KEYS AND CHORDS
  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • THE RAY SHASHO SHOW
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE

CD REVIEW BLOG

I See Hawks In L.A. : Live and Never Learn

14/6/2018

0 Comments

 
Picture
Detail Album
Tracks:
  1. Ballad For The Trees
  2. Live And Never Learn
  3. White Cross
  4. Stoned With Melissa
  5. Poour Me
  6. Planet Earth
  7. The Last Man In Tujunga
  8. Singing In The Wind
  9. My Parka Saved Me
  10. King Of The Rosemead Boogie
  11. Tearing Me In Two
  12. Spinning
  13. The Isolation Mountains
  14. Stop Me

Website Artist
I See Hawks In L.A.
Met ‘Live and Never Learn’ werd zopas het achtste album ter wereld gebracht van I See Hawks In L.A., een Californische countryband met een wat ongewone naam, die het levenslicht zag in 1999 en in datzelfde jaar al een debuutalbum opnam. Onder andere met medewerking van Dave Alvin, één van de legendarische Blasters.
Na ‘Mystery Drug’ (2013) moest er vijf jaren gewacht worden op nieuw materiaal maar dat had zijn redenen. In die periode verloor frontman Rob Waller (lead vocals and acoustic guitar) zijn moeder en ook zijn trouwe kompaan Paul Jacques (guitars and vocals)  verloor recent zijn beide ouders.  De band bestaat verder uit Paul Marshall (bass and vocals) en Victoria Jacobs (drums, lead vocals). Het album van deze vierkoppige countryrockband bestaat uit 14 originele songs, waarvan de meeste nummers geschreven werden door het duo Paul Jacques-Rob Waller. Tevens deed de band beroep op gastmuzikanten Richie Lawrance (accordion/piano), Dave Markowitz (fiddle), Danny McGough (orgel/synth), en Dave Zirbel (pedal steel).
Het album doet ons een beetje denken aan  Crosby, Stills, Nash & Young en ook een flardje Eagles omwille van de mooie meerstemmige samenzangen, maar verder gaat die vergelijking wel niet op. The Hawks brengen avontuurlijke songs, soms ingekleurd met een flinke scheut humor. De rocksong ‘Last Man In Tujunga’ is daar en mooi voorbeeld van. Midden in deze song komt een flard ‘Satisfaction’ (Stones) langs waarna de song verder gaat alsof er niets gebeurd is. Ook ‘My Parka Saved Me’ eindigt grappig en vertelt het verhaal van de drumster Victoria Jacobs, die een ongeluk heeft gehad. Ze vertelt het verhaal  in droge kort zinnen, waarna de overige bandleden telkens antwoorden op haar zinnen en hun versie van de feiten geven en gaandeweg nemen ze de song over, tot grote consternatie van de drumster. Grappig, vooral de manier waarop het gebracht werd. Maar er staan nog mooie dingen op zoals titeltrack ‘Live and Never Learn’, een swingende countrysong en  ‘Singing in The Wind’ (mooie akoestische gitaarsolo). Countryballad ‘Poour’ is dan weer een zweverige song en ook ‘White Cross’ is een ingetogen song. Bluegrassgeluiden horen we in ‘Tearing Me In Two’ en jawel een beetje psychedelische geluiden horen we in ‘Spinning.’ Persoonlijk houden we meer van het snellere werk met een vleugje rock zoals ‘Stoned With Melissa’, ‘Last Man In Tujunga’ en ‘King Of The Rosemead Boogie’. Je merkt het: iedere muziekliefhebber kan ergens wel zijn gading vinden in de vele songs. Prima album van een groep met een al te moeilijke naam.
​
Sis Van Hoof (4)
This is honest music with a good dose of humor
0 Comments

Matthew O’Neill: Trophic Cascade

22/5/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Bridge Builder
  2. Golden Boy
  3. Ain’ t No Way
  4. Poisoning The Well
  5. Gates
  6. Louisiana
  7. Stand Tall
  8. 1000 Years
  9. Alzheimer’s Blues
  10. There You Go Again
  11. Breakstride
  12. Telepathy
  13. Tunkashila
  14. Relaunching
 
Platenlabel
Underwater Panther Coalition

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website artist:
Matthew O’Neill
Je hebt zo van die albums die je moeilijk kan doorgronden. Dit exemplaar van de singer-songwriter Matthew O’Neill is niet de meest toegankelijke plaat en ook een wat bizar album, dat we meerdere keren moesten beluisteren alvorens er vat op te krijgen.  Mythische nummers, vaak met een psychedelische flard folk, soul, country, blues en Americana. Maar we moeten toegeven dat er toch een aantal pareltjes tussen de veertien(!) nummers zitten. ‘Trophic Cascade’ is het vierde album van Matthew O’Neill na ‘Mayan Number’ (2011), ‘Harbors Delight’ (2012) en ‘Campfire Cook’ (2015), waarmee hij zich in de belangstelling speelde. Dit vierde album is meteen de debuutrelease van Underwater Panther Collection.
Van dit album gaat overigens 50% van de winst naar organisaties die zich richten op de bescherming van de aarde en met name op inheemse rechten en behoud. Het album straalt overigens de sfeer uit van een tijdloze reis naar een hut in het bos. Dat is eigen aan Matthew O’Neill, die zich vroeger bezighield met nomadische activiteiten in afgelegen boerderijen in nationale bossen  en indiaanse reservaten.    
Titeltrack ‘Bridge Builder’ is een stevige opener met een boodschap waarin we de sound van David Byrne (ex-frontman van Talking Heads) herkennen onder begeleiding van een gospelkoor. Met ‘Alzheimer’s Blues’ treffen we nog een song met een mokerslag, ondersteund met een bekoorlijke blazerssectie, samen met het wat soul- en jazzystemmige ‘Louisiana’ en het leuke countrygetinte ‘’Breakstride’. Vier prachtige songs overigens in dit album dat vooral bestaat uit heel wat dromerige, ingetogen songs zoals onder meer ‘Gates’, ‘1000 Years’, ‘Telepathy’ en ‘Tunkashila’. De muziek is en blijft moeilijk te omschrijven, maar het staat buiten kijf dat de frontman een heel arsenaal van muzikanten achter zich heeft, die mooie muzikale deuntjes combineren met allerlei speciale instrumenten. Persoonlijk vind ik dat er met 14 tracks te veel nummers van hetzelfde genre op het album staan. Met een beperktere songkeuze had wellicht de boodschap nog beter tot zijn recht gekomen.
​
Sis Van Hoof (4)
A handfull of beautifull songs makes this album enjoyable.
0 Comments

Andrew Sheppard:  Steady your Aim

4/5/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Take A Walk With Me
  2. Steady Your Aim
  3. Red Wine & White Roses
  4. Here At The Bottom
  5. Travel Light And Carry On
  6. Standin’ Tall
  7. Not My Kind
  8. Lies As Cheap As Whiskey
  9. Holy Water
  10. Further Away
 
Platenlabel
Wood River
 
Labelnummer
B079ZL9YBH
 
Distributie
KG Music Press
 
Promo-agent
Kim Grant
 
Website Artiest
Andrew Sheppard
                                                                      
Met ‘Steady Your Aim’ is singer-songwriter Andrew Sheppard uit Idaho aan zijn tweede album toe na zijn debuut met ‘Far From Here’ (2015), een album dat er kwam toen hij het voor bekeken hield bij zijn toenmalige band Gypsy River Haunts. Hij verliet zijn hometown in de staat Idaho en toerde Amerika rond in zijn gammele wagen samen met zijn trouwe viervoeter.  We zijn ervan overtuigd dat dit nieuwe album hem geen windeieren zal leggen. Deze gewezen skateboarder, die tevens bassist was bij een punkbandje, is niet alleen eigenaar van een prima stem, ook kan hij goed uit de voeten met zijn akoestische gitaar. Maar Andrew Sheppard krijgt ook wel heel wat muzikale steun van zijn uitstekende band, die mede gedragen wordt door de gitaristen Wes Walswarth en Eric Loomis, die samen met de frontman tekenden voor de productie van dit album.
‘Steady Your Aim’ is een album met 10 nummers en wordt gekenmerkt door vooral persoonlijke verhalen in verschillende stijlen. Soms droevig, dan weer opgewekt of protesterend. Kortom een gevarieerde muzikale reis, die prachtig opent met een mooie hammondintro in het folky-akoestische ‘Take A Walk With Me’ en gevolgd door titelsong ‘Steady Your Aim’. Beide songs illustreren het harde nomadenleven van een rondtrekkende artiest.
Het album verveelt nooit en over de keuze van de nummers is goed nagedacht. Het folky rockige ‘Red Wine & White Roses’ vloeit mooi over in de swingende countrysong ‘Here At The Bottom.’ Van het  ingetogen gestarte ‘Travel Light And Carry On’ onthouden een schitterende solo van Smith Curry op de lapsteelgitaar in een westernsong.
Met ‘Not My Kind’ brengt Sheppard ook een protestsong, die ons wat doet denken aan Bob Dylan. Steviger is het rauwe ‘Lies As Cheap As Whiskey’, een drinking song. Met de traditionele wals ‘Holy Water’ wordt de diversiteit aangetoond van deze performer. Om te eindigen met de ontroerende  gospelblues ‘Further Away’ met de woorden ‘You’re Not Gone, You’re Just Further Away’. Een mooi einde aan een te koesteren album van deze getalenteerde 29-jarige artiest, die we graag live eens aan het werk zouden zien.

​
Sis Van Hoof (4 ½)
This album may not be missing in any collection
0 Comments

Gerry Spehar: Anger Management

12/4/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Thank You Donald
  2. Son Of An Immigrant
  3. Anger Management
  4. A Soldier’s Spiritual
  5. Pearl Harbour
  6. Carnival
  7. Bitch Heaven
  8. Except For The Bomb
  9. Barrier Reef
  10. Greed
  11. Freedom To Grab
  12. What Would Jesus Do?
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
G Promo PR
 
Website Artiest
Gerry Spehar
Alhoewel het er in de wereld nog steeds niet aan toegaat hoe het eigenlijk wel zou moeten, zijn er heden ten dage weinig artiesten die via hun muziek hierop reageren. Decennia terug waren er de zogenaamde ‘protestzangers’ die de maatschappelijke problemen aan de kaak stelden, maar dat gebeurt nu nog zelden en eigenlijk te weinig. Het is dan ook hoopgevend wanneer een album als ‘Anger Management’ van Gerry Spehar in je brievenbus belandt. Gerry Spehar zeg maar, is de Woody Guthrie van deze tijd. Na een leven waar een dagjob de voornaamste bezigheid was, stort Gerry zich na dertig jaren terug op de muziek en neemt hij met steun van een indrukwekkend aantal muzikanten, een bijzonder mooi album op. In opener ‘Thank You Donald’ trekt hij onmiddellijk van leer tegen de huidige president en tegen een door geld geregeerde maatschappij. Zelf uit een familie van ‘miners’ komende, weet Gerry maar al te goed hoe het voelt om als immigrant naar Amerika te komen om er in de koolmijnen te gaan werken. Dat verwoordt hij schitterend in ‘Son Of An Immigrant’.  In ‘A Soldiers Prayer’ legt hij dan weer de strijd bloot die oorlogsveteranen jaren later nog voeren tegen het naoorlogs syndroom. De inhoud van ‘Pearl Harbor’ behoeft geen verdere uitleg en hoe Woody Guthrie de vloer veegt met Trump, is zonder meer subliem en te horen in ‘Bitch Heaven’. Trump die trouwens ook nog op het toneel verschijnt in afsluiter ‘What Would Jesus Do?’
Kortom ‘Anger Management’ is een album waar de teksten, zoals het hoort, alle aandacht opeisen. Dat Gerry Spehar die niet verpakt in agressieve en dreigende, maar in cathcy naar folk, Americana, country en blues lonkende melodieën, bewijst dat hij een ware vakman is. ‘Anger Management’ is het ontdekken meer dan waard!
 
Lambert Smits (5)
Gerry Spehar is the Woody Guthrie of this time. In a sublime way, in catchy songs, he denounces the contemporary political and social situations. Highly recommended!
0 Comments

Jeb Barry and the Pawn Shop Saints: Texas, etc… (double album)

26/3/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
disc 1
  1. Trouble Down in Tennessee
  2. The Girl Never Loved Me
  3. Galveston ’92
  4. Miss Mississippi
  5. If This Heart Had Walls
  6. Home
  7. Chainsmoker
  8. Gravel Roads and Whiskey Bars
  9. Sad Song
  10. Keep The Devil Away

disc 2
  1. A Little Mercy
  2. Seemed Like a Good Idea at the Time (feat. Heather Austin)
  3. Evidence
  4. I Can’t Live in Houston Anymore
  5. Southern Oak
  6. El Paso Sucks
  7. You Don’t Ever Miss Me
  8. Everybody Knows
  9. Refugees
  10. Speedtrap Town
 
Platenlabel
DollyRocker Redordings

Labelnummer
DR-2018-01

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
G Promo Pr

Website Artiest
Jeb Barry and the Pawn Shop Saints
Jeb Barry bracht als vervolg op ‘Bury Me In A Lonely Place’ (2014)  een jaartje later zijn tweede solo-cd ‘Milltown’ uit en vooral laatstgenoemd werk kon rekenen op vrij lovende recensies en daaraan gekoppeld de nodige airplay vanuit Europa.
De Amerikaanse singersongwriter uit Massachusetts, die al meer dan dertig jaren actief is, lijkt bijzonder productief en rijgt de songs aan mekaar. Internetgewijs merken we dat er sprake is van om en bij de 4000 songs die hij geschreven zou hebben, al lijkt dit vrij onwaarschijnlijk. Met dit recente dubbelalbum ‘texas, etc…’ heeft hij dus twee schijven, luisterend naar de namen ‘The Sainted’ (disc one) en ‘The Saintless’ (disc two) met telkens 10  nummers op de teller, geen klein bier dus om beide schijven te bespreken. Je moet beide cd’s dan ook ettelijke malen beluisteren om er een goed zicht op te hebben.
In kwaliteit verschillen ze wel want het eerste album is met ondersteuning van zijn vertrouwde band the Pawn Shop Saints, terwijl het andere louter solo akoestische georiënteerde nummers zijn in Texas singersongwriter-stijl.  Het klinkt nogal aan de kale kant, al zijn er hier en daar wat uitzonderingen. Want de song ‘The Girl Never Loved Me’, met de prachtige stem van Heather Austin, is daar zeker een uitzondering op. Ook ‘El Paso Sucks’, een song over hartpijn na een onbeantwoorde liefde, is een mooi werk, met een mijmerende mondharmoncia op de achtergrond. Maar dat zijn ook wat mij betreft de uitzonderingen.
Hij zingt ook regelmatig over het harde  leven in bepaalde milieus van Texas, waar autowrakken jarenlang in de wei staan te roesten en waar jonge mensen het bijzonder moeilijk hebben om een behoorlijk leven te leiden.  
Vooral in het eerste album ‘The Sainted’ komt dat tot uiting. Het openingsnummer ‘Trouble Down in Tennessee’ is een goed voorbeeld van het zware leven. Ook het zweverige  ‘Gravel Roads and Whiskey Bars’,  ‘Galveston ‘92’ en het mooie ‘The Girl Never Loved Me’, over  verloren liefde zijn songs die staan als een huis.  ‘If This Heart Had Walls’, dat zowat op dezelfde leest is geschoeid en iets meer ritmischer.  ‘Home’ is dan weer een wat mijmerende song met een boodschap. ‘Chainsmoker’ is een song met emoties, gedragen door puik gitaarwerk.  Mandolinegewijs wordt ‘The Sainted’ afgesloten met ‘Keep The Devil Away’.
Jeb Barry en zijn band hebben kwaliteit in huis, maar wat mij betreft werd er één schijf te veel gemaakt.
 
Sis Van Hoof (4) 
The lyrics in the songs from Jeb Barry are important.
0 Comments

Kelsea Ballerini: Unapologetically

7/3/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Graveyard
  2. Miss Me More
  3. Get Over Yourself
  4. Roses
  5. Machine Heart
  6. In Between
  7. High School
  8. End of the World
  9. I Hate Love Songs
  10. Unapologetically
  11. Music
  12. Legends
 
Platenlabel
Black River Entertainment         
 
Labelnummer  
BRE2017-1         
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran           
 
Website Artiest
Kelsea Ballerini
 
Country-pop. Je hebt het in alle maten en gewichten.  Het genre metamorfoseert. Neemt verschillende gedaantes aan. De ene keer is het frivool, sfeervol en dansbaar. Een andere keer kan het soulvol en diepgaand zijn. En soms helt het genre zelfs over naar hardere rockvarianten. Hoe verschillend, divers en breed het genre ook moge zijn, een aantal basisingrediënten zijn steevast aanwezig. Ingrediënten als er zijn: stoere, zorgvuldig richting ‘een nonchalante ongeschoren look’-geschoren, afgetrainde, ruige fitness-binken oftewel – voor de vrouwelijke variant – wulpse, attractieve, uitdagend loensende cowgirls.  Deze regel geldt eveneens voor Kelsea Ballerini, een blonde jongedame die country mixt met R & B. Alhoewel ondergeschrevene bij het lezen van het label ‘country’ op ‘Unapologetically’ toch even dient te slikken, om vervolgens een tekstflard uit ‘RIP Country’ van Nathan Bell te neuriën. You might as well say f###k you Hank.
Lachen, mooi zijn en be(h/k)oorlijk zingen. Ze doen het allemaal. Shania, Miley, Taylor, LeAnn en dus ook Kelsea. Maar mooi zijn, lachen en be(h/k)oorlijk zingen staat helaas niet altijd synoniem voor topnummers. Hier knelt dan ook het schoentje. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de eerste ‘Unapologetically’-luisterbeurt niet dadelijk een wow-gevoel teweeg bracht bij uw recensent, de tweede en de derde evenmin. Het kleinood dan maar enkele weken onberoerd gelaten, laten rijpen in de platenkast. En ja hoor, de vierde en vijfde luistersessie zorgden voor een bepaalde vorm van appreciatie. Niet dat uw recensent zich plotsklaps bekeerde tot de country-pop, maar er ontstond een vorm van waardering. Te meer omdat het hier besproken album op behoorlijk wat bijval kon rekenen bij het adergebroed (respectievelijk 11 en 13 jaar) van uw bespreker-van-dienst. Er werd zelfs geheupwiegd. Door voornoemd adergebroed wel te verstaan.
Wonder boven wonder – ze zijn de wereld nog steeds niet uit - verscheen er bij de zesde luisterbeurt (we zijn traag van begrip) een glimlach op uw schrijver’s tronie bij ‘I Hate Love Songs’ waar juffrouw Ballerini komaf maakt met  clichés uit ‘liefdesliedjes’: ‘violets are purple not blue’, ‘eyes can't hold stars’ en ‘you'd die if your heart really skipped’… Best grappig die Kelsea! En gezegend met gezond boerenverstand. 
Maar de eindconclusie, na diverse luisterbeurten en zonder apologies achteraf, is er toch eentje  die als volgt luidt: goed geproducet, goede omkadering, goede muzikanten, goede stem, knappe verschijning, … maar misschien een net iets te on-omhulde gooi naar de hitcharts.

​
Jan Coonen (3 ½)
Country-pop 2.0 at the crossroads between country and
​R & B.
0 Comments

Bruno Deneckere: I Remember The Day

28/2/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Breathing Again
  2. Second Kiss
  3. Who Opened The Door?
  4. Rocking Right
  5. Lost In The Shuffle
  6. Where Are The Smoky Bars?
  7. Waiting For You
  8. A Change Is Gonna Come
  9. Take My Hand
  10. I Missed That Train Again
  11. True Love

​Platenlabel        
Lie Records
 
Labelnummer  
703
 
Distributie
Sonic Rendezvous
 
Promo-agent
Donor Produkties
 
Website Artiest
Bruno Deneckere
A Double-treat. We schrijven begin februari 2018 als recensieslavendrijver Lambert me 4/5de Infamous Roots Rielemans Family Orchestra solo-materiaal (of heet het in deze duo-materiaal?) in de grijpgrage vingers duwt. ‘Happy Incomplete’ en ‘I Remember The Day’, ofwel - voor de trage begrijpers en de non- mathematici onder ons - 2/5de Billy & Bloomfish en 2/5de Bruno Deneckere featuring compagnon de route Nils De Caster ...
Dilemma! Waarmee starten? Niettegenstaande uw recensent in het bezit is van twee oren, leek het simultaan beluisteren van beide albums eerder een slap dan een strak plan. Hoe de knoop doorhakken? De regel van de etiquette bood soelaas. Met als resultaat: … sorry lads, ladies first.
Kleine zijnoot: worstelt u momenteel met een déjà-lu? Geen paniek. Er is een plausibele verklaring voorhanden. Naar alle waarschijnlijkheid las u de recensie van ‘Happy Incomplete’ (Billy & Bloomfish) eerst. De voorgaande paragrafen werden namelijk (dichterlijke luiheid) integraal hergebruikt (lang leve de duurzaamheid).
Deneckere en De Caster dus. Bruno en Nils dus. Topkerels dus. Althans in de perceptie van uw dienaar,  die – confessie – in zijn jeugdjaren nooit a major crush  had op één der heren, maar wel hopeloos verliefd was/is op het merendeel van hun muziek. Om gevoelens te sparen, even terug naar die crush. Voor zij die zich de tronies van Bruno en Nils niet kunnen visualiseren laat het duidelijk zijn: beide muzikanten zijn alles behalve spuuglelijk. ‘Statige, zelfverzekerde, testosteron-gedreven nazaten van Adam’, dat zijn het! Gebeiteld uit het betere marmer des levens. Maar dat is uw edele dienaar ook  (ahum … iets met eigen lof …) En hier knelt het schoentje. Voor de betere begrijper: testosteron versus testosteron in plaats van testosteron versus oestrogeen.
Soit, genoeg over de romantiek, over naar de muziek. Men mag echt als 'n 'onnozele' (sluikreclame: 'Onnozele' is tevens de titel van een theatervoorstelling waarmee Nils De Caster en Karlijn Sileghem momenteel door het Vlaamsche land trekken) bestempeld worden als men de muziek van Deneckere en De Caster niet weet te pruimen. Een stevig statement van uw schrijver-van-dienst, maar wel een risicoloos statement, want het is o-zo waar! Anders gesteld: het olijke Gentse tweespan heeft/had nog weinig te bewijzen! Toch lieten ze het niet na dit net wel te doen. Met ‘I remember The Day!’ voegen ze een nieuw vingerlikkendgoed hoofdstuk toe aan de Belgische Americana-bijbel.
Elf nummers die wedijveren voor een podiumplaats! Een top-3? Onbegonnen werk, want de nummers zijn onwaarschijnlijkheid aan elkaar gewaagd. Waar bij de ene luisterbeurt ‘Second Kiss’ het wint op punten van ‘Rocking Right’, wint ‘Rocking Right’ het bij de volgende beurt dan weer van ‘Second Kiss’ op het vlak van aanstekelijkheid. En laten nummers als ‘Where Are The Smoky Bars?’, ‘I Missed That Train Again’, … buiten beschouwing. Levendigheid versus tristesse, ingetogenheid versus (een beetje) uitbundigheid, luisterlied versus uit-volle-borst-meezinger, …
 
‘I Remember The Day’ is een album geworden dat we helaas kunnen voorzien van de ondertitel ‘alle 12 goed’. Simpelweg omdat het kleinood maar 11 nummers huisvest! 


​Jan Coonen (4 ½) 

‘I Remember The Day': a master-class in songwriting, a 'how-to' in subtle musical accompaniment, one hell of an album! Fingerlicking good!
0 Comments

Beth Nielsen Chapman: Hearts Of Glass

15/2/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Come To Mine
  2. Old Church Hymns & Nursery Rhymes
  3. Epitaph For Love
  4. Enough For Me
  5. Rage On Rage
  6. You’re Still My Valentine
  7. All For The Love
  8. Child Again
  9. If My World Didn’t Have You
  10. Life Holds On
  11. Dancer To The Drum
 
Platenlabel
BNC Records
 
Labelnummer
Promo cd
 
Distributie
Proper Music Distribution
 
Promo-agent
Prescription PR
 
Website Artiest
Beth Nielsen Chapman
‘Hearts Of Glass’ is het dertiende album van de Amerikaanse singer/songwriter Beth Nielsen Chapman. Geboren in Harlingen, Texas, verbleef zij als dochter van een luchtmacht majoor een tijdje in Duitsland, waarna de familie zich settelde in Alabama. De Duitse gitaar van het merk ‘Framus’, aanvankelijk bedoeld als een geschenk voor vaderdag, belandde al vlug in Beth’s handen. Zo vlug  als dat zij haar eerste akkoorden kon spelen, begon zij liedjes te schrijven. De toen heersende Vietnamoorlog, de dood van Marin Luther King en ook de trip naar Dachau die zij tijdens haar verblijf in Duitsland met haar klas maakte, haakten diep bij haar in. Haar albumdebuut ‘Hearing It First’ maakte zij in de jaren ’80, de periode waarin zijn ook met haar gezin naar Nashville verhuisde. In de jaren ’90 schreef Beth hits voor o.a. Tanya Tucker en Willie Nelson. Maar in 1993, net voor het verschijnen van haar tweede album ‘You Hold The Key’ sloeg het noodlot toe. Haar echtgenoot kreeg kanker en overleed. Beth werkte echter moedig verder tot zij in 2000 zelf gediagnostiseerd werd met borstkanker. Op dat moment legde zij net de laatste hand aan het album ‘Deeper Still’, met gastbijdragen van o.a. John Prine en Emmylou Harris. Een album dat pas twee jaren later zou verschijnen. Beth liet zich niet van haar stuk brengen en ondanks de zware behandeling die zij onderging, bleef zij componeren. Haar nieuw album ‘Hearts Of Glass’ laat nogmaals horen wat een fantastische songschrijfster zij wel is. Naast een aantal nieuwe songs herbergt het album ook songs die opnieuw opgenomen werden. Opener ‘Come To Mine’ is een leuk, door country beïnvloed nummer. Heerlijke melodie, die zich dadelijk tussen je oren nestelt. ‘Old Church Hymns & Nursery Rhymes’, wat Beth schreef voor het ‘Eagle’ album van Waylon Jennings, doet je wegdromen naar het verleden. De songs uit haar eerdere albums, die ze voor ‘Hearts Of Glass’ opnieuw opnam, worden als het ware herboren. Zo switcht ‘Life Holds On’ van een oorspronkelijke pianobegeleiding naar elektrische gitaar. Het lijkt alsof je getuige bent van de geboorte van het nummer. Datzelfde gevoel van het ontstaan van een song, krijgt je nogmaals bij het heropgenomen ‘Rage On Rage’, het intieme ‘Child Again’ en het sfeervolle ‘Dancer To The Drum’. ‘Less Is More’ voorziet ‘Enough For Me’ dan weer van een oogverblindende schittering. Een pracht van een meeslepende classic country lovesong is Beth’s ‘If My World Didn’t Have You’, waarin Rodney Crowell als backing vocal te horen is. Dat nummer stond trouwens ook op Wille Nelson’s ‘A Horse Called Music’. Voor dat album schreef Beth ook ‘Nothing I Can Do About It Now’ waar Nelson een nummer 1 hit mee scoorde. En wie bij het melancholische ‘You’re Still My Valentine’ niet ontroerd raakt, toont zich zonder meer gevoelloos.
Met ‘Hearts Of Glass’ profileert Beth Nielsen Chapman zich nog maar eens als een grote dame, die je keer op keer weer weet te raken met haar prachtige stem. Prachtig album!
 
Lambert Smits (4 ½)
Beth Nielsen Chapman already earned her spurs as a songwriter with her songs she wrote for Waylon Jennings and Willie Nelson. Songs that she performs here for the first time by herself. Supplemented with some re-recorded songs from her previous albums and some new songs, 'Hearts Of Glass' is a beautiful album.
0 Comments

Billie Jo Spears: We Just Came Apart At The Dreams

12/2/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1.  Can’t Change My Heart (Cate/Cate)
  2.  Love Dies Hard (Wilsher/Parks)
  3.  Baby On My Mind (Shafer)
  4.  Settin’ Me Up (Knopfler)
  5.  Blowing Away (Kaz)
  6. We Just Came Apart At The Dreams (Weatherley/Jones)
  7. You Never Can Tel (C’est La Vie) (Berry)
  8. Too Far Gone (Sherrill)
  9. Sweet Dreams (Gibson)
  10. Ain’t No Money (Crowell)
 
Platenlabel
Angel Air Records
 
Labelnummer
SJPCD511
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Angel Air Records
Wie kent ze niet, de bekende Texaanse countryzangeres Billie Jo Spears, die buiten Amerika vooral in het Verenigd Koninkrijk enorm populair was/is? Ze zal vaak geassocieerd worden met haar bekende monsterhit ‘Blanket On The Ground’ (1971), die ook in de Lage Landen erg goed scoorde. Een hit die ze nodig had op 34-jarige leeftijd en het begin van een muzikale carrière, die professioneel al startte op 13-jarige leeftijd. Enkele jaren later kwam haar eerste single uit ‘Too Old For Toys, Too Young For Boys’, toepasselijker kon moeilijk, maar toen onder de naam Billie Jean Moore.
Ondertussen liet ze Austin (Texas) voor wat het was en verhuisde ze naar Nashville (Tenessee). Daar scoorde ze met ‘Mr.Walker It’ All Over Now’ een eerste hit op het Capitol Records label, die voor heel wat controverse zorgde. Het nummer ging over een secretaresse die niet gewaardeerd en omwille van sexuele intimidatie ontslag nam. We schrijven 1969. Maar in 1975 na haar succes met ‘Blanket On The Ground’ tekende ze terug bij United Artist Record, het label van onder meer Kenny Rogers. Dat maakte haar een erg gewaardeerde live-artieste, die meer dan 16 jaren ging toeren.  En er waren een aantal hits (o.a. ‘What I Got Got in Mind’, Misty Blue’, ‘57 Chevrolet’, ‘Your Good Girls Gonna Go Bad’ (een nummer van Tammy Whynette). Haar discografie bestaat uit niet minder dan 18 studio-albums, 4 compilatie-albums en niet minder dan 46 singles.
Dit ‘nieuwe’ album werd al uitgebracht in 1983 en verscheen nu voor het eerst op CD,  bestaande uit tien afwisselende composities, die goed in het gehoor liggen. Mooie ritmische deuntjes zoals in het openingsnummer ‘Can’t Change My Heart’,  ‘Setting Me Up’ (een nummer van Dire Streets frontman Mark Knopfler) , ‘You Never Can Tell, C’est La Vie (Chuck Berry) en het swingende ‘Bay On My Mind (mooi viool- en pedaalsteelwerk). Ook ‘Sweet Dreams’ (Don Gibson) is een meezingsong, waarbij je niet onbeweeglijk kan blijven.

​
Sis Van Hoof (4) 
Billie died in 2011 but her music and her legacy lives on.
0 Comments

Rick Shea & The Losin’ End: The Town Where I Live

1/2/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Goodbye Alberta
  2. The Road To Jericho
  3. The Starkville Blues
  4. The Town Where I Live
  5. Hold On Jake
  6. Trouble Like This
  7. Rick Shea
  8. (You're Gonna Miss Me) When I'm Gone
  9. The Angel Mary And The Rounder Jim
  10. Guess Things Happen That Way
  11. Sweet Little Mama
 
Platenlabel
TRES PESCADORES         
 
Labelnummer  
TPCD-11
 
Distributie
Niet meegedeeld
 
Promo-agent
G Promo Pr
 
Website Artiest
Rick Shea
Aaarghhhh … hoe vervelend is dit! (Of misschien net flatterend, we zijn er nog niet uit) … Elke recensent recenseert zoals hij/zij ‘gebekt’ is en hanteert zijn/haar recenseer-procedé. Uw nobele dienaar gaat als volgt te werk: eerst wordt het te bespreken kleinood beluisterd. Hierna her-beluisterd. Om vervolgens, bij de derde luisterbeurt, een aantal trefwoorden en namen aan een kladpapiertje toe te vertrouwen. Onbezonnen. Onbevooroordeeld. Pas als deze stappen zijn volbracht wordt - indien het om een hem onbekende artiest gaat - het wereldwijde web be-surft om extra informatie op te snorren.
Voor ‘The Town Where I Live’ van Rick Shea & The Losin’ End  was deze werkwijze niet anders. De luisterbeurten volgden elkaar op, het kladpapiertje werd volgekrabbeld en tenslotte werd er gesurft… Dit laatste om te concluderen dat twee van de vier genoteerde namen op het vodje papier van uw dienaar, namelijk Tom Russell en Dave Alvin, tevens als ‘vergelijkingspunten’ op het web circuleerden.  Oeps. Slik.. Zou het name-droppen resulteren in een betichting van ‘schrijversplagiaat’ of zou hierdoor bewieroking volgen voor het alerte gehoor? Het is de gok waard. Rick Shea zwemt in dezelfde vijver als mede-Californiërs (of hoe heet een inwoner van Californië?) Dave Alvin en Tom Russell. Wat een huizenhoog compliment is. Maar hier stopt de ‘vergelijking’ niet. We gaan een stapje verder.  Het lijkt alsof de Texanen Dale Watson en Buddy Holly eveneens in de eerder aangehaalde vijver hebben ge- pootjebaad. 
Rick Shea goes a long way back! Verdiende in den beginne zijn sporen als barmuzikant. Werd later huurling. Muzikale huurling wel te verstaan … waarop niet de minsten beroep deden. Zo stond Rick onder andere als sideman (gitaar) op de loonlijst bij Dave Alvin en Wanda Jackson. Maar ook als solo-artiest weet Shea van wanten. En laat dit zwakjes uitgedrukt zijn. Rick Shea knows the trade! Beste bewijs hiervan: het pareltje ‘The Town Where I Live’ dat hij, na ettelijke puike voorgangers, samen met zijn begeleidingsband The Losin’ End creëerde. Tien gevarieerde nummers, waarvan één cover, die niettegenstaande bol te staan van country-clichés, een goedkeurende ja-geknik uitlokten bij ondergeschrevene!
Kortom Rick Shea en het ‘verliezende einde’ zijn winnaars. In elk geval voor liefhebbers van gevarieerde Texas-country/Texas-rock, althans als ze niet vies zijn van hier en daar een vleugje Tex-Mex, rockabilly en heel wat ge-shuffle. Een persoonlijke noot: uw recensent zou het allesbehalve betreuren moest Rick Shea op regelmatige basis van jetje geven in ‘The Town Where I (He) Live(s)’.
​
Jan Coonen (4)
Let’s be brief. Rick Shea & The Losin’ End … country as country is supposed to sound like!
0 Comments

The Pearls: The Pearls

30/1/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Kentucky
  2. She’s What I Want
  3. Kisses
  4. Angelina
  5. Wine And Whiskey
  6. Whiskey Reprise
  7. Cybil
  8. Roses And Thorns
  9. Honeysuckle
  10. Mr. Jack
  11. Throwing Dreams
  12. Goodnight My Lovers And Friends
 
Platenlabel
OutGo Records
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
The Pearls
Tijdens de concerten van hun tournee door België en Nederland, bewezen deze vijf uit Vancouver, Washington komende muzikanten onlangs nog dat zij een band vormen, waarmee duidelijk rekening dient gehouden te worden.  Dat wordt trouwens nog maar eens bevestigd met dit naar de band genoemd album. Hun sublieme mix van country, blues, gypsy jazz, western swing en rock-‘n-roll waarmee ze live moeiteloos overtuigden, klinkt op cd even begeesterend. Het spelplezier druipt er meteen af bij opener, het vrolijk swingende, met fiddle op smaak gebrachte ‘Kentucky’. In opvolger western swinger ‘She’s What I Want’, laat Nicholas O’Donnell zijn talent op de zes snaren horen, terwijl de toegevoegde blazers het swingend effect nog versterken. En het blijft swingen geblazen, want ook tijdens het met een banjosolo op de rails gezette ‘Kisses’ wordt stilzitten geen optie. Met het country walsend ‘Angelina’ wordt het gaspedaal voor de eerste maal wat gelost. Het nummer kent trouwens een knap a capella einde. ‘Wine And Whiskey’ krijgt met het instrumentale ‘Whiskey Reprise’, nog een dixielandvervolg, dat eigenlijk wat langer had mogen duren. Met de lullaby ‘Goodnight My Lovers And Friends’ zijn de heren uitgezongen.
Het gebruikte instrumentarium werd op dit album, in tegenstelling tot de optredens tijdens hun tournee, gevoelig uitgebreid met blazers, fiddle, pedal steel en banjo, wat het geheel nog voller en rijker doet klinken.
The Pearls is een band om in de gaten te houden. Na de succesvolle optredens en dit album zijn de verwachtingen voor de toekomst hoog gespannen. Wordt ongetwijfeld vervolgd!
 
Lambert Smits (5)
Sublime mix of country, western swing, gypsy jazz and rock 'n' roll. Recommended!
0 Comments

Steven Casper & Cowboy Angst: Sometimes Jesse James

28/1/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Down
  2. The Best Day Of Our Lives
  3. My Wrecking Ball
  4. They Call It Love
  5. Born To Lose Blues
  6. Mi Sueño, Mi Dolor
 
Platenlabel        
Silent City Records   
 
Labelnummer  
Geen nummer
 
Distributie
Niet meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Steven Casper & Cowboy Angst
​
Mooie liedjes duren in de meeste gevallen niet lang. En voor mooie plaatjes lijkt, na het beluisteren van ‘Sometimes Jesse James’ van Steven Casper & Cowboy Angst, dezelfde regel op te gaan. Slechts 6 nummers, waaronder één cover, doen het luisterbereid publiek (in deze vertegenwoordigd door uw recensent) snakken naar meer. Kortom, het bijwoord ‘slechts’ is in de voorgaande zinssnede zeer zorgvuldig en weldoordacht gekozen.
De betere begrijper heeft ondertussen in de smiezen dat het hier beschreven EP-tje geen enkele slechte song herbergt. Aftrappen doen Casper en de zijnen op sublieme wijze met ‘Down’, een op een drijvende beat voortstuwende country-rocker. Een nummer dat op de één of andere manier – gevoelsmatig, qua vibe – doet denken aan een country-versie van ‘Johnny D Is Back’ (het album) van The Fatal Flowers. Vervolgens wordt met ‘The Best Day Of Our Lives’, een in balladevorm gegoten ode aan het leven en het grijpen van opportuniteiten als ze zich aandienen, een compleet ander register opengetrokken. Minder opzwepend als de openingstrack, maar zeker niet minder goed. En dit opentrekken van andere registers wordt nummer-na-nummer aangehouden. Diversiteit lijkt het codewoord te zijn. Van de in een bluegrass-jasje gestoken Ryan Adams’ cover ‘My Wrecking ball’ tot het kippenvel-bezorgende en naar Tex-Mex-nijgende instrumentale slotnummer ‘Mi Sueño, Mi Dolor’ ... Steven Casper & Cowboy Angst, ze kennen hun stiel!
 
Alhoewel men voorzichtig dient te zijn als het gaat over zich uitspreken over kleuren en geuren … durft uw recensent toch te verkondigen dat ‘Sometimes  Jesse James’ een verdomd goed EP-tje is. En dit is zwakjes uitgedrukt. Een zeer diverse, muzikaal subliem vertolkte topplaat! Een ware lekkernij voor fans van de mengvorm tussen americana, folk, rock en pop.
​
Jan Coonen (4 ½)
The only downsides to ‘Sometimes Jesse James’ are the number of tracks and the duration of the album. Way too little and way short! A wonderful album!
0 Comments

Bjøro Häland: Tracks

19/1/2018

0 Comments

 
Picture
details album
Tracks:​
  1. It Ain't No Big Thing
  2. Wichita Lineman
  3. Green Green Grass Of Home
  4. Lonesome Kind
  5. Good Time Charlie
  6. Love Is Like A Rose
  7. A Little Bitty Tear
  8. Send Me The Pillow
  9. Rosa Rio
  10. Why Me Lord
  11. Take These Chains From My Heart
  12. Are We In Trouble Now
 
Platenlabel        
GRAPPA             
 
Labelnummer  
GRCD 4570        
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Bjøro Häland
 
Bjøro Häland is een chansaard, of heeft het op zijn minst gezegd toch netjes voor mekaar. Op zijn eentje herbergt voornoemd heerschap maar liefst drie jongensdromen van uw schrijver-van-dienst in zijn persoon. Zo is de brave man een Viking (een Noorman afkomstig uit Noorwegen), een cowboy (bovenop zijn kruin prijkt een Stetson) en last but not least is hij ridder (Häland werd door het Noorse vorstenhuis tot ridder geslagen). Niet slecht voor een zanger horen we u denken en zo denkt uw recensent er ook over.
Op het hier besproken ‘Tracks’ hanteert de heer Häland het liever-lui-dan-moe principe. Naast 11 zorgvuldig bij elkaar gesprokkelde covers, vinden we slechts één nummertje van de eigen Noorse ridderhand terug. Maar wie zijn wij om dit de brave man, na enkele tientallen eigen platen, kwalijk te nemen? Correct. Niemand!
Tijdens het bij elkaar sprokkelen van de covers lijkt het wel alsof Bjøro één stelregel in het achterhoofd hield, namelijk: de tracks moeten behalve het hebben van een country-vibe, ook croon-baar zijn! Want naast Viking, cowboy en ridder is Bjøro bovenal een gentleman en een crooner, een Frank Sinatra met een cowboyhoed, een Dean Martin in cowboylaarzen, … En dit croonen lukt hem meer dan behoorlijk. Met een quasi accentloze Amerikaanse dictie zet Häland nummers van onder andere Locklin, Webb, Putman en Kristoffersen naar zijn hand.
Met het productioneel hoogstaande ‘Tracks’  eet Häland van twee walletjes. Enerzijds worden fans van pop(ulaire) country alla Kenny Rogers op hun wenken bediend, anderzijds vinden ook liefhebbers van entertainende crooners hun gading op deze 12-nummers-tellende CD.
​
Jan Coonen (3 ½)
‘Tracks’, the latest release from Bjøro Häland, the crooning Norwegian cowboy, is a real treat for country-fans, as well as those who like crooners…
0 Comments

Emily Herring: Gliding

7/1/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Gliding
  2. Midnight
  3. Yellow Mailbox
  4. Best Thing I’ve Seen Yet
  5. Right Behind Her
  6. Last Of The Houston Honky Tonk Heroes
  7. All The Millers In Milwaukee
  8. Balmorhea
  9. Semi Truck
  10. Getting By
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Emily Herring
‘Gliding’ is het vierde album van de Texaanse Emily Herring. De bekende Steve Fishell fungeerde als producer en zoals steeds heeft hij ook nu weer uitermate knap werk verricht. Steve zelf zegt dat hij onmiddellijk een klik had met Herring. Haar stem raakte hem net zo fel als die van Rosie Flores, met wie Steve speelde in de jaren ’80. Volgens Steve heeft Emily net als Flores, een hoge dosis energie. Hij assisteert haar bovendien ook op pedalsteel, dobro en marxofoon. Overdag werkt Emily als automekanieker, maar ’s avonds komt ze als singer/songwriter op de proppen. Het vak van singer/songwriter ligt haar, zoveel is duidelijk. Het merendeel van de nummers zijn van haar hand en die songs gedijen in pure country, zoals je die momenteel jammer genoeg veel te weinig hoort. Intrigerend, melancholisch en doorleefd zijn omschrijvingen die haar songs typeren. De inspiratie vindt Emily voldoende in persoonlijke ervaringen, zoals het parachutespringen of de liefde voor iemand, wetende dat die persoon die niet zal beantwoorden. Pakkend is het aan de dood van haar moeder refererende ‘Right Behind Her’, waarin ze hoopt de kracht te vinden om te overleven wanneer haar moeder er niet meer zal zijn. Good old honky tonk is dan weer de voedingsbodem voor het sublieme ‘The Last Of The Houston Honky Tonk Heroes’. Een schoolvoorbeeld van een perfecte mix is ‘Balmorhea’ waar country, Western swing en een streepje gypsy jazz naadloos in mekaar glijden. Swingend en countryrockend werkt ze zich dan weer door ‘Semi Truck’, opgesmukt door Redd Volkaert’s twangy leadgitaar.
Leuk is de klank van de marxofoon, die het album een heel persoonlijke touch geeft. De marxofoon is een citer met een toetsenbord, waarbij trillende hamertjes de snaren aanslaan. Dit gecombineerd met een in old school countrystijl spelende band en Emily’s heerlijke, met een subtiele knik gezegende stem typische countrystem, maken dit album een gegeerde release voor fans van degelijke pure country.
 
Lambert Smits (4 ½)
Country and honky tonk in their purest forms! An excellent album for fans of old style country. Beautiful release!
0 Comments

Lelle Dahlberg: These Words Are True

4/1/2018

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. These Words Are True
  2. Still Crazy ‘Bout You
  3. Come Back Home
  4. There’s Only You
  5. Tonight’s The Night
  6. Best Night Ever
  7. I Am Lost
  8. I Should Have Loved You
  9. Til We Meet Again
  10. Can’t Stand Loosin’ You
  11. Play That Old Melody
  12. Will You Still Love Me
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Lelled001
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Lelle Dahlberg
Vaak wanen artiesten zich wanneer ze een Stetson en cowboyboots dragen, echte countryartiesten. Spijtig genoeg is er meer nodig om tot dat select clubje te mogen gerekend worden. Je hoeft niet noodzakelijk uit Amerika te komen, maar het hebben van maturiteit is wel een must. Wel de Zweed Lelle Dahlberg voldoet hier zonder meer aan. Opgegroeid in een gezin met hardwerkende ouders, kon je hem als tienjarige vaak zien met opa’s Levin archtop gitaar in de handen. Drie jaren later schreef Lelle zijn eerste song. Ondertussen zijn er dat honderden geworden, waarvan een groot aantal door collega artiesten in de Zweedse hitparade werd gezongen. Pas nu besliste Lelle om een aantal van zijn creaties zelf op te nemen en laat ons maar meteen duidelijkheid scheppen, het resultaat mag er best zijn. Verwacht van Lelle echter geen melige, door onoordeelkundig gebruik van de steelgitaar kapot gespeelde songs. De steelgitaar is aanwezig, maar steeds in functie van de song, zonder het laken naar zich toe te trekken. Lelle heeft meer iets van een ‘outlaw’, die zich niet associeert met het glamourachtige countrywereldje. Daarentegen weet hij je met zijn doorleefde, soms ietwat gebroken stem vanaf het eerste nummer in te palmen. Komt daarbij nog dat zijn eigen composities staan als een niet tegen de grond te krijgen bunker. Met een ietwat gebroken en trillende stem opent Lelle al dadelijk enorm sterk met de melodieuze titeltrack. Iets meer tempo komt er met de lovesong ‘Still Crazy ‘Bout You’ en met ‘Come Back Home’ heeft hij een melancholische tearjerker van formaat te pakken. Wanneer hij in ‘There’s Only You’ het gezelschap krijgt van Pearl, ontstaat een prachtig en bovendien meeslepend duet. Eerder countryrockend werkt Dahlberg zich later met klasse door ‘Tonight’s The Night’ en ‘Play That Old Melody’, respectievelijk voorzien van een heerlijk twang gitaartje en functionele steelgitaar. Mijmerend over een teloorgegane liefde, levert hem dan weer het mooie ‘I Should Have Loved You’ op.
Of er in Zweden rodeo’s georganiseerd worden, is mij onbekend. Moest dat niet het geval zijn, dan moeten die er sito presto komen, want met Lelle Dahlberg op het podium is het succes ervan verzekerd.
 
 
Lambert Smits (4 ½)
Nice collection of original songs in the country genre with an outlaw wink!
0 Comments

Hayward Williams: Pretenders

28/12/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. How You Been
  2. Come Undone
  3. If You Ever Heard Her Name
  4. Easy Coward
  5. Only Love
  6. Because Of You
  7. Problaby Never, Maybe Tonight
  8. In The Fire
  9. Meet Me Halfway
  10. Pretenders
 
Platenlabel
Why River Records
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Hemifran
 
Website Artiest
Hayward Williams
Hayward Williams nam eind 2014 The Reef op en dit vijfde fullalbum klonk erg energiek en persoonlijk nadat hij een punt zette achter een moeilijke periode met tal van beslommeringen. Het succes bij het Americanapubliek bleef niet uit voor deze singersongwriter-gitarist uit Milwaukee in the Midwest (Wisconsin), die opgroeide in de jaren tachtig.
Zopas hield hij met ‘Pretenders’ zijn zesde album boven de doopvont. Met zijn recente schijf zal dat niet anders zijn vermoed ik, maar dit muzikale werkstuk van deze troubadour moet je toch een aantal malen ten gehore brengen. Zijn songs groeien naarmate ze je meer beluistert en we moeten concluderen dat dit album kristalhelder klinkt, met dank ook aan de bandleden die mooi geordend spelen en het lijkt dat ze geen noot te veel spelen. Geen opdringerige songs dus. Het lijkt allemaal zo simpel want alles lijkt in evenwicht, maar hier is veel werk aan vooraf gegaan, zoveel is duidelijk.
De songs ademen iets uit. Er is niet alleen de donkere stem, al dan niet geflankeerd door een bass, maar ook de subtiele klanken van de gitaar geven een speciale sound. Ook het orgel is vaak aanwezig zoals in het uptempo ‘Only Love’ , ‘Meet Me Halfway’ en het vrolijk klinkende ‘Because Of You’.
Tekstueel gaan de nummers - zoals je kan raden in de zopas geciteerde songs -  over de liefde en relationele kwesties. ‘If You Ever Heard Her Name’ klinkt dan ook waarschuwend maar is een mooie countrysong. Ook het weemoedige en slepende ‘Easy Coward’ verdient meer dan een vermelding. De samenzang klink perfect, gedragen door een mooie gitaarsound. Een waar kippenvelmoment. Maar er staan nog een aantal parels op, zoals onder meer het onheilspellende ‘Meet Me Halfway’ en de  titeltrack en slotnummer ‘Pretenders’, de perfecte afsluiter.
‘Pretenders’ is een album met knap uitgebalanceerde songs en dat zorgt na verloop van tijd voor  een vorm van vervoering. Dit is wat mij betreft alvast een hebbeding om te koesteren. Zeker in deze donkere dagen van de jaarwende.

​
Sis Van Hoof  (4 ½)
‘Very agreeable semi-acoustic Americana at its best’
0 Comments

Various Artists: A Rootin’ Tootin’ Santa

10/12/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Bill Monroe: Christmas Time’s A-Comin’
  2. Sonny James: Christmas In My Hometown
  3. Tennessee Ernie Ford: Christmas Dinner
  4. George Jones: Maybe Next Christmas
  5. Roy Rogers: Silent Night, Holy Night
  6. Ernest Tubb: White Christmas
  7. Wesley Tuttle: Christmas Carols By The Old Corral
  8. Bill Haley: A Year Ago This Christmas
  9. George Jones: New Baby For Christmas
  10. Jimmy Heap: My Angel Isn’t On My Christmas Tree
  11. Ernest Tubb: Blue Christmas
  12. Davis Sisters: Christmas Boogie
  13. Billy Briggs With String Band: North Pole Boogie
  14. Terry Fall: Let’s Stay Together Till After Christmas
  15. Bob Wills: When It’s Christmas On The Range
  16. Ernest Tubb: I’ll Be Walking The Floor This Christmas
  17. George Jones: My Mom And Santa Claus
  18. Gene Autry: Rudolph, The Red Nosed Reindeer
  19. Red Foley & Judy Martin: Our Christmas Waltz
  20. Eddie Cletro With The Frontiersmen: Give Me An Old Fashioned Christmas
  21. Bill Haley: I Don’t Want To Be Alone This Christmas
  22. Faron Young: I’m Gonna Tell Santa Claus On You
  23. Ridge Runners: Santa Claus Boogie
  24. Ernest Tubb: Lonely Christmas Eve
  25. George Jones: Lonely Christmas Call
  26. Red Foley: Here Comes Santa Claus
  27. Sonny James: I Forgot To Remember Santa Claus
  28. Faron Young: You’re The Angel On My Christmas Tree
  29. Tennessee Ernie Ford: A Rootin’ Tootin’ Santa Claus
  30. Sandy Center: Come On Baby, It’s Christmas
 
Platenlabel
Richard Weize Archives
 
Labelnummer
ACD 12560
 
Distributie
Rhythm Bomb Records
 
Promo-agent
Rhythm Bomb Records (Chris Weidler)
 
Website Artiest
Various Artists
De Richard Weize Archives uitgave ‘ Boogie Woogie Santa Claus’ dompelde ons reeds onder in die heerlijke, nostalgische rhythm & blues Kerstsfeer. Liefhebbers van een ietsje meer country en hillbilly worden echter niet aan hun lot overgelaten. Ook zij kunnen nu met ‘A Rootin’ Tootin’ Santa’, gevuld met opnames uit de jaren ’40, ’50 en enkele uit de sixties, genieten van een retro Kerstgebeuren in hun geliefd muziekgenre. Voor deze compilatie putte Richard Weize andermaal uit zijn rijk archief. Veelal ongekende, niet naar hun waarde geschatte opnames sieren dit album. Fiddle en banjo zetten meteen de hillbillytoon in tijdens Bill Monroe’s ‘Christmas Time’s A-Comin’’ en natuurlijk mag in dit genre ook de pedalsteel niet ontbreken. Voor een eerste maal duikt die reeds op in Sonny James’ ‘Christmas In My Hometown’. Sonny James zal trouwens nogmaals van de partij zijn, net als Tennessee Ernie Ford die de kalkoen aansnijdt op het van een gospel a capella passage voorziene ‘Christmas Dinner’. Het gekende ‘Silent Night, Holy Night’ krijgt een mooi ingetogen, met elektrische steelgitaar en fiddle aangevuld arrangement aangemeten door Roy Rogers. Bij Bill Haley zat de ontluikende vetkuif nog stiekem bedekt onder de cowboyhoed, getuige het ingetogen ‘A Year Ago This Christmas’. Pianoklanken introduceren dan weer het meer country getinte ‘New Baby For Christmas’ van George Jones, die later terugkeert met het op rockabilly drijvende ‘My Mom And Santa Claus’. Nog meer vaart krijgt Santa Claus’ slee met ‘Christmas Boogie’ van Davis Sisters. George Jones had veel muzikale pijlen op zijn boog. Dat valt te ontdekken op ‘Lonely Christmas Call’ waarmee hij meteen een kerstsleper van formaat achter zijn naam had staan. Dit zijn maar enkele van de 30 formidabele tracks op dit album. Een album dat je Kerstperiode gegarandeerd van een hillbilly en country twist zal voorzien. Wie dacht dat een Stetson en cowboyboots geen passende outfit waren voor Santa Claus, kan zich beter dit schijfje in huis halen. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat die mening vlug zal gaan wankelen.
Traditiegetrouw bij de releases van Richard Weize Archives, krijg je ook nu weer een mooi met zwart/wit en kleurenfoto’s opgesmukt booklet, waarin je alle info leest over de opnames en de artiesten op deze verzamelaar. Sfeervolle uitgave!
 
 
Lambert Smits (5)
Did you think a cowboy hat and cowboy boots were not an outfit for Santa Claus? Then buy you a copy of this album, filled with hillbilly and country from the fourties, fifties and sixties. You'll have to review your opinion quickly!
0 Comments

Laura Benitz And The Heartache: With All Its Thorns

5/12/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Something Better Than A Broken Heart
  2. Easier Things To Do
  3. Our Remember Whens
  4. In Red
  5. Whiskey Makes Me Love You
  6. Almost The Right One / Casi Mi Cielo
  7. Ghostship
  8. The Fool I Am Right Now
  9. Secrets
  10. Why Does It Matter
  11. Nora Went Down The Mountain
 
Platenlabel
Copperhead Records
 
Labelnummer
CR 2204
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Kg Music Press
 
Website Artiest
Laura Benitz And The Heartache
In 2010 debuteerde Laura Benitz met het album ‘For Duty Or For Love’, dat in 2014 een opvolger kreeg met ‘Heartless Woman’, waarvoor ze heel wat erkenning kreeg. Erkenning die ze nog meer zal oogsten met ‘With All Its Thorns’. Laura en haar band mogen zich dan een traditionele countryband noemen, toch knipogen ze muzikaal ook naar het heden en de toekomst. De inspiratie voor haar songteksten put Laura vaak uit persoonlijke ervaringen. Een gesprek over relaties dat ze met een vriend had, kreeg een vervolg in opener ‘Something Better Than A Broken Heart’. Het resultaat is meteen een door Ian Sutton’s pedalsteel gedragen licht uptempo countrynummer dat een cajun doorslagje krijgt door toevoeging van accordeon. Authentieke country typeert ook het trage ‘Easier Things To Do’ en voor ‘Red Wine’ werd ze geïnspireerd toen ze rode wijn morste op haar witte trouwjurk. Dat resulteerde trouwens in de zin ‘I should have married you in red’. Een mooi voorbeeld van een perfect samengaan van genres is ‘Whiskey Makes Me Love You’. Daarin mixt Laura de door twangy gitaar gekenmerkte traditionele rockabilly, met de hedendaagse countryrockabilly.
Laura heeft een heerlijke melancholisch klinkende stem, die wanneer dat nodig is, het droeve in haar songs nog accentueert. ‘With All Its Thorns’ zal haar zeker een grotere bekendheid bezorgen, wat ze zonder meer verdient.
 
Lambert Smits (4)
Without losing sight of the traditional country which she loves, Laura Benitz knows how to give it a contemporary sound.
0 Comments

Sam Marine: Big Dark City

4/12/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL  ALBUM
Tracks:
  1. Big Dark City
  2. Dawn Come And Gone
  3. Freeze Em Out
  4. I’ll Soon Be Gone
  5. Mike Lee
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Geen
 
Distributie
Niet gekend
 
Promo-agent
KG Music Press
 
Website Artiest
Sam Marine
Vanuit Los Angeles bereikte ons de zoveelste Americana-plaat.  Zelf dolgedraaid als het schijfje in mijn lader, registreer ik een vijftal songs (en niet meer).  Big Dark City ging vorige maand de virtuele én reële wereld in als zijn derde album.  Een EP van onwel  geteld 16 minuten en luttel(oz)e seconden met American roots rock ’n roll, bijeen gepend door een zekere Sam Marine.  Een illustere onbekende gitarist die vroeger vanuit Florida en Brooklyn  opereerde en nu zijn plaats opeist in het overweldigende LA.  Catchy gitaarsongs met wat folk, country en blues doorweven, en invloed van  Bruce Springsteen en Tom Petty.  Inspiratie voor zijn songteksten  borrelt op uit zijn eigen leven vol omzwervingen in de States.  Wil je nog eens dansen, speel dan de boogie ‘Dawn Come And Gone’.  De singer/songwriter verscholen achter zijn donkere brilglazen spant echter de kroon  met akoestische én slide gitaar in ‘I’ll Soon Be Gone’.  Mooi, kort én krachtig!
 
 
Line-up:
Sam Marine (Lead Vocals, Guitars)
Brian Whelan (Producer, Guitar, Organ)
Mitch Marine (Drums)
Aaron Stern (Bass)
 
Marino Serdons (3 ½)
Sam Marine’s music can conquer the heart of Europe with his honest and personal  Americana sound.  Worth Listening To!
0 Comments

Whitney Rose: Rule 62

21/11/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. I Don’t Want Half (I Just Want Out)
  2. Arizona
  3. Better To My Baby
  4. You Never Cross My Mind
  5. You Don’t Scare Me
  6. Can’t Stop Shakin’
  7. Tied To The Wheel
  8. Trucker’s Funeral
  9. Wake Me In Wyoming
  10. You’re A Mess
  11. Time To Cry
 
Platenlabel
Six Shooter Records/Thirty Tigers
 
Labelnummer
Promo cd
 
Distributie
V2 Benelux
 
Promo-agent
V2 Benelux
 
Website Artiest
Whitney Rose
In de review van het eerder dit jaar verschenen ‘South Texas Suite’, schreven wij dat de van oorsprong Canadese Whitney Rose één en al Texassound ademde. Maar voor ‘Rule 62’ koos Whitney toch voor een meer Nashvillegeluid. Net als voor ‘South Texas Suite’ deed Whitney ook nu weer beroep op producer Maverick Raul Malo, aangevuld met Niko Bolas. De grootste wapenfeiten van Bolas zijn Neil Young’s ‘This Note For You’, ‘Freedom’ en ‘Living With War’ waarvoor hij de productie deed. Datzelfde deed hij ook op ‘Sentimental Hygiene’ van Warren Zevon en het debuutalbum van Melissa Etheridge. Beiden ‘ouwe rotten in het vak’ als wij het zo mogen stellen. En niet alleen zij hebben schitterend werk geleverd, ook Whitney laat horen dat ze weer maar eens gegroeid is. Opener ‘I Don’t Want Half (I Just Want Out)’, inclusief pedal steel, neemt je onmiddellijk mee voor een heerlijk tripje richting Nashville. Dit is retro country van het zuiverste soort. En de paarden blijven gezadeld, zodat we in galop doorheen ‘Arizona’ rijden. ‘You Never Cross My Mind’ is een ballade die alhoewel ze stevig in de authentieke country geworteld is, toch ook wat hedendaagse invloeden herbergt. Dat komt vooral door het arrangement en de vele facetten van Rose’s stem. Country mag dan de hoofdmoot zijn, toch heeft ‘You Don’t Scare Me’ ook mondjesmaat wat Americana, in zich. Wanneer de blazers daarna ‘Can’t Stop Shakin’’ inzetten, wordt de aanloop genomen voor ruim 4 minuten soulvolle met Hammond op smaak gebrachte rhythm & blues. En wat een superieure scheurende saxsolo zit erin vervat. Bij zo een nummer is stoppen met ‘shaken’ inderdaad niet aan de orde. Melancholisch klinkt Rose in ‘Trucker’s Funeral’ en afsluiter mag dan wel ‘Time To Cry’ heten, het is een parel van een uptemposong die de tranen vlug verdringt.
‘Rule 62’ is een dijk van een in retro country badend album. Niet te missen!
 
Lambert Smits (5)
A super album full of delicious authentic country. Whitney Rose will undoubtedly be the next great lady in country. Don’t miss this!
0 Comments

Randall Kromm: Rough and Polished Stones

9/11/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Love in the Middle Ages
  2. Why Do We Ask Why
  3. Arms Wide Open
  4. Down tot he Waterfall
  5. Talk is Just Talk
  6. Friday Morning
  7. Every Wrong Thing
  8. When We Remember When
  9. Rough and Polished Stones
  10. Water Wheel
 
Platenlabel
Eigen Beheer
 
Labelnummer
Geen Nummer
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Michelle Fortier Publicity
 
Website Artist:
Randall Kromm
Randall Krom timmert al even aan de weg en bracht al wel wat werk uit zoals in zijn eerder verschenen albums ‘Water Wheel’, Holidays and Homecomings’ en ‘Time Will not Let Us Stay’. Met deze derde fullcd is er zopas nieuw werk van één van de meest productieve en gerespecteerde singersongwriters van Greater Boston, waar hij in de jaren tachtig begon in de popmuziek. Maar naarmate de jaren vorderden koos Randall resoluut voor een bestaan in andere muzikale horizonten. Hij schreef de voorbije decennia nummers  in verschillende stijlen en legde accenten in de wereld van de folk, bluegrass, oldschool jazz.
 Maar vanaf 2009 profileerde hij zich echt als folkzanger. Dat resulteerde onder meer in het nagelnieuwe album ‘Rough and Polished Stones’, waarin hij wordt bijgestaan door zijn beide zingende dochters Emma en Grace. En met gezelschap van gewaardeerde studiomuzikanten zoals onder meer de befaamde producer/gitarist Eric Kilburn, de bekende violist Jordan Tirrell-Wysocki en de vermaarde pianist/accordeonist Joe Barbato.
Randall, die de akoestische gitaar bespeelt en ook de baspartijen voor zijn rekening neemt, maakt muziek die mensen raakt. Hij heeft het vaak over hoop, liefde en de uitdagingen van ouder worden, al dan niet doorspekt met een vleugje humor.  Dat is te horen in de openingstrack ‘Love in the Middle Ages’ en ook in ‘Why Do We Ask Why’, een song waarin verteld wordt dat je moet genieten van het moment van de dag.
‘Arms Wide Open’ heeft gospelinvloeden en klinkt naarmate het nummer vordert hemels mede door de ondersteunende stemmen van de dochters en de begeleiding van het B3 orgel van Joe Barbato.  Het elegante ‘Desert Stars ‘ vertelt dan weer het liefdesverhaal waarin de viool een prominente rol speelt. Je merkt dat dit album bijzonder afwisselend is: zo is er met ‘Down to the Waterfall’ een echt folknummer  terwijl ‘Talk Is Just Talk’ een ballade is met country-invloed en met mooie electrische lap steel gitaar van Kevin Barry.
Ook ‘Friday Morning’, met een knipoog naar het einde van de week,  maakt door de piano-intro een mens rustig. Ook in dit nummer laten de zusjes Kromm zich horen in harmonie.  Van een gans andere orde, maar een welgekomen song is ‘Every Wrong Thing’, een folky-poppy nummer met een Caraïbische inslag. ‘When We Remember’ is een typisch bluegrassnummer en klinkt opgewekt. Een heel ander verhaal wordt verteld in de titeltrack ‘Roug and Polished Stones’ over hoe je samen met je geliefde de tweede helft van je leven tegemoet gaat.  Slotnummer ‘Water Wheel’ wordt door bekende muziekinsiders en beetje een moderne klassieker genoemd in het genre. Het stond tevens op het gelijknamige eerste album.
 Met dit  erg gevarieerde album van deze singersongwriter-zanger-gitarist lijkt het er op dat Randall Kromm heel wat in zijn mars heeft.
 
Sis Van Hoof (4)
Some songs of this album help you think about life en give you goose bumps 
0 Comments

Nikole Potulsky: You want to know about me

6/11/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Maudie's Lament
  2. I Miss the Train
  3. Get Out
  4. You Want to Know About Me
  5. My Hometown
  6. Rumble Seat
  7. If I Were You
  8. What if You Don't
  9. Baby Mine
  10. Daddy's Gone Home
  11. Ferris Wheel
 
Platenlabel
Wish Bird Records
 
Labelnummer
888295593434
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Website Artiest
Nikole Potulsky
Wees op uw hoede! Niettegenstaande de naam Potulsky een Oost-Europees origine doet vermoeden, is de protagonist in voornoemde – ietwat voorbarige - veronderstelling zo Amerikaans als de ‘red, white and blue’. Als bewijsvoering voor dit statement schuif ik  ‘You want to know about me’ (miss Potulsky’s  op CD geperste debuut) naar voren. Laten we een kat een kat noemen, Nikole gaat met haar eerste worp geen nominatie, laat staan podiumplaats in de categorie ‘originaliteit’ in de wacht slepen. De vraag is echter: ‘Is dit nodig?’. Voor wat betreft ondergeschrevene in elk geval niet, simpelweg omdat Potulsky met haar ge-crowdfunde startproject een kwalitatief hoogstaand album afleverde. Een potpourri van catchy nummers in de good-old Americana traditie.
Startschot van dienst ‘Maudie’s lament’, een blues-gedreven nummer (inclusief cliché introriff), zet het luisterpubliek op het verkeerde been. Althans diegenen die dachten een pure folk-country CD in handen te hebben. Na deze onverwachte (doch alles behalve onaangename) start vervolgt Potulsky met acht overwegend country-folk getinte nummers. We halen de eerder aangehaalde kat er nog eens bij, Nikole lijkt niet bepaald bang te zijn van het fenomeen ‘leentjebuur spelen’. Zo zou Roger Daltrey ongetwijfeld invallen met ‘behind blue eyes’ in het refrein van ‘You wanna know about’, dit terwijl voor ‘Get out’ Adèle  de mosterdfabrikant lijkt te zijn (iets te duidelijke gelijkenis met ‘Someone like you’). Tijdelijke verandering van countryspijs komt er met ‘Daddy’s gone home’ waarmee op wondermooie wijze de afslag richting gospel wordt genomen, om hierna met ‘Ferris Wheel’ weer alle country-folk registers open te trekken.
Enig spiekwerk op www.nikolepotulsky.com leert dat het onderwerp van deze recensie al eens vergeleken wordt met onder andere Lucinda Williams (begrijpelijk) en John Prine. Uw edele dienaar voegt hier nog graag MariaMcKee (ten tijde van Lone Justice) en Indigo Girls aan toe. 
‘If you want to know more about Nikole Potulsky’ dan is ‘If you want to know more about me’ , naast YouTube, online fora en live concerten de ideale kennismaking met deze Portlandse met het singer-songwriter-metier in de vingers. Het gerecenseerde kleinood zal nog regelmatig richting CD speler worden verwezen, al was het maar voor ‘I miss the train’. Wat geen aanklacht is tegen de onregelmatigheden binnen de dienstregeling van de NMBS, noch een nummer over het verweesd achterblijven op een perron, maar een op de klassieke-country-leest geschooide meezinger over een voorliefde voor treinreizen.
​
Jan Coonen (4 ½)
Nikole Potulsky stirs the raw emotion of the blues, the call to action of folk, the storytelling of country music with the longing for salvation of gospel.
0 Comments

Johnny Horsepower: The Sun Session with W.S. Holland

1/11/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Hey Porter
  2. Let The Train Blow The Whistle
  3. The Story Of The Man In Black
  4. Ring Of Fire
  5. I Didn’t Shiver
  6. Wanted Man
  7. Man In Black
  8. Folsom Prison Blues
  9. She’s Gone
  10. Mama Tried
  11. San Quentin
  12. Ghost Riders
 
Platenlabel
El Toro Records
 
Labelnummer
ETCD6093
 
Distributie
El Toro Records
 
Promo-agent
El Toro Records
 
Website Artiest
Johnny Horsepower
Johnny Horsepower uit Kopenhangen bestaat uit Tim Kristensen (double bass), Dennis Lydom (voc, gtr) en Morten Metniece (elektr. gtr). Deze drie, op het hoesje in prachtige countryoutfits gestoken gasten, hebben hun hart verpand aan de songs van ‘the man in black’ Johnny Cash. Reden genoeg om zichzelf ‘The Band In Black’ te noemen. De bands die het werk van Cash levend houden, zijn ondertussen niet meer op één hand te tellen en toch springt deze Johnny Horsepower er nog uit. De reden hiervan is dat dit trio Johnny’s bekende songs enorm krachtig brengt. Geen flauwe afkooksels zoals wij maar al te vaak horen. Die kracht schuilt zeker ook in Dennis’ stem, die gelijkenis vertoont met die van de jonge rebelse Cash, maar ook in dat typische, door Tim aangeleverde ritme en Morten’s interventies op de leadgitaar. Komt daar nog bij dat een aantal van de nummers opgenomen werden in de legendarische Sun studio, waar ook Johnny zijn eerste hits vastlegde. Cash deed pas later in zijn carrière beroep op een drummer, namelijk op W.S. Holland, die naast Cash ook met Elvis en Carl Perkins werkte. Diezelfde legendarische drummer kon het drietal rekruteren tijdens de vier nummers die in de studio van Sam Phillips werden opgenomen. De songs van de legendarische Cash worden met zoveel overtuiging en passie gebracht, wat Johnny Horsepower één van de betere ‘Cashbands’ maakt. Bovendien schrijft het trio nummers die amper van de songs van Johnny te onderscheiden zijn. Dat talent drijft onmiskenbaar boven in ‘The Man In Black’ een op muziek gezette biografie, ‘She’s Gone’ of het vertellende op ‘A Boy Named Sue’ geënte ‘I Didn’t Shiver’.
Het originele werk hebben Cashfans al geruime tijd in de kast staan, maar de drie eigen, in de geest van Johnny geschreven songs, maken de aanschaf van dit album reeds meer dan verantwoord.
 
Lambert Smits (4)
This trio from Copenhagen brings a fantastic tribute to Johnny Cash. Singer Dennis Lydom has a voice that even resembles the voice of the young rebel Cash. And pay particular attention to the three original songs, written in the mind of the man in black.
0 Comments

The Don Diego Trio: Greetings From Austin

30/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. Intro
  2. Rolling Wheel
  3. Loves The Rain
  4. I Didn’t Walk The Line
  5. My Window Faces The South
  6. Suspicious
  7. Waitin’ For A Beer
  8. Truck Drivin’ Daddy
  9. Monday
  10. Austin
  11. Daddy’s On A Freight Train
  12. Django With Twango
  13. There’s A Little Bit Of Everything In Texas
 
Platenlabel
El Toro Records
 
Labelnummer
ETCD6087
 
Distributie
El Toro Records
 
Promo-agent
El Toro Records
 
Website Artiest
The Don Diego Trio
In februari werd The Don Diego Trio voor de tweede maal op rij in Austin Texas genomineerd in de categorie ‘Rockabilly Band’ voor ‘The Ameripolitan Awards’. In die periode vinden er in Austin een heleboel optredens plaats en gonst het er van de artiesten. Waarom die artiesten niet uitnodigen tijdens onze opnames, dacht The Don Diego Trio, en alzo een muzikale aanzichtkaart van Austin uitbrengen? Het trio trok naar de Ameripolitan Studios van de alom bekende Dale Watson en Watson’s gitarist Mario Monterosso engageerde zich als producer. Als cover voor het album koos Don voor de wereldbekende graffiti ‘Greetings From Austin’ en meteen kreeg het idee gestalte. Als gasten horen wij Kristyn Harris, die de lead vocal voor haar rekening neemt op ‘My Window Faces The South’ en Mike Maddux doet datzelfde op ‘Monday’. Chris Casello en John Whittemore bespelen respectievelijk de lapsteel en pedalsteel, terwijl Massimo ‘Jerry’ Gerosa achter de piano plaatsneemt. Op ‘Austin’ mag dan Teri Joyce de microfoon ter hand nemen. Na een aankondiging door Ted Branson schiet The Don Diego Trio uit hun honky tonk, country en rockabilly sloffen met het aanstekelijke ‘Rolling Wheel’ en worden we klaargestoomd voor een rollercoaster aan rootsmusic. Whittemore’s pedalsteel is medeverantwoordelijk voor het vrolijke countrygeluid op ‘Loves The Rain’. Kristyn Harris dompelt Bob Wills’ ‘My Window Faces The South’ in een ‘hillbilly meets Wanda Jackson’ bad, waarna Diego een zwoel ‘Suspicious’, waarbij drummer Sandro Pittari de brushes hanteert, vertolkt. Een nummer dat tijdens hun livegigs ongetwijfeld meegebruld zal worden is het countrynummer ‘Waitin’ For A Beer’. Daarna trekken wij onze cowboyboots aan, pakken de Stetson van de kapstok en zijn wij klaar om met het rockende ‘Truck Drivin’ Daddy’ kilometers asfalt te verslinden. Een ode aan Austin mocht natuurlijk niet ontbreken. Die klus klaart Teri Joyce op hillbilly wijze in ‘Austin’. Wie dacht dat Don Diego en zijn maten geen voeling zouden hebben met de zigeunerjazz van Reinhardt, moet zijn oren eens vullen met het instrumentale ‘Django With Twango’, hij zal zijn mening vlug moeten herzien.
Zanger Don Diego Geraci is Siciliaan van geboorte en dat valt nog een beetje te horen aan zijn accent. Stoort dat? Helemaal niet, zijn lyrics zijn goed verstaanbaar en het heeft ook zijn charmes.
‘Greetings From Austin’ geeft een fraai beeld van het muzikaal vakmanschap dat er huist. The Don Diego Trio behoort zeker tot die groep.
 
 
 
Lambert Smits (4 ½)
Assisted by talented guest musicians, the Don Diego Trio offers a beautiful musical viewcard of the country, hillbilly and honky tonk from the capital of the Lone Star State.
0 Comments

Ferdi Lancee: 64

29/10/2017

0 Comments

 
Picture
DETAIL ALBUM
Tracks:
  1. World-Wide Blues
  2. 8:02 To Memphis
  3. Fastest Song In The World
  4. Looking Back To The Sixties
  5. Everything Rhymes With You
  6. Mami Wata
  7. Work That Body
  8. It’s Alright
  9. Living In Extra Time
  10. Hometown
  11. For You
  12. Barbara Brown
 
Platenlabel
Doc's Roots Records
 
Labelnummer
17001
 
Distributie
Niet Meegedeeld
 
Promo-agent
Greenbag
 
Website Artiest
Ferdi Lancee
Op 21 oktober werd Ferdi Lancee 64. Dat hij net deze leeftijd koos als titel voor zijn nieuw album, heeft een reden. Het vieren van zijn 64ste verjaardag bleek aanvankelijk niet zo evident. Immers nog geen jaar geleden werd Ferdi geveld door TIA en evenwichtsstoornissen. In plaats van zijn ziekte doelloos te ondergaan, schreef hij op zijn ziekbed een aantal, naar zijn roots teruggrijpende songs. Songs om het leven te vieren, tegen onrecht te protesteren, songs uit liefde maar vooral uit dankbaarheid voor al het moois dat hem omringt. Lancee is echter geen groentje in de muziekbusiness. Zijn leven lang schreef en produceerde hij voor artiesten als VOF de Kunst, Trijntje Oosterhuis en Rob de Nijs, maar nu grijpt hij terug naar zijn gitaar. En daar kunnen wij alleen maar blij om zijn. ‘64’ is een les in muziekgeschiedenis. Alles is begonnen met de blues. Zo denkt Ferdi er ook over, want met opener ‘World-Wide Blues’, inclusief inspirerende mondharmonica, zet hij een heerlijke lazy blues neer. De ‘8:02 To Memphis’, scheurt daarna, mede door Koen Smits’ trompet, door het desolate landschap, ondertussen genietend van het naar de country lonkend, met een lik keys opgevrolijkte ‘Fastest Song In The World’. Invloeden uit de jaren zestig en meer bepaald de flower power regeren dan weer in ‘Looking Back To The Sixties’, met zang van Kor van Velzen. In de jaren zestig maakte het model Twiggy furore. Dat is ook Ferdi niet ontgaan, want hij vernoemt ze als onderdeel van zijn jaren ‘60 geschapen decor. ‘Mami Wata’ klinkt wat donkerder maar drijft ook op een indringende bluesgroove, terwijl in ‘Work That Body’ een flink stukje akoestisch gerockt wordt. Ferdi omarmt het leven en geniet van de mooie momenten. Daarvan getuigt het opgewekte fluitend ‘It’s Alright’. ‘Hometown’ zou zeker als perfecte soundtrack kunnen fungeren bij beelden over een dolend iemand die na een jarenlange afwezigheid terugkeert naar zijn thuishaven.
Ferdi Lancee heeft zijn ziekte een positieve draai gegeven. De prachtige songs, doorleefde vocalen, pakkende gitaarpartijen en de fantastische productie van ‘64’ zijn daar het torenhoog bewijs van. Een aanrader!
 
Lambert Smits (4 ½) 
Due to his illness, Ferdi Lancee went through a difficult period in his life. However, he used that period to write wonderful songs. High quality blues, country and sixties pop. Very nice album!
0 Comments
<<Previous

    CONCERT VENUES


    ​ANCIENNE BELGIQUE
    BOTANIQUE
    C-MINE
    CASINO KURSAAL
    CC DE BREUGHEL
    CC DE KIMPEL
    CC DE MOL
    CC DE MUZE
    CC DE WERFT
    CC HASSELT
    CC LEOPOLDSBURG
    CC PALETHE
    CC RENE MAGRITTE
    CC TENTAKEL
    CC ZWANEBERG
    DE DJOELEN
    DE HANDELSBEURS
    DE ROMA
    DE WARANDE
    GOORBLUES
    HET DEPOT
    KONINKLIJK CIRCUS
    MUZIEKODROOM
    DE OOSTERPOORT
    PARKSTAD LIMBURG THEATER
    SPORTPALEISGROEP
    THE SPIRIT OF ‘66
    TRIX
    ​FILLMORE WEST

    Archives

    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014


    Categories

    All
    ?
    80’s En 90’s Rock
    80’s En 90’s Rock
    Acid Folk
    Acid Jazz
    Acid Rock
    Acoustic Blues
    Acoustic Guitar
    African Blues
    Afrobeat
    Afrobilly
    Akoestisch
    Alt. Country
    Alternatieve Pop
    Alternative
    Alternative Folk
    Alternative Pop
    Alternative Rock
    Alternative Softrock
    Ambient
    Americana
    Americana & Blues
    American Cowboy Music
    American Rock
    American Standards
    Amusement Music
    Artificial World Music
    Art Rock
    Atmospheric Music
    Avantgarde
    Avant-garde Jazz
    Aziatische Fusion
    Balkan
    Beat
    Beatpop
    Bebop
    Belgische Hiphop
    Big Band Music
    Blanke Soul
    Blue Eyed Soul
    Bluegrass
    Blues
    Bluesrock
    Blues Rock
    Boogie
    Boogie Punk
    Boogie Woogie
    Bop
    Bop ’n Roll.
    Boppin' Blues
    Bossa Jazz
    Bossa Nova
    Brasband Muziek
    Braziliaanse Jazz
    Brit Pop
    Cajun
    Cash Tribute
    Celtic Folk
    Celtic Music
    Chanson
    Chillout
    Christmas
    Christmas Music
    Christmas Songs
    Classic
    Classic Rock
    Classic Symphonic Rock
    Club Music
    Coldwave
    Comedy
    Comtemporary Jazz
    Contamporary Folk
    Contemporary Blues
    Contemporary Country
    Contemporary Folk
    Contemporary Jazz
    Contemporary Rock
    Cool Jazz
    Counrry
    Country
    Country And Western
    Country Blues
    Country Folk
    Country Jazz
    Country Pop
    Countryrock
    Country Rock
    Cowpunk
    Crooner
    Crooners
    Crosover World Music
    Crossover
    Dance
    Dark Wave
    Deutsch-Rock
    Dialectische Rock
    Disco
    Dixiemusic
    Doowop
    Dub
    Dubstep
    Easy Listening
    Electro
    Electro African Folk
    Electronica
    Electronic Music
    Electronic Pop
    Electropop
    Electrorock
    Elektronisch
    Elektro-swing
    Eperimental Music
    Experimental Music
    Experimentele Chanson
    Fiftys Rock & Roll
    FILM MUSIC
    Folk
    Folk/Americana
    Folk Blues
    Folkpop
    Folk Pop
    Folkpoptronica
    Folkrock
    Franse Chanson
    Franse Chanson/singer-songwriter
    Free Jazz
    Free Jazz
    Funk
    Fusion
    Garage Psych
    Garage Punk
    Garage Rock
    Glamrock
    Gospel
    Gothic
    Grunge
    Guitar Music
    Gurls: Run Boy Run
    Gypsy Folkfolly
    Gypsy Jazz
    Hardcore Rap
    Hard Rock
    Hard Rock Blues
    Heavy Rock
    Hedendaagse Kleinkunst
    Hilbilly
    Hillbilly Rootsblues
    Hip Hop
    Honkabilly Blues
    Honky Tonk
    House
    House & Chill-out
    House & Lounge
    Indie
    Indie Folk
    Indie Pop
    Indie Rock
    Industrial
    Industrial Pop
    Instrumental
    Instrumentale Jazz
    Instrumental Surf
    Irish Folk
    Jazz
    Jazzfunk
    Jazz Funk
    Jazz Fusion
    Jazzrock
    Jazz Rock
    Jazz/Soul/Rock
    Jazzy Pop
    Jiddisch Blues
    Jive
    Jugband
    Jump
    Keltische Folk
    Kerstmis
    Kinderliedjes
    Klassiek/jazz
    Kleinkunst
    Krautrock
    Latin
    Latin American Rock
    Latin Jazz
    Latin-soul
    Listening Songs
    Lounge
    Medieval Rock
    Mod
    Modern Country
    Modern Folk
    Motown
    Musical Storytelling
    Nederlandstalig
    Neo Funk
    Neo Progrock
    Neo-Progrock
    Neo Soul
    New Age
    New Country
    New Orleans
    New Wave
    Noise
    Northern Soul
    Nuevo Flamenco
    Nu Jazz
    Nu-Jazz
    Old School Country
    Old School Psychobilly
    Old School Rhythm And Blues
    Old School Soul
    Old Time Fiddle Music
    Opera
    Outlaw Country
    Percussion
    Piano Music
    Piano Solo
    Poetic Pop
    Pop
    Popcorn
    Pop Punk
    Poprock
    Post Industrial
    Power Blues
    Power Pop
    Power Rock
    Presley Ballades
    Prog Folk
    Progressieve Muziek
    Progressive Jazz
    Progressive Pop
    Progressive Rock
    Progrock
    Protest Songs
    Psychedelic
    Psychedelic Rock
    Psychobilly
    Punk
    Punk-a-billy
    Punkrock
    RaB
    Radio Play
    Ragtime
    Rap
    R&B
    Rebekah Eden
    Reggae
    Retro Pop
    Rhythm And Blues
    Rhythm & Blues
    Rhythm ‘n’ Blues
    Riock
    Roch Lockyer: When Frank Met Django
    Rock
    Rockabilly
    Rock And Roll
    Rocking Southern Soul
    Rock Opera
    Roots
    Rootspop
    Roots Rock
    Rootsrock/bluesrock
    Scandicana
    Seventies West Coast Pop
    Singer Songwriter
    Singer-songwriter
    Sixties Beat
    Sixties Girls
    Sixties Sound
    Ska
    Skiffle
    Smooth Jazz
    Smooth Soul
    Soft Pop
    Soft Rock
    Soul
    Souljazz
    Soul Jazz
    Soul Pop
    Soulrock
    Soundtracks
    Southern Folkrock
    Southern Rock
    Space Rock
    Spoken Word
    Stoner
    Stories
    String Pop
    Surf
    Surf Punk
    Swamp
    Swamp Blues
    Swing
    Swingende Rhythm & Blues
    Swingende Rock
    Symphonic Pop
    Symphonic Rock
    Synth Pop
    Synth-Pop
    Synth Prog
    Synth Rock
    Synth Wave
    Tango
    Techno
    Texas Country
    TexMex
    Traditional Country
    TRANCE
    Triphop
    Uke-Billy
    Underground
    Urban Jazz
    Urban Pop
    Vaudeville
    Vintage Jazz
    Vocals
    Voodoo Blues
    Wereldmuziek
    West Coast Blues
    West Coast Pop
    West Coast Rock
    Western Swing
    World Mus
    Worldmusic
    World Music
    Zydeco

  • OUR TEAM
  • COMING EVENTS
  • ALL CONCERT REPORTS
  • NEWS BLOG
  • CD REVIEWS
  • HARDROCK & HEAVY CD REVIEWS
  • BOOK REVIEWS
  • DVD REVIEWS
  • INTERVIEWS / ARTICLES
  • THE RAY SHASHO SHOW
  • DISCLAIMER / COPYRIGHT POLICY
  • CONTACT PAGE