosenblatt and Sheldon Ziro immediately add a lot of depth to the song list.
0 Reacties

MB Mannish Boy: Last Ticket To Rock’n Roll Land

8/6/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Trash Boogie
  2. You
  3. Berlin Nights
  4. Beat Of The Drum
  5. Rock’n Roll Land
  6. Who Are They Fighting For
  7. One Of These Days
  8. Darkest Water
  9. We Better Fly
  10. Blessed With Passion
  11. Woman (By My Side)
  12. Rock ’n Roll Land (Original Version)
 
Website Artiest:
MB Mannish Boy

Enig scepticisme is mij niet vreemd bij het recenseren van een coverband.   Ware het niet dat de Zweedse Mannish Boy’s de laatste twee jaren zich gestort hebben op het schrijven van eigen nummers. En dat ze nog goed klinken ook!  De groepsnaam laat al vermoeden waar ze hun mosterd gehaald hebben.  Doch bij de opener Trash Boogie hoor je naast guru Muddy Waters de invloed van de Rolling Stones. De klassieke opstelling van lead, rhythm en bass gitaren aangevuld met een snelle drummer laten je swingen van boogie, over rock’n roll, blues, tot classic rock.  De sound van Mannish Boy situeert zich hoofdzakelijk in de seventies. De band creëerde toch een beetje haar eigen stijl door niet alleen met twee gitaristen te werken, doch met twee zangers die mekaars leadership afpikken.  Zowel de twang Fender als de vette Gibson mogen hun sterkste snaar laten horen, wat de ‘schurende’ vocals enigszins verbloemt.  Pure bluesrock in ‘Rock’n Roll Land’ met guest appearance van Tor Lundgren op harmonica. 
Elke café, elke zaal wordt in vuur en vlam geblazen met het knappe gitaarwerk en de originele kijk op een overjaars genre.  Beter dan al die nutteloze (dikwijls minderwaardige) covers: eigen composities, al dan niet lichtjes refererend naar riffs of trucs uit het verleden, die alle respect verdienen.  
 
Line-up:
Erik Sjögren (Lead Vocals, Rhythm Guitar)
Pär Englund (Lead Guitar, Keyboard, Backing Vocal)
Anders Ekblad (Lead Vocals, Bass Guitar)
Emil Olin (Drums, Percussion, Backing Vocal)
 
Guest: Tor Lundgren (Harmonica)
 
Marino Serdons 
Foto
​Forget the standard coverband they were once.  MB Mannish Boy succeed in a real career switch with powerful own songs.  Seventies bluesrock to cherish.
0 Reacties

Eliza Neals: Black Crow Moan

30/5/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAILS ALBUM
​Tracks:
  1. Don’t Judge The Blues
  2. Why You Ooglin’ Me
  3. The Devil Don’t Love You
  4. Watch Me Fly
  5. River Is Rising
  6. Run Sugar Run
  7. Black Crow Moan
  8. Never Stray
  9. Ball and Chain
  10. Hey, Take Your Pants Off
 
Website Artiest
Eliza Neals

​Eliza Neals is een Detroit gebaseerde schoonheid. Ze werd opgeleid als operazangeres, maar vond al snel haar weg in het rockin’ blues circuit. Deze dynamische frontvrouw laat zich op haar nieuwste album alweer begeleiden door een hele waslijst van gastmusici. Het album ‘Sweat Are Man’ was al een sterke navolging op ’10.000 Feat Below’ uit 2017 en ‘Breaking and Entering’ uit 2015. Tussen al deze opnamen door won ze ook een Detroit Black Music Award als Blues-artiest van het jaar. Nu promoot ze met enige trots ‘Black Crow Moan’. Een blues rockplaat met hulp van heel wat speciale gasten zoals Joe Louis Walker en Derek St. Holmes (Ted Nugent).
De song ‘Don’t Judge The Blues’ is als een open deur intrappen voor Neals. Ze raast haast meteen als een bezetene doorheen de heavy gitaararrangementen. De toon is gezet en ook het lekker oplopende ‘Why You Ooglin’ Me’ gaat er zoetjes in. Walker voegt zich bij Neals op de song ‘The Devil Don't Love You’, een soulvolle track met een heerlijk funky groove. Joe Louis blijft ook aan boord bij de soulvolle titeltrack, een song dat uitgroeit tot een overheerlijk ballad duet. ‘Watch Me Fly’ is een eighties power ballad dat divergeert met de popsong ‘Run Sugar Run’. De song ‘Never Stray’ is een activerende blues ballade met heel wat opwindende gitaarriffs. Howard Glazer kleurt de song ‘River is Rising’ met zijn concorderende gitaartunes. Derek St. Holmes maakt zijn eerste verschijning op ‘Never Stray’. Hij blijft ook voor die hoopvolle liefdesballade ‘Ball and Chain, de enige coversong op het album en origineel van Big mama Thornton. De  afsluitende rocker ‘Hey, Take Your Pants off’ is een leuke shuffle die heel wat dansvloeren zal bevolken. Heerlijk!
 
Philip Verhaege
Foto
​This dynamic front woman is once again accompanied on her latest album by a whole list of guest musicians. Now she proudly promotes "Black Crow Moan", another beautiful and highly recommended blues rock album.
0 Reacties

Sass Jordan: Rebel Moon Blues

23/3/2020

0 Reacties

 
Foto
DETAIL ALBUM
​Tracks:
  1. Leaving Trunk
  2. My Babe
  3. Am I Wrong
  4. One Way Out
  5. Palace Of The King
  6. The Key
  7. Too Much Alcohol
  8. Still Got The Blues
 
Website Artiest
Sass Jordan
 
​Sass Jordan is met een verkoop van meer dan één miljoen albums een van de beste verkopende vrouwelijke bluesrockzangers in de geschiedenis. Ze werd geboren in het Verenigd Koninkrijk en groeide op in Montreal, Canada. Met de eerste single 'Tell Somebody', uit haar gelijknamige debuutalbum, won Sass in 1988 de Juno Award voor de meest veelbelovende vrouwelijke vocalist. Sindsdien is ze nog drie keer genomineerd en heeft ze de ‘Billboard Best Female Rock Vocalist Award’ gewonnen. Nu heeft ze met ‘Rebel Moon Blues’ haar eerste blues album geregistreerd, dat wordt uitgebracht op het label Stony Plain Records. Haar carrière omvat ruim vier decennia en dit is haar negende studioalbum én de eerste release in bijna een decennium. Het album bevat acht nummers en met haar band The Champagne Hookers met gitaristen Chris Caddell en Jimmy Reid, bassist Derrick Brady en drummer Cassius Pereira, aangevuld met blues harpmaster Steve Marriner en toetsenist Jesse O'Brien trok ze de studio in. Sass heeft een doorwinterde rauwe stem en dat kenmerkt zich meteen in ‘Leaving Trun’, origineel van Sleepy John Estes en ooit ook een hit voor Taj Mahal. Haar vocalen doen bijwijlen wat aan Janis Joplin denken. Uit dit perspectief spijkert ook ‘My Babe’ zich tussen de setlist. De song ‘Am I Wrong’ leende Sass bij Keb’ Mo. Het nummer barst van de resonator gitaartunes en  een hand klappende en footstomping ritmiek. ‘One Way Out’ is een Southern Rocker dat is ingekleurd met een twin gitaarsound. Het enige originele nummer op ‘Rebel Moon Blues’ is de bluesrocker 'The Key', geschreven door Sass Jordan en haar man, Guess Who-zanger Derek Sharp. Don Nix, Donald ‘Duck’ Dunn en Leon Russel’s ‘Palace Of King’ is een funky track dat divergeert met de soulslow blues song ‘Too Much Alcohol’ en Gary Moore’s ‘Still Got The Blues’.
 
Philip Verhaege
Foto
Now Sass Jordan has recorded her first blues album with "Rebel Moon Blues", which is released on the label Stony Plain Records. Her career spans over four decades and this is her ninth studio album and the first release in almost a decade. The album contains eight songs and her band The Champagne Hookers. Sass has a seasoned raw voice and that is immediately characterized in "Leaving Trun", originally from Sleepy John Estes. Highly recommended release...!
0 Reacties
<<Vorige

    Archives

    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014


    Categories

    Alles
    ?
    50's Ballades
    70's Rock
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    80's Pop
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Folk
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afro
    Afrobeat
    Afrobilly
    Afro-Colombiaans
    Afro Funk
    Afrojazz
    Akoestisch
    Akoestische Folk
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Ambiente Jazz
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Desert Music
    American Rock
    American Roots
    American Standards
    Amusement Music
    Arabic Jazz
    Artificial World Music
    Art Rock
    Astral Dub
    Atmospheric Music
    Avantgarde
    Avant Garde Folk
    Avant Garde Jazz
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Baroque Folk
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Blues & Jazz
    Blues & Pop
    Blues Rock
    Blues Rock & Country Soul
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Brazilectro
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cabaret
    Cajun
    Calypso
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chicano Rock
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Rock & Roll
    Christmas Songs
    Cinematic
    Cinématic
    Classic
    Classic Progrock
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contamporary Irish Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Pop
    Contemporary R&B
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country And Western
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Noir
    Country Pop
    Countryrock
    Country Rock
    Countryrockabilly
    Country Soul
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Crossover Jazz
    Cumbia Beat
    Dance
    Dark Electronics
    Dark Wave
    Deep Funk
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixiemusic
    DIY
    Doowop
    Droompop
    Dub
    Dubstep
    Duitse Rock 'n Roll
    Early Rock 'n Roll
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electro Jazz
    Electronica
    Electronic Cinématic Pop
    Electronic Etnic World
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electro Pop
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Ethno
    Exotica
    Experimental Jazz
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fifties Pop
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Filmmuziek
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folkpop
    Folk Pop
    Folkpoptronica
    Folkrock
    Folky Pop
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Funky Blues
    Fusion
    Fuzrock
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Gesproken Woord
    Glamrock
    Gospel
    Gospel Jazz
    Gothic
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy
    Gypsybilly
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Hillbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill Out
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Folk
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazzfunk
    Jazz Funk
    Jazz Fusion
    Jazzrock
    Jazz Rock
    Jazz & Soul
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Blues
    Jazzy Dub
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Kazz
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin Pop
    Latin-soul
    Levenslied
    Licht Klassieke Pop
    Listening Songs
    Lo Fi Pop
    Lo-fi Pop
    Lounge
    Mathrock
    Medieval Rock
    Minimalistische Pop
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Modern Jazz
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Nederlandtalige Blues
    Neo Funk
    Neoklassiek
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Age & Solo Piano
    New Country
    New Orleans
    New Orleans R&B
    New Wave
    Noise
    Nordic Folk
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Oldies
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Post Jazz
    Post Punk
    Post Rock
    Post Soul
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Progrock
    Protest Songs
    Psychadilic Electro
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Psych Rock
    Psych-Rock
    Punk
    Punk-a-billy
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rockin' Soul
    Rock 'n Roll
    Rock Opera
    Rock & Roll
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Rustieke Rockabilly
    Sacrale Muziek
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Shuffles
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Pop
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Solo Piano
    Soul
    Soul Blues
    Soulful House
    Soul & Funk
    Souljazz
    Soul Jazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern R&B
    Southern Rock
    Southern Soul
    Space Rock
    Spaghetti Rock
    Spoken Word
    Spych Rock
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swanabilly
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Swing Jazz
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Taraab
    Techno
    Texas Country
    Texas Honky Tonk
    TexMex
    Traditional
    Traditional Country
    Traditional Folk
    TRANCE
    Triphop
    Tropische Funk
    Twist
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Folk
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vietnamese Folk
    Vintage Country
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    Witch House Electronics
    Woestijn Blues
    World Bluesrock
    World Country
    World Mus
    Worldmusic
    World Music
    World Pop
    Zydeco

  • HOME
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS 2021
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE
  • JAARLIJSTJES 2020